دسته: سلامت
لوازم آرایش؛ دوست پوست یا دشمن سلامتی؟
استفاده از لوازم آرایش، اگرچه در بسیاری از موارد برای زیبایی و اعتماد به نفس به کار می‌رود، می‌تواند مضراتی برای پوست، سلامت عمومی و حتی محیط زیست داشته باشد.
لوازم آرایش از دیرباز به‌عنوان ابزاری برای افزایش زیبایی و اعتماد به نفس مورد استفاده قرار گرفته‌اند و در فرهنگ‌های مختلف جایگاه ویژه‌ای دارند. این محصولات به افراد کمک می‌کنند تا ظاهر خود را بهبود بخشند و گاهی اوقات هویت و سبک شخصی خود را ابراز کنند. با این حال، پشت این دنیای رنگارنگ و جذاب، چالش‌ها و مضراتی نهفته است که می‌توانند بر سلامت پوست، بدن، روان و حتی محیط زیست تأثیرات منفی بگذارند. آگاهی از این مضرات و انتخاب‌های آگاهانه در استفاده از لوازم آرایش می‌تواند به کاهش این اثرات کمک کند.
در این مطلب، به بررسی جامع مضرات لوازم آرایش در ابعاد مختلف پرداخته‌ایم و راهکارهایی برای کاهش این اثرات ارائه می‌دهیم تا مصرف‌کنندگان بتوانند با آگاهی بیشتری از این محصولات استفاده کنند.
مضرات برای پوست
پوست به‌عنوان بزرگ‌ترین اندام بدن، بسیار حساس است و لوازم آرایش می‌توانند تأثیرات منفی متعددی روی آن داشته باشند:
واکنش‌های آلرژیک و تحریک پوستی: بسیاری از لوازم آرایش حاوی موادی مثل پارابن‌ها، سولفات‌ها، عطرهای مصنوعی و رنگ‌های شیمیایی هستند. این مواد می‌توانند باعث درماتیت تماسی(تحریک پوستی)، قرمزی، خارش یا حتی اگزما شوند. افرادی با پوست حساس بیشتر در معرض خطر هستند.
آکنه و جوش: محصولات سنگین مانند کرم‌پودر، کانسیلر یا فونداسیون‌های چرب می‌توانند منافذ پوست را مسدود کنند و منجر به آکنه کومدونیک (جوش‌های سرسیاه و سرسفید) شوند. این مشکل به‌ویژه در افرادی که پوست چرب دارند یا آرایش را برای مدت طولانی پاک نمی‌کنند، شایع است.
پیری زودرس پوست: برخی محصولات آرایشی، به‌خصوص آن‌هایی که حاوی الکل یا مواد خشک‌کننده هستند (مثل ریمل‌های ضدآب یا رژلب‌های مات)، می‌توانند رطوبت طبیعی پوست را از بین ببرند. این امر باعث کاهش خاصیت ارتجاعی پوست و ایجاد چین‌وچروک زودهنگام می‌شود.
تغییر فلور طبیعی پوست: استفاده مداوم از محصولات آرایشی می‌تواند تعادل میکروبیوم پوست (باکتری‌های مفید روی پوست) را به هم بزند، که منجر به مشکلات پوستی مانند التهاب مزمن می‌شود.
حساسیت به نور: برخی مواد شیمیایی در لوازم آرایش، مانند رتینول یا اسیدهای خاص، می‌توانند پوست را به نور خورشید حساس‌تر کنند و در صورت عدم استفاده از ضدآفتاب، خطر سوختگی یا لک‌های پوستی را افزایش دهند.
مضرات برای چشم‌ها و لب‌ها
لوازم آرایشی که برای نواحی حساس مانند چشم‌ها و لب‌ها استفاده می‌شوند، می‌توانند خطرات خاصی داشته باشند
عفونت‌های چشمی: ریمل، خط چشم و سایه چشم ممکن است حاوی باکتری‌هایی شوند، به‌ویژه اگر تاریخ مصرفشان گذشته باشد یا با دیگران به اشتراک گذاشته شوند. این می‌تواند باعث بیماری‌هایی مثل التهاب پلک یا حتی التهاب قرنیه شود.
ریزش مژه‌ها: استفاده مداوم از ریمل‌های سنگین یا چسب مژه مصنوعی می‌تواند فولیکول‌های مژه را ضعیف کرده و باعث ریزش یا نازک شدن مژه‌ها شود.
خشکی و ترک لب‌ها: برخی رژلب‌ها، به‌ویژه انواع مات، حاوی موادی هستند که رطوبت لب‌ها را کاهش داده و باعث ترک‌خوردگی یا پوسته‌پوسته شدن می‌شوند. همچنین، سرب موجود در برخی رژلب‌ها (هرچند در مقادیر کم) می‌تواند در طولانی‌مدت برای سلامتی مضر باشد.
مضرات برای سلامت عمومی
لوازم آرایش می‌توانند از طریق جذب پوستی یا تماس با مخاط (مانند چشم و لب) وارد بدن شده و تأثیرات منفی بر سلامت عمومی داشته باشند:
مواد شیمیایی سمی: برخی محصولات آرایشی حاوی موادی مانند سرب، فتالات‌ها، فرمالدهید، تولوئن و PFAS (مواد پرفلوئوروآلکیل) هستند. این مواد می‌توانند:
به سیستم هورمونی آسیب برسانند (فتالات‌ها به‌عنوان اخلالگرهای غدد درون‌ریز شناخته می‌شوند).
خطر مشکلات عصبی را افزایش دهند (سرب در طولانی‌مدت می‌تواند به سیستم عصبی آسیب بزند).
در موارد نادر، با افزایش خطر ابتلا به سرطان مرتبط باشند (فرمالدهید یک ماده سرطان‌زا است).
جذب پوستی: پوست به‌عنوان یک سد نفوذپذیر عمل می‌کند و مواد شیمیایی موجود در لوازم آرایش می‌توانند به جریان خون وارد شوند. این موضوع به‌ویژه در محصولاتی که روی نواحی نازک پوست (مثل اطراف چشم) استفاده می‌شوند، نگران‌کننده است.
خطر در دوران بارداری: برخی مواد شیمیایی مانند رتینوئیدها یا فتالات‌ها می‌توانند برای جنین مضر باشند و خطر نقایص مادرزادی را افزایش دهند.
تأثیرات روانی و اجتماعی
استفاده از لوازم آرایش، اگرچه می‌تواند اعتماد به نفس را افزایش دهد، گاهی اثرات منفی روانی و اجتماعی دارد:
وابستگی روانی: برخی افراد به استفاده از آرایش وابسته می‌شوند و بدون آن احساس عدم جذابیت یا ناامنی می‌کنند. این می‌تواند به کاهش عزت نفس طبیعی منجر شود.
فشارهای اجتماعی و استانداردهای زیبایی غیرواقعی: تبلیغات گسترده صنعت آرایش و تأثیر شبکه‌های اجتماعی باعث شده بسیاری از افراد، به‌ویژه زنان جوان، احساس کنند باید همیشه ظاهری بی‌نقص داشته باشند. این فشار می‌تواند به اضطراب، افسردگی یا حتی اختلالات تصویر بدنی منجر شود.
تأثیرات زیست‌محیطی
صنعت لوازم آرایش یکی از عوامل مهم در آلودگی محیط زیست است:
میکروپلاستیک‌ها: بسیاری از محصولات آرایشی، مانند اسکراب‌ها، برق لب یا محصولات براق‌کننده، حاوی میکروپلاستیک هستند. این ذرات ریز به آب‌های زیرزمینی و اقیانوس‌ها راه پیدا می‌کنند و به حیات وحش و اکوسیستم‌های دریایی آسیب می‌رسانند.
بسته‌بندی‌های غیرقابل بازیافت: ظروف پلاستیکی، شیشه‌ای یا فلزی لوازم آرایش اغلب غیرقابل بازیافت بوده و به انباشت زباله کمک می‌کنند.
آلودگی شیمیایی: مواد شیمیایی موجود در لوازم آرایش هنگام شستشو وارد فاضلاب می‌شوند و می‌توانند منابع آب را آلوده کنند.
مصرف منابع طبیعی: تولید لوازم آرایش نیاز به منابع طبیعی مانند آب، نفت (برای پلاستیک) و مواد معدنی دارد که به تخریب محیط زیست منجر می‌شود.
مضرات اقتصادی
هزینه‌های مالی: لوازم آرایش باکیفیت معمولاً گران هستند و استفاده مداوم از آنها می‌تواند فشار مالی بر افراد وارد کند، به‌ویژه اگر احساس کنند باید برندهای خاص یا محصولات لوکس بخرند.
محصولات تقلبی: بازار لوازم آرایش تقلبی بسیار گسترده است. این محصولات نه‌تنها بی‌کیفیت هستند، بلکه ممکن است حاوی مواد خطرناک‌تری باشند که به پوست و سلامت آسیب می‌رسانند.
نکات برای کاهش مضرات لوازم آرایش
برای به حداقل رساندن این مضرات، می‌توانید اقدامات زیر را انجام دهید:
انتخاب محصولات با مواد طبیعی: به دنبال محصولاتی باشید که فاقد پارابن، سولفات، فتالات و عطرهای مصنوعی هستند. برندهای ارگانیک گزینه‌های بهتری هستند.
خواندن برچسب‌ها: ترکیبات محصول را بررسی کنید و از موادی مثل سرب، فرمالدهید یا PFAS دوری کنید.
پاکسازی منظم پوست: همیشه آرایش را قبل از خواب با پاک‌کننده‌های ملایم پاک کنید تا پوست فرصت بازسازی داشته باشد
استفاده از ضدآفتاب: برای محافظت از پوست در برابر حساسیت به نور یا آسیب‌های UV، از ضدآفتاب مناسب استفاده کنید.
محدود کردن استفاده: پوست خود را گاهی بدون آرایش بگذارید تا منافذ آن تنفس کنند.
دوری از محصولات تاریخ‌گذشته: لوازم آرایش را پس از انقضا دور بیندازید، زیرا می‌توانند محل تجمع باکتری‌ها شوند.
خرید از برندهای معتبر: از خرید محصولات تقلبی یا ارزان‌قیمت از منابع غیرمعتبر خودداری کنید.
توجه به محیط زیست: محصولاتی با بسته‌بندی قابل بازیافت یا برندهایی که به پایداری محیط زیست اهمیت می‌دهند، انتخاب کنید.
هر ۴۰ دقیقه یک زن در ایران به سرطان سینه مبتلا می‌شود/تأکید بر غربالگری تا ۴۰ سالگی
رئیس انجمن بیماری‌های سینه ایران اعلام کرد: هر ۴۰ دقیقه یک زن در کشور به سرطان سینه مبتلا می‌شود و در صورت ادامه روند فعلی، این آمار تا سال ۲۰۳۰ دو برابر خواهد شد.
ناهید نفیسی گفت: سرطان سینه به عنوان شایع‌ترین سرطان در میان زنان، به‌طور خاموش رشد می‌کند و نحوه رسیدگی به بیماران نقش تعیین‌کننده‌ای در روند درمان دارد.
وی افزود: امروزه با استفاده از دستگاه‌های نوین می‌توان تومورهای سرطانی را کوچک کرده و سپس بیماران را برای شیمی‌درمانی و سایر مراحل درمان آماده کرد.
نفیسی تاکید کرد: هر ۴۰ دقیقه یک زن در ایران به سرطان سینه مبتلا می‌شود و این آمار تا سال ۲۰۳۰ دو برابر خواهد شد، لازم است زنان تا ۴۰ سالگی غربالگری‌های دوره‌ای انجام دهند تا بیماری در مراحل اولیه تشخیص داده شود.
وی درباره جراحی‌های نوین توضیح داد: هرچه بیماری زودتر تشخیص داده شود، امکان حفظ شکل اولیه سینه بیشتر خواهد بود.
رئیس انجمن بیماری‌های سینه ایران گفت: ۱۵ درصد از مبتلایان سابقه ژنتیکی دارند، اما سبک زندگی ناسالم، مصرف فست‌فود، کمبود تحرک، دیر بچه‌دار شدن و عدم مصرف غذای خانگی نیز از عوامل اصلی بروز این بیماری است.
نفیسی همچنین به اهمیت جراحی‌های نوین سینه در مردان و زنان اشاره کرد و خاطرنشان کرد: مشکلات شایع شامل سرطان سینه در بانوان و بزرگی سینه در آقایان است، ماه اکتبر نیز به عنوان ماه جهانی آگاهی‌بخشی درباره سرطان سینه نام‌گذاری شده است.
زوال عقل؛ شناخت، علائم و راه‌های مدیریت
زوال عقل (دمانس)، یک چالش چندوجهی است که درک عمیق علائم و روش‌های مدیریت آن، کلید اصلی بهبود کیفیت زندگی بیماران و خانواده‌هایشان است. این تحول پیچیده مغزی، نیازمند رویکردی جامع شامل تشخیص زودهنگام و مراقبت‌های تخصصی و همدلانه است. از این رو، شناخت دقیق نشانه‌ها و به‌کارگیری راهکارهای مؤثر مدیریتی، تضمین‌کننده حفظ کرامت و آرامش در مسیر مواجهه با این بیماری خواهد بود.
روز جهانی سالمند، که در سال ۱۴۰۴ نیز یادآور تلاش‌های بی‌بدیل بزرگترهای ماست، فرصتی است تا از زیربنای زندگی‌مان قدردانی کنیم؛ اما این احترام باید با مسئولیت‌پذیری عملی همراه شود، خصوصاً در مواجهه با چالش‌هایی نظیر «زوال عقل» (دمانس) که توانایی‌های شناختی و حافظه این عزیزان را تهدید می‌کند. این اختلال مغزی، که با کاهش تدریجی تفکر و مهارت‌های اجتماعی مشخص می‌شود، نیازمند توجه فوری، تشخیص به موقع، و ارائه مراقبت‌های دلسوزانه است تا کیفیت زیست آنان حفظ گردد. اینگونه است که می‌توانیم قدرشناسی خود را از میراث تجربه آنان به شکلی ملموس به اثبات برسانیم.
زوال عقل (دمانس) یک اصطلاح عمومی برای گروهی از اختلالات مغزی است که با کاهش تدریجی توانایی‌های شناختی، مانند حافظه، تفکر، استدلال و مهارت‌های اجتماعی، مشخص می‌شود. این بیماری معمولاً افراد مسن را تحت تأثیر قرار می‌دهد، اما می‌تواند در سنین پایین‌تر نیز رخ دهد.
زوال عقل ناشی از آسیب به سلول‌های مغزی است که می‌تواند به دلایل مختلفی از جمله بیماری آلزایمر، زوال عقل عروقی، یا بیماری پارکینسون ایجاد شود. این اختلال تأثیر عمیقی بر کیفیت زندگی فرد، توانایی انجام کارهای روزمره و روابط اجتماعی او دارد. اگرچه درمان قطعی برای اکثر انواع زوال عقل وجود ندارد، تشخیص زودهنگام و مداخلات درمانی می‌توانند به مدیریت علائم و بهبود کیفیت زندگی کمک کنند.
ویژگی‌های اصلی زوال عقل
علائم و نشانه‌های زوال عقل شامل سه دسته اصلی می‌شود: کاهش توانایی‌های شناختی مانند مشکلات حافظه (فراموشی وقایع اخیر)، دشواری در حل مسئله و برنامه‌ریزی، و اختلال در زبان (یافتن کلمات و گیجی زمانی-مکانی)؛ تأثیرات بر زندگی روزمره شامل بروز مشکل در انجام وظایف ساده روزانه مانند آشپزی، مدیریت مالی یا رانندگی و کاهش توانایی مراقبت از خود؛ و تغییرات رفتاری و روانی نظیر افسردگی، اضطراب، تحریک‌پذیری، تغییرات شخصیتی و در مراحل پیشرفته‌تر، بروز توهم یا رفتارهای غیرعادی است.
انواع شایع زوال عقل
شایع‌ترین علت زوال عقل، بیماری آلزایمر است که با تجمع پروتئین‌های غیرطبیعی در مغز مشخص می‌شود (۶۰ تا ۸۰ درصد موارد)، در حالی که زوال عقل عروقی به دلیل اختلال در جریان خون مغزی، معمولاً پس از سکته رخ می‌دهد؛ زوال عقل لویی بادی ناشی از رسوب پروتئین‌های لوئی بوده و با توهمات بینایی و مشکلات حرکتی همراه است، و زوال عقل فرونتوتمپورال بر لوب‌های پیشانی و گیجگاهی تمرکز کرده و منجر به تغییرات شدید شخصیتی می‌شود، و در نهایت، زوال عقل مختلط ترکیبی از دو یا چند نوع مختلف، مانند آلزایمر و عروقی، است.
علل و عوامل خطر
مهمترین عوامل خطر برای ابتلا به زوال عقل شامل سن است که بیشترین شیوع آن بالای ۶۵ سال گزارش شده، سابقه خانوادگی که نقش ژنتیک را در برخی انواع تأیید می‌کند، و همچنین بیماری‌های مزمن مانند دیابت، فشار خون بالا، کلسترول بالا و بیماری‌های قلبی؛ علاوه بر این‌ها، آسیب‌های مغزی مانند ضربه به سر یا کمبود اکسیژن، و عوامل مربوط به سبک زندگی نظیر رژیم غذایی نامناسب، کم‌تحرکی، سیگار کشیدن و مصرف بیش از حد الکل نیز به طور قابل توجهی خطر ابتلا را افزایش می‌دهند.
تشخیص و درمان
تشخیص زوال عقل از طریق ارزیابی‌های شناختی، تصویربرداری مغزی و آزمایش خون صورت می‌گیرد، و اگرچه درمان قطعی وجود ندارد، داروها و تغییرات سبک زندگی به مدیریت علائم و کند کردن پیشرفت بیماری کمک می‌کنند، در حالی که مراقبت‌های حمایتی روانی، توان‌بخشی و پشتیبانی از خانواده نقشی حیاتی ایفا می‌کنند.
پیشگیری
اگرچه نمی‌توان به طور کامل از زوال عقل پیشگیری کرد، اما سبک زندگی سالم (رژیم غذایی متعادل، ورزش منظم، فعالیت ذهنی، خواب کافی و مدیریت استرس) می‌تواند خطر را کاهش دهد.
برای تشخیص زوال عقل (دمانس)، باید به علائم و نشانه‌های اولیه آن توجه کرد. زوال عقل معمولاً با کاهش تدریجی توانایی‌های شناختی و رفتاری همراه است. در زیر نشانه‌های اصلی و راه‌های تشخیص آن آورده شده است:
علائم زوال عقل
علائم زوال عقل شامل مشکلات پیشرونده در حافظه (به‌ویژه وقایع اخیر)، دشواری در تفکر منطقی، حل مسئله و یافتن کلمات مناسب در ارتباطات است. همچنین، این وضعیت با گیجی مداوم در زمان و مکان، تغییرات شخصیتی شامل افسردگی و بی‌تفاوتی، و مشکل در انجام کارهای روزمره و بینایی فضایی بروز می‌کند.
چگونه زوال عقل را تشخیص دهیم؟
برای تشخیص زوال عقل، ابتدا باید به علائم اولیه مانند تغییرات مداوم در حافظه، رفتار و توانایی‌های شناختی توجه کرد و آنها را از فراموشی‌های طبیعی مرتبط با سن تمایز داد. سپس، مراجعه به پزشک متخصص (مغز و اعصاب یا عمومی) و انجام آزمایش‌های شناختی استاندارد برای ارزیابی دقیق حافظه و توانایی‌های ذهنی ضروری است.
علاوه بر این، انجام آزمایش‌های پزشکی مانند آزمایش خون برای رد کمبود ویتامین‌ها یا اختلالات تیروئید که می‌توانند علائم مشابهی ایجاد کنند، حائز اهمیت است. گفت‌وگو با اعضای خانواده نیز در شناسایی تغییرات، به‌ویژه اگر فرد مبتلا خود متوجه آنها نباشد، کمک‌کننده است. تشخیص زودهنگام امکان مدیریت بهتر را فراهم می‌آورد و در صورت وخامت سریع علائم یا بروز نشانه‌های غیرعادی مانند توهم یا تشنج، مراجعه فوری به پزشک الزامی است.
راه‌های مدیریت زوال عقل
مدیریت زوال عقل و به تأخیر انداختن پیشرفت آن بر حفظ سلامت مغز و سبک زندگی متمرکز است. این رویکرد شامل حفظ فعالیت ذهنی مستمر از طریق مطالعه، حل پازل و یادگیری مهارت‌های جدید برای به چالش کشیدن مداوم ذهن است. همچنین، اتخاذ یک رژیم غذایی سالم، به‌ویژه پیروی از رژیم مدیترانه‌ای غنی از آنتی‌اکسیدان‌ها و امگا-۳، در کنار فعالیت بدنی منظم هوازی و تمرینات مقاومتی، برای تقویت سلامت عروق و اکسیژن‌رسانی به مغز ضروری است.
بخش مهم دیگر مدیریت، رسیدگی به سلامت عمومی بدن است؛ این شامل کنترل دقیق فشار خون، قند خون و کلسترول، کنار گذاشتن سیگار و محدود کردن مصرف الکل می‌شود تا از آسیب‌های عروقی مغزی پیشگیری شود. دستیابی به خواب باکیفیت (۷ تا ۸ ساعت در شب) و درمان اختلالاتی مانند آپنه خواب نیز برای ترمیم و عملکرد بهینه مغز حیاتی است.
علاوه بر سلامت جسمی و ذهنی، جنبه‌های روانی و اجتماعی نقش قابل توجهی در مدیریت دارند؛ حفظ شبکه‌های قوی اجتماعی، شرکت در فعالیت‌های گروهی و کاهش انزوا به مدیریت استرس کمک می‌کند. استفاده از تکنیک‌هایی مانند مدیتیشن و یوگا برای آرام‌سازی، همراه با مراقبت‌های پزشکی دوره‌ای و محافظت از سر در برابر آسیب‌های احتمالی، به عنوان اقدامات حمایتی تکمیلی برای کاهش خطرات و مدیریت کلی بیماری در نظر گرفته می‌شوند.
نکته: اگر سابقه خانوادگی زوال عقل دارید یا نگران هستید، با پزشک مشورت کنید تا آزمایش‌های شناختی یا ژنتیکی انجام شود. شروع زودهنگام این اقدامات می‌تواند تأثیر بیشتری داشته باشد.
شناسایی دو نوع سلول مغزی مرتبط با افسردگی برای اولین‌بار
پژوهشگران دانشگاهی در کانادا با بررسی بافت مغز مبتلایان به افسردگی، دو نوع سلول عصبی را شناسایی کرده‌اند که عملکردشان در این افراد دچار اختلال می‌شود. این یافته می‌تواند به توسعه درمان‌های جدید و دقیق برای افسردگی بیش از ۲۶۴ میلیون مبتلا در جهان بینجامد.
به گزارش گروه علمی ایرنا، وبگاه سای‌تِک‌دِیلی در گزارشی آورده است:
افسردگی به‌عنوان یک چالش بزرگ جهانی، بیش از ۲۶۴ میلیون نفر را در سراسر جهان مبتلا کرده است. پژوهشگران دانشگاه مک‌گیل و مؤسسه داگلاس کانادا موفق شده‌اند دو نوع متمایز از سلول‌های مغزی را شناسایی کنند که در افراد مبتلا به افسردگی دچار تغییر می‌شوند.
مطالعه آنها که در نشریه معتبر نِیچِر ژنتیک/ Nature Genetics منتشر شده، راه را برای توسعه درمان‌های بالقوه‌ای هموار می‌کند که به صورت مستقیم این سلول‌ها را هدف قرار می‌دهند و درک علمی از این بیماری را نیز ارتقا می‌بخشند.
گوستاوو تورِکی (Gustavo Turecki)، سرپرست این پژوهش و استاد دانشگاه مک‌گیل، در این زمینه می‌گوید: این اولین‌بار است که با ترسیم فعالیت ژن‌ها در کنار سازوکارهای تنظیم‌کننده کد دی‌اِن‌اِی توانسته‌ایم مشخص کنیم کدام انواع خاص سلول‌های مغزی در افسردگی تحت تأثیر قرار می‌گیرند. این کار تصویری بسیار واضح‌تر از محل بروز اختلال و سلول‌های درگیر در اختیارمان می‌گذارد
یک بانک مغز نادر، زمینه‌ساز کشفی بزرگ
پژوهشگران بافت مغز اهدایی موجود در بانک مغز داگلاس‌بل کانادا را بررسی کردند. این بانک یکی از منابع نادر جهانی است که نمونه‌های اهداشده از سوی افراد مبتلا به اختلالات روانپزشکی را نگهداری می‌کند.
آنها با به‌کارگیری روش‌های ژنومیک تک‌سلولی، آراِن‌اِی و دی‌اِن‌اِی هزاران سلول مغزی را تجزیه‌وتحلیل کردند تا انواع سلول‌های با عملکرد متفاوت در افسردگی و توالی‌های دی‌اِن‌اِی مسئول این تغییرات را شناسایی کنند. داده‌های این تحلیل شامل نمونه‌هایی از ۵۹ فرد مبتلا به افسردگی و ۴۱ فرد فاقد این بیماری بود.
سلول‌های مغزی کلیدی مرتبط با افسردگی
نتایج، تغییرات فعالیت ژنی را در یک نوع خاص از نورون‌های تحریکی، که در تنظیم خلق‌وخو و استرس نقش دارند، و نیز در یک زیرگروه از سلول‌های میکروگلیا، که در مدیریت التهاب مشارکت دارند، نشان داد. در هر دو نوع سلول، عملکرد تعداد زیادی از ژن‌ها در افراد مبتلا به افسردگی تغییر کرده بود که حاکی از اختلالات احتمالی در این سامانه‌های کلیدی مغز است.
این مطالعه با شناسایی دقیق سلول‌های مغزی تحت تأثیر افسردگی، بینشی تازه به بنیان زیستی آن می‌افزاید و به طور گسترده‌تر، باورهای نادرست پابرجا درباره این اختلال را به چالش می‌کشد.
تورِکی تأکید می‌کند: این پژوهش یافته‌ای را که علوم اعصاب سال‌هاست بر آن تأکید دارد، تقویت می‌کند: افسردگی صرفاً یک مساله عاطفی نیست، بلکه بازتاب‌دهنده تغییرات واقعی و قابل اندازه‌گیری در مغز است.
به‌عنوان گام بعدی، این پژوهشگران قصد دارند بررسی کنند که این تغییرات سلولی چگونه بر عملکرد مغز تأثیر می‌گذارند و آیا هدف‌گیری آنها می‌تواند به درمان‌های مؤثرتری بینجامد یا خیر.
بهترین خوراکی‌ها برای کیف مدرسه
سال تحصیلی جدید، شروعی پر از هیجان، یادگیری و البته، نیاز به انرژی پایدار است! در طول روز مدرسه، مغز و بدن شما به سوخت‌رسانی مداوم نیاز دارد تا بتوانید با تمرکز، خلاقیت و شادابی در کلاس‌ها حاضر شوید. اما چه خوراکی‌هایی می‌توانند این وظیفه مهم را به بهترین شکل انجام دهند؟
سال تحصیلی جدید، فرصتی استثنایی برای بازنگری در عادات غذایی و انتخاب هوشمندانه‌تر برای میان‌وعده‌های مدرسه است. این دوره از زندگی، سرشار از یادگیری، کشف و رشد است و تغذیه مناسب نقشی کلیدی در این فرآیند ایفا می‌کند. میان‌وعده‌هایی که در طول روز مدرسه انتخاب میکنیم، تنها برای رفع گرسنگی نیستند؛ بلکه تاثیر مستقیمی بر سطح انرژی، توانایی تمرکز، ثبات خلق و خو و حتی عملکرد تحصیلی ما دارند. انتخاب‌های آگاهانه در این زمینه می‌تواند تفاوت بزرگی در تجربه کلی ما از روز مدرسه ایجاد کند.
بی‌شک، دنیای میان‌وعده‌ها بسیار فراتر از گزینه‌های رایج و گاه ناسالم مانند چیپس و کیک‌های کارخانه‌ای است. در حقیقت، گنجینه‌ای از میان‌وعده‌های سالم، خوشمزه و انرژی‌بخش وجود دارد که می‌توانند هم نیازهای بدنمان را برآورده سازند و هم به سلامت کلی ما یاری رسانند. این خوراکی‌های طبیعی و مقوی، سوخت لازم را برای مغز فراهم می‌کنند و به ما کمک می‌کنند تا با توان و شادابی بیشتری در کلاس‌ها حاضر شویم و از یادگیری لذت ببریم.
در این گزارش، قصد داریم شما را به سفری هیجان‌انگیز به دنیای خوراکی‌های هوشمندانه، لقمه‌های دلچسب و هله‌هوله‌هایی ببریم که نه تنها سیرکننده و مغذی هستند، بلکه مدرسه را به مکانی دلپذیرتر و پرانرژی‌تر تبدیل می‌کنند. هدف ما این است که با معرفی انواع میان‌وعده‌های سالم، مقوی و در عین حال بسیار خوشمزه، ابزارهایی را در اختیار شما قرار دهیم که به راحتی قابل تهیه و حمل باشند.
چه دانش‌آموز باشید، چه دانشجو یا حتی والدین گرامی که به دنبال بهترین‌ها برای فرزندان خود هستند، در این راهنما با ما همراه شوید تا با هم دریابیم چگونه می‌توانیم با انتخاب‌های غذایی درست، روزهای تحصیلی پربارتر، سالم‌تر و شیرین‌تری را تجربه کنیم. بیایید با هم عادات غذایی خود را متحول کنیم و انرژی لازم برای درخشش در سال تحصیلی جدید را کسب کنیم!
۱. میوه‌ها: گنجینه‌های طبیعی انرژی و ویتامین
میوه‌ها، شکر طبیعی، فیبر، ویتامین‌ها و آنتی‌اکسیدان‌های فراوانی دارند که برای عملکرد بهینه مغز ضروری هستند.
سیب و گلابی: ترد، شیرین و پر از فیبر. به راحتی در کیف جا می‌شوند و نیازی به آماده‌سازی خاصی ندارند. می‌توانید آنها را با کمی کره بادام زمینی (بدون شکر اضافه) برای یک ترکیب پروتئینی و سیرکننده، میل کنید.
موز: منبع عالی پتاسیم و انرژی سریع. حمل آن آسان است و به طور طبیعی شیرین است.
انواع توت‌ها (توت فرنگی، بلوبری، تمشک): سرشار از آنتی‌اکسیدان و ویتامین C. بهتر است در ظرف دربسته حمل شوند تا له نشوند. می‌توانید آنها را با ماست یونانی مخلوط کنید.
پرتقال و نارنگی: ویتامین C فراوان و آبدار، به طراوت و هوشیاری کمک می‌کنند.
انگور: لقمه‌های کوچک و شیرین که به راحتی خورده می‌شوند و انرژی‌زا هستند.
۲. سبزیجات: تردی و طراوت در هر لقمه
سبزیجات علاوه بر ویتامین‌ها و مواد معدنی، فیبر بالایی دارند که به احساس سیری طولانی‌مدت کمک می‌کند.
هویج مینیاتوری یا چوب هویج: ترد و شیرین، منبع عالی بتاکاروتن.
چوب کرفس: ترد و آبدار، با کالری بسیار کم.
خیار: خنک‌کننده و آبرسان.
فلفل دلمه‌ای رنگی (حلقه‌ای یا نواری): شیرین و پر از ویتامین C.
گوجه گیلاسی: لقمه‌های کوچک و پر از طعم.
نکته: سبزیجات را می‌توانید با دیپ‌های سالم مانند هوموس (حمص)، ماست یونانی طعم‌دار شده با سبزیجات خشک یا آووکادو میل کنید.
۳. پروتئین‌ها و چربی‌های سالم: کلید سیری پایدار
این مواد مغذی به شما کمک می‌کنند تا مدت طولانی‌تری احساس سیری کنید و از افت ناگهانی قند خون جلوگیری می‌کنند.
مغزها و دانه‌ها: بادام، گردو، پسته، بادام هندی، تخمه آفتابگردان، تخمه کدو. سرشار از پروتئین، چربی‌های سالم و فیبر هستند. (بهتر است به صورت مخلوط یا “تریل میکس” بدون نمک و شکر اضافه حمل شوند).
کره بادام زمینی یا کره بادام: روی نان تست سبوس‌دار، کراکر سبوس‌دار یا به همراه میوه (مثل سیب) عالی است. به دنبال انواع بدون شکر و روغن اضافه باشید.
تخم مرغ آب‌پز: یک منبع پروتئین کامل و بسیار مغذی.
ماست یونانی ساده: پروتئین بالایی دارد. می‌توانید با میوه، مغزها یا کمی عسل آن را طعم‌دار کنید.
پنیر: پنیرهای کم‌چرب مانند پنیر ورقه ای یا پنیر کوتیج گزینه‌های خوبی هستند.
۴. غلات کامل: کربوهیدرات‌های پیچیده برای انرژی ماندگار
کربوهیدرات‌های پیچیده به تدریج انرژی آزاد می‌کنند و از خستگی جلوگیری می‌کنند.
نان تست سبوس‌دار یا کراکر سبوس‌دار: پایه خوبی برای کره بادام زمینی، پنیر یا آووکادو.
نان پیتا سبوس‌دار: می‌توانید آن را با هوموس و سبزیجات پر کنید.
گندم سیاه یا جو دوسر پرک: آماده شده با شیر یا آب، همراه با میوه و مغزها، یک صبحانه یا میان‌وعده مقوی است.
ذرت بو داده (بدون کره و نمک زیاد): یک میان‌وعده فیبردار و کم‌کالری.
۵. لقمه‌ها و هله‌هوله‌های خلاقانه:
اسموتی میوه و ماست: ترکیبی از میوه‌های یخ‌زده، ماست یونانی، و کمی شیر یا آب. در قمقمه‌های مخصوص اسموتی حمل کنید.
اسکِوِرز میوه و پنیر: تکه‌های میوه و پنیر را به سیخ چوبی کوچک بکشید.
مینی مافین‌های سالم: با استفاده از آرد سبوس‌دار، میوه‌های له شده (مانند موز یا سیب) و بدون شکر زیاد.
کوکی‌های جو دوسر و کشمش: با کمترین میزان شکر و روغن تهیه شوند.
رول‌های نان و پنیر و سبزیجات: نان لواش سبوس‌دار را با پنیر کم‌چرب، سبزیجات دلخواه (مانند کاهو، هویج رنده شده) و کمی سس سالم بپیچید.
نکات کلیدی برای انتخاب و بسته‌بندی:
تنوع: سعی کنید هر روز از یک گروه غذایی متفاوت میان‌وعده انتخاب کنید تا طیف وسیعی از مواد مغذی را دریافت کنید.
تعادل: یک میان‌وعده خوب باید ترکیبی از کربوهیدرات‌های پیچیده، پروتئین و چربی‌های سالم باشد تا هم انرژی‌زا باشد و هم احساس سیری ایجاد کند.
آماده‌سازی: شب قبل، میان‌وعده‌ها را آماده کنید تا صبح وقت کمتری صرف شود.
بسته‌بندی مناسب: از ظروف دربسته، کیسه‌های زیپ‌دار یا قمقمه‌های مخصوص استفاده کنید تا خوراکی‌ها سالم بمانند و کیف شما کثیف نشود.
هیدراتاسیون: فراموش نکنید که یک بطری آب همراه داشته باشید! نوشیدن آب کافی برای عملکرد مغز و بدن حیاتی است.
با انتخاب هوشمندانه میان‌وعده‌های مدرسه، نه تنها به سلامت خود کمک می‌کنید، بلکه یادگیری را لذت‌بخش‌تر و پربارتر می‌سازید. پس، با انرژی و تغذیه‌ای سالم، آماده درخشش در سال تحصیلی جدید باشید!
چند نکته درباره کم‌خونی و عوارض آن
کم‌خونی به ویژه کم‌خونی فقر آهن از شایع‌ترین کم‌خونی‌ها است که با رعایت نکات ساده می‌توان از ابتلا به آن پیشگیری کرد.
کم‌خونی، تقریبا از هر ۴ نفر در سراسر جهان یک نفر را تحت تأثیر قرار می‌دهد. اگرچه میلیاردها نفر درگیر این بیماری هستند، اما ممکن است علائم و نشانه‌های آن در زندگی روزمره نشان داده نشود.
کم‌خونی می‌تواند شدت‌های مختلفی داشته باشد، به طوری که موارد شدید آن نیاز به بستری شدن در بیمارستان یا حتی منجر به مرگ می‌شود. افراد در دوران قاعدگی و بارداری از جمله آسیب‌پذیرترین افراد در برابر کم‌خونی هستند، اما هر کسی می‌تواند در معرض خطر باشد. نکته نگران‌کننده این است که موارد کم‌خونی در سال‌های اخیر افزایش یافته است. در سال ۲۰۲۱، محققان ۴۲۰ میلیون مورد کم‌خونی بیشتر از موارد گزارش‌شده در سال ۱۹۹۰ گزارش کردند.
اگرچه برخی معتقدند که این افزایش ممکن است به دلیل رشد جمعیت باشد، اما واضح است که کم‌خونی از بین نرفته و بسیاری از آنها نیاز به درمان دارند.
کم‌خونی چیست؟
کم‌خونی یک اختلال خونی شایع اما جدی است که می‌تواند زمانی رخ دهد که سطح هموگلوبین فرد برای تأمین نیازهای بدنش بسیار پایین باشد. هموگلوبین پروتئینی در خون است که در گلبول‌های قرمز یافت می‌شود و به حمل اکسیژن در سراسر بدن کمک می‌کند.
داشتن سطح کافی هموگلوبین برای عملکردهای خاصی مانند حفظ انرژی در طول روز، تفکر و توان انجام ورزش مهم است. وقتی افراد کم خون هستند، ممکن است علائمی مانند سرگیجه یا غش کردن را تجربه کنند که می‌تواند به دلیل کمبود اکسیژن در بدن باشد.
علائم و نشانه‌های کم‌خونی
به‌طورکلی، کم‌خونی با رنگ‌پریدگی و احساس سرما همراه است اما تمام کسانی که کم‌خونی را تجربه می‌کنند، این علائم را نشان نمی‌دهند. همچنین کسانی که این علائم را نشان می‌دهند، این علائم فقط بخش کوچکی از علائم برای تشخیص هستند.
خستگی، سبکی سر، تپش قلب در قفسه سینه، تنگی نفس، عدم تحمل سرما، هوس خوردن یا جویدن مواد فاقد ارزش غذایی مانند یخ از دیگر علائم کم‌خونی است.
افراد مبتلا به کم‌خونی نه تنها طیف وسیعی از علائم، بلکه درجات مختلفی از شدت علائم را نیز تجربه می‌کنند. به طور مثال، برخی از افراد مبتلا به کم‌خونی ممکن است مستعد سرگیجه و غش باشند و این در حالی است که برخی دیگر شاید اصلاً احساس سرگیجه نکنند و ممکن است ماه‌ها تا سال‌ها علائم کمی یا بدون علائم باشند.
اگرچه این ممکن است یک مزیت به نظر برسد، اما علائم خفیف کم‌خونی می‌تواند به خودی خود خطرناک باشد. نکته نگران‌کننده این است که این علائم ممکن است باعث شوند که این بیماری در سکوت و به درستی توسط یک متخصص پزشکی تشخیص داده نشود. کم‌خونی تشخیص داده نشده ممکن است به درستی یا به طور مؤثر درمان نشود و مدت طولانی فرد دچار بیماری شود. در برخی موارد، علائم فقط زمانی شروع می‌شوند که تعداد گلبول‌های خون فرد آنقدر پایین باشد که منجر به بستری شدن فرد در اورژانس شود، بدون اینکه فرد علائم (بدون هشدار) داشته باشد. وقتی کم‌خونی خفیف است، افراد می‌توانند در حال راه رفتن باشند و حتی متوجه کم‌خونی خود نشوند؛ اگر کم‌خونی شدید باشد، ممکن است خسته، ضعیف یا غش کنید و همچنین تا زمانی که کم‌خونی شدید نشود، نمی‌تواند زندگی فرد را تهدید کند.
عوامل خطر کم‌خونی
هر کسی می‌تواند در معرض خطر کم‌خونی باشد اما برخی افراد می‌توانند نسبت به دیگران آسیب‌پذیرتر باشند. در ایالات متحده، به ویژه زنان در سن قاعدگی به دلیل از دست دادن خون در دوره‌های قاعدگی سنگین، می‌توانند در معرض خطر بیشتری برای کم‌خونی فقر آهن باشند.
زنانی که باردار هستند، در صورت ابتلا به کم‌خونی، چه برای خودشان و چه برای نوزاد در حال رشدشان می‌توانند در معرض خطر بیشتری برای عوارض شدید کم خونی قرار گیرند. کم‌خونی همچنین خطر مرگ‌ومیر و عوارض مادران را افزایش می‌دهد. تقریباً از هر دو زن باردار در جهان، یک نفر دچار کم‌خونی است و این موضوع نسل به نسل بر جمعیت تأثیر می‌گذارد.
گروه‌های در معرض خطر کم‌خونی را می‌توان به افرادی که در معرض خطر ابتلا به کم‌خونی هستند و افرادی که در معرض عواقب شدید کم‌خونی هستند، تقسیم کرد.
گروه‌های در معرض خطر ابتلا به کم‌خونی
افرادی که رژیم غذایی مناسبی ندارند در معرض خطر ابتلا به کم‌خونی قرار دارند. این افراد می‌توانند شامل افراد گیاه‌خواری باشند که مواد مغذی از دست رفته را از مکمل دریافت نمی‌کنند، یا افرادی که به اندازه کافی آهن، ویتامین B12 و فولات مصرف نمی‌کنند.
افرادی که سابقه اختلالات روده‌ای دارند نیز در معرض ابتلا به کم‌خونی قرار دارند. برخی از اختلالات روده‌ای، مانند بیماری کرون و بیماری سلیاک، بر جذب مواد مغذی تأثیر می‌گذارند.
افرادی که قاعدگی دارند و دوره‌های قاعدگی سنگینی را تجربه می‌کنند. این می‌تواند به افزایش از دست دادن خون و درنتیجه کم خونی منجر شود.
بارداری می‌تواند خطر ابتلا به کم‌خونی را افزایش دهد، زیرا هم فرد باردار و هم جنین در حال رشد از خون استفاده می‌کنند.
افراد مبتلا به بیماری‌های مزمن مانند سرطان، نارسایی کلیه یا کبد. این بیماری‌ها ممکن است باعث کاهش گلبول‌های قرمز خون شوند.
افرادی که سابقه خانوادگی کم‌خونی ارثی مانند تالاسمی و کم‌خونی داسی شکل دارند. سابقه خانوادگی کم‌خونی ارثی ممکن است خطر ابتلا به کم‌خونی را افزایش دهد.
افرادی که سابقه عفونت‌های خاص، بیماری‌های خونی و اختلالات خودایمنی دارند. برخی از بیماری‌ها و عفونت‌های خونی می‌توانند بر خون‌رسانی یا تولید گلبول‌های قرمز تأثیر بگذارند و خطر کم‌خونی را افزایش دهند.
افراد مبتلا به نارسایی کلیه. این افراد نیز می‌توانند دچار کم‌خونی شوند زیرا کلیه‌ها نقش مهمی در کمک به مغز استخوان برای ساخت سلول‌های خونی دارند.
علاوه بر این، افرادی که در معرض مواد شیمیایی سمی قرار دارند یا داروهای خاصی مصرف می‌کنند که بر تولید گلبول‌های قرمز تأثیر می‌گذارند، می‌توانند در معرض خطر بیشتری برای کم‌خونی باشند.
گروه‌های در معرض خطر عواقب شدید کم‌خونی
کم‌خونی یکی از علل مرگ و میر و عوارض مادران باردار است. از آنجایی که افراد باردار ابتدا از بدن خود برای حمایت از یک نوزاد در حال رشد استفاده می‌کنند، کم‌خونی می‌تواند مادر و نوزاد را از مواد مغذی، انرژی و خون بیشتری محروم کند.
هنگامی که یک زن باردار کم‌خونی دارد، این ممکن است بر رشد نوزادش تأثیر بگذارد. همچنین کم‌خونی می‌تواند بر رشد عصبی در کودکان خردسال تأثیر بگذارد.
حتی در یک بارداری طبیعی، بدن طوری تنظیم شده است که نوزاد خون مورد نیاز برای حفظ خود را دریافت کند. هنگامی که کم‌خونی وجود داشته باشد، سطح هموگلوبین می‌تواند به شدت کاهش یابد. زنانی که در ابتدا کم‌خون هستند، می‌توانند کم‌خون‌تر شوند و این خود خطر مستقلی برای مرگ و میر مادران است.
حتی قبل از تولد، کم‌خونی می‌تواند عواقبی برای نوزاد نیز داشته باشد
داشتن کم‌خونی در رحم می‌تواند احتمال تولد زودرس یا وزن کم هنگام تولد را افزایش دهد. همچنین، کم‌خونی می‌تواند بر رشد عصبی تأثیر بگذارد.
مصرف متعادل ماهی در بارداری مفید است
دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت با رد این باور نادرست که تمام ماهی‌ها دارای جیوه هستند و مصرف هر نوع ماهی در طول بارداری موجب سقط جنین می‌شود، اعلام کرد: مصرف متعادل ماهی در بارداری مفید است و مضر نیست.
غذاهای دریایی از قبیل ماهی منبع غنی از پروتئین، ویتامین D و اسیدهای چرب امگا ۳ هستند که برای سلامت مادر و رشد و تکامل سیستم ایمنی، مغز و چشم جنین ضروری است. بنابراین مصرف دو بار در هفته ماهی در دوران بارداری برای سلامت مادر و جنین نقش بسزایی دارد.
اگرچه نگرانی‌هایی در مورد میزان زیاد جیوه در برخی ماهی‌های بزرگ و شکارچی مانند کوسه، شمشیرماهی و تُن آلباکور وجود دارد، اما این موضوع نباید منجر به حذف کامل ماهی از رژیم غذایی زنان باردار شود. بلکه توصیه می‌شود مادران باردار از ماهی‌های پرورشی و کم‌جیوه مانند ساردین، سالمون، قزل‌آلا، ماهی سفید و شاه‌ماهی استفاده کنند.
همچنین زنانی که به دلیل حساسیت یا شرایط پزشکی خاص قادر به مصرف ماهی نیستند، بهتر است با مشورت پزشک و متخصص تغذیه از مکمل‌های امگا ۳ بهره‌مند شوند.
در نتیجه، مصرف متعادل و آگاهانه ماهی در بارداری نه‌تنها بی‌خطر، بلکه برای رشد سالم جنین و سلامت مادر ضروری است. ممنوعیت کامل مصرف ماهی در دوران بارداری، پایه علمی ندارد.
مصرف لبنیات در دوران بارداری ضروری است
دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، باور رایجی که مصرف شیر و لبنیات در دوران بارداری را باعث بزرگ شدن جنین و سخت شدن زایمان می‌داند، را فاقد پایه و اساس علمی عنوان کرد.
دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در مورد مصرف لبنیات در دوران بارداری اعلام کرد: لبنیات از جمله شیر، ماست و پنیر، سرشار از مواد مغذی نظیر پروتئین، کلسیم، فسفر، پتاسیم، ویتامین A، ویتامین B12 و ویتامین B2 است که در دوران بارداری برای سلامت مادر و رشد صحیح جنین ضروری‌اند.
بر همین اساس، توصیه می‌شود زنان باردار روزانه بین ۳ تا ۴ واحد لبنیات کم‌چرب را در رژیم غذایی خود بگنجانند. این میزان مصرف نه‌تنها موجب بزرگ شدن غیرطبیعی جنین نمی‌شود، بلکه با تقویت سیستم ایمنی، استحکام استخوان‌ها و دندان‌ها، و تأمین نیازهای تغذیه‌ای مادر و جنین، نقش کلیدی در سلامت بارداری دارد.
دفتر بهبود تغذیه جامعه تأکید کرد: پرهیز از لبنیات در دوران بارداری می‌تواند سلامت مادر و جنین را به خطر بیندازد و پیروی از باورهای نادرست در این زمینه توصیه نمی‌شود.
کدام شیر برای شما بهتر است؟
تا همین چند دهه پیش، انتخاب شیر در سوپرمارکت‌ها بسیار ساده بود: شیر پرچرب، کم‌چرب یا بدون چربی. اما این روزها، قفسه‌های لبنیات مملو از انواع و اقسام شیرها شده‌اند؛ شیرهای حیوانی، گیاهی، دانه‌ای و حتی شیرهای طعم‌دار با رنگ‌ها و بسته‌بندی‌های جذاب. این تنوع گسترده، انتخاب شیر مناسب را به یک چالش تبدیل کرده است.
شیر، یکی از مهمترین مواد غذایی برای سلامتی بوده و سرشار از کلسیم، پروتئین، ویتامین‌ها و … است که آن را به منبع غنی از مواد مغذی تبدیل کرده است. اما کدام شیر، بیشترین فایده رو برای شما دارد و با توجه به تنوع بالای انواع شیر کدامیک را باید انتخاب کنید .آیا باید به سراغ شیر گاو سنتی برویم؟ یا شیرهای گیاهی جایگزین‌های بهتری هستند؟
شیر گاو: کلاسیک و مغذی، اما با احتیاط!
شیر گاو، به عنوان یک منبع سنتی و غنی از کلسیم، ویتامین D و پتاسیم، همچنان جایگاه مهمی در سبد غذایی بسیاری از خانواده‌ها دارد. این مواد مغذی برای سلامت استخوان‌ها، عملکرد عضلات و سیستم عصبی ضروری هستند. اما شیر گاو نیز انواع مختلفی دارد که هر کدام ویژگی‌های خاص خود را دارند:
شیر بدون چربی؛با حذف خامه از شیر کامل تهیه می‌شود و حاوی کمترین میزان کالری و چربی است. این نوع شیر، انتخابی ایده‌آل برای افرادی است که به دنبال کاهش وزن هستند یا می‌خواهند مصرف چربی خود را محدود کنند. شیر بدون چربی، همچنین برای کودکانی که نیاز به کاهش مصرف نوشابه و آبمیوه دارند، گزینه مناسبی است.
شیر ۱٪ و ۲٪؛ این نوع شیرها، در واقع حد وسط شیر کامل و شیر بدون چربی هستند. تمام انواع شیر گاو (بدون چربی، ۱٪، ۲٪، کامل) دارای مقادیر یکسانی از پروتئین، کلسیم و ویتامین‌ها هستند. تفاوت اصلی در میزان کالری و چربی آن‌هاست. شیر ۱٪ حاوی کالری و چربی کمتری نسبت به شیر ۲٪ دارد. این نوع شیرها، می‌توانند به تدریج برای عادت کردن به طعم شیر بدون چربی مورد استفاده قرار گیرند.
شیر کامل ؛ شیر کامل، حاوی حدود ۳.۵٪ چربی شیر است و نزدیک‌ترین حالت به شیر خام است. این نوع شیر، برای نوزادان ۱ تا ۲ سال (به دلیل نیاز مغز در حال رشد به چربی بیشتر) و بزرگسالانی که نیاز به مصرف کالری بیشتری دارند، مناسب است. مصرف شیر کامل برای سایر افراد نیز مشکلی ندارد، اما توصیه می‌شود در مصرف آن اعتدال رعایت شود و به میزان چربی اشباع دریافتی از سایر منابع غذایی نیز توجه شود.
شیرهای طعم‌دار: خوشمزه، اما مراقب قند باشید!
شیرهای طعم‌دار، مانند شیر شکلاتی، وانیلی و توت‌فرنگی، از محبوبیت ویژه‌ای در بین کودکان برخوردارند. شیر شکلاتی، به دلیل نسبت ایده‌آل کربوهیدرات به پروتئین، می‌تواند یک نوشیدنی مناسب برای ریکاوری عضلات بعد از تمرین باشد. با این حال، باید به این نکته توجه داشت که شیرهای طعم‌دار معمولاً حاوی شکر اضافه شده هستند و مصرف بیش از حد آنها می‌تواند منجر به افزایش وزن و سایر مشکلات سلامتی شود.
شیرهای بدون لاکتوز و جایگزین‌ها: برای کسانی که نمی‌توانند لاکتوز را تحمل کنند.
افرادی که به لاکتوز یعنی قند موجود در شیر حساسیت دارند، ممکن است پس از مصرف لبنیات دچار نفخ، گاز و اسهال شوند. شیر بدون لاکتوز، با حذف لاکتوز، این مشکلات را برطرف می‌کند. این نوع شیر، به دلیل تجزیه لاکتوز به قندهای ساده‌تر، طعم کمی شیرین‌تری نسبت به شیر معمولی دارد.
علاوه بر شیر بدون لاکتوز، انواع مختلفی از شیرهای گیاهی و دانه ای نیز به عنوان جایگزین شیر گاو در دسترس هستند:
شیر بز: شیر بز، حاوی پروتئین بیشتری نسبت به شیر گاو است و از نظر کلسیم نیز غنی است. با این حال، میزان چربی اشباع در شیر بز بیشتر از شیر کامل گاو است. مطالعات نشان داده‌اند که شیر بز، مزیت تغذیه‌ای خاصی نسبت به شیر گاو ندارد و احتمال ایجاد حساسیت به آن مشابه شیر گاو است.
شیر سویا: شیر سویا، از سویای خیس خورده تهیه می‌شود و یک منبع مغذی و قوی از پروتئین گیاهی است. این نوع شیر، برای وگان‌ها، افراد با عدم تحمل لاکتوز یا حساسیت به لبنیات، گزینه مناسبی است. توصیه می‌شود از شیر سویایی استفاده کنید که با کلسیم و ویتامین D غنی شده باشد.
شیر بادام: شیر بادام، از بادام آسیاب شده و آب تصفیه شده تهیه می‌شود. این نوع شیر، کم کالری و سرشار از کلسیم است. با این حال، فواید شیر بادام به اندازه مصرف خود بادام خام نیست. شیر بادام، انتخابی خوب برای افراد دارای رژیم کم قند، افراد با حساسیت به لبنیات یا سویا و وگان‌ها است.
شیر برنج: شیر برنج، جایگزینی برای شیر سویا است که به راحتی هضم می‌شود و فاقد آجیل و گلوتن است. این نوع شیر، برای افرادی که حساسیت‌های غذایی متعدد دارند، توصیه می‌شود. شیر برنج، پروتئین کمی دارد و به طور طبیعی کربوهیدرات بالایی دارد.
شیر بادام هندی: شیر بادام هندی، طعم شیرین و خامه‌ای دارد و برای تهیه سوپ‌ها، سس‌ها و چاشنی‌های خامه‌ای غیرلبنی بسیار مناسب است. بافت این نوع شیر شبیه به شیر کامل است، اما کالری کمتری نسبت به شیر بدون چربی دارد.
شیر ماکادمیا: شیر ماکادمیا، گزینه دیگری برای گیاهخواران است و مقادیر قابل توجهی کلسیم را تامین می‌کند. این نوع شیر، برای کسانی که به دنبال اجتناب از لبنیات، سویا و گلوتن هستند، انتخاب مناسبی است.
شیر نارگیل: شیر نارگیل، در دو نوع کنسرو شده و “نوشیدنی شیر نارگیل” در دسترس است. شیر نارگیل کنسرو شده، چربی بالایی دارد و برای تهیه سوپ‌ها، پودینگ‌ها و بستنی‌های گیاهی مناسب است. “نوشیدنی شیر نارگیل”، کم کالری‌تر است و می‌تواند به عنوان جایگزین شیر در نوشیدنی‌ها و غلات مورد استفاده قرار گیرد.
شیر دانه کنف: شیر دانه کنف، غلیظ‌تر و خامه‌ای‌تر از شیر سویا است و طعم دانه‌دار کمتری دارد. این نوع شیر، سرشار از چربی‌های امگا ۳ و امگا ۶ است و برای افرادی که حساسیت‌های غذایی متعدد دارند، گزینه مناسبی است.
شیر دانه کتان: شیر دانه کتان، از روغن کتان فشرده سرد مخلوط با آب تصفیه شده تهیه می‌شود. این نوع شیر، حاوی اسیدهای چرب امگا ۳ مفید برای قلب است و برای کسانی که به دنبال شیر بدون لبنیات، بدون طعم سویا یا آجیل هستند، مناسب است.
نکات کلیدی در انتخاب شیر مناسب
به برچسب تغذیه‌ای توجه کنید؛ قبل از خرید شیر، برچسب تغذیه‌ای آن را به دقت بررسی کنید و به میزان کالری، چربی، پروتئین، کلسیم، ویتامین‌ها و مواد معدنی موجود در آن توجه کنید.
به حساسیت‌های غذایی خود توجه کنید؛ اگر به هر نوع ماده غذایی حساسیت دارید، شیر مناسب را با دقت انتخاب کنید.
هدف خود را مشخص کنید؛ هدف شما از مصرف شیر چیست؟ آیا به دنبال کاهش وزن هستید؟ یا می‌خواهید پروتئین بیشتری دریافت کنید؟ انتخاب شیر مناسب، به هدف شما بستگی دارد.
طعم را در نظر بگیرید؛ شیرها طعم‌های متفاوتی دارند. قبل از خرید، کمی از شیر را تست کنید و شیری را انتخاب کنید که از طعم آن لذت ببرید.
به غنی‌سازی توجه کنید؛ بسیاری از شیرهای گیاهی، با ویتامین‌ها و مواد معدنی ضروری مانند کلسیم و ویتامین D غنی شده‌اند. در هنگام خرید، به این نکته توجه کنید.
با توجه به این راهنمای جامع و با در نظر گرفتن نیازها و سلیقه خود، می‌توانید شیر مناسب را انتخاب کرده و از فواید بی‌شمار آن برای سلامتی خود بهره‌مند شوید. به یاد داشته باشید که تنوع در رژیم غذایی، رمز سلامتی و شادابی است. از امتحان کردن انواع مختلف شیر نترسید و بهترین گزینه را برای خود پیدا کنید.
راز سلامتی مو، در بشقاب غذای شما
آیا می‌دانستید زیبایی و سلامت موهای شما از آشپزخانه شروع می‌شود؟ بله، درست شنیدید! «راز سلامتی مو در بشقاب غذای شما» پنهان است. با تغذیه درست و اصولی، می‌توانید به موهای خود جانی دوباره ببخشید و با ریزش مو خداحافظی کنید.
ریزش مو مشکلی است که امروزه افراد زیادی در سراسر جهان با آن دست و پنجه نرم می‌کنند. شاید در نگاه اول، موضوعی ساده یا صرفاً یک دغدغه زیبایی به نظر برسد، اما واقعیت این است که مو برای بسیاری از ما چیزی فراتر از یک عنصر ظاهری است. سلامت مو رابطه مستقیمی با اعتماد به نفس، سلامت روانی و حتی احساس تعلق اجتماعی دارد به همین خاطر وقتی روند ریزش مو آغاز می‌شود، افراد به سرعت به دنبال دلیل و درمان آن می‌گردند.
در گذشته عوامل ژنتیکی و هورمونی مهمترین عامل ریزش مو شناخته می شد، اما تحقیقات جدید نشان می دهد؛ تغذیه و سبک زندگی روزمره نقشی به همان اندازه مهم و گاهی حتی تعیین‌کننده در سلامت موها دارند. بر اساس گزارش منتشره در سایت مدیکال نت؛ مصرف بالای نوشیدنی‌های شیرین می‌تواند احتمال ریزش مو را به شکل قابل توجهی افزایش دهد.
علت نقش تغذیه بر سلامت مو
مو یک بافت زنده است که رشد آن از طریق فولیکول‌ها صورت می‌گیرد. فولیکول‌ها به مواد مغذی، اکسیژن و هورمون‌ها برای ادامه فعالیت نیاز دارند. اگر بدن در دریافت مواد مغذی کلیدی مانند پروتئین، آهن، ویتامین D یا دیگر ریزمغذی‌ها دچار کمبود شود، این کمبود به سرعت در کیفیت موها نمایان خواهد شد. موها شکننده می‌شوند، رشدشان کند شده و در نهایت ریزش آن آغاز می‌شود.
دانشمندان معتقدند همان‌طور که سوءتغذیه باعث ریزش گسترده مو می شود، انتخاب‌های کوچک غذایی روزانه نیز روی سلامت مو تأثیر دارد. بنابراین اینکه در طول هفته چه می‌خوریم و چه می‌نوشیم، می‌تواند تفاوت بزرگی در میزان ریزش مو ایجاد کند.
مرور یک تحقیق بزرگ
در یک بررسی سیستماتیک، که در مجموع، بیش از ۶۱ هزار نفر در آن شرکت کرده بودند. یافته‌ها نشان داد که، کمبود ویتامین های زیر بر روی ریزش مو تاثیر مستقیمی دارد:
ویتامین D: سطح پایین این ویتامین به‌طور مستقیم با ریزش بیشتر مو، به‌ویژه آلوپسی (ریزش موی خودایمنی) و آلوپسی آندروژنتیک (طاسی الگوی مردانه و زنانه) مرتبط است.
نوشیدنی‌های شیرین: مردانی که بیش از سه و نیم لیتر نوشیدنی شیرین در هفته مصرف می‌کردند، به شکل قابل توجهی بیشتر دچار ریزش مو شده بودند.
آهن: کمبود آهن به کاهش رشد مو منجر می‌شود، در حالی که مکمل آهن به بهبود وضعیت کمک می‌کند.
پروتئین: مردانی که رژیم غذایی بسیار کم‌پروتئین داشتند، در عرض فقط دو هفته شاهد تغییرات منفی در ضخامت و رنگدانه‌های مو بودند.
نقش نوشیدنی‌های شیرین بر ریزش مو
یکی از یافته‌های جالب این پژوهش، اثر نوشیدنی‌های شیرین بر ریزش مو بود. نوشابه‌ها، آبمیوه‌های صنعتی و نوشیدنی‌های انرژی‌زا پر از قندهای ساده هستند. این قندها علاوه بر افزایش خطر دیابت و چاقی، به‌طور غیرمستقیم بر روی ریزش موها اثر می‌گذارند. افزایش قند خون و التهاب ناشی از آن می‌تواند جریان خون رسانی به فولیکول‌ها را مختل کند. همین امر سبب می‌شود فولیکول‌ها ضعیف شده و بر روند ریزش مو سرعت بخشد.
جالب است بدانید در مطالعه‌ای که روی بیش از هزار مرد جوان چینی انجام شد، مشخص شد کسانی که مصرف نوشیدنی‌های شیرینشان از سه و نیم لیتر در هفته بیشتر بود، چند برابر بیش از سایرین دچار ریزش مو شده بودند.
تاثیر الکل بر ریزش مو
الکل یکی دیگر از متهمان اصلی در این زمینه است. مصرف الکل نه تنها احتمال ریزش مو را افزایش می‌دهد، بلکه با سفید شدن زودهنگام موها نیز ارتباط دارد. دلیلش ساده است: الکل جذب مواد مغذی در بدن را مختل می‌کند و همین امر، بدن را با کمبودهایی مواجه می‌سازد که نتیجه‌اش در فولیکول‌های مو نمایان می‌شود.
مواد غذایی مفید برای مو
این پژوهش فقط بر روی عوامل منفی که بر روی ریزش مو تاثیر دارد تمرکز ندارد بلکه به مواد غذایی مفید بر رشد و پر پشتی مو نیز می پردازد. این مواد عبارتند از
چای سبز: مکمل‌های حاوی چای سبز در چند آزمایش بالینی با کاهش ریزش مو همراه بودند.
برگ خرمالو: در این آزمایش، عصاره برگ‌های خرمالو موجب افزایش ضخامت تارهای مو می شود.
سویا و سبزیجات خانواده کلم: هرچند نتایج قطعی نبود، اما مصرف بیشتر این مواد غذایی با کاهش ریزش مو ارتباط دارد.
کمپلکس‌های پروتئینی و مکمل‌های خاص: برخی ترکیبات مانند غشای پوسته تخم‌مرغ یا مکمل‌های دریایی، بهبود تراکم یا براقیت مو را نشان دادند، هرچند دانشمندان نسبت به احتمال سوگیری در این نتایج هشدار داده اند.
اهمیت سبک زندگی
سلامت مو تنها به نوع غذاها بستگی ندارد، بلکه سبک زندگی کلی هم بر روی آن نقش دارند. کم‌خوابی، استرس مزمن، مصرف دخانیات و بی‌تحرکی همگی می‌توانند شرایط را بدتر کنند. برای همین، متخصصان توصیه می‌کنند علاوه بر اصلاح رژیم غذایی، مدیریت استرس و خواب کافی را هم باید جدی بگیریم.
نتیجه گیری
ریزش مو فقط یک مشکل زیبایی نیست. بسیاری از افراد پس از شروع ریزش مو، دچار کاهش اعتماد به نفس و مشکلات روحی می‌شوند. حتی در مواردی، افسردگی و اضطراب هم گزارش شده است. بنابراین وقتی یک عامل ساده مثل تغذیه می‌تواند این روند را کند یا متوقف کند، توجه به آن اهمیت دوچندانی پیدا می‌کند.
این بررسی بزرگ نشان می‌دهد که برای داشتن موهای سالم، تنها نباید به ژنتیک تکیه کرد. تغذیه روزانه، انتخاب نوشیدنی‌ها، مصرف یا پرهیز از مکمل‌ها و حتی سبک زندگی، همه با هم در این مسیر نقش دارند.
بنابراین برای مراقبت بهتر از موهایتان:
سطح ویتامین D و آهن بدن را در حد مطلوب نگه دارید.
مصرف نوشیدنی‌های شیرین و الکل را به حداقل برسانید.
پروتئین کافی دریافت کنید.
سبزیجات متنوع، سویا و منابع گیاهی را در رژیم خود بگنجانید.
استرس و کم‌خوابی را مدیریت کنید. تا موهایی زیبا، براق و پرپشت داشته باشید.