دسته: سبک زندگی
بازیگوشی والدین؛ قدمی مؤثر تا حال خوب فرزندان
بازیگوشی والدین در تحقیقات با عنوان «میزان خلاقیت و کنجکاوی والدین هنگام تعامل در بازی با فرزندانشان» تعریف شده است. یعنی والدین چه در زمان بازی و چه در حین انجام کارهای روزمره با فرزند خود «پایه و سرگرم‌کننده» باشند. رفتارهایی مثل استفاده از طنز یا شوخی با فرزندان و شادبودن در تعامل با آنها از این دست است.
بازیگوشی والدین در تحقیقات با عنوان «میزان خلاقیت و کنجکاوی والدین هنگام تعامل در بازی با فرزندانشان» تعریف شده است. یعنی والدین چه در زمان بازی و چه در حین انجام کارهای روزمره با فرزند خود «پایه و سرگرم‌کننده» باشند. رفتارهایی مثل استفاده از طنز یا شوخی با فرزندان و شادبودن در تعامل با آنها از این دست است. بازیگوشی «زبان عشق» کودکان است؛ به این معنی که راه مهمی برای ارتباط با آنها و ایجاد رابطه است.
بازیگوشی همچنین می‌تواند در مواقع استرس‌زا یا جنگ قدرت با کودکان مفید باشد. برای مثال، وقتی فرزند شما نمی‌خواهد اسباب‌بازی‌های پارک را ترک کند، از آنها می‌پرسید که آیا دلشان می‌خواهد «سوار اسب» ماشین (خودرو) شوند؟
پس آیا بازیگوشی واقعاً کمک می‌کند؟ مطالعه‌ای جدید در این زمینه نشان داده است که بازیگوشی والدین با مشکلات رفتاری کمتر، اضطراب و افسردگی کمتر و رفتار مهربانانه‌تر در کودکان مرتبط است. تحقیقات قبلی همچنین نشان می‌دهد که بازیگوشی والدین با بهبود مهارت‌های تنظیم هیجانی در کودکان و سرپیچی کمتر آنها مرتبط است.
این تحقیق نشان می‌دهد که بازیگوشی ممکن است به والدین کمک کند تا محدودیت‌ها را به‌گونه‌ای تعیین کنند که به جنگ قدرت منجر نشود. بازیگوش‌بودن حتی ممکن است استرس والدینی شما را کاهش دهد و کمک کند تا از احساسات منفی فرزندانتان هم بتوانید حمایت کنید.
نمونه‌هایی از بازیگوشی والدین
۱. اگر فرزندتان نمی‌خواهد لباس خوابش را بپوشد، لباس را به حرف‌زدن وادار کنید و با گفتن جمله‌ای مثل «کاش یه بچه‌ای داشتم که دلش می‌خواست منو بپوشه» حرکت کنید. همچنین می‌توانید سعی کنید لباس خواب را تن خود بپوشانید و وانمود کنید که ممکن است مناسب شما باشد.
۲. اگر صبح موقع بیرون‌آوردن فرزندتان با مشکل مواجه هستید، از او بپرسید که آیا می‌خواهد شما را به سمت ماشین ببرد یا بپرسید که آیا دوست دارد تا ماشین پرواز کند، بپرد، لی‌لی کند یا بچرخد.
۳. در طول یک ماشین‌سواری طولانی یا در صف انتظار، به‌نوبت داستان بگویید یا یک بازی کلامی یا فکری راه بیندازید.
۴. بعد از یک روز سخت، یک مهمانی بگوبخند داشته باشید.
۵. بالش‌بازی کنید.
۶. سعی کنید تست چشایی کور با غذا انجام دهید. بچه‌های شما باید حدس بزنند که چه می‌خورند؛ درحالی‌که چشمانشان را بسته‌اند. خوبی این بازی این است که می‌توانید مزه‌ها و غذاهای جدید را هم به خوردشان دهید تا تجربه کنند.
۷. اگر کودکی دارید که از بُرس‌کشیدن یا اصلاح موهایش متنفر است، از او بخواهید یک مدل موی عجیب‌غریب به شما بدهد.
۸. اگر فرزندتان یادش می‌رود که لباس‌های کثیف خود را به سبد لباس‌چرک‌ها بیندازد، به او بگویید وانمود کند که سبد لباس‌های شسته‌شده حلقه بسکتبال است و ببیند آیا می‌تواند با پرتاب‌کردن لباس‌ها در سبد لباس‌ها امتیاز کامل بگیرد؟
۹. آیا کودکی دارید که از مسواک‌زدن متنفر باشد؟ وانمود کنید که در حین مسواک‌زدن چیزی در دهان آنها پیدا می‌کنید: «اوه، وای، آیا این یک تک‌شاخ کوچک توی دهنته؟ اجازه بده مسواکش بزنم!»
۱۰. آواز بخوانید یا با تغییر صدایتان و خنده‌دارکردن آن برای دادن دستورالعمل استفاده کنید. فرزندتان به احتمال زیاد گوش می‌دهد و ممکن است به کم‌کردن سطح استرس شما نیز کمک کند!
۱۱. با هم از طبیعت به‌گونه‌ای لذت ببرید که معمول نیست. در انبوهی از برگ‌ها بپرید، بیرون زیر باران بازی کنید، یکدیگر را در شن دفن کنید و… .
۱۲. مسابقه چشم‌های خیره به هم برگزار کنید. هرکس دیرتر به خنده بیفتد، او برنده است.
۱۳. با احساسات ادابازی کنید. شما یا فرزندتان احساسی را نمایش می‌دهید و دیگری باید حدس بزند که کدام احساس است. احساسات را اغراق کنید تا سرگرم‌کننده‌تر شود. این بازی به رشد سواد عاطفی او نیز کمک خواهد کرد و به‌نوعی، قدرت همدلی او را افزایش می‌دهد.
۱۴. به‌واسطه بازی‌های زبانی با هم جوک بسازید.
۱۵. با هم یک قلعه بسازید.
۱۶. به گزارش وب گاه تبیان، کتاب‌خواندن و مطالعه با هم را سرگرم‌کننده‌تر کنید. با چراغ‌قوه زیر پتو بروید، در ننو یا تختخواب مطالعه کنید یا در حین بازی و ساخت کاردستی برای آنها کتاب و شعر بخوانید.
جمع‌بندی نهایی
بازیگوش‌بودن والدین فواید زیادی برای رشد کودکان دارد و ممکن است فرزندپروری روزانه را کمی آسان‌تر کند. همچنین بازیگوش‌بودن شما به فرزندتان مهارت‌های مقابله‌ای و سازگارانه را با استفاده از شوخ‌طبعی برای مدیریت موقعیت‌های چالش‌برانگیز آموزش می‌دهد.
در اینجا چند نکته برای گنجاندن بازیگوشی در زندگی والدین وجود دارد:
۱. روی کشف لبخند برای کودک خود تمرکز کنید. مطمئن شوید که از رویکردهای بازی استفاده می‌کنید که فرزندتان از آن لذت می‌برد. برای مثال، برخی از کودکان عاشق بازی‌های خشن و وحشیانه مانند پرتاب‌شدن در هوا هستند، درحالی‌که برخی از کودکان بازی‌های آرام مانند یک شوخی ظریف را ترجیح می‌دهند. شاید لازم باشد چند رویکرد مختلف را امتحان کنید تا ببینید واقعاً چه چیزی باعث ایجاد لبخند یا خنده در کودک شما می‌شود.
۲. از بازی یا طنز برای بی‌اعتبارکردن احساسات آنها استفاده نکنید. اگر کودک شما برخی از احساسات منفی واقعی را تجربه می‌کند، قبل از استفاده از بازیگوشی برای خنثی‌کردن شرایط، مطمئن شوید که احساسات او را تأیید کرده و تأیید می‌کنید. اگر به نظر می‌رسد که آنها در یک زمان خاص پذیرای بازیگوشی یا شوخ‌طبعی نیستند، از آن استفاده نکنید.
۳. زمانهایی را در طول روز در نظر بگیرید که اجرای بازی یا طنز ممکن است مفید باشد. به روزهایی فکر کنید که مبارزات قدرت را تجربه می‌کنید یا به نظر می‌رسد فرزندتان به شما گوش نمی‌دهد. گنجاندن بازیگوشی در برخی مراسم روزانه برای تشویق فرزندتان به همکاری ممکن است مفید باشد.
۴. به فرزندتان کمک کنید تا یاد بگیرد خودش هم از بازیگوشی و شوخ‌طبعی استفاده کند. بازیگوشی یک مهارت مهم مقابله‌ای است که می‌توانید به کودک خود آموزش دهید تا حتی اگر حضور ندارید از آن استفاده کند. این مهارت را با پرسیدن سؤالاتی از این قبیل به آنها بیاموزید: به نظرت چگونه می‌توانیم این کار را سرگرم‌کننده‌تر کنیم؟ آیا می‌تونی به چیز خنده‌داری درباره این وضعیت فکر کنی؟
۵. از شوخ‌طبعی برای تمسخر یا مسخره‌کردن فرزندتان استفاده نکنید. مراقب باشید بازیگوشی یا شوخ‌طبعی شما باعث ایجاد حس بد در آنها نشود. اگر مطمئن نیستید، همیشه می‌توانید از آنها بپرسید که چه احساسی در آنها ایجاد می‌کند.
۶. به اضطراب و افسردگی خود رسیدگی کنید؛ چون ممکن است بازیگوشی را دشوار کند. تحقیقات نشان می‌دهد مشکلات عاطفی در والدین ممکن است با بازیگوشی کمتر والدین مرتبط باشد که نهایتاً به رفتار چالش‌برانگیزتر در کودکان منجر می‌شود. شما می‌توانید با کمک‌گرفتن از یک متخصص سلامت روان، علائم خود را برطرف کنید.
با فرزند طلاق ازدواج کنیم؟
به گفته یک روانشناس، اینکه بگوییم نباید با بچه‌های طلاق ازدواج کرد کاملاً اشتباه است اما برای‌آنکه در چنین ازدواج بچه‌های طلاق دچار تحقیر و سرزنش نشوند و از سوی دیگر، طرف مقابل در ازدواج با این افراد دچار چالش‌هایی نشود، لازم است تا به نکاتی توجه کرد.
طلاق دوران سختی برای خانواده است، اما این وضعیت برای فرزندانی که در آستانه ازدواج هستند سخت‌تر است. تأثیر طلاق والدین بر این دسته از فرزندان چیزی نیست که بتوان به‌سادگی و بدون آگاهی از آن عبور کرد. آنها ازیک‌طرف به سوگ جدایی والدین خود می‌نشینند و از طرف دیگر، نگرانی از زندگی آینده، آنها را با یک چالش بزرگ مواجه می‌کند. یکی از نگرانی‌های عمده، مسئله ازدواج آنها است. این در حالی است که به گفته دکتر محمدرضا کمن، روانشناس و مشاور ازدواج، ازدواج با فرزند طلاق فاجعه‌آمیز و لزوماً آسیب‌زا نیست و اینکه بگوییم نباید با بچه‌های طلاق ازدواج کرد، کاملاً اشتباه است؛ چراکه برخی از بچه‌های طلاق اتفاقاً بسیار موفق و سالم هستند. اما برای‌آنکه در چنین ازدواج بچه‌های طلاق دچار تحقیر و سرزنش نشوند و از سوی دیگر، طرف مقابل در این ازدواج با چالش‌هایی روبرو نشود، لازم است تا به نکاتی توجه کرد.
خواستگارتان را در جریان طلاق والدین خود قرار دهید
به اعتقاد کمن، مطرح‌کردن این مسئله در جلسات خواستگاری الزامی است. او توضیح می‌دهد: چنانچه فرزند در آستانه ازدواج است و والدین در شرف طلاق هستند، این مسئله حتماً باید با طرف مقابل در میان گذاشته شود. همچنین پدر و مادر طرف مقابل نیز لازم است از این مسئله مطلع باشند؛ لذا مادر یا پدر خانواده می‌تواند این مسئله را با خانواده طرف مقابل در میان بگذارد.
او تأکید می‌کند: چه والدین در فرایند طلاق باشند و چه طلاق صورت‌گرفته باشد، این مسئله حتماً باید با طرف مقابل یا با خانواده او به‌صورت حضوری مطرح شود نه تلفنی.
بهترین زمانِ درمیان‌گذاشتن طلاق والدین با خواستگار
این روانشناس می‌گوید بهترین زمان درمیان‌گذاشتن طلاق والدین با خواستگار جلسات دوم یا نهایتاً جلسه سوم است: «جلسه اول لزومی به‌عنوان کردن این مسئله نیست، چون اولاً ممکن است خواستگاری به جلسه دوم کشیده نشود و جواب هر دو طرف از همان اول منفی باشد؛ دوماً، مطرح‌کردن این موضوع در وهله اول ممکن است باعث جواب منفی طرف مقابل شود.»
قربانی طلاق والدینتان نشوید
به گفته کمن، خیلی مهم است که این مسئله ساده و روان مطرح شود. بعضی افراد از مطرح‌کردن این مسئله با طرف مقابل ابا دارند، درحالی‌که این مسئله باعث می‌شود که موضوع فاجعه‌آمیز تلقی شود و فرد به دلیل طلاق والدین، خود را قربانی کرده و برای همیشه از ازدواج دوری کند.
او تأکید می‌کند: دختر یا پسر نباید اجازه دهد که شرایط زندگی‌اش به‌خاطر جدایی والدینش آسیب ببیند؛ لذا با پذیرش این مسئله باید بدون ترس این موضوع را با طرف مقابلش در میان گذاشته و زندگی‌اش را مدیریت کند.
بر روی این مسائل تحقیق کنید
کمن می‌گوید: پس از درمیان‌گذاشتن طلاق والدین، طرف مقابل یا به‌خاطر این موضوع جواب رد می‌دهد یا می‌پذیرد و روند خواستگاری و ازدواج را ادامه می‌دهد. در صورت‌پذیرفتن شرایط، این حق طرف مقابل است تا جزئی‌تر و دقیق‌تر در جریان طلاق قرار بگیرد تا بررسی کند که آیا این جدایی آسیب یا اثری در زندگی خود این دختر یا پسر گذاشته یا نه.
او با اشاره به مواردی که ناظر به ازدواج است و نیاز به بررسی دارد، توضیح می‌دهد: «دختر یا پسر باید علل و عامل جدایی والدین را مورد بررسی قرار دهد؛ مثلاً آیا والدین قبل از جدایی تنش‌های طولانی‌مدت داشته‌اند یا با تفاهم و آرامش اقدام به جدایی کرده‌اند، آیا برای حفظ زندگی‌شان تلاش کرده‌اند و شاهدان بیرونی نظرشان بر تلاش آنها است، نظر اطرافیان نسبت به جدایی والدین چگونه است و… .»
این مشاور ازدواج با بیان که طلاق والدین هیچ ارتباطی به دختر و پسر ندارد، عنوان می‌کند: زمانی که والدین به هر علتی به نقطه طلاق می‌رسند باید در تمام مراحل خواستگاری و ازدواج فرزندشان حضور داشته باشند. یک پدر و مادر فهمیده نباید مسائل بین خودشان را در ارتباط حلقه بسیار مقدس فرزندشان وارد کنند.
کمن در پاسخ به این سؤال که چطور تشخیص دهیم طلاق والدین بر روی فرزند تاثیر منفی گذاشته است یا خیر، می‌گوید: «برای تشخیص اثر طلاق بر روی سلامت روان دختر یا پسر لازم است سطح سلامت فرزند با تحقیق و تست‌های سلامت شخصیت مورد بررسی قرار بگیرد؛ لذا برای تحقیق لازم است سؤالاتی مثل چگونگی رابطه و کیفیت رابطه دختر یا پسر با مادر و پدرش بررسی شود.»
او ادامه می‌دهد: در کنارِ تحقیق و گزارش‌های میدانی، برای تست‌های سلامت شخصیت نیز باید از متخصص خبره کمک گرفته شود تا عملکرد اجتماعی و عاطفی فرد مورد بررسی قرار گیرد.
ازدواج با فرزند طلاق لزوماً آسیب‌زا نیست
به گفته این روانشناس، ازدواج با فرزند طلاق را نباید به‌عنوان یک مؤلفه تأثیرگذار تلقی کرد. به همان اندازه که در ازدواج با فردی که والدینش جدا نشده‌اند باید دقت و بررسی کرد، این ازدواج هم به همان میزان باید مورد بررسی قرار بگیرد.
او تأکید می‌کند: گاهی فرزندان طلاق از نظر سلامت روان سالم‌تر از فرزندانی هستند که پدر و مادرشان طلاق عاطفی دارند. بررسی طلاق عاطفی داشتن یا نداشتن والدین طرف مقابل سخت و حتی غیرممکن است؛ چون ممکن است حتی اطرافیان هم متوجه طلاق عاطفی آنها نشوند و این مسئله می‌تواند بر سلامت روان فرزند به‌شدت تأثیر منفی گذاشته باشد.
کمن خانواده را اصلی‌ترین و مهمترین عامل سلامت روان فرزندان می‌داند و می‌گوید: بی‌تردید خانواده‌هایی که طلاق عاطفی دارند یا طلاق قطعی گرفته‌اند احتمال آسیب پذیریشان بیشتر از خانواده‌هایی است که پدر و مادر موفق و با نشاطی دارند. همچنین فرزندان خانواده‌های بالنده بسیار کم‌مسئله‌تر خواهند بود؛ البته این به معنای این نیست که فرزند طلاق دارای مسئله و اختلال در سلامت روان است و این نباید مسئله تعیین‌کننده‌ای در ازدواج باشد.
پذیرش طلاق والدین، شرط ازدواج با طرف مقابل است
فرزندان طلاق اغلب ترس از تحقیر و سرزنش از جانب همسر و خانواده طرف مقابل را دارند؛ کمن دراین‌باره می‌گوید: چنانچه این مسئله در دوره آشنایی با طرف مقابل در میان گذاشته شود، تبدیل به تحقیر و سرزنش نخواهد شد. آدم‌های سالم، بااخلاق و خداترس وقتی موضوعی را پذیرفتند، هیچ‌وقت آن را به‌طرف مقابل گوشزد نمی‌کنند؛ کسانی که ضمن پذیرش این موضوع، طرف مقابلشان را تحقیر می‌کنند، هنوز به شخصیت بالغانه‌ای نرسیده‌اند و آمادگی برای ازدواج ندارند.
او در پایان تأکید می‌کند: دختر یا پسر تا زمانی که مطمئن نشدند که طرف مقابل و خانواده‌اش شرایط طلاق والدینش را پذیرفته‌اند نباید تن به این ازدواج دهند.
هشدار درباره استفاده خودسرانه آنتی بیوتیک ها
استفاده بیش از حد از آنتی بیوتیک‌ها موجب مقاومت آنتی بیوتیکی می‌شود، بنابراین مردم به هیچ عنوان بدون دستور پزشک آنتی بیوتیک مصرف نکنند.
مرتضی مجاهدی، متخصص طب سنتی و عضو کمیته پژوهش معاونت طب سنتی وزارت بهداشت با بیان این مطلب گفت: متاسفانه در حال حاضر در کشور ما میزان مصرف آنتی بیوتیک‌ها بسیار زیاد است و این امر علیرغم هزینه زیادی که به کشور تحمیل می‌کند در بروز مقاومت آنتی بیوتیکی موثر است و باعث می‌شود در آینده بدن افراد به آنتی بیوتیک‌ها مقاوم شود که این مهم در سیستم سلامت بسیار خطرناک است.
وی با بیان اینکه آسیب‌هایی که آنتی بیوتیک‌ها به بدن میرسانند خطرناک است و در نوجوانان بر روی مسائل رشد و باروری آنها تاثیر مخرب دارد گفت: متاسفانه فرهنگ درمان ما نیز دچار آسیب شده و برخی مردم پزشک را مجبور می‌کنند که در نسخه آنها آنتی بیوتیک بنویسند که این امر خطا است.
عضو هیات کمیته پژوهش معاونت طب سنتی وزارت بهداشت با تاکید بر اینکه آنتی بیوتیک‌ها هیچ اثری بر عفونت‌هایی ناشی از ویروس‌ها ندارند اظهار داشت: در مورد خلط پشت گلو باید توسط پزشک علت آن بررسی شود اگر عفونت باشد آنتی بیوتیک مصرف و اگر آلرژی و حساسیت باشد بنا به نظر پزشک تجویز خواهد شد.
مجاهدی تصریح کرد: در حال حاضر اکثر قریب به اتفاق شکایت‌های گلو درد، ناشی از عفونت‌های ویروسی و یا تعداد کمی حساسیت است که عفونت‌های ویروسی همراه با علائم عطسه آبریزش سرفه و قرمزی چشمی ها است که درمان این نوع گلودردها نیاز به مصرف آنتی بیوتیک‌ها ندارد.
وی در خاتمه سخنان خود که در یک برنامه رادیویی گفت‌وگو می کرد، بهترین راهکار در گلودرد را غرغره با آب ولرم و شستشو با سرم‌های شستشو عنوان کرد و گفت: سکوت بهترین راهکار در بهبود تغییر صدا است.
ناشنوایی مادرزادی قابل درمان شد
برای اولین بار در جهان
آزمایش‌های ژن‌درمانی مشترک ایالات متحده و چین برای اولین بار موفق شد شنوایی را به ۵ کودک ناشنوا هدیه دهد.
یک روش ژن‌درمانی جدید پتانسیل بازگرداندن توانایی شنوایی در کودکان مبتلا به ناشنوایی ارثی را از خود نشان داده است.
به نقل از آی ای، یک کارآزمایی بالینی در بیمارستان چشم و گوش و حلق و بینی دانشگاه فودان در شانگهای چین با همکاری پژوهشگران بیمارستان چشم و گوش ماساچوست در بوستون انجام شد و یافته‌های آن نشان داد که از ۶ کودکی که تحت این روش ژن‌درمانی قرار گرفتند، ۵ کودک شاهد شنوایی ترمیم شده و تشخیص گفتار شدند.
ژنگ-یی چن دانشمند آزمایشگاه ایتو-پیبادی(Eaton-Peabody) می‌گوید: اگر کودکان قادر به شنیدن نباشند، در صورت عدم مداخله، مغز آنها می‌تواند به طور غیر طبیعی رشد کند. نتایج این مطالعه واقعاً قابل توجه است. ما شاهد بهبود چشمگیر توانایی شنوایی کودکان به صورت هفته به هفته و همچنین بازیابی گفتار آنها بودیم.
ژن درمانی برای درمان ناشنوایی
طبق گزارش‌های رسمی، عوامل ارثی بیش از ۶۰ درصد از همه موارد کم‌شنوایی و ناشنوایی در کودکان را تشکیل می‌دهند.
این مطالعه روی کودکان مبتلا به ناشنوایی DFNB9 که نوعی ناشنوایی است که از یک جهش ژنتیکی به ارث رسیده از هر دوی والدین ناشی می‌شود، انجام شد.
این وضعیت ژنتیکی ناشی از جهش در ژنی موسوم به اوتوفرلین(otoferlin) یا OTOF است که از تولید پروتئین اوتوفرلین فعال جلوگیری می‌کند. این پروتئین نقشی کلیدی در انتقال سیگنال‌های صوتی از گوش به مغز دارد.
پژوهشگران از یک ویروس مرتبط با آدنو(AAV) حاوی شکل اصلاح شده ژن OTOF انسانی برای توسعه این روش ژن‌درمانی جدید استفاده کردند.
آنها سپس یک روش جراحی دقیق برای وارد کردن این ژن به گوش داخلی بیماران انجام دادند. این ژن از طریق یک تزریق ناقل ویروسی با دوزهای مختلف برای درمان تحویل داده شد.
در این روش تلاش شد تا مشکل ژنتیکی با دادن یک شکل عملکردی از ژن OTOF به بیماران برطرف شود و از این طریق به علت اصلی ناشنوایی ارثی رسیدگی شود.
قبل از انجام این روش ژن‌درمانی، هر ۶ کودک حاضر در کارآزمایی دچار ناشنوایی کامل بودند و این در آزمایش پاسخ شنوایی ساقه مغز(ABR) که آستانه بالاتر از ۹۵ دسی‌بل را نشان می‌داد، مشهود بود.
عوارض جانبی اندک
پژوهشگران گزارش کردند که پس از ۲۶ هفته، ۵ نفر از این کودکان بهبود شنوایی قابل توجهی را نشان دادند که در آزمایش ABR نشان دهنده کاهش ۴۰ تا ۵۷ دسی‌بل بود.
این بهبود با پیشرفت چشمگیری در درک گفتار و همچنین ظرفیت شرکت در «مکالمات عادی» همراه بود.
نکته مهم این است که هیچ نشانه‌ای از «سمیت محدودکننده دوز» وجود نداشت که نشان می‌دهد این روش ژن‌درمانی عوارض جانبی آنچنان شدیدی ایجاد نمی‌کند که بتواند دوز آن را محدود کند.
بیماران در مجموع ۴۸ عارضه جانبی را در طول جلسات پیگیری پس از ژن‌درمانی گزارش کردند. با این حال اکثر آنها یعنی بیش از ۹۶ درصد آنها درجه پایینی دارند و جدی نیستند.
علاوه بر این، اغلب آنها که کمی جدی‌تر بودند، زودگذر بودند و هیچ تاثیر ماندگاری نداشتند که نشان می‌دهد اثرات نامطلوب شناسایی‌شده کوتاه مدت هستند و مسائل بلندمدتی را ایجاد نمی‌کنند.
ییلای شو، نویسنده اصلی این مطالعه از بیمارستان چشم و گوش و حلق و بینی دانشگاه فودان در بیانیه‌ای، گفت: ما اولین تیمی هستیم که کارآزمایی بالینی ژن‌درمانی OTOF را آغاز کردیم. بسیار هیجان‌انگیز است که تیم ما این کار را از تحقیقات پایه در مدل حیوانی مبتلا به ناشنوایی DFNB9 آغاز کرد و به ترمیم شنوایی در کودکان مبتلا به این نوع ناشنوایی رساند.
گفتنی است که در یک رویداد قابل توجه دیگر، یک پسر ۱۱ ساله برای اولین بار در ایالات متحده تحت ژن‌درمانی قرار گرفت تا ناشنوایی مادرزادی وی درمان شود.
به گفته نیویورک تایمز، این پسر بچه ۱۱ ساله در بیمارستان کودکان فیلادلفیا تحت درمان قرار گرفت و از بدو تولد از ناشنوایی DFNB9 رنج می‌برد.
پژوهشگران این مطالعه گزارش کرده‌اند که این پسر بچه پس از انجام روش ژن‌درمانی برای اولین بار توانایی شنیدن را به دست آورده است.
یافته‌های این مطالعه در مجله Lancet منتشر شده است.
احتمال آغاز واکسیناسیون «روتاویروس» و «پنوموکوک» برای کودکان از دهه فجر
معاون بهداشت وزارت بهداشت خبر داد:
معاون بهداشت وزارت بهداشت از احتمال آغاز واکسیناسیون «روتاویروس» و «پنوموکوک» از دهه فجر امسال خبر داد و گفت: واکسن روتاویروس می‌تواند سالیانه از ۱۲۰ هزار مورد بستری کودکان به دلیل اسهال‌های روتاویروسی و همچنین واکسن پنوموکوک از حدود ۵۰ هزار عفونت شدید پنوموکوکی پیشگیری کند.
«دکتر حسین فرشیدی»، معاون بهداشت وزارت بهداشت درباره ورود دو واکسن جدید به برنامه کشوری واکسیناسیون کودکان، گفت: به دنبال این هستیم که در دهه مبارک فجر واکسیناسیون با دو واکسن پنوموکوک و روتاویروس را آغاز کنیم اما تا زمانی که واکسن‌ها به دست ما نرسد نمی‌توان تاریخ قطعی شروع برنامه را اعلام کرد.
وی افزود: در راستای شروع کار تمام اقدامات انجام شده است و واردات واکسن‌ها در حال انجام است.
معاون وزیر بهداشت با بیان اینکه تولید داخلی دو واکسن پنوموکوک و روتاویروس نیز وجود دارد، تصریح کرد: خط تولید وجود دارد ولی بعید می‌دانم امسال وارد بازار شود چون این میزان تولید بسیار کم است. امیدواریم تا سال آینده به تولید بیشتر برسیم اما واکسنی که فعلا کار را با آن آغاز میکنیم نوع وارداتی است.
وی تاکید کرد: واکسن روتاویروس که از اسهال‌های شایع در کودکان پیشگیری می‌کند در سه نوبت ۲، ۴ و ۶ ماهگی قابل استفاده به صورت خوراکی است.
به گفته وی، بر اساس مصوبه کمیته کشوری ایمن سازی، واکسن پنوموکوک نیز به شکل تزریقی در سنین ۲، ۴ و ۱۲ ماهگی برای نوزادان قابل تزریق است.
فرشیدی با تاکید براینکه واکسیناسیون موثرترین مداخله بهداشتی شناخته شده برای حفاظت از سلامت کودکان است، تصریح کرد: بر اساس پیش‌بینی‌ها واکسن روتاویروس می‌تواند سالیانه از ۱۲۰ هزار مورد بستری کودکان به دلیل اسهال‌های روتاویروسی و همچنین واکسن پنوموکوک از حدود ۵۰ هزار عفونت شدید پنوموکوکی پیشگیری کرده و مصرف آنتی بیوتیک و در نتیجه مقاومت آنتی‌بیوتیکی را کاهش دهد.
پوسیدگی، جرم گیری و ساخت دندان تحت پوشش بیمه قرار می‌گیرند
رییس انجمن دندانپزشکان عمومی ایران:
رییس انجمن دندانپزشکان عمومی ایران گفت: براساس مصوبه جدید شورای عالی بیمه در طرح خدمات درمان بیمه ای، پوسیدگی، جرم گیری و ساخت دندان تحت پوشش بیمه قرار می گیرند که این مصوبه به زودی ابلاغ می شود.
«دکتر باقر شهنی‌زاده»، رییس انجمن دندانپزشکان عمومی ایران روز پنجشنبه در حاشیه پانزدهمین کنگره بین المللی دندانپزشکی عمومی ایران گفت: آمار پوسیدگی دندان در کشور افزایش یافته است و دولت مصوباتی را در شورای عالی بیمه برای سنین کمتر از ۱۸ و بالاتر از آن تهیه کرده است و براساس طرح خدمات درمان بیمه ای، پوسیدگی، جرم گیری و ساخت دندان تحت پوشش بیمه قرار می گیرند.
وی افزود: مشکلات تغذیه ای و تامین بودجه درمان دندان‌ها باعث افزایش پوسیدگی در کشور شده است که باید غربالگری جدید و آمایش انجام شود تا در این زمینه نیز شاهد کاهش پوسیدگی دندان ها باشیم.
رییس انجمن دندانپزشکان عمومی به دستاوردهای محققان ایرانی در بخش دندانپزشکی اشاره کرد و اظهار داشت: تلاش های زیادی انجام شده که در زمینه دندانپزشکی موادی را تولید کنیم که در عرصه درمان موثر باشد، در زمینه تامین صندلی و یونیت و کمپرسور دندان پزشکی موفقیت‌های خوبی داشتیم و برخی شرکت های تولید کننده ایرانی از صادر کننده های مهم کشور هستند.
شهنی‌زاده تصریح کرد: تعداد زیادی از ایرانیان خارج از کشور برای درمان دندان‌های خود به ایران می آیند چراکه در زمینه کیفیت درمان، موفق هستیم و این امر نشان دهنده فعالیت ارزشمند و ارائه خوب خدمات وزارت بهداشت برای خدمات با کیفیت است.
وی به کاهش مراجعه مردم به دندانپزشکان در دوران شیوع کرونا اشاره کرد و گفت: کرونا یکی از بحران های جهانی بود که سلامت انسان ها را به خطر انداخت و مردم کمتر به دندانپزشکی مراجعه کردند که این مشکلات بسیاری را برای هموطنان ایجاد کرد.
رییس انجمن دندانپزشکان عمومی درمورد محورهای پانزدهمین کنگره بین المللی دندانپزشکی عمومی توضیح داد: در این کنگره آموزش آکادمیک و نقش آن در موفقیت مورد بحث و بررسی قرار می گیرد،آموزش‌های علمی براساس استانداردها بوده که باید متناسب با روش‌های نوین در درمان و همچنین آموزش های به روز باشد.
شهنی‌زاده ادامه داد: در این کنگره آموزش‌های اصلی به عنوان روش‌هایی برای درمان موثر در دندانپزشکی مطرح و بررسی می‌شود.
رژیم گیاهی تا ۲۴ درصد خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را کاهش می‌دهد
یک مطالعه جدید نشان می دهد که داشن یک رژیم غذایی گیاهی سالم می‌تواند خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را تا ۲۴ درصد کاهش دهد.
۹۰ درصد افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ چاق هستند و اضافه وزن مهمترین علت ابتلا به این نوع دیابت است به طوری که کارشناسان تغذیه بر این باورند با کاهش پنج درصدی وزن می توان قند خون را کنترل کرد و کمتر نیاز به استفاده از داورهای دیابتی شد.
از این رو کارشناسان به مبتلایان دیابت نوع ۲ توصیه می‌کنند که مصرف فیبر را در رژیم غذایی از طریق مصرف بیشتر سبزی و میوه ها، حبوبات و نان های سبوس دار افزایش دهند زیرا فیبرهای محلول موجود در میوه ها و غلامت سبب پایین آمدن کلسترول خون می شود و به میزان زیادی به کاهش وزن کمک می کند.
به تازگی نیز مطالعاتی انجام شده که نشان می دهد خوردن میوه‌های تازه، سبزیجات و غلات کامل حتی در افرادی که استعداد ژنتیکی دیابت یا عوامل خطرزا مانند چاقی، سن بالا یا کمبود فعالیت بدنی دارند، این اثر محافظتی را دارد.
بر اساس این گزارش که دفتر بهبود تغذیه وزارت بهداشت منتشر کرد، برای اولین بار، محققان ایجاد بهبودهای خاصی را در سلامت شناسایی کردند که با داشتن یک رژیم غذایی گیاهی به دست می آید و از فرد در برابر چاقی محافظت می کند. این موارد شامل بهبود پردازش قند خون و همچنین عملکرد بهتر کبد و کلیه است. به گفته محققان، این بدان معناست که اثرات محافظتی ناشی از یک رژیم غذایی گیاهی بسیار فراتر از کاهش وزن و کاهش چربی است.
با این حال، محققان خاطرنشان کردند که رژیم غذایی گیاهی ناسالم نیز می تواند وجود داشته باشد. محققان دریافتند افرادی که به رغم رژیم غذایی گیاهی دارای مصرف بالای شیرینی، غلات تصفیه شده و نوشیدنی های شیرین هستند با افزایش خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ رو به رو می باشند.
در این مطالعه، داده‌های بیش از ۱۱۳ هزار شرکت‌کننده را در یک مطالعه مشاهده‌ای بریتانیایی در مقیاس بزرگ که طی ۱۲ سال جمع‌آوری شده بود، مرور کردند. آنها دریافتند که مقادیر طبیعی کلسترول، قند خون، التهاب و انسولین با خطر کم دیابت مرتبط است. آنها همچنین دریافتند که عملکرد خوب کبد و کلیه در پیشگیری از دیابت مهم است.
یکی از محققین این مطالعه در یک بیانیه خبری مرتبط با این مطالعه گفته است: «تحقیقات ما اکنون نشان داده است که یک رژیم غذایی گیاهی سالم می تواند عملکرد کبد و کلیه را بهبود بخشد و در نتیجه خطر ابتلا به دیابت را کاهش دهد».
چرا برخی خانواده‌ها از داشتن فرزند هراس دارند؟
پیوند ازدواج نخستین گام برای تشکیل خانواده است، خانواده ای که پس از ایجاد به عنوان هسته اصلی یک نهاد می تواند به سمت گسترده تر شدن و ایجاد هسته ای قوی از پیوندهای عاطفی و عقلانی حرکت کند؛ در سال های اخیر هراس از فرزندآوری به دلایل مختلف هسته اصلی را به عنوان یک هسته کوچک حفظ کرده و از گسترده شدن آن پیشگیری کرده است.
«میانگین جهانی نرخ باروری در ۱۹۷۰ میلادی حدود ۲.۲ ثبت شده اما همین شاخص در ایران در بازه زمانی ۱۹۷۰ تا ۲۰۲۰ میلادی بیش از ۶.۵ بود در حالی که اکنون نرخ باروری در کشورهای توسعه یافته حدود ۱.۵ تا ۱.۷ است اما در ایران به حدود ۱.۶ رسیده است» این آماری است که معاون برنامه ریزی و هماهنگی معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری در یک نشست تخصصی ارائه کرد، آماری که به رغم صحت اما با فرهنگ ایرانی – اسلامی خانواده های ایرانی همخوانی ندارد؛ آماری که بیم آینده ای پیر و ناتوان برای جامعه ایران را رقم می زند.
هرچند به گفته برخی کارشناسان فرزندآوری امری اختیاری است و نباید اجباری برای آن تعیین کرد اما آیا زنان و بانوان در سن باروری با این آمار آشنایی دارند یا اینکه به دلایلی از فرزند آوری هراس دارند؛ این موضوع را با برخی خانواده ها در میان گذاشتیم.
هزینه بالای تامین نیازهای مادی فرزندان در زندگی
ساره طیبی کارشناس علوم اجتماعی، متاهل و دارای یک فرزند پسر است؛ او درباره علت اینکه نتوانسته به داشتن فرزندان بیشتر فکر کند را مسائل اقتصادی عنوان کرد و اظهار داشت: با اینکه من و همسرم شاغل هستیم و از خودمان خانه مستقل هم داریم اما هزینه های نگهداری و پرورش فرزندمان بسیار بالا است و نمی توانیم به داشتن فرزند دیگری فکر کنیم؛ ماهیانه مبلغ زیادی از درآمد خانواده صرف خرید لباس و مایحتاج خانواده سه نفری می شود و در حال حاضر هیچ پس اندازی نداریم.
ماهیانه مبلغ زیادی از درآمد خانواده صرف خرید لباس و مایحتاج خانواده سه نفری می شود و درحال حاضر هیچ پس اندازی نداریم.او که معتقد است، فرزندش باید از همه نظر تامین باشد و هیچ کمبودی نداشته باشد و می گوید: وظیفه هر پدر و مادری است که نیازهای فرزندش را تامین کند و اجازه ندهد فرزندش با کمبودها و عقده‌های کودکی وارد مدرسه و اجتماع شود؛ او می گوید اکنون کودکان باید از اتاق خواب مستقل و مناسب برخوردار باشند و نمی توان فرزندان را در محرومیت بزرگ کرد.
سخنان ساره، شبیه سخنان بانوان دیگری بود؛ سخنانی که عدم فرزند آوری را به مسائل اقتصادی و ضرورت تامین ۱۰۰ درصدی نیازهای کودک مرتبط می داند؛ اما مینا که دانشجوی دکترای فلسفه است، عدم تمایل خود و همسرش به نداشتن فرزند را مربوط به جایگاه اجتماعی و تحصیل می داند؛ او می‌گوید با حضور فرزند زمانی برای داشتن جایگاه اجتماعی نمی ماند، باید در یک جایگاه تثبیت شویم و سپس به فکر فرزند داشتن باشیم.
مهاجرت یکی از دلایل هراس خانواده ها از داشتن فرزند
او با بیان اینکه من و همسرم قصد مهاجرت داریم و نمی خواهیم حضور یک نوزاد مزاحم ما باشد و برنامه ریزی‌های آینده ما را تحت الشعاع قرار دهد؛ با دلخوری می گوید: پایین بودن نرخ رشد جمعیت به دلیل سیاست‌های اشتباهی است که طی سال‌های گذشته در کشور اجرا شده است، همان سیاست‌هایی که دهه شصتی‌ها را مشکل اساسی مملکت می‌دانستند، حالا که همین دهه شصتی‌ها می خواهند مهاجرت کنند تا مشکلات کشور کم شود، می گویند فرزند بیاورید! فرزندآوری ما تابع سیاست‌ها نیست بلکه تابع برنامه‌ریزی‌های ما است .
سیدسعید که کارشناسی ارشد مدیریت ورزشی دارد نیز درباره نرخ رشد جمعیت و کاهش موالید در کشور می‌گوید: جوانان برای اینکه بتوانند خانواده تشکیل دهند و فرزند داشته باشند نیازمند داشتن مهارت‌هایی هستند، مهارت‌هایی که دوام ازدواج آنها را تضمین کند، زوج جوان بعد از اطمینان از دوام ازدواج، می توانند به فکر ادامه روند زندگی و فرزند آوری باشند، این موضوع در حالیست که بسیاری از جوانان بدون شناخت و بدون تضمین اخلاقی با هم ازدواج می کنند و بعد از مدت کوتاهی از انتخاب و تشکیل خانواده پشیمان می شوند.
او می گوید: تعداد بسیاری از دوستانش یا از همسران خود جدا شده اند و یا اختلافات شدید خانوادگی دارند که ممکن است منجر به جدایی شود و ادامه می دهد؛ تصور کنید در این میان فرزندی به دنیا بیاید؛ در نبود یکی از والدین و نداشتن خانه‌ای آرام، چه سرنوشتی در انتظار این کودک است؟
سید سعید معتقد است ارائه مهارت های زندگی لازمه یک خانواده نو پا است؛ موضوعی که سیاستگذاران به آن توجهی ندارند.
جوانان برای اینکه بتوانند خانواده تشکیل دهند و فرزند داشته باشند نیازمند داشتن مهارت‌هایی هستند، مهارت‌هایی که دوام ازدواج آنها را تضمین کند.
اما ساجده دربندی دانشجوی دیگری است که داشتن فرزند را برای ادامه نسل ضروری می‌داند و معتقد است انسان‌ها روی کره زمین مسئولیت‌هایی دارند و یکی از این مسئولیت‌ها به دنیا آوردن فرزند است؛ او می‌گوید: هر چند زندگی اقتصادی برای همه خانواده ها سخت شده است اما این دلیل نمی‌شود که از مسئولیت ها شانه خالی کنند.
او به زنان اروپایی و سایر کشورها اشاره می کند و ادامه می دهد: در همه فرهنگ‌ها داشتن فرزند امری پسندیده است و در بسیاری از کشورهای توسعه یافته، بُعد خانواده ها بیش از پنج نفر است.
برخی دیگر از دانشجویان دانشگاه علم و صنعت نیز تشکیل خانواده را یکی از اساسی ترین تصمیمات خود در زندگی عنوان می کنند و معتقدند باید مسئولیت خود را در این زمینه انجام دهند و در این میان دولت ها نیز باید نقش حمایت گری خود را داشته باشند.
او معتقد است وقتی خانواده ها از ثبات و پایداری برخوردار نیستند، قطعا نمی توانند فرزندداشته باشند و فرزند داشتن به جز ایجاد رنج در جامعه، اثر دیگری ندارد.
امید به آینده، حلال مشکلات
صبورا امین‌فر کارشناس حوزه زنان و خانواده نیز امید به آینده را موضوع مهمی در فرزندآوری عنوان می‌کند و تاکید دارد: وقتی امید به آینده افراد یک جامعه کاهش پیدا کند برنامه‌ریزی‌های بلند مدت از جنس تشکیل خانواده و فرزندآوری در این جامعه تحت تاثیر قرار می‌گیرد و این موضوعی است که در جامعه ما مورد تهاجم غربی و کارهای رسانه‌ای قرار گرفته است.
وی با بیان اینکه فعالیت های سیاسی نیز اثر خود را به طور گسترده روی خانواده می گذارد، اظهار داشت: هر عضو جامعه اگر نسبت به آینده جامعه تصویر خوبی و مطلوب نداشته باشد، این عدم تصویر مطلوب موجب می شود در تصمیم گیری‌ها برای آینده تاثیر گذارد و آن تصمیمات را به تعویق بیاندازد؛ اتفاقی که بخشی از جامعه ایران را تحت تاثیر قرار داده و از این رو است که رهبر انقلاب تاکید می کنند که روی امید اجتماعی و امیدآفرینتی باید کار شود.
عدم تصویر مطلوب از آینده خانواده بر تصمیم گیری‌ها برای آینده تاثیر گذاشته و تصمیمات را به تعویق می اندازد.امین‌فر می افزاید: رهبر انقلاب تاکید دارند که باید نسبت به دستاوردهایی که کشور تاکنون داشته به مردم اطلاعات و آگاهی هایی ارائه شود و مردم امیدوار باشند که آینده ای که پیش روی ایران است آینده بهتری است و ما رو به پیشرفت هستیم و افراد با اطمینان خاطر برنامه ریزی بلند مدت را انجام دهند.
به گفته این کارشناس خانواده، مسائل فرهنگی پیچیده و به هم وابسته است اما موضوع مهم این است که ما باید در مسئولین خود هم عزم و ارائه جدی را ببینیم.
او می گوید: تا به خانواده پایدار نرسیم، نمی توانیم جامعه سازی اسلامی داشته باشیم و گام های پنج گانه به سمت تمدن نوین اسلامی که برنامه بلندمدت انقلاب اسلامی است را طی کنیم.
امین فر با بیان اینکه یکی از گام های مهم تمدن سازی، جامعه سازی است و تا خانواده پایدار نداشته باشیم، اصل اساسی جامعه سازی رخ نمی دهد؛ نیاز است که به طور جدی روی خانواده کار شود، یادآور شد: ممکن است موانع این امر، در بحث‌های فرهنگی و ساختار های دیگری از نظام حاکمیتی باشد.
وی ادامه داد: برای مثال فکر نمی کنیم که دعواها سیاسی یک جناح علیه یک جناح دیگر ممکن است تبعات خیلی ماندگار و مستحکم داشته باشد و بخشی از جامعه را تحت تاثیر قرار دهد.
وی افزود: بحث های اقتصادی و اقتصاد ناپایدار موضوع دیگری است که خانواده از آن متاثر است؛ بحث‌های اقتصادی و بی ثباتی اقتصادی و پیشبینی ناپذیر بودن، عامل خیلی مهم و تاثیرگذار روی خانواده است.
امین فر ادامه داد: هرچند عامل اصلی و تعیین کننده موضوعات خانواده، بحث فرهنگی است اما عوامل اقتصادی نیز بر تصمیم گیری های افراد جامعه و امید به آینده افراد تاثیرمی گذارد.
راه‌هایی برای جلوگیری از ریزه‌خواری کودکان
یکی از مشکلات برخی کودکان ریزه‌خواری آنهاست؛ مرتب سر یخچال می روند، به کمدهای نگهداری مواد غذایی سرک می کشند و یا از والدینشان می خواهند که به آنها غذا یا خوراکی بدهد در حالی که اصلا گرسنه نیستند.
شاید برای پدر و مادرها این کارها خیالشان را از این بابت راحت کند که فرزندشان گرسنه نمی ماند اما باید به یاد داشته باشند که همین ریزه خواری در آینده برای سلامت آنها خطرساز خواهد شد. در این مقاله سعی داریم که شما را با فوت و فن های مراقبت از ریزه خوای کودکان آشنا کنیم:
کودکان و همچنین بزرگسالان اغلب به دلایلی غیر از رفع گرسنگی از غذا استفاده می کنند. کودکان اغلب در پاسخ به عواطف و احساسات خود غذا می خورند. اگر کودک شما همیشه گرسنه به نظر می رسد، از نکات زیر استفاده کنید تا درک بهتری از آنچه واقعا در حال وقوع است داشته باشید.
چه چیزی باعث گرسنگی می شود؟
اگر کودک شما ۳ وعده غذایی متعادل و ۱ میان وعده در روز می خورد اما همچنان ادعا می کند که گرسنه است، ممکن است دلایل دیگری به جز گرسنگی وجود داشته باشد که او را به خوردن غذا وادار کند.
آنچه شما می توانید انجام دهید موارد زیر است.
سوالات زیر را از خود بپرسید:
۱- آیا کودک شما گاهی در هنگام تجربه هر یک از موارد زیر دست به غذا می‌زند
کسالت ، افسردگی، فشار ، نا امیدی، ناامنی، تنهایی ، خستگی ، رنجش، خشم، خوشبختی احساساتی است که می تواند فرد را به خوردن غذای بیشتر تشویق کند.
۲- آیا کودک شما در زمانهایی غیر از وعده های غذایی معمولی و میان وعده ها غذا می‌خورد؟ آیا فرزند شما در هر فرصتی ریزه خواری می کند؟
۳- آیا به کودک خود با غذا پاداش می دهید (آیا نمره ۲۰ در امتحان گاهی منجر به رفتن به بستنی فروشی می شود)؟ این می تواند به طور ناخواسته به چاقی کودک شما کمک کند.
۴- وقتی فرزندتان کارها را درست انجام می دهد، به او چه می گویید؟
کلمات تایید کننده می توانند عزت نفس کودک را تقویت کنند. آنها همچنین می توانند در حفظ انگیزه کودک برای ادامه تصمیم گیری صحیح برای سلامتی و وزن کمک کنند
۵- چگونه با فرزند خود صحبت می کنید؟ آیا بیشتر منفی است؟ آیا اغلب انتقادی است؟
برای هر کسی، از جمله کودکان، ایجاد تغییرات در چنین محیطی سخت است.
اگر مشکوک هستید که کودکتان از روی کسالت غذا می‌خورد، ممکن است لازم باشد او را به سمت فعالیت‌های دیگری هدایت کنید تا حواسش پرت شود.
آنچه شما می توانید انجام دهید
اطمینان حاصل کنید که کودک شما ۳ وعده غذایی متعادل و ۱ میان وعده در روز می خورد. این کار از احساس گرسنگی بین وعده های غذایی جلوگیری می کند.
به فرزندتان کمک کنید به جای غذا خوردن، کارهای دیگری را برای انجام دادن انتخاب کند، مانند:
بازی بدمینتون
لگد زدن به توپ فوتبا
نقاشی کردن یک تصویر
اسکیت روی خط
کاشتن گل در باغچه
پرواز بادبادک
پیوستن به شما برای قدم زدن در مرکز خرید (بدون توقف در فروشگاه بستنی)
میان وعده های سالم مانند سبزیجات خام، میوه، ذرت بو داده کم روغن ، سوپ سبزیجات، ژلاتین بدون شکر و میان وعده های میوه ای را ارائه دهید. تنقلاتی مانند چیپس و آب نبات کالری خالی دارند که باعث نمی شود کودک شما احساس سیری کند.
شما میان وعده را انتخاب کنید. زمانی که کودکان مجاز به انتخاب تنقلات خود هستند، اغلب انتخاب های ناسالمی انجام می دهند. با کودک خود در مورد اینکه چرا میان وعده های سالم مهم هستند صحبت کنید. لیستی از تنقلات تهیه کنید که هم می توانید در مورد آنها توافق کنید و هم آنها را در دسترس داشته باشید
یاد آوردن
رابطه شما با غذا و وزن، که به دوران کودکی شما برمی گردد، می تواند بر نحوه تربیت فرزندتان تأثیر بگذارد. یکی از بزرگترین چالش های شما این است که تعیین کنید آیا فرزندتان به دلایل درست غذا می خورد یا خیر.
پیشنهادهای مادرانه برای رفع سرماخوردگی فرزندان
اغلب مادرها ترجیح می دهند خودشان بخصوص در فصل سرما گرفتار سرماخوردگی شوند تا اینکه درگیر بیماری فرزندان یا دیگر اعضای خانواده شوند؛ تلفیق حس مادرانه با روحیه پرستاری از بیمار از مادران یک پرستار حرفه‌ای می‌سازد که تلاش می کنند در کوتاهترین زمان ممکن فرزندشان سلامتی اش را بازیابد.
از بچگی از سرماخوردگی لذت می بردم. سرماخوردگی به این معنی بود که مدرسه نروم و یک روز را با مادرم بگذرانم، او عاشقانه برایم سوپ مرغ درست می‌کرد، سینه‌ام را با روغن ماساژ می‌داد و هر از گاهی در حالی که کارتون‌های مورد علاقه‌ام را تماشا می‌کردم، دستی ملایم روی پیشانی تب‌دارم می‌گذاشت تا دمای بدنم را کنترل کند. برای اینکه آب بدنم کم نشود، یک بطری آب میوه از دست عروسک مورد علاقه‌ام می‌گرفتم. هنوز طعم آن احساسات گرم و مبهم زیر زبانم هست که چگونه سختی بیماری با عشق زیاد برایم دلچسب می‌شد.
اما وای به روزی که مادر خانواده همراه پدر و بچه‌ها سرما بخورد؛ سرماخوردگی برایش یعنی؛ سردرد و بدن درد، گرفتگی بینی، دمای کمی افزایش یافته و نفس کشیدن به سختی و انجام کارهای روزمره و مریض داری. گاهی حتی به سختی می‌تواند انرژی را جمع کند. در عوض، جایی بین حالت هوشیاری گیج کننده و خواب واقعی معلق می‌ماند و فقط سیر نگه داشتن و پایین آوردن تب و جلوگیری از تمام نشدن آب بدن خود و اعضای خانواده برایش شاهکار می‌شود.
ما در اینجا نکاتی را به مادرها پیشنهاد می‌دهیم که تا زمان بهبود بیماری آنها را انجام دهند و با مدیریت درست با مشقت کمتری خود و اعضای خانواده از این بیماری شایع گذر کنند.
هنگام احساس علائم اولیه سرماخوردگی(دوره نهفتگی)
همه ما حداقل برای یک یا چندبار سرماخورده‌ایم و به خوبی با علائم اولیه آن آشنایی داریم. علائمی خاموش مانند؛ احساس غلغلک در گلو، سر درد یا احساس خستگی شدید در طول روز و … نشانه‌ها ممکن است برای هرکس متفاوت باشند اما باید دانست که این نشانه‌ها هرچه باشند، دعوتی برای گوش دادن هستند. لذا با دریافت آنها عکس‌العمل‌های زیر را در پیش گیرید:
کارهای روزمره خود را کاهش دهید
اگرچه معمولاً راحت نیست، اما اکنون زمان آن است که به سیگنال‌های بدن توجه کنید و شروع به کاهش کارهای روزمره خود کنید چرا که قوای بدن در حال کم شدن است، ویروس وارد بدن شده و درحال تکثیر اولیه است، حفظ قوای بدن شانس بهبود سریع‌تر را افزایش می‌دهد.
کاهش کارهای روزمره برای هرکس متفاوت است، اما در کل می‌توان به معنای نه گفتن به تعهدات اضافی، حذف تمرینات سخت و دادن زمان کافی برای انجام هیچ کاری دانست.
تقویت ایمنی
در این زمان همانطور که مانع خروج انرژی از بدن می‌شوید باید مواد مغذی را به بدن وارد کنید. بعضی مواد مغذی ضروری که بدن را قوی کرده و سیستم ایمنی بدن را تقویت کند، مانند؛ ویتامین سی، ویتامین دی، روی، سلنیوم و برخی ترکیبات گیاهی که بدن را در برابر ویروس سرماخوردگی مقاوم می‌کند.
آماده‌سازی غذا
با شروع سرماخوردگی احتمالا پخت و پز برای شما مشکل شود. غذاهای آماده و فست فود مسلما برای شما مفید نیست و به روند بهبود بیماری شما کمک نمی‌کند. لذا بهتر است تا بیماری بر شما چیره نشده به فکر روزهای آینده باشید. سوپ‌ها، آش‌ها و عصاره‌ها، شیر برنج، نخودآب و غذاهای این‌چنینی بهترین گزینه هستند که شما می‌توانید آنها را منجمد کنید و برای چند روز آتی خود نگه دارید.
انبار کنید
برای روزهایی که نمی‌توانید خرید کنید، نان بخرید، مرکبات به میزان کافی در منزل داشته باشید چرا که آب میوه برای بهبود شما عالی است. شلغم بخرید، عسل در خانه داشته باشید و در صورت امکان اسانس و روغن‌های مفید برای سرماخوردگی را تهیه کرده و در منزل نگه دارید. از تهیه دستمال کاغذی، الکل برای ضد عفونی کردن غافل نشوید.
هنگام وخامت سرماخوردگی
چنانچه کارهای بالا را انجام داده باشید، آماده هستید تا در زمان وخامت بیماری، سختی کمتری را تحمل کرده و آرام‌تر باشید.
استراحت کنید، استراحت کنید و بیشتر استراحت کنید
در این مرحله دیگر کاری انجام ندهید. کارتان استراحت بین تخت و کاناپه باشد. با چند روز گردگیری نکردن، جاروبرقی نکردن و سایر کارهای روزمره اتفاقی نمی‌افتد. هنگامی که فرزندتان میخوابد، شما هم بخوابید تا زمانی که او به شما نیاز دارد، تا جایی که می‌توانید پرانرژی و هوشیار باشید. اگر بی‌قرار هستید و نمی‌توانید بخوابید، به یک موسیقی آرام‌بخش گوش دهید.
مایعات و غذاهای آسان هضم بخورید
در مرحله قبل سوپ، مایعات و غذاهای آسان هضم را تهیه کرده‌اید. حالا راحتید فقط به یک قابلمه نیاز دارید برای گرم کردن و یک کتری و قوری برای دم کردن دمنوش‌های مقوی که با عسل آن را شیرین و دلچسب کنید برای کودکتان.
سرما و گرما درمانی
برای تسکین سردرد و بدن درد تشک‌های گرمایش برقی، کیسه‌های آب گرم، کیسه‌های نمک گزینه‌های خوبی هستند. کمپرس سرد برای تسکین پف چشم، دردهای لنفاوی بسیار مفید است.
ماساژ با روغن‌های گیاهی
وقتی صحبت از سرفه، گرفتگی بینی، سردرد، یا سفت شدن قفسه سینه به میان می‌آید، ماساژ با روغن‌های گیاهی یکی از بهترین تسکین‌ها است.
روغن نعناع تند، اکالیپتوس، رزماری، آویشن، دارچین، شمعدانی و پونه کوهی بسیار مفید است. چکانده چند قطره روغن بنفشه در بینی برای باز شدن گرفتگی بینی بسیار مفید است. این روغن‌ها گزینه‌های خوبی برای بهبود بیماری شما هستند.
چنانچه برای خوابیدن مشکل دارید می‌توانید از اسانس ترنج، اسطوخودوس، بابونه، آویشن، یلانگ یلانگ، بهارنارنج در بخور استفاده کنید تا هم فضا مرطوب شده و هم خواب آرامی را برای شما فراهم کند.
یکی از مزیت‌های بیماری کل خانواده این است که لازم نیست نگران انتشار میکروب‌ها بین یکدیگر باشید. یک نوازش خوب می‌تواند برای تسکین دردها معجزه باشد.
هنگام بهبود بیماری سرماخوردگی(دوره نقاهت)
با تمام قوا جلو نرو
هنگامی که احساس می‌کنید کمی بهتر شدید و انرژی شما در حال برگشت است، هیجان‌زده نشده و با تمام قدرت وارد کارهای روزمره نشوید، در این صورت دوباره بیماری قدرت گرفته و حال شما وخیم می‌شود. بهتر است مانند مرحله اول عمل کرده و به خودتان زیاد سخت نگیرید.
قوانین همچنان اعمال شود
هنوز روی مایعات، کم کاری و استراحت تمرکز کنید و کارهای روزمره را به تعویق بیاندازید.
صبور باشید
در مقابل بهبودی صبور باشید و به خودتان یادآوری کنید که بهترین مراقبت را از خودتان و خانوادتان انجام داده‌اید و سیستم ایمنی بدن شما کار خود را انجام می‌دهد و بهبودی نزدیک است. این بیماری دوره خود را باید بگذراند و مصرف داروهای مختلف و آنتی بیوتیک ها فقط مانع گسترش آن می‌شود. پس عجله نکنید و اجازه دهید ویروس دوره خود را بگذراند و با استراحت به بدن خود کمک کنید تا با ویروس بجنگد.
مریض شدن می تواند وقفه‌ای را در برنامه‌های شما ایجاد کند، اما رفتار صحیح می‌تواند شما را به راحتی از آن عبور دهد.