دسته: سلامت
بهترین خوراکی‌ها برای کیف مدرسه
سال تحصیلی جدید، شروعی پر از هیجان، یادگیری و البته، نیاز به انرژی پایدار است! در طول روز مدرسه، مغز و بدن شما به سوخت‌رسانی مداوم نیاز دارد تا بتوانید با تمرکز، خلاقیت و شادابی در کلاس‌ها حاضر شوید. اما چه خوراکی‌هایی می‌توانند این وظیفه مهم را به بهترین شکل انجام دهند؟
سال تحصیلی جدید، فرصتی استثنایی برای بازنگری در عادات غذایی و انتخاب هوشمندانه‌تر برای میان‌وعده‌های مدرسه است. این دوره از زندگی، سرشار از یادگیری، کشف و رشد است و تغذیه مناسب نقشی کلیدی در این فرآیند ایفا می‌کند. میان‌وعده‌هایی که در طول روز مدرسه انتخاب میکنیم، تنها برای رفع گرسنگی نیستند؛ بلکه تاثیر مستقیمی بر سطح انرژی، توانایی تمرکز، ثبات خلق و خو و حتی عملکرد تحصیلی ما دارند. انتخاب‌های آگاهانه در این زمینه می‌تواند تفاوت بزرگی در تجربه کلی ما از روز مدرسه ایجاد کند.
بی‌شک، دنیای میان‌وعده‌ها بسیار فراتر از گزینه‌های رایج و گاه ناسالم مانند چیپس و کیک‌های کارخانه‌ای است. در حقیقت، گنجینه‌ای از میان‌وعده‌های سالم، خوشمزه و انرژی‌بخش وجود دارد که می‌توانند هم نیازهای بدنمان را برآورده سازند و هم به سلامت کلی ما یاری رسانند. این خوراکی‌های طبیعی و مقوی، سوخت لازم را برای مغز فراهم می‌کنند و به ما کمک می‌کنند تا با توان و شادابی بیشتری در کلاس‌ها حاضر شویم و از یادگیری لذت ببریم.
در این گزارش، قصد داریم شما را به سفری هیجان‌انگیز به دنیای خوراکی‌های هوشمندانه، لقمه‌های دلچسب و هله‌هوله‌هایی ببریم که نه تنها سیرکننده و مغذی هستند، بلکه مدرسه را به مکانی دلپذیرتر و پرانرژی‌تر تبدیل می‌کنند. هدف ما این است که با معرفی انواع میان‌وعده‌های سالم، مقوی و در عین حال بسیار خوشمزه، ابزارهایی را در اختیار شما قرار دهیم که به راحتی قابل تهیه و حمل باشند.
چه دانش‌آموز باشید، چه دانشجو یا حتی والدین گرامی که به دنبال بهترین‌ها برای فرزندان خود هستند، در این راهنما با ما همراه شوید تا با هم دریابیم چگونه می‌توانیم با انتخاب‌های غذایی درست، روزهای تحصیلی پربارتر، سالم‌تر و شیرین‌تری را تجربه کنیم. بیایید با هم عادات غذایی خود را متحول کنیم و انرژی لازم برای درخشش در سال تحصیلی جدید را کسب کنیم!
۱. میوه‌ها: گنجینه‌های طبیعی انرژی و ویتامین
میوه‌ها، شکر طبیعی، فیبر، ویتامین‌ها و آنتی‌اکسیدان‌های فراوانی دارند که برای عملکرد بهینه مغز ضروری هستند.
سیب و گلابی: ترد، شیرین و پر از فیبر. به راحتی در کیف جا می‌شوند و نیازی به آماده‌سازی خاصی ندارند. می‌توانید آنها را با کمی کره بادام زمینی (بدون شکر اضافه) برای یک ترکیب پروتئینی و سیرکننده، میل کنید.
موز: منبع عالی پتاسیم و انرژی سریع. حمل آن آسان است و به طور طبیعی شیرین است.
انواع توت‌ها (توت فرنگی، بلوبری، تمشک): سرشار از آنتی‌اکسیدان و ویتامین C. بهتر است در ظرف دربسته حمل شوند تا له نشوند. می‌توانید آنها را با ماست یونانی مخلوط کنید.
پرتقال و نارنگی: ویتامین C فراوان و آبدار، به طراوت و هوشیاری کمک می‌کنند.
انگور: لقمه‌های کوچک و شیرین که به راحتی خورده می‌شوند و انرژی‌زا هستند.
۲. سبزیجات: تردی و طراوت در هر لقمه
سبزیجات علاوه بر ویتامین‌ها و مواد معدنی، فیبر بالایی دارند که به احساس سیری طولانی‌مدت کمک می‌کند.
هویج مینیاتوری یا چوب هویج: ترد و شیرین، منبع عالی بتاکاروتن.
چوب کرفس: ترد و آبدار، با کالری بسیار کم.
خیار: خنک‌کننده و آبرسان.
فلفل دلمه‌ای رنگی (حلقه‌ای یا نواری): شیرین و پر از ویتامین C.
گوجه گیلاسی: لقمه‌های کوچک و پر از طعم.
نکته: سبزیجات را می‌توانید با دیپ‌های سالم مانند هوموس (حمص)، ماست یونانی طعم‌دار شده با سبزیجات خشک یا آووکادو میل کنید.
۳. پروتئین‌ها و چربی‌های سالم: کلید سیری پایدار
این مواد مغذی به شما کمک می‌کنند تا مدت طولانی‌تری احساس سیری کنید و از افت ناگهانی قند خون جلوگیری می‌کنند.
مغزها و دانه‌ها: بادام، گردو، پسته، بادام هندی، تخمه آفتابگردان، تخمه کدو. سرشار از پروتئین، چربی‌های سالم و فیبر هستند. (بهتر است به صورت مخلوط یا “تریل میکس” بدون نمک و شکر اضافه حمل شوند).
کره بادام زمینی یا کره بادام: روی نان تست سبوس‌دار، کراکر سبوس‌دار یا به همراه میوه (مثل سیب) عالی است. به دنبال انواع بدون شکر و روغن اضافه باشید.
تخم مرغ آب‌پز: یک منبع پروتئین کامل و بسیار مغذی.
ماست یونانی ساده: پروتئین بالایی دارد. می‌توانید با میوه، مغزها یا کمی عسل آن را طعم‌دار کنید.
پنیر: پنیرهای کم‌چرب مانند پنیر ورقه ای یا پنیر کوتیج گزینه‌های خوبی هستند.
۴. غلات کامل: کربوهیدرات‌های پیچیده برای انرژی ماندگار
کربوهیدرات‌های پیچیده به تدریج انرژی آزاد می‌کنند و از خستگی جلوگیری می‌کنند.
نان تست سبوس‌دار یا کراکر سبوس‌دار: پایه خوبی برای کره بادام زمینی، پنیر یا آووکادو.
نان پیتا سبوس‌دار: می‌توانید آن را با هوموس و سبزیجات پر کنید.
گندم سیاه یا جو دوسر پرک: آماده شده با شیر یا آب، همراه با میوه و مغزها، یک صبحانه یا میان‌وعده مقوی است.
ذرت بو داده (بدون کره و نمک زیاد): یک میان‌وعده فیبردار و کم‌کالری.
۵. لقمه‌ها و هله‌هوله‌های خلاقانه:
اسموتی میوه و ماست: ترکیبی از میوه‌های یخ‌زده، ماست یونانی، و کمی شیر یا آب. در قمقمه‌های مخصوص اسموتی حمل کنید.
اسکِوِرز میوه و پنیر: تکه‌های میوه و پنیر را به سیخ چوبی کوچک بکشید.
مینی مافین‌های سالم: با استفاده از آرد سبوس‌دار، میوه‌های له شده (مانند موز یا سیب) و بدون شکر زیاد.
کوکی‌های جو دوسر و کشمش: با کمترین میزان شکر و روغن تهیه شوند.
رول‌های نان و پنیر و سبزیجات: نان لواش سبوس‌دار را با پنیر کم‌چرب، سبزیجات دلخواه (مانند کاهو، هویج رنده شده) و کمی سس سالم بپیچید.
نکات کلیدی برای انتخاب و بسته‌بندی:
تنوع: سعی کنید هر روز از یک گروه غذایی متفاوت میان‌وعده انتخاب کنید تا طیف وسیعی از مواد مغذی را دریافت کنید.
تعادل: یک میان‌وعده خوب باید ترکیبی از کربوهیدرات‌های پیچیده، پروتئین و چربی‌های سالم باشد تا هم انرژی‌زا باشد و هم احساس سیری ایجاد کند.
آماده‌سازی: شب قبل، میان‌وعده‌ها را آماده کنید تا صبح وقت کمتری صرف شود.
بسته‌بندی مناسب: از ظروف دربسته، کیسه‌های زیپ‌دار یا قمقمه‌های مخصوص استفاده کنید تا خوراکی‌ها سالم بمانند و کیف شما کثیف نشود.
هیدراتاسیون: فراموش نکنید که یک بطری آب همراه داشته باشید! نوشیدن آب کافی برای عملکرد مغز و بدن حیاتی است.
با انتخاب هوشمندانه میان‌وعده‌های مدرسه، نه تنها به سلامت خود کمک می‌کنید، بلکه یادگیری را لذت‌بخش‌تر و پربارتر می‌سازید. پس، با انرژی و تغذیه‌ای سالم، آماده درخشش در سال تحصیلی جدید باشید!
چند نکته درباره کم‌خونی و عوارض آن
کم‌خونی به ویژه کم‌خونی فقر آهن از شایع‌ترین کم‌خونی‌ها است که با رعایت نکات ساده می‌توان از ابتلا به آن پیشگیری کرد.
کم‌خونی، تقریبا از هر ۴ نفر در سراسر جهان یک نفر را تحت تأثیر قرار می‌دهد. اگرچه میلیاردها نفر درگیر این بیماری هستند، اما ممکن است علائم و نشانه‌های آن در زندگی روزمره نشان داده نشود.
کم‌خونی می‌تواند شدت‌های مختلفی داشته باشد، به طوری که موارد شدید آن نیاز به بستری شدن در بیمارستان یا حتی منجر به مرگ می‌شود. افراد در دوران قاعدگی و بارداری از جمله آسیب‌پذیرترین افراد در برابر کم‌خونی هستند، اما هر کسی می‌تواند در معرض خطر باشد. نکته نگران‌کننده این است که موارد کم‌خونی در سال‌های اخیر افزایش یافته است. در سال ۲۰۲۱، محققان ۴۲۰ میلیون مورد کم‌خونی بیشتر از موارد گزارش‌شده در سال ۱۹۹۰ گزارش کردند.
اگرچه برخی معتقدند که این افزایش ممکن است به دلیل رشد جمعیت باشد، اما واضح است که کم‌خونی از بین نرفته و بسیاری از آنها نیاز به درمان دارند.
کم‌خونی چیست؟
کم‌خونی یک اختلال خونی شایع اما جدی است که می‌تواند زمانی رخ دهد که سطح هموگلوبین فرد برای تأمین نیازهای بدنش بسیار پایین باشد. هموگلوبین پروتئینی در خون است که در گلبول‌های قرمز یافت می‌شود و به حمل اکسیژن در سراسر بدن کمک می‌کند.
داشتن سطح کافی هموگلوبین برای عملکردهای خاصی مانند حفظ انرژی در طول روز، تفکر و توان انجام ورزش مهم است. وقتی افراد کم خون هستند، ممکن است علائمی مانند سرگیجه یا غش کردن را تجربه کنند که می‌تواند به دلیل کمبود اکسیژن در بدن باشد.
علائم و نشانه‌های کم‌خونی
به‌طورکلی، کم‌خونی با رنگ‌پریدگی و احساس سرما همراه است اما تمام کسانی که کم‌خونی را تجربه می‌کنند، این علائم را نشان نمی‌دهند. همچنین کسانی که این علائم را نشان می‌دهند، این علائم فقط بخش کوچکی از علائم برای تشخیص هستند.
خستگی، سبکی سر، تپش قلب در قفسه سینه، تنگی نفس، عدم تحمل سرما، هوس خوردن یا جویدن مواد فاقد ارزش غذایی مانند یخ از دیگر علائم کم‌خونی است.
افراد مبتلا به کم‌خونی نه تنها طیف وسیعی از علائم، بلکه درجات مختلفی از شدت علائم را نیز تجربه می‌کنند. به طور مثال، برخی از افراد مبتلا به کم‌خونی ممکن است مستعد سرگیجه و غش باشند و این در حالی است که برخی دیگر شاید اصلاً احساس سرگیجه نکنند و ممکن است ماه‌ها تا سال‌ها علائم کمی یا بدون علائم باشند.
اگرچه این ممکن است یک مزیت به نظر برسد، اما علائم خفیف کم‌خونی می‌تواند به خودی خود خطرناک باشد. نکته نگران‌کننده این است که این علائم ممکن است باعث شوند که این بیماری در سکوت و به درستی توسط یک متخصص پزشکی تشخیص داده نشود. کم‌خونی تشخیص داده نشده ممکن است به درستی یا به طور مؤثر درمان نشود و مدت طولانی فرد دچار بیماری شود. در برخی موارد، علائم فقط زمانی شروع می‌شوند که تعداد گلبول‌های خون فرد آنقدر پایین باشد که منجر به بستری شدن فرد در اورژانس شود، بدون اینکه فرد علائم (بدون هشدار) داشته باشد. وقتی کم‌خونی خفیف است، افراد می‌توانند در حال راه رفتن باشند و حتی متوجه کم‌خونی خود نشوند؛ اگر کم‌خونی شدید باشد، ممکن است خسته، ضعیف یا غش کنید و همچنین تا زمانی که کم‌خونی شدید نشود، نمی‌تواند زندگی فرد را تهدید کند.
عوامل خطر کم‌خونی
هر کسی می‌تواند در معرض خطر کم‌خونی باشد اما برخی افراد می‌توانند نسبت به دیگران آسیب‌پذیرتر باشند. در ایالات متحده، به ویژه زنان در سن قاعدگی به دلیل از دست دادن خون در دوره‌های قاعدگی سنگین، می‌توانند در معرض خطر بیشتری برای کم‌خونی فقر آهن باشند.
زنانی که باردار هستند، در صورت ابتلا به کم‌خونی، چه برای خودشان و چه برای نوزاد در حال رشدشان می‌توانند در معرض خطر بیشتری برای عوارض شدید کم خونی قرار گیرند. کم‌خونی همچنین خطر مرگ‌ومیر و عوارض مادران را افزایش می‌دهد. تقریباً از هر دو زن باردار در جهان، یک نفر دچار کم‌خونی است و این موضوع نسل به نسل بر جمعیت تأثیر می‌گذارد.
گروه‌های در معرض خطر کم‌خونی را می‌توان به افرادی که در معرض خطر ابتلا به کم‌خونی هستند و افرادی که در معرض عواقب شدید کم‌خونی هستند، تقسیم کرد.
گروه‌های در معرض خطر ابتلا به کم‌خونی
افرادی که رژیم غذایی مناسبی ندارند در معرض خطر ابتلا به کم‌خونی قرار دارند. این افراد می‌توانند شامل افراد گیاه‌خواری باشند که مواد مغذی از دست رفته را از مکمل دریافت نمی‌کنند، یا افرادی که به اندازه کافی آهن، ویتامین B12 و فولات مصرف نمی‌کنند.
افرادی که سابقه اختلالات روده‌ای دارند نیز در معرض ابتلا به کم‌خونی قرار دارند. برخی از اختلالات روده‌ای، مانند بیماری کرون و بیماری سلیاک، بر جذب مواد مغذی تأثیر می‌گذارند.
افرادی که قاعدگی دارند و دوره‌های قاعدگی سنگینی را تجربه می‌کنند. این می‌تواند به افزایش از دست دادن خون و درنتیجه کم خونی منجر شود.
بارداری می‌تواند خطر ابتلا به کم‌خونی را افزایش دهد، زیرا هم فرد باردار و هم جنین در حال رشد از خون استفاده می‌کنند.
افراد مبتلا به بیماری‌های مزمن مانند سرطان، نارسایی کلیه یا کبد. این بیماری‌ها ممکن است باعث کاهش گلبول‌های قرمز خون شوند.
افرادی که سابقه خانوادگی کم‌خونی ارثی مانند تالاسمی و کم‌خونی داسی شکل دارند. سابقه خانوادگی کم‌خونی ارثی ممکن است خطر ابتلا به کم‌خونی را افزایش دهد.
افرادی که سابقه عفونت‌های خاص، بیماری‌های خونی و اختلالات خودایمنی دارند. برخی از بیماری‌ها و عفونت‌های خونی می‌توانند بر خون‌رسانی یا تولید گلبول‌های قرمز تأثیر بگذارند و خطر کم‌خونی را افزایش دهند.
افراد مبتلا به نارسایی کلیه. این افراد نیز می‌توانند دچار کم‌خونی شوند زیرا کلیه‌ها نقش مهمی در کمک به مغز استخوان برای ساخت سلول‌های خونی دارند.
علاوه بر این، افرادی که در معرض مواد شیمیایی سمی قرار دارند یا داروهای خاصی مصرف می‌کنند که بر تولید گلبول‌های قرمز تأثیر می‌گذارند، می‌توانند در معرض خطر بیشتری برای کم‌خونی باشند.
گروه‌های در معرض خطر عواقب شدید کم‌خونی
کم‌خونی یکی از علل مرگ و میر و عوارض مادران باردار است. از آنجایی که افراد باردار ابتدا از بدن خود برای حمایت از یک نوزاد در حال رشد استفاده می‌کنند، کم‌خونی می‌تواند مادر و نوزاد را از مواد مغذی، انرژی و خون بیشتری محروم کند.
هنگامی که یک زن باردار کم‌خونی دارد، این ممکن است بر رشد نوزادش تأثیر بگذارد. همچنین کم‌خونی می‌تواند بر رشد عصبی در کودکان خردسال تأثیر بگذارد.
حتی در یک بارداری طبیعی، بدن طوری تنظیم شده است که نوزاد خون مورد نیاز برای حفظ خود را دریافت کند. هنگامی که کم‌خونی وجود داشته باشد، سطح هموگلوبین می‌تواند به شدت کاهش یابد. زنانی که در ابتدا کم‌خون هستند، می‌توانند کم‌خون‌تر شوند و این خود خطر مستقلی برای مرگ و میر مادران است.
حتی قبل از تولد، کم‌خونی می‌تواند عواقبی برای نوزاد نیز داشته باشد
داشتن کم‌خونی در رحم می‌تواند احتمال تولد زودرس یا وزن کم هنگام تولد را افزایش دهد. همچنین، کم‌خونی می‌تواند بر رشد عصبی تأثیر بگذارد.
مصرف متعادل ماهی در بارداری مفید است
دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت با رد این باور نادرست که تمام ماهی‌ها دارای جیوه هستند و مصرف هر نوع ماهی در طول بارداری موجب سقط جنین می‌شود، اعلام کرد: مصرف متعادل ماهی در بارداری مفید است و مضر نیست.
غذاهای دریایی از قبیل ماهی منبع غنی از پروتئین، ویتامین D و اسیدهای چرب امگا ۳ هستند که برای سلامت مادر و رشد و تکامل سیستم ایمنی، مغز و چشم جنین ضروری است. بنابراین مصرف دو بار در هفته ماهی در دوران بارداری برای سلامت مادر و جنین نقش بسزایی دارد.
اگرچه نگرانی‌هایی در مورد میزان زیاد جیوه در برخی ماهی‌های بزرگ و شکارچی مانند کوسه، شمشیرماهی و تُن آلباکور وجود دارد، اما این موضوع نباید منجر به حذف کامل ماهی از رژیم غذایی زنان باردار شود. بلکه توصیه می‌شود مادران باردار از ماهی‌های پرورشی و کم‌جیوه مانند ساردین، سالمون، قزل‌آلا، ماهی سفید و شاه‌ماهی استفاده کنند.
همچنین زنانی که به دلیل حساسیت یا شرایط پزشکی خاص قادر به مصرف ماهی نیستند، بهتر است با مشورت پزشک و متخصص تغذیه از مکمل‌های امگا ۳ بهره‌مند شوند.
در نتیجه، مصرف متعادل و آگاهانه ماهی در بارداری نه‌تنها بی‌خطر، بلکه برای رشد سالم جنین و سلامت مادر ضروری است. ممنوعیت کامل مصرف ماهی در دوران بارداری، پایه علمی ندارد.
مصرف لبنیات در دوران بارداری ضروری است
دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، باور رایجی که مصرف شیر و لبنیات در دوران بارداری را باعث بزرگ شدن جنین و سخت شدن زایمان می‌داند، را فاقد پایه و اساس علمی عنوان کرد.
دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در مورد مصرف لبنیات در دوران بارداری اعلام کرد: لبنیات از جمله شیر، ماست و پنیر، سرشار از مواد مغذی نظیر پروتئین، کلسیم، فسفر، پتاسیم، ویتامین A، ویتامین B12 و ویتامین B2 است که در دوران بارداری برای سلامت مادر و رشد صحیح جنین ضروری‌اند.
بر همین اساس، توصیه می‌شود زنان باردار روزانه بین ۳ تا ۴ واحد لبنیات کم‌چرب را در رژیم غذایی خود بگنجانند. این میزان مصرف نه‌تنها موجب بزرگ شدن غیرطبیعی جنین نمی‌شود، بلکه با تقویت سیستم ایمنی، استحکام استخوان‌ها و دندان‌ها، و تأمین نیازهای تغذیه‌ای مادر و جنین، نقش کلیدی در سلامت بارداری دارد.
دفتر بهبود تغذیه جامعه تأکید کرد: پرهیز از لبنیات در دوران بارداری می‌تواند سلامت مادر و جنین را به خطر بیندازد و پیروی از باورهای نادرست در این زمینه توصیه نمی‌شود.
کدام شیر برای شما بهتر است؟
تا همین چند دهه پیش، انتخاب شیر در سوپرمارکت‌ها بسیار ساده بود: شیر پرچرب، کم‌چرب یا بدون چربی. اما این روزها، قفسه‌های لبنیات مملو از انواع و اقسام شیرها شده‌اند؛ شیرهای حیوانی، گیاهی، دانه‌ای و حتی شیرهای طعم‌دار با رنگ‌ها و بسته‌بندی‌های جذاب. این تنوع گسترده، انتخاب شیر مناسب را به یک چالش تبدیل کرده است.
شیر، یکی از مهمترین مواد غذایی برای سلامتی بوده و سرشار از کلسیم، پروتئین، ویتامین‌ها و … است که آن را به منبع غنی از مواد مغذی تبدیل کرده است. اما کدام شیر، بیشترین فایده رو برای شما دارد و با توجه به تنوع بالای انواع شیر کدامیک را باید انتخاب کنید .آیا باید به سراغ شیر گاو سنتی برویم؟ یا شیرهای گیاهی جایگزین‌های بهتری هستند؟
شیر گاو: کلاسیک و مغذی، اما با احتیاط!
شیر گاو، به عنوان یک منبع سنتی و غنی از کلسیم، ویتامین D و پتاسیم، همچنان جایگاه مهمی در سبد غذایی بسیاری از خانواده‌ها دارد. این مواد مغذی برای سلامت استخوان‌ها، عملکرد عضلات و سیستم عصبی ضروری هستند. اما شیر گاو نیز انواع مختلفی دارد که هر کدام ویژگی‌های خاص خود را دارند:
شیر بدون چربی؛با حذف خامه از شیر کامل تهیه می‌شود و حاوی کمترین میزان کالری و چربی است. این نوع شیر، انتخابی ایده‌آل برای افرادی است که به دنبال کاهش وزن هستند یا می‌خواهند مصرف چربی خود را محدود کنند. شیر بدون چربی، همچنین برای کودکانی که نیاز به کاهش مصرف نوشابه و آبمیوه دارند، گزینه مناسبی است.
شیر ۱٪ و ۲٪؛ این نوع شیرها، در واقع حد وسط شیر کامل و شیر بدون چربی هستند. تمام انواع شیر گاو (بدون چربی، ۱٪، ۲٪، کامل) دارای مقادیر یکسانی از پروتئین، کلسیم و ویتامین‌ها هستند. تفاوت اصلی در میزان کالری و چربی آن‌هاست. شیر ۱٪ حاوی کالری و چربی کمتری نسبت به شیر ۲٪ دارد. این نوع شیرها، می‌توانند به تدریج برای عادت کردن به طعم شیر بدون چربی مورد استفاده قرار گیرند.
شیر کامل ؛ شیر کامل، حاوی حدود ۳.۵٪ چربی شیر است و نزدیک‌ترین حالت به شیر خام است. این نوع شیر، برای نوزادان ۱ تا ۲ سال (به دلیل نیاز مغز در حال رشد به چربی بیشتر) و بزرگسالانی که نیاز به مصرف کالری بیشتری دارند، مناسب است. مصرف شیر کامل برای سایر افراد نیز مشکلی ندارد، اما توصیه می‌شود در مصرف آن اعتدال رعایت شود و به میزان چربی اشباع دریافتی از سایر منابع غذایی نیز توجه شود.
شیرهای طعم‌دار: خوشمزه، اما مراقب قند باشید!
شیرهای طعم‌دار، مانند شیر شکلاتی، وانیلی و توت‌فرنگی، از محبوبیت ویژه‌ای در بین کودکان برخوردارند. شیر شکلاتی، به دلیل نسبت ایده‌آل کربوهیدرات به پروتئین، می‌تواند یک نوشیدنی مناسب برای ریکاوری عضلات بعد از تمرین باشد. با این حال، باید به این نکته توجه داشت که شیرهای طعم‌دار معمولاً حاوی شکر اضافه شده هستند و مصرف بیش از حد آنها می‌تواند منجر به افزایش وزن و سایر مشکلات سلامتی شود.
شیرهای بدون لاکتوز و جایگزین‌ها: برای کسانی که نمی‌توانند لاکتوز را تحمل کنند.
افرادی که به لاکتوز یعنی قند موجود در شیر حساسیت دارند، ممکن است پس از مصرف لبنیات دچار نفخ، گاز و اسهال شوند. شیر بدون لاکتوز، با حذف لاکتوز، این مشکلات را برطرف می‌کند. این نوع شیر، به دلیل تجزیه لاکتوز به قندهای ساده‌تر، طعم کمی شیرین‌تری نسبت به شیر معمولی دارد.
علاوه بر شیر بدون لاکتوز، انواع مختلفی از شیرهای گیاهی و دانه ای نیز به عنوان جایگزین شیر گاو در دسترس هستند:
شیر بز: شیر بز، حاوی پروتئین بیشتری نسبت به شیر گاو است و از نظر کلسیم نیز غنی است. با این حال، میزان چربی اشباع در شیر بز بیشتر از شیر کامل گاو است. مطالعات نشان داده‌اند که شیر بز، مزیت تغذیه‌ای خاصی نسبت به شیر گاو ندارد و احتمال ایجاد حساسیت به آن مشابه شیر گاو است.
شیر سویا: شیر سویا، از سویای خیس خورده تهیه می‌شود و یک منبع مغذی و قوی از پروتئین گیاهی است. این نوع شیر، برای وگان‌ها، افراد با عدم تحمل لاکتوز یا حساسیت به لبنیات، گزینه مناسبی است. توصیه می‌شود از شیر سویایی استفاده کنید که با کلسیم و ویتامین D غنی شده باشد.
شیر بادام: شیر بادام، از بادام آسیاب شده و آب تصفیه شده تهیه می‌شود. این نوع شیر، کم کالری و سرشار از کلسیم است. با این حال، فواید شیر بادام به اندازه مصرف خود بادام خام نیست. شیر بادام، انتخابی خوب برای افراد دارای رژیم کم قند، افراد با حساسیت به لبنیات یا سویا و وگان‌ها است.
شیر برنج: شیر برنج، جایگزینی برای شیر سویا است که به راحتی هضم می‌شود و فاقد آجیل و گلوتن است. این نوع شیر، برای افرادی که حساسیت‌های غذایی متعدد دارند، توصیه می‌شود. شیر برنج، پروتئین کمی دارد و به طور طبیعی کربوهیدرات بالایی دارد.
شیر بادام هندی: شیر بادام هندی، طعم شیرین و خامه‌ای دارد و برای تهیه سوپ‌ها، سس‌ها و چاشنی‌های خامه‌ای غیرلبنی بسیار مناسب است. بافت این نوع شیر شبیه به شیر کامل است، اما کالری کمتری نسبت به شیر بدون چربی دارد.
شیر ماکادمیا: شیر ماکادمیا، گزینه دیگری برای گیاهخواران است و مقادیر قابل توجهی کلسیم را تامین می‌کند. این نوع شیر، برای کسانی که به دنبال اجتناب از لبنیات، سویا و گلوتن هستند، انتخاب مناسبی است.
شیر نارگیل: شیر نارگیل، در دو نوع کنسرو شده و “نوشیدنی شیر نارگیل” در دسترس است. شیر نارگیل کنسرو شده، چربی بالایی دارد و برای تهیه سوپ‌ها، پودینگ‌ها و بستنی‌های گیاهی مناسب است. “نوشیدنی شیر نارگیل”، کم کالری‌تر است و می‌تواند به عنوان جایگزین شیر در نوشیدنی‌ها و غلات مورد استفاده قرار گیرد.
شیر دانه کنف: شیر دانه کنف، غلیظ‌تر و خامه‌ای‌تر از شیر سویا است و طعم دانه‌دار کمتری دارد. این نوع شیر، سرشار از چربی‌های امگا ۳ و امگا ۶ است و برای افرادی که حساسیت‌های غذایی متعدد دارند، گزینه مناسبی است.
شیر دانه کتان: شیر دانه کتان، از روغن کتان فشرده سرد مخلوط با آب تصفیه شده تهیه می‌شود. این نوع شیر، حاوی اسیدهای چرب امگا ۳ مفید برای قلب است و برای کسانی که به دنبال شیر بدون لبنیات، بدون طعم سویا یا آجیل هستند، مناسب است.
نکات کلیدی در انتخاب شیر مناسب
به برچسب تغذیه‌ای توجه کنید؛ قبل از خرید شیر، برچسب تغذیه‌ای آن را به دقت بررسی کنید و به میزان کالری، چربی، پروتئین، کلسیم، ویتامین‌ها و مواد معدنی موجود در آن توجه کنید.
به حساسیت‌های غذایی خود توجه کنید؛ اگر به هر نوع ماده غذایی حساسیت دارید، شیر مناسب را با دقت انتخاب کنید.
هدف خود را مشخص کنید؛ هدف شما از مصرف شیر چیست؟ آیا به دنبال کاهش وزن هستید؟ یا می‌خواهید پروتئین بیشتری دریافت کنید؟ انتخاب شیر مناسب، به هدف شما بستگی دارد.
طعم را در نظر بگیرید؛ شیرها طعم‌های متفاوتی دارند. قبل از خرید، کمی از شیر را تست کنید و شیری را انتخاب کنید که از طعم آن لذت ببرید.
به غنی‌سازی توجه کنید؛ بسیاری از شیرهای گیاهی، با ویتامین‌ها و مواد معدنی ضروری مانند کلسیم و ویتامین D غنی شده‌اند. در هنگام خرید، به این نکته توجه کنید.
با توجه به این راهنمای جامع و با در نظر گرفتن نیازها و سلیقه خود، می‌توانید شیر مناسب را انتخاب کرده و از فواید بی‌شمار آن برای سلامتی خود بهره‌مند شوید. به یاد داشته باشید که تنوع در رژیم غذایی، رمز سلامتی و شادابی است. از امتحان کردن انواع مختلف شیر نترسید و بهترین گزینه را برای خود پیدا کنید.
راز سلامتی مو، در بشقاب غذای شما
آیا می‌دانستید زیبایی و سلامت موهای شما از آشپزخانه شروع می‌شود؟ بله، درست شنیدید! «راز سلامتی مو در بشقاب غذای شما» پنهان است. با تغذیه درست و اصولی، می‌توانید به موهای خود جانی دوباره ببخشید و با ریزش مو خداحافظی کنید.
ریزش مو مشکلی است که امروزه افراد زیادی در سراسر جهان با آن دست و پنجه نرم می‌کنند. شاید در نگاه اول، موضوعی ساده یا صرفاً یک دغدغه زیبایی به نظر برسد، اما واقعیت این است که مو برای بسیاری از ما چیزی فراتر از یک عنصر ظاهری است. سلامت مو رابطه مستقیمی با اعتماد به نفس، سلامت روانی و حتی احساس تعلق اجتماعی دارد به همین خاطر وقتی روند ریزش مو آغاز می‌شود، افراد به سرعت به دنبال دلیل و درمان آن می‌گردند.
در گذشته عوامل ژنتیکی و هورمونی مهمترین عامل ریزش مو شناخته می شد، اما تحقیقات جدید نشان می دهد؛ تغذیه و سبک زندگی روزمره نقشی به همان اندازه مهم و گاهی حتی تعیین‌کننده در سلامت موها دارند. بر اساس گزارش منتشره در سایت مدیکال نت؛ مصرف بالای نوشیدنی‌های شیرین می‌تواند احتمال ریزش مو را به شکل قابل توجهی افزایش دهد.
علت نقش تغذیه بر سلامت مو
مو یک بافت زنده است که رشد آن از طریق فولیکول‌ها صورت می‌گیرد. فولیکول‌ها به مواد مغذی، اکسیژن و هورمون‌ها برای ادامه فعالیت نیاز دارند. اگر بدن در دریافت مواد مغذی کلیدی مانند پروتئین، آهن، ویتامین D یا دیگر ریزمغذی‌ها دچار کمبود شود، این کمبود به سرعت در کیفیت موها نمایان خواهد شد. موها شکننده می‌شوند، رشدشان کند شده و در نهایت ریزش آن آغاز می‌شود.
دانشمندان معتقدند همان‌طور که سوءتغذیه باعث ریزش گسترده مو می شود، انتخاب‌های کوچک غذایی روزانه نیز روی سلامت مو تأثیر دارد. بنابراین اینکه در طول هفته چه می‌خوریم و چه می‌نوشیم، می‌تواند تفاوت بزرگی در میزان ریزش مو ایجاد کند.
مرور یک تحقیق بزرگ
در یک بررسی سیستماتیک، که در مجموع، بیش از ۶۱ هزار نفر در آن شرکت کرده بودند. یافته‌ها نشان داد که، کمبود ویتامین های زیر بر روی ریزش مو تاثیر مستقیمی دارد:
ویتامین D: سطح پایین این ویتامین به‌طور مستقیم با ریزش بیشتر مو، به‌ویژه آلوپسی (ریزش موی خودایمنی) و آلوپسی آندروژنتیک (طاسی الگوی مردانه و زنانه) مرتبط است.
نوشیدنی‌های شیرین: مردانی که بیش از سه و نیم لیتر نوشیدنی شیرین در هفته مصرف می‌کردند، به شکل قابل توجهی بیشتر دچار ریزش مو شده بودند.
آهن: کمبود آهن به کاهش رشد مو منجر می‌شود، در حالی که مکمل آهن به بهبود وضعیت کمک می‌کند.
پروتئین: مردانی که رژیم غذایی بسیار کم‌پروتئین داشتند، در عرض فقط دو هفته شاهد تغییرات منفی در ضخامت و رنگدانه‌های مو بودند.
نقش نوشیدنی‌های شیرین بر ریزش مو
یکی از یافته‌های جالب این پژوهش، اثر نوشیدنی‌های شیرین بر ریزش مو بود. نوشابه‌ها، آبمیوه‌های صنعتی و نوشیدنی‌های انرژی‌زا پر از قندهای ساده هستند. این قندها علاوه بر افزایش خطر دیابت و چاقی، به‌طور غیرمستقیم بر روی ریزش موها اثر می‌گذارند. افزایش قند خون و التهاب ناشی از آن می‌تواند جریان خون رسانی به فولیکول‌ها را مختل کند. همین امر سبب می‌شود فولیکول‌ها ضعیف شده و بر روند ریزش مو سرعت بخشد.
جالب است بدانید در مطالعه‌ای که روی بیش از هزار مرد جوان چینی انجام شد، مشخص شد کسانی که مصرف نوشیدنی‌های شیرینشان از سه و نیم لیتر در هفته بیشتر بود، چند برابر بیش از سایرین دچار ریزش مو شده بودند.
تاثیر الکل بر ریزش مو
الکل یکی دیگر از متهمان اصلی در این زمینه است. مصرف الکل نه تنها احتمال ریزش مو را افزایش می‌دهد، بلکه با سفید شدن زودهنگام موها نیز ارتباط دارد. دلیلش ساده است: الکل جذب مواد مغذی در بدن را مختل می‌کند و همین امر، بدن را با کمبودهایی مواجه می‌سازد که نتیجه‌اش در فولیکول‌های مو نمایان می‌شود.
مواد غذایی مفید برای مو
این پژوهش فقط بر روی عوامل منفی که بر روی ریزش مو تاثیر دارد تمرکز ندارد بلکه به مواد غذایی مفید بر رشد و پر پشتی مو نیز می پردازد. این مواد عبارتند از
چای سبز: مکمل‌های حاوی چای سبز در چند آزمایش بالینی با کاهش ریزش مو همراه بودند.
برگ خرمالو: در این آزمایش، عصاره برگ‌های خرمالو موجب افزایش ضخامت تارهای مو می شود.
سویا و سبزیجات خانواده کلم: هرچند نتایج قطعی نبود، اما مصرف بیشتر این مواد غذایی با کاهش ریزش مو ارتباط دارد.
کمپلکس‌های پروتئینی و مکمل‌های خاص: برخی ترکیبات مانند غشای پوسته تخم‌مرغ یا مکمل‌های دریایی، بهبود تراکم یا براقیت مو را نشان دادند، هرچند دانشمندان نسبت به احتمال سوگیری در این نتایج هشدار داده اند.
اهمیت سبک زندگی
سلامت مو تنها به نوع غذاها بستگی ندارد، بلکه سبک زندگی کلی هم بر روی آن نقش دارند. کم‌خوابی، استرس مزمن، مصرف دخانیات و بی‌تحرکی همگی می‌توانند شرایط را بدتر کنند. برای همین، متخصصان توصیه می‌کنند علاوه بر اصلاح رژیم غذایی، مدیریت استرس و خواب کافی را هم باید جدی بگیریم.
نتیجه گیری
ریزش مو فقط یک مشکل زیبایی نیست. بسیاری از افراد پس از شروع ریزش مو، دچار کاهش اعتماد به نفس و مشکلات روحی می‌شوند. حتی در مواردی، افسردگی و اضطراب هم گزارش شده است. بنابراین وقتی یک عامل ساده مثل تغذیه می‌تواند این روند را کند یا متوقف کند، توجه به آن اهمیت دوچندانی پیدا می‌کند.
این بررسی بزرگ نشان می‌دهد که برای داشتن موهای سالم، تنها نباید به ژنتیک تکیه کرد. تغذیه روزانه، انتخاب نوشیدنی‌ها، مصرف یا پرهیز از مکمل‌ها و حتی سبک زندگی، همه با هم در این مسیر نقش دارند.
بنابراین برای مراقبت بهتر از موهایتان:
سطح ویتامین D و آهن بدن را در حد مطلوب نگه دارید.
مصرف نوشیدنی‌های شیرین و الکل را به حداقل برسانید.
پروتئین کافی دریافت کنید.
سبزیجات متنوع، سویا و منابع گیاهی را در رژیم خود بگنجانید.
استرس و کم‌خوابی را مدیریت کنید. تا موهایی زیبا، براق و پرپشت داشته باشید.
آیا حذف صبحانه واقعاً عامل چاقی است؟
از کودکی شنیده‌ایم که «صبحانه مهمترین وعده غذایی است» و حذف آن به معنای چاقی حتمی. اما آیا این باور ریشه‌ای علمی دارد یا تنها میراثی از توصیه‌های قدیمی است؟ در دنیای پرمشغله امروز که بسیاری از ما فرصت صبحانه خوردن نداریم، این سوال بیش از پیش اهمیت پیدا می‌کند: آیا واقعاً صبحانه نخوردن، راه میانبر چاقی است؟
صبحانه، وعده‌ای که سال‌هاست از آن به عنوان «مهمترین وعده غذایی روز» یاد می‌شود، همیشه مورد توجه متخصصان تغذیه بوده است. از کودکی به ما گفته‌اند که «صبحانه را حتما بخور، وگرنه چاق می‌شوی»؛ جمله‌ای که شاید بسیاری از ما بارها از والدین و معلمان شنیده‌ایم. اما آیا واقعاً این توصیه ساده و رایج علمی است یا تنها یک باور فرهنگی و قدیمی است؟
با افزایش سبک زندگی‌های پرمشغله، بسیاری از افراد صبح‌ها وقت کافی برای خوردن صبحانه ندارند و ترجیح می‌دهند این وعده را حذف کنند یا به نوشیدن یک قهوه اکتفا کنند. از سوی دیگر، برخی مطالعات نشان می‌دهند افرادی که صبحانه را حذف می‌کنند، در طول روز بیشتر گرسنه می‌شوند و به سمت میان‌وعده‌های پرکالری می‌روند، که ممکن است باعث اضافه وزن شود.
این پرسش که «آیا صبحانه‌نخوردن باعث چاقی می‌شود؟» فراتر از یک سؤال تغذیه‌ای ساده است؛ این موضوع با سبک زندگی، انتخاب‌های روزانه، متابولیسم بدن و حتی سلامت روانی افراد ارتباط دارد. در این گزارش، قصد داریم با نگاهی دقیق به تحقیقات علمی و مکانیسم‌های فیزیولوژیک، پرده از حقیقت پشت این باور برداریم و روشن کنیم که آیا حذف صبحانه واقعاً دشمن کاهش وزن است یا اینکه عوامل دیگری نقش پررنگ‌تری دارند.
تحقیقات علمی چه می‌گویند؟
مطالعات متعددی در دهه‌های اخیر تلاش کرده‌اند رابطه بین مصرف صبحانه و وزن بدن را بررسی کنند. برخی پژوهش‌ها نشان داده‌اند که افرادی که صبحانه می‌خورند، در مقایسه با کسانی که صبحانه را حذف می‌کنند، شاخص توده بدنی (BMI) پایین‌تری دارند و وزن سالم‌تری دارند. این یافته‌ها باعث شده بسیاری از رسانه‌ها و کارشناسان تغذیه توصیه کنند که صبحانه را حذف نکنید.
با این حال، بررسی دقیق‌تر این تحقیقات نکات مهمی را روشن می‌کند:
کیفیت و محتوای صبحانه: تنها خوردن هر نوع صبحانه کافی نیست. صبحانه‌ای که سرشار از پروتئین، فیبر و غلات کامل باشد، اثر مثبت بیشتری روی کنترل اشتها و وزن دارد. صبحانه‌های پرقند یا فرآوری‌شده ممکن است تأثیر منفی داشته باشند.
سبک زندگی و عادات غذایی کلی: افرادی که صبحانه می‌خورند، معمولاً سبک زندگی سالم‌تری دارند؛ مانند فعالیت بدنی منظم، مصرف کمتر میان‌وعده‌های ناسالم و خواب کافی. بنابراین، خود صبحانه‌خوردن ممکن است تنها یکی از عوامل مرتبط با وزن سالم باشد و نه عامل مستقیم.
تفاوت فردی: بدن هر فرد واکنش متفاوتی به حذف صبحانه دارد. برخی افراد با نخوردن صبحانه، در طول روز کمتر کالری مصرف می‌کنند و وزنشان کنترل می‌شود، اما برخی دیگر، بعد از حذف صبحانه، میل به مصرف میان‌وعده‌های پرکالری پیدا می‌کنند.
مکانیزم‌های فیزیولوژیک
یکی از دلایلی که اغلب مطرح می‌شود این است که نخوردن صبحانه باعث کاهش متابولیسم بدن می‌شود و در نتیجه بدن کالری بیشتری ذخیره می‌کند. اما تحقیقات نشان می‌دهد که این اثر چندان قوی نیست و مکانیسم اضافه وزن ناشی از نخوردن صبحانه، بیشتر به افزایش مصرف غذاهای پرکالری در وعده‌های بعدی مرتبط است، نه کاهش سوخت و ساز
صبحانه و کنترل اشتها
یک اثر مثبت صبحانه، کنترل اشتها در طول روز است. مصرف صبحانه پروتئینی و غنی از فیبر می‌تواند باعث شود فرد احساس سیری بیشتری داشته باشد و میل به خوردن غذاهای ناسالم کاهش یابد. از سوی دیگر، حذف صبحانه ممکن است باعث پرخوری در ناهار یا عصرانه شود.
به طور کلی، می‌توان گفت:
– صبحانه‌نخوردن به طور مستقیم باعث چاقی نمی‌شود، اما ممکن است به صورت غیرمستقیم با افزایش مصرف کالری در طول روز و تغییر عادات غذایی، به اضافه وزن منجر شود.
– کیفیت صبحانه اهمیت بیشتری از خود وعده دارد. مصرف پروتئین، فیبر و غلات کامل تأثیر مثبتی روی وزن و سلامت دارد
– عوامل سبک زندگی، ورزش و خواب، نقش تعیین‌کننده‌ای دارند و صبحانه تنها یک قطعه از پازل سبک زندگی سالم است.
توصیه عملی
برای کسانی که می‌خواهند وزن خود را کنترل کنند، چند نکته عملی وجود دارد:
– اگر صبحانه می‌خورید، تلاش کنید سالم باشد: غلات کامل، تخم‌مرغ، لبنیات کم‌چرب، میوه و سبزیجات.
– اگر صبحانه نمی‌خورید، مطمئن شوید که وعده‌های بعدی را متعادل مصرف می‌کنید و از پرخوری جلوگیری کنید.
– به جای تمرکز صرف روی خوردن یا نخوردن صبحانه، سبک زندگی سالم شامل فعالیت بدنی منظم، خواب کافی و کنترل استرس را اولویت دهید.
استفاده نادرست از کوله‌پشتی، عامل قوز، دردهای عضلانی و افت عملکرد تحصیلی
هشدار یک فیزیوتراپیست:
دکترای تخصصی فیزیوتراپی در آستانه شروع فصل مدارس درباره خطرات استفاده از کوله‌پشتی نامناسب هشدار داد و گفت: سلامت سیستم حرکتی و بدنی در سن رشد، عاملی مهم برای آینده موفق فرزندان است.
دکتر زهرا کوثریان، دکترای تخصصی فیزیوتراپی با تأکید بر نقش سلامت جسمی در موفقیت تحصیلی، اظهار کرد: با توجه به اینکه دانش‌آموزان زمان زیادی از روز را در مدرسه سپری می‌کنند، باید شرایطی فراهم شود تا مشکلات اسکلتی _ عضلانی آنها به حداقل برسد.
وی به «سندروم کوله‌پشتی» به عنوان یکی از شایع‌ترین مشکلات در میان دانش‌آموزان اشاره کرد و افزود: والدین هنگام خرید کوله‌پشتی مدرسه بیشتر به ظاهر آن توجه می‌کنند و اغلب به معیارهای استاندارد و ارگونومیک کوله‌پشتی توجه چندانی نمی‌شود.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی جندی‌شاپور اهواز با اشاره به عوارض استفاده از کوله‌پشتی‌های غیراستاندارد، گفت: عدم توزیع صحیح وزن بر روی شانه‌ها تعادل بدن را بر هم می‌زند و زمینه بروز بدشکلی‌های اسکلتی را فراهم می‌کند. این وضعیت نه‌تنها می‌تواند منجر به قوز کردن و جلو آمدن غیرطبیعی سر شود، بلکه دردهای اسکلتی ـ عضلانی متعددی را به دنبال دارد و در نهایت تمرکز و توجه دانش‌آموز در کلاس درس را نیز تحت تأثیر قرار می‌دهد.
این دکترای فیزیوتراپی خاطرنشان کرد: قوز کردن مداوم، قفسه سینه را تحت فشار قرار می‌دهد و بر عملکرد قلب و ریه تأثیر می‌گذارد. مطالعات نشان داده‌اند که این وضعیت می‌تواند منجر به تغییر ضربان قلب و فشار خون شود. همچنین، کاهش حجم ریه‌ها و اکسیژن‌رسانی نامناسب، موجب بروز خستگی زودهنگام، اختلال یادگیری و کاهش تمرکز در دانش‌آموز می‌شود.
دکتر کوثریان در بیان معیارهای انتخاب کوله‌پشتی مناسب، توضیح داد: وزن کوله‌پشتی پر شده نباید بیشتر از ۱۰ یا حداکثر ۱۵ درصد وزن دانش‌آموز باشد. والدین باید دائماً کوله‌پشتی را کنترل کرده و وسایل غیرضروری را از آن خارج کنند و اندازه آن باید از بالای کمر و نهایتاً تا روی لگن قرار گیرد.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز تأکید کرد: خرید کوله‌پشتی بزرگ به امید استفاده در سال‌های آینده، صرفا به معنای صرفه‌جویی در هزینه نیست، بلکه بهای سنگینی برای سلامت کودکان خواهد بود و آغازگر بیماری‌های اسکلتی ـ عضلانی است.
وی در ادامه، درباره ویژگی‌های کوله‌پشتی مناسب توضیح داد: بهترین انتخاب، کوله‌پشتی‌های دو بند است که امکان توزیع متوازن وزن بر روی هر دو شانه را فراهم می‌کند. استفاده از کوله‌های تک‌بند یا مدل‌های چمدانی به هیچ عنوان توصیه نمی‌شود، چراکه این نوع کوله‌ها فشار نامتقارنی بر یک سمت بدن، دست یا کمر وارد کرده و زمینه‌ساز مشکلات اسکلتی می‌شوند.
دکتر کوثریان اظهار کرد: کوله‌پشتی استاندارد باید مجهز به بند کمری و پدهای نرم در زیر بندها باشد تا فشار به‌طور یکنواخت توزیع شده و از بروز آسیب جلوگیری شود.
بر اساس گزارش سایت وبدا، این دکترای فیزیوتراپی در پایان تأکید کرد: سلامت سیستم حرکتی، زیربنای یک زندگی موفق در آینده است و والدین باید با دقت در انتخاب تجهیزات آموزشی فرزندان، از بروز مشکلات جدی در بزرگسالی پیشگیری کنند.
هشدار نسبت به ماده براق‌کننده و محکم‌کننده در کاشت ناخن و لاک ژل
کارشناس اداره کل فرآورده‌های آرایشی و بهداشتی سازمان غذا و دارو، با اعلام ممنوعیت استفاده از ماده TPO گفت: این ماده برای براق و محکم کردن ناخن‌ها استفاده می‌شود، اما مصرف آن می‌تواند سلامت کاربران و تکنسین‌های سالن‌های زیبایی را به خطر اندازد.
دکتر کیانا روحی افزود: مطالعات علمی نشان داده است که این ماده در حیوانات می‌تواند مشکلاتی برای تولیدمثل ایجاد کند و احتمال تأثیر منفی بر فرآیند باروری وجود دارد.
وی ادامه داد: به همین دلیل، استفاده از TPO در محصولات آرایشی و بهداشتی، از جمله کاشت ناخن و لاک ژل، برای مصرف‌کنندگان ایمن نیست و خطرات بالقوه جدی دارد.
کارشناس اداره کل فرآورده‌های آرایشی و بهداشتی اشاره کرد که اتحادیه اروپا با استناد به همین شواهد، استفاده از این ماده در محصولات کاشت ناخن و لاک ژل را ممنوع کرده است.
روحی افزود: اداره کل فرآورده‌های آرایشی و بهداشتی موضوع را به معاونت‌های غذا و دارو اطلاع‌رسانی کرده و واحدهای تولیدی موظف به اصلاح فرمولاسیون و استفاده از مواد ایمن هستند.
بنابر اعلام سازمان غذا و دارو، وی توصیه کرد: تا زمان اصلاح فرمولاسیون، بانوان در صورت امکان از مصرف این محصولات خودداری کنند.
پایبندی به اصول تغذیه‌ای ضامن سلامت بیمار بعد از اسلیو معده
متخصص تغذیه عنوان کرد:
یک متخصص تغذیه با بیان اینکه جراحی اسلیو معده تنها با تیغ جراح موفق نمی‌شود، تأکید کرد: مشاوره و پایبندی به اصول تغذیه‌ای قبل و بعد از عمل، ضامن سلامت بیمار و کاهش عوارض است.
امین شریفی – متخصص تغذیه و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی همدان در خصوص شرایط عمل اسلیو معده گفت: بیمار باید پیش از عمل از نظر تغذیه‌ای در شرایط خوبی باشد. ضعف بدن می‌تواند خطر ابتلا به عوارض پس از جراحی را افزایش دهد.
وی عنوان کرد: افراد با شاخص توده بدنی بالاتر از ۴۰ یا کسانی که بارها رژیم غذایی ناموفق داشته‌اند، کاندیدای اصلی این عمل محسوب می‌شوند، بیماران دیابتی با BMI کمتر از ۴۰ نیز در صورت نیاز به کنترل وزن و بیماری، می‌توانند تحت عمل قرار گیرند.
متخصص تغذیه و عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی همدان مهمترین عارضه عمل اسلیو را نشتی و عفونت محل جراحی عنوان کرد و افزود: این خطر در هفته اول بیشتر است، اما احتمال ادامه آن تا چند ماه وجود دارد.
شریفی درباره مراحل تغذیه بعد از عمل توضیح داد: در سه روز نخست فقط مصرف مقادیر کم آب مجاز است. سپس آبمیوه طبیعی و بعد مایعات صاف‌شده وارد برنامه غذایی می‌شوند. هر وعده باید کوچک باشد؛ حدود ۵۰ تا ۶۰ گرم در شش وعده روزانه. آب باید بین وعده‌ها مصرف شود، نه همراه غذا. از هفته هشتم به بعد، غذاهای جامد به تدریج به رژیم بازمی‌گردند اما باید کاملاً جویده شوند.
بنابر اعلام وزارت بهداشت، وی با تأکید بر اهمیت دریافت پروتئین گفت: کمبود پروتئین باعث تحلیل عضلات و سوءتغذیه می‌شود. بنابراین کاهش حجم غذا باید بیشتر از طریق چربی و کربوهیدرات‌ها صورت گیرد.
این متخصص افزود: بیماران باید روزانه مولتی‌ویتامین مصرف کنند و ورزش منظم داشته باشند تا از تحلیل عضلانی پیشگیری شود.
به گفته شریفی، با برداشته شدن حدود ۸۰ درصد حجم معده، پرخوری از بین می‌رود؛ اما عادت به ریزه‌خواری می‌تواند باعث بازگشت بخشی از وزن شود، موضوعی که تنها با مشاوره مداوم تغذیه قابل کنترل است.