دسته: سبک زندگی
ویزیت‌های نجومی روانشناسان؛ ۴۵ دقیقه ۲ میلیون تومان!
جای خدمات روانشناسی؛ تَه سبد هزینه خانواده‌ها
ابلاغ تعرفه‌های خدمات روانشناسی و دریافت حق ویزیت سلیقه‌ای روانشناسان؛ از ۳۵۰ هزار تومان گرفته تا ۲ میلیون تومان، ماجرایی تکراری است که هر سال از پایین بودن دخل و بالا بودن خرجِ کلینیک‌های روانشناسی آب می‌خورد؛ همین موضوع اما باعث شده استفاده از خدمات روانشناسی در حاشیه لیست سبد هزینه خانوارها قرار گیرد.
تعرفه‌های خدمات روانشناسی و مشاوره برای امسال به ازای ارائه هر ۴۵ دقیقه خدمات در مقطع کارشناسی ارشد ۳۲۱ هزار تومان و در مقطع دکتری ۳۷۸ هزار تومان تعیین شده که البته براساس سوابق حرفهای از زمان دریافت پروانه تخصصی، برای افراد با سابقه کار بالای ۱۵ سال، ۱۵ درصد به مبلغ پایه اضافه می‌شود؛ اما این تعرفه‌ها در حالی اعلام شده که برخی روانشناسان و مشاوران حق ویزیت خود را بیشتر از رقم تعرفه‌های تعیین شده دولت، دریافت می‌کنند که این حق ویزیت به فراخور منطقه و سطح مالی ساکنان آن محله متفاوت است.
بالا یا پایین‌شهر؛ محلات تعیین کننده رقم ویزیت روانشناسان
منشی‌های کلینیک‌های روانشناسی و مشاوره در مناطق مختلف، از نیاوران گرفته تا سعادت آباد و پیروزی و پاسداران و شهرری هرکدام براساس محله، اعداد و ارقام مختلفی را درباره حق ویزیت اعلام می‌کنند؛ از ۳۵۰ هزارتومان که همان نرخ اعلام شده دولت است تا ۲ میلیون تومان. به طور مثال یک روانشناس در محله نیاوران با مدرک دکترای روانشناسی عمومی، کارشناس ارشد روانشناسی بالینی و کارشناس روانشناسی عمومی به ازای ۴۵ دقیقه ارائه خدمت روانشناسی از مراجعه‌کنندگان خود ۹۰۰ هزار تومان و همان روانشناس این خدمت را در کلینیکی در محله صادقیه ۷۰۰ هزارتومان اعلام می‌کند.
در عین حال روانشناس دیگری در یکی از کلینیک‌های شرق تهران به ازای یک ساعت ارائه خدمت روانشناسی ۵۵۰ هزارتومان و روانشناس دیگری در همان منطقه به ازای ۴۵ دقیقه ارائه خدمت، ۳۵۰ هزارتومان حق ویزیت می‌گیرد. از سویی دیگر روانشناس دیگری با مدرک کارشناس ارشد روان‌درمانی و روانشناس بالینی در خیابان نیاوران به ازای هر ۴۵ دقیقه ارائه خدمت روانشناسی ۲ میلیون تومان دریافت می‌کند.
شنیدن ارقام نجومیِ حق ویزیت هنگام تماس با کلینیک‌های روانشناسی باعث شده متقاضیان خدمات روانشناسی ترجیح دهند به جای هزینه و مراجعه برای برخورداری از این خدمت، پول خود را در جای دیگری هزینه وتصور کنند اینگونه شاید نتیجه بهتری هم بگیرند؛ تصوری که از یک سو نشات گرفته از هزینه بالای خدمات روانشناسی است و از سوی دیگر به دلیل عدم پوشش بیمه و ناآگاهی از سلامت روان و تاثیر آن بر زندگی فردی آب می‌خورد.
برای تایید همین دیدگاه کافی است کلیدواژه «هزینه روانشناسی در سال جاری» را در اینترنت جستجو و نظر کاربران مختلف را در این باره بخوانید: “گلفرنگ” در یکی از سایت‌ها نوشته: «برم پیش روانپزشک سریع‌تر و کم‌هزینه‌تر کارم راه میفته». “پریا ۱۸۳۱” نیز اینطور اظهارنظر کرده که “آدم ۱۰ جلسه بره پیش روانشناس هزینه‌اش میشه سه چهار میلیون، همون پولو بگیره لباس بخره و خرید کنه احتمالا افسردگیش خوب میشه.”
آیلاربانو نیز گفته: «بعد میگن مردم چرا روانشناس نمیان، والا اونم تو این گرونی. چند جلسه بری کل حقوق میره فقط واسه مشاور». از سوی دیگر نیز شهلا نوشته: «پول جلسه‌های روانشناسی رو پس‌انداز می‌کنم، واسه خودم خرید می‌کنم، روان و فکرم آروم میشه، بهتر از اینه که پولم و بدم سخنرانی روانشناس بشنوم». همین اظهارات مهر تاییدی بر آمار اعلام شده از سوی سازمان نظام روانشناسی و مشاوره کشور است که سال گذشته اعلام کرده بود ۷۰ درصد مردم توان مراجعه به روانشناس را ندارند و این درحالیست که حدود ۲۰ درصد جامعه دارای مشکلات روانشناختی هستند.
خدمات روانشناسی بدنبال چتر بیمه‌ای
اگرچه، سال گذشته تعرفه خدمات روانشناسی توسط بیمه‌ها پوشش داده شد و مدیرعامل سازمان بیمه سلامت ایران اعلام کرد که سازمان بیمه سلامت خدماتی مانند روان‌درمانی فردی، خانواده درمانی، گروه درمانی و خدمت مشاوره (این خدمت در مراجعه اول به دکتری روانشناس بالینی تحت پوشش است) را تحت پوشش قرار داده است و سهم پرداختی سازمان در بخش سرپایی جهت خدمات فوق، معادل ۷۰ درصد تعرفه دولتی است، همچنین علاوه بر پوشش فوق در صورتی که بیمه‌شدگان مشمول کاهش فرانشیز حمایتی و یا مزایای صندوق بیماری‌های خاص، صعب العلاج و نادر باشند به تناسب بیماری، میزان پوشش هزینه خدمات توسط سازمان بیمه سلامت افزایش می یابد.
مدیرعامل سازمان بیمه سلامت ایران همچنین در تشریح بیمه‌شدگان مشمول در بهره‌مندی از خدمات روانشناسی گفت: این اختلالات شامل اختلالات رشدی عصبی، کم توانی‌های ذهنی (خفیف، متوسط، شدید، عمیق، تاخیر رشدی، کم توان ذهنی نامعین و اختلال رشدی هوش)، اختلالات ارتباطی، طیف اختلال درخود ماندگی، اختلال کم‌توجهی، اختلال یادگیری اختصاصی، اختلالات حرکتی، اختلالات تیک و طیف اسکیزوفرنی هستند. سایر اختلالات روان پریشانه، اختلالات دو قطبی، اختلالات افسردگی، اختلالات اضطرابی، اختلالات وسواسی- جبری، اختلال استرس پس از سانحه، اختلالات تجزیه‌ای، اختلال علائم جسمی و اختلالات مرتبط، اختلالات تغذیه و خوردن، اختلالات دفعی و اختلالات خواب – بیداری هم مشمول دریافت خدمات در حوزه روانشناسی هستند. از سوی دیگر کژکاری‌های جنسی (اختلالات عملکرد جنسی) نارضایتی جنسیتی (اختلال هویت جنسی)، اختلالات کنترل تکانه،
رفتارهای ایذایی سلوک، اختلالات اعتیادی و سوء مصرف مواد، اختلالات عصب شناختی، اختلالات شخصیت، اختلالات پارافیلیک و سایر اختلالات روانی جز بیماری هایی است که خدمات روانشناسی تحت پوشش بیمه به آنها تعلق می‌گیرد.
اما در همان زمان علی فتحی آشتیانی- رئیس سازمان نظام روانشناسی و مشاوره کشور درباره تحت پوشش بیمه قرار گرفتن خدمات روانشناسی و مشاوره اظهار کرد: وزیر بهداشت اخیرا اعلام کردند «بیمه» خدمات سلامت روان مصوب شده است، اما ضمن تشکر از دکتر عین اللهی که در این موضوع همراهی کردند باید گفت که این بیمه در حال حاضر صرفا شامل روانشناسان با مدرک کارشناسی ارشد یا دکتری روانشناسی بالینی یا سلامت می‌شود و سایر گرایشات روانشناسی در بیمه نیامده است. به طور جدی دنبال این هستیم که در این حوزه با انجام مذاکرات، تمام گرایشات روانشناسی و مشاوره مشمول بیمه شوند.
او به تازگی نیز در آخرین نشست خبری خود در این باره یادآور شد که حدود پنج ماه گذشته خدمت وزیر بهداشت رسیدیم و بحث تعرفه برای همه گرایش‌های روانشناسی و مشاوره را به طور جدی مطرح و درخواست کردیم تا در کنار آنچه که برای بیمه سلامت برای رشته روانشناسی بالینی و روانشناسی سلامت تعریف شده، سایر گرایش‌های روانشناسی و مشاوره که ۱۶ گرایش است نیز مشمول «بیمه» شوند. امید است در آینده این اتفاق بیفتد و تمام گرایشها مشمول بیمه شوند.
با این تفاسیر و علی رغم اینکه بخشی از خدمات روانشناسی و مشاوره تحت پوشش بیمه سلامت قرار گرفته اما به نظر به طور کلی خدمات روانشناسی به کالای لوکسی تبدیل شده و شاید نبود چتر بیمه‌ای برای همه گرایش‌های این حوزه، موجب شده بحث سلامت روان از متن خارج و به حاشیه رانده شود.
از سوی دیگر اما در حالی که تعرفه خدمات امسال با افزایش ۴۰ درصدی همراه بوده است، اما روانشناسان و مشاوران نسبت به این میزان افزایش گلایه دارند و معتقدند که تعرفه‌های تعیین شده با گرانی اجاره مطب، پرداخت حقوق پرسنل و دیگر هزینه‌های جانبی نمی‌خواند و همین مسئله هم موجب سلیقه‌ای عمل کردن کلینیک‌های روانشناسی و مشاوره در دریافت حق ویزیت شده است.
یکی از فعالان حوزه روانشناسی و مشاوره با ۸ سال سابقه فعالیت و دارای مدرک کارشناس ارشد مشاوره که در کلینیکی در شرق تهران فعالیت می‌کند، در این‌باره، به ایسنا می‌گوید: “بسته به محله و سطح مالی افراد ساکن در یک منطقه، تعرفه‌ها از ۳۰۰ هزارتومان تا ارقام بالاتر متغیر است، اما امسال، شخصا با تعرفه‌ای پایین‌تر از تعرفه اعلام شده، مراجعه‌کنندگان خود را ویزیت می‌کنم، ولی در مناطق بالا کلینیک‌های روانشناسی نرخی بین ۴۵۰ تا ۵۰۰ هزار تومان را به عنوان حق ویزیت روانشناسی دریافت می‌کنند و از آنجایی که شغل روانشناسی شغلی است که افراد فعال در این حوزه، پس از چندین ماه ارائه خدمات روانشناسی، ممکن است توانایی‌های خود را از دست بدهند و به همین دلیل به عنوان کار سخت از آن یاد می‌شود، از همین رو، تعرفه ۳۲۱ تا ۳۷۸ هزارتومان برای روانشناسی که یک ساعت از وقت خود را برای روبه‌رویی با مشکلات یک فرد و حل آن می‌گذارند، معقول به نظر نمی‌رسد و شاید یکی از دلایل اینکه در برخی مراکز به تعرفه پایبند نیستند همین باشد.”
وی مشکلات جامعه مدام در حال تغییر و بیشتر شدن است تاکید می کند: “روانشناسان و مشاوران نیازمند به روزرسانی دانش و آگاهی خود در این زمینه هستند. آنها همچنان بعد از فارغ التحصیلی نیز باید برای کسب تجربه و دانشِ روز، هزینه پرداخت کنند. از سوی دیگر اما برای برخورداری بهتر جامعه از این خدمات باید خدمات روانشناسی و مشاوره تحت پوشش بیمه قرار گیرد. به طور حتم درصورتی که بخش مهمی از هزینه‌های خدمات روانشناسی توسط بیمه پوشش داده شود، استقبال بیشتری برای دریافت کمک از روانشناسان صورت خواهد گرفت.”
خرجی که با دخل نمی‌خواند
یکی دیگر از متخصصان روانشناسی حوزه کودک و نوجوان نیز با بیان اینکه افزایش قیمت اجاره بها و شارژ و حقوق پرسنل با افزایش تعرفه‌های خدمات روانشناسی همخوانی ندارد، به ایسنا می‌گوید: «همه روانشناسان و مشاوران باید ماهانه آموزش‌های خاصی دریافت کنند و برای شرکت در این کلاس‌ها باید چه از نظر زمانی و چه از نظر مالی هزینه پرداخت کنند. از سوی دیگر هزینه اجاره کلینیک‌ها افزایش زیادی داشته و علاوه بر این، محاسبه هزینه‌های جانبی همچون آب و برق و گاز و پرسنل نیز با افزایش روبروست. این درحالیست که در سال جاری حق تعرفه‌ها تنها با افزایش ۴۰ درصدی همراه بوده که این نرخ نسبت به افزایش اجاره بها همخوانی ندارد.»
این روانشناس به این نکته نیز اشاره می‌کند که “برخی مشاوران و روانشناسان در کلینیک‌های روانشناسیِ روانشناسان دیگری مشغول به کارند و از آنجایی که درصدی از حق ویزیت را باید به مجموعه پرداخت کنند، از همین رو مجبورند حق ویزیت را بیشتر از تعرفه دریافت کنند. از سوی دیگر نیز این نکته حائز اهمیت است که مشاوران و روانشناسان به دلیل بخش‌های منفی که از مراجعه‌کنندگان دریافت می‌کنند، نمی‌توانند بیشتر از یک حدی مراجعه‌کننده پذیرش کنند و این درحالیست که برای هر فرد ۴۵ دقیقه اختصاص می‌دهند و به همین دلیل حداقل بعد از هر جلسه، حدود ۱۰ دقیقه به ریکاوری نیاز دارند.”
اما “دریا” به عنوان یکی از افرادی که ماهانه دوبار به روانشناس مراجعه می‌کند و تجربیات متعددی از مراجعه به روانشناس و پیدا کردن یک روانشناس مناسب داشته، به ایسنا می‌گوید: «طی چند سال گذشته مراجعه به تراپیست زیاد شده و این یعنی دیگر به «افرادی که به روانشناس مراجعه می‌کنند» انگ زده نمی‌شود؛ به خصوص که اگر مشکل فرد ریشه در یک بیماری مزمن داشته باشد. از سوی دیگر اما، تعداد تراپیست‌های غیرمتخصص افزایش یافته و این موجب عدم اعتماد افراد جامعه نسبت به روانشناسان می‌شود. گرچه روانشناسانی هم وجود دارند که می‌توان برای حل مشکل‌تان به دانش آنها اعتماد کنید، اما در حال حاضر پیدا کردن تراپیست مناسب شما در جامعه شبیه به آزمون و خطاست؛ تصور کنید یک تراپیست را پیدا و به او مراجعه می‌کنید و بعد از گذراندن چند جلسه و پرداخت هزینه متوجه می‌شوید که او نمی‌تواند برای حل مشکل‌تان به شما کمکی کند.
او ادامه می‌دهد: «سال گذشته در حالی که تعرفه روانشناسی به ازای هر ۴۵ دقیقه، ۲۳۰ تا ۲۷۰ هزار تومان بود، برای هر جلسه مشاوره‌ام، ۳۵۰ هزار تومان پرداخت می‌کرد. روانشناسم به من گفته بود باید به مدت یکسال، هفته‌ای یکبار برای مشاوره مراجعه کنی تا نتیجه بگیری، اما بعد از گذشت یکسال، گفت “من حس می‌کنم ما داریم درجا می‌زنیم” و به همین دلیل هم من مجبور شدم تراپیستم را عوض کنم. شما تصور کنید یک کارمند با حقوق ماهانه ۱۱ میلیون تومان، ماهانه یک میلیون و ۴۰۰ هزار تومان بابت مشاور پرداخت کرده و در آخر هم به او گفته شده که داریم درجا می‌زنیم و این درحالی بوده که هزینه‌های دیگر زندگی به قدر کافی بالاست؛ البته این تنها تجربه من از رفتن به تراپیست نبوده است”
دریا خاطرنشان می‌کند: “در سال جدید هم که تعرفه‌ها اعلام شده هزینه تراپیستم بیشتر از ۳۷۰ هزار تومان است؛ با وجود اینکه همین رقم ۳۷۰ هزار تومان هم زیاد است. اخیرا برای یکی از دوستانم که در ایران زندگی نمی‌کند اما به صورت آنلاین در ایران مشاوره می‌شود، هزینه تراپیست پرداخت کردم که هزینه آن برای هر جلسه ۵۷۰ هزار تومان بود اما پس از مدتی چندین بار از مرکز تماس گرفتند و گفتند که باتوجه به اینکه دوست شما در ایران زندگی نمی‌کند باید هزینه جلسات را به دلار پرداخت کنید. این درحالیست که دوست من، یک دانشجو در خارج از کشور با مشکلات فراوانی است. به نظر می‌رسد که اولویت برخی تراپیست‌ها صرفا کسب درآمد است.”
وی می‌افزاید: “جلسه مشاوره و ارتباطی که بین مراجع و مشاور شکل می‌گیرد به نحوی است که مراجعه‌کننده باید بتواند به تراپیست خود اتکا کند، نه اینکه فرد بعد از جلسات متعدد متوجه شود که تراپیست او به خاطر تعدد مراجعینش، هر بار باید یک سری از مسائل مهم خود را که در جلسات قبلی بیان کرده، مجدد بازگو کند و بابت زمان از دست رفته و حرفهای تکراری، هزینه پرداخت کند”
“محمد” نیز یکی دیگر از افرادی است که دو سالی است هفته‌ای یکبار به روانشناس خود مراجعه و به ازای ۵۰ دقیقه خدمات روانشناسی ۵۰۰ هزار تومان پرداخت می‌کند. او ضمن تاکید بر لزوم تحت پوشش بیمه قرار گرفتن همه خدمات سلامت روان، می‌گوید: ” همه خدمات سلامت روان باید تحت پوشش بیمه قرار گیرد که البته منظور بیمه‌هایی مثل تامین اجتماعی نیست، بلکه بیمه تکمیلی است که سازمان‌های بیمه‌گر روی کیفیت خدماتی که ارائه می‌دهند نیز نظارت درستی داشته باشند و همچنین هزینه‌های این خدمت کاهش یابد. اما موضوع دیگر این است که خدمات سلامت روان برخلاف آنچه که به آن خدمات سلامت روان گفته می‌شود، شامل شیوه‌های مختلفی است و عموما سبک‌هایی از روانشناسی وجود دارد که افراد برای حل شدن مشکلشان باید یک پروسه چند ساله را طی کنند و این درحالیست که وقتی خدمات روانشناسی در زندگی افراد مداومت پیدا کند، تبدیل به یک هزینه بزرگ می‌شود.”
او با این پیشنهاد که سازمان نظام روانشناسی و مشاوره باید براساس اطلاعات و میزان تحصیلات، روانشناسان را رتبه‌بندی کند، ادامه می‌دهد: “روانشناسان به سبب دانش بالایی که دارند، بالطبع هزینه ویزیت‌شان بیشتر می‌شود و از آنجایی که خدمات روانشناسی به سلامت روان بستگی دارد، پیشنهاد می‌شود که درمانگر بازه‌ای را برای درمان فرد مشخص کند و براساس تعداد جلسات موردنیاز، تعرفه را برای فرد کاهش دهد. شاید من فردی هستم که نیاز به مداخله روانی با ۱۰۰ جلسه داشته باشم و به همین دلیل بهتر است روان‌درمانگر هزینه هر جلسه را پایین‌تر محاسبه کند.”
«محمد» یکی از ایرادات کلینیک‌های روانشناسی را مشخص نبودن تعداد جلسات مشاوره و زمان پایان آن می‌داند و می‌گوید:”همه افراد باید بتوانند از این خدمات استفاده کنند، اما باتوجه به شرایط اقتصادی این خدمات جزو سبد هزینه خانوارها قرار نمی‌گیرد، اتفاقی که به تبع این موضوع رخ می‌دهد این است که نظارت‌های دولتی برای ارزان نگهداشتن این خدمت کم می‌شود.”
این درحالیست که علی فتحی آشتیانی، رئیس سازمان نظام روانشناسی و مشاوره کشور درباره تعرفه خدمات روانشناسی و مشاوره به ایسنا می‌گوید: تعرفه مصوب و پیشنهادی هیات دولت در سال ۱۴۰۳ به ازای هر ۴۵ دقیقه برای روانشناسان در مقطع کارشناسی ارشد ۳۲۱ هزار تومان و برای روانشناسان در مقطع دکتری ۳۷۸ هزار تومان تعیین شده است که انتظار می‌رود همکاران این تعرفه را که توسط هیات دولت ابلاغ و در سایت سازمان درج شده، رعایت کنند.
وی ادامه می‌دهد: هرچند که این تعرفه پاسخگوی مخارج جاری دفاتر و مرکز مشاوره، نیست ولی چون مشکلات روانشناختی با یک جلسه حل نمی‌شود و نیازمند جلسات متعدد است فشار اقتصادی زیادی به خانواده ها تحمیل می گردد و راه برون رفت از این فشار اقتصادی که به مراجعه کنندگان تحمیل می شود کمک بیمه است.
رئیس سازمان نظام روانشناسی و مشاوره کشور در پاسخ به این سوال که آیا آماری از تعداد روانشناسان و مراکز روانشناسی که در دریافت حق ویزیت و تعرفه‌ها تخلف می‌کنند، دارید بیان می‌کند: آمار دقیقی از میزان تخلفات وجود ندارد، با این حال، به نظر می رسد علیرغم اینکه این تعرفه ها جوابگوی هزینه های دفاتر و مراکز خدمات روانشناختی نیست ولی درصد زیادی از روانشناسان و مشاوران تعرفه ابلاغی را رعایت می‌کنند.
رئیس سازمان نظام روانشناسی و مشاوره کشور در پاسخ به این سوال که نحوه پیگیری سازمان نسبت به کلینیک‌های متخلف روانشناسی، توضیح داد: از یک سو در صورتی که مراجعه‌کنندگان، تخلف کلینیک‌ها را گزارش دهند، موضوع توسط معاونت انتظامی سازمان پیگیری خواهد شد. از سوی دیگر بارزسان سازمان، به صورت آشکار یا نا آشکار از دفاتر و مراکز بازدید می کنند و اگر تخلفی مشاهده کنند، طبق ماده ۱۹ و ۲۰ قانون سازمان نظام روانشناسی و مشاوره با طرح آن در کمیسیون بدوی و تجدیدنظر، درباره تخلفات روانشناسان و مشاوران تصمیم گیری خواهند کرد. البته قبل از طرح مساله در کمیسیون بدوی، هیات حل اختلاف سعی بر حل آن مشکل می‌کند تا به مراجع بالاتر کشیده نشود.
رئیس سازمان نظام روانشناسی و مشاوره کشور در ادامه در خصوص تحت پوشش قرار گرفتن بیمه خدمات روانشناسی و مشاوره بیان کرد: در حال پیگیری برای تحت پوشش قرار گرفتن همه خدمات روانشناسی و مشاوره هستیم و امید است که این موضوع در آینده نزدیک تحقق پیدا کند. در همین زمینه سازمان نظام روانشناسی و مشاوره به دنبال این است که ۱۶ گرایش روانشناسی و مشاوره تحت پوشش بیمه قرار گیرد و در همین رابطه جلساتی با وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی داشته ایم و طرح مسئله شده است.
وی در پایان همچنین درباره تفاوت روانشناس و روانپزشک بیان کرد: اینکه افراد برای حل مشکلشان به روانشناس مراجعه کنند یا روانپزشک به نوع مشکل، شدت و مدت آن وابسته است. برخی مشکلات، درمان انتخابی، درمان دارویی است در این موارد بهتر است افراد ابتدا به روانپزشک مراجعه کنند، اما در اکثر مشکلات روانشناختی، بهتر است درمان به صورت روان درمانی یا درمان‌های غیردارویی انجام شود. در این موارد بهتر است به روانشناس مراجعه شود. بعضی از مشکلات هم نیز وجود دارد که همزمان درمان‌های دارویی با درمان‌های غیردارویی کمک کننده هستند، لذا در این زمینه اصلا موضوع به صرفه بودن و کم هزینه بودن مطرح نیست.
تولید کفی طبی دیابتی آنتی‌باکتریال توسط یک شرکت دانش بنیان
یک شرکت تولیدی دانش بنیان نوعی کفی طبی ارتوپدی آنتی‌باکتریال حاوی نانوذرات تولید کرده که علاوه بر کاهش فشار غیرطبیعی به پا، از ایجاد بوی نامطبوع نیز جلوگیری می‌کند.
امروزه به دلیل مشغله‌های کاری و بالا رفتن میانگین سنی جامعه، مشکلات ارتوپدی نیز در حال افزایش است. عدم تشکیل شدن قوس کف پا و یا به عبارتی صافی کف پا باعث فشار غیرطبیعی وزن بدن به کف پا شده که عوارض ناشی از این فشار باعث درد زانو، لگن و کمر می‌شود. کفی‌های طبی مخصوص صافی کف پا با داشتن برجستگی‌های متناسب با قوس کف پا و ساختار کف پا باعث حفظ سلامتی می‌شود. یک کارگاه تولیدی اقدام به تولید کفی طبی آنتی‌باکتریال حاوی نانوذرات می‌کند .
این کفی‌ها که هم برای کفش‌های ورزشی و هم رسمی قابل استفاده هستند، از برجستگی متناسب با قوس پا برخورداربوده و به حفظ ساختار قوس کف پا کمک شایانی می‌کنند. استفاده از این کفی‌های نانویی می‌تواند به اصلاح کف پای صاف نیز کمک کند و در عین حال کاربر از مزیت آنتی‌باکتریال بودن آن نیز بهره‌مند می‌شود.
این شرکت دانش بنیان برای افرادی که با مشکل دیابت روبرو هستند کفی طبی دیابتی تولید کرده است. افراد دیابتی به طور معمول از گردش خون ضعیف و از دست دادن احساس در اندام‌های خود رنج می‌برند و این مشکل بیشتر در پای آنها دیده می‌شود. با پیشرفت دیابت، آنها ممکن است به نوروپاتی مبتلا شوند که مشکلات حسی را به دنبال دارد و اغلب باعث می‌شود فشار و اصطکاک بیش از حد و سایر آسیب‌ها را به خوبی حس نکنند. به همین دلیل، بیماران دیابتی در معرض زخم، عفونت و در موارد شدید قطع عضو هستند.
مناسب بودن کفش برای جلوگیری از اصطکاک، زخم‌های فشاری و فشار اضافی روی پا در این افراد بسیار مهم است. همچنین کفی‌ها به عنوان قسمت داخلی کفش، مستقیماً با کف پا در تماس هستند. تعرق پا علاوه بر ایجاد بوی نامطبوع و آزاردهنده باعث رشد باکتری و قارچ بین انگشتان و بیماری‌های عفونی می‌شود. کفی طبی دیابتی آنتی‌باکتریال حاوی نانوذرات می‌تواند در کاهش این مشکل موثر باشد.
برای خواب خوب مقررات بگذارید
نزدیک به یک سوم بزرگسالان آمریکایی می‌گویند هفت تا ۹ ساعت توصیه شده خواب شبانه را ندارند و برخی از دلایل اصلیِ آن عبارتند از استرس، اضطراب و نیز فرهنگی که به گفته کارشناسان، خواب را موجب کاهش بهره‌وری می‌داند نه برای استراحت و بازیابی توان جسم و روان.
آیا شما هم این تجربه را داشته‌اید که شب‌های زیادی را صرف تلاش برای خوابیدن کنید و نگران هستید که خوابتان کافی نیست؟ و حتما می‌دانید که تنها نیستید و بسیاری از افراد این مشکل را دارند.
مولی اتوود، استادیار روانپزشکی و علوم رفتاری در دانشکده پزشکی جانز هاپکینز، می‌گوید: شما باید درک کنید که بدنتان به چه چیزهایی نیاز دارد و برای اولویت‌بندی آنها نهایت تلاش خود را بکنید و فقط خواب را به عنوان چیزی که می‌توان در زمان بیکاری به سراغ آن رفت، نبینید.
به دنبال روش‌های اثبات نشده برای به خواب رفتن و خواب ماندن نباشید. در عوض، این ترفندهای ساده را که نشریه تخصصی «مدیکال اکسپرس» به نقل از متخصصان خواب توصیه می‌کند، امتحان کنید.
یک «منطقه حائل» ایجاد کنید
استرس ناشی از کار اجتناب ناپذیر است. سعی کنید یک منطقه حائل بین پایان روز کاری و زمان خواب خود ایجاد کنید.
کارشناسان پیشنهاد می کنند حدود یک ساعت قبل از خواب، وظایف شغلی و مسئولیت های روزانه را به حال خود رها کنید. ایمیل خود را چک نکنید، صورتحساب ها را پرداخت نکنید، کارهای خانه را انجام ندهید یا بی وقفه در رسانه های اجتماعی وقت نگذرانید. درعوض، روتینی ایجاد کنید که در آن یک کتاب بخوانید، به یک سرگرمی بپردازید یا زمانی را با عزیزان خود بگذرانید.
دکتر «آنیس ویلسون»، استادیار عصب شناسی و پزشکی در دانشگاه بیلور می گوید: این به ارزش اصلی ذهن آگاهی برمی گردد. هر چیزی که به تمرکز شما کمک می کند و تنش زیادی مربوط به فعالیت‌های روز را از بین می‌برد، به خواب بهتر کمک می کند.
مراقب آنچه می خورید، باشید
خوردن یک وعده غذایی بزرگ درست قبل از خواب می تواند خواب شما را مختل کند، بنابراین سعی کنید در ساعات اولیه عصر غذا بخورید.
اتوود گفت: من می‌توانم بگویم خوردن یک وعده غذایی بزرگ به این دلیل بد است که مانند این است که درست قبل از خواب، در زمانی که قرار است همه چیز در حال خاموش شدن باشد، به بدنتان کار بزرگی بدهید تا انجام دهد.
با این حال، خیلی گرسنه به رختخواب نروید. تنقلات حاوی پروتئین یا چربی های سالم مانند پنیر، بادام یا کره بادام زمینی را با نان غلات کامل امتحان کنید.
از مصرف کافئین و الکل خودداری کنید
نوشیدن الکل یا اسپرسو بعد از شام ممکن است باعث ایجاد اختلال در خواب شود.
الکل می تواند چرخه خواب شما را مختل کند، کیفیت خواب را کاهش و احتمال بیدار شدن بیشتر در نیمه شب را افزایش دهد.
همچنین کافئین محرکی است که تاثیر «آدنوزین» (ماده‌ای شیمیایی که به احساس خواب آلودگی کمک می‌کند) را مسدود می‌کند.
به این دلایل، کارشناسان پیشنهاد می کنند نوشیدنی های کافئین دار یا گازدار خود را چند ساعت قبل از خواب مصرف نکنید.
استفاده از وسایل الکترونیکی را محدود کنید
نور تلفن‌ها و صفحه‌های کامپیوتری می‌تواند ریتم شبانه‌روزی یا ساعت داخلی بدن را که به طور طبیعی ما را از خواب بیدار می‌کند، با سرکوب ملاتونین که به خواب کمک می‌کند، مختل کند.
متخصصان می‌گویند برای محدود کردن استفاده از وسایل الکترونیکی، نیاز به نظم و اعمال قوانین شخصی دارید.
با یک متخصص صحبت کنید
اگر هیچ روشی جواب نمی دهد و بیش از یک ماه است که برای داشتن یک خواب خوب شبانه تلاش کرده‌اید، متخصصان می گویند زمان مراجعه به پزشک فرا رسیده است. این امر به ویژه اگر بی‌خوابی در عملکرد کاری یا خلق و خوی شما اختلال ایجاد کند، مهم‌تر به نظر می‌رسد.
آتوود گفت: مهم نیست که چقدر آرامش داشته باشید. در یک نقطه خاص، اگر مقدار قابل توجهی استرس وجود داشته باشد، خواب شما را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
میوه‌هایی که بیشترین قند را دارند
با آغاز فصل گرما،کم کم باید منتظر نوبرانه میوه ها در بازار بود؛ میوه‌های رنگارنگ و شیرینی که در کنار مواد مغذی آلی و انواع ویتنامین‌ها سرشار از قند هستند و باید دیابتی ها در مصرف آن احتیاط کنند.
با آغاز فصل گرما، کم کم باید منتظر نوبرانه میوه ها در بازار بود؛ میوه‌های رنگارنگ و شیرینی که در کنار مواد مغذی آلی و انواع ویتنامین‌ها سرشار از قند هستند و باید دیابتی ها در مصرف آن احتیاط کنند.
موسسه ملی دیابت و بیماری‌های گوارشی و کلیوی به افراد مبتلا به دیابت توصیه می‌کند که میوه‌ها را در یک رژیم غذایی متعادل بگنجانند. با این حال، برخی از محصولات میوه مانند آب میوه‌ها و میوه‌های خشک دارای محتوای قند بالایی هستند. اجتناب از این میوه‌ها می‌تواند به کاهش خطر افزایش قندخون کمک کند.
بر اساس مقاله‌ای که در مدیکال نیوز تودی انتشار یافته، ویتامین‌ها،فیبر، مواد معدنی و آنتی‌اکسیدان‌های ضروری در بسیاری از میوه‌ها می‌توانند به بهبود سلامت کمک کنند و خوردن میوه ها و سبزیجات ممکن است فرد را کمتر در معرض خطر کمتر ابتلا به بیماری قلبی و سرطان قرار دهد.
نتایج یک مطالعه نشان می‌دهد که خوردن میوه می‌تواند به پیشگیری از دیابت کمک کند.ب ا این حال، مهم است که از محتوای غذایی کامل میوه ها آگاه باشید و رژیم غذایی را بر اساس آن برنامه ریزی کنید.
میزان قند موجود در همه میوه‌ها یکسان نیست و برخی از آنها به طور قابل‌توجهی محتوای قند بیشتری نسبت به بقیه دارند.
میوه‌هایی که بیشترین قند را دارند
میوه های پر قند عبارتند از:
هندوانه
موز بیش از حد رسیده
آناناس
خوردن این میوه ها برای افراد دیابتی هنوز بی خطر است و نیازی به حذف آنها از رژیم غذایی نیست. با این حال، مهم است که از محتوای قند آنها آگاه باشید و بر اساس آن برنامه‌ریزی کنید.
در حالی که این میوه ها سرشار از کربوهیدرات هستند، سرشار از ویتامین ها، مواد معدنی و سایر مواد مغذی نیز هستند. اولویت دادن به میوه ها به عنوان منبع کربوهیدرات می تواند به شکل بخشی جدایی ناپذیر از یک رژیم غذایی مناسب دیابت کمک کند.
منبع معتبر مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) بیان می‌کند که نوشیدن آب میوه در طول وعده غذایی یا به تنهایی به سرعت سطح قند خون فرد را افزایش می‌دهد. برخلاف خوردن میوه‌های تازه که حاوی فیبر هستند، آب میوه منبع غلیظی از قند است که می‌تواند به سرعت قند خون فرد را افزایش دهد.
یک مطالعه دیگر در سال ۲۰۱۷ میلادی نشان داد که مصرف میوه‌های تازه خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ را در افراد کاهش می دهد. محققان همچنین دریافتند افراد مبتلا به دیابت که به طور منظم میوه‌های تازه می‌خورند کمتر در معرض خطر ابتلا به بیماری های قلبی عروقی هستند.
افراد همچنین می‌توانند میوه های خشک را در رژیم غذایی خود بگنجانند، البته به شرطی که با شکر اضافه خشک نشده باشند.
میوه‌هایی که بیشترین قند را دارند
ترکیب میوه های خشک با آجیل نیز می تواند به مدیریت قند خون کمک کند. آجیل سرشار از چربی، فیبر و پروتئین است. این سه ماده مغذی هضم را کند می کنند و می توانند از افزایش قند خون جلوگیری کنند.
در مطالعه‌ای محققان ارتباط مثبتی بین مصرف آجیل و میوه‌های خشک و پیشگیری از دیابت نوع ۲ پیدا کردند. با توجه به حذف آب در فرآیند خشک کردن، میوه‌های خشک از نظر حجم نسبت به میوه‌های تازه غلظت قند بسیار بالاتری دارند و انجمن دیابت آمریکا (ADA) تایید می‌کند که خوردن میوه های خشک در حد متعادل می‌تواند گزینه خوبی برای افراد مبتلا به دیابت باشد.
این میوه های خشک قند بالایی دارند:
زردآلو
آناناس
کشمش
نتایج مطالعات نشان می‌دهد افراد باید به دنبال کاهش سایر کربوهیدرات‌ها از رژیم غذایی خود باشند و میوه ها را به عنوان بخشی از برنامه غذایی عادی خود قرار دهند.
درد در سنین رشد را جدی بگیرید
کودک شما در نیمه‌های شب با درد از خواب بیدار می‌شود، پای خود را محکم گرفته و از درد شدید گلایه می‌کند. شما به او کمی مسکن می‌دهید و گمان می‌کنید که درد او درد در حال رشد بودن استخوان‌های او است، او به خواب می‌رود اما بعد از مدتی دوباره از درد بیدار می‌شود.در این زمان است که از خود می‌پرسید؛ شاید این درد جدی‌تر از درد سن رشد است.
از هر ۵ کودک تقریباً ۲ کودک دردهای سنین رشد را تجربه می‌کند.
این دردها بیشتر در ران، ساق پا یا پشت زانو احساس می‌شود. با ما در این مقاله همراه باشید تا دانش آن را بدست آورید که چه زمان دردهای سنین رشد نگران کننده است و باید جدی گرفته شود.
درد سنین رشد چیست؟
درد رشد، دردهای مبهمی همانند گرفتگی عضلانی است که کودکان در سنین ۳ یا ۴ سالگی و۱۱ تا ۱۵ سالگی آن را تجربه می‌کنند.
این دردها که بیشتر عصر، قبل از شام و در زمان خواب احساس می‌شوند، گاهی به حدی است که موجب بیداری کودک از خواب می‌شود.
درد رشد تمام کودکان را درگیر نمی‌کند، اما گاهی ممکن است ناشی از یک بیماری دیگر باشد، لذا باید این دردهای را به درستی شناخت و سایر دردها را درد رشد تلاقی نکرد.
جیسون هوم، استادیار اطفال در کلینیک مایو در روچستردر این خصوص معتقد است؛ « از آنجایی که کودکان به سرعت رشد می کنند، ماهیچه‌ها، تاندون‌ها و رباط‌های آنها نیز در حال رشد هستند. این اعضای بدن “ممکن است با سرعت یکسانی رشد نکنند، و همین امر موجب ایجاد درد در برخی نواحی بدن شود.»
درد رشد معمولا دوره‌ای بوده و حدود ۱۰ تا ۱۵ دقیقه طول می‌کشند و درد هر دو طرف بدن را درگیر می‌کند وکودک احساس درد عمیق مفصلی دارد. این دردها معمولا با ماساژ ملایم، پدهای گرمایشی، تمرینات کششی، حمام گرم قبل از خواب یا در صورت لزوم یک مسکن ساده مانند استامینافون تسکین پیدا می‌کند.
درد کودک شما درد رشد است یا درد جدی دیگری؟
دردی که کودک شما احساس می‌کند می‌تواند ناشی از یه دویدن، پریدن، و بازی ساده در طول روز باشد.یا احتمال داره به علت کمبود ویتامین D و یا مکبودهای عتطفی و مشکلات روانی باشه ! اما همیشه هم اینطوری نیست.
درد رشد یا آرتریت ؟!
بله،آرتریت فقط افراد مسن را تحت تاثیر قرار نمی‌دهد. دکتر ریچارد وه، مدیر بخش روماتولوژی کودکان در دانشگاه مینه‌سوتا، معتقد است؛ معمولاً به کودکان گفته می‌شود که درد پاهایشان فقط دردهای رشدی است، در حالی که آنها واقعاً آرتریت ایدیوپاتیک نوجوانی دارند.
علائم ممکن است بیایند و بروند، و تشخیص آن یک بیماری سخت است، زیرا آرتریت غیرقابل پیش بینی است. باید دقت داشت دردهای رشد تورم یا درد در مفصل ایجاد نمی‌کند درحالیکه آرتریت زانوها را متورم کرده و ممکن است با تب ئ بثوران پوستی همراه باشد.
این بیماری در صورت عدم درمان می تواند اثرات ماندگاری داشته باشد. التهاب می تواند باعث تغییراتی در رشد استخوان شود و منجر به مشکلات دائمی شود.
درد رشد یا تومورهای استخوانی
دردهای رشد همچنین می توانند تومورهای استخوانی، خوش خیم و بدخیم باشند.
درد شدید استخوان در شب می تواند با نوعی تومور خوش خیم به نام استئومای استخوان همراه باشد، اما می‌تواند تومورهای استخوانی جدی نیز باشد. به همین دلیل است که کودکان مبتلا به درد مداوم یا شدید باید به یک پزشک حاذق مراجعه کنند و صرفاً به دلیل داشتن درد در حال رشد نادیده گرفته نشوند.
چه زمانی دردهای رشد را باید جدی گرفت؟
چنانچه دردهای کودک شما در دوره رشد هر یک از علائم زیر را داشت آن را جدی بگیرید:
– اگر دردها ادامه پیدا کند یا مکرر باشد.
– کودک شما برای مدت طولانی، در طول روز درد دارد.
– درد در صبح وجود دارد.
– مفاصل آنها درد می کند.
– تب دارند.
– بثورات غیرعادی دارند.
– کودک می‌لنگند یا فقط یک طرفدار پا درد دارد.
– کودک بیش از حد خسته و ضعیف است.
– فعالیت کودک همانند همیشه نیست و خیلی گوشه‌گیر و منزوی شده است.
– حساسیت به لمس یا ماساژ
– رفتار غیرمعمول
با توجه به مطالب گفته شده چنانچه کودک شما از دردهایی همانند درد رشد شکایت کرد و شما قادر به تشخیص نوع درد او نبودید با پزشک مشورت کنید.
پزشک با انجام؛ آزمایش هورمون‌های رشد، آزمایش خون، سی‌تی‌اسکن، رادیوگرافی، عکس‌برداری با اشعه ایکس و گاهی سونوگرافی نوع درد را مشخص کرده و روند درمان را آغاز می‌کند.
درمان سرطان در کشور رایگان می‌شود
وزیر بهداشت:
وزیر بهداشت گفت: به زودی با اجرای پویش ملی غربالگری بیماران سرطانی، افراد مشکوک به این بیماری، رایگان تحت مراقبت‌های درمانی قرار می‌گیرند.
«بهرام عین الهی»، وزیر بهداشت ضمن بیان اینکه درمان رایگان انواع سرطان‌ها در دست برنامه‌ریزی است، گفت: در حال حاضر دارو و درمان سرطان‌ها بار مالی گزافی بر دوش خانوارها تحمیل می‌کند که به دنبال کاستن از این درد و رنج برای خانواده‌ها هستیم.
وی ضمن بیان اینکه طی دولت سیزدهم دستگاه‌های جدید و پیشرفته برای چرخه درمان به کشور وارد شده است، افزود: با توجه به اینکه فرد سرطانی توان کار ندارد ورود این دستگاه‌ها می‌تواند ضمن تسریع روند درمان به کاهش هزینه‌ها نیز کمک کند.
پرداخت تسهیلات درمان به بیماران خاص و صعب‌العلاج در هرمزگان
بیماران خاص و صعب العلاج در هرمزگان تسهیلات درمان دریافت می‌کنند.
معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی هرمزگان گفت: این تسهیلات ۵۰ میلیون تومانی و با کارمزد ۴ درصد است.
تاکنون ۲ هزار نفر از بیماران خاص و صعب العلاج برای تسهیلات ارزان به بانک‌های استان معرفی شده اند.
منوچهر کمالی افزود: بیماران پس از معاینه پزشک معالج برای تشکیل پرونده به معاونت درمان و پس از آن برای دریافت تسهیلات به بانک‌های عامل معرفی می‌شوند.
وی گفت: بیماری‌هایی مانند تالاسمی، هموفیلی، ام اس، سرطان، بیماران دیالیزی و ریوی شامل این تسهیلات می‌شوند.
ویزیت رایگان، داروهای گران قیمت، مشاوره‌های پزشک درمانگر، شنوایی سنجی، بینایی سنجی، خدمات فیزیوتراپی و آزمایش‌ها از مهم‌ترین خدمات رایگان به بیماران صعب العلاج است.
معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی استان افزود: بیماران تالاسمی و هموفیلی خدماتی مانند تصویر برداری، ویزیت یا مشاوره با پزشک درمانگر، شنوایی و بینایی سنجی، آزمایشات و خدمات توانبخشی به صورت رایگان دریافت می‌کنند.
کمالی گفت: خدمات دندانپزشکی در مرکز ابوریحان برای بیماران خاص و صعب العلاج تا سقف سه میلیون تومان توسط وزارت بهداشت رایگان و برای سایر مراجعان به این مرکز با تعرفه دولتی است.
پارسال بیش از هزار بیمار خاص و صعب العلاج تسهیلات درمانی دریافت کردند.
۲۰ درصد ایرانی ها گرفتار رفلاکس معده هستند
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، در ارتباط با شایع ترین بیماری‌های گوارشی، توضیحاتی داد.
امیر صادقی، با بیان اینکه برخی از بیماری‌های گوارشی، بسیار شایع هستند، گفت: کبد چرب و عفونت هلیکوباکتر پیلوری معده شیوع ۴۰ تا ۵۰ درصدی در کشور را به خود اختصاص می‌دهد.
وی افزود: بیماری رفلاکس معده، بیماری نسبتاً شایعی است که آمار ۱۵ تا ۲۰ درصدی در جمعیت کشور را دارد و یا ۱۵ درصد مردم کشور مبتلا به سنگ‌های صفرای هستند.
یبوست خصوصاً در زنان یکی دیگر از بیماری‌های شایع در دستگاه گوارش است که صادقی به آن پرداخت و ادامه داد: بیش از ۲۰ درصد جامعه به یبوست مزمن مبتلا هستند.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، درباره سرطان‌های شایع گوارش و کبد به موارد اشاره کرد و افزود: به دلیل افزایش سن جمعیت و فاکتورهای خطر متأسفانه این بیماری‌ها نیز در حال رشدند.
به گفته صادقی، اهمیت توجه به سلامت دستگاه گوارش بسیار زیاد است به شکلی که از بین هفت سرطان شایع بدن، چهار مورد مربوط به سرطان‌های دستگاه گوارش است.
وی ادامه داد: از هفت سرطان شایع منجر به مرگ‌ومیر نیز در کشور ما، پنج مورد مربوط به سرطان‌های گوارشی هستند که چنانچه بخواهیم این موارد را نام را ببریم از جمله آن می‌توان به سرطان معده، روده بزرگ، مری، پانکراس و کبد اشاره کرد.
به بهانه روز جهانی آگاهی از اوتیسم
اوتیسم از آن دسته اختلالاتی است که بیشتر از آنکه آن را بشناسیم، اسمش را شنیده‌ایم. در سال‌های اخیر گزارش‌های زیادی در مورد افراد اوتیستیک منتشر شده و در فضای مجازی هم در مورد آن صحبت شده است. برخی از خانواده‌هایی که یکی از افراد آنها دچار این اختلال هستند ترجیح داده‌اند، در شبکه‌های اجتماعی درباره این اختلال بنویسند تا جامعه را با این موضوع بیشتر آشنا کنند. در تقویم هم روز ۱۳ فروردین برای آشنایی بیشتر با این افراد انتخاب شده و هدف این گزارش آشنایی، شناخت و درک بهتر افراد و خانواده‌های اوتیسم است.
از اوتیسم چه می‌دانیم؟
اوتیسم نوعی اختلال رشدی است که با رفتارهای ارتباطی، کلامی غیر طبیعی مشخص می‌شود و می‌تواند چالش‌های زیادی را در زندگی اجتماعی افراد مبتلا به آن ایجاد کند. نحوه برقراری ارتباط، رفتار و یادگیری افراد اوتیستیک با دیگران متفاوت است. یادگیری، تفکر و توانایی حل مسئله در این افراد می‌تواند متفاوت باشد.
مهارت‌های آنها ممکن است به طور نابرابر رشد کند. به عنوان مثال، شاید آنها در برقراری ارتباط مشکل داشته باشند، اما در هنر، موسیقی، ریاضیات یا حافظه به طور غیرعادی خوب هستند. در واقع آنها در درک آنچه دیگران فکر و احساس می‌کنند مشکل دارند. این باعث می‌شود که آنها نتوانند خود را با کلمات یا از طریق حرکات، حالات چهره و لمس بیان کنند.
دلایل اختلال اوتیسم چیست؟
اینکه چرا اوتیسم رخ می‌دهد هنوز مشخص نیست. برخی معتقدند این امر می‌تواند ناشی از مشکلات بخش‌هایی از مغز باشد که ورودی حسی را تفسیر و زبان را پردازش می‌کند. اوتیسم در پسران چهار برابر بیشتر از دختران است و می‌تواند در افراد از هر نژاد، قومیت یا پیشینه اجتماعی رخ دهد. درآمد خانواده، سبک زندگی یا سطح تحصیلات روی خطر ابتلای کودک به اوتیسم تأثیری ندارد. اما برخی از عوامل خطر از جمله سابقه اوتیسم در خانواده و ترکیب برخی از ژن‌ها، سن بالای والدین، قرار گرفتن مادران باردار در معرض برخی داروهای شیمیایی، الکل و داروهای ضدتشنج، دیابت و چاقی ممکن است به این اختلال دامن بزنند.
با علایم اختلال اوتیسم آشنا شویم
معمولا علائم این اختلال در سال‌های ابتدایی خصوصا ۳ سال اول زندگی بروز می‌کنند. در زیر به برخی از علائم شایع اوتیسم اشاره شده است:
۱-عدم توانایی در برقراری ارتباط چشمی
۲-حساسیت بالا به صداها، لمس‌ها، بوها یا مناظری که برای افراد دیگر عادی به نظر می‌رسد
۳-طیف محدودی از علایق یا علاقه شدید به موضوعات خاص
۴-انجام چندباره کارها، مانند تکرار کلمات یا عبارات، تکان دادن خود به جلو و عقب، یا چرخاندن اهرم، …
۵-نگاه نکردن یا گوش ندادن به دیگران
۶-وقتی شخص دیگری به چیزها اشاره می‌کند به آنها نگاه نمی‌کند
۷-مشکلات در درک یا استفاده از گفتار، حرکات، حالات چهره یا لحن صدا
۸-عدم تمایل به در آغوش گرفتن یا در آغوش گرفته شدن
۹-مشکل در سازگاری با تغییرات روال
۱۰-صحبت کردن با صدای آواز، صاف یا روباتیک
البته تشنج هم می‌تواند جزئی از علائم این اختلال باشد که عمدتا از دوران نوجوانی آغاز می‌شود.
درمانی برای اوتیسم وجود دارد؟
آنطور که پزشکان می‌گویند هنوز هیچ درمان قطعی برای این اختلال وجود ندارد و تا پایان عمر با فرد می‌ماند، اما نکته مثبت این است که اگر خانواده‌ها زود به این اختلال پی ببرند می‌توانند آن را کنترل کنند. موارد زیر می‌تواند برای خانواده‌ها کمک کننده باشد. اگر در این سنین به رفتار غیرطبیعی برخورد کردید سریعا با پزشک متخصص مطرح کنید:
۶ ماهگی، لبخند نمی‌زند و علامتی از شادی در صورتش دیده نمی‌شود
۹ ماهگی، صداها و حرکات صورت را تقلید نمی‌کند
۱۲ ماهگی، صداهای بامزه از خودش در نمیآورد
۱۴ ماهگی، اشاره نمی‌کند یا دست تکان نمی‌دهد
۱۶ ماهگی، حتی به صورت تک کلمه‌ای هم حرف نمی‌زند
۱۸ ماهگی، بازی وانمودی نمی‌کند
۲۴ ماهگی، دو کلمه‌ای حرف نمی‌زند
در هر سنی مهارت‌های زبانی و اجتماعی خود را از دست داده است
افراد اوتیستیک را بپذیریم
کیان‌دخت صالحی، بنیانگذار مرکز نگهداری از مبتلایان به اختلال اوتیسم «میتا» و مادر پسری ۲۷ ساله که به اختلال اوتیسم دچار است در گفت و گو با «شبکه شرق» می‌گوید: « افرادی که دچار اختلال اوتیسم هستند افرادی با حساسیت‌های بالا و متفاوت‌اند. یکی به نور حساس است، دیگری به صدا، فردی دیگر به بو و خلاصه هر کدام از آنها حساسیت‌های خاص خود را دارند.اصلی‌ترین مسئله‌ای که می‌تواند به خانواده‌هایی که فرزند یا عضو اوتیسم دارند، کمک کند پذیرش این اختلال است. این کار در ایران بسیار سخت است چرا که ما همیشه عادت کرده ایم کسی را بپذیریم و دوست داشته باشیم که دلخواه ما باشد و حرف ما را قبول کند؛ اما در افراد اوتیسم این چنین نیست. اگر خانواده عضو اوتیسمی خود را پذیرفت، نیازهایش را درک کرد و دوستش داشت، می‌تواند با او راحت تر زندگی کند.»
اهمیت آموزش و اجتماعی شدن افراد اوتیسم
صالحی توضیح می‌دهد:«در بیشتر جوامع، افراد اوتیسمی می‌توانند محیط عادی زندگی را تجربه کنند و در خانه ایزوله نباشد. ریشه بسیاری از مشکلات ایزوله بودن آنهاست که نتیجه نبود و کمبود مراکز نگهداری و آموزشی است. برای مثال فرد اوتیستیک که به صدا حساس است اگر در محیطی شلوغ قرار بگیرد واکنش نشان می‌دهد و وحشت زده می‌شود چرا که تا به حال در محیط شلوغ قرار نگرفته. آنها باید آموزش ببیند چرا که کنترل کمتری بر رفتار خود دارند و اگر امکان ورود به اجتماع را داشته باشند راحت‌تر می‌توانند حساسیت‌هایشان را کم یا کنترل کنند.»
جای خالی نبود مراکز نگهداری احساس می‌شود
راه حل فوری ضعیفی چشم، آستیگمات و پیرچشمی!
افراد اوتیسمی بیش از همه چیز به مراکزی نیاز دارند که بتوانند در آن زندگی کردن را یاد بگیرند. آنها جایی جز خانه ندارند و کمبود مراکز و هزینه‌های بالای نگهداری در مراکز (ماهانه ۱۴ تا ۲۰ ملیون تومان) باعث شده تا ارتباط دائمی و تنگاتنگ افراد اوتیستیک با مادر، بیش از همه مادر را فرسوده و روند اجتماعی شدن فرد را هم مختل کند. باید مراکزی وجود داشته باشد تا بچه‌های اوتیسم حداقل روزانه ۵ یا ۶ ساعت را در آنجا بگذرانند تا هم نیرویی برای مادر و اعضای خانواده بماند هم آنها بتوانند روند اجتماعی شدن را طی کنند.
به حق خانواده‌های اوتیسم احترام بگذاریم
علایم ظاهری اوتیسم مانند سندروم داون چندان مشخص نیست اما باید این را بپذیریم که در مواجهه با فرد اوتیسم به خود فرد و خانواده او و حریم شخصیشان احترام بگذاریم؛ چیزی که در ایران زیاد دیده نمی‌شود. تجربه کیان‌دخت صالحی هم گویای همین موضوع است. او می‌گوید: «در خارج از ایران وقتی پسر من به هم می‌ریخت افراد به واسطه آشنایی با این اختلال از من می‌پرسیدند آیا می‌توانیم به شما کمک کنیم؟ و با شنیدن یک نه من را تنها می‌گذاشتند اما در ایران به من گفتند بچه‌ام را آزار می‌دهم و با پلیس تماس گرفتند.» تنها چیزی که خانواده‌های اوتیسم از مردم می‌خواهند احترام به حق و حقوق خانواده‌ها و فرد است.
کمبود کدام ویتامین‌ها سبب ریزش مو می‌شود؟
کاهش برخی از ریزمغذی‌ها بر سلامت مو اثر دارد و سب ریزش مو می‌شود.
مو یک فیلامنت پروتئینی است که از فولیکول‌های مجود در پوست می‌روید. اگرچه مو یک بافت مرده به حساب می‌آید اما فولیکول‌های مو جزو سلول‌های زنده به حساب می‌آید. با توجه به اینکه مو از فولیکول‌های موجود در پوست رشد می‌کنند سلامت مو به سلامت فولیکول وابسته است.
کمبود مواد مغذی بر رشد و سلامت مو اثر می‌گذارند و موجب ریزش مو می‌شود.
کمبود ویتامین E می‌تواند بر رشد و سلامت مو اثر بگذارد، مطالعات بیانگر این است رابطه معنی‌داری میان «طاسی» و «استرس اکسیداتیو» وجود دارد. به طور کلی افراد مبتلا به طاسی معمولا ظرفیت آنتی‌اکسیدانی کمتری به ویژه در پوست سر نسبت به سایر افراد دارند. نتایج یک کارآزمایی بالینی حاکی از آن است دریافت روزانه ١٠٠ میلی‌گرم مشتقات ویتامین E در بیماران مبتلا به ریزش مو به مدت هشت ماه سبب افزایش تعداد مو در مقایسه با گروه دارونما شد.
کمبود ویتامین‌های گروه B
کمبود ویتامین‌های گروه B نیز بر سلامت مو اثرگذار است. کمبود بیوتین یا ویتامین B۷ با درماتیت (التهاب پوستی)، ریزش مو و طاسی ارتباط دارد. به طور قطع تامین نیاز روزانه ویتامین B۷ در پیشگیری از ریزش مو اثر دارد همچنین کمبود شدید نیاسین یا ویتامین B۳ سبب بیماری پلاگر می‌شود. ورم‌ها، زخم‌های پوستی و ریزش مو از عوارض اصلی بیماری پلاگر به حساب می‌آید.
همچنین کمبود اسیدفولیک یا ویتامین B۹ می‌تواند موجب اخلال ساخت کلاژن موجود در پوست و مو شود. کلاژن یک پروتئین سه‌رشته‌ای به حساب می‌آید و فراوان‌ترین پروتئین بدن انسان‌ها محسوب می‌شود. اسیدفولیک در تکثیر DNA نیز نقش دارد. میزان تکثیر سلول‌های پوست و مو زیاد است. اسیدفولیک با انتقال گروه متیل در ساخت اسیدآمینه های گوگرددار در ساختار کلاژن نقش دارد.
کمبود کوبالامین یا B۱۲ می‌تواند سبب سفیدی مو شود، به نحوی که مصرف ویتامین B۱۲ به مقدار کافی می‌تواند سبب مشکی شدن موهای سفید ناشی از کمبود کوبالامین شود.
کمبود «روی» و «مس» در ریزش مو نقش دارد
نتایج برخی از مطالعات بیانگر این است کمبود «روی» می‌تواند از دلایل احتمالی ریش مو باشد. روی در درمان ریزش مو در افراد دچار کمبود این ماده معدنی و حتی بدون کمبود می تواند موثر باشد. روی به عنوان کوفاکتور (هم‌عامل) متالوآنزیم‌ها تقریبا در تمام فرآیندهای متابولیسمی بدن نقش دارد و روی رشد مو نیز موثر است و نقش عملکردی مهمی در چرخه فولیکول های مو ایفا می‌کند.
مس مانند «روی» بر کوفاکتورهای بسیاری ز آنزیم‌های دخیل در متابولیسم فعالیت‌های بدن از جمله «آنزیم لیزیل اکسیداز» اثر می‌گذارد که در ساخت کلاژن نقش دارد. مس همچنین در افتراق و تکثیر سلول‌های «پاپیلا پوستی» نقش اساسی دارد. این سلول ها، فیبروبلاست‌های اختصاصی هستند که نقش مهمی در رشد فولیکول‌های مو ایفا می‌کنند.
آیا کمبود آهن موجب ریزش مو می‌شود؟
بنابر اعلام دفتر بهبود تغذیه وزارت بهداشت، مطالعات انجام شده روی زنان نشان می‌دهد که کمبود آهن موجب با طاسی منطقه‌ای، آندروژنی، طاسی کامل فرق سر و ریزش مو ارتباط دارد. براساس پژوهشی که روی زنان و مردان مبتلا به ریزش مو با آسیب دائمی فولیکولی و غیرفولیکولی صورت گرفت، طول دوره درمان ریزش مو در افراد مبتلا به کمبود آهن طولانی تر از سایر افراد بود. هنوز علم نتوانسته است بطور قطع رابطه بین کمبود آهن و ریزش مو را به اثبات برساند، اگرچه در بسیاری از مطالعات این رابطه مشاهده شده است.
نقش اسیدهای آمینه ضروری در آنمی
نقش اسیدهای آمینه ضروری در آنمی به خوبی شناخته شده است اما اثر احتمالی آن ها بر رشد مو تا به حال بررسی نشده است. باتوجه به ذخایر اسیدهای آمینه معمولا احتمال کمبود کم است البته در این مورد اسید آمینه لیزین مستثنی است. با توجه به زیست دسترسی پایین این اسیدآمینه در مواد غذایی، احتمال کمبود آن وجود دارد. در زمان کمبود، بدن اولویت را تامین نیاز بافت های ضروری قرار می دهد و بافت های غیرضروری نظیر فولیکول ها موی سر حذف می شوند.
لیزین نقش مهمی در برداشت روی و آهن ایفا می کند. در زنان مبتلا به کم خونی فقر آهن مکمل یاری روزانه با ٢-۱.۵ گرم لیزین همراه با آهن بطور معنی داری غلظت فریتین را افزایش داد. سیستین و متیونین اسیدهای آمینه تامین کننده سولفور مورد نیاز بدن هستند. سولفور ماده اصلی تشکیل دهنده پوست و مو است و سبب استحکام آنها می شود. به همین دلیل این دو اسید آمینه به مقدار زیاد در پروتئین های تشکیل دهنده بافت مو و پوست یافت می شوند و کمبود آنها استحکام و سلامت این بافت ها را به مخاطره می اندازد.