شکلات‌هایی که در بازار ایران وجود دارد، شکلات نیستند!

عنوان‌هایی مانند تلخ ۷۰، ۸۰، ۹۰ درصد روی بسته‌های شکلات درست نیست چون امکان تولید شکلات یا فراورده کاکائوی با این درصد وجود ندارد یا بسیار مشکل است.

تاریخچه شکل‌گیری صنایع غذایی به قرن‌ها قبل برمی‌گردد. زمانی که انسان‌ها مجبور بودند مواد غذایی و کشاورزی خود را برای فصل‌هایی که در دسترس نیستند، تا حد امکان نگهداری کنند، از جمله نمک سودکردن گوشت، شور یا دودی کردن ماهی، خشک کردن میوه، سبزی و… صنایع غذایی مدرن با شکل‌گیری روش‌های صنعتی نظیر کنسروسازی و انجماد از اوایل قرن بیستم آغاز شد. اما هیچ‌کس فکرش را نمی‌کرد که روزی این صنعت مملو از تقلبات گسترده‌ای شود که یا از ارزش غذایی مواد بکاهند یا منجر به آسیب‌هایی برای سلامتی مصرف کننده شوند.

مجتبی حاجی‌پور، کارشناس دادگستری و کارشناس صنایع غذایی در یادداشتی برای همشهری بر ضرورت افزایش آگاهی در مورد برخی از تقلبات که شاید برخی از آنها به ناچار در صنعت استفاده می‌شوند اشاره کرده است که بخش اول آن شکلات و فرآورده کاکائویی است.

نکات مطرح شده از سوی این کارشناس صنایع غذایی را در ادامه بخوانید.

شکلات همان خوراکی لذت‌بخشی است که در کسری از ثانیه روی زبان آب و عطر آن در دهان پخش می‌شود. اما اغلب شکلات‌هایی که در بازار ایران وجود دارد، شکلات نیستند، بلکه فرآورده‌ کاکائویی هستند!

در حقیقت عامل اصلی طعم واقعی شکلات در این محصولات کره کاکائوی موجود در آن است که به دلیل قیمت بالا و فرآوری سخت، با روغن CBS (پالم) جایگزین می‌شود. البته این نکته از سوی سازمان غذا و دارو هم مورد توجه قرار گرفته و روی بسته‌بندی این گونه محصولات به جای کلمه شکلات، از کلمه فرآورده کاکائو استفاده می‌شود. باید توجه داشت که نزدیک به ۳۰درصد از ترکیب این فرآورده‌های کاکائوی روغن CBS یا پالم است.

نکته دیگر درباره شکلات و فرآورده‌های کاکائویی، عنوان‌هایی مانند تلخ ۷۰، ۸۰، ۹۰ درصد است که در حقیقت امکان تولید شکلات یا فراورده کاکائوی با این درصد وجود ندارد یا بسیار مشکل است. منظور از تلخ ۷۰درصد، نسبت پودر به مواد خشک است و نسبت روغن در آن محاسبه نمی‌شود. به عبارتی شکلات تلخ ۷۰ درصد، حدود ۵۰ درصد کاکائو دارد.

درمان خانگی میگرن؛ سبک زندگی سالم و کاهش درد

 اگرچه میگرن درمان قطعی ندارد، اما اصلاح سبک زندگی و درمان خانگی می‌تواند بسیار کمک‌کننده باشد. درمان خانگی میگرن با روش‌های طبیعی مانند تکنیک‌های آرام‌بخش، ماساژ با روغن‌های موثر، و دمنوش‌های گیاهی، همراه با مدیریت استرس، خواب کافی، تغذیه مناسب، ورزش و استراحت، می‌تواند علائم را کاهش داده و کیفیت زندگی را بهبود بخشد.

درمان میگرن در خانه یکی از موثرترین روش های تسکین سردردهای میگرنی است که اغلب افراد مبتلا، برای کاهش علائم و تسکین دردهای ناشی از میگرن به دنبال آن هستند. چرا که میگرن دردی است که زمانی که شروع می شود می تواند با نشانه‌هایی چون تهوع، حساسیت به نور و صدا همراه شود و  زندگی را مختل کند. بسیاری از افراد روش های طبیعی و کم عارضه را برای درمان میگرن انتخاب می کنند. درمان خانگی میگرن می تواند با اصلاح سبک زندگی، استفاده از تکنیک‌های آرام بخش، ماساژ با روغن های موثر و استفاده از دمنوش های گیاهی اثر بخش باشد.

علت دقیق میگرن هنوز به طور کامل مشخص نیست، اما به نظر می رسد عوامل ژنتیکی و محیطی نقش مهمی را در ابتلا به این بیماری ایفا می‌کنند. همچنین تغییر در عملکرد عصبی و شیمیایی مغز نیز در بروز حملات میگرن نقش دارند. برخی از افراد با محرک‌های خاصی مانند انواع مشخصی از غذاها، استرس، تغییرات هورمونی، یا تغییرات آب و هوایی دچار میگرن می‌شوند.

شناسایی این محرک‌ها می‌تواند تا حد بسیاری به مدیریت بهتر حملات کمک کند. ضمن اینکه می توانید با خواندن این مقاله، راهکارهای خانگی برای درمان میگرن را بشناسید.

درمان موثر خانگی برای میگرن

درمان میگرن در خانه جزء راهکارهای ساده ای است که به هزینه‌های بالای پزشکی نیاز ندارد و بسیار مقرون به صرفه و در دسترس است. این راهکارها به شما کمک می کنند تا بتوانید با این مشکل به طور مؤثری مقابله کنید. از سویی دیگر، درمان‌ میگرن در خانه معمولاً عوارض جانبی کمتری دارد و به شما اجازه می‌دهد تا در محیط خانه خود، به آرامش برسید. در ادامه متن ۱۵ درمان میگرن در خانه را به شما معرفی می کنیم:

نوشیدن اب برای درمان میگرن و سردرد

بسیاری از حملات میگرن به دنبال کم آبی شدید بدن رخ می دهند. کمبود آب بدن باعث تنش عضلانی می شود. با هیدراته نگه‌داشتن بدن، می‌توانید از بروز تنش‌های عضلانی که در پایان به سردردها و میگرن منجر می شوند، پیشگیری کنید. از سویی دیگر آب مهمترین عامل در تنظیم دمای بدن است.

دمای بالای بدن در اثرکمبود آب می‌تواند به بروز میگرن کمک کند. به همین علت، حفظ هیدراتاسیون به عنوان راهکار ساده درمان میگرن در خانه نقش بسیار موثری در کاهش تعداد حملات دارد.

کمپرس سرد برای درمان میگرن در خانه

قرار دادن کمپرس سرد بر روی پیشانی یا گردن تسکین دهنده سریع درد است. سرما عروق خونی را تنگ می‌کند و از جریان خون اضافه در نواحی آسیب‌دیده پیشگیری می‌کند. این وضعیت موجب کاهش شدت درد میگرن می شود.

همچنین، کمپرس سرد احساس خنکی و آرامش را ایجاد می‌کند که در نتیجه تسکین تنش‌های عصبی و عضلانی مرتبط با میگرن را به دنبال دارد. همچنین استفاده از کمپرس سرد بر روی پیشانی یا گردن می‌تواند به کاهش حساسیت به نور و صدا که از علائم رایج میگرن هستند، کمک کند.

مصرف داروهای بدون نسخه

داروهای بدون نسخه از جمله استامینوفن و ایبوپروفن برای درمان میگرن وجود دارند که می توانید آنها را بدون نیاز به نسخه پزشک از داروخانه ها تهیه کنید. مصرف این مسکن های عمومی که دارای مواد موثر هستند، می‌تواند تا حد بسیاری به کاهش درد میگرن کمک کند. همچنین برخی از اسپری‌های بینی نیز به عنوان درمان‌های بدون نسخه برای میگرن موجود هستند.

استراحت در محیط تاریک

نور شدید و روشنایی زیاد موجب تشدید علائم میگرن می شود و استراحت در یک محیط تاریک به کاهش حساسیت به نور کمک می‌کند. استراحت در تاریکی به مغز اجازه می‌دهد تا به آرامش برسد و از تحریکات خارجی دور بماند، که این امر می‌تواند به تسکین سردرد و کاهش مدت زمان حملات میگرنی کمک کند. به طور کلی، استراحت در یک اتاق تاریک و ساکت به عنوان مؤثرترین درمان میگرن در خانه شناخته می شود.

تغذیه سالم بهترین راه درمان میگرن در خانه

درمان میگرن با رژیم غذایی مناسب، یکی از بهترین و ساده ترین راهکارها در کاهش حملات میگرنی است که در کنار سایر روش ها می تواند تاثیر زیادی در تسکین علائم و حتی پیشگیری و درمان میگرن داشته باشد.

یک الگوی غذایی سالم و متعادل در مدیریت میگرن نقش مهمی دارد و به بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به این بیماری کمک می کند. بسیاری از افراد مبتلا به میگرن به مرور زمان متوجه می‌شوند که برخی غذاها از جمله پنیرهای کهنه یا شکلات، بروز حملات میگرنی را تشدید می کنند.

مصرف مواد غذایی غنی از منیزیم مانند بادام و اسفناج می تواند به کاهش حملات میگرن کمک کند. اما با این حال مراقب اعتدال در مصرف باشید، زیرا زیاده روی در مصرف حتی در مورد مواد غذایی مفید اثرات معکوسی را به دنبال دارد. همچنین برای تسکین دردهای میگرن توصیه می شود که مصرف عسل را جایگزین مصرف قندهای مصنوعی مانند شکر سفید کنید.

روغن نعناع برای درمان میگرن در خانه

در طب سنتی به استفاده از روغن نعنا برای کاهش سردرد تاکید زیادی می شود. احساس خنکی و آرامش مهمترین خاصیت روغن نعنا است. برای استفاده می توانید روغن نعناع را به مدت چند دقیقه به صورت دورانی بر روی شقیقه‌ها ماساژ بدهید. همچنین بوی مطبوع نعنا نیز می‌تواند به کاهش استرس و اضطراب کمک کند. این اثرات آرام‌بخش در مجموع به پیشگیری از حملات میگرنی که ناشی از استرس هستند، کمک می کند.

دمنوش زنجبیل

کاهش احساس تهوع یکی از مهمترین خواص زنجبیل است. بسیاری از افراد مبتلا به میگرن دچار تهوع و استفراغ می‌شوند. زنجبیل به عنوان یک داروی طبیعی برای تسکین تهوع شناخته شده است و می‌تواند این علامت را در هنگام بروز حملات میگرن کاهش دهد. برای این منظور می توانید زنجبیل را به صورت چای یا مکمل مصرف کنید. به نظر می رسد که مصرف دمنوش زنجبیل بهترین درمان میگرن در خانه است که اثرات سریعی را به همراه دارد.

یوگا و مدیتیشن برای درمان خانگی میگرن

یوگا برای درمان میگرن، یک روش مؤثر و طبیعی برای مدیریت و کاهش علائم میگرن است. این تمرین با ترکیب حرکات فیزیکی، تنفس کنترل‌شده و مدیتیشن، به کاهش استرس، افزایش جریان خون و بهبود کیفیت خواب کمک می‌کند که همه‌ این‌ها می‌توانند در کاهش شدت و تعداد حملات میگرن موثر باشند.

از آنجا که استرس یکی از عوامل محرک میگرن است، استفاده از تکنیک‌های مدیتیشن و یوگا می‌تواند به بهبود حالت روحی و کاهش احتمال بروز حملات میگرنی کمک کند. انجام تمرینات یوگا موجب توسعه آگاهی از بدن و بهبود تمرکز می شود. این افزایش آگاهی راه حل موثری است که به شما کمک می کند تا بتوانید علائم اولیه میگرن را شناسایی و به موقع برای پیشگیری اقدام کنید.

از اسطوخودوس استفاده کنید

رایحه اسطوخودوس اثر آرام بخش دارد و به کاهش استرس نیز کمک می کند. بر اساس نتایج بدست آمده از یک مطالعه مروری منتشر شده در سپتامبر ۲۰۲۲ در مجله Molecules، اسانس اسطوخودوس به کاهش استرس و اضطراب و بهبود علائم افسردگی کمک می کند.

روغن اسطوخودوس نیز یکی دیگر از راه های مؤثر برای درمان خانگی بیماری میگرن است، که می‌توانید چند قطره روغن اسطوخودوس را به آرامی بر روی شقیقه‌ها ماساژ دهید. همچنین، می‌توانید از روغن اسطوخودوس در هنگام حمام کردن نیز استفاده کنید تا از خواص آرامش‌بخش آن بهره‌مند شوید.

مکمل‌های ویتامین B۲ ریبوفلاوین

مصرف این مکمل که از ویتامین های خانواده B به شمار می رود، می‌تواند از چندین جنبه به درمان میگرن کمک کند. اولاً، ویتامین B۱۲ در تولید سلول‌های قرمز خون و حفظ سلامت سیستم عصبی نقش مهمی ایفا می‌کند. کمبود این ویتامین می‌تواند به ایجاد علائم عصبی و سردردهای میگرنی منجر شود.

همچنین، ویتامین B۱۲ به تنظیم سطح انرژی و کاهش خستگی کمک می‌کند، که در نتیجه با کاهش استرس و تنش موجب پیشگیری از حملات میگرن می شود.

مکمل‌های منیزیم

مصرف منیزیم به تنظیم سطح سروتونین، که یکی از انتقال‌دهنده‌های عصبی مؤثر در کنترل درد است، کمک می‌کند. به طور کلی، مصرف مکمل منیزیم به عنوان یک روش طبیعی درمان میگرن در خانه می‌تواند به کاهش علائم میگرن و بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به این بیماری کمک کند.

چای بابونه

مصرف برخی دمنوش ها از جمله چای بابونه در بدن به عنوان یک مسکن طبیعی عمل می‌کند و می‌تواند به تسکین دردهای مرتبط با میگرن کمک کند. علاوه بر این، مصرف چای بابونه باعث بهبود خواب و کاهش اضطراب می شود، که هر دو از عوامل مؤثر در مدیریت میگرن هستند. به طور کلی، نوشیدن چای بابونه به عنوان یک روش طبیعی و آرامش‌بخش می‌تواند به کاهش علائم میگرن و بهبود کیفیت زندگی کمک کند.

تکنیک‌های تنفس عمیق

نفس عمیق باعث افزایش ورود اکسیژن به ریه‌ها و در نتیجه بهبود اکسیژن‌رسانی به مغز می‌شود. این امر می‌تواند به کاهش درد و تسکین علائم میگرن کمک کند. به همین علت تنفس عمیق  به عنوان یک راهکار موثر و طبیعی درمان میگرن در خانه به شمار می رود و می تواند به بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا کمک کند.

خواب کافی یک عامل کلیدی در مدیریت میگرن و سردرد

خواب کافی یک عامل کلیدی در مدیریت میگرن است. بی‌نظمی در خواب یکی از مهمترین عوامل محرک میگرن محسوب می شود. بنابراین داشتن یک برنامه خواب منظم می‌تواند به کاهش حملات میگرنی کمک کند. همچنین، خواب کافی باعث تقویت سیستم ایمنی و در نتیجه کاهش حساسیت به درد در افراد مبتلا به میگرن می شود.

به همین علت از میان روش های متعدد درمان میگرن در خانه خواب کافی یک عامل کلیدی در کاهش بروز حملات به شمار می رود. درمان بیخوابی به راحتی با دارو های گیاهی انجام میشود.

اجتناب از محرک‌ها

شناسایی و اجتناب از عوامل محرک مانند غذاها، نوشیدنی‌ها، استرس، نور شدید و صداهای بلند می‌تواند به کاهش تعداد و شدت حملات میگرنی کمک کند. با دوری از این عوامل، احتمال بروز سردرد کمتر می‌شود. همچنین اجتناب از محرک‌ها معمولاً ایجاد عادات سالم‌تر مانند تغذیه متعادل، ورزش منظم و تکنیک‌های مدیریت استرس را به دنبال دارد که همگی می‌توانند به کاهش درد میگرن کمک کنند.

محرک‌های میگرن  بسیار متنوع هستند و از فردی به فرد دیگر تفاوت دارند. شناسایی محرک ها یک عامل کلیدی در مدیریت میگرن و کاهش احتمال حملات آن است. با ایجاد عادت‌های مناسب وضعیت خواب و تغذیه و توجه به نیازهای بدن، می‌توانید به بهبود کیفیت زندگی خود کمک کنید و احتمال حملات میگرن را تا حد بسیاری کاهش دهید.

مشاوره پزشکی نیز در این زمینه بسیار اهمیت دارد و به شما کمک می کند تا مناسب ترین روش‌ درمان میگرن در خانه را برای خود پیدا کنید. به طور کلی، میگرن یک بیماری پیچیده است که به توجه و مدیریت مناسب نیاز دارد. شناسایی محرک‌ها و استفاده از درمان‌های موثر، شدت و فراوانی حملات میگرن را کاهش می دهد. افرادی که به میگرن مبتلا هستند، می توانند با درمان میگرن در خانه کیفیت زندگی خود را بهبود ببخشند.

چه عواملی سقط جنین را در کشور به مرز بحران رسانده است؟

 وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، چهار عاملی که سقط جنین را در کشورمان به مرز بحران رسانده است؛ اعلام کرد.

وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی خلاء اطلاعاتی را به عنوان نخستین عاملی که سقط جنین را به مرز بحران رسانده اعلام کرد همچنین دسترسی آسان به داروهای سقط جنین، عدم وجود نظارت دقیق بر عملکرد ماماها و پزشکان حوزه زنان و زایمان و سقط‌های قانونی یا درمانی که منشا عقلی و پزشکی محکمی ندارند را به عنوان دلایل دیگر وضعیت کنونی عنوان کرد.

وزارت بهداشت اعلام کرد: متاسفانه مادران اطلاعات دقیقی از پیامدهای وخیم جسمی و روحی و ابعاد شرعی سقط جنین ندارند و بسیاری از مادرانی که مرتکب این جنایت می‌شوند حتی از جنایت بودن آن بی‌اطلاع هستند.

وزارت بهداشت همچنین درباره دسترسی آسان به داروهای سقط جنین تاکید کرد این داروها در زمان حاضر به راحتی قابل تهیه هستند بدون اینکه افراد از عوارض مصرف آن مطلع باشند.

ضرورت نظارت دقیق بر عملکرد ماماها

وزارت بهداشت در خصوص عدم وجود نظارت دقیق بر عملکرد ماماها اعلام کرد با توجه به شرایط خطیری که کشور به لحاظ جمعیتی پیدا کرده؛ لازم است دستگاه قضایی مجازات این افراد را با شدت مضاعفی پیگیری کند.

همچنین وزارت بهداشت اعلام کرد به دلیل ورود روش‌های جدید غربالگری جنین به روند مراقبت‌های بارداری این امر نقش قابل توجهی در بالا رفتن تجویزهای پزشکی سقط داشته است.

رئیس انجمن متخصصان زنان و زایمان دی ماه ۱۴۰۳ گفت: سالانه ۵۰۰ هزار مورد سقط جنین در کشور رخ می‌دهد و این موضوع فارغ از مذهب و فرهنگ به عنوان یک مسأله انسانی در اغلب جوامع دنیا ممنوع و امری ناپسند است.

سلامت کودکان، قربانی تغییرات اقلیمی

 تصور کنید کودکی را که در میان گرد و غبار توفان‌های فزاینده، سرفه‌های خشک امانش را بریده است. او تنها یکی از میلیون‌ها کودکی‌ست که سلامت‌شان، قربانی بی‌صدای تغییرات اقلیمی شده است. بحرانی جهانی که نه تنها جسم نحیفشان را می‌آزارد، بلکه سایه‌ای سنگین بر روان لطیف‌شان می‌افکند و حقوق اولیه‌شان را به تاراج می‌برد.

تغییرات اقلیمی یک بحران جهانی است که تاثیرات مخرب و جبران ناپذیری بر سلامت جسمانی و روانی کودکان می گذارد. این تغییرات بسیاری از حقوق ابتدایی کودکان مانند؛ حق بر حیات، حق بر سلامت، حق بر داشتن محیط زیست سالم و حق بر غذا را نقض می کند. این در حالی است که دولت ها مکلف به تامین بهترین شرایط برای رشد کودکان هستند.

تغییرات اقلیمی که ناشی از فعالیت‌های انسانی و آلودگی‌های زیست محیطی، گرمای هوا و افزایش گازهای گلخانه‌ای در جو زمین است از آن به عنوان یکی از بزرگ‌ترین بحران‌های قرن بیست و یکم نام برده می شود. این تغییرات پیامدهای جبران‌ناپذیری در زمینه سلامت عمومی، امنیت غذایی و حقوق بشر به همراه داشته است. این بحران علاوه بر آنکه تهدیدی عظیم برای محیط زیست تلقی می شود، تاثیرات شگرفی بر سلامت و رفاه تمام بشریت از جمله نسل‌های آینده می گذارد.

در این میان کودکان نیز به‌عنوان گروهی حساس و آسیب‌پذیر در برابر تغییرات اقلیمی، نیازمند توجه ویژه‌ای هستند تا حق بر سلامت آنها نقض نشود.  در این خصوص با دکتر محمدمهدی سیدناصری، حقوقدان، مدرس دانشگاه و پژوهشگر حقوق بین‌الملل کودکان به گفت وگو پرداختیم.

تاثیرات منفی تغییرات اقلیمی بر کودکان

دکتر سید ناصری در خصوص تاثیرات منفی تغییرات اقلیمی بر کودکان گفت: تغییرات اقلیمی همچون آتش‌سوزی جنگل‌ها که موجب گرمای شدید می‌شود و یا آلودگی هوا که تنفس سالم را از بین می برد، باعث می شود کودکان در معرض خطر بالایی برای ابتلا به بیماری‌های مزمن و یا حتی مرگ قرار بگیرند. در دماهای بالا خطر گرمازدگی نیز وجود دارد که می تواند باعث آسیب به مغز و اندام‌های کودکان شود و یا آسم و ذات‌الریه در کودکانی که در این محیط‌ها زندگی می کنند، پدیدار گردد. در این میان آلودگی هوا به ریه کودکان نیز آسیب وارد می کند و مانع از توسعه و رشد مغز شده و بر سیستم ایمنی و سلامت روان کودکان نیز تاثیر می گذارد.

وی در ادامه افزود: احساساتی چون ناامنی، اضطراب و افسردگی ناشی از بلایای طبیعی یا نگرانی در مورد آینده کره زمین می تواند کیفیت و آرامش زندگی کودکان را تحت تاثیر قرار دهد و حق بر داشتن روانی سالم از این کودکان سلب شود. این بحران از لحظه جنینی تا زمان بزرگسالی فرد، به سلامت جسمانی و روانی حمله می کند و این موضوع بر روی کودکان تمام نقاط دنیا، حتی کشورهای پیشرفته و با درآمد بالا نیز تاثیر می گذارد این درحالی است که جامعه جهانی نیز به اندازه کافی برای حفاظت از آنها اقدام نمی کند.

بیماری ‌هایی که جان کودکان را در سنین پایین به خطر میندازد، به دلیل تخریب محیط زیست و تغییرات اقلیمی در حال گسترش هستند

این استاد دانشگاه ادامه داد: بیماری ‌هایی که جان کودکان را در سنین پایین به خطر میندازد، به دلیل تخریب محیط زیست و تغییرات اقلیمی در حال گسترش هستند و حق بر حیات و سلامت کودکان را که از بنیادین‌ترین حقوق هستند نقض می‌کنند. در کنار آن، سوءتغذیه نیز مشکلی جدی است که به دلیل افزایش دما و یا بارش‌های خیلی کم یا خیلی زیاد و تغییر در محصولات کشاورزی، پدیدار می گردد. همچنین امکان تحصیل و آموزش برای تعداد زیادی از کودکان درگیر با بلایای ناشی از تغییرات اقلیمی، از بین میرود که یونیسف تعداد این دسته از کودکان را ۴۰ میلیون نفر در هر سال برآورد کرده است.

بنابر گزارش یونیسف بیش از ۵۰۰ میلیون کودک در مناطقی زندگی می‌کنند که درگیر سیل هستند و حدودا ۱۶۰ میلیون کودک در مناطقی سکونت دارند که خشکسالی‌های شدید جریان دارد و انتظار میرود تا سال ۲۰۴۰ میلادی، حدودا ۲۵ میلیون کودک درگیر با سوء تغذیه باشند که تمام این تخمین‌ها حاکی از خطرات تغییرات اقلیمی است و لزوم توجه به این مسئله را بیش از پیش  محرز می‌سازد.

تغییرات آب و هوایی و دفاع از حقوق کودکان در برابر آن

حق بر سلامت در ماده ۲۴ کنوانسیون حقوق کودک به رسمیت شناخته شده است، این کنوانسیون یکی از مهم‌ترین اسناد بین‌المللی در زمینه حمایت از حقوق کودکان است. تغییرات اقلیمی در وهله اول حق بر حیات  در ماده ۶ کنوانسیون حقوق کودک و حق بر سلامت را به خطر می‌اندازد. در وهله دوم، حق برخورداری از استانداردهای مناسب زندگی، حق تفریح، بازی و سرگرمی و حق بر آموزش که به ترتیب در مواد ۲۷ و ۳۱ و ۲۴ کنوانسیون حقوق کودک مورد حمایت قرار گرفته را تهدید می‌کند. در این راستا یونیسف نیز از تهدید زندگی و سلامت کودکان به واسطه تغییرات اقلیمی غافل نمانده و آن را خطری جدی علیه بقا و رشد کودکان دانسته است.

وظیفه دولت ها برای محافظت از کودکان در برابر تغییرات اقلیمی

حال که آسیب‌ها و عوارضی که تغییرات اقلیمی بر سلامت جسمانی و روانی کودکان می‌گذارند را به میان آوردیم و با حقوق کودکان در برابر این تغییرات آشنا شدیم، وقت آن رسیده است که با وظایف دولتها برای محافظت از کودکان در برابر تغییرات اقلیمی آشنا شویم.

دولت‌ها موظف هستند تا محیطی پاک و سالم را برای زندگی و رشد کودکان فراهم آورند و تحقق حقوقشان را تضمین کنند

این  استاد دانشگاه در این خصوص معتقد است: بحران تغییرات اقلیمی یک وضعیت اضطراری جهانی و یک بحران حقوق کودک است که نیازهای بشردوستانه در تمامی زمینه‌ها را طلب می‌کند، زیرا کودکان حق ذاتی داشتن محیطی پاک را دارند تا در دنیایی رشد کنند که به دلیل تغییرات اقلیمی و تخریب محیط زیست، خطرناک و کشنده نباشد. دولت‌ها در این زمینه تکالیفی دارند و موظف هستند تا محیطی پاک و سالم را برای زندگی و رشد کودکان فراهم آورند و تحقق حقوقشان را تضمین کنند. این یک مسئولیت جمعی است و نیازمند همکاری دولت‌ها و سازمان‌های بین‌المللی با یکدیگر هستند.

برمبنای کنوانسیون حقوق کودک، دولت‌ها موظفند تا از حقوق کودکان در برابر هرگونه تهدید محافظت کنند. بنابراین لازم است تا دولت‌ها اقدامات زیر را انجام دهند:

آموزش و بالا بردن سطح آگاهی عمومی – ابتدا باید از طریق آموزش، آگاهی عمومی درباره تاثیرات مخرب تغییرات اقلیمی را ارتقاء بخشند و عموم مردم را در رابطه با آسیب‌های جبران ناپذیر این بحران، آگاه کنند و آموزش‌های لازم برای مقابله با این معضل را ارائه کنند تا این مسئله در مرکز توجه قرار گیرد و نادیده گرفته نشود.

محیط زیست پاک – محیط زیستی پاک را به جهت حمایت و احترام به حقوق کودکان فراهم آورند.

ایجاد زیر ساختهای مناسب – از طریق ایجاد زیرساخت‌های مناسب، آب آشامیدنی سالم و غذای کافی و مناسب را برای کودکان تامین کنند که این مسئله نیازمند سرمایه‌گذاری صحیح است تا زیرساخت‌های مقاوم در برابر تغییرات اقلیمی شکل بگیرد که شامل سیستم‌های اجتماعی و آموزشی نیز باشد تا بتوان به نیازهای خاص کودکان نیز پاسخ داد.

حمایت روانی از کودکان – دولتها باید حمایت روانی لازم را به عمل آورد و خدمات مشاوره‌ای و حمایتی برای کودکانی که تحت تاثیر بحران‌های محیط زیستی قرار گرفته‌اند و همچنین خانواده‌هایشان، فراهم آورند.

سخن پایانی

تاثیرات تغییرات اقلیمی بر کودکان، به‌عنوان قشر آسیب‌پذیر جامعه، ابعادی فراتر از یک بحران زیست‌محیطی دارد و مستقیماً حقوق بنیادین آنها را تهدید می‌کند. از منظر حقوق بین‌الملل، دولت‌ها براساس کنوانسیون حقوق کودک و سایر اسناد بین‌المللی موظفند محیطی سالم و پایدار را برای رشد کودکان فراهم کنند.

با این‌حال، شواهد نشان می‌دهد که اقدامات جهانی برای مقابله با تغییرات اقلیمی و کاهش اثرات آن بر کودکان ناکافی بوده و در بسیاری از موارد، سیاست‌های اقتصادی و صنعتی بر منافع محیط‌زیستی و حقوق بشر اولویت یافته‌اند.

برای حل این بحران جهانی، همکاری بین‌المللی، اصلاح سیاست‌های صنعتی و کشاورزی، و سرمایه‌گذاری در انرژی‌های پاک، گام‌هایی حیاتی در جهت تحقق حقوق کودکان و حفظ کره زمین برای نسل‌های آینده محسوب می‌شود. در نهایت، تغییرات اقلیمی نه‌تنها یک بحران محیط‌زیستی، بلکه بحرانی در حوزه حقوق بشر است که اگر فوراً مورد توجه قرار نگیرد، می‌تواند پیامدهای فاجعه‌باری برای آینده بشریت، به‌ویژه کودکان، به همراه داشته باشد. اقدام فوری و قاطع در این زمینه نه‌تنها یک ضرورت زیست‌محیطی بلکه یک مسئولیت اخلاقی و حقوقی است که بر عهده دولت‌ها، سازمان‌های بین‌المللی و تمامی جوامع بشری قرار دارد.

آدامس، حاوی هزاران ذره میکروپلاستیک در بزاق دهان

بر اساس یافته‌های یک تحقیق جدید؛

آیا شما هم فهرستی از منابع میکروپلاستیک‌هایی که وارد زندگی روزمره می‌شوند، در ذهن دارید؟ تحقیقات تازه نشان می‌دهد که باید آدامس را نیز به این فهرست اضافه کنید.

بر اساس نتایج یک مطالعه‌ آزمایشی جدید، جویدن تنها یک عدد آدامس می‌تواند صدها تا هزاران ذره میکروپلاستیک را وارد بزاق دهان کند.

این مطالعه در حال حاضر در مرحله بازنگری دقیق یا «داوری همتا» است و قرار است در نشست دوسالانه‌ی انجمن شیمی آمریکا در سن دیگو ارائه شود. نویسندگان امیدوارند پس از تکمیل بررسی‌های این مرحله، گزارشی از یافته‌های تحقیق یاد شده در مجله‌ «مواد خطرناک» منتشر شود.

دکتر سانجی موهانتی، نویسنده ارشد این تحقیق و دانشیار دانشکده مهندسی ساموئلی در دانشگاه کالیفرنیا می‌گوید: «هدف ما ترساندن کسی نیست. دانشمندان هنوز نمی‌دانند که آیا میکروپلاستیک‌ها برای ما مضر هستند یا خیر. هیچ آزمایش انسانی در این زمینه انجام نشده است. اما می‌دانیم که در زندگی روزمره در معرض پلاستیک‌ها قرار داریم و این همان چیزی است که ما قصد بررسی آن را داشتیم.

میکروپلاستیک‌ها چیستند

میکروپلاستیک‌ها ذرات پلیمری هستند که اندازه آنها از کمتر از ۵ میلی‌متر تا ۱ میکرومتر (یک‌بیست‌وپنج‌هزارم اینچ) متغیر است. ذرات کوچک‌تر از این حد، نانوپلاستیک‌ها نامیده می‌شوند که در مقیاس میلیاردم متر اندازه‌گیری می‌شوند.

پلیمرها ترکیبات شیمیایی با زنجیره‌های بلند از واحدهای مولکولی تکراری (مونومرها) هستند که به دوام و انعطاف‌پذیری شناخته می‌شوند. بیشتر پلاستیک‌ها، پلیمرهای مصنوعی هستند، در حالی که پلیمرهای طبیعی شامل موادی مانند سلولز گیاهی می‌شوند. نویسندگان این مطالعه توضیح می‌دهند که آدامس معمولاً حاوی پلیمرهای مصنوعی یا طبیعی است تا بافت، کشسانی و ماندگاری طعم بهتری داشته باشد

میکروپلاستیک‌ها چگونه وارد بدن می‌شوند؟

بر اساس پژوهش‌های پیشین، میکروپلاستیک‌ها از طریق بلعیدن و استنشاق وارد بدن می‌شوند؛ دانشمندان پیش‌تر وجود ذراتی از آنها را در بخش‌های مختلف بدن مانند خون، ریه‌ها، جفت، مغز و بیضه‌ها شناسایی کرده‌اند. به همین دلیل، نویسندگان این مطالعه تصمیم گرفتند منابع دیگر ورود میکروپلاستیک‌ها و غلظت آنها را بررسی کنند.

دکتر سانجی موهانتی در ایمیلی که برای سی‌ان‌ان ارسال شده، نوشت: «آدامس را انتخاب کردیم زیرا تنها خوراکی‌ است که در آن از پلیمر پلاستیکی به عنوان ماده‌ تشکیل‌دهنده استفاده می‌شود. سایر غذاها به دلیل فرآوری و بسته‌بندی به میکروپلاستیک آلوده می‌شوند.

نویسنده ارشد این تحقیق و دانشیار دانشکده مهندسی ساموئلی در دانشگاه کالیفرنیا افزود: «این مطالعه اولین پژوهشی است که میکروپلاستیک‌های موجود در آدامس‌های تجاری را بررسی و مقایسه کرده است.»

روش جداسازی میکروپلاستیک‌ها از آدامس

براساس این گزارش که در یورونیوز منتشر شده است : یافته‌های این تیم پژوهشی بر پایه آزمایش روی ۱۰ نوع آدامس محبوب در آمریکا بدست آمده است. نیمی از نمونه‌ها حاوی پلیمرهای مصنوعی و نیمی دیگر از مواد طبیعی ساخته شده بودند.

برچسب‌های روی محصولات و وب‌سایت‌های تولیدکنندگان اغلب ترکیبات اصلی و پایه آدامس یا فرآیند تولید آن را فاش نمی‌کنند. این عدم شفافیت باعث شده است که محققان نتوانند به طور دقیق منشأ میکروپلاستیک‌های موجود در آدامس‌های آزمایش‌شده را شناسایی کنند. مصرف‌کنندگان نیز راهی برای اطلاع از ترکیبات کامل آدامس‌هایی که می‌خرند، ندارند.

در این آزمایش، یک داوطلب هر آدامس را به مدت ۴ دقیقه می‌جوید و هر ۳۰ ثانیه، محققان نمونه بزاق او را در لوله‌های سانتریفیوژ جمع‌آوری می‌کردند. سپس شرکت‌کننده دهان خود را ۳ تا ۵ بار با آب بسیار خالص شست‌وشو می‌داد تا اطمینان حاصل شود که تمام میکروپلاستیک‌های باقی‌مانده در دهان جمع‌آوری شده‌اند. این فرآیند برای هر آدامس ۷ بار تکرار شد.

در برخی موارد، آدامس‌ها تا ۲۰ دقیقه جویده می‌شدند و بزاق هر ۲ دقیقه جمع‌آوری می‌شد تا رابطه بین زمان جویدن و تعداد میکروپلاستیک‌های آزادشده بررسی شود.

تحلیل داده‌ها نشان داد که تنها ۱ گرم آدامس به‌طور متوسط حدود ۱۰۰ ذره میکروپلاستیک آزاد می‌کند، در حالی که برخی آدامس‌ها تا ۶۳۷ ذره میکروپلاستیک در هر گرم نیز منتشر می‌کنند. این در حالیست که وزن یک عدد آدامس معمولی می‌تواند بین ۱ تا چند گرم باشد.

نکته جالب این بود که ۹۴ درصد میکروپلاستیک‌ها در ۸ دقیقه اول جویدن آدامس آزاد می‌شوند. علاوه بر این، تفاوت معناداری بین آدامس‌های مصنوعی و طبیعی مشاهده نشد؛ به نحوی که آدامس‌های مصنوعی حاوی ۱۰۴ ذره میکروپلاستیک در هر گرم بودند و آدامس‌های طبیعی ۹۶ ذره میکروپلاستیک در هر گرم داشتند

هر دو نوع نیز عمدتاً چهار نوع پلیمر مصنوعی آزاد می‌کردند: پلی‌اولفین‌ها، پلی‌ترفتالات‌ها (یا پلی‌اتیلن ترفتالات)، پلی‌آکریل‌آمیدها و پلی‌استایرن‌ها.

دکتر تاشا استویبر، دانشمند ارشد گروه کاری محیط زیست (یک سازمان غیرانتفاعی سلامت محیطی) که در این تحقیق مشارکت نداشته، در ایمیل خود اشاره کرد که این پلیمرها همان پلاستیک‌های مورد استفاده در محصولات مصرفی روزمره هستند.

واکنش‌ها به یافته‌های تحقیق: آیا باید نگران میکروپلاستیک‌های موجود در آدامس بود؟

دکتر دیوید جونز، پژوهشگر موسسه محیط زیست و علوم زندگی در دانشگاه پورتسموث انگلستان که وی نیز در تحقیق یاد شده مشارکت نداشته، می گوید: «اینکه میکروپلاستیک‌ها آزاد می‌شوند، چندان غیرمنتظره نیست. اگر هر نوع پلاستیکی را تحت فشار قرار دهیم، چه با حرارت، اصطکاک، نور خورشید، آب دریا یا در این مورد، جویدن شدید، می‌دانیم که میکروپلاستیک‌ها از آن ماده آزاد خواهند شد.

آقای جونز که بنیانگذار و مدیرعامل سازمان خیریه حفاظت از اقیانوس است، می‌افزاید: «ما سالانه حدود ۲۵۰ هزار ذره پلاستیک را بدون آنکه متوجه شویم، استنشاق می‌کنیم و یا می‌بلعیم…اما حالا حداقل داده‌های معتبری داریم و این نقطه شروع خوبی برای تحقیقات بیشتر است.»

انجمن ملی شیرینی‌پزی‌ها در آمریکا که اعضای آن شامل تولیدکنندگان و فروشندگان آدامس نیز می‌شوند، در بیانیه‌ای اعلام کرد: «آدامس بیش از ۱۰۰ سال است که به‌صورت ایمن مصرف می‌شود. ایمنی مواد غذایی اولویت اصلی شرکت‌های شیرینی‌سازی آمریکاست و اعضای ما تنها از مواد تأییدشده توسط سازمان غذا و دارو استفاده می‌کنند.»

سوالات بی‌پاسخ درباره میکروپلاستیک‌های آدامس

اندازه ذرات: میانگین اندازه میکروپلاستیک‌های آزادشده از آدامس ۸۲.۶ میکرومتر (معادل ضخامت کاغذ یا قطر برخی موهای انسان) بود. اما ابزارهای شیمیایی مورد استفاده در این مطالعه قادر به شناسایی ذرات کوچک‌تر از ۲۰ میکرومتر نبودند. دکتر لئوناردو تراسانده، مدیر مرکز تحقیقات مخاطرات محیطی دانشگاه نیویورک، هشدار داد که این محدودیت ممکن است به دست‌کم‌گرفتن تعداد واقعی میکروپلاستیک‌ها و نانوپلاستیک‌ها منجر شود.

منشأ پلیمرها در آدامس‌های طبیعی: یافتن پلیمرهای مصنوعی در آدامس‌های طبیعی سوال‌برانگیز است. محققان حدس می‌زنند پلی‌اولفین‌ها که معمولا در بسته‌بندی مواد غذایی مورد استفاده قرار می‌گیرند از همین طریق وارد آدامس شده باشند. دکتر الیور جونز، استاد شیمی در دانشگاه استرالیا نیز به احتمال وجود آلودگی آزمایشگاهی یا خطای اندازه‌گیری اشاره کرد.

پلیمرهای غیرمنتظره: برخی پلیمرهای شناسایی‌شده (مانند پلی‌ترفتالات‌ها که معمولاً در بطری‌های آب یافت می‌شوند) عموماً در ترکیب آدامس‌های مصنوعی گزارش نشده‌اند. این تناقض نیاز به بررسی بیشتر دارد.

موضع سازمان‌های نظارتی

دکتر دیوید جونز از دانشگاه پورتسموث خاطرنشان کرد که به زعم برخی نهادهای تنظیم کننده مقررات «از آنجا که شواهدی مبنی بر آسیب‌زایی میکروپلاستیک‌ها وجود ندارد، نیازی به نگرانی نیست.

اما او این دیدگاه را اشتباه خواند و تأکید کرد: «ما باید رویکرد احتیاطی داشته باشیم و فرض کنیم که این ذرات مضر هستند. باید روی تحقیقاتی سرمایه‌گذاری کنیم که تأثیرات آن‌ها بر سلامت را بررسی کند تا بتوانیم از هم‌اکنون راه‌های کاهش پیامدها را بیابیم.»

چگونه بدون استرس و تعویق، کارهایمان را انجام دهیم؟

 آیا شما هم جزو کسانی هستید که کارهایشان را دائماً به تعویق می‌اندازند؟ اهمال‌کاری، یک عادت مخرب است که می‌تواند بر بهره‌وری و سلامت روان شما تاثیر منفی بگذارد. اما نگران نباشید، راهکارهایی برای غلبه بر این مشکل وجود دارد.

بدون شک همه ما زمان هایی گرفتار پشت گوش انداختن کارها می شویم و بعد هم برای انجام ندادن آنها هزار و یک بهانه می آوریم . اما زمانی این خیلی بد و مخرب می شود و حتی زندگی کاری و شخصی ما را نابود می کند که دچار بیماری مزمن پشت گوش انداختن کارها شویم و به یک عادت برای مان تبدیل شود بدون اینکه خودمان حواس مان باشد .در این شرایط برای انجام هر کاری میگوییم بعدا آن کار را انجام می دهم ، از شنبه شروع میکنم ، بعد از عید شروع میکنم و…

تحقیقات نشان می‌دهد که حدود ۲۰ درصد از بزرگسالان، اهمال‌کار مزمن هستند. این افراد به طور مداوم کارهای خود را به تعویق می‌اندازند و از این بابت دچار استرس و اضطراب می‌شوند. اگر شما هم جزو این دسته هستید، نگران نباشید، راهکارهایی برای تغییر این وضعیت وجود دارد.

 اهمال‌کاری، به تعویق انداختن کارهای مهم و جایگزین کردن آن‌ها با فعالیت‌های کم‌اهمیت‌تر است. این عادت مخرب می‌تواند منجر به استرس، اضطراب، کاهش بهره‌وری و احساس گناه شود. بسیاری از افراد با این مشکل دست‌وپنجه نرم می‌کنند و به دنبال راهی برای غلبه بر آن هستند.

اما چرا ما کارها را به تعویق می‌اندازیم؟و چگونه می‌توانیم این عادت را ترک کنیم؟ دکتر فوشیا سیرویس، استاد روان‌شناسی اجتماعی و سلامت در دانشگاه دورهام انگلستان، می‌گوید: «اهمال‌کاری درواقع راهی برای مدیریت احساسات منفی است. زمانی که یک کار باعث ایجاد اضطراب یا احساسات ناخوشایند می‌شود، ما به جای مواجه شدن با آن از انجامش طفره می‌رویم تا موقتاً از استرس آن خلاص شویم.»

به همین دلیل، غلبه بر اهمال‌کاری باید با بررسی ریشه‌ی آن شروع شود. برخی از افراد برای فرار از ترس از شکست یا کمال‌گرا بودن کارها را عقب می‌اندازند. برخی دیگر به دلیل مشکلات روانی مانند افسردگی یا اختلالاتی مانند «ADHD» دچار این مشکل هستند.

راه غلبه بر اهمال‌کاری یک مسیر خطی و ساده نیست و لازم نیست که همه‌چیز را از همان اول کامل انجام بدهید. اما با استفاده از استراتژی‌های صحیح، بهره‌وری و کیفیت زندگی بهبود خواهد یافت.

چگونه چرخه اهمال‌کاری را بشکنیم؟

شکستن چرخه اهمال‌کاری به یک رویکرد چندجانبه نیاز دارد که شامل تغییر عادت‌ها، اصلاح نگرش، به‌کارگیری تکنیک‌های مؤثر و در برخی موارد دریافت کمک حرفه‌ای است. در ادامه، راهکارهای کلیدی‌ای که می‌توانند به کاهش اهمال‌کاری کمک کنند توضیح داده شده‌اند:

۱. انگیزه‌های خود را تغییر دهید و از تشویق‌های مثبت استفاده کنید

بسیاری از افراد برای انجام کارها خود را سرزنش کرده و بر ترس از شکست یا از دست دادن فرصت‌ها تکیه می‌کنند.

این نوع انگیزه‌های منفی ممکن است در کوتاه‌مدت اثر داشته باشند، اما در بلندمدت منجر به فرسودگی و کاهش اعتمادبه‌نفس می‌شوند.

پس از تکمیل یک کار دشوار می‌توانید با تماشای یک اپیزود سریال به خودتان پاداش بدهید.

برای ایجاد انگیزه مثبت، می‌توان از روش‌های زیر استفاده کرد:

– ایجاد پیوند بین کارها و فعالیت‌های لذت‌بخش: مثلاً گوش دادن به موسیقی هنگام انجام کارهای روزمره یا همراه کردن فعالیت‌های کسل‌کننده با یک سرگرمی کوچک

– تعیین پاداش‌های کوچک برای خود: مثلاً پس از تکمیل یک کار دشوار، داشتن یک استراحت کوتاه، تماشای یک اپیزود از سریال موردعلاقه یا خوردن یک خوراکی دلخواه

– تقسیم کارهای بزرگ به بخش‌های کوچک‌تر: به جای تمرکز بر روی کل پروژه، بخش‌های کوچکی را مشخص کنید که انجامشان آسان‌تر باشد

– ایجاد محیطی که کار کردن را دلپذیرتر کند: استفاده از نور مناسب، نظم دادن به محیط کار و حذف عوامل حواس‌پرتی

۲. با کمک یک مشاور یا درمانگر علل اصلی اهمال‌کاری را شناسایی کنید

گاهی اوقات اهمال‌کاری به مشکلات عمیق‌تری مانند اضطراب، افسردگی یا اختلال کم‌توجهی و بیش‌فعالی (ADHD) مرتبط است. در این موارد کمک گرفتن از یک متخصص روان‌شناسی می‌تواند بسیار مفید باشد.

۳. یک برنامه منظم برای کارها و وظایف خود تنظیم کنید

داشتن یک برنامه مشخص برای انجام کارها می‌تواند از سردرگمی و تعویق وظایف جلوگیری کند. در این زمینه چند روش کاربردی وجود دارد:

– نوشتن برنامه روزانه در ابتدای روز یا هفته: داشتن یک فهرست از کارهای مهم روزانه می‌تواند به نظم‌بخشی و کاهش استرس کمک کند.

– تقسیم وظایف به گام‌های کوچک‌تر و مشخص: به جای نوشتن «پایان پروژه»، جزئیات هر مرحله را یادداشت کنید، مثل «نوشتن مقدمه»، «بررسی منابع» یا «ویرایش نهایی».

– استفاده از اپلیکیشن‌های مدیریت کار: برنامه‌هایی مانند Todoist ، Notion ، Routinery و Trello می‌توانند به اولویت‌بندی و سازماندهی کارها کمک کنند

۴. از قانون دو دقیقه برای شروع استفاده کنید

قانون دو دقیقه می‌گوید: اگر انجام یک کار کمتر از دو دقیقه طول می‌کشد، آن را فوراً انجام دهید. این روش برای غلبه بر مقاومت ذهنی بسیار مؤثر است. اغلب شروع کردن یک کار سخت‌ترین مرحله آن است، اما وقتی اولین گام برداشته شد، ادامه دادن آسان‌تر می‌شود.

نمونه‌های کاربردی این بخش می‌تواند پاسخ دادن به یک ایمیل ساده، مرتب کردن میز کار، خواندن یک صفحه از یک کتاب آموزشی و یا نوشتن اولین جمله از یک مقاله یا گزارش باشد.

۵. تکنیک پومودورو را امتحان کنید

یکی از روش‌های مؤثر برای مدیریت زمان، تکنیک پومودورو است که بر تمرکز در بازه‌های زمانی کوتاه و استراحت‌های منظم تأکید دارد.

در این روش فرد با استفاده از یک تایمر به ازای هر ۲۰ دقیقه فعالیت کاری و فکری، ۵ دقیقه استراحت برای خود درنظر می‌گیرد. این روش که می‌تواند در محیط‌های دانشگاهی، محل‌های کار یا حتی در خانه انجام شود به جلوگیری از فرسودگی ذهنی کمک کرده و بهره‌وری را افزایش می‌دهد.

۶. از فهرست کارهای طولانی پرهیز کنید و اولویت‌بندی کنید

یک فهرست بلند از کارهایی که باید انجام شوند، می‌تواند باعث ایجاد احساس سنگینی و استرس شود. برای کاهش این فشار ابتدا فقط سه کار مهم روزانه را بنویسید و پس از تکمیل آن‌ها، کارهای جدید اضافه کنید.

همچنین می‌توانید از «ماتریس آیزنهاور» برای اولویت‌بندی استفاده کنید:

– کارهای مهم و فوری را بلافاصله انجام دهید.

– کارهای مهم ولی غیر فوری را برای زمانی دیگر برنامه‌ریزی کنید.

– کارهای فوری ولی غیر مهم را به دیگران واگذار کنید.

– کارهای غیر فوری و غیر مهم را حذف کنید.

۷. از حمایت اجتماعی بهره بگیرید

داشتن همراه یا شخصی که شما را برای انجام وظایف تشویق کند می‌تواند تأثیر مثبتی داشته باشد:

– از یک دوست یا همکار بخواهید که در مورد پیشرفت کارهایتان پیگیری کند.

-در کنار کسی که روی پروژه خود کار می‌کند کار کنید تا انگیزه بیشتری داشته باشید.

-از ویدیوهای «مطالعه با من» یا «کار با من» در یوتیوب استفاده کنید تا احساس کنید که در یک محیط کاری قرار دارید

۸. مراقبت از سلامت جسمی را در اولویت قرار دهید

خواب کافی، تغذیه مناسب و ورزش نقش مهمی در افزایش سطح انرژی، تمرکز و کاهش استرس دارند. برخی از اقدامات مؤثر:

– داشتن خواب منظم (۷ تا ۸ ساعت در شب)

– مصرف غذاهای مغذی، به‌ویژه پروتئین و مواد غذایی حاوی امگا۳ که برای سلامت مغز مفید هستند

– انجام ورزش منظم برای کاهش استرس و افزایش تمرکز

۹. از تکنیک‌های ذهن‌آگاهی (مدیتیشن) استفاده کنید

مدیتیشن و تمرینات تنفس عمیق می‌توانند به کاهش استرس و افزایش تمرکز کمک کنند. برخی از روش‌های مفید:

– تمرین تنفس ۴-۷-۸: نفس را به مدت ۴ ثانیه بکشید، ۷ ثانیه نگه دارید و ۸ ثانیه بازدم کنید.

-مدیتیشن هدایت‌شده: استفاده از اپلیکیشن‌هایی مانند Calm یا Headspace.

– حرکات کششی و یوگا: کمک به بهبود گردش خون و کاهش تنش عضلانی.

در مجموع مهم این است که روش‌های مختلف را امتحان کرده و آنچه برای شما بهتر عمل می‌کند را پیدا کنید.

اهمال‌کاری قابل غلبه است، اما نیاز به تمرین و صبوری دارد. با برداشتن گام‌های کوچک و تدریجی می‌توان این عادت را تغییر داد و به فردی منظم‌تر و کارآمدتر تبدیل شد.

بهبود عملکرد ورزشکاران با “آب چغندر!”

چگونه یک نوشیدنی طبیعی استقامت شما را بالا می‌برد؟

ورزشکاران همیشه به دنبال راه‌هایی برای بهتر کردن عملکرد خود هستند. محققان در یک مطالعه جالب آب چغندر را که سرشار از نیترات است، برای بهبود توان بدنی ورزشکاران معرفی کرده اند.

ورزشکاران حرفه‌ای دائم در حال رقابت‌اند و حتی یک پیشرفت کوچک در عملکردشان می‌تواند نتیجه را تغییر دهد. به همین دلیل، استفاده از مکمل‌های غذایی در دنیای ورزش بسیار رایج شده است. این مکمل‌ها موادی هستند که به‌طور قانونی به ورزشکاران کمک می‌کنند تا توان بدنی، استقامت یا حتی تمرکز خود را بالا ببرند. یکی از این مکمل‌ها که اخیراً مورد توجه قرار گرفته، آب چغندر قرمز است. این نوشیدنی به‌خاطر داشتن نیترات، ماده‌ای طبیعی که در بدن به نیتریک اکسید تبدیل می‌شود، محبوب شده است. نیتریک اکسید به بهتر شدن جریان خون، کارایی عضلات و کاهش خستگی کمک می‌کند. پژوهش‌ها نشان داده‌اند که نیترات می‌تواند زمان خستگی در تمرین‌های سخت را تا حد قابل‌توجهی به تأخیر بیندازد. به همین دلیل، ورزشکاران از آب چغندر برای بهتر شدن عملکرد، ریکاوری سریع‌تر و حتی تقویت ذهن خود استفاده می‌کنند.

نیاز به تحقیق درباره آب چغندر از آن‌جا می‌آید که این ماده در دسته مکمل‌های برتر دنیا قرار گرفته و پشتوانه علمی قوی دارد. نیتریک اکسید که از نیترات موجود در آب چغندر به‌دست می‌آید، در بدن نقش‌های مهمی مثل باز کردن رگ‌ها، تنظیم قند خون و کمک به انقباض عضلات دارد. اما چون این ماده خیلی سریع در بدن از بین می‌رود، باید مدام تولید شود. بدن ما دو راه برای تولید آن دارد: یکی با کمک اکسیژن و دیگری از طریق نیترات موجود در غذاها مثل چغندر. این موضوع باعث شده دانشمندان بخواهند بیشتر درباره اثر آب چغندر بر ورزشکاران بدانند.

عرفان برجیسیان از گروه فیزیولوژی ورزش دانشکده تربیت‌بدنی و علوم ورزشی دانشگاه تهران، همراه با همکارش از همین دانشگاه، پژوهشی درباره تأثیر آب چغندر بر ورزشکاران انجام داده‌اند. آن‌ها با نگاهی به روند علمی این موضوع، به بررسی این پرداختند که چگونه این نوشیدنی در دنیای ورزش مورد توجه قرار گرفته و چه اثراتی بر بدن ورزشکاران دارد. این دو محقق تلاش کردند با تحلیل داده‌های علمی موجود، تصویر روشنی از کاربرد آب چغندر در ورزش ارائه دهند.

برای انجام این پژوهش، بیش از ۳۰۰ مقاله علمی بررسی شد. محققان از روش علم‌سنجی استفاده کردند که یک راه استاندارد برای تحلیل روند تحقیقات است. در این روش، مقالات بر اساس نویسنده‌ها، نشریه‌ها و ارجاعاتشان دسته‌بندی و مطالعه شدند تا مشخص شود این موضوع چطور در دنیای علم رشد کرده است. این کار با ابزارهای آماری و نرم‌افزارهای مخصوص انجام شد تا الگوهای مهم شناسایی شوند.

بررسی‌ها نشان دادند که تعداد مقالات درباره آب چغندر و ورزش در سال‌های اخیر به‌طور چشمگیری زیاد شده است. کشورهای انگلستان و آمریکا در این زمینه پیشتاز بوده‌اند. همچنین، تحقیقات به سه دسته اصلی تقسیم شدند: تأثیر آب چغندر بر بیماری‌های قلبی و عروقی، اثر آن بر فشار خون و نقش آن در افزایش توان ورزشی، به‌ویژه استقامت. مطالعات جدید بیشتر روی فواید آب چغندر برای قلب و استقامت ورزشکاران تمرکز کرده‌اند.

نتایج این پژوهش که در فصلنامه «پژوهش‌های فیزیولوژی و مدیریت در ورزش» وابسته به جهاد دانشگاهی، منتشر شده‌اند، تأیید کردند که آب چغندر به‌خاطر نیتراتش می‌تواند عملکرد ورزشی را بهتر کند. به‌خصوص در ورزش‌های استقامتی، این مکمل توانسته خستگی را کمتر و کارایی را بیشتر کند. از طرف دیگر، اثرات مثبت آن بر کاهش مشکلات قلبی و عروقی هم دیده شده که برای ورزشکاران و حتی افراد عادی مهم است.

یکی از نکات جالب این پژوهش، آن بود که شرکت‌های تولیدکننده آب چغندر، به‌ویژه در انگلستان، با پژوهش‌ها ارتباط نزدیکی دارند. مثلاً بسیاری از مطالعات در انگلیس از محصول یک شرکت خاص استفاده کرده‌اند. این نشان می‌دهد که صنعت و علم در این زمینه با هم همکاری می‌کنند. همچنین، تحقیقات جدید به سمت بررسی اثرات آب چغندر روی استقامت و بیماری‌های قلبی رفته و پیشنهاد شده که در آینده، موضوعاتی مثل تأثیر آن بر رژیم غذایی یا ورزش‌های تیمی بیشتر بررسی شود.

با وجود این‌که آب چغندر هنوز به‌طور کامل شناخته نشده، اما به‌سرعت در میان ورزشکاران محبوب شده است. پژوهش‌ها نشان می‌دهند که این ماده می‌تواند به ریکاوری بعد از تمرین و کاهش آسیب عضلانی هم کمک کند، ولی این موضوعات هنوز به‌خوبی بررسی نشده‌اند. محققان پیشنهاد می‌کنند که مطالعات بعدی روی این زمینه‌ها تمرکز کنند تا فواید بیشتری از این مکمل کشف شود.

چگونه کودک خود را از بچگی به درس خواندن علاقه‌مند کنیم

بسیاری از دانش‌آموزان موفق، از همان ابتدا در درس خواندن و مطالعه قوی نبودند، بلکه کم‌کم و با یاد گرفتن روش‌های درست مطالعه به این موفقیت رسیده‌اند. شخصیت کودک، محیط آموزشی، روش‌های تربیتی و نقش والدین از عوامل اساسی در میزان علاقه‌مندی آن‌ها به یادگیری و پیشرفت تحصیلی محسوب می‌شوند.

بسیاری از دانش‌آموزان موفق، از همان ابتدا در درس خواندن و مطالعه قوی نبودند، بلکه کم‌کم و با یاد گرفتن روش‌های درست مطالعه به این موفقیت رسیده‌اند. شخصیت کودک، محیط آموزشی، روش‌های تربیتی و نقش والدین از عوامل اساسی در میزان علاقه‌مندی آن‌ها به یادگیری و پیشرفت تحصیلی محسوب می‌شوند.

هرچقدر کودک باهوش‌تر باشد و مطالب را سریع‌تر یاد بگیرد، علاقه‌اش به درس نیز بیشتر می‌شود، زیرا یادگیری برای او به یک تجربه لذت‌بخش تبدیل خواهد شد. در این مقاله، به بررسی راهکارهای مؤثر برای افزایش علاقه کودکان به درس و مطالعه خواهیم پرداخت.

چرا برخی کودکان علاقه‌ای به درس خواندن ندارند؟

پیش از آنکه به بررسی روش‌های افزایش انگیزه تحصیلی بپردازیم، لازم است ابتدا دلایل عدم علاقه برخی کودکان به درس و مطالعه را بشناسیم. عوامل مختلفی می‌توانند در کاهش علاقه کودک به تحصیل نقش داشته باشند که در ادامه به مهم‌ترین آن‌ها اشاره خواهیم کرد:

-فشار بیش از حد والدین

برخی والدین با تعیین انتظارات بیش از حد و اجبار کودک به مطالعه، ناخواسته علاقه او را از بین می‌برند. تأکید بر نمرات بالا، مقایسه با دیگران و مجبور به شرکت در کلاس‌های متنوع آموزشی بدون در نظر گرفتن نیازهای کودک، می‌تواند باعث ایجاد استرس، اضطراب و در نهایت دلزدگی او از یادگیری شود.

– روش‌های آموزشی یکنواخت

سیستم‌های آموزشی سنتی که بر روش‌های خشک و تکراری متکی هستند، ممکن است باعث کاهش اشتیاق کودکان به یادگیری شوند. عدم استفاده از روش‌های خلاقانه مانند بازی‌های آموزشی، داستان‌گویی و … می‌تواند فرآیند یادگیری را برای کودک خسته‌کننده کند.

– عدم وجود الگوهای مناسب

کودکان اغلب از رفتار والدین الگو می‌گیرند. اگر والدین خودشان اهل مطالعه نباشند، کودک نیز انگیزه‌ای برای این کار نخواهد داشت.

– کمبود پاداش و تشویق

کودکان برای انجام هر فعالیتی، به انگیزه و تقویت مثبت نیاز دارند. اگر تلاش‌های آن‌ها در مسیر یادگیری نادیده گرفته شود و تشویقی دریافت نکنند، ممکن است انگیزه خود را از دست بدهند.

– تنبیه کردن

سرزنش یا تنبیه کودک به دلیل عملکرد درسی یا انجام تکالیف می‌تواند تأثیر منفی بر انگیزه آن‌ها بگذارد. این موضوع به‌ویژه در مورد تنبیه‌های فیزیکی، نه‌تنها یادگیری را دشوارتر می‌کند، بلکه اعتمادبه‌نفس کودک را نیز کاهش می‌دهد.

بهترین روش‌ها برای ایجاد انگیزه تحصیلی در کودکان

ایجاد انگیزه تحصیلی در کودکان نیاز به خلاقیت، صبر و استفاده از روش‌های متنوع دارد. در ادامه، بهترین روش‌ها را برای تقویت انگیزه تحصیلی در کودکان را معرفی می‌کنیم:

– یادگیری را به یک بازی تبدیل کنید

کودکان عاشق بازی هستند. اگر مطالعه را در قالب بازی‌های آموزشی ارائه دهید، جذاب‌تر خواهد شد.

– تنوع در روش‌های آموزشی

برای کمک به یادگیری بهتر کودکان می‌توان از روش‌های متنوعی مانند قصه‌گویی و استفاده از داستان‌های جذاب، آموزش تصویری با بهره‌گیری از تصاویر و ویدیوها و یادگیری عملی از طریق انجام آزمایش‌های ساده در دروس علمی استفاده کرد.

– ایجاد یک فضای مطالعه جذاب

محیط یادگیری کودک باید آرام، منظم و دلنشین باشد. استفاده از نور مناسب، صندلی راحت و وسایل رنگی می‌تواند انگیزه کودک را افزایش دهد.

– تشویق و پاداش‌های مثبت

تشویق کودکان برای تلاش‌هایشان باعث افزایش انگیزه آن‌ها می‌شود. برخی روش‌های تشویق عبارتند از:

دادن جایزه‌های کوچک برای مطالعه و پیشرفت تحصیلی.

تحسین کردن کودک در حضور دیگران برای افزایش اعتمادبه‌نفس.

– استفاده از تکنولوژی

کودکان علاقه زیادی به ابزارهای دیجیتال دارند، پس از این علاقه در مسیر یادگیری استفاده کنید.

چگونه کودک خود را از بچگی به درس خواندن علاقه‌مند کنیم

– هدفمند کردن کودک

انگیزه ارتباط مستقیمی با هدف دارد. والدین می‌توانند به کودکان کمک کنند تا اهداف کوچک و قابل دستیابی برای خود تعیین کنند و یاد بگیرند که مطالعه، مسیری برای رسیدن به این اهداف است.

– استفاده از روش‌های تند خوانی از سنین کودکی

اگر والدین احساس می‌کنند که نمی‌توانند کودک خود را به تنهایی به درس و مطالعه علاقه‌مند کنند، می‌توانند از دوره‌های آموزشی مخصوص کمک بگیرند. یکی از این دوره‌ها، دوره تند خوانی و تقویت حافظه و تمرکز است. در این دوره، با آموزش اصولی، به کودک یاد داده می‌شود که چگونه درست مطالعه کند، حافظه‌اش را تقویت و با تمرکز بیشتری درس بخواند.

چگونه با تکنیک تند خوانی کودک را به مطالعه علاقه مند کنیم؟

بسیاری از والدین با این چالش روبه‌رو هستند که فرزندشان حوصله‌ی مطالعه را ندارد یا خواندن را کُند و خسته‌کننده می‌داند. یکی از راهکارهای مؤثر برای حل این مشکل، آموزش تند خوانی از سنین پایین است. کودکانی که مهارت تند خوانی را یاد می‌گیرند، در مدرسه عملکرد بهتری دارند، اعتماد به نفس بیشتری پیدا می‌کنند و از یادگیری لذت می‌برند.

این تکنیک نه‌تنها سرعت خواندن کودک را افزایش می‌دهد، بلکه حافظه، تمرکز و پردازش اطلاعات را نیز تقویت می‌کند. یک راهکار فوق‌العاده برای یادگیری تکنیک تند خوانی و تقویت مهارت‌های مطالعه کودکان، شرکت در دوره آموزشی کتاب‌دانه است. این دوره با استفاده از روش‌های جذاب و بازی‌محور، به کودک کمک می‌کند تا مطالعه را به یک عادت لذت‌بخش تبدیل کند.

-کاهش خستگی در مطالعه

یکی از دلایل بی‌علاقگی کودکان به مطالعه، کند بودن فرآیند خواندن و درک مطلب است. تند خوانی باعث می‌شود کودک سریع‌تر متن را پردازش کند و از مطالعه لذت ببرد.

. افزایش درک مطلب و تقویت حافظه

کودکانی که تند خوانی را یاد می‌گیرند، توانایی درک و به خاطر سپردن مطالب را نیز افزایش می‌دهند. این امر باعث می‌شود که کودک هنگام مطالعه احساس موفقیت کند و علاقه‌اش به خواندن بیشتر شود.

. افزایش اعتماد به نفس در یادگیری

وقتی کودک بتواند متن‌های مختلف را سریع و درست بخواند، حس اعتماد به نفس بالاتری در درس و یادگیری پیدا می‌کند. این احساس باعث می‌شود که او از مطالعه لذت ببرد و به آن به‌عنوان یک فعالیت سرگرم‌کننده نگاه کند.

نتیجه‌گیری

تشویق کودکان به مطالعه، فرآیندی تدریجی است که نیاز به صبر و حوصله دارد. والدین و مربیان با استفاده از روش‌های انگیزشی، بازی‌های آموزشی، استفاده از تکنیک های تند خوانی می‌توانند کودکان را به یادگیری علاقه‌مند کنند و زمینه‌ای را فراهم کنند که کودک نه‌تنها به مطالعه علاقه‌مند شود، بلکه این علاقه را به یک عادت پایدار در مسیر رشد علمی و فردی خود تبدیل کند.

تک‌فرزندی و بی‌فرزندی بازتاب ساختارهای اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی

پژوهشگر حوزه جمعیت و خانواده مطرح کرد؛

 پژوهشگر حوزه جمعیت و خانواده گفت: تک‌فرزندی و بی‌فرزندی نه به عنوان ترجیح فردی، بلکه به مثابه بازتاب آسیب‌های ساختاری در سه حوزه اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی است که باید مورد تحلیل و بررسی قرار گیرد.

سپهر کرمی با بیان اینکه بر پایه آمارهای رسمی، کاهش نرخ رشد جمعیت به‌ ویژه پس از دهه‌های ۱۳۵۰ تا ۱۳۶۰ شمسی، ایران را با چالش‌های بی‌سابقه‌ای همچون پیری جمعیت، کاهش نیروی کار جوان و تهدید پایه‌های اقتدار ملی مواجه کرده است، گفت: هشدارهای مکرر مقام معظم رهبری درباره لزوم بازاندیشی در سیاست‌های جمعیتی، بازتابی از عمق این نگرانی‌ها در سطح کلان نظام است.

وی افزود: تک‌فرزندی و بی‌فرزندی را باید نه به عنوان ترجیح فردی، بلکه به مثابه بازتاب آسیب‌های ساختاری در سه حوزه اقتصادی مانند نابرابری فرصت‌ها، فرهنگی مانند تغییر الگوهای فرزندپروری و اجتماعی از جمله فردگرایی افراطی، تحلیل کرد و لازم است راهکارهایی جامع مبتنی بر تقویت همزمان امنیت اقتصادی، بازسازی هنجارهای حمایتگرایانه و رفع موانع نهادی فرزندآوری در دستور کار قرار گیرد تا از تشدید بحران جمعیتی و تبعات جبران‌ناپذیر آن جلوگیری شود.

کرمی اظهار کرد: بر اساس داده‌های پیمایش ملی خانواده، حدود ۳۰ درصد افراد بدون فرزند، تمایلی به فرزندآوری نداشتند که مهم‌ترین دلایل آن شامل نگرانی از هزینه‌های اقتصادی فرزندان، عدم علاقه به مسئولیت‌پذیری والدین، چالش‌های مرتبط با آینده فرزندان، شرایط کاری و هزینه فرصت، روابط بین همسران و مشکلات سلامتی بوده است.

وی افزود: تحلیل‌ها نشان می‌دهد عواملی مانند افزایش سن، تحصیلات بالاتر و تغییر اولویت‌های فردی، احتمال بی‌فرزندی را افزایش می‌دهد؛ درحالی‌که در سطح کلان، شهرنشینی، بهبود مشارکت اقتصادی زنان و کاهش نرخ بیکاری می‌توانند به کاهش این روند کمک کنند.

کرمی با بیان اینکه در این پژوهش محدودیت‌های اجتماعی و زناشویی فرزند برای والدین، هزینه‌های بالای نگهداری فرزند و مخاطره‌های بارداری برای زنان از جمله دلایل اصلی بی‌فرزندی داوطلبانه عنوان شده‌اند، تاکید کرد: پژوهشی در سال ۱۳۹۷ با مصاحبه ۱۸ زن متأهل تهرانی نشان داد که اگرچه این زنان برای فرزند ارزش ذاتی قائلند، اما تصمیم‌گیری درباره فرزندآوری را مبتنی بر عقلانیت فردی و ارزیابی کیفیت رابطه زناشویی خود انجام می‌دهند.

وی افزود: در این پژوهش همچنین مطالعه ای بر روی ۳۳ زوج تهرانی انجام شد، مهم‌ترین عوامل بی‌فرزندی را جامعه مخاطره‌آمیز، تجربه‌های ناگوار شخصی مانند آسیب‌های اجتماعی، تجارب منفی والدین، پوچ‌انگاری زندگی و عوامل زمینه‌ای مانند افزایش سن ازدواج، کاهش منابع طبیعی و کمبود حمایت اجتماعی معرفی کرد.

تصمیم به بی فرزندی تحت تاثیر تجربیات سیاسی- اجتماعی افراد

این پژوهشگر حوزه خانواده ادامه داد: همچنین مطالعه بر روی زوج‌های بی‌فرزند در ۶ شهر ایران تأکید دارد که تصمیم به بی‌فرزندی اغلب تحت تأثیر تجربیات مستقیم افراد از شرایط سیاسی – اجتماعی محیط پیرامون شکل می‌گیرد.

کرمی با بیان اینکه بر اساس نتایج سرشماری سال ۱۳۹۵، میزان تک‌فرزندی در ایران، بسته به گروه‌های مختلف زنان ۴۰ تا ۵۰ ساله، بین ۸ تا ۱۲ درصد برآورد شده است، گفت: از نظر فنی، با توجه به شرایط باروری کشور در دهه ۱۳۶۰، رقم ۱۲ درصد به عنوان آمار دقیق‌تر در نظر گرفته می‌شود، با این حال، این ارقام تحت تأثیر شرایط باروری پیش از اجرای سیاست‌های کنترل موالید قرار دارند، بنابراین نمی‌توانند به‌طور کامل شرایط فعلی را بازتاب دهند.

وی تاکید کرد: برای دستیابی به تصویری دقیق‌تر از وضعیت کنونی، باید منتظر نتایج سرشماری‌های جدید بود، انتظار می‌رود در این سرشماری‌ها، افزایش قابل توجهی در میزان تک‌فرزندی مشاهده شود.

رابطه تمایل به فرزندآوری، وضعیت اشتغال و سطح تحصیلات

وی با بیان اینکه تمایلات فرزندآوری بر حسب وضعیت اشتغال نیز متفاوت است، تاکید کرد: برخلاف انتظار، دانشجویان کمترین میزان تمایل به بی‌فرزندی را بیان کردند و بیشترین تمایل را به داشتن سه فرزند یا بیشتر اعلام کردند، در مقابل افراد شاغل و بیکار بیش از سایرین خواستار بی‌فرزندی بودند.

به گفته وی، رابطه بین تمایلات فرزندآوری و سطح تحصیلات نیز از نظر آماری معنادار بود؛ افراد بی‌سواد با ۴.۴ درصد، بیشترین تمایل به بی‌فرزندی را داشتند و ۳۳.۸ درصد از همین گروه بیشترین تمایل را نیز به داشتن سه فرزند یا بیشتر اعلام کردند.

کرمی ادامه داد: افراد با تحصیلات دانشگاهی نیز کمترین تمایل را به داشتن سه فرزند یا بیشتر داشتند و تمایل به تک‌فرزندی نیز در بین این گروه کمتر از سایرین بود.

به گفته کرمی، نتایج همچنین نشان می‌دهد که ساکنان مناطق شهری تمایلات و ایده‌آل‌های باروری پایین‌تری دارند، به‌ طور مشخص، ۲۰ درصد از افراد ساکن شهرها تمایل به داشتن کمتر از ۲ فرزند دارند، در حالی که این رقم برای افراد ساکن روستا ۱۲.۵ درصد است.

تاثیر جنسیت و سن بر تمایل به فرزندآوری

این پژوهشگر حوزه جمعیت و خانواده ادامه داد: نتایج نشان می‌دهد که سن، جنسیت، مذهب، وضعیت اشتغال و قومیت، تأثیر معناداری بر تمایل به کم‌فرزندآوری دارند، به این صورت که هرچه سن افراد در زمان ازدواج بیشتر باشد، احتمال تمایل به کم‌فرزندآوری افزایش می‌یابد.

کرمی افزود: همچنین، مردان ۴۶.۹ درصد بیشتر از زنان احتمال دارد که تمایل به داشتن کمتر از ۲ فرزند داشته باشند و احتمال تمایل به کم‌فرزندآوری در بین افراد شاغل و پیروان اهل تشیع نیز بیشتر است.

وی یادآور شد: پژوهش ها نشان می دهد، افراد با تحصیلات متوسطه و دیپلم، کمتر از افراد بی‌سواد احتمال دارد که تمایل به کم‌فرزندآوری داشته باشند، همچنین افرادی که در سنین بالاتری ازدواج کرده‌اند، احتمال بیشتری دارد که تمایل به داشتن کمتر از ۲ فرزند داشته باشند و مردان در مقایسه با زنان ۵۰ درصد بیشتر احتمال دارد که تمایل به کم‌فرزندآوری داشته باشند.

وی خاطر نشان کرد: همچنین افرادی که ترجیح جنسیتی برای دختر یا پسر بودن فرزند ندارند، در مقایسه با سایرین ۵۲ درصد بیشتر احتمال دارد که خواهان کم‌فرزندآوری باشند.

نداشتن فرزند همیشه به‌صورت انتخابی نیست

کرمی عنوان کرد: پژوهش ها حاکی از آن است که احتمال بی‌فرزندی و تک‌فرزندی در بین افرادی که با یکی از خویشاوندان دور یا نزدیک خود ازدواج کرده‌اند، نیز کمتر از کسانی است که ازدواج غیرخویشاوندی دارند؛ همچنین رابطه منفی بین شرکت در مناسک مذهبی و تمایل به کم‌فرزندآوری دیده می‌شود، به این ترتیب، احتمال خواستن ۲ فرزند و بیشتر در میان افراد مذهبی به‌طور قابل توجهی بیشتر است.

وی با بیان اینکه توجه به این نکته نیز ضروری است همه افرادی که بدون فرزند باقی می‌مانند، این وضعیت را به‌صورت انتخابی و از روی خواست خود تجربه نمی‌کنند، تاکید کرد: برخی افراد ممکن است به‌ دلایل اقتصادی یا مالی، گزینه فرزندآوری را به تأخیر بیندازند یا از آن صرف‌نظر کنند، درحالی‌که گروهی دیگر به فناوری‌های کمک‌باروری مانند IVF (لقاح خارج از بدن) دسترسی ندارند.

به گفته وی، پدیده بی‌فرزندی در کشورهای درحال‌توسعه، اغلب پیامد عوامل ساختاری مانند ناباروری، عدم دسترسی به فناوری‌های نوین باروری، یا موانع فرهنگی و اجتماعی برای فرزندآوری است، بنابراین تلاش برای افزایش دسترسی به خدمات تنظیم خانواده و بهداشت باروری، همراه با توجه به هنجارهای فرهنگی و اجتماعی، می تواند در کاهش بی‌فرزندی ناخواسته در این کشورها مؤثر باشد.

این پژوهشگر خاطرنشان کرد: توانمندسازی اقتصادی جوانان نه از طریق مشوق‌های مقطعی مالی، بلکه با خلق فرصت‌های شغلی پایدار و درآمدزایی مطلوب که موجبات استقلال مالی، احساس امنیت معیشتی و امکان پس‌انداز و ارتقای موقعیت اقتصادی را فراهم آورد، می‌تواند خانواده‌ها را از گرایش اجباری به تک‌فرزندی رهایی بخشد.

متغیرهای مالی چه تاثیری دارند؟

به گفته کرمی، تجربه نشان داده است مشوق‌های مالی صرف، نه تنها نتوانسته اند تأثیری پایدار بر نرخ فرزندآوری داشته باشند، بلکه با ایجاد وابستگی اقتصادی، افزایش ناامیدی اجتماعی و تشدید حس نااطمینانی مالی، به عاملی بازدارنده در تحقق اهداف جمعیتی تبدیل شده‌اند و نکته حائز اهمیت در نقد سیاست‌های مشوق‌محور، تخلیه مسئولیت نهادهای سیاست‌گذار از وظیفه ذاتی خود در ایجاد بسترهای توانمندسازی ساختاری و پایدار اقتصادی است؛ رویکردی که با تفسیر دستاوردهای کوتاه‌مدت مانند پرداخت یارانه‌های نقدی، مسئولیت پذیری در قبال توسعه زیرساخت‌های اشتغال و عدالت اقتصادی را به حاشیه می‌برد.

پژوهشگر حوزه خانواده با اشاره به اینکه از منظر کارشناسان، فرزندآوری به مثابه پدیده‌ای چندبعدی، در گرو تعامل پیچیده‌ای میان متغیرهای اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی است، افزود: بر اساس نظریه‌های جمعیت‌شناسی، انتظار می‌رود در جوامعی که از سطح درآمد سرانه بالاتر و امکانات رفاهی گسترده‌تری برخوردارند، شاهد افزایش تمایل به تشکیل خانواده‌های پرجمعیت باشیم، با این حال، الگوی متناقض تک‌فرزندی در کلان‌شهرهایی مانند تهران، گویای ناکارآمدی این فرضیه در مواجهه با واقعیات جامعه امروز ایران است.

وی گفت: تغییرات بنیادین در سبک زندگی، گسترش فردگرایی و بازتعریف مفهوم رضایتمندی خانوادگی، موجب شده است تک‌فرزندی نه به عنوان گزینه‌ای تحمیلی، بلکه به‌عنوان انتخابی آگاهانه در میان بخش قابل‌توجهی از زوجین نهادینه شود، پدیده‌ای که به رغم تلقی مثبت اولیه، پیامدهای روانشناختی و جامعه‌شناختی گسترده‌ای نظیر انزوای عاطفی کودکان و تضعیف سرمایه اجتماعی نسل آینده را به همراه دارد.

فواید ماست در صبحانه: کمک به سلامت روده بزرگ

 تغذیه سالم و سبک زندگی مناسب می‌تواند در پیشگیری از سرطان روده بزرگ موثر باشد. در این میان، مصرف ماست به عنوان یک ماده غذایی پروبیوتیک، به دلیل دارا بودن باکتری‌های مفید، می‌تواند اثرات مثبتی بر سلامت دستگاه گوارش داشته باشد، بنابراین، افزودن ماست به وعده صبحانه یک عادت سالم و مفید در راستای حفظ سلامت است.

در دنیای امروز، توجه به سلامت دستگاه گوارش و پیشگیری از بیماری‌های مرتبط با آن، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. سرطان روده بزرگ یکی از شایع‌ترین انواع سرطان‌هاست که سبک زندگی و تغذیه نقش بسزایی در پیشگیری از آن ایفا می‌کنند. در این میان، افزودن یک عادت ساده و در عین حال مؤثر به برنامه روزانه، می‌تواند گامی مهم در راستای حفظ سلامت روده بزرگ باشد:

ماست، این فرآورده لبنی تخمیری، سرشار از پروبیوتیک‌ها یا باکتری‌های مفید است که با ایجاد تعادل در فلور میکروبی روده، به بهبود عملکرد دستگاه گوارش کمک می‌کنند. این باکتری‌ها نه تنها به هضم غذا کمک می‌کنند، بلکه با تقویت سیستم ایمنی بدن، از بروز بسیاری از بیماری‌ها، از جمله سرطان روده بزرگ، جلوگیری می‌کنند.

اما مصرف ماست به تنهایی کافی نیست. یک سبک زندگی سالم، شامل تغذیه متعادل، فعالیت بدنی منظم و پرهیز از عادات ناسالم، نقش مهمی در پیشگیری از سرطان روده بزرگ دارد. در این میان، افزودن ماست به وعده صبحانه، به عنوان یک عادت سالم و خوشمزه، می‌تواند گامی موثر در راستای دستیابی به این هدف باشد.

مصرف منظم ماست بخصوص در وعده صبحانه، نقش حفاظتی در برابر ابتلا به یک نوع تهاجمی از سرطان روده بزرگ به نام “سرطان روده بزرگ پروگزیمال” دارد.

بر اساس یک مطالعه جدید، مصرف منظم ماست بخصوص در وعده صبحانه، نقش حفاظتی در برابر ابتلا به یک نوع تهاجمی از سرطان روده بزرگ به نام “سرطان روده بزرگ پروگزیمال” دارد. این سرطان در سمت راست روده بزرگ ایجاد می‌شود.

به گفته نویسندگان این مطالعه که در دویچه وله به چاپ رسیده است، “بیفیدوباکتریوم” نوعی باکتری است که معمولاً در ماست یافت می‌شود و ممکن است “خواص ضدسرطانی” داشته باشد.

دکتر شوجی اوگینو، یکی از نویسندگان مطالعه و رئیس بخش اپیدمیولوژی پاتولوژیک مولکولی در بیمارستان بریگهام و زنان در بوستون، می‌گوید: «پیام اصلی این تحقیق این است که ماست و بخصوص ماست پروبیوتیک و شیرین‌نشده با شکر یک ماده غذایی بسیار مفید برای سلامتی شماست.»

برای انجام این تحقیق، دکتر اوگینو و همکارانش بیش از ۱۳۲ هزار متخصص سلامت را به مدت چهار دهه تحت نظر گرفتند. آن‌ها اطلاعات تغذیه‌ای این افراد، از جمله میزان مصرف ماست را تقریباً هر چهار سال یک‌ بار از طریق پرسش‌نامه جمع‌آوری کردند. در طول مطالعه، ۳ هزار و ۷۹ مورد سرطان روده بزرگ شناسایی شد.

بر اساس نتایج این مطالعه، افرادی که هفته‌ای دو وعده یا بیشتر ماست مصرف می‌کردند، حدود ۲۰ درصد کمتر در معرض ابتلا به سرطان روده بزرگ پروگزیمال قرار داشتند.

اوگینو تأکید می‌کند که تحقیقات بیشتری برای درک مکانیسم دقیق این ارتباط لازم است، اما نتایج نشان می‌دهند که ماست ممکن است باعث “افزایش تنوع میکروبیوم” شود که می‌تواند به بهبود عملکرد سیستم ایمنی کمک کند.

وی افزود که سیستم ایمنی قوی‌تر می‌تواند در برابر سرطان مقاومت بیشتری نشان دهد.

سرطان روده بزرگ یکی از شایع‌ترین سرطان‌ها در سراسر جهان است. بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت (WHO)، در سال ۲۰۲۰، بیش از ۱٫۹ میلیون مورد جدید از سرطان کولورکتال (روده بزرگ و راست‌روده) تشخیص داده شد و بیش از ۹۳۰ هزار مرگ ناشی از این بیماری رخ داد.  سرطان کولورکتال دومین علت مرگ‌ومیر مرتبط با سرطان در سطح جهانی است.

مصرف ماست در وعده صبحانه، یک راهکار ساده و در عین حال مؤثر برای ارتقای سلامت روده بزرگ و پیشگیری از سرطان محسوب می‌شود. پروبیوتیک‌های موجود در ماست، با ایجاد تعادل در فلور میکروبی روده، به بهبود عملکرد دستگاه گوارش و تقویت سیستم ایمنی بدن کمک می‌کنند. با این حال، لازم است توجه داشت که ماست، تنها بخشی از یک سبک زندگی سالم است و برای دستیابی به بهترین نتایج، باید با تغذیه متعادل، فعالیت بدنی منظم و پرهیز از عادات ناسالم همراه شود.

بنابراین، توصیه می‌شود که مصرف ماست را به عنوان یک عادت سالم در برنامه روزانه خود بگنجانید، اما به این نکته نیز توجه داشته باشید که سلامت روده بزرگ، تنها با مصرف ماست تضمین نمی‌شود. داشتن یک سبک زندگی سالم، شامل تغذیه سرشار از فیبر، میوه‌ها و سبزیجات، ورزش منظم و اجتناب از مصرف دخانیات و الکل، نقش بسزایی در پیشگیری از سرطان روده بزرگ دارد.

اکنون که با فواید ماست در صبحانه و نقش آن در سلامت روده بزرگ آشنا شدید، وقت آن است که تغییری در سبک زندگی خود ایجاد کنید. با افزودن ماست به وعده صبحانه و رعایت سایر اصول تغذیه سالم، می‌توانید گامی مهم در راستای حفظ سلامت خود و پیشگیری از سرطان روده بزرگ بردارید. به یاد داشته باشید که پیشگیری، همواره بهتر از درمان است.