دسته: سلامت
پیشگیری از سرطان روده با غلات کامل
برخی از کارشناسان تغذیه بر این باورند که رژیم غذایی متعادل و سالم که سرشار از غلات کامل و فیبر باشد، می‌تواند نقش مهمی در کاهش خطر ابتلا به سرطان روده داشته باشد.
غلات، بذر گیاهان هستند. محصولات غلات کامل و سبوس‌دار از تمام اجزای دانه تهیه می‌شوند. در مقابل، دانه‌های تصفیه شده (فرآوری شده) بخش‌هایی از دانه را از دست می‌دهند که منجر به تولید محصولات سفیدتر مانند نان سفید، برنج سفید و ماکارونی سفید می‌شود.
از آنجا که بیشتر مواد مغذی و فیبر در قسمت‌های حذف شده وجود دارد، غلات کامل به طور طبیعی مغذی‌تر بوده و فیبر بیشتری نسبت به غلات تصفیه شده دارند. نمونه‌های غلات سبوس‌دار شامل برنج قهوه‌ای، ماکارونی سبوس‌دار، جو دوسر و نان سبوس‌دار می‌شود
فیبر و اهمیت آن
حسین تقی زاده کارشناس ارشد در این رابطه می گوید: فیبر نوعی کربوهیدرات است که به سادگی تجزیه نمی‌شود و از طریق روده حرکت می‌کند. این ماده مغذی در غذاهای گیاهی مانند غلات کامل، میوه‌ها، سبزیجات و حبوبات (مانند لوبیا و عدس) یافت می‌شود.
وی اظهارداشت: تحقیقات نشان می‌دهد که فیبر موجود در غلات سبوس‌دار در کاهش خطر ابتلا به سرطان، تأثیر بیشتری نسبت به فیبر سایر مواد غذایی مانند میوه‌ها و سبزیجات دارد. با این حال، مصرف انواع غذاهای پر فیبر به عنوان بخشی از یک رژیم غذایی متعادل و سالم ضروری است.
تقی زاده با اشاره به روش‌های افزایش مصرف فیبر و غلات سبوس‌دار، ادامه داد: جایگزینی محصولات روزمره مانند نان، ماکارونی یا برنج با انواع غلات کامل یا قهوه‌ای، شروع روز با صبحانه‌ای پر فیبر و جایگزینی غلات فرآوری شده با انواع سبوس‌دار مانند غلات گندم کامل، گنجاندن میوه و سبزیجات در هر وعده غذایی (تازه، منجمد یا کنسرو شده)، حفظ پوست سبزیجات مانند سیب‌زمینی و هویج برای دریافت حداکثر فیبر، استفاده از حبوبات مانند عدس یا لوبیا به جای بخشی یا تمام گوشت در غذاها و افزودن تنقلات سبوس‌دار یا پر فیبر مانند پاپ کورن ساده، میوه، آجیل، دانه‌ها یا کراکر گندم کامل به رژیم غذایی از روش های افزایش مصرف فیبرو غلات سبوس دار است.
مقدار توصیه شده فیبر و غلات کامل
این کارشناس تغذیه تصریح کرد: بزرگسالان روزانه ۳۰ گرم فیبر مصرف کنند. برای دستیابی به این مقدار، افزایش مصرف غذاهای سبوس‌دار ضروریست. برای مثال: نان تست سبوس‌دار: ۷ گرم فیبر، غلات سبوس‌دار: ۱۳ تا ۲۴.۵ گرم فیبر و ماکارونی گندم کامل: ۴.۲ گرم فیبر است.
تقی زاده با بیان اینکه بسیاری از محصولات دارای برچسب‌های تغذیه‌ای هستند که میزان فیبر را نشان می‌دهند، گفت: محصولات با فیبر بالا حاوی ۶ گرم یا بیشتر فیبر در هر ۱۰۰ گرم هستند.
وی افزود: برای شناسایی غلات کامل باید دنبال کلمه “کامل” یا “سبوس‌دار” بعد از نام غلات یا محصول باشید (مانند “پاستای سبوس‌دار” یا “نان سبوس‌دار”) و جو و برنج قهوه‌ای همیشه غلات کامل هستند.
این کارشناس تاکید کرد: هنگام خرید نان دقت کنید که تمام نان‌های قهوه‌ای لزوماً سبوس‌دار نیستند. حتماً برچسب “گندم کامل” یا “سبوس‌دار” را بررسی کنید.
تأثیر فیبر بر کاهش خطر سرطان روده
تقی زاده با بیان اینکه رژیم غذایی پر فیبر از چند طریق خطر ابتلا به سرطان روده را کاهش می‌دهد، اظهار داشت: افزایش تعداد و حجم دفع مدفوع و رقیق‌سازی محتویات آن، که باعث کاهش زمان تماس مواد شیمیایی مضر با روده می‌شود، تولید بوتیرات توسط باکتری‌های روده هنگام تماس با فیبر، که به سلامت سلولهای روده کمک می‌کندو کمک به حفظ وزن سالم از طریق ایجاد احساس سیری طولانی‌مدت، که خطر ابتلا به سرطان روده و ۱۲ نوع سرطان دیگر را کاهش می‌دهد.
وی گفت: اگرچه مکمل‌های فیبر ممکن است برای افراد با شرایط پزشکی خاص مفید باشند، اما برای اکثر افراد، بهترین روش دریافت فیبر، تغییر رژیم غذایی و مصرف غذاهای پر فیبر، به‌ویژه غلات کامل است. شواهد علمی نیز بیشتر بر مزایای سلامتی فیبر موجود در رژیم غذایی طبیعی تأکید دارند تا مکمل‌ها.
خانه مجردی؛ آزادی یا بحران روانی برای جوانان؟
چند ماه پیش، یکی از دوستانم که سال‌ها به‌دلیل شغلش در یک شهر دیگر زندگی می‌کرد، برگشت به خانه پدر و مادرش. او که همیشه از زندگی مستقل و مجردی خوشحال بود، حالا داستان‌های متفاوتی برای گفتن داشت. از سختی‌هایی می‌گفت که هرگز فکر نمی‌کرد در زندگی تک‌نفره به آنها برخورد کند. «تنهایی گاهی طاقت‌فرسا می‌شود، مخصوصاً در روزهای سرد و بارانی که هیچ‌کس نیست برای یک فنجان چای داغ کنار تو بنشیند»، این جمله‌ای بود که او را دوباره به خانه خانواده کشاند. مثل بسیاری از جوانان دیگر که روزی با اشتیاق وارد خانه‌های مجردی شدند، اما حالا در جستجوی چیزی بیشتر از آزادی و استقلال، به خانه‌های گرم خانوادگی برگشته‌اند.
این تغییر مسیر، سوالات زیادی را در ذهنم ایجاد کرد: آیا زندگی مجردی همیشه می‌تواند انتخابی مثبت و مفید برای فرد باشد؟ آیا آزادی بدون حضور خانواده و نظارت‌های اجتماعی، در نهایت می‌تواند به قیمت از دست دادن آرامش روانی و آسیب‌های اجتماعی تمام شود؟این سوالات را با دکتر علیرضا شریفی یزدی، جامعه‌شناس و روانشناس اجتماعی مطرح کردم تا ابعاد مختلف این موضوع را از نگاه او بررسی کنیم.
به گفته این جامعه‌شناس و روانشناس اجتماعی، خانه مجردی یکی از درگاه‌های اصلی آسیب‌های اجتماعی است: «خانه مجردی فضایی است که افراد را در معرض تنهایی عمیق، افسردگی، اضطراب و رفتارهای ناهنجار قرار می‌دهد. این سبک زندگی می‌تواند امنیت روانی و اجتماعی فرد را تهدید کرده و در بلندمدت بر بنیان‌های اجتماعی جامعه تأثیرات منفی جدی بگذارد.»
دلایل گرایش به زندگی مجردی و تأثیرات آن
دکتر شریفی یزدی،جامعه‌شناس روانشناس اجتماعی با اشاره به تغییرات اجتماعی و فرهنگی در دهه‌های اخیر، معتقد است که خانه مجردی بستری برای شکل‌گیری برخی رفتارهای اجتماعی نامتعارف است که می‌تواند افراد را در معرض آسیب‌های مختلف قرار دهد:«بسترسازی برای رفتارهای نامتعارف اجتماعی، عقلانی و فرهنگی همیشه فضایی را ایجاد می‌کند که در آن افراد هم لطمه می‌بینند و هم لطمه می‌زنند. یقیناً زندگی مجردی یا به عبارت عامیانه‌تر ‘خانه‌های مجردی’ یکی از درگاه‌های مهم انواع آسیب‌های
اجتماعی محسوب می‌شود. البته این مسئله برای همه افراد قابل تعمیم نیست، اما در بسیاری از موارد، افراد در این سبک زندگی، محاسنی که زندگی با خانواده دارد را از دست می‌دهند و همین موضوع احتمال آسیب‌ها را افزایش می‌دهد.
وی در ادامه به یکی از مهم‌ترین آثار روانی این سبک زندگی اشاره می‌کند و می‌گوید:«وقتی فرد با خانواده زندگی می‌کند، احساس داشتن پشتیبان و گروهی که در مواقع ضروری از او حمایت کنند، به او امنیت روانی می‌بخشد. حتی اگر هیچ‌گاه از این حمایت‌ها به‌طور عملی استفاده نشود، همین احساس ذهنی که فرد تنها نیست، موجب آرامش و ثبات روانی می‌شود. اما در خانه مجردی، افراد به‌تدریج با احساس تنهایی عمیقی روبه‌رو می‌شوند که می‌تواند منجر به افسردگی، اضطراب و وسواس فکری شود.
کاهش مهارت‌های زندگی و نظارت اجتماعی
یکی دیگر از آسیب‌های زندگی مجردی، از نگاه این روانشناس اجتماعی، عدم یادگیری سبک زندگی متأهلی در سنین جوانی و میانسالی است. او توضیح می‌دهد:«وقتی فرد در خانه والدین زندگی می‌کند، آداب و رسوم و سبک زندگی متأهلی را به‌صورت ناخودآگاه یاد می‌گیرد. این نوع سبک زندگی، اصول خاصی دارد که در محیط خانوادگی به‌صورت تدریجی درونی می‌شود. اما فردی که سال‌ها زندگی مجردی را تجربه کرده، در آینده ممکن است به‌سختی بتواند خود را با مسئولیت‌ها و الزامات زندگی مشترک وفق دهد.
اما فردی که سال‌ها زندگی مجردی را تجربه کرده، در آینده ممکن است به‌سختی بتواند خود را با مسئولیت‌ها و الزامات زندگی مشترک وفق دهد
علاوه بر این، وی به اهمیت نظارت اجتماعی در تعدیل رفتارها اشاره دارد و می‌گوید:«در زندگی خانوادگی، افراد به‌طور طبیعی ناظر بر رفتارهای یکدیگر هستند و همین مسئله باعث می‌شود که رفتارهای افراد تا حد زیادی تعدیل شود. بسیاری از رفتارهای پرخطر یا ناهنجار، به دلیل وجود نظارت و احترام به والدین و بزرگ‌ترها، کنترل می‌شود. اما در زندگی مجردی، این نظارت وجود ندارد و فرد ممکن است بدون احساس مسئولیت اجتماعی، رفتارهایی را تجربه کند که در نهایت به آسیب‌های فردی و اجتماعی منجر شود.
عادت به مجردی؛ چالشی برای ازدواج و مسئولیت‌پذیری
شریفی یزدی یکی دیگر از پیامدهای زندگی مجردی را عادت به این سبک زندگی و دشواری پذیرش زندگی مشترک در آینده می‌داند و توضیح می‌دهد:«وقتی فرد سال‌ها به‌تنهایی زندگی کند، سبک خاصی از زندگی را برای خود تعریف می‌کند که کاملاً با زندگی متأهلی متفاوت است. در این شرایط، پذیرش مسئولیت‌های زندگی مشترک دشوار می‌شود و افراد ممکن است به‌راحتی نتوانند زیر بار تعهدات زندگی زناشویی بروند.مطالعات نیز نشان می‌دهد که افرادی که مدت طولانی زندگی مجردی را تجربه کرده‌اند، کمتر از افرادی که با والدین زندگی کرده‌اند، حاضر به ازدواج می‌شوند.
پیامدهای زندگی مجردی برای نسل‌های آینده
این روانشناس اجتماعی در ادامه به پیامدهای اجتماعی این تغییر اشاره می‌کند و معتقد است که زندگی مجردی به‌عنوان سبک غالب، جامعه را در معرض آسیب‌های گسترده‌ای قرار می‌دهد:«اگر این سبک زندگی در جامعه غالب شود، باید منتظر افزایش انواع آسیب‌های اجتماعی باشیم. در کشور ما، به دلیل ساختار فرهنگی و اجتماعی خاص، زمینه‌ای که در برخی کشورهای دیگر برای سبک زندگی مجردی وجود دارد، فراهم نیست. در نتیجه، تغییرات در این سبک زندگی مستقیماً به درون خانه و خانواده منتقل می‌شود. خانه، به‌عنوان نهادی که در آن شخصیت فرد شکل می‌گیرد و تعاملات اجتماعی پایه‌ریزی می‌شود، در چنین شرایطی نقش خود را از دست می‌دهد و فرد با آسیب‌های بیشتری مواجه می‌شود.
زندگی مجردی نه‌تنها پیامدهای عاطفی و اجتماعی دارد، بلکه از نظر اقتصادی نیز مشکلاتی ایجاد می‌کند. شریفی یزدی در این زمینه توضیح می‌دهد:«از بعد اقتصادی، وقتی در یک خانواده، چهار یا پنج نفر با هم زندگی می‌کنند، هزینه‌ها میان اعضا تقسیم می‌شود و مدیریت مالی بهتری شکل می‌گیرد. اما زمانی که هر فرد به‌تنهایی زندگی کند، این بار اقتصادی هم بر فرد و هم بر جامعه افزایش پیدا می‌کند. کشوری که همین حالا با مشکل مسکن مواجه هستند، در آینده با افزایش تقاضا روبه‌رو خواهد شد. به‌علاوه، مصرف انرژی و هزینه‌های جاری نیز افزایش پیدا می‌کند. شما وقتی یک نفر هستید، همان مقدار انرژی را مصرف می‌کنید که وقتی چند نفر کنار هم باشند. در نتیجه، سبک زندگی مجردی، علاوه بر مشکلات فردی، فشاری مضاعف بر زیرساخت‌های کشور وارد می‌کند.
زندگی مجردی در بلندمدت می‌تواند بنیان‌های اجتماعی را تضعیف کند و پیامدهایی به‌مراتب جدی‌تر برای نسل‌های آینده داشته باشد.
شریفی یزدی مهم‌ترین پیامد گسترش زندگی مجردی را افزایش آسیب‌های اجتماعی می‌داند و می‌گوید: «از نظر من، بزرگترین پیامد منفی این مسئله، آسیب‌های اجتماعی آن است. وقتی فرد به‌تنهایی زندگی کند، ارتباطات اجتماعی او محدود می‌شود، حمایت عاطفی کمتری دریافت می‌کند و احتمال بروز مشکلات روانی افزایش پیدا می‌کند. در سطح کلان، این تغییر می‌تواند باعث ایجاد جامعه‌ای شود که افراد در آن از هم دورتر شده و حس مسئولیت‌پذیری نسبت به خانواده و اجتماع کاهش پیدا کند. این مسئله در بلندمدت می‌تواند بنیان‌های اجتماعی را تضعیف کند و پیامدهایی به‌مراتب جدی‌تر برای نسل‌های آینده داشته باشد.
چگونه از آسیب‌های زندگی مجردی در امان بمانیم؟
شریفی یزدی در پاسخ به این پرسش که افرادی که ناچار به زندگی مجردی شده‌اند، چگونه می‌توانند از آسیب‌های آن در امان بمانند، می‌گوید:«تجربه زندگی در کنار خانواده، مزایای فراوانی دارد و تا جایی که امکان دارد، نباید از آن محروم شد. همان‌طور که در فرهنگ ما رایج بوده، بهتر است افراد به سمت زندگی متأهلانه و متعهدانه حرکت کنند. اما اگر به هر دلیلی—مانند مأموریت کاری، تحصیل یا شرایط فردی—مجبور به زندگی مجردی شدند، رعایت برخی نکات ضروری است.
وی در ادامه تأکید می‌کند: «اولین توصیه این است که حتماً از افراد مناسب برای هم‌خانگی استفاده کنند تا کاملاً تنها نباشند. دوم، باید توجه داشته باشند که محیط‌های مجردی می‌توانند زمینه‌ساز آسیب‌های اجتماعی مختلفی شوند؛ از انواع اعتیاد گرفته تا تفریحات ناسالم. آگاهی از این خطرات و مراقبت از خود برای گرفتار نشدن در این معضلات، بسیار مهم است.
او در پایان می‌گوید: «اگر فردی ناچار به زندگی مجردی شد، باید با برنامه‌ریزی صحیح، ارتباط مستمر با خانواده و حفظ سبک زندگی سالم، از آسیب‌های احتمالی دوری کند.
قهوه و چای خطر ابتلا به سرطان سر و گردن را کاهش می‌دهند
تحقیقات جدید نشان می‌دهد که میزان قهوه یا چایی که می‌نوشید ممکن است بر کاهش خطر ابتلا به انواع مختلف سرطان‌های سر و گردن تأثیر بگذارد.
به نوشته نشریه پزشکی ”Everyday Health”، دانشمندان مؤسسه سرطان هانتسمن در دانشکده پزشکی دانشگاه یوتا داده‌های ۱۴ مطالعه قبلی را روی حدود ۱۰هزار بیمار مبتلا به سرطان سر و گردن و یک گروه کنترل متشکل از بیش از ۱۵ هزار نفر که این بدخیمی‌ها را نداشتند جمع‌آوری و تجزیه و تحلیل کردند.
براساس یافته‌های منتشر شده در نشریه پزشکی “Cancer”، به طور کلی، افرادی که بیش از چهار فنجان قهوه کافئین‌دار در روز می‌نوشند، در مقایسه با افرادی که اصلا قهوه مصرف نمی‌کنند، ۱۷ درصد کمتر در معرض خطر ابتلا به سرطان سر و گردن هستند.
در این مطالعه، مصرف روزانه یک فنجان چای نیز با کاهش ۹ درصدی خطر ابتلا به سرطان سر و گردن همراه بود. همچنین نوشیدن قهوه بدون کافئین با کاهش ۲۵ درصدی خطر ابتلا به سرطان حفره دهان مرتبط بود.
محققان همچنین خاطرنشان کردند که مصرف‌کنندگان چای نسبت به افرادی که چای نمی‌نوشند، ۲۹ درصد کمتر در معرض خطر ابتلا به “سرطان هیپوفارنکس” که در انتهای گلو ایجاد می‌شود هستند.
به گفته دانشمندان، ترکیبات زیستی فعال موجود در قهوه و چای، به غیر از کافئین اثر ضد سرطانی آنها را افزایش می‌دهد.
با این که ممکن است انواع آنتی اکسیدان‌ها و سایر ترکیبات موجود در قهوه و چای با خواص ضد سرطانی در کاهش خطر ابتلا به سرطان سر و گردن نقش داشته باشند، اما امکان دارد افرادی که این نوشیدنی‌ها را مصرف می‌کنند عادات دیگری نیز داشته باشند که خطر ابتلا به این سرطانها را در آنها افزایش دهد.
کودکانی با قلب های سالم، با رژیم غذایی مناسب
سلول های بنیادی بلوک های اساسی ساختمان بدن انسان هستند و می توانند هر بافتی مانند قلب، ماهیچه، غضروف، استخوان یا کبد را متمایز کرده و تولید مثل کنند. در بدن کودکان با توجه به بیشتر بودن این سلولها به راحتی می توان با رعایت یک رژیم غذایی مناسب، میزان ساخت سلولهای بنیادی را افزایش داده و به سلامت کودکان بخصوص سلامت قلب آنها کمک کرد.
کودکان تازه متولد شده دارای بسیاری از سلول های بنیادی در گردش هستند که برای رشد مورد نیاز است و می تواند به سرعت به آنها کمک کند تا از بیماری های عفونی و آسیب ها بهبود یابند. با افزایش سن، میزان سلول های بنیادی در حال گردش در بدن، هر سال شروع به کاهش کرده و روند بهبودی فرد را بسیار دشوارتر می کند. بنابراین می توان گفت، غذا بهترین دارو است و رژیم غذایی در افراد و بویژه کودکان به طور قابل توجهی بر چرخه های بازسازی طبیعی بدن تأثیر می گذارد. به گزارش یورو نیوز، گنجاندن مواد غذایی سازگار با سلول های بنیادی در رژیم غذایی کودک اولین قدم فوق العاده در ترویج رشد طبیعی سلول های بنیادی است.
دکتر خوزه فرانسیسکو لوپز، محقق ارشد در دانشگاه آمریکایی کیتو در این باره می‌گوید: «عادات غذایی اولیه به طور قابل توجهی بر نتایج درازمدت سلامت تأثیر می‌گذارند.»
وی اضافه کرد:«نکته کلیدی برای والدین اهمیت ترویج یک رژیم غذایی غنی از غذاهای کامل و چربی‌های سالم برای بهینه سازی سلامت فرزندان و کاهش خطر ابتلا به بیماریهای مزمن است.»
رژیم غذایی مدیترانه‌ای چیست و چطور به سلامت ما کمک می‌کند؟
رژیم مدیترانه‌ای شیوه‌ای برای غذا خوردن است که در آن بر پخت و پز گیاهی و مصرف چربی‌های سالم تاکید شده است. میوه‌ها، سبزیجات، حبوبات، دانه‌ها، آجیل، غلات کامل، گوشت بدون چربی و ماهی همگی در این برنامه غذایی نقش دارند.
دکترناتالی موث، سخنگوی آکادمی اطفال آمریکا، در این خصوص می‌گوید: «هر کودکی نیاز به اتخاذ یک رژیم مدیترانه‌ای ندارد، اما افزایش ‘غذاهای واقعی’ در رژیم غذایی کودکان و کاهش غذاهای بسیار فرآوری‌شده که قند و سدیم اضافه دارند، بسیار مهم است.»
وی اضافه کرد: «ما می‌دانیم که کالری غذاهای فوق فرآوری‌شده حدود ۷۰ درصد از مصرف معمولی یک نوجوان را تشکیل می‌دهد. هر تغییری که بتواند مصرف چیزهایی مانند چیپس، کلوچه و نوشابه‌های گازدار را کاهش دهد و باعث افزایش مصرف میوه‌ها و سبزیجات در نوجوانان شود، یک پیروزی بزرگ است.»
وی با بیان اینکه تحقیقات به صورت فزاینده نشان می‌دهند ارزش رژیم غذایی مدیترانه‌ای برای کودکان و نوجوانان (مانند بزرگسالان) یکسان است، گفت: «یکی از تاثیرگذارترین گام‌هایی که والدین می‌توانند برای کمک به بهبود تغذیه بچه‌ها بردارند، متعهد شدن به وعده‌های غذایی منظم خانوادگی و تلاش برای تهیه غذا در خانه، تا حد امکان، است. هر چه بچه‌ها بیشتر در معرض میوه‌ها، سبزیجات و ماهی باشند، احتمال بیشتری دارد که آنها را امتحان کنند و در نهایت دوستشان داشته باشند.»
کارشناسان می‌گویند با این وجود اما همیشه مهم است که ترجیحات کودک را در نظر داشته باشید. برای این کار پیروی از برنامه‌های غذایی متناسب با سن و ورزش توصیه شده توسط متخصص اطفال کودک نیز ضروری است.
آنان به والدین و سرپرستان توصیه می‌کنند که غذا خوردن فرزندانشان را بین وعده‌های غذایی و میان وعده‌ها محدود کنند و همچنین نوشابه‌ها و آبمیوه‌های شیرین را برای بهبود کنترل قند خون و وزن حذف کنند.
سالم‌ترین چای برای نوشیدن کدام است؟
در یک روز سرد، هیچ چیز به اندازه‌ی نشستن زیر یک پتوی گرم و نوشیدن یک فنجان چای داغ آرامش‌بخش نیست. اما چای چیزی بیش از یک نوشیدنی آرامش‌بخش و تأمین‌کننده‌ی آب بدن در هوای سرد است.
پس از آب، چای دومین نوشیدنی محبوب در جهان است. از چای سبز و نعناع گرفته تا بابونه، هر نوع چای طعم منحصربه‌فرد و فواید سلامتی خاص خود را دارد.
یورونیوز در گزارشی می نویسد: چای به طور کلی نه تنها خوش‌طعم است، بلکه حاوی پلی‌فنول‌های مفید یا همان آنتی‌اکسیدان‌های گیاهی برای سلامتی نیز هست.
تحقیقات نشان می‌دهند که نوشیدن چای سبز و چای سیاه می‌تواند به کاهش خطر بیماریهای قلبی عروقی کمک کند. نوشیدن چهار فنجان یا بیشتر چای در روز با کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ مرتبط است.
همچنین مطالعات نشان می‌دهند که افرادی که چای می‌نوشند تراکم استخوانی بهتری دارند و کمتر در معرض پوکی استخوان و شکستگی قرار می‌گیرند.
نوشیدن چهار فنجان یا بیشتر چای در روز با کاهش خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ مرتبط است
علاوه بر آن مصرف چای با کاهش خطر ابتلا به بیماریهای شناختی مانند آلزایمر و زوال عقل همراه است و گزارش شده افرادی که روزانه دو فنجان یا بیشتر چای می‌نوشند، کمتر در معرض خطر ابتلا به پارکینسون قرار دارند.
اما چای‌ها چگونه با یکدیگر مقایسه می‌شوند و کدام یک از همه سالم‌تر است؟
چای سبز: یک نوشیدنی همه‌کاره
اثرات مفید چای سبز بارها در تحقیقات ثابت شده است. چای سبز در انواع مختلفی موجود است؛ از جمله سنچا، ماچا، گیووکورو، لانگ‌جینگ و گان‌پودر. چای سبز مانند چای سیاه از گیاه «کاملیا سیننسیس» تهیه می‌شود، اما برگ‌های آن بلافاصله بخار داده شده یا تفت داده می‌شوند تا رنگ سبز خود را حفظ کنند.
این چای به دلیل اثرات تقویت‌کننده سلامتی به‌طور گسترده مورد مطالعه قرار گرفته است. پژوهش‌ها نشان می‌دهد افرادی که چای سبز می‌نوشند، در مقایسه با افرادی که چای نمی‌نوشند، کمتر به سرطان‌های اندومتر، ریه، دهان و تخمدان مبتلا می‌شوند.
همچنین این افراد کمتر در معرض خطر ابتلا به سرطان لنفوم غیرهوچکین، بیماریهای قلبی-عروقی، ضعف جسمانی و اختلالات شناختی مانند زوال عقل هستند.
چای سیاه: کمک‌کننده به کاهش کلسترول
چای سیاه می‌تواند کلسترول بد بدن را کاهش دهد. چای سیاه نیز از گیاه کاملیا سیننسیس تهیه می‌شود، اما برخلاف چای سبز برگ‌های آن کاملاً اکسید می‌شوند. فرآیندی که باعث می‌شود رنگ سیاه مشخص چای سیاه ایجاد شود.
چای سیاه کافئین بیشتری نسبت به چای سبز دارد و میزان کاته‌چین‌های مفید آن کمتر از چای سبز است. انواع مختلفی از چای سیاه وجود دارد؛ از جمله ارل گری، دارجلینگ، صبحانه انگلیسی و سیلان.
این چای فواید مختلفی برای سلامتی دارد از جمله کاهش کلسترول بد در افرادی که در معرض خطر بیماریهای قلبی هستند، تقویت سلامت استخوان‌ها، افزایش هوشیاری ذهنی و تمرکز و کاهش خطر حمله قلبی، بیماری پارکینسون، سرطان‌های گوارشی و آرتریت روماتوئید. با این حال تأثیر محافظتی چای سیاه ممکن است نسبتاً کم باشد.
چای نعناع: آرام‌کننده‌ی معده
چای نعناع می‌تواند تاثیر آرامبخش بر معده دارد. چای نعناع که از دم کردن برگ‌های تازه یا خشک‌شده‌ی نعناع در آب داغ تهیه می‌شود بدون کافئین است و قرن‌ها به عنوان یک ضدتهوع طبیعی مورد استفاده قرار گرفته است. اگرچه مطالعات کافی درباره‌ی چای نعناع انجام نگرفته است، اما روغن نعناع موجود در برگ‌های این گیاه اثرات مثبتی بر سیستم گوارشی دارد.
چای بابونه: آرام‌بخشی با فواید متعدد
چای بابونه بدون کافئین است و از دم کردن گل‌های خشک بابونه در آب داغ تهیه می‌شود. از این چای اغلب به عنوان یک نوشیدنی آرامبخش استفاده می‌شود و گاهی با گیاهان دیگری مانند نعناع، گل بامیه (هیبیسکوس) و علف لیمو ترکیب می‌شود.
تحقیقات نشان داده است که چای بابونه در بهبود کیفیت خواب، به‌ویژه برای افرادی که در طول شب مکرراً از خواب بیدار می‌شوند، تاثیر دارد. این چای همچنین به کنترل قند خون در افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ کمک می‌کند. کاهش التهاب در دهان و دستگاه گوارش به ویژه در بیماران سرطانی و همچنین تسکین مشکلات پوستی، افسردگی و استفراغ در آنان از جمله فواید این چای است.
چای زنجبیل: تسکین‌دهنده تهوع
چای زنجبیل به کاهش تهوع در دوران بارداری کمک می‌کند. چای زنجبیل قرن‌ها به عنوان یک روش طبیعی برای کاهش حالت تهوع استفاده شده است. این چای نیز مانند سایر چای‌های گیاهی بدون کافئین است و از دم کردن زنجبیل تازه یا خشک‌شده در آب داغ تهیه می‌شود.
این چای به کاهش تهوع در دوران بارداری کمک می‌کند. همچنین حالت تهوع و استفراغ ناشی از درمان سرطان را در بیماران تسکین می‌دهد. چای زنجبیل همچنین دارای خواص ضدالتهابی قوی است که می‌تواند به کاهش سطح تری‌گلیسیرید، بهبود فشار خون و کاهش علائم آرتروز کمک کند.
اما کدام چای سالم‌ترین است؟
با توجه به ویژگی‌های مفید و چشمگیر چای سبز، بسیاری آن را سالم‌ترین نوشیدنی جهان می‌دانند. اما اگر چای سبز مورد علاقه‌ی شما نیست، گزینه‌های دیگری مانند چای نعناع و بابونه نیز وجود دارند که علاوه بر فواید سلامتی، انتخاب‌های مناسبی برای افرادی هستند که به دنبال چای‌های بدون کافئین هستند.
کابوس‌های شبانه در کودکان / چه زمانی باید آنها را جدی گرفت؟
کابوس‌های مداوم و پیاپی ممکن است نشان‌دهنده استرس و نگرانی‌های کودک از مسائلی مانند رفتن به مدرسه یا مشکلاتی مثل دستشویی رفتن‌شان باشد. این گزارش به شما والدین کمک می‌کند تا کابوس کودکتان را بشناسید و با راهکارهایی این مشکل را حل کنید.
تصور کنید که کودک شما با فریاد و جیغ و گاهی لرز از خواب بیدار می‌شود و می‌گوید که کابوس و خواب بد دیده. در این زمان ممکن است احساس کند که هیچ‌چیز اطرافش امن نیست و ترس‌هایی مانند هیولاهای زیر تخت یا موجودات عجیب و غریب ذهنش را پر کرده باشد. اینها باعث می‌شود که کودک احساس تنهایی و اضطراب بیشتری کند و با خوابیدن به موجودات ناشناخته در خواب سلامی دوباره بدهد!
نیمی از کودکان ۳ تا ۶ سال کابوس می‌بینند
کابوس‌ها ممکن است در هر سنی رخ دهند، اما مطالعات نشان می‌دهند که این اختلال در کودکان بسیار شایع است. تقریباً نیمی از کودکان بین ۳ تا ۶ سال به طور مکرر کابوس می‌بینند. این مسأله برای ۲۰ درصد از کودکان ۶ تا ۱۲ ساله نیز صادق است. تا سن ۱۲ سالگی کابوس به طور مساوی بر هر دو جنس تاثیر می‌گذارند، اما برخی مطالعات نشان می‌دهند که کابوس‌ها از سن ۱۳ سالگی برای دختران بیشتر است. “ترس‌های شبانه” که نوعی حملات ترس و وحشت هستند و می‌توانند چند دقیقه طول بکشند، نیز در کودکان بیشتر از بزرگسالان مشاهده می‌شوند.
تقریباً نیمی از کودکان بین ۳ تا ۶ سال به طور مکرر کابوس می‌بینند. این مسأله برای ۲۰ درصد از کودکان ۶ تا ۱۲ ساله نیز صادق است
کابوس‌ها چگونه بر کودکان تاثیر می‌گذارند؟
کابوس‌ها معمولا در آخرین مرحله از چرخه خواب طبیعی انسان یعنی (REM) که در اواسط شب یا صبح زود است، اتفاق می‌افتد. کابوس‌ها می‌تواند برای هر کودک اشکال مختلفی داشته باشد، اما اغلب آنها شامل عناصری ترسناک مانند هیولاها، ارواح، حیوانات تهاجمی یا افرادی که تهدیدی برای امنیت آنها به شمار می‌روند، هستند.
علائم کودکان بعد از کابوس
بیشتر کودکان بعد از بیدار شدن از یک کابوس، علی‌رغم بزرگسالان نسبت به محیط اطراف خود واکنشی نشان نمی‌دهند. برای همین صداها، حرکات و علائمی مثل سریع نفس کشیدن، تعریق یا گشاد شدن مردمک‌ها در کودکان بسیار کم اتفاق می‌افتد. کودکان معمولا بعد از کابوس احساس بی‌کفایتی یا اضطراب می‌کنند که ممکن است باعث شدید شدن ضربان قلب آنها شود. در طول زمان، کودکانی که به طور مکرر کابوس می‌بینند ممکن است علائم بی‌خوابی را تجربه کنند چرا که از خوابیدن و دوباره دیدن آن موجودات وحشت دارند.
تفاوت کابوس‌ها و ترس‌های شبانه
کابوس‌ها و ترس‌های شبانه دو حالت مختلف خواب هستند که ممکن است باعث نگرانی والدین شود. در اینجا توضیح می‌دهیم که این دو با هم چه تفاوت‌هایی دارند.
کابوس‌ها معمولاً در خواب عمیق (REM) اتفاق می‌افتند. کودک یا بزرگسال از خواب می‌پرد و بلافاصله از ترس بیدار می‌شود. این نوع خواب‌ها معمولاً با احساس ترس و اضطراب همراه هستند و کودک به راحتی آن چیزی که در خواب دیده است را به یاد می‌آورد.
ترس‌های شبانه بیشتر در کودکان ۳ تا ۷ سال شایع هستند و معمولاً بعد از ۱۰ سالگی کمتر می‌شوند و ممکن است با مشکلاتی مثل خواب‌گردی همراه باشد
ترس‌های شبانه اما در خواب سبک‌تر (NREM) رخ می‌دهند و به طور معمول کودک در حین خواب ترس شدیدی را تجربه می‌کند. این ترس‌ها ممکن است با صداهای بلند، گریه یا حرکت‌های غیرعادی بدن همراه باشد. در این حالت، فرد بیدار نمی‌شود اما ممکن است رفتارهای عجیبی داشته باشد، مثل راه رفتن یا فریاد زدن. کودک معمولاً هیچ‌چیز از این وضعیت را به یاد نمی‌آورد. ترس‌های شبانه بیشتر در کودکان ۳ تا ۷ سال شایع هستند و معمولاً بعد از ۱۰ سالگی کمتر می‌شوند و ممکن است با مشکلاتی مثل خواب‌گردی همراه باشد.
راهنمایی برای مقابله با کابوس‌های کودکان
کابوس‌های مداوم و پیاپی ممکن است نشان‌دهنده استرس کودک از مسائلی مانند رفتن به مدرسه یا نحوه استفاده از سرویس بهداشتی باشد. در این شرایط، برخورد و رفتارهای اطمینان‌بخش می‌تواند به کودک کمک کند تا احساس امنیت بیشتری داشته باشد.
۱. گام اول زمانی که صدای فرزندتان را می‌شنوید، به سرعت به سراغش بروید، او را در آغوش بگیرید و با جملاتی مثل “مامان و بابا اینجا هستن”، “من اینجام”،” کنارتم، مامان پیشته.” کودک خود را آرام کنید.
۲. نباید او را مجبور کنید که خوابش را تعریف کند؛ اما اگر خودش بخواهد، با دلسوزی به تمام حرف‌هایش گوش دهید.
۳. کابوس‌های بد زیر ۵ سال معمولاً خیلی ترسناک هستند، زیرا در این سنین کودکان قادر به تشخیص واقعیت از خیال نیستند.
۴. اگر کودک شما از چیزی در اتاقش می‌ترسد، مانند لولویی در کمد یا اژدهایی زیر تختش، شما می‌توانید هیولا را با یک جارو از بین ببرید یا با یک اسپری ضد لولو که در واقع هیچ چیز در آن نیست، به کودک نشان دهید که لولوها از اتاقش دور شده‌اند.
۵. یک شی یا اسباب‌بازی به کودک بدهید تا او را آرام کند.معمولا اسباب‌بازی که کودک به آن دلبسته است پاسخ بهتری به آرام کردن فضا می‌دهد.
۶. چراغ خواب را روشن کنید یا یک چراغ قوه به کودک بدهید و تا زمانی که آرام شود، کنارش بمانید تا به خواب برود
۷. به کودک خود نگویید تا در کنار شما بخوابد یا شما پیش او بخوابید، زیرا این کار ممکن است به عادت بد تبدیل شود.
۸. از نشان دادن فیلم‌ها یا عکس‌های ترسناک به کودک خودداری کنید.
۹. یک برنامه آرامبخش قبل از خواب برای کودک خود تنظیم کنید تا ذهن او آرام شود و به راحتی بخوابد.
۱۰. قبل از خواب، می‌توانید با کودک خود درباره چیزهای خوب و مثبت صحبت کنید یا داستانی شاد و خنده‌دار بخوانید. این کار به ذهن او کمک می‌کند تا تصاویر مثبت را جایگزین تصاویر ترسناک کند و خواب آرام‌تری داشته باشد.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
به گزارش وب گاه تبیان، بهتر است والدین در صورتی که کودکشان حداقل دو کابوس در هفته برای بیش از ۶ ماه تجربه می‌کند، به ارزیابی روان‌شناختی فکر کنند. علاوه بر این، کابوس‌های مکرر در کودکان بالای ۶ سال ممکن است نیاز به مداخله روان‌شناختی داشته باشد. مشاوره ممکن است توصیه شود. اگر کودک دارو مصرف می‌کند، ممکن است نیاز به تنظیم دوز آن باشد.
رنگ امید به درمان در دنیای سرطان
سرطان با دنیایی از بیم و امید به آینده همراه است، مبتلایان وقتی با وضعیت ناخوشایند بیماری مواجه می‌شوند، خود را در انتهای مسیر زندگی می‌بینند، غافل از آنکه غربالگری و درمان به هنگام می‌تواند برای نجات آنها بسیار امیدوارکننده باشد.
سرطان واژه ترسناکی است که پیش از این شنیدن یا مطرح کردن آن نوعی دلهره و ترس را در میان مردم به وجود می آورد اما امروزه با گذشت زمان و ارتقای دانش پزشکی اکنون جای خود را به امید و امیدواری برای درمان داده است.
امروزه با گسترش شهرنشینی انواع سرطان ها در جهان سیر صعودی پیدا کرده که خود دلایل متعددی دارد، با توجه به آمار منتشر شده، سرطان با بیش از ۱۹ میلیون مورد جدید و بیش از ۱۰ میلیون مرگ و میر در سراسر جهان در سال ۲۰۲۰، یکی از عوامل اصلی مرگ و میر در جهان اعلام شده و به عبارتی تقریبا یک مورد از هر ۶ مرگ در دنیا به علت سرطان بوده است.
به اعتقاد متخصصان، شناخت راههای ابتلا، آگاهی بخشی به عموم و از همه مهمتر مراجعه به هنگام می تواند تا حدودی زیادی روند درمان سرطان را تسهیل کند که بارها بر این موضوع تاکید شده است.
بنا بر اهمیت این موضوع از یکم تا هفتم بهمن هر سال به هفته ملی مبارزه با سرطان با هدف حساس کردن جامعه نسبت به این مساله نامگذاری شده که این اقدام برای آگاهی بخشی و تغییر نگرش در مردم درخصوص بیماری سرطان صورت گرفته است.
سرطان دومین علل مرگ و میر در زنجان
کارشناس گروه پیشگیری و کنترل بیماریهای غیرواگیر معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی زنجان با بیان اینکه سرطان پس از بیماریهای قلب و عروق، دومین علت مرگ و میر در ایران است، گفت: بر اساس گزارش موسسه تحقیقات ملی سلامت، متأسفانه سالانه حدود ۱۳۰ هزار نفر به سرطان مبتلا می شوند و حدود ۸۰ هزار نفر به دلیل ابتلا به این بیماری فوت می کنند.
مهناز حدادیان، افزود: به عبارت دیگر به طور متوسط روزانه در حدود ۲۰۰ نفر از هموطنان جان خود را به دلیل ابتلا به سرطان از دست می دهند
این کارشناس با بیان اینکه در استان زنجان طبق آخرین آمار، سرطان دومین علت مرگ و میر بر اثر بیماریها به شمار می رود، ادامه داد: پنج سرطان پستان، پوست، معده، روده بزرگ و پروستات از شایعترین سرطان ها در این استان است.
در استان زنجان طبق آخرین آمار، سرطان دومین علت مرگ و میر بر اثر بیماریهاست، پنج سرطان پستان، پوست، معده، روده بزرگ و پروستات از شایعترین سرطان ها در این استان به شمار می رود.وی با بیان اینکه بروز سرطان به دلیل پیر شدن جوامع در اکثر کشورهای دنیا در حال افزایش است، افزود:بر اساس روندی که برای انواع سرطانها مشاهده می شود، رتبه سرطانها از نظر بروز و مرگ و میر در یک دهه آینده تغییر خواهد کرد.
این کارشناس با بیان اینکه روز جهانی سرطان در چهارم فوریه هر سال با هدف افزایش آگاهی از عوامل خطر مرتبط جهت اتخاذ سبک زندگی سالم و نیز ارتقای مشارکت همگانی در پیشگیری، تشخیص زودهنگام و مدیریت این بیماری برگزار می شود، اضافه کرد: هم راستا با اهداف جهانی، این هفته در سال ۱۴۰۳ با هدف کلی پیشگیری از سرطان در سطح فردی، خانوادگی و اجتماعی با شعار «دست در دست هم برای پیشگیری و مبارزه با سرطان» اجرا می شود.
حدادیان افزود: این هفته فرصتی برای تقویت آگاهی رسانی درباره سرطان، عوامل خطر، تشویق به پیشگیری و تشخیص زودهنگام و حمایت از بیماران مبتلاست.
وی یادآور شد: آگاهی مردم به همراه اجرای برنامه های غربالگری و تشخیص زودهنگام می تواند به کاهش ابتلا و افزایش تاثیرات درمانی کمک کند.
سبک زندگی ناسالم از علل ابتلا به سرطان
کارشناس گروه پیشگیری و کنترل بیماریهای غیرواگیر معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی زنجان ادامه داد:هر فردی، احتمال مشخصی برای ایجاد سرطان دارد، ترکیبی از ژن‌ها، سبک زندگی و عوامل محیطی احتمال ابتلا به سرطان را مشخص می‌کند.
حدادیان با تاکید بر اینکه هنوز عوامل دقیق سرطان مشخص نیست، اضافه کرد: عواملی وجود دارند که می‌توانند احتمال ابتلای سرطان را بیشتر کنند و به هر چیزی که احتمال ایجاد سرطان را بیشتر کند، عامل خطر سرطان می‌گوییم.
وی افزود: داشتن یک یا چند عامل خطر به این معنی نیست که فرد به سرطان مبتلا خواهد شد، بلکه به این معنی است که احتمال ابتلا به سرطان در او نسبت به فرد بدون آن عامل خطر، بیشتر است.
این کارشناس با تاکید بر اینکه افزایش سن بزرگترین عامل خطر ایجاد سرطان است، اظهار داشت: سرطان شایع است و بسیاری از ما اقوامی داریم که مبتلا به سرطان بوده‌اند، بسیاری از افراد نگران هستند که سابقه خانوادگی، احتمال ابتلای آنها به سرطان را به مراتب بیشتر کند البته کمتر از ۱۰ درصد موارد سرطان با سابقه خانوادگی قوی ابتلا به این بیماری همراه است.
وی با بیان اینکه مصرف دخانیات و الکل، استفاده از رژیم غذایی ناسالم، کم تحرکی و آلودگی هوا از عوامل خطر سرطان و سایر بیماری های غیرواگیر است، اضافه کرد: سیگار بیشترین سهم بروز سرطان را در کشور دارد.
با افزایش رواج مصرف قلیان و سیگار در بین زنان جوان ایرانی در دهه اخیر، نگرانی نسبت به افزایش بار ناشی از سرطان در زنها و مردان ایرانی وجود دارد.حدادیان با تاکید بر اینکه با افزایش رواج مصرف قلیان و سیگار در بین زنان جوان ایرانی در دهه اخیر، نگرانی مهمی نسبت به افزایش بار ناشی از سرطان در زنها و مردان ایرانی وجود دارد، افزود: اضافه وزن، رژیم غذایی نامناسب و نداشتن فعالیت بدنی از دیگر عوامل خطری است که بعد از مصرف دخانیات باعث بروز سرطانها در ایران می شود
به گفته این کارشناس، رژیم غذایی حاوی غذاهای فوری که دارای سطوح بالایی از قند، نمک، کالری، چربی و حتی برخی از اجزای سرطانزا مانند نیتریتها و نیتراتها هستند، خطر بروز سرطان را افزایش می دهند همچنین چاقی ناشی از سبک زندگی ناسالم و کم تحرکی با بروز برخی سرطانها مرتبط است.
وی اضافه کرد: برخی از عفونت های مزمن از جمله هلیکوباکتر پیلوری، ویروس پاپیلومای انسانی (HPV)، ویروس هپاتیت بی و ویروس هپاتیت سی نیز می توانند از عوامل خطر سرطان باشد، همچنین ویروس های هپاتیت بی و سی و برخی از انواع HPV به ترتیب خطر ابتلا به سرطان کبد و دهانه رحم را افزایش می دهند.
این کارشناس با بیان اینکه بر اساس مطالعه انستیتو سرطان ایران، سالانه حدود ۳۴ درصد از سرطانها شامل تقریبا ۴۰ هزار بیمار با اجتناب از عوامل خطر قابل پیشگیری است، گفت: همچنین می توان از طریق تشخیص زودهنگام سرطان، درمان و مراقبت مناسب از بیماران مبتلا به سرطان بار این بیماری را کاهش داد
وی تاکید کرد: بسیاری از سرطان ها در صورت تشخیص زودهنگام و درمان مناسب شانس درمان بالایی دارد.
حدادیان با بیان اینکه مرگ و میر ناشی از سرطان زمانی کاهش می یابد که موارد به موقع شناسایی و درمان شود، خاطر نشان کرد: هنگامی که سرطان به موقع شناسایی شود، درمان پذیرتر است و احتمال بقای بیمار بیشتر و درمان کم هزینه‌تر می شود.
وی اضافه کرد: با تشخیص زودهنگام سرطان و اجتناب از تأخیر در مراقبت می توان پیشرفت های قابل توجهی در زندگی بیماران سرطانی ایجاد کرد، بنابراین باید برای غربالگری و تشخیص زودهنگام سرطان به نزدیکترین مرکز خدمات جامع سلامت یا پایگاه سلامت مراجعه کرد.
رعایت سبک تغذیه سالم،راهکار پیشگیری از ابتلا به سرطان
سرپرست واحد بهبود تغذیه معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی زنجان نیز در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: طی سالیان اخیر تغییرات شگرفی از جمله در مصرف مواد غذایی و نوشیدنی، عادات فعالیت فیزیکی و زندگی شهرنشینی به وجود آمده است.
سعیده محمدی با بیان اینکه به طور کلی رژیم های غذایی با کالری بالاتر بیشتر مورد استقبال قرار می گیرد، افزود:امروزه فعالیت فیزیکی افراد کاهش پیدا کرده و اغلب افراد تمایل به بی تحرکی دارند.
این مسوول با بیان اینکه همه این عوامل موجب افزایش وزن و چاقی در سطح جامعه شده است، گفت: این تغییرات با افزایش شیوع سرطان در جهان همراه بوده است، به طوری که میزان سرطان در جهان تا سال ۲۰۳۰ دو برابر خواهد شد.
وی اضافه کرد: حدود یک سوم مرگ و میر ناشی از سرطان که در حال وقوع در جهان است، به عوامل تغذیه ای، فعالیت فیزیکی و وضعیت روانی بیمار ارتباط دارد.
این کارشناس با تاکید بر اینکه افزایش مصرف غذاهایی با انرژی بالا که شامل مقادیر زیادی چربی، روغن و قند باشد باعث افزایش خطر ایجاد برخی از سرطان ها می شود، ادامه داد:چاقی و بالا بودن چربی بدن به عنوان علل احتمالی سرطان مری، پانکراس، کولورکتال، پستان، رحم، کلیه، کبد و ریه شناخته می شود.
افزایش مصرف غذاهایی با انرژی بالا که شامل مقادیر زیادی چربی، روغن و قند باشد باعث افزایش خطر ایجاد برخی از سرطان ها می شود ،چاقی و بالا بودن چربی بدن به عنوان علل احتمالی سرطان مری، پانکراس، کولورکتال، پستان، رحم، کلیه، کبد و ریه شناخته می شود.وی به عوامل ایجاد سرطان ها نیز اشاره کرد و گفت: استعداد ژنتیکی، عوامل محیطی مانند سیگار کشیدن، قرار گرفتن در معرض دود سیگار، آلودگی هوا، قرار گرفتن در معرض آفتاب شدید و اجزای آلوده کنده رژیم غذایی مانند آفت کش ها و سم ها، نگهدارنده ها، افزودنی ها و رژیم های غنی از چربی، گوشت قرمز، غذاهای فرآیند شده، رژیم های عاری از سبزی ها و میوه ها و شیوه غلط زندگی و بی تحرکی می تواند در ایجاد انواع سرطان ها نقش مهمی داشته باشد.
محمدی به نقش رژیم غذایی در پیشگیری از سرطان ها اشاره کرد و افزود: برخی از مواد غذایی ممکن است حاوی مواد پیشگیری کننده از انواع سرطان ها باشد.
وی با اشاره به اجزای اساسی رژیم غذایی در پیشگیری از سرطان ها، گفت: مواد آنتی اکسیدانی شامل سلنیم، کاروتنوئیدها، ویتامین سی و ای است که مانع از آسیب سلول ها و بافت ها می شود و می تواند از بروز تغییرات سلول های بدخیم جلوگیری کند و همچنین فیبر موجود در میوه، سبزیجات، حبوبات و غلات کامل نیز بسیار مفید است.
سرپرست واحد بهبود تغذیه معاونت بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی زنجان به توصیه های لازم برای پیشگیری از سرطان نیز اشاره کرد و گفت:فعالیت فیزیکی و رژیم غذایی سالم نکاتی دارد که رعایت آنها تا حد قابل قبولی از بیماری پیشگیری می کند.
به گفته وی، ورزش علاوه بر حفظ شادابی و کمک به کاهش افسردگی از ابتلا به سرطان هم جلوگیری می کند و به طور کلی انجام ۳۰۰ دقیقه فعالیت ورزشی با شدت متوسط در هر هفته و ۱۵۰ دقیقه فعالیت با شدت زیاد در هر هفته اثر حفاظتی علیه سرطان دارد که بهتر است در جلسات ۲۰ تا ۳۰ دقیقه ای انجام شود.
وی، محدود کردن تماشای تلویزیون و کامپیوتر،استفاده از تردمیل یا دوچرخه به هنگام تماشای تلویزیون، استفاده از پله به جای آسانسور، مصرف سبزیجات، میوه ها با رنگ های متنوع به میزان پنج واحد در روز، محدود کردن مصرف نوشیدنی های شیرین شده با شکر و گوشت فرآوری شده( سوسیس و کالباس) و گوشت قرمز را از دیگر راههای پیشگیری ذکر کرد.
مراجعه حدود ۱۰۰ درصدی مبتلایان سرطان به انجمن مهرانه
مدیرعامل انجمن خیریه حمایت از بیماران مبتلا به سرطان مهرانه استان زنجان بیان اینکه ۹۹ درصد بیماران مبتلا به سرطان در استان به این انجمن مراجعه می کنند، افزود: این موضوع نشان دهنده تأثیر اقدامات پیشگیرانه انجمن و اطلاع‌رسانی و افزایش آگاهی عمومی مردم در باره این بیماری است.
اصغر وثوق افزود:مهرانه با همت خیران و همکاری مردم در عرصه پیشگیری و درمان سرطان فعالیت می‌کند و توانسته است در کاهش آمار مبتلایان و بهبود کیفیت زندگی بیماران نقش بسزایی داشته باشد.
هم اکنون یک هزار و ۳۰۰ خیر با ۲۰ دفتر این انجمن همکاری و نظارت دارند، برخلاف سیر صعودی سرطان در جهان، شتاب این بیماری در استان کاهش یافته و با کارهای پیشگیرانه به سمت صفر شدن حرکت می‌کند.وی با بیان اینکه هم اکنون یک هزار و ۳۰۰ خیر با ۲۰ دفتر این انجمن همکاری و نظارت دارند، گفت: برخلاف سیر صعودی سرطان در جهان، شتاب این بیماری در استان کاهش یافته و با کارهای پیشگیرانه به سمت صفر شدن حرکت می‌کند.
به گفته وی،این مجموعه هزینه‌های بیماران مبتلا به سرطان را با کمک‌های مردمی تأمین کرده و در حوزه پیشگیری نیز گام‌های مؤثری برداشته است.
وثوق با بیان اینکه در سال ۱۴۰۲، تعداد یک هزار و ۱۲۴ پرونده جدید برای بیماران در انجمن تشکیل شد، اضافه کرد: تعداد پرونده ها در ۶ ماه نخست امسال در مقایسه با مدت مشابه گذشته، روند کاهشی دارد.
وی با بیان اینکه هزینه انجمن برای تامین دارو در سال گذشته سه هزار و ۱۸۰ میلیارد ریال ثبت شد، اضافه کرد: این میزان طی هشت ماهه امسال ۲ هزار و ۶۲۰ میلیارد ریال بود و طبیعی است که هزینه این بخش نسبت به سال گذشته تا پایان سال افزایشی باشد.
مدیرعامل انجمن خیریه حمایت از بیماران مبتلا به سرطان مهرانه استان زنجان ادامه داد: طی سال ۱۴۰۱، ۲۱ هزار مورد خدمت در کلینیک انجمن به مراجعان داده شد که این رقم در سال گذشته ۳۳ هزار و ۶۰۰ مورد بود.
مدیرعامل انجمن خیریه حمایت از بیماران مبتلا به سرطان مهرانه استان زنجان با بیان اینکه در زمینه ابتلا به سرطان، قشر بانوان بیشترین آسیب‌پذیری را دارند، گفت: تاکنون تعداد دو هزار و ۱۰۰ مورد ابتلای بانوان در این انجمن ثبت شده است.
وی با بیان اینکه آموزش‌های لازم برای پیشگیری از بیماری توسط خیران در شهرستان‌های زنجان ارائه شده است، گفت: کاهش مبتلایان در زنجان به برنامه‌های ورزشی، اطلاع‌رسانی و تلاش‌های مستمر مهرانه باز می‌گردد و این مجموعه اکنون به الگویی برای کشور تبدیل شده است.
برآیند:
پیش از این شنیدن یا مطرح کردن واژه سرطان نوعی دلهره و ترس را در میان مردم به وجود می آورد اما امروزه با گذشت زمان و ارتقای دانش پزشکی اکنون جای خود را به امید و امیدواری برای درمان داده است.
به گفته متخصصان، ورزش علاوه بر حفظ شادابی و کمک به کاهش افسردگی از ابتلا به سرطان هم جلوگیری می کند و به طور کلی انجام ۳۰۰ دقیقه فعالیت ورزشی با شدت متوسط در هر هفته و ۱۵۰ دقیقه فعالیت با شدت زیاد در هر هفته اثر حفاظتی علیه سرطان دارد که بهتر است در جلسات ۲۰ تا ۳۰ دقیقه ای انجام شود.
همچنین محدود کردن تماشای تلویزیون و کامپیوتر،استفاده از تردمیل یا دوچرخه به هنگام تماشای تلویزیون، استفاده از پله به جای آسانسور، مصرف سبزیجات، میوه ها با رنگ های متنوع به میزان پنج واحد در روز، محدود کردن مصرف نوشیدنی های شیرین شده با شکر و گوشت فرآوری شده( سوسیس و کالباس) و گوشت قرمز از دیگر راههای پیشگیری از سرطان است.
عادت‌های ناسالمی که انرژی‌تان را می‌گیرند
برخی عادت‌ها مانع رسیدن ما به هدف‌های مان می‌شوند و انرژی‌مان را می‌گیرند؛ آنها را بشناسید و برای ترک آنها وقت بگذارید.
این عادت ها مدت ها با ما بوده و ما را درگیر خود کرده اند، ترک آنها اغلب سخت و دشوار بوده و نیازمند تصمیمی محکم برای کنار گذاشتن شان دارد.
گوشی بازی قبل از خواب
بالا و پایین کردن صفحات مجازی ذهن را بیش از حد خسته می‌کند و باعث می‌شود به‌سختی به آرامش پیش از خواب برسید. برای خودتان یک «غروب دیجیتالی» تعیین کنید: ۳۰ تا ۶۰ دقیقه قبل از رفتن به رختخواب سراغ هیچ اسکرینی نروید و در عوض مشغول فعالیت‌های آرامش‌بخشی مانند کتاب‌خواندن، نوشتن یا مدیتیشن شوید. با خودتان قرار بگذارید که ابزارهای دیجیتال مانند تلفن همراه و لپ‌تاپ را هرگز وارد اتاق‌خوابتان نکنید. به‌جای ساعت و آلارم تلفن همراه از یک ساعت کلاسیک استفاده کنید. بنا بر سلیقهٔ خودتان سرگرمی‌های دوست‌داشتنی و آرامبخش برای خود در نظر بگیرید که کمکتان می‌کند ذهن خود را از فعالیت‌های روزانه به سمت استراحت و آرامش ببرید و فکر و مغزتان آرام بگیرد.
غفلت از ورزش و فعالیت بدنی
برای خیلی از ما، بین مشغله‌ها و مسئولیت‌های روزمره مربوط به کار و زندگی، داشتن یک برنامه منظم ورزشی واقعاً سخت است. اما این دلیل نمی‌شود نتوانیم عادت بی‌تحرکی خود را تغییر دهیم. عادت‌های یکجا نشینی منجر به استرس، بداخلاقی و مشکلاتی در سلامتی می‌شوند. وقتی به افکارتان اجازه می‌دهید شما را به این باور برساند که فعالیتی بدنی حتماً باید شدید باشد تا اثر کند، فرصت حرکت‌ها و فعالیت‌های بیشتر را از خود دریغ می‌کنید. همان پیاده‌روی‌های کوتاه یا انجام چند حرکت ساده کششی در زمان استراحت یا عادت به راه‌رفتن حین صحبت با تلفن و خیلی از رفتارهای ظاهراً کوچک دیگر فعالیت بدنی محسوب می‌شوند.
صبحانه نخوردن
چه هر روز صبح به محل کارتان می‌روید و چه دورکار هستید، به‌هرحال باید عادت صبحانه نخوردن را ترک کنید. صبحانه نخوردن هیچ منفعتی برای شما ندارد. حتی اگر فقط پنج دقیقه فرصت دارید باز هم باید مواد مغذی به مغز و بدنتان برسانید.
خریدهای آنی و بدون برنام
اجتناب از خریدهای غیرضروری و بدون برنامه نه‌تنها به وضعیت مالی‌تان کمک می‌کند؛ بلکه به نفع سلامت روان تان هم هست. خریدهای ناگهانی و هوسی می‌توانند باعث فشار مالی و آشفتگی ذهنی شما شوند که هیچ‌کدام به نفع سلامت روان شما نیستند. این روزها باتوجه‌به رواج خریدهای اینترنتی و آسان خیلی وقت‌ها شاید وسوسه شویم چیزهایی را بخریم که واقعاً ضرورتی ندارند. البته که ترک این عادت کار ساده‌ای نیست اما می‌توانید برای خودتان یک قانون ۲۴ ساعته وضع کنید: پیش از خرید، ۲۴ ساعت به خودتان زمان بدهید و صبر کنید، اگر بعد از ۲۴ ساعت همچنان واقعاً آن خرید لازم بود یا آن کالا را خواستید، خرید کنید.
با این روش جلوی وسوسهٔ خریدهای بیخود را خواهید گرفت. در اینستاگرام خود پیج‌های اینفلوئنسرهایی را که سعی دارند مدام به شما این حس را القا کنند که نیاز دارید چیزهایی را بخرید، آنفالو کنید. خیلی وقت‌ها ما فقط تحت‌تأثیر تبلیغات خرید میکنیم، بدون اینکه واقعاً چیزی را بخواهیم یا نیاز داشته باشیم.
نداشتن حد و حدود شخصی
چه در زندگی شخصی و اجتماعی و چه در زندگی شغلی‌تان، قبول مسئولیت‌های زیاد، بی‌رحمی در حق خودتان است. همیشه «بله» گفتن به دیگران می‌تواند شما را فرسوده و دل‌زده و خشمگین کند و این اصلاً به نفع روابطتان نیست. به تعهدات و مسئولیت‌های خود نگاهی بیندازید و هر کدام را ارزیابی کنید و ببینید کدامشان ارزشی به زندگی شما اضافه نمی‌کنند و فقط باعث آسیب هستند. به کارها و روابطی اهمیت و اولویت بدهید که همسو با اهداف و ارزش‌های شخصی‌تان باشند.
زمان زیادی را صرف فضاهای مجازی کرد
تحقیقات، اثرات منفی وقت صرف کردن زیاد در فضاهای مجازی را نشان داده‌اند. طولانی‌مدت در معرض نور اسکرین‌ها بودن نه‌تنها باعث فشار چشم و خستگی ذهنی می‌شود، بلکه می‌تواند ارتباط شما را با زمان حال قطع کند. ترک این عادت سخت است؛ اما این واقعیت را قبول کنید که موبایل‌ها و اپلیکیشن‌ها جوری طراحی شده‌اند که هر چه بیشتر ما را به خود وابسته نگه دارند.
این عادت ناسالم را تدریجاً کم کنید. می‌توانید از قانون ۲۰ – ۲۰ – ۲۰ برای پیشگیری از فشار و خستگی چشم کمک بگیرید: هر ۲۰ دقیقه به مدت ۲۰ ثانیه به چیزی که ۲۰ فوت (۶ متر) از شما فاصله دارد نگاه کنید. همچنین سرگرمی‌های غیرمرتبط با اسکرین‌ها برای خود در نظر بگیرید. یک «منوی دوپامین» داشته باشید که در آن ترجیحات خود را بنویسید؛ کارهایی که به‌راحتی شما را تشویق می‌کنند گوشی را کنار بگذارید و باذوق و رضایت سراغشان بروید.
غفلت از خودمراقبتی
وقتی اهمیتی به مراقبت از خود نمی‌دهید، اجازه می‌دهید هر چیزی و هر کسی به‌راحتی انرژی شما را ببلعد. خودمراقبتی فقط این نیست که روتین پوستی داشته باشید. هر روز چند دقیقه برای مدیتیشن، نوشتن و لحظات لذت‌بخش برای خود ساختن وقت بگذارید. برای آشپزی و درست‌کردن غذاهای موردعلاقه خودتان وقت بگذارید. یک فعالیت بدنی پیدا کنید که واقعاً از آن لذت می‌برید. تفریح و ریلکسیشن و وقت صرف علاقه‌مندی‌ها کردن، یعنی مراقبت از سلامت جسم و روح و روانتان که ارزشمندترین دارایی شماست.
نتیجه
به گزارش وب گاه تبیان، در مسیر تغییر عادات و ایجاد عادات جدید و خوب، خیلی مهم است که با خودتان مهربان و صبور باشید. مطالعات نشان می‌دهند ایجاد یک عادت جدید می‌تواند ۳۰ تا ۶۰ روز طول بکشد. اگر در ابتدا برای حذف عادت ناسالم تان یا جایگزین‌کردن آن مشکل دارید، یادتان باشد که احساس گناه نکنید و خودتان را ببخشید و کم‌کم هر اصلاحی لازم است انجام دهید تا تدریجاً به روتین جدید خو بگیرید.
استامینوفن یا ایبوپروفن؛ کدام بهتر است؟
هم استامینوفن و هم ایبوپروفن برای تسکین درد و تب به کار می‌روند؛ اما دقیقاً عین هم نیستند. حالا از کجا بدانید چه وقت از کدام شان باید استفاده کنید؟
مسکن‌های بدون نسخه تقریباً در کابینت داروی همه خانه‌ها وجود دارند و کمتر کسی است که از آنها استفاده نکند. ما برای کاهش تب، رفع سردرد یا تسکین گرفتگی‌های ماهیانه از این داروها استفاده میکنیم. هم استامینوفن و هم ایبوپروفن برای تسکین درد و تب به کار می‌روند؛ اما دقیقاً عین هم نیستند. حالا از کجا بدانید چه وقت از کدامشان باید استفاده کنید؟
آشنایی با استامینوفن و ایبوپروفن
ایبوپروفن چگونه کار می‌کند؟ ایبوپروفن یک داروی ضدالتهاب غیراستروئیدی است. این دارو تولید پروستاگلاندین‌ها را که باعث التهاب می‌شوند مهار می‌کند. ایبوپروفن بیشتر زمانی مؤثر است که التهاب، عامل درد و ناراحتی باشد، مثلاً قرمزی، تورم، داغی، درد و یا کاهش عملکرد در ناحیه یا منبع درد.
عوارض جانبی معمول ایبوپروفن:
. یبوست
. سوزش معده
. تهوع
. معده درد (بنابراین باید همراه با غذا مصرف شود)
مصرف ایبوپروفن برای مدت‌زمان طولانی یا با دوزهای بالا می‌تواند ریسک عوارض جدی‌تری را به دنبال داشته باشد، مانند:
. لخته خون
. حمله قلبی
. آسیب کلیوی
. خونریزی معده (زخم معده)
. سکته مغزی
ایبوپروفن توسط کلیه‌ها سوخت‌وساز می‌شود و به همین دلیل انتخاب خوبی برای افرادی است که مشکلات کلیوی دارند نیست.
استامینوفن دارویی است که در دستهٔ ضد دردها قرار می‌گیرد. یعنی سیگنال‌های درد در درون سیستم عصبی را کاهش می‌دهد، نه در ناحیهٔ موردنظر.
عوارض جانبی استامینوفن اندک هستند؛ اما برخی از افراد ممکن است علائمی را تجربه کنند:
. تهوع
. استفراغ
. سردرد
استامینوفن توسط کبد متابولیزه می‌شود، بنابراین مصرف بیش از حد یا مصرف مقادیر زیاد استامینوفن در مدت‌زمان طولانی می‌تواند آسیب جدی به کبد شما وارد کند. اگر مشکلات کبدی دارید از استامینوفن خودداری کنید.
چطور بین استامینوفن و ایبوپروفن یکی را انتخاب کنید؟
لزوماً فقط یک پاسخ درست برای همه وجود ندارد. فاکتورهایی مانند علت اصلی و سوابق پزشکی (مثلاً مشکلات کبدی یا کلیوی) می‌توانند تعیین کنند فرد سراغ استامینوفن برود یا ایبوپروفن. اما به‌طورکلی نمونه‌هایی به شما ارائه می‌دهیم که بدانید چه زمانی باید از کدام استفاده کنید.
ایبوپروفن به‌عنوان یک داروی ضدالتهاب در موارد زیر انتخاب مناسب‌تری است:
. کمردرد و گردن درد
. گوش‌درد
. گرفتگی‌های عضلانی
. کشش عضله یا تاندون
. عفونت‌های سینوسی
. دندان‌درد
استامینوفن که کاهندهٔ سیگنال‌های درد است در این موارد انتخاب بهتری است:
. سردر
. درد مفاصل / آرتریت
. گلودرد
بیشتر مطالعات نشان می‌دهند استامینوفن و ایبوپروفن دارای نتایج مشابهی از جهت کنترل تب در افراد بزرگسال هستند؛ بنابراین هر کدام که برای شما مؤثرتر است را می‌توانید مصرف کنید. اما در کودکان، ایبوپروفن در پایین آوردن تب مؤثر است. دز مصرف دارو برای کودکان را حتماً متناسب با سن و وزن کودک مشخص کنید.
اطلاعات در مورد دز دارو
هر چند وقت یک‌بار می‌توانید استامینوفن یا بروفن مصرف کنید؟
دز توصیه شده برای بزرگسالان:
. استامینوفن: ۳۰۰۰ میلی‌گرم در روز
. ایبوپروفن: ۱۲۰۰ میلی‌گرم در روز
ضمناً استامینوفن می‌تواند در انواع داروهای بدون نسخه وجود داشته باشد، از جمله داروهای سرماخوردگی و سرفه. اگر بیشتر از یک دارو مصرف می‌کنید، حتماً برچسب روی دارو را به‌دقت چک کنید تا دچار اوردز نشوید. مثلاً شاید مصرف داروی سرماخوردگی و استامینوفن همزمان مناسب نباشد.
آیا می‌توانید استامینوفن و ایبوپروفن را با هم مصرف کنید؟
برای کسانی که مشکلات کبدی یا کلیوی ندارند توصیه می‌شود استامینوفن و ایبوپروفن را به طور متناوب مصرف کنند تا اوردز اتفاق نیفتد و ضمناً درد و التهاب با دو شیوه مختلف هدف گرفته شود.
کدام‌یک تأثیر طولانی‌تری دارد: استامینوفن یا ایبوپروفن؟
استامینوفن و ایبوپروفن از جهت مدت‌زمان تأثیر مثل هم عمل می‌کنند. استامینوفن یک داروی کوتاه اثر است که نسبتاً فوری وارد عمل می‌شود. اثرات ضددرد این دارو سه تا چهار ساعت می‌ماند؛ اما مهم است که استامینوفن به فاصلهٔ کمتر از چهار تا شش ساعت مصرف نشود.
ایبوپروفن نیز یک داروی ضدالتهاب کوتاه اثر است و نسبتاً فوری وارد عمل می‌شود. اثرات ضددرد این دارو حدوداً چهار ساعت می‌ماند و بهتر است برای تسکین دردهای حاد مصرف شود. کپسول یا قرص ایبوپروفن می‌تواند هر چهار تا شش ساعت مصرف شود.
چند نکته
. هم ایبوپروفن و هم استامینوفن می‌توانند با بعضی از داروهای تجویزی یا غیرتجویزی تداخلاتی ایجاد کنند. اگر داروی خاصی مصرف می‌کنید در مورد استفاده از داروهای مسکن حتماً با پزشکتان مشورت نمایید.
. فکر نکنید همه برندهای استامینوفن یا ایبوپروفن حاوی دز یکسانی از دارو هستند. مثلاً استامینوفن معمولی حاوی ۳۲۵ میلی‌گرم از این دارو در هر قرص است؛ اما استامینوفن‌های قوی‌تر با دزهای ۵۰۰ هستند.
. مصرف همزمان استامینوفن با الکل می‌تواند باعث شود کبد استامینوفن بیشتری را به فرآورده‌های سمی تبدیل کند.
. هیچ داروی حاوی مواد ضدالتهاب غیراستروئیدی دیگری را همزمان با ایبوپروفن مصرف نکنید (مثلاً ناپروکسن).
. در افرادی که سابقهٔ بیماری قلبی یا حمله قلبی و یا سکته مغزی دارند، ایبوپروفن باید بااحتیاط و تنها زیر نظر پزشک مصرف شود.
. به گزارش وب گاه تبیان، افراد سالمند، کسانی که دیابت نوع دوم یا سابقهٔ زخم معده، مشکلات کلیوی یا بیماریهای قلبی دارند بیشتر احتمال دارد دچار عوارض مرتبط با مصرف داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی شوند. در مورد این افراد، ایبوپروفن باید فقط با تجویز و نظر پزشک مصرف شود.
رنگ مخاط درباره وضعیت سلامت ایمنی شما چه می‌گوید؟
تا به حال فکر کرده‌اید که چرا هنگام بیماری رنگ مخاط شما متفاوت است؟ در واقع دلایل زیادی برای این تغییر رنگ وجود دارد. رنگ مخاط می‌تواند جزئیات جالبی را در مورد سیستم ایمنی بدن شما و نحوه واکنش بدن به بیماریها نشان دهد.
به نوشته “مدیکال اکسپرس”، مخاط از سوی بافت‌های پوشاننده مجرای بینی ما تولید می‌شود. مخاط که اغلب به عنوان یک مزاحم صرف تلقی می‌شود، به عنوان یک سد محافظ عمل می‌کند، گرد و غبار، باکتری‌ها، ویروس‌ها و سایر محرک‌ها را به دام می‌اندازد و از رسیدن آنها به قسمت‌های عمیق‌تر سیستم تنفسی جلوگیری می‌کند.
آنزیم‌هایی مانند “لیزوزیم و لاکتوفرین” که در مخاط بینی ما ساکن هستند نیز دارای خواص ضد میکروبی هستند. آنها دیواره‌های سلولی باکتری را می‌شکنند و به محدود کردن رشد باکتری کمک می‌کنند. این نقش محافظتی، مخاط را به یک سپر دفاعی حیاتی تبدیل می‌کند، حتی زمانی که حالمان خوب نیست.
هنگامی که ما بیمار می‌شویم، مخاط تغییر می‌کند، غلیظ‌تر، بیشتر و گاهی اوقات با رنگی متفاوت‌تر ظاهر می‌شود. این تغییرات نحوه پاسخ سیستم ایمنی شما را برجسته می‌کند.
رنگ مخاط درباره وضعیت سلامت ایمنی شما چه می‌گوید؟
مخاط سفید
مخاط سفید اغلب نشانه احتقان است و به طور معمول شروع یک عفونت، مانند سرماخوردگی را نشان می‌دهد.
مخاط زرد
مخاط زرد نشان می‌دهد که سیستم ایمنی بدن شما به طور فعال با عفونت مبارزه می‌کند. گلبول‌های سفید خونی که برای حمله به عفونت فرستاده می‌شوند، می‌میرند و آنزیم‌هایی آزاد می‌کنند که رنگ زرد دارند. این مشخصه پاسخ بدن به بسیاری از عفونت‌های ویروسی از جمله سرماخوردگی، آنفلوآنزا و “ویروس سنسیشیال تنفسی” (RSV) است.
مخاط سبز
مخاط سبز از تشدید پاسخ ایمنی ناشی می‌شود. رنگ سبز از آنزیمی به نام “میلوپراکسیداز” می‌آید که از سوی “نوتروفیل‌ها” (نوعی گلبول سفید خون) تولید می‌شود. این آنزیم یک مولکول خاص تولید می‌کند که پاتوژن‌ها را از بین می‌برد. مخاط سبز اغلب نشان‌دهنده ابتلا به یک عفونت باکتریایی است.
مخاط قرمز یا صورتی
رنگ صورتی یا قرمز در مخاط به معنای وجود خون است و اغلب زمانی اتفاق می‌افتد که بافت‌های بینی تحریک، خشک یا آسیب دیده باشند. مقادیر کم خون معمولاً دلیلی برای نگرانی نیست.
مخاط قهوه‌ای یا نارنجی
مخاط قهوه‌ای یا نارنجی ممکن است از مخلوط شدن خون خشک‌شده با مخاط یا استنشاق آلودگی‌های محیطی مانند دود یا گرد و غبار ایجاد شود. اگرچه این مخاط به طور معمول بی‌ضرر است، اما ممکن است نشان‌دهنده التهاب طولانی‌مدت باشد.
مخاط سیاه
مخاط سیاه نادر است و ممکن است نشان‌دهنده مشکلات جدی از جمله عفونت قارچی (به ویژه در افراد دارای نقص ایمنی) یا قرار گرفتن در معرض شدید آلاینده‌هایی مانند دود سیگار باشد. مخاط سیاه نیاز به مراجعه به پزشک دارد.