هشدار درباره مصرف بی رویه‌ی ویتامین D

یک پزشک عمومی در انگلیس از کسانی که قصد مصرف ویتامین D را دارند خواسته است تا قبل از استفاده از این مکمل با آزمایش خون، سطح آن را در بدن خود بررسی کنند زیرا مصرف بیش از حد این ویتامین ممکن است منجر به آسیب قلبی و کلیوی شود.

دکتر «آصف احمد» در ویدئویی گفت افراد بسیار زیادی را دیده است که دز بسیار بالای ویتامین D را مصرف می‌کنند که می‌تواند باعث ریتم غیرطبیعی قلب، نارسایی کلیه و درد استخوان شود.

در حال حاضر تخمین زده می‌شود که از هر شش بزرگسال در انگلیس یک نفر به اندازه کافی ویتامین D دریافت نمی‌کند در حالی که به گفته دکتر احمد، برخی افراد بیش از حد ویتامین D مصرف می‌کنند.

این ویتامین که همچنین به عنوان «ویتامین آفتاب» شناخته می‌شود، منبع اصلی آن قرار گرفتن در معرض نور خورشید و همچنین غذاهایی مانند ماهی و زرده تخم مرغ است.

دستورالعمل‌های NHS (خدمات ملی بهداشت انگلیس) مصرف مکمل ویتامین D را در طول ماه‌های زمستان، زمانی که آفتاب کمتری وجود دارد پیشنهاد می‌کند، اما دکتر احمد گفت مصرف بیش از حد این ویتامین می‌تواند خطرناک باشد.

دکتر احمد توضیح داد: مصرف طولانی مدت ویتامین D در دزهای بالا در واقع بسیار خطرناک است، زیرا می‌تواند باعث هیپرکلسمی شود. در این وضعیت، کلسیم اضافی وارد جریان خون می‌شود و خطر بیماری قلبی و کلیوی را افزایش می‌دهد.

این پزشک توضیح داد که ویتامین D محلول در چربی است و به راحتی از بدن دفع نمی‌شود.

به گزارش دیلی میل، این پزشک عمومی توضیح داد: بسیاری از مواقع وقتی دز بالایی از ویتامین‌ها را مصرف می‌کنید، آنقدرها هم خطرناک نیست زیرا در آب محلول هستند و بدنتان به راحتی آنها را دفع می‌کند.

اما در مورد ویتامین‌های محلول در چربی مانند ویتامین D اینگونه نیست و نمی‌توانیم از شر ویتامین‌های اضافی خلاص شویم، بنابراین در بدن تجمع می‌یابند.

این وضعیت می‌تواند استخوان‌ها را ضعیف کند و به کلیه‌ها و قلب آسیب برساند.

بهترین ویتامین‌ها برای سلامت پا در سالمندان

 با افزایش سن، حفظ قدرت پاها برای تحرک و سلامتی ضروری می‌شود. ویتامین برای پاهای قوی نقشی کلیدی در این زمینه ایفا می‌کند. در این مقاله به بررسی ویتامین‌هایی می‌پردازیم که به تقویت عضلات و استخوان‌های پا کمک می‌کنند. این اطلاعات به شما کمک می‌کند تا با انتخاب درست، پاهایی قوی‌تر داشته باشید.

آیا می‌توانید بدون استفاده از دست‌هایتان از روی صندلی بلند شوید؟ آیا می‌توانید یک پله را بالا بروید بدون اینکه نفس‌تان بند بیاید یا احساس عدم تعادل کنید؟ اگر قبل از پاسخ دادن تردید کردید، شما در حال تجربه نشانه‌های اولیه ضعف پاها مرتبط با کمبود مواد مغذی هستید، شرایطی که میلیون‌ها بزرگسال بالای ۵۰ سال را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

 ۸ ماده مغذی خاص را شناسایی شده است که به طور مستقیم بر قدرت و تحرک پاها تأثیر می‌گذارند. این‌ها ویتامین‌های عمومی نیستند، بلکه ترکیبات هدفمندی هستند که هر کدام جنبه متفاوتی از سلامت پاها را پوشش می‌دهند. یکی از آن‌ها با بهینه‌سازی سیگنال‌های عصبی از گرفتگی جلوگیری می‌کند. دیگری بافت عضلانی را در سطح سلولی بازسازی می‌کند. این‌ها با هم یک سیستم کامل برای بازگرداندن قدرت پاها در هر سنی تشکیل می‌دهند.

ویتامین های مهم برای داشتن پاهای قوی

۱. ویتامین D: مولکول تحرک 

آیا تا به حال متوجه شده‌اید که بسیاری از افراد مسن برای بلند شدن از صندلی با مشکل مواجه‌اند؟ چیزی که اکثر مردم نمی‌دانند این است که این فقط نتیجه “پیری” نیست. در واقع، تا ۶۰ درصد از بزرگسالان مسن با سطوح ناکافی ویتامین D زندگی می‌کنند، بدون اینکه بدانند این کمبود تحرک آن‌ها را به خطر می‌اندازد.

 کمبود ویتامین D مستقیماً عضلات پاهایتان را ضعیف می‌کند، بدون توجه به اینکه چقدر ورزش می‌کنید. این یک چرخه خطرناک ایجاد می‌کند، هرچه پاهایتان ضعیف‌تر می‌شوند، راه رفتن سخت‌تر می‌شود، یعنی کمتر حرکت می‌کنید، که باعث کاهش بیشتر قرار گرفتن در معرض آفتاب و قدرت عضلانی می‌شود. این یک تله تحرک است که بسیاری از افراد مسن در آن گرفتار می‌شوند. 

شواهد قانع‌کننده است، تحقیقات انجمن سالمندان آمریکا نشان می‌دهد که افراد مسنی که مکمل ویتامین D مصرف می‌کنند، ۲۳ درصد کمتر از کسانی که مصرف نمی‌کنند، در معرض افتادن قرار دارند. برای بهترین نتیجه، روزانه ۸۰۰ تا ۲۰۰۰ واحد بین‌المللی (IU) را هدف قرار دهید، با این نکته که ویتامین D۳ بسیار مؤثرتر از D۲ است.

۱۵ تا ۲۰ دقیقه قرار گرفتن در معرض نور خورشید در میانه روز، مصرف منظم ماهی‌های چرب مثل سالمون و ماکرل و استفاده از مکمل باکیفیت همراه با وعده غذایی حاوی چربی‌های سالم برای جذب حداکثری.

۲. منیزیم: استاد آرامش عضلانی 

در حالی که ویتامین D عضلات شما را تقویت می‌کند، یک ماده معدنی حیاتی دیگر وجود دارد که بدن شما به شدت به آن نیاز دارد و اکثر مردم آن را نادیده می‌گیرند. آن گرفتگی‌های دردناک پا که شما را نیمه‌شب از خواب بیدار می‌کنند؟ این‌ها اتفاقات تصادفی یا نشانه‌های اجتناب‌ناپذیر پیری نیستند، بلکه سیگنال‌های هشدار بدن شما هستند که نشان‌دهنده کمبود جدی منیزیم‌اند.

منیزیم به عنوان “معدن آرامش” طبیعی بدن شما عمل می‌کند. وقتی سطح آن بیش از حد پایین می‌آید، عضلات شما به معنای واقعی کلمه نمی‌توانند پس از انقباض به درستی شل شوند. این یک عدم تعادل بیوشیمیایی خطرناک ایجاد می‌کند که در آن عضلات در حالت نیمه‌منقبض باقی می‌مانند، سفت و مستعد گرفتگی‌های ناگهانی و دردناک می‌شوند که ممکن است شما را به فریاد زدن وادار کند. این مشکل با افزایش سن تشدید می‌شود، زمانی که توانایی ما برای جذب این ماده مغذی حیاتی به طور طبیعی کاهش می‌یابد.

آنچه منیزیم را ضروری می‌کند، نقش آن در تنظیم عملکرد عضلانی و سیگنال‌دهی عصبی است. این ماده مانند دروازه‌بانی برای کلسیم عمل می‌کند که انقباض عضلانی را تحریک می‌کند. بدون منیزیم کافی، کلسیم به سلول‌های عضلانی شما هجوم می‌آورد و آن‌ها را دائماً در حالت تنش نگه می‌دارد. فراتر از پیشگیری از گرفتگی، تحقیقات نشان می‌دهد که منیزیم به طور چشمگیری گردش خون به عضلات پا را بهبود می‌بخشد و اطمینان می‌دهد که آن‌ها اکسیژن و مواد مغذی مورد نیاز برای عملکرد صحیح را دریافت می‌کنند.

برای بهترین نتیجه، روزانه ۳۲۰ تا ۴۲۰ میلی‌گرم را از سه منبع قدرتمند هدف قرار دهید: سبزیجات برگ‌دار تیره مثل اسفناج، دانه‌های کدو تنبل غنی از منیزیم، و بله، حتی یک تکه کوچک شکلات تلخ.

۳. ویتامین B۱۲: محافظ اعصاب

سبزیجات برگ‌دار تیره و غذاهای غنی از منیزیم که تازه بحث کردیم، نقش حیاتی در آرامش عضلانی دارند، اما در مورد اعصابی که این عضلات را کنترل می‌کنند چه می‌توان گفت؟ آیا متوجه سوزن‌سوزن شدن، بی‌حسی یا ضعف غیرقابل توضیح در پاهایتان شده‌اید که گاهی می‌آید و می‌رود؟ پزشک شما ممکن است آن را آرتروز بنامد، اما تا ۴۳ درصد از افراد مسن در واقع از کمبود ویتامین B۱۲ رنج می‌برند که سیگنال‌های بین مغز و پاهایشان را مختل می‌کند.

اینجا چیزی است که اتفاق می‌افتد B۱۲ برای حفظ غلاف میلین، پوشش محافظ اطراف اعصاب، ضروری است. وقتی سطح B۱۲ کاهش می‌یابد، این پوشش تخریب می‌شود و باعث می‌شود سیگنال‌های عصبی مختل یا کاملاً ضعیف شوند. مثل این است که سیم‌های برق فرسوده‌ای داشته باشید که قدرت ناپیوسته‌ای به عضلات پاهایتان می‌فرستند.

پس از ۵۰ سالگی، بدن شما به تدریج توانایی جذب B۱۲ از غذا را از دست می‌دهد. این به این دلیل است که تولید اسید معده با افزایش سن به طور طبیعی کاهش می‌یابد و استخراج B۱۲ کافی را، مهم نیست چقدر غذاهای غنی از B۱۲ مصرف کنید، تقریباً غیرممکن می‌کند.

عواقب آن جدی است، بدون سیگنال‌دهی عصبی مناسب، عضلات شما اکسیژن و مواد مغذی مورد نیاز برای قوی ماندن را دریافت نمی‌کنند. این منجر به خستگی، عدم تعادل و دشواری در راه رفتن می‌شود. ناامیدکننده‌ترین بخش؟ آزمایش‌های خون استاندارد اغلب کمبود B۱۲ را تا زمانی که آسیب قابل‌توجهی رخ نداده باشد، تشخیص نمی‌دهند.

برای حداکثر محافظت، مکمل‌های متیل‌کوبالامین، قطره‌های زیرزبانی که هضم را دور می‌زنند، یا تزریق B۱۲ را در صورتی که سطح آن به شدت پایین باشد، انتخاب کنید. آن‌ها را با صبحانه مصرف کنید تا جذب بهینه شود. بسیاری از افراد مسن که مصرف B۱۲ خود را افزایش می‌دهند، گزارش می‌دهند که ظرف چند هفته احساس می‌کنند یک دهه از تحرک خود را بازیافته‌اند.

بهترین ویتامین‌ها برای سلامت پا در سالمندان

۴. کلاژن: بازسازنده بافت

در حالی که B۱۲ به بازسازی سیگنال‌های عصبی کمک می‌کند، یک جزء حیاتی دیگر وجود دارد که به معنای واقعی کلمه پاهایتان را کنار هم نگه می‌دارد. آیا تا به حال متوجه شده‌اید که خم شدن برای بستن بند کفش‌هایتان با هر سال که می‌گذرد سخت‌تر می‌شود؟ برای میلیون‌ها فرد مسن، این فقط به انعطاف‌پذیری مربوط نیست، بلکه به این دلیل است که چارچوب ساختاری مفاصل شما به طور خاموش در حال تخریب است.

پس از ۵۰ سالگی، تولید کلاژن بدن شما به شدت کاهش می‌یابد. این فقط یک روند مکمل دیگر نیست، کلاژن ۳۰ درصد از کل پروتئین بدن شما را تشکیل می‌دهد و داربست ضروری برای همه چیز، از غضروف زانو گرفته تا تاندون‌های ساق پایتان را شکل می‌دهد. با کاهش تولید، مفاصل شما به معنای واقعی کلمه بالشتک خود را از دست می‌دهند و استخوان با هر قدم به استخوان ساییده می‌شود.

آنچه کلاژن را منحصربه‌فرد می‌کند، نحوه هدف‌گذاری جنبه‌های مختلف تحرک است. کلاژن نوع I و III عضلات و تاندون‌ها را تقویت می‌کند، که برای جلوگیری از احساس لرزش هنگام ایستادن ضروری است. در همین حال، کلاژن نوع II به طور خاص بالشتک مفاصل زانو و لگن شما را بازسازی می‌کند و امکان حرکت روان و بدون درد را فراهم می‌کند.

آزمایش‌های بالینی اکنون تأیید می‌کنند که مکمل کلاژن مناسب می‌تواند به طور قابل‌توجهی عملکرد مفاصل و تحرک را در افراد مسن بهبود بخشد.

مؤثرترین استراتژی ترکیب سه روش است: نوشیدن آبگوشت استخوان خانگی (که حاوی همه انواع کلاژن است)، مصرف پپتیدهای کلاژن هیدرولیز شده با ویتامین C (که جذب را افزایش می‌دهد) و خوردن منظم غذاهای غنی از کلاژن مثل پوست مرغ و ماهی چرب.

۵. امگا-۳: مبارز التهاب 

در حالی که آموختیم کلاژن چگونه پایه ساختاری برای پاها و مفاصل ما فراهم می‌کند، دشمنی نامرئی وجود دارد که همین حالا در حال تخریب این پایه است. حتی وقتی در حال تقویت پاهایتان هستید، التهاب مزمن می‌تواند به طور خاموش پیشرفت شما را از بین ببرد و باعث سفتی و ضعف مداوم شود که بسیاری به اشتباه آن را صرفاً به “پیری” نسبت می‌دهند.

مشکل در بشقاب شام شماست. رژیم غذایی استاندارد آمریکایی طوفان التهابی کاملی ایجاد می‌کند، پر از اسیدهای چرب امگا-۶ که التهاب را ترویج می‌دهند و به شدت فاقد امگا-۳‌هایی که با آن مبارزه می‌کنند. این عدم تعادل بدن شما را در حالت التهاب مزمن خفیف نگه می‌دارد و به تدریج بافت عضلانی را روز به روز تخریب می‌کند.

اسیدهای چرب امگا-۳، به‌ویژه EPA و DHA، به‌عنوان عوامل ضدالتهابی طبیعی عمل می‌کنند. آن‌ها نشانگرهای التهابی خاصی مانند IL-۶ و TNF-alpha را که در غیر این صورت بافت عضلانی شما را تخریب می‌کنند، هدف قرار داده و کاهش می‌دهند. تحقیقات قانع‌کننده است – مطالعات نشان می‌دهند که مکمل امگا-۳ می‌تواند درد عضلانی را تا یک‌سوم کاهش دهد و زمان ریکاوری را به طور قابل‌توجهی تسریع کند، که به‌ویژه برای افراد مسن حیاتی است.

برای حداکثر فایده، روزانه ۱۰۰۰ تا ۲۰۰۰ میلی‌گرم از EPA و DHA ترکیبی را هدف قرار دهید. سه منبع مؤثر عبارتند از: ماهی‌های چرب صیدشده در طبیعت مانند سالمون و ساردین که ۲-۳ بار در هفته مصرف شوند؛ مکمل‌های مبتنی بر جلبک برای کسانی که از محصولات حیوانی اجتناب می‌کنند؛ یا مکمل‌های روغن ماهی باکیفیت با افزودن ویتامین E، که جذب را افزایش داده و از اکسیداسیون جلوگیری می‌کند.

بهترین ویتامین‌ها برای سلامت پا در سالمندان

۶. زینک (روی): ماده معدنی نگهدارنده عضلات

آن امگا-۳‌ها مبارزان قدرتمندی علیه التهاب هستند، اما فقط بخشی از معما را تشکیل می‌دهند. حتی با تغذیه کامل، بسیاری از افراد مسن با مانعی پنهان روبه‌رو هستند که به طور خاموش قدرتشان را می‌رباید. تا ۳۰ درصد از بزرگسالان مسن از کمبود زینک رنج می‌برند که حفظ قدرت پاها را عملاً غیرممکن می‌کند، بدون توجه به اینکه چقدر پروتئین مصرف می‌کنند یا چقدر ورزش می‌کنند.

وقتی سطح زینک کاهش می‌یابد، توانایی بدن شما برای ساخت بافت عضلانی جدید اساساً متوقف می‌شود. زینک را مانند سرپرست یک کارگاه ساختمانی در نظر بگیرید، بدون آن، تمام بلوک‌های ساختمانی پروتئین بلااستفاده می‌مانند و عضلات شما به تدریج تحلیل می‌روند. این توضیح می‌دهد که چرا برخی افراد مسن رژیم غذایی بی‌نقصی دارند اما همچنان هر سال پاهایشان ضعیف‌تر می‌شود.

تأثیر آن شگفت‌انگیز است. تحقیقات نشان می‌دهد افراد مسنی که کمبود زینک دارند، تا ۴۰ درصد قدرت عضلانی کمتری نسبت به کسانی که سطوح بهینه دارند، دارند. این تفاوت چشمگیر به این دلیل رخ می‌دهد که زینک نقش حیاتی در تولید تستوسترون و هورمون رشد (که برای حفظ عضلات در مردان و زنان بالای ۵۰ سال ضروری است) ایفا می‌کند.

برای حفظ پاهای قوی، روزانه ۱۵ تا ۳۰ میلی‌گرم زینک را هدف قرار دهید. قوی‌ترین منابع غذایی شامل صدف (که بیش از هر غذای دیگری در هر وعده زینک دارد)، گوشت گاو علف‌خوار، و دانه‌های کدو تنبل است. هنگام استفاده از مکمل، به دنبال زینک پیکولینات یا زینک سیترات باشید که جذب بهتری نسبت به سایر اشکال دارند. همیشه زینک را با مس مصرف کنید، زیرا این مواد معدنی به طور هم‌افزا در بدن کار می‌کنند و از عدم تعادل‌های مضر جلوگیری می‌کنند.

۷. ویتامین K۲: هدایت‌کننده کلسیم

در حالی که مکمل زینک برای قدرت عضلانی حیاتی است، یک ماده مغذی دیگر وجود دارد که نقش مهم اما اغلب نادیده گرفته‌شده‌ای در حفظ تحرک پاهایتان ایفا می‌کند. آیا تا به حال فکر کرده‌اید چرا برخی افراد سال‌ها با دقت مکمل کلسیم مصرف می‌کنند اما همچنان از شکستگی استخوان رنج می‌برند؟ قطعه گمشده این پازل، ویتامین K۲ است.

اکثر مکمل‌های کلسیم با خطری پنهان همراه هستند. بدون مقدار کافی ویتامین K۲، کلسیمی که مصرف می‌کنید لزوماً به استخوان‌هایتان که به آن نیاز دارند نمی‌رسد. در عوض، ممکن است در شریان‌ها، مفاصل و سایر بافت‌های نرم رسوب کند. این یک پارادوکس خطرناک ایجاد می‌کند، استخوان‌ها ضعیف می‌شوند در حالی که شریان‌ها سفت می‌شوند.

علم پشت این موضوع شگفت‌انگیز است. ویتامین K۲ پروتئین‌های خاصی در بدن شما، به‌ویژه استئوکلسین و پروتئین ماتریکس Gla را فعال می‌کند. این پروتئین‌ها را مانند مدیران ترافیک در نظر بگیرید، آن‌ها اطمینان می‌دهند که کلسیم به استخوان‌های شما منتقل شود و از رسوب آن در جاهایی که نباید باشد جلوگیری می‌کنند. ویتامین D جذب کلسیم را افزایش می‌دهد، در حالی که منیزیم به تبدیل ویتامین D به شکل فعال آن کمک می‌کند و تضمین می‌کند که کلسیم به درستی استفاده شود. این مکانیسم برای حفظ تراکم استخوان و جلوگیری از سفتی که بسیاری صرفاً به “پیری” نسبت می‌دهند، ضروری است.

تحقیقات قانع‌کننده است، یک مطالعه برجسته نشان داد که مکمل ویتامین K۲ خطر شکستگی را در زنان یائسه تا ۸۰ درصد کاهش می‌دهد بسیاری از افراد مسن که مصرف K۲ خود را افزایش می‌دهند گزارش می‌دهند که پاهایشان سبک‌تر شده، ثباتشان بهبود یافته و درد کمتری به‌ویژه در زانوها و کمر احساس می‌کنند.

برای بهترین نتیجه، روزانه ۱۰۰ تا ۲۰۰ میکروگرم ویتامین K۲ را هدف قرار دهید. به‌ویژه به دنبال شکل MK-۷ باشید که در بدن شما مدت بیشتری فعال می‌ماند نسبت به نوع MK-۴. بهترین منابع طبیعی شامل ناتو (محصول تخمیرشده سویا)، کره پرورش‌یافته با علف، و پنیرهای کهنه مانند گودا است.

بهترین ویتامین‌ها برای سلامت پا در سالمندان

۸. سلنیوم: محافظ سلولی

فراتر از هدایت صحیح کلسیم به استخوان‌ها، تهدید نامرئی دیگری وجود دارد که پاهایتان را ضعیف می‌کند و اکثر پزشکان هرگز به آن اشاره نمی‌کنند. سلول‌های عضلانی شما روزانه با هزاران حمله اکسیداتیو مواجه می‌شوند (مشابه زنگ‌زدگی که به تدریج فلز را ضعیف می‌کند) اما یک ماده معدنی می‌تواند تفاوت بین کاهش تحرک و حفظ قدرت تا دهه ۹۰ زندگی‌تان باشد.

این تخریب سلولی زمانی رخ می‌دهد که رادیکال‌های آزاد (مولکول‌های ناپایداری که در طی متابولیسم طبیعی تولید می‌شوند) به غشای سلول‌های عضلانی شما حمله می‌کنند. بدون محافظت مناسب، این حملات پیری عضلات پاهایتان را تسریع می‌کنند و منجر به ضعف و عدم ثبات می‌شوند. اینجا جایی است که سلنیوم به کمک می‌آید.

آنچه بسیاری نمی‌دانند این است که سلنیوم همچنین نقش حیاتی در عملکرد تیروئید ایفا می‌کند. تیروئید شما متابولیسم و تولید انرژی در سراسر بدن، از جمله عضلات پاهایتان را تنظیم می‌کند. وقتی سطح سلنیوم پایین باشد، تیروئید نمی‌تواند به‌طور مؤثر هورمون‌ها را به شکل فعالشان تبدیل کند و عضلات شما کم‌قدرت و کند می‌مانند.

خبر خوب؟ شما به مقدار شگفت‌انگیز کمی سلنیوم برای دیدن فواید قابل‌توجه نیاز دارید. روزانه ۱۰۰ تا ۲۰۰ میکروگرم را هدف قرار دهید، که می‌توانید تنها از دو عدد آجیل برزیلی ( قوی‌ترین منبع طبیعی سلنیوم) به دست آورید. برای حداکثر محافظت، سلنیوم را با ویتامین E جفت کنید، زیرا این مواد مغذی به‌صورت هم‌افزا برای محافظت از سلول‌های شما در برابر آسیب اکسیداتیو کار می‌کنند.

سوالات متداول درباره ویتامین برای پاهای قوی

۱. چقدر طول می‌کشد تا تاثیر ویتامین‌ها روی قدرت پاها مشخص شود؟

کاهش گرفتگی و افزایش انرژی ممکن است در دو هفته دیده شود، اما بهبود قابل‌توجه قدرت معمولاً در یک ماه رخ می‌دهد.

۲. آیا می‌توانم همه این ویتامین‌ها را از غذا دریافت کنم؟

بله، غذاهایی مثل ماهی چرب، دانه کدو تنبل، صدف، ناتو و آجیل برزیلی منابع خوبی هستند، اما مکمل‌ها می‌توانند کمبودها را جبران کنند.

۳. آیا مصرف این ویتامین‌ها عوارض جانبی دارد؟

در دوزهای توصیه‌شده معمولاً ایمن هستند، اما مصرف بیش از حد ممکن است مشکلاتی ایجاد کند. همیشه با پزشک مشورت کنید.

۴. چگونه این ویتامین‌ها را به رژیم روزانه‌ اضافه کنیم؟

یک پروتکل ساده شامل روغن کبد ماهی (ویتامین D))، مخمر تغذیه‌ای B۱۲) و دانه کدو تنبل (منیزیم) است.

۵. چرا پاهایم با وجود ورزش همچنان ضعیف هستند؟

کمبود مواد مغذی مثل زینک یا B۱۲ ممکن است مانع ساخت عضله یا عملکرد عصبی مناسب شود.

۶. آیا این ویتامین‌ها برای افراد زیر ۵۰ سال هم مفیدند؟

بله، هر کسی که ضعف پا یا گرفتگی دارد می‌تواند از این مواد مغذی بهره ببرد، اما دوزها ممکن است متفاوت باشد.

جمع بندی

این هشت ماده مغذی (ویتامین D، منیزیم، B۱۲، کلاژن، امگا-۳، زینک، K۲ و سلنیوم) به‌صورت هم‌افزا پاهایتان را تقویت می‌کنند: از ساخت عضله و جلوگیری از گرفتگی تا بازسازی بافت و محافظت سلولی. با تمرکز بر این مواد، بسیاری از سالمندان در عرض دو هفته گرفتگی کمتر و انرژی بیشتری را تجربه می‌کنند و در یک ماه قدرتشان بهبود می‌یابد. کافی است روزانه روغن کبد ماهی برای D ، مخمر تغذیه‌ای برای B۱۲ و دانه کدو تنبل (برای منیزیم) مصرف کنید. ضعف پا نشانه کمبود مواد مغذی است، نه پیری؛ با این ویتامین‌ها می‌توانید قدرت و تحرک را بازگردانید.

وقت گذرانی زوجین؛ کلید روابط سالم و پایدار

وقت گذرانی زوجین با هم یکی از موضوعات مهم در روابط زناشویی است که تأثیر بسیاری بر سلامت روانی و عاطفی افراد دارد. این زمان‌های مشترک می‌توانند به تقویت ارتباطات و کاهش تنش‌ها کمک کنند.

در دنیای امروزی که هر فرد به دنبال موفقیت‌های فردی و شغلی خود است، بسیاری از زوجین وقت کافی برای یکدیگر نمی‌گذارند. این موضوع می‌تواند در درازمدت به مشکلاتی در روابط آن‌ها منجر شود. در این مقاله به اهمیت وقت گذرانی زوجین با هم و تأثیرات مثبت آن بر روابط زناشویی خواهیم پرداخت.

– ایجاد ارتباط عمیق‌تر

یکی از مهم‌ترین فواید وقت گذرانی با هم، تقویت ارتباط عاطفی و معنوی بین زوجین است. در زندگی روزمره، بسیاری از مسائل و نگرانی‌ها می‌توانند موجب فاصله گرفتن عاطفی زوجین شوند. وقتی که وقت بیشتری با هم می‌گذرانید، فرصت دارید تا احساسات، افکار و دغدغه‌های یکدیگر را درک کنید و به یکدیگر نزدیک‌تر شوید. این ارتباط نزدیک باعث تقویت اعتماد و محبت متقابل می‌شود.

– کاهش استرس و تنش‌ها

زندگی روزمره پر از استرس‌ها و مشکلات است که می‌تواند بر روابط زناشویی تأثیر بگذارد. وقتی زوجین با هم وقت می‌گذرانند، به راحتی می‌توانند از این استرس‌ها صحبت کنند و از حمایت عاطفی یکدیگر بهره‌مند شوند. این زمان مشترک می‌تواند به عنوان یک منبع آرامش و تجدید انرژی عمل کند و زوجین را قادر سازد تا با مشکلات زندگی مقابله کنند.

– ایجاد خاطرات مشترک

وقتی زوجین با هم وقت می‌گذرانند، فرصت دارند تا لحظات خوشی را با یکدیگر تجربه کنند. این لحظات خوش به یادگار می‌مانند و می‌توانند به عنوان خاطرات مشترک در طول زمان، روابط آن‌ها را محکم‌تر کنند. این خاطرات نه تنها لذت‌بخش هستند، بلکه به ایجاد احساس تعلق و ارتباط بیشتر کمک می‌کنند.

– افزایش احساس امنیت و حمایت

یکی از اساسی‌ترین نیازهای انسان، احساس امنیت و حمایت است. وقتی زوجین وقت زیادی با هم می‌گذرانند، این احساس امنیت به وجود می‌آید که طرف مقابل همیشه در کنار شماست و شما می‌توانید به او اعتماد کنید. این حمایت متقابل به زوجین کمک می‌کند تا در مواقع سخت زندگی احساس تنها نبودن داشته باشند و بتوانند مشکلات را به راحتی کنار هم حل کنند.

– حفظ تفاهم و احترام

وقت گذرانی با هم نه تنها به تقویت ارتباط عاطفی کمک می‌کند، بلکه موجب حفظ تفاهم و احترام متقابل می‌شود. وقتی زوجین با یکدیگر صحبت می‌کنند و به یکدیگر گوش می‌دهند، فرصتی برای حل مشکلات و رفع سوءتفاهم‌ها پیدا می‌کنند. این موضوع باعث می‌شود که احترام و ارزش متقابل در رابطه حفظ شود و روابط بهبود یابد.

– پیشگیری از بی‌توجهی و بی‌علاقگی

یکی از تهدیدات جدی برای روابط زناشویی، بی‌توجهی و بی‌علاقگی به یکدیگر است. در صورتی که زوجین زمان کافی برای یکدیگر نگذارند و تنها به امور روزمره و کارهای فردی خود مشغول باشند، ممکن است احساس کنند که دیگر به هم علاقه ندارند یا از یکدیگر دور شده‌اند. اما با گذراندن وقت با هم و انجام فعالیت‌های مشترک، این احساسات منفی از بین می‌روند و روابط دوباره شکوفا می‌شود.

– تقویت روحیه همکاری و تیمی

زندگی زناشویی به نوعی شبیه به یک تیم است که هر یک از اعضای آن نقش خاص خود را ایفا می‌کند. وقتی زوجین وقت بیشتری با هم می‌گذرانند، این امکان را پیدا می‌کنند که در فعالیت‌های مختلف همکاری و به یکدیگر کمک کنند. این روحیه همکاری نه تنها در مسائل روزمره بلکه در مواجهه با چالش‌های بزرگ زندگی نیز بسیار مؤثر است.

– ارتقاء رشد فردی

به گزارش وب گاه بیتوته، زوجین با گذراندن وقت با یکدیگر می‌توانند به یکدیگر در رشد فردی نیز کمک کنند. با داشتن حمایت‌های معنوی و عاطفی از طرف یکدیگر، هر یک از افراد می‌تواند به هدف‌ها و آرزوهای شخصی خود برسد. این رشد فردی به نوبه خود می‌تواند به بهبود کیفیت رابطه زناشویی کمک کند، زیرا هر فردی که در مسیر رشد و پیشرفت باشد، اعتماد به نفس بیشتری دارد و روابط بهتری برقرار می‌کند.

راهکارهایی برای مقابله با پرخوری عصبی

همه ما لحظاتی را تجربه کرده ‌ایم که در اوج استرس یا احساسات منفی بی ‌اختیار به سراغ غذا می رویم؛ بدون این که واقعاً گرسنه باشیم. این رفتار که پرخوری عصبی یا پرخوری هیجانی نامیده می شود، به یکی از چالش ‌های رایج زندگی مدرن تبدیل شده است.

استرس ‌های روزمره، فشارهای کاری و عاطفی یا حتی بی‌ حوصلگی، همه و همه می ‌توانند ما را به سمت پرخوری سوق دهند. این شیوه خوردن اگر به عادت تبدیل شود، به مشکلات جدی جسمی و روحی منجر خواهد شد. اما خبر خوب این است که با شناخت این رفتار و استفاده از راهکارهای مناسب، می ‌توانیم کنترل بیشتری بر رفتارهای غذایی خود داشته باشیم و به جای پرخوری عصبی، از روش‌ های سالم ‌تر برای مقابله با احساسات منفی خود استفاده کنیم.

پرخوری عصبی چیست؟

پرخوری عصبی به حالتی اطلاق می‌ شود که فرد به دلیل استرس، اضطراب، خشم یا دیگر احساسات منفی به خوردن روی می ‌آورد. این رفتار در طولانی مدت می ‌تواند منجر به بروز مشکلات جسمی (مانند اضافه وزن و بیماری‌ های مرتبط با آن) و همچنین مشکلات روانی (نظیر احساس گناه و افسردگی) شود. برای مقابله با این نوع اختلال نیاز است مجموعه ای از روش ها همچون راهکارهای روانشناختی، تغییرات سبک زندگی و حمایت محیطی را دنبال کرد.

از مهم ترین راهکارها برای مقابله با پرخوری عصبی می توان به این موارد اشاره کرد:

نقش موثر شناسایی محرک ‌ها در پرخوری عصبی

اولین قدم برای مقابله با پرخوری عصبی، شناسایی محرک‌ ها و عوامل ایجادکننده این رفتار است. هر فرد ممکن است محرک ‌های متفاوتی داشته باشد؛ برای مثال، بسیاری از افراد زمانی که دچار استرس می ‌شوند، به غذا پناه می ‌برند. گاهی اوقات عصبانیت، غم، تنهایی یا بی ‌حوصلگی نیز می ‌تواند فرد را به خوردن هیجانی سوق دهد. همچنین برخی از افراد در موقعیت‌ های اجتماعی یا در زمان تنهایی به خوردن بیش از حد روی می ‌آورند. برای شناسایی این محرک ‌ها، نوشتن عادات غذایی به صورت روزمره می ‌تواند بسیار مفید باشد. فرد می ‌تواند یادداشت کند که در چه زمان‌ هایی و به چه دلایلی به غذا خوردن روی آورده است. این کار به فرد کمک می ‌کند تا الگوهای رفتاری خود را بهتر بشناسد.

یادداشت کردن روزانه نقش موثری در اصلاح عادات غذایی دارد.

تقویت مهارت ‌های مدیریت استرس

استرس یکی از عمده ‌ترین علل پرخوری عصبی محسوب می شود. بنابراین مدیریت استرس نقش مهمی در کنترل این رفتار دارد. تمرین‌ های آرام ‌سازی مانند مدیتیشن، یوگا، تنفس عمیق و تمرینات ذهن ‌آگاهی    (Mindfulness)  می‌ توانند به کاهش سطح استرس و در نتیجه کنترل پرخوری عصبی کمک کنند. مدیتیشن ذهن ‌آگاهی به فرد این امکان را می دهد تا بهتر به احساسات و نیازهای واقعی بدن خود گوش دهد و به جای واکنش سریع به محرک ‌ها، آن ها را بررسی کند. ورزش منظم یکی از بهترین روش ها برای کاهش استرس است. فعالیت‌ های ورزشی به ترشح اندورفین ‌ها (هورمون ‌های شادی ‌بخش) کمک می ‌کنند. این امر نقش چشمگیری در بهبود روحیه و کاهش استرس دارد.

تمرینات ورزشی یکی از بهترین روش های مقابله با اختلالات خوردن به شمار می آیند.

تنظیم خواب و استراحت کافی

خواب ناکافی و خستگی می ‌تواند میزان استرس را افزایش دهد و کنترل خوردن را دشوارتر کند. مطالعات نشان داده است که کمبود خواب می ‌تواند بر هورمون ‌های تنظیم ‌کننده اشتها (گرلین و لپتین) تأثیر بگذارد و موجب افزایش میل به خوردن شود. بنابراین، تنظیم خواب کافی (حدود ۷-۸ ساعت در شبانه ‌روز) یکی از راهکارهای مهم در کاهش پرخوری عصبی است.

تنظیم ساعت خواب برای کاهش پرخوری

کنترل پرخوری عصبی با تنظیم برنامه غذایی سالم

داشتن یک برنامه غذایی منظم و متعادل می ‌تواند از پرخوری عصبی پیشگیری کند. برای تنظیم این برنامه غذایی می ‌توان به موارد زیر توجه کرد:

مصرف مواد غذایی سالم و مغذی: خوردن مواد غذایی که سرشار از فیبر، پروتئین و چربی ‌های سالم هستند، به افزایش احساس سیری و کاهش میل به خوردن ناگهانی کمک می کنند. سبزیجات، میوه‌ ها، غلات کامل، پروتئین‌ های گیاهی و حیوانی از جمله این مواد غذایی به شمار می آیند.

پرهیز از غذاهای فرآوری ‌شده و قندی: این غذاها اغلب باعث افزایش سریع قند خون و سپس افت ناگهانی آن می ‌شوند. این وضعیت می ‌تواند میل به خوردن‌ های هیجانی را افزایش دهد.

خوردن وعده‌ های غذایی منظم: خوردن وعده‌ های منظم و میان ‌وعده‌ های سالم می ‌تواند از گرسنگی ناگهانی جلوگیری کند. اگر بدن در طول روز به طور مرتب تغذیه شود، احتمال پرخوری کاهش می یابد.

ایجاد راهکارهای جایگزین برای مقابله با احساسات منفی

یکی از مشکلات اصلی پرخوری عصبی، ناتوانی در مواجهه صحیح با احساسات منفی است. برای مقابله با این مشکل، باید راهکارهای جایگزینی برای مدیریت این احساسات پیدا کرد. برخی از این راهکارها عبارتند از:

صحبت با یک دوست یا مشاور: زمانی که فرد احساس ناراحتی یا اضطراب می ‌کند، بهتر است به جای غذا خوردن با یک فرد قابل اعتماد صحبت کند و احساسات خود را با او در میان بگذارد.

انجام فعالیت ‌های لذت ‌بخش: شرکت در فعالیت ‌های خلاقانه یا سرگرم ‌کننده مانند نقاشی، موسیقی، پیاده‌ روی یا هر فعالیت دیگری که باعث لذت و کاهش استرس شود، می ‌تواند به جلوگیری از خوردن هیجانی کمک کند.

نوشتن احساسات: نوشتن درباره احساسات و تجربیات منفی به فرد کمک می‌ کند تا با آن ها روبرو شود و به جای پناه بردن به غذا، به شیوه‌ ای سالم ‌تر احساسات منفی را مدیریت نماید.

تمرین مهارت ‌های ذهن ‌آگاهی در خوردن

یکی از روش ‌های مؤثر در کنترل پرخوری عصبی، تغذیه آگاهانه یا ذهن‌آگاهی در خوردن است. در این روش، فرد به جای خوردن سریع و بدون توجه به غذا، به فرآیند خوردن خود توجه بیشتری می ‌کند. در این روش باید سعی شود غذا به آرامی و با لذت خورده شود و هر لقمه به طور کامل جویده شود. همچنین لازم است به سیگنال‌ های گرسنگی و سیری بدن گوش داده شود و زمانی که فرد احساس سیری کرد، بلافاصله خوردن را متوقف کند. در آخر این که باید از خوردن در حال انجام فعالیت ‌های دیگر مانند تماشای تلویزیون، کار کردن یا استفاده از تلفن همراه پرهیز شود تا تمرکز بر روی فرآیند خوردن افزایش یابد.

درخواست کمک حرفه ‌ای برای مقابله با پرخوری عصبی

اگر پرخوری عصبی شدید یا مزمن باشد و فرد نتواند با راهکارهای ساده آن را کنترل کند، مراجعه به یک متخصص تغذیه یا روانشناس می‌ تواند بسیار کمک‌ کننده باشد. این افراد می‌ توانند از تکنیک‌ های روان ‌درمانی مانند درمان شناختی – رفتاری (CBT) یا دیگر روش‌ های مشاوره ‌ای استفاده کنند. به این ترتیب، فرد می تواند با مشکلات عاطفی و روانی خود به طور مؤثرتری روبرو شود و الگوهای رفتاری ناسالم خود را تغییر دهد.

اجتناب از محرک ‌های غذایی

در بسیاری از موارد، دیدن یا در دسترس بودن غذاهای ناسالم می ‌تواند عامل مهمی برای پرخوری عصبی باشد. یکی از راهکارهای مؤثر، پرهیز از نگهداری غذاهای ناسالم در خانه است. در عوض می‌ توان خوراکی ‌های سالم و مفید را جایگزین کرد. همچنین، بهتر است از خرید مواد غذایی در شرایطی که فرد احساسات منفی یا استرس دارد، خودداری شود.

پرخوری عصبی یک چالش جدی است که می ‌تواند به سلامتی جسمی و روانی فرد آسیب برساند. اما با استفاده از راهکارهای مختلف، توجه به نیازهای عاطفی و انتخاب روش ‌های سالم برای مقابله با احساسات منفی می ‌توان از این نوع رفتار پیشگیری کرد.

هشت درصد کودکان ایرانی مبتلا به آسم هستند/ دود دخانیات آسم را تشدید می کند

عضو انجمن بیماری‌های ریوی ایران با بیان اینکه هشت درصد کودکان و ۶ درصد افراد بزرگسال در کشور مبتلا به آسم هستند، گفت: دود ناشی از مصرف دخانیات از جمله سیگار و قلیان در منزل ، ابتلا به آسم را تشدید می کند.

محمد رضا مسجدی در همایش یک روزه آخرین یافته تشخیص و درمان آسم که در مرکز همایش‌های رایزن فرهنگی برگزار شد، اظهار کرد: آسم به عنوان یکی از مهم تربن ببماری های دنبا محسوب می شود، بطوریکه اکنون ۸۰ درصد از مرگ و میر در دنیا مربوط به بیماری های غیر واگیر از جمله آسم است.

وی افزود: بیماری های تنفسی ، قلبی، سرطان ها و دیابت بر اثر استعمال دخانیات، کم تحرکی و آلودگی هوا تشدید می یابند و افراد مبتلا به آسم دچار تنگی نفس و سرفه بوده و باید فرد مبتلا در معرض دود، آلودگی و استعمال دخانیات فرار نگیرد و اگر این بیماران نکات بهداشتی را رعایت کنند به همراه استفاده از اسپره می توانند زندگی طبیعی داشته باشند.

علی جواد موسوی استاد دانشگاه علوم پزشکی ایران و فوق تخصص آسم نیز در این همایش گفت: آسم بیماری جدی بوده و ۲۵۰ میلیون نفر در دنیا مبتلا کرده و هر سال ۴۵۰ هزار نفر نیز به تعداد مبتلایان افزوده می شوند.

وی با بیان اینکه سالانه چهار میلیون نفر بر اثر آسم فوت می کنند، اظهار کرد: این بیماری شایع علاوه بر ژنتیکی بودن، عوامل دیگری محیطی مانند آلودگی هوا داخل منزل ناشی از مصرف دخانیات باعث ابتلا به آسم می شود.

جواد موسوی تصریح کرد: کودکانی که در منزل والدین آنها مصرف سیگار، قلیان و مواد مخدر دارند، احتمال ابتلا به آسم در آنها زیاد است.

وی با بیان اینکه وجود میکرو نایلون‌ها نیز باعث آسم می شود، توضیح داد: اصطحکاک لاستیک ماشین و آسفالت منجر به آزاد شدن میکرو نایلون‌ها شده و وارد ریه می شوند که برای سلامتی خطرناک هستند.

وی ادامه داد: داروهای جدیدی که وارد بازار شده نقش زیادی در بهبود اسم دارند و اکنون درمان بیماری ساده تر شده آگاهی مردم بالاتر رفته که می تواند در کاهش مرگ و میرهای ناشی از این بیماری موثر باشد.

قلک عاطفی کودکتان را پر کرده‌اید؟

 تا به حال از فرزندتان شنیده‌اید که سکه‌ای برای قلکش بخواهد؟ رابطه شما با فرزندتان هم درست مثل یک قلک است، اما نه برای پول، بلکه برای لحظاتی که با او سپری کرده‌اید: آغوش‌ها، ابراز عشق، بازی‌ها و وقت‌های باکیفیت. با هر کدام از این‌ها، قلک رابطه‌تان را پر و برای آینده‌اش پس‌انداز می‌کنید.

هر کودک یک قلک عاطفی روی سینه کوچک خود دارد. این قلک نه تنها نماد احساسات و عواطف کودکان است، بلکه نشان‌دهنده نیازهای عاطفی آن‌ها نیز می‌باشد. در طول روز، هر بار که کودک محبت دیده، مورد توجه قرار گرفته یا تأیید شده است، مقداری به این قلک واریز می‌شود. این لحظات مثبت شامل بوسه‌ها، آغوش‌ها، شنیدن کلماتی چون «دوستت دارم» و زمان‌های باکیفیت مشترک با والدین است. چنین تجربیاتی قوت قلب کودک را افزایش می‌دهد و به او احساس امنیت و آرامش می‌دهد.

از سوی دیگر، هر تعامل منفی یا تقاضای بیش از حد، از این قلک عاطفی برداشت می‌کند. انتقادها، دعواها و بی‌توجهی‌ها می‌توانند باعث خالی شدن این قلک و ایجاد احساسات منفی در کودک شوند. این برداشت‌ها نه تنها بر روحیه کودک تأثیر می‌گذارد، بلکه می‌تواند منجر به چالش‌های عاطفی و رفتاری نیز شود. کودکان به‌خصوص در سنین پایین هنوز نمی‌توانند عواطف و احساسات خود را به‌درستی مدیریت کنند، بنابراین مهم است که والدین در این زمینه آگاه باشند.

یکی از اصول اساسی در پیشگیری از چالش‌های عاطفی و رفتاری در کودکان، توجه به مفهوم قلک عاطفی است. والدین می‌توانند با افزایش محبت و تأیید، این قلک را پر کنند و فضای احساسی مثبت‌تری برای کودکان ایجاد کنند. همچنین، مهم است که والدین یاد بگیرند چگونه در مواقع نیاز، به جای برداشت از قلک عاطفی، به فرزندانشان کمک کنند تا احساسات خود را مدیریت کنند و در نتیجه، به سلامت عاطفی و روانی آن‌ها کمک کنند.

در نهایت، توجه و محبت به کودکان نه‌تنها باعث می‌شود که آن‌ها احساس ارزشمندی کنند، بلکه به رشد عاطفی و اجتماعی آن‌ها نیز کمک می‌کند. با ایجاد یک فضای حمایتی و پر از عشق، والدین می‌توانند به فرزندان خود کمک کنند تا در آینده علاوه بر داشتن روابط سالم و مثبت با دیگران، بتوانند عواطف خود را به‌خوبی مدیریت کنند.در این مورد با ندا اسلامی روانشناس کودک و نوجوان و روان درمانگر به گفت و گو نشستیم.

قلک کودکی سپرده ای برای رابطه در نوجوانی

چنانچه از دوران کودکی یک قلک عاطفی برای فرزند خود در نظر بگیرید و سعی کنید در آن پس انداز کنید در سن نوجوانی این قلک همانند یک سپرده بانکی است  که از دوران کودکی در آن پس انداز کرده اید، در این صورت کمتر در دوران نوجوانی با فرزند خود دچار بحران می شوید و ارتباط خوب و صمیمانه ای با او خواهید داشت. چنانچه نوجوانی دارید که در ارتباط با او دچار مشکلی هستید، باید ببینید از کودکی در قلک او چه اندوخته اید.

 والدین باید از زمان پدر و مادر شدنشان برای فرزند زمان کیفی اختصاص دهند و محبتشان را از او دریغ نکنند

 والدین باید از زمان پدر و مادر شدنشان برای فرزندشان زمان کیفی اختصاص دهند و محبتشان را از او دریغ نکنند. برای مثال گوش دادن فعال در بالا بردن کیفیت رابطه با فرزندان بسیار موثراست، زمانی که پدر و مادر با آرامش و صبر و تحمل به حرفها و مشکلات فرزندان خود گوش می دهند، بدون انتقاد، نصیحت وسرزنش و پذیرش بی قید وشرط به نحوی که فرزندان خود را همانگونه که هستند بپذیرند یعنی زمان کیفی به او اختصاص داده‌اند.

این روانشناس کودک معتقد است؛ اصولا مقایسه نابجای فرزندان با دیگر افراد نه تنها باعث سرخوردگی و احساس طرد شدگی درآنها می شود بلکه آنها را در نقطه مقابل پدر و مادر قرار می دهند و سبب شکاف بین آنها می گردد.

داخل قلک عاطفی کودکان را با چه پر کنیم؟

اسلامی راه هایی را برای پر کردن قلک عاطفه کودکان پیشنهاد داد و گفت: به بهانه های مختلف به فرزندان ابراز عشق کنید و به مناسبت های مختلف برایشان هدیه بگیرید، موفقیت هایشان را جشن گرفته و به آنها این پیام را بدهید که برایتان با ارزش هستند. با احترام گذاشتن به فرزندانتان باعث افزایش اعتماد به نفس در آنها شده و امنیت روانی خوبی برایشان مهیا کنید، در این صورت می توانید رابطه صمیمانه تری با آنها برقرارکنید.

با احترام گذاشتن به فرزندانتان باعث افزایش اعتماد به نفس در آنها شده و امنیت روانی خوبی برایشان مهیا کنید

این روان درمانگر درخصوص بالا بردن کیفیت رابطه والدین با فرزندان گفت: ابراز همدردی یکی از بهترین راههای بالا بردن کیفیت رابطه است. زمانی که فرزندتان با مشکلی مواجه می شود و با شما مطرح می‌کنند، باید حس کند که خانواده در کنارش است.

وی ادامه می دهد:‌ این موارد سبب می شود قلک عاطفی کودک پر شده و والدین می توانند در سن نوجوانی از پس انداز این قلک استفاده کنند و کمتر در بحران نوجوانی با فرزندانشان دچار مشکل شوند و ارتباط خوب و صمیمانه ای با فرزندان خود داشته باشند.

۷۵ درصد بیماری‌های روانی تا ۲۵ سالگی رخ می‌دهد/لزوم تهیه پیوست روانشناختی برای طرح‌ها

رئیس سازمان نظام روانشناسی و مشاوره با اشاره به آمار منتشر شده در حوزه روانشناسی گفت: برخلاف بیماری‌هایی جسمی که اغلب در سنین بالا به وجود می‌آید، ۶۳ تا ۷۵ درصد بیماری‌های روانی تا ۲۵ سالگی رخ می‌دهد.

علی فتحی آشتیانی در آیین بزرگداشت روز روانشناس و مشاور که در سالن همایش‌های بین‌المللی صدا و سیما برگزار شد به مشکلات این حوزه اشاره کرد و افزود: اکنون تنها خدمات روانشناسی سلامت و بالینی، مشمول بیمه هستند و سایر خدمات مشاوره و روانشناسی بیمه ندارند که باید دولت و مسئولان در این حوزه چاره اندیشی کنند.

وی با انتقاد از بی‌توجهی نسبت به مسائل روان‌شناختی در نظام سلامت، تاکید کرد: اگر به مسائل روانشناختی رسیدگی نشود، بسیاری از مشکلات در جامعه باقی خواهد ماند و به بیماری‌های روانی تبدیل خواهد شد.

فتحی آشتیانی خاطر نشان کرد: سهم هزینه برای تربیت پزشک، پرستار و توسعه بیمارستان‌ها در نظام سلامت ۲۵ درصد است و ۷۵ درصد سلامت در حوزه‌های دیگر است که نسبت به آن بی‌توجه هستیم.

رئیس سازمان نظام روانشناسی و مشاوره افزود: ۴۵ درصد بار بیماری‌ها در حوزه روانشناختی است درحالی که به این موارد توجه لازم نمی‌شود.

ضرورت ایجاد روانشناس خانواده

رئیس سازمان نظام روانشناسی و مشاوره تاکید کرد: جامعه در کنار پزشکی خانواده نیازمند روانشناس خانواده است زیرا خانواده‌ها، از همان ابتدای ازدواج، فرزندآوری و تربیت فرزند مسائلی دارند که نیازمند استفاده از خدمات مشاوره و روانشناس هستند.

وی ادامه‌داد: در کشور برآورد ما این است که به ازای هر ۱۰ هزار نفر ۱۰ روانشناس داشته باشیم؛ شرایط در تهران خوب است اما در سیستان و بلوچستان به ازای هر ۲۰ هزار نفر یک روانشناس هم نداریم.

به گفته فتحی آشتیانی، عضویت رئیس سازمان نظام روانشناسی و مشاوره به عنوان عضو حقوقی شورای اجتماعی کشور و نمایندگان این سازمان در شوراهای اجتماعی استان‌ها، از دیگر مطالبات این سازمان از دولت است زیرا باید مسائل روان‌شناختی استان‌ها را در این شوراها مطرح کنند.

وی با انتقاد از کاهش سطح آموزشی رشته روانشناسی و مشاوره، خطاب به دانشگاه‌های مختلف کشور گفت: سطح آموزش به دلایل مختلف تقلیل پیدا کرده است؛ در آزمون اول نمرات از منهای ۱۵ تا ۹۴ بود و در آزمون دوم از منهای ۱۵ تا ۸۸ بوده است.

به گفته رئیس سازمان نظام روانشناسی و مشاوره، همه برنامه‌ها در کشور باید پیوست روانشناختی داشته باشد؛ برای مثال اگر قانونی تصویب می‌شود باید تبعات روان‌شناختی آن قانون بررسی شود.

فتحی آشتیانی با اشاره به نتایج یک تحقیق در مجله لنست (از معتبرترین و مشهورترین هفته‌نامه‌های پزشکی)، گفت: ۶۳ تا ۷۵ درصد بیماری‌های روانی بر خلاف بیماری‌های جسمانی تا ۲۵ سالگی رخ می‌دهد؛ اگر روی پیشگیری مقدماتی و اولیه کار کنیم، مشکلات بیشتر نخواهد داشت.

واپس‌ماندگی ساختاری و اداری در حوزه سلامت روانی

رئیس سازمان بهزیستی کشور نیز در این آیین اظهار کرد: واقعیتی که باید بپذیریم این است که امروز در نظام سلامت، نقش سلامت روانی، معنوی و اجتماعی حداقل ۷۵ درصد است و ۲۵ درصد نقش عوامل زیستی است.

سید جواد حسینی ادامه‌داد: در بخش نظام زیستی، ساختار، اعتبار و اختیار نسبتاً مناسبی را در قالب شبکه درمان و بهداشت و آزمایشگاه ها و .. مستقر کرده‌ایم اما با یک واپس‌ماندگی ساختاری و اداری در حوزه سلامت روانی مواجه هستیم .

به گفته وی، برای اینکه دگرگونی‌های جامعه ما را غافلگیر نکند به خدمات روان‌شناسی نیاز داریم و امروز بر کسی پوشیده نیست که نظام اجتماعی و تحولات آن به خدمات دانش و تجربی روان‌شناختی نیازمند است.

حسینی با بیان اینکه دولت چهاردهم راهبرد خود را وفاق ملی درنظر گرفته است، افزود: موضوعات سیاسی نازل ترین سطح وفاق است و وفاق زمانی رخ می‌نماید که در لایه‌های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی ایجاد شود.

رئیس سازمان بهزیستی با اشاره به فعالیت ۳۸۰ اورژانس اجتماعی، گفت: قطعا این میزان برای کشور کافی نیست.

حسینی افزود: یکی از که رسالت‌های بهزیستی این است که ترویج روانشناختی را در سطوح افکار عمومی و برنامه ریزی به مسأله اجتماعی تبدیل کنیم.

رئیس سازمان بهزیستی با اشاره به آمار بالای تصادفات جاده‌ای، افزود: سالانه ۶۷ هزار تصادف در جاده‌های کشور رخ می‌دهد که به معلولیت ختم می‌شودو باید به این موضوع توجه کرد و راهکارهای مناسب برای کاهش میزان تصادفات در نظر گرفت.

به گفته وی، مسأله روانشناختی باید به مسأله اجتماعی تبدیل شود و در این صورت نقش روانشناسان که سفیر سلامت جامعه هستند، توسعه خواهد یافت.

براساس این گزارش، در این آیین از پیشکسوتان عرصه مشاوره و روانشناسی و مدیران موفق این حوزه قدردانی شد.

همه آنچه که باید درباره رژیم میوه خواری بدانید

هر رژیم غذایی چه بلندمدت و یا کوتاه‌مدت لزوماً برای همه افراد مناسب نیست و خیلی از این برنامه‌ها واقعاً مفید نیستند، خصوصاً در بلندمدت. شما باید شیوه‌ای از تغذیه را در پیش بگیرید که متناسب با شرایط و نیازهای خاص شماست.

در دنیای پرتلاطم رژیم‌های غذایی، “رژیم میوه‌خواری” به عنوان یک رویکرد تغذیه‌ای خاص، توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. این رژیم که بر پایه مصرف غالب میوه‌ها استوار است، وعده‌هایی از جمله سم‌زدایی، کاهش وزن و افزایش انرژی را ارائه می‌دهد. با این حال، پیش از آنکه به طور کامل در این مسیر قدم بگذارید، ضروری است که با آگاهی کامل از جوانب مثبت و منفی آن، تصمیم‌گیری کنید.

همواره به یاد داشته باشید که هیچ رژیم غذایی، چه بلندمدت و چه کوتاه‌مدت، لزوماً برای همه افراد مناسب نیست و بسیاری از این برنامه‌ها، به خصوص در بلندمدت، ممکن است نتایج مطلوبی نداشته باشند. انتخاب شیوه تغذیه مناسب، وابسته به شرایط و نیازهای خاص هر فرد است. بنابراین، در این راهنما، تلاش خواهیم کرد تا با بررسی دقیق رژیم میوه‌خواری، اطلاعات جامعی را در اختیار شما قرار دهیم تا بتوانید با دیدی باز و آگاهانه، تصمیمی متناسب با شرایط فردی خود اتخاذ کنید.

این را بدانید که سلامت فقط به تغذیه مربوط نیست؛ ورزش منظم، خواب و استراحت کافی و دیگر فاکتورها در سبک زندگی نیز نقش مهمی در سلامت شما دارند.

در رژیم میوه‌خواری چه می‌توانید بخورید؟

در این رژیم فرد باید حداقل نیمی از کالری‌های خود را از میوه‌های خام مثل موز، انگور، سیب و توت دریافت کند. معمولاً ۲۵ تا ۵۰ درصد از کالری باقیمانده از سبزیجات، مغزها و دانه‌ها و غلات کامل گرفته می‌شود. اما رژیم‌های سخت‌تر میوه‌خواری شامل ۹۰ درصد میوه و تنها ۱۰ درصد مغزها و دانه‌ها می‌شوند.

در رژیم میوه‌خواری معمولاً از این هفت گروه استفاده می‌شود

. میوه‌های اسیدی: مرکبات و آنانا

. میوه‌های کم اسیدی: توت و انجیر

. میوه‌های شیرین: موز و انگور و ملون

. میوه‌های چرب: نارگیل و زیتون

. میوه‌های سبزیجاتی: فلفل‌دلمه‌ای، گوجه‌فرنگی، خیار و کدوسبز

. مغزها: گردو، پسته، بادام درختی، بادام‌هندی و فندق

. دانه‌ها: تخم آفتاب‌گردان و تخم کدو

در رژیم میوه‌خواری چه نباید بخورید؟

پروتئین حیوانی: مانند تخم‌مرغ، مرغ، بوقلمون و گوشت

لبنیات: شیر و ماست و پنیر و دیگر فرآورده‌های لبنی

غلات و فراورده‌های آن: مثل جوانه گندم و ماش

نشاسته: انواع سیب‌زمینی

بنشن و حبوبات

غذاهای فراوری شده

مزایای رژیم میوه‌خواری

یکی از مزایای رژیم میوه‌خواری این است که هر وقت میل داشتید و دلتان خواست می‌توانید میوه بخورید. هیچ قانون سخت و خاصی در مورد میزان خوردن شما وجود ندارد و شما آزادید از سیگنال‌های گرسنگی و اشتهای خود پیروی کنید.

دیگر فواید:

. دریافت انواع ویتامین‌ها و املاح و آنتی‌اکسیدان‌ها

. کمک به آب‌رسانی بدن

. مناسب برای سیرشدن و کاهش وزن

معایب رژیم میوه‌خواری

. احتمال کمبود مواد مغذی مهم: مانند پروتئین، چربی، کلسیم، ویتامین‌های گروه B و در نتیجه آنمی، خستگی و بی‌حالی، اختلالات ایمنی و پوکی‌استخوان

. احتمال ابتلا به عوارض و مشکلاتی در سلامتی: خصوصاً در مبتلایان به دیابت یا پیش‌دیابت (به دلیل افزایش قندخون و اثر بر حساسیت به انسولین) و مبتلایان به اختلالات پانکراس یا کلیه و  ایجاد کتواسیدوز

. محدود و خسته‌کننده بودن

. احتمال پوسیدگی دندان

آیا رژیم میوه‌خواری انتخاب سالمی برای شماست؟

به گزارش وب گاه تبیان،توصیه‌های استاندارد می‌گویند شما باید هر روز از انواع میوه و سبزی، چربی‌های سالم، غلات و پروتئین و لبنیات استفاده کنید تا یک رژیم غذایی سالم و متعادل داشته باشید. رژیم میوه‌خواری شامل خیلی از این موارد توصیه شده نمی‌شود و  نمی‌تواند همه نیازهای بدن را به‌خوبی تأمین کند. از طرفی با درپیش‌گرفتن این رژیم ممکن است هوستان برای دیگر غذاها بیشتر شود و دچار پرخوری شوید. همیشه خوب است پیش از شروع یک برنامه غذایی جدید با پزشک یا متخصص تغذیه مشورت کنید.

یادتان باشد

هر رژیم غذایی چه بلندمدت و یا کوتاه‌مدت لزوماً برای همه افراد مناسب نیست و خیلی از این برنامه‌ها واقعاً مفید نیستند، خصوصاً در بلندمدت. شما باید شیوه‌ای از تغذیه را در پیش بگیرید که متناسب با شرایط و نیازهای خاص شماست. سلامت فقط به تغذیه مربوط نیست؛ ورزش منظم، خواب و استراحت کافی و دیگر فاکتورها در سبک زندگی نیز نقش مهمی در سلامت شما دارند. بهترین رژیم غذایی همیشه آنی است که متعادل و متناسب با سبک زندگی شما باشد.

در پایان

راه‌های زیادی برای تغییرات در رژیم میوه‌خواری وجود دارد که می‌توانند این الگوی غذایی را سالم‌تر کنند. مثلاً شما می‌توانید یک رژیم غذایی بر پایه میوه داشته باشید و همچنان از دیگر گروه‌های غذایی مانند پروتئین و غلات نیز استفاده کنید.

نوجوانان، خرید و چالش مدیریت مالی

 نوجوان امروز در دنیایی با مفاهیم مالی پیچیده بزرگ می‌شود، کارت بانکی دارد و خرید اینترنتی می‌کند، اما اغلب “ارزش پول” را نمی‌داند. این شکاف را با آموزش هدفمند، تجربه‌محور و گفت‌وگوی صادقانه می‌توان پر کرد. مسئولیت مالی باید از خانه و مدرسه شروع شود و با فضای مجازی و جامعه هماهنگ باشد. برای تربیت نوجوانان مسئولیت‌پذیر، باید ابتدا دنیای اطراف‌شان را برای پذیرش این مسئولیت آماده کنیم.

امروزه نوجوانان با کارت بانکی و خرید آنلاین بزرگ می‌شوند، اما پول برایشان فقط یک لحظه خرج کردن است، نه یک امکان برای مدیریت و یادگیری؛ اما چه چیزی این نسل را از درک ارزش پول دور نگه داشته است؟

در دنیایی که هر روز تصمیمات مالی پیچیده‌تر می‌شود، خیلی از نوجوان‌ها با پول و نحوه کارکرد آن بیگانه‌اند و آن را چندان جدی نمی‌گیرند. این در حالیست که نوجوان‌ها، شبانه روز با ابزارهایی مثل کارت بانکی، خرید اینترنتی و تبلیغات بی‌پایان مواجه‌اند، اما صحبت از مدیریت پول که می‌شود، جدی نمی‌گیرند و تصور می‌کنند برای فکر کردن به آن زود است. اما چه عواملی در شکل‌گیری این بی‌تفاوتی نقش دارد؟​​

جا ماندن سواد مالی از کلاس درس

​​​در حالیکه در بسیاری از کشورها، مانند ژاپن، سوئد یا حتی امارات، آموزش سواد مالی از سال‌های ابتدایی در برنامه درسی گنجانده شده است، جای خالی آموزش مالی در نظام آموزشی ما به شدت محسوس است. در واقع مدرسه به عنوان منبع رسمی یادگیری نوجوان‌ها، نه آموزش «مدیریت پول» در آن جایی دارد، نه فعالیتی برای بودجه‌بندی، نه حتی تمرین ساده‌ای برای شناخت درآمد و هزینه. نتیجه؟ ورود یک جوان به دانشگاه و بازار کار، که پس از ۱۲ سال تحصیل هنوز نمی‌داند چطور باید برای یک هدف مالی برنامه‌ریزی کند!

در این راستا، ریاضی به عنوان یکی از پررنگ‌ترین دروس آموزشی مدارس، سال‌هاست که نتوانسته نحوه پس‌انداز کردن و دیگر مسائل مالی را برای کودک و نوجوان عینی‌سازی کند و همین مسئله باعث شده که دانش‌آموز با دنیایی از فرمول‌ها اما بدون درک واقعی از پول، وارد بزرگسالی شود.

خانه، بستر جبران خلاها

اما واقعیت این است که هر چقدر هم مدرسه در آموزش مالی کوتاهی کند، خانواده به شکل‌های مختلف می‌تواند این خلا را پر کند. بسیاری از والدین یا خودشان سواد مالی ندارند، یا تصور می‌کنند پول، موضوعی است که نباید با بچه‌ها درباره‌اش حرف زد و در نتیجه نسلی تربیت می‌شود که از کودکی با «پول نپرس»، «الان وقتش نیست» و «بزرگ شدی خودت می‌فهمی» رشد کرده است.

گفت‌وگوی صادقانه خانواده‌ها درباره مسائل مالی، نقش کلیدی در شکل‌گیری نگرش مسئولانه در فرزندان دارد.

پژوهش‌های داخلی و بین‌المللی نشان می‌دهد که گفت‌وگوی صادقانه خانواده‌ها درباره مسائل مالی، نقش کلیدی در شکل‌گیری نگرش مسئولانه در فرزندان دارد. اگر بچه‌ها ندانند هزینه آب و برق چقدر است، یا ندانند چرا پدر و مادر برای فلان خرید دست نگه داشته‌است، هرگز یاد نمی‌گیرند که پول، منبعی محدود است که نیاز به برنامه‌ریزی دارد.

البته این به معنای در جریان قرار دادن نوجوان‌ها از تمام مسائل مالی خانواده نیست بلکه به شکل محدود و در راستای مسئولیت‌پذیر شدن آن‌هاست. در واقع والدین باید یاد بگیرند چطور مدیریت مالی خود را به شکل عملی و قابل فهم به بچه‌ها منتقل کنند؛ مثلاً هنگام خرید، نوجوان را در تصمیم‌گیری شریک کنند یا برای خرجی ماهانه، با هم بودجه‌بندی کنند.

فضای مجازی، مروج مصرف لحظه‌ای

امروزه اگر نوجوانی بخواهد بداند که با ۱ میلیون تومان چه خریدهایی می‌تواند انجام دهد، احتمالاً این اطلاعات را از شبکه‌های اجتماعی مختلف به دست می‌آورد، نه از والدین یا مدرسه. تبلیغات در فضای مجازی با الگوریتم‌های پیچیده‌ای که دقیقاً می‌دانند مخاطب چه چیزی را دوست دارد، به سرعت نیازهای کاذب و خواسته‌های لحظه‌ای را در ذهن نوجوان‌ها ایجاد می‌کنند. این تبلیغات غالباً بر خریدهای آنی، مصرف‌گرایی و مدهای جدید تمرکز دارند و مفاهیمی مانند صبر، پس‌انداز یا اولویت‌بندی را به حاشیه می‌برند. در این فضا، نوجوان‌ها با تصاویری از زندگی‌های لاکچری و خریدهای بی‌وقفه روبرو هستند که تأثیرات روانی آن‌ها را به سمت رقابت‌های اجتماعی و مصرف بی‌رویه هدایت می‌کند.

این رویکرد، به‌جای آموزش مفاهیم بنیادی مانند ارزش پول، مدیریت هزینه و ایجاد اولویت‌های مالی، تنها به تقویت فرهنگ مصرف‌گرایی و ولخرجی می‌پردازد. نوجوان‌ها در معرض یک مدل زندگی قرار می‌گیرند که در آن داشتن جدیدترین گجت‌ها و لباس‌ها یک معیار از موفقیت و خوشبختی است، در حالی که این تصورات نه تنها واقعیت ندارند بلکه آن‌ها را از مسائل مهم‌تر زندگی مانند پس‌انداز، برنامه‌ریزی مالی و مدیریت مالی در آینده دور می‌کند.

برای کمک به نوجوان‌ها در دوری از فضای مجازی و تبلیغات مصرفی، می‌توان شرایط یادگیری یک مهارت جدید را برای آن‌ها ایجاد کرد. به عنوان مثال، می‌توان شرایط یادگیری یک مهارت جدید مانند برنامه‌نویسی ساده، نقاشی دیجیتال، یا ساخت محصولات دستی را برایشان ایجاد کرد. این فعالیت‌ها می‌توانند به‌طور غیرمستقیم، به آن‌ها مسئولیت‌پذیری مالی را آموزش دهند، چرا که برای این مهارت‌ها به تمرین، زمان و برنامه‌ریزی نیاز است.

رقابتی که جیب‌ها را خالی می‌کند

یکی از پررنگ‌ترین دلایل رفتارهای مالی ناسالم در نوجوان‌ها، مقایسه دائمی با دیگران است. نوجوانی که می‌بیند دوستش گوشی گران‌قیمت دارد یا هر هفته خرید می‌رود، ناخودآگاه به سمت ولخرجی کشیده می‌شود، حتی اگر خودش توان مالی‌اش را نداشته باشد.

“رقابت پنهان” در سبک زندگی، تأثیری عمیق بر تصمیمات مالی نوجوان‌ها دارد. آن‌ها اغلب برای حفظ ظاهر یا فرار از قضاوت دوستان‌شان، تن به خریدهایی می‌دهند که با واقعیت مالی‌شان سازگار نیست. به گفته  دکتر جن توِنگ، نویسنده کتاب «نسل من»، افزایش افسردگی و اضطراب در نوجوانان، بی‌ارتباط با فشارهای مالی و اجتماعی نیست.

یکی از پررنگ‌ترین دلایل رفتارهای مالی ناسالم در نوجوان‌ها، مقایسه دائمی با دیگران است

بنابراین باید فرهنگ مقایسه‌نکردن و پذیرش تفاوت‌ها را از سنین پایین آموزش داد. همچنین معرفی الگوهای موفقی که با پس‌انداز و مدیریت درست مالی به اهدافشان رسیده‌اند، می‌تواند الهام‌بخش باشد. نوجوانی که ببیند با کنترل خرج، می‌شود به سفر رفت یا چیزی خرید که دوست دارد، به تدریج نگاهش به پول تغییر می‌کند.

نوجوانی، فصل بی‌خیالی یا نقطه شروع مسئولیت؟

نوجوان، بیشتر از آینده، در لحظه زندگی می‌کند. برنامه‌ریزی بلندمدت برای خیلی از آن‌ها نه جذاب است و نه ملموس. اینکه چرا باید امروز خرج نکنم تا ماه بعد چیزی بخرم، برای نوجوانی که هنوز درآمدی ندارد یا فشار مالی را لمس نکرده، مفهومی گنگ است.

تحقیقات انجمن روانشناسی آمریکا نشان می‌دهد نوجوانان به‌طور طبیعی درک ضعیف‌تری از تأثیر تصمیمات امروز بر آینده دارند؛ بنابراین در آموزش مالی، باید از ابزارهای ملموس‌تر و قابل تجربه استفاده کرد.

به نوجوان فرصت تجربه بدهیم. مثلاً پروژه‌ای طراحی کنیم که او برای خرید وسیله‌ای خاص، در یک بازه زمانی مشخص پس‌انداز کند. یا با ایجاد بازی‌های تعاملی، نشان بدهیم که تصمیم‌های مالی امروز چه پیامدی در آینده دارند. این آموزش‌ها وقتی در قالب تجربه و بازی باشد، اثربخشی بیشتری دارد.

مسئولیت مالی را باید ساخت

به گزارش وب گاه تبیان، نوجوان امروز در دنیایی بزرگ می‌شود که مفاهیم مالی از همیشه پیچیده‌تر شده‌اند. کارت بانکی دارد، خرید اینترنتی بلد است، اما هنوز نمی‌داند «ارزش پول» یعنی چه. این شکاف را نه صرفاً با نصیحت، بلکه با آموزش هدفمند، تجربه‌محور و گفت‌وگوی صادقانه می‌توان پر کرد.

مسئولیت مالی، مهارتی است که باید از خانه و مدرسه شروع شود و با فضای مجازی و جامعه هماهنگ باشد. اگر می‌خواهیم نوجوان‌ها مسئولیت‌پذیرتر باشند، باید ابتدا دنیای اطراف‌شان را برای پذیرش این مسئولیت آماده کنیم.

خوراکی های مفید و طبیعی برای رفع حالت تهوع

حالت تهوع یک احساس ناخوشایند است که می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی مانند بیماری گوارشی، بارداری، مسمومیت غذایی، استرس و اضطراب باشد. در حالی که داروهای ضدتهوع در دسترس هستند، بسیاری از افراد ترجیح می‌دهند از روش‌های طبیعی برای تسکین این عارضه استفاده کنند. خوشبختانه، چندین خوراکی وجود دارند که می‌توانند به طور موثر حالت تهوع را کاهش دهند.

حالت تهوع، آن احساس ناخوشایند و گاهی اوقات آزاردهنده‌ی تهوع و میل به استفراغ، می‌تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود. از بیماری‌های ساده مانند سرماخوردگی گرفته تا شرایط جدی‌تر پزشکی، و از بارداری گرفته تا عوارض جانبی برخی داروها، دلایل بسیاری برای بروز این عارضه وجود دارند. این احساس می‌تواند زندگی روزمره را مختل کند و فعالیت‌های معمولی را دشوار نماید. خوشبختانه، علاوه بر داروهای تجویزی، روش‌های طبیعی و خانگی بسیاری برای تسکین حالت تهوع وجود دارند که می‌توانند به طور موثری به کاهش علائم و بهبود راحتی فرد کمک کنند.

در این میان، برخی از خوراکی‌ها به دلیل خواص منحصر به فردشان، به عنوان درمان‌های طبیعی و موثر برای رفع حالت تهوع شناخته شده‌اند. این خوراکی‌ها، به جای ایجاد عوارض جانبی ناخواسته، از طریق مکانیسم‌های مختلفی به بدن کمک می‌کنند تا با حالت تهوع مقابله کند. از آرامش عضلات دستگاه گوارش تا تنظیم سطح اسید معده و حتی تحریک حس بویایی، این غذاها به طور طبیعی به تسکین علائم و بهبود وضعیت فرد کمک می‌کنند.

در این گزارش، به بررسی برخی خوراکی مفید و طبیعی که می‌توانند به طور موثری حالت تهوع را کاهش دهند، خواهیم پرداخت. با توضیح مکانیسم اثر هر یک از این خوراکی‌ها و ارائه روش‌های مصرف مناسب، به شما کمک خواهیم کرد تا در مواجهه با حالت تهوع، از این راهکارهای طبیعی و در دسترس بهره ببرید و به سرعت از شر این احساس ناخوشایند خلاص شوید. به یاد داشته باشید که در صورت شدت یا تداوم حالت تهوع، مراجعه به پزشک ضروری است.

۱. زنجبیل (Ginger):

مکانیسم اثر: زنجبیل حاوی ترکیباتی مانند جینجرول (Gingerol) و شوگااُل (Shogaol) است که دارای خواص ضد التهابی و ضد تهوع هستند. این ترکیبات می‌توانند به سرعت تخلیه معده کمک کرده و انقباضات معده را کاهش دهند، در نتیجه احساس تهوع را تسکین می‌دهند

نحوه مصرف:

زنجبیل تازه: می‌توانید یک تکه کوچک زنجبیل تازه را بجوید یا آن را در آب جوش دم کرده و به صورت چای میل کنید.

آب‌نبات زنجبیلی یا بیسکویت زنجبیلی: این محصولات حاوی مقدار کمی زنجبیل هستند و می‌توانند برای تسکین ملایم حالت تهوع مفید باشند.

کپسول یا مکمل زنجبیل: در صورت تهوع شدید، می‌توانید از کپسول یا مکمل زنجبیل طبق دستور پزشک استفاده کنید.

نکات مهم: مصرف بیش از حد زنجبیل ممکن است باعث سوزش سر دل شود. زنان باردار قبل از مصرف زنجبیل به عنوان درمان ضد تهوع باید با پزشک خود مشورت کنند.

خوراکی های مفید و طبیعی برای رفع حالت تهوع

۲. نعناع (Peppermint)

مکانیسم اثر: نعناع حاوی منتول (Menthol) است که خواص ضد اسپاسم و آرام‌بخش دارد. منتول می‌تواند عضلات معده را شل کرده و از انقباضات دردناک و تهوع جلوگیری کند. همچنین، عطر نعناع می‌تواند به کاهش احساس تهوع کمک کند.

نحوه مصرف:

چای نعناع: یک فنجان چای نعناع گرم می‌تواند به سرعت حالت تهوع را تسکین دهد.

روغن نعناع فلفلی: استنشاق روغن نعناع فلفلی یا مالیدن مقدار کمی از آن روی شقیقه‌ها می‌تواند به کاهش تهوع کمک کند.

آدامس نعناع: جویدن آدامس نعناع می‌تواند به تحریک تولید بزاق و کاهش اسید معده کمک کند، در نتیجه تهوع را کاهش می‌دهد.

نکات مهم: مصرف بیش از حد نعناع ممکن است باعث سوزش سر دل شود. افراد مبتلا به رفلاکس معده باید در مصرف نعناع احتیاط کنند.

۳. لیمو (Lemon):

مکانیسم اثر: عطر لیمو می‌تواند گیرنده‌های بویایی را تحریک کرده و سیگنال‌هایی به مغز ارسال کند که منجر به کاهش تهوع می‌شود. همچنین، اسید سیتریک موجود در لیمو می‌تواند به خنثی کردن اسید معده و بهبود هضم کمک کند.

نحوه مصرف:

آب لیمو: نوشیدن یک لیوان آب لیمو (ترجیحاً با کمی عسل) می‌تواند به کاهش تهوع کمک کند.

استنشاق عطر لیمو: بوییدن یک لیموی تازه برش خورده یا استفاده از اسانس لیمو می‌تواند به کاهش تهوع کمک کند

لیمو عمانی: استفاده از لیمو عمانی در غذاها می‌تواند به بهبود طعم و کاهش حالت تهوع کمک کند.

نکات مهم: مصرف بیش از حد لیمو ممکن است باعث آسیب به مینای دندان شود.

۴. نان تست (Toast) و کراکر شور (Saltine Crackers):

مکانیسم اثر: این خوراکی‌ها به دلیل بافت خشک و ملایم خود، می‌توانند به جذب اسید معده و کاهش تهوع کمک کنند. همچنین، کربوهیدرات موجود در آنها انرژی لازم را برای بدن فراهم می‌کند

نحوه مصرف:

نان تست: یک تکه نان تست ساده یا با کمی مربا (به شرطی که خیلی شیرین نباشد) می‌تواند به کاهش تهوع کمک کند.

کراکر شور: خوردن چند عدد کراکر شور به صورت آهسته می‌تواند به جذب اسید معده و تسکین تهوع کمک کند.

نکات مهم: از مصرف نان تست یا کراکر شور همراه با مواد غذایی چرب یا شیرین خودداری کنید، زیرا این مواد ممکن است حالت تهوع را تشدید کنند.

 مقدار زیادی مایعات بنوشید

روزانه حدود ۸ تا ۱۰ لیوان آب یا مایعات سالم شفاف دیگر را مصرف کنید زمانی که شما در حالت تهوع هستند اگر شما استفراغ همراه با تهوع دارید سعی کنید با خوردن مایعات زلال هیدراته بمانید شما می توانید نوشابه های انرژی زا و نوشیدنی هایی ورزشی حاوی مایعات و الکترولیتها استفاده نمایید اگر شما حالت تهوع دارید در صورت مصرف نوشیدنی ورزشی سالم شما باید مصرف آب را ۱/۲ یا ¼ کاهش دهید.

 نوشابه خنک می تواند کمک کند

وقتی شما نمی توانید چیزی مصرف کنید نوشابه خنک می تواند به شما کمک کند ولی نوشابه قند بالایی دارد اما اگر شما برای تسکین معده می نوشید قبل از هر بار مصرف تکان دهید تا گاز آن خارج شود.

 کنترل کردن تنفس

تحقیقات نشان داده‌اند که نفس‌های آهسته و عمیق می‌توانند به کاهش حالت تهوع کمک کنند. در یکی از این پژوهش‌ها، تکنیک‌های تنفس به افرادی که تحت شیمی‌درمانی بودند، آموزش داده شد. نتایج نشان داد که انجام تمرینات تنفسی به‌مدت حداقل ۶ روز می‌تواند به‌طور قابل توجهی حالت تهوع و استفراغ را در افراد کاهش دهد.

یک تمرین تنفسی ساده که می‌تواند برای همه افراد مناسب باشد به شرح زیر است:

دم از طریق بینی تا سه شماره

حبس نفس تا سه شماره

انجام بازدم با سه شماره

خوراکی های مفید و طبیعی برای رفع حالت تهوع

انجام فعالیت بدنی

انجام فعالیت بدنی به‌ویژه یوگا می‌تواند به کاهش حالت تهوع و استفراغ کمک کند. یک مطالعه روی افرادی که تحت شیمی‌درمانی قرار داشتند، نشان داد که ترکیب ورزش یوگا با داروهای ضد استفراغ می‌تواند اثربخشی این داروها را افزایش دهد.

خلاصه

افراد زمانی که احساس تهوع می کنند تمایلی ندارند که غذا میل کنند. با این حال مصرف مقدار کمی از برخی غذاها به تسکین حالت تهوع و حفظ سطح انرژی کمک می کند.

نکات دیگری که به درمان حالت تهوع کمک می کنند عبارتند از:

بعد از اینکه غذا خوردید، صاف بنشینید

بعد از اینکه غذا میل کردید، فعالت فیزیکی نداشته باشید

تماشای تلویزیون، خواندن کتاب یا صحبت در حین غذا خوردن عواملی هستند که باعث حواس پرتی می شوند

آهسته غذا خوردن برای کمک به هضم

خوردن مقادیر کم غذا در طول روز

شستشوی دهان یا مسواک زدن بعد از غذا خوردن برای کاهش احساس تهوع