چگونه کودک خود را از بچگی به درس خواندن علاقه‌مند کنیم

بسیاری از دانش‌آموزان موفق، از همان ابتدا در درس خواندن و مطالعه قوی نبودند، بلکه کم‌کم و با یاد گرفتن روش‌های درست مطالعه به این موفقیت رسیده‌اند. شخصیت کودک، محیط آموزشی، روش‌های تربیتی و نقش والدین از عوامل اساسی در میزان علاقه‌مندی آن‌ها به یادگیری و پیشرفت تحصیلی محسوب می‌شوند.

بسیاری از دانش‌آموزان موفق، از همان ابتدا در درس خواندن و مطالعه قوی نبودند، بلکه کم‌کم و با یاد گرفتن روش‌های درست مطالعه به این موفقیت رسیده‌اند. شخصیت کودک، محیط آموزشی، روش‌های تربیتی و نقش والدین از عوامل اساسی در میزان علاقه‌مندی آن‌ها به یادگیری و پیشرفت تحصیلی محسوب می‌شوند.

هرچقدر کودک باهوش‌تر باشد و مطالب را سریع‌تر یاد بگیرد، علاقه‌اش به درس نیز بیشتر می‌شود، زیرا یادگیری برای او به یک تجربه لذت‌بخش تبدیل خواهد شد. در این مقاله، به بررسی راهکارهای مؤثر برای افزایش علاقه کودکان به درس و مطالعه خواهیم پرداخت.

چرا برخی کودکان علاقه‌ای به درس خواندن ندارند؟

پیش از آنکه به بررسی روش‌های افزایش انگیزه تحصیلی بپردازیم، لازم است ابتدا دلایل عدم علاقه برخی کودکان به درس و مطالعه را بشناسیم. عوامل مختلفی می‌توانند در کاهش علاقه کودک به تحصیل نقش داشته باشند که در ادامه به مهم‌ترین آن‌ها اشاره خواهیم کرد:

-فشار بیش از حد والدین

برخی والدین با تعیین انتظارات بیش از حد و اجبار کودک به مطالعه، ناخواسته علاقه او را از بین می‌برند. تأکید بر نمرات بالا، مقایسه با دیگران و مجبور به شرکت در کلاس‌های متنوع آموزشی بدون در نظر گرفتن نیازهای کودک، می‌تواند باعث ایجاد استرس، اضطراب و در نهایت دلزدگی او از یادگیری شود.

– روش‌های آموزشی یکنواخت

سیستم‌های آموزشی سنتی که بر روش‌های خشک و تکراری متکی هستند، ممکن است باعث کاهش اشتیاق کودکان به یادگیری شوند. عدم استفاده از روش‌های خلاقانه مانند بازی‌های آموزشی، داستان‌گویی و … می‌تواند فرآیند یادگیری را برای کودک خسته‌کننده کند.

– عدم وجود الگوهای مناسب

کودکان اغلب از رفتار والدین الگو می‌گیرند. اگر والدین خودشان اهل مطالعه نباشند، کودک نیز انگیزه‌ای برای این کار نخواهد داشت.

– کمبود پاداش و تشویق

کودکان برای انجام هر فعالیتی، به انگیزه و تقویت مثبت نیاز دارند. اگر تلاش‌های آن‌ها در مسیر یادگیری نادیده گرفته شود و تشویقی دریافت نکنند، ممکن است انگیزه خود را از دست بدهند.

– تنبیه کردن

سرزنش یا تنبیه کودک به دلیل عملکرد درسی یا انجام تکالیف می‌تواند تأثیر منفی بر انگیزه آن‌ها بگذارد. این موضوع به‌ویژه در مورد تنبیه‌های فیزیکی، نه‌تنها یادگیری را دشوارتر می‌کند، بلکه اعتمادبه‌نفس کودک را نیز کاهش می‌دهد.

بهترین روش‌ها برای ایجاد انگیزه تحصیلی در کودکان

ایجاد انگیزه تحصیلی در کودکان نیاز به خلاقیت، صبر و استفاده از روش‌های متنوع دارد. در ادامه، بهترین روش‌ها را برای تقویت انگیزه تحصیلی در کودکان را معرفی می‌کنیم:

– یادگیری را به یک بازی تبدیل کنید

کودکان عاشق بازی هستند. اگر مطالعه را در قالب بازی‌های آموزشی ارائه دهید، جذاب‌تر خواهد شد.

– تنوع در روش‌های آموزشی

برای کمک به یادگیری بهتر کودکان می‌توان از روش‌های متنوعی مانند قصه‌گویی و استفاده از داستان‌های جذاب، آموزش تصویری با بهره‌گیری از تصاویر و ویدیوها و یادگیری عملی از طریق انجام آزمایش‌های ساده در دروس علمی استفاده کرد.

– ایجاد یک فضای مطالعه جذاب

محیط یادگیری کودک باید آرام، منظم و دلنشین باشد. استفاده از نور مناسب، صندلی راحت و وسایل رنگی می‌تواند انگیزه کودک را افزایش دهد.

– تشویق و پاداش‌های مثبت

تشویق کودکان برای تلاش‌هایشان باعث افزایش انگیزه آن‌ها می‌شود. برخی روش‌های تشویق عبارتند از:

دادن جایزه‌های کوچک برای مطالعه و پیشرفت تحصیلی.

تحسین کردن کودک در حضور دیگران برای افزایش اعتمادبه‌نفس.

– استفاده از تکنولوژی

کودکان علاقه زیادی به ابزارهای دیجیتال دارند، پس از این علاقه در مسیر یادگیری استفاده کنید.

چگونه کودک خود را از بچگی به درس خواندن علاقه‌مند کنیم

– هدفمند کردن کودک

انگیزه ارتباط مستقیمی با هدف دارد. والدین می‌توانند به کودکان کمک کنند تا اهداف کوچک و قابل دستیابی برای خود تعیین کنند و یاد بگیرند که مطالعه، مسیری برای رسیدن به این اهداف است.

– استفاده از روش‌های تند خوانی از سنین کودکی

اگر والدین احساس می‌کنند که نمی‌توانند کودک خود را به تنهایی به درس و مطالعه علاقه‌مند کنند، می‌توانند از دوره‌های آموزشی مخصوص کمک بگیرند. یکی از این دوره‌ها، دوره تند خوانی و تقویت حافظه و تمرکز است. در این دوره، با آموزش اصولی، به کودک یاد داده می‌شود که چگونه درست مطالعه کند، حافظه‌اش را تقویت و با تمرکز بیشتری درس بخواند.

چگونه با تکنیک تند خوانی کودک را به مطالعه علاقه مند کنیم؟

بسیاری از والدین با این چالش روبه‌رو هستند که فرزندشان حوصله‌ی مطالعه را ندارد یا خواندن را کُند و خسته‌کننده می‌داند. یکی از راهکارهای مؤثر برای حل این مشکل، آموزش تند خوانی از سنین پایین است. کودکانی که مهارت تند خوانی را یاد می‌گیرند، در مدرسه عملکرد بهتری دارند، اعتماد به نفس بیشتری پیدا می‌کنند و از یادگیری لذت می‌برند.

این تکنیک نه‌تنها سرعت خواندن کودک را افزایش می‌دهد، بلکه حافظه، تمرکز و پردازش اطلاعات را نیز تقویت می‌کند. یک راهکار فوق‌العاده برای یادگیری تکنیک تند خوانی و تقویت مهارت‌های مطالعه کودکان، شرکت در دوره آموزشی کتاب‌دانه است. این دوره با استفاده از روش‌های جذاب و بازی‌محور، به کودک کمک می‌کند تا مطالعه را به یک عادت لذت‌بخش تبدیل کند.

-کاهش خستگی در مطالعه

یکی از دلایل بی‌علاقگی کودکان به مطالعه، کند بودن فرآیند خواندن و درک مطلب است. تند خوانی باعث می‌شود کودک سریع‌تر متن را پردازش کند و از مطالعه لذت ببرد.

. افزایش درک مطلب و تقویت حافظه

کودکانی که تند خوانی را یاد می‌گیرند، توانایی درک و به خاطر سپردن مطالب را نیز افزایش می‌دهند. این امر باعث می‌شود که کودک هنگام مطالعه احساس موفقیت کند و علاقه‌اش به خواندن بیشتر شود.

. افزایش اعتماد به نفس در یادگیری

وقتی کودک بتواند متن‌های مختلف را سریع و درست بخواند، حس اعتماد به نفس بالاتری در درس و یادگیری پیدا می‌کند. این احساس باعث می‌شود که او از مطالعه لذت ببرد و به آن به‌عنوان یک فعالیت سرگرم‌کننده نگاه کند.

نتیجه‌گیری

تشویق کودکان به مطالعه، فرآیندی تدریجی است که نیاز به صبر و حوصله دارد. والدین و مربیان با استفاده از روش‌های انگیزشی، بازی‌های آموزشی، استفاده از تکنیک های تند خوانی می‌توانند کودکان را به یادگیری علاقه‌مند کنند و زمینه‌ای را فراهم کنند که کودک نه‌تنها به مطالعه علاقه‌مند شود، بلکه این علاقه را به یک عادت پایدار در مسیر رشد علمی و فردی خود تبدیل کند.

معاون وزیر بهداشت میزان صادرات صنایع آرایشی و بهداشتی را ناکافی خواند

معاون وزیر بهداشت و رئیس سازمان غذا و دارو صادرات ۱۵۰ میلیون دلاری شوینده‌ها و محصولات بهداشتی را با توجه به توانمندی‌های صنعت داخلی ناکافی دانست و خواستار تمرکز بیشتر بر توسعه صادرات در این حوزه شد.

دکتر مهدی پیرصالحی با اشاره به صادرات ۱۵۰ میلیون دلاری محصولات شوینده و بهداشتی، این رقم را با توجه به توانمندی‌های صنعت داخلی، ناکافی دانست و خواستار تمرکز بیشتر بر توسعه صادرات در این حوزه شد.

وی اظهار کرد: «تولیدکنندگان صنایع شوینده و آرایشی با توجه به ظرفیت‌های موجود، باید نقش فعالتری در توسعه بازارهای صادراتی ایفا کنند. عملکرد بازار داخلی این محصولات مطلوب بوده و اکنون زمان آن رسیده است که رویکرد صادرات‌محور در اولویت قرار گیرد.

پیرصالحی با تأکید بر اینکه ظرفیت موجود صنعت با میزان صادرات فعلی هم‌خوانی ندارد، افزود: «تعداد زیادی شرکت موفق در این حوزه فعال هستند، اما سهم صادراتی آن‌ها اندک است. در سال جاری باید با برنامه‌ریزی دقیق و هدفمند، زمینه حضور مؤثر در بازارهای بین‌المللی فراهم شود.

معاون وزیر بهداشت همچنین با اشاره به توان تولید ماشین‌آلات صنعتی در کشور، تصریح کرد: «اگرچه حوزه ماشین‌آلات تحت نظارت وزارت صمت قرار دارد، اما خوشبختانه بخش زیادی از تجهیزات مورد استفاده در این صنعت با کیفیت بالا در داخل کشور تولید می‌شود و در اختیار تولیدکنندگان قرار دارد.

وی نظارت بر کیفیت را از اولویت‌های اصلی سازمان غذا و دارو دانست و گفت: «کارشناسان اداره کل آرایشی و بهداشتی به‌صورت دقیق بر کیفیت محصولات نظارت دارند. امروز می‌توان گفت محصولات تولید داخل از لحاظ کیفی، قابلیت رقابت با نمونه‌های مشابه خارجی را دارند.

پیرصالحی همچنین به موضوع قاچاق و وجود محصولات تقلبی در این حوزه اشاره کرد و افزود: «اگر بخشی از نیاز بازار از طریق واردات کنترل‌شده تأمین شود، می‌توان از رشد بازار قاچاق جلوگیری کرد، هرچند محصولات دارای مشکل در بازرسی‌های میدانی از بازار جمع‌آوری می‌شود، اما آمار دقیقی از حجم قاچاق در دست نیست و شواهد میدانی حاکی از گستردگی آن است.

ابتلا به پارکینسون در ایران ۴۰ درصد بیشتر از میانگین جهانی

نایب رئیس انجمن پارکینسون ایران با بیان اینکه ابتلا به پارکینسون در ایران ۴۰ درصد بیشتر از میانگین جهانی است گفت: هزینه‌های درمانی بیماران پارکینسون به بیش از ۳۰ میلیون تومان در ماه می‌رسد که اغلب توانایی پرداخت چنین هزینه‌ای را نداشته و پوشش بیمه‌ای نیز نامناسب است.

به گزارش از انجمن پارکینسون ایران، محسن میرمحمدی روز شنبه در همایش روز جهانی پارکینسون در بوستان گفت و گو، افزود: بیماری پارکینسون دومین بیماری شایع عصبی است که علایم آن شامل سفتی عضلات، کندی حرکات و عدم تعادل است.

وی با اشاره به اینکه تاکنون هیچ درمانی برای بهبودی بیماری پارکینسون در دنیا شناخته نشده، گفت: درمان‌هایی که اکنون بر روی بیماران صورت می‌ گیرد فقط برای بهبود علائم بیماری موثر هستند.

میرمحمدی تصریح کرد: ابتلا به پارکینسون با سرعت بسیار زیادی در حال افزایش است که پیش بینی می‌شود آمار بیماران مبتلا به پارکینسون در ایران به بیش از ۲۵۰ هزار مورد رسیده باشد، متاسفانه طبق این آمار ابتلا به پارکینسون در ایران ۴۰ درصد از میانگین جهانی بیشتر است.

به گفته وی، با اینکه دلایل شیوع پارکینسون ناشناخته است اما از عوامل موثر آن می‌توان به استرس، استفاده زیاد از سموم کشاورزی و پارازیت‌ها اشاره کرد.

نایب رئیس انجمن پارکینسون ایران به مشکلات بیماران پارکینسون در کشور اشاره کرد و افزود: متاسفانه این بیماران با مشکلات فراوانی مواجه هستند که مهمترین آن عدم دسترسی کافی به داروی با کیفیت است.

میرمحمدی با گلایه از عدم پوشش مناسب بیمه‌ای برای بیماران پارکینسون، گفت: هزینه‌های درمانی بیماران پارکینسون شامل دارو درمانی، گفتار درمانی و تغذیه مناسب به بیش از ۳۰ میلیون تومان در ماه می‌رسد که اغلب توانایی پرداخت چنین هزینه‌ای را نداشته و پوشش بیمه‌ای نامناسب و ناکافی برای این بیماری تعریف و تصویب شده است.

وی بیان کرد: انجمن پارکینسون طبق برنامه‌ریزی‌هایی که انجام داده در تلاش است تا به زودی کلینیک تخصصی برای بیماران اختلالات حرکتی را در تهران تاسیس کند.

نایب رئیس انجمن پارکینسون ایران اظهار داشت: نیازمند همکاری وزارت‌خانه‌ها، نهادهای دولتی، شهرداری‌ها و دیگر ارگان‌ها با این انجمن هستیم تا مبتلایان به پارکینسون شناسایی و وضعیت بیماران ساماندهی شود.

رای گیری کلیات لایحه حمایت از زنان در برابر خشونت به هفته آینده موکول شد

 سخنگوی کمیسیون اجتماعی مجلس با اشاره به بررسی لایحه حفظ کرامت و حمایت از زنان در برابر خشونت در جلسه امروز این کمیسیون گفت: این لایحه یک‌سری ایرادات و اشکالات جزئی داشت که برای رفع و تصحیح به کارگروه تخصصی عودت داده و براساس تصمیم کمیسیون در جلسه روز یکشنبه هفته آینده این کمیسیون کلیات لایحه با اصلاحاتی که در کارگروه اعمال می‌شود، طرح و به رأی گذاشته خواهد شد.

ولی داداشی، در تشریح نشست این کمیسیون گفت: در جلسه کمیسیون اجتماعی مجلس لایحه حفظ کرامت و حمایت از زنان در برابر خشونت با حضور معاون امور زنان و خانواده رئیس جمهور، مشاور رئیس قوه قضائیه در امور زنان و خانواده، نمایندگانی از دستگاه‌های مربوطه، مرکز تحقیقات اسلامی مجلس و مرکز پژوهش‌های مجلی بررسی شد.

سخنگوی کمیسیون اجتماعی مجلس توضیح داد: با توجه به اینکه کارگروه و کمیته زنان و خانواده مجلس مسئول بررسی این لایحه بود، امروز متن نهایی جلسات این کارگروه در چند ماده در کمیسیون ارائه شد که یک‌سری ایرادات و اشکالات جزئی داشت و برای رفع و تصحیح به کارگروه تخصصی عودت داده شد تا با حضور نمایندگان کمیسیون و نمایندگانی از دستگاه‌های اجرایی مربوطه یک اصلاحیه در متن موادی که قبلا آماده شده بود، صورت بگیرد.

داداشی خبر داد: در جلسه هفته آینده این کمیسیون، کلیات این لایحه با اصلاحاتی که در کارگروه اعمال می‌شود، طرح و به رأی گذاشته خواهد شد که درصورت تصویب برای تصویب نهایی به صحن علنی مجلس ارائه می‌شود.

تک‌فرزندی و بی‌فرزندی بازتاب ساختارهای اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی

پژوهشگر حوزه جمعیت و خانواده مطرح کرد؛

 پژوهشگر حوزه جمعیت و خانواده گفت: تک‌فرزندی و بی‌فرزندی نه به عنوان ترجیح فردی، بلکه به مثابه بازتاب آسیب‌های ساختاری در سه حوزه اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی است که باید مورد تحلیل و بررسی قرار گیرد.

سپهر کرمی با بیان اینکه بر پایه آمارهای رسمی، کاهش نرخ رشد جمعیت به‌ ویژه پس از دهه‌های ۱۳۵۰ تا ۱۳۶۰ شمسی، ایران را با چالش‌های بی‌سابقه‌ای همچون پیری جمعیت، کاهش نیروی کار جوان و تهدید پایه‌های اقتدار ملی مواجه کرده است، گفت: هشدارهای مکرر مقام معظم رهبری درباره لزوم بازاندیشی در سیاست‌های جمعیتی، بازتابی از عمق این نگرانی‌ها در سطح کلان نظام است.

وی افزود: تک‌فرزندی و بی‌فرزندی را باید نه به عنوان ترجیح فردی، بلکه به مثابه بازتاب آسیب‌های ساختاری در سه حوزه اقتصادی مانند نابرابری فرصت‌ها، فرهنگی مانند تغییر الگوهای فرزندپروری و اجتماعی از جمله فردگرایی افراطی، تحلیل کرد و لازم است راهکارهایی جامع مبتنی بر تقویت همزمان امنیت اقتصادی، بازسازی هنجارهای حمایتگرایانه و رفع موانع نهادی فرزندآوری در دستور کار قرار گیرد تا از تشدید بحران جمعیتی و تبعات جبران‌ناپذیر آن جلوگیری شود.

کرمی اظهار کرد: بر اساس داده‌های پیمایش ملی خانواده، حدود ۳۰ درصد افراد بدون فرزند، تمایلی به فرزندآوری نداشتند که مهم‌ترین دلایل آن شامل نگرانی از هزینه‌های اقتصادی فرزندان، عدم علاقه به مسئولیت‌پذیری والدین، چالش‌های مرتبط با آینده فرزندان، شرایط کاری و هزینه فرصت، روابط بین همسران و مشکلات سلامتی بوده است.

وی افزود: تحلیل‌ها نشان می‌دهد عواملی مانند افزایش سن، تحصیلات بالاتر و تغییر اولویت‌های فردی، احتمال بی‌فرزندی را افزایش می‌دهد؛ درحالی‌که در سطح کلان، شهرنشینی، بهبود مشارکت اقتصادی زنان و کاهش نرخ بیکاری می‌توانند به کاهش این روند کمک کنند.

کرمی با بیان اینکه در این پژوهش محدودیت‌های اجتماعی و زناشویی فرزند برای والدین، هزینه‌های بالای نگهداری فرزند و مخاطره‌های بارداری برای زنان از جمله دلایل اصلی بی‌فرزندی داوطلبانه عنوان شده‌اند، تاکید کرد: پژوهشی در سال ۱۳۹۷ با مصاحبه ۱۸ زن متأهل تهرانی نشان داد که اگرچه این زنان برای فرزند ارزش ذاتی قائلند، اما تصمیم‌گیری درباره فرزندآوری را مبتنی بر عقلانیت فردی و ارزیابی کیفیت رابطه زناشویی خود انجام می‌دهند.

وی افزود: در این پژوهش همچنین مطالعه ای بر روی ۳۳ زوج تهرانی انجام شد، مهم‌ترین عوامل بی‌فرزندی را جامعه مخاطره‌آمیز، تجربه‌های ناگوار شخصی مانند آسیب‌های اجتماعی، تجارب منفی والدین، پوچ‌انگاری زندگی و عوامل زمینه‌ای مانند افزایش سن ازدواج، کاهش منابع طبیعی و کمبود حمایت اجتماعی معرفی کرد.

تصمیم به بی فرزندی تحت تاثیر تجربیات سیاسی- اجتماعی افراد

این پژوهشگر حوزه خانواده ادامه داد: همچنین مطالعه بر روی زوج‌های بی‌فرزند در ۶ شهر ایران تأکید دارد که تصمیم به بی‌فرزندی اغلب تحت تأثیر تجربیات مستقیم افراد از شرایط سیاسی – اجتماعی محیط پیرامون شکل می‌گیرد.

کرمی با بیان اینکه بر اساس نتایج سرشماری سال ۱۳۹۵، میزان تک‌فرزندی در ایران، بسته به گروه‌های مختلف زنان ۴۰ تا ۵۰ ساله، بین ۸ تا ۱۲ درصد برآورد شده است، گفت: از نظر فنی، با توجه به شرایط باروری کشور در دهه ۱۳۶۰، رقم ۱۲ درصد به عنوان آمار دقیق‌تر در نظر گرفته می‌شود، با این حال، این ارقام تحت تأثیر شرایط باروری پیش از اجرای سیاست‌های کنترل موالید قرار دارند، بنابراین نمی‌توانند به‌طور کامل شرایط فعلی را بازتاب دهند.

وی تاکید کرد: برای دستیابی به تصویری دقیق‌تر از وضعیت کنونی، باید منتظر نتایج سرشماری‌های جدید بود، انتظار می‌رود در این سرشماری‌ها، افزایش قابل توجهی در میزان تک‌فرزندی مشاهده شود.

رابطه تمایل به فرزندآوری، وضعیت اشتغال و سطح تحصیلات

وی با بیان اینکه تمایلات فرزندآوری بر حسب وضعیت اشتغال نیز متفاوت است، تاکید کرد: برخلاف انتظار، دانشجویان کمترین میزان تمایل به بی‌فرزندی را بیان کردند و بیشترین تمایل را به داشتن سه فرزند یا بیشتر اعلام کردند، در مقابل افراد شاغل و بیکار بیش از سایرین خواستار بی‌فرزندی بودند.

به گفته وی، رابطه بین تمایلات فرزندآوری و سطح تحصیلات نیز از نظر آماری معنادار بود؛ افراد بی‌سواد با ۴.۴ درصد، بیشترین تمایل به بی‌فرزندی را داشتند و ۳۳.۸ درصد از همین گروه بیشترین تمایل را نیز به داشتن سه فرزند یا بیشتر اعلام کردند.

کرمی ادامه داد: افراد با تحصیلات دانشگاهی نیز کمترین تمایل را به داشتن سه فرزند یا بیشتر داشتند و تمایل به تک‌فرزندی نیز در بین این گروه کمتر از سایرین بود.

به گفته کرمی، نتایج همچنین نشان می‌دهد که ساکنان مناطق شهری تمایلات و ایده‌آل‌های باروری پایین‌تری دارند، به‌ طور مشخص، ۲۰ درصد از افراد ساکن شهرها تمایل به داشتن کمتر از ۲ فرزند دارند، در حالی که این رقم برای افراد ساکن روستا ۱۲.۵ درصد است.

تاثیر جنسیت و سن بر تمایل به فرزندآوری

این پژوهشگر حوزه جمعیت و خانواده ادامه داد: نتایج نشان می‌دهد که سن، جنسیت، مذهب، وضعیت اشتغال و قومیت، تأثیر معناداری بر تمایل به کم‌فرزندآوری دارند، به این صورت که هرچه سن افراد در زمان ازدواج بیشتر باشد، احتمال تمایل به کم‌فرزندآوری افزایش می‌یابد.

کرمی افزود: همچنین، مردان ۴۶.۹ درصد بیشتر از زنان احتمال دارد که تمایل به داشتن کمتر از ۲ فرزند داشته باشند و احتمال تمایل به کم‌فرزندآوری در بین افراد شاغل و پیروان اهل تشیع نیز بیشتر است.

وی یادآور شد: پژوهش ها نشان می دهد، افراد با تحصیلات متوسطه و دیپلم، کمتر از افراد بی‌سواد احتمال دارد که تمایل به کم‌فرزندآوری داشته باشند، همچنین افرادی که در سنین بالاتری ازدواج کرده‌اند، احتمال بیشتری دارد که تمایل به داشتن کمتر از ۲ فرزند داشته باشند و مردان در مقایسه با زنان ۵۰ درصد بیشتر احتمال دارد که تمایل به کم‌فرزندآوری داشته باشند.

وی خاطر نشان کرد: همچنین افرادی که ترجیح جنسیتی برای دختر یا پسر بودن فرزند ندارند، در مقایسه با سایرین ۵۲ درصد بیشتر احتمال دارد که خواهان کم‌فرزندآوری باشند.

نداشتن فرزند همیشه به‌صورت انتخابی نیست

کرمی عنوان کرد: پژوهش ها حاکی از آن است که احتمال بی‌فرزندی و تک‌فرزندی در بین افرادی که با یکی از خویشاوندان دور یا نزدیک خود ازدواج کرده‌اند، نیز کمتر از کسانی است که ازدواج غیرخویشاوندی دارند؛ همچنین رابطه منفی بین شرکت در مناسک مذهبی و تمایل به کم‌فرزندآوری دیده می‌شود، به این ترتیب، احتمال خواستن ۲ فرزند و بیشتر در میان افراد مذهبی به‌طور قابل توجهی بیشتر است.

وی با بیان اینکه توجه به این نکته نیز ضروری است همه افرادی که بدون فرزند باقی می‌مانند، این وضعیت را به‌صورت انتخابی و از روی خواست خود تجربه نمی‌کنند، تاکید کرد: برخی افراد ممکن است به‌ دلایل اقتصادی یا مالی، گزینه فرزندآوری را به تأخیر بیندازند یا از آن صرف‌نظر کنند، درحالی‌که گروهی دیگر به فناوری‌های کمک‌باروری مانند IVF (لقاح خارج از بدن) دسترسی ندارند.

به گفته وی، پدیده بی‌فرزندی در کشورهای درحال‌توسعه، اغلب پیامد عوامل ساختاری مانند ناباروری، عدم دسترسی به فناوری‌های نوین باروری، یا موانع فرهنگی و اجتماعی برای فرزندآوری است، بنابراین تلاش برای افزایش دسترسی به خدمات تنظیم خانواده و بهداشت باروری، همراه با توجه به هنجارهای فرهنگی و اجتماعی، می تواند در کاهش بی‌فرزندی ناخواسته در این کشورها مؤثر باشد.

این پژوهشگر خاطرنشان کرد: توانمندسازی اقتصادی جوانان نه از طریق مشوق‌های مقطعی مالی، بلکه با خلق فرصت‌های شغلی پایدار و درآمدزایی مطلوب که موجبات استقلال مالی، احساس امنیت معیشتی و امکان پس‌انداز و ارتقای موقعیت اقتصادی را فراهم آورد، می‌تواند خانواده‌ها را از گرایش اجباری به تک‌فرزندی رهایی بخشد.

متغیرهای مالی چه تاثیری دارند؟

به گفته کرمی، تجربه نشان داده است مشوق‌های مالی صرف، نه تنها نتوانسته اند تأثیری پایدار بر نرخ فرزندآوری داشته باشند، بلکه با ایجاد وابستگی اقتصادی، افزایش ناامیدی اجتماعی و تشدید حس نااطمینانی مالی، به عاملی بازدارنده در تحقق اهداف جمعیتی تبدیل شده‌اند و نکته حائز اهمیت در نقد سیاست‌های مشوق‌محور، تخلیه مسئولیت نهادهای سیاست‌گذار از وظیفه ذاتی خود در ایجاد بسترهای توانمندسازی ساختاری و پایدار اقتصادی است؛ رویکردی که با تفسیر دستاوردهای کوتاه‌مدت مانند پرداخت یارانه‌های نقدی، مسئولیت پذیری در قبال توسعه زیرساخت‌های اشتغال و عدالت اقتصادی را به حاشیه می‌برد.

پژوهشگر حوزه خانواده با اشاره به اینکه از منظر کارشناسان، فرزندآوری به مثابه پدیده‌ای چندبعدی، در گرو تعامل پیچیده‌ای میان متغیرهای اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی است، افزود: بر اساس نظریه‌های جمعیت‌شناسی، انتظار می‌رود در جوامعی که از سطح درآمد سرانه بالاتر و امکانات رفاهی گسترده‌تری برخوردارند، شاهد افزایش تمایل به تشکیل خانواده‌های پرجمعیت باشیم، با این حال، الگوی متناقض تک‌فرزندی در کلان‌شهرهایی مانند تهران، گویای ناکارآمدی این فرضیه در مواجهه با واقعیات جامعه امروز ایران است.

وی گفت: تغییرات بنیادین در سبک زندگی، گسترش فردگرایی و بازتعریف مفهوم رضایتمندی خانوادگی، موجب شده است تک‌فرزندی نه به عنوان گزینه‌ای تحمیلی، بلکه به‌عنوان انتخابی آگاهانه در میان بخش قابل‌توجهی از زوجین نهادینه شود، پدیده‌ای که به رغم تلقی مثبت اولیه، پیامدهای روانشناختی و جامعه‌شناختی گسترده‌ای نظیر انزوای عاطفی کودکان و تضعیف سرمایه اجتماعی نسل آینده را به همراه دارد.

فواید ماست در صبحانه: کمک به سلامت روده بزرگ

 تغذیه سالم و سبک زندگی مناسب می‌تواند در پیشگیری از سرطان روده بزرگ موثر باشد. در این میان، مصرف ماست به عنوان یک ماده غذایی پروبیوتیک، به دلیل دارا بودن باکتری‌های مفید، می‌تواند اثرات مثبتی بر سلامت دستگاه گوارش داشته باشد، بنابراین، افزودن ماست به وعده صبحانه یک عادت سالم و مفید در راستای حفظ سلامت است.

در دنیای امروز، توجه به سلامت دستگاه گوارش و پیشگیری از بیماری‌های مرتبط با آن، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. سرطان روده بزرگ یکی از شایع‌ترین انواع سرطان‌هاست که سبک زندگی و تغذیه نقش بسزایی در پیشگیری از آن ایفا می‌کنند. در این میان، افزودن یک عادت ساده و در عین حال مؤثر به برنامه روزانه، می‌تواند گامی مهم در راستای حفظ سلامت روده بزرگ باشد:

ماست، این فرآورده لبنی تخمیری، سرشار از پروبیوتیک‌ها یا باکتری‌های مفید است که با ایجاد تعادل در فلور میکروبی روده، به بهبود عملکرد دستگاه گوارش کمک می‌کنند. این باکتری‌ها نه تنها به هضم غذا کمک می‌کنند، بلکه با تقویت سیستم ایمنی بدن، از بروز بسیاری از بیماری‌ها، از جمله سرطان روده بزرگ، جلوگیری می‌کنند.

اما مصرف ماست به تنهایی کافی نیست. یک سبک زندگی سالم، شامل تغذیه متعادل، فعالیت بدنی منظم و پرهیز از عادات ناسالم، نقش مهمی در پیشگیری از سرطان روده بزرگ دارد. در این میان، افزودن ماست به وعده صبحانه، به عنوان یک عادت سالم و خوشمزه، می‌تواند گامی موثر در راستای دستیابی به این هدف باشد.

مصرف منظم ماست بخصوص در وعده صبحانه، نقش حفاظتی در برابر ابتلا به یک نوع تهاجمی از سرطان روده بزرگ به نام “سرطان روده بزرگ پروگزیمال” دارد.

بر اساس یک مطالعه جدید، مصرف منظم ماست بخصوص در وعده صبحانه، نقش حفاظتی در برابر ابتلا به یک نوع تهاجمی از سرطان روده بزرگ به نام “سرطان روده بزرگ پروگزیمال” دارد. این سرطان در سمت راست روده بزرگ ایجاد می‌شود.

به گفته نویسندگان این مطالعه که در دویچه وله به چاپ رسیده است، “بیفیدوباکتریوم” نوعی باکتری است که معمولاً در ماست یافت می‌شود و ممکن است “خواص ضدسرطانی” داشته باشد.

دکتر شوجی اوگینو، یکی از نویسندگان مطالعه و رئیس بخش اپیدمیولوژی پاتولوژیک مولکولی در بیمارستان بریگهام و زنان در بوستون، می‌گوید: «پیام اصلی این تحقیق این است که ماست و بخصوص ماست پروبیوتیک و شیرین‌نشده با شکر یک ماده غذایی بسیار مفید برای سلامتی شماست.»

برای انجام این تحقیق، دکتر اوگینو و همکارانش بیش از ۱۳۲ هزار متخصص سلامت را به مدت چهار دهه تحت نظر گرفتند. آن‌ها اطلاعات تغذیه‌ای این افراد، از جمله میزان مصرف ماست را تقریباً هر چهار سال یک‌ بار از طریق پرسش‌نامه جمع‌آوری کردند. در طول مطالعه، ۳ هزار و ۷۹ مورد سرطان روده بزرگ شناسایی شد.

بر اساس نتایج این مطالعه، افرادی که هفته‌ای دو وعده یا بیشتر ماست مصرف می‌کردند، حدود ۲۰ درصد کمتر در معرض ابتلا به سرطان روده بزرگ پروگزیمال قرار داشتند.

اوگینو تأکید می‌کند که تحقیقات بیشتری برای درک مکانیسم دقیق این ارتباط لازم است، اما نتایج نشان می‌دهند که ماست ممکن است باعث “افزایش تنوع میکروبیوم” شود که می‌تواند به بهبود عملکرد سیستم ایمنی کمک کند.

وی افزود که سیستم ایمنی قوی‌تر می‌تواند در برابر سرطان مقاومت بیشتری نشان دهد.

سرطان روده بزرگ یکی از شایع‌ترین سرطان‌ها در سراسر جهان است. بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت (WHO)، در سال ۲۰۲۰، بیش از ۱٫۹ میلیون مورد جدید از سرطان کولورکتال (روده بزرگ و راست‌روده) تشخیص داده شد و بیش از ۹۳۰ هزار مرگ ناشی از این بیماری رخ داد.  سرطان کولورکتال دومین علت مرگ‌ومیر مرتبط با سرطان در سطح جهانی است.

مصرف ماست در وعده صبحانه، یک راهکار ساده و در عین حال مؤثر برای ارتقای سلامت روده بزرگ و پیشگیری از سرطان محسوب می‌شود. پروبیوتیک‌های موجود در ماست، با ایجاد تعادل در فلور میکروبی روده، به بهبود عملکرد دستگاه گوارش و تقویت سیستم ایمنی بدن کمک می‌کنند. با این حال، لازم است توجه داشت که ماست، تنها بخشی از یک سبک زندگی سالم است و برای دستیابی به بهترین نتایج، باید با تغذیه متعادل، فعالیت بدنی منظم و پرهیز از عادات ناسالم همراه شود.

بنابراین، توصیه می‌شود که مصرف ماست را به عنوان یک عادت سالم در برنامه روزانه خود بگنجانید، اما به این نکته نیز توجه داشته باشید که سلامت روده بزرگ، تنها با مصرف ماست تضمین نمی‌شود. داشتن یک سبک زندگی سالم، شامل تغذیه سرشار از فیبر، میوه‌ها و سبزیجات، ورزش منظم و اجتناب از مصرف دخانیات و الکل، نقش بسزایی در پیشگیری از سرطان روده بزرگ دارد.

اکنون که با فواید ماست در صبحانه و نقش آن در سلامت روده بزرگ آشنا شدید، وقت آن است که تغییری در سبک زندگی خود ایجاد کنید. با افزودن ماست به وعده صبحانه و رعایت سایر اصول تغذیه سالم، می‌توانید گامی مهم در راستای حفظ سلامت خود و پیشگیری از سرطان روده بزرگ بردارید. به یاد داشته باشید که پیشگیری، همواره بهتر از درمان است.

گز آردی اصفهان به روش بازاری

گز معمولا سوغات شهرهای اصفهان و کرمان است که به دو صورت آردی و ساده و با انواع مغزها مثل پسته و بادام و … تهیه می‌شود.

طرز تهیه گز خانگی آردی اصفهان در یک نگاه

برای تهیه گز آردی خانگی، ابتدا باید سفیده تخم مرغ‌ها را با همزن برقی به اندازه‌ای هم بزنید که سفیده‌ها پفکی شوند. سپس، سفیده‌های پفکی را در یخچال بگذارید. در ادامه، ترکیب شکر و گلاب را روی حرارت بگذارید و هم بزنید تا شکر در گلاب حل شود.

گلوکز مایع را نیز به این ترکیب اضافه کرده و صبر کنید تا شهد شما غلیظ شود. مقدار اندکی از شهد را به سفیده پفکی اضافه کنید و هم بزنید تا یکدست شود. این ترکیب را به باقی‌مانده شربت اضافه کنید.

حالا، مایه به دست آمده را روی حرارت ملایم قرار دهید و تا زمانی هم بزنید که این مایه به غلظت مناسب برسد. در ادامه، مغزیجات دلخواه مثل مغز پسته یا مغز بادام را به مایه گز اضافه کنید.

در آخر، مقداری آرد سفید را در ظرف مناسبی بریزید و مایه گز را به این ظرف اضافه کنید. سطح مایه گز را صاف کنید و با مقدار دیگری آرد بپوشانید. پس از آن، درب ظرف را ببندید و در یخچال بگذارید تا سفت شود. سپس، گز سفت شده را از یخچال خارج کنید و در ابعاد دلخواه برش بزنید.

برای مطالعه مواد لازم، جزییات و مراحل کامل طرز تهیه گز آردی اصفهان ادامه این مطلب را مطالعه کنید.

مواد لازم برای تهیه گز  آردی اصیل (برای ۶ نفر)

سفیده تخم مرغ: ۲ عدد

شکر: ۱ لیوان فرانسوی دسته‌دار

بادکا (گلوکز مایع): نصف لیوان فرانسوی دسته‌دار

گلاب (دو آتشه): نصف لیوان فرانسوی دسته‌دار

مغز آجیل (پسته فندق، بادام یا گردو): ۲ لیوان فرانسوی دسته‌دار

آرد سفید: به مقدار لازم

طرز تهیه گز آردی را که روش تهیه اصفهانی و کرمانی آن به همین ترتیب است را مرحله به مرحله دنبال کنید.

مرحله اول: سفیده تخم مرغ را هم بزنید

در اولین مرحله از تهیه گز آردی خانگی، دو عدد سفید تخم مرغ را با همزن برقی به اندازه‌ای هم بزنید که پف کند و فرم بگیرد. سفید تخم مرغ باید به اندازه‌ای سفت شود که رد همزن روی سفیده باقی بماند و وقتی ظرف را خم می‌کنید، سفیده تخم مرغ از ظرف بیرون نریزید. سپس، سفیده تخم مرغ پف کرده را در یخچال بگذارید.

مرحله دوم: شهد را آماده کنید

در این مرحله از طرز تهیه گز اصیل اصفهانی، شکر و گلاب را در قابلمه مناسبی (ترجیحا قابلمه نچسب) بریزید و روی حرارت ملایم بگذارید. این ترکیب را به طور مداوم هم بزنید تا شکر در گلاب کاملا حل شود. پیشنهاد می‌کنیم از شعله پخش کن استفاده کنید.

مراقب باشید مایع به دمای جوش نرسد و فقط داغ شده و شکر در آن حل شود. برای این منظور، کافی است شهد شما به دمایی حدود ۸۰ درجه سانتی‌گراد برسد. توجه داشته باشید، این دمای بالایی است و دست را می‌سوزاند.

مرحله سوم: گلوکز مایع را اضافه کنید

وقتی شکر در گلاب حل شد، در این مرحله باید گلوکز مایع را نیز به شهد اضافه کنید. محتویات قابلمه را روی حرارت ملایم به طور مرتب هم بزنید. این کار را تا زمانی ادامه دهید که شهد شما کاملا کشدار و غلیظ شود.

برای اطمینان از قوام مناسب مایه گز، مقداری از آن را بین دو انگشت شصت و اشاره بگذارید و میزان چسبندگی مایه گز را بررسی کنید. اگر حالت چسبنده و کشدار داشت، مایه گز آماده شده است.

مرحله چهارم: سفیده تخم مرغ را اضافه کنید

حالا، سفیده تخم مرغ را از یخچال بیرون بیاورید و به اندازه ۲ قاشق غذاخوری از مایه گز را به سفیده تخم مرغ اضافه کنید. این ترکیب را به خوبی هم بزنید تا کاملا یکدست شود. وقتی ترکیب مایه گز و سفیده تخم مرغ کاملا یکدست شد، این ترکیب را به باقی مانده مایه گز که روی حرارت ملایم است اضافه کنید.

شعله گاز را خاموش نکنید و روی همان حرارت ملایم با همزن برقی یا کفگیر چوبی حسابی مواد را هم بزنید. اگر از کفگیر چوبی استفاده می‌کنید به حالت پارویی و رفت و برگشت مایه را هم بزنید. این کار ممکن است یک ساعت یا بیشتر هم طول بکشد.

در هر صورت چه با همزن برقی و چه با کفگیر چوبی، مایه گز را تا زمانی هم بزنید که کاملا غلیظ و کشدار شود. نشانه آماده شدن مایه گز این است که وسط ظرف جمع شود و از کف ظرف به راحتی جدا شده و به همان ترتیب دوباره کف ظرف بیفتد.

مرحله پنجم: مغزیجات دلخواه را به مایه گز اضافه کنید

حالا، در این مرحله از طرز تهیه گز خانگی، مغز پسته، بادام، گردو یا فندق یا حتی ترکیب این مغزیجات را به صورت خرد شده به مایه گز اضافه کنید. این مواد را به خوبی هم بزنید تا کاملا با یکدیگر مخلوط شوند. سپس، قابلمه حاوی مایه گز را از روی حرارت بردارید.

مرحله ششم: مایه گز را آردی کنید

در این مرحله از تهیه گز اصفهان، کف یک ظرف پیرکس را با یک لایه ضخیم آرد بپوشانید. وقتی مایه گز خنک شد، آن را در ظرف پیرکس روی لایه آرد به صورت یکنواخت پهن کنید. سطح مایه گز را با پشت قاشق کاملا صاف کنید. سپس، یک لایه ضخیم آرد سفید هم روی مایه گز بریزید تا همه سطوح آن به آرد آغشته شود.

مرحله هفتم: مایه گز آردی را در یخچال بگذارید

پس از دنبال کردن همه مراحل بالا، روی ظرف حاوی مایه گز آردی را با سلفون بپوشانید. این ظرف را برای ۳ الی ۴ ساعت در یخچال بگذارید تا مایه گز خوب سرد شود و خودش را بگیرد.

مرحله آخر: گز آردی را سرو کنید

بعد از گذشت این مدت و سفت شدن گز، ظرف حاوی گز آردی را از یخچال بیرون بیاورید و محتویات آن را روی سطح کارتان برگردانید. سپس، با کمک نوک چاقوی تیز، گز خانگی را در ابعاد و به شکل دلخواه برش بزنید. در ادامه، گز خانگی مرغوب را در ظرف سرو بچینید و نوش جان کنید.

نکات مهم در طرز تهیه گز آردی اصفهان و کرمانی

طرز تهیه گز خانگی ساده هم درست مانند همان چیزی است که در دستور بالا برایتان گفتیم؛ با این تفاوت که باید کف و دیواره‌های ظرف پیرکس را به جای آرد با کمی روغن چرب کنید. سپس، مایه گز را در این ظرف بریزید و در یخچال بگذارید تا سفت شود. پس از آن، در طرز تهیه گز لقمه ای، مایه سفت شده را در ابعاد دلخواه برش بزنید.

طرز تهیه گز اصفهان هم عینا مانند گز کرمانی است و علاوه بر گلوکز مایع با گزانگنبین هم درست می‌شود.

در طرز تهیه گز خانگی آردی بدون گلوکز باید به اندازه یک چهارم لیوان عسل را جایگزین گلوکز مایع کنید. باقی مراحل را عینا مطابق دستور بالا دنبال کرده و از طرز تهیه گز با عسل لذت ببرید.

طرز تهیه گز آردی بدون گلوکز هم با گزانگبین و هم با عسل قابل انجام است.

در طرز تهیه گز با گزانگبین باید مقدار مساوی گزانگبین را جایگزین گلوکر مایع کنید. «گزانگبین» یا «انگبین» عصاره و شهدی منحصر به فرد است که در نواحی خوانسار و برخی مناطق چهارمحال و بختیاری از درختچه‌ای به همین نام به دست می‌آید.

افزودن شربت به سفیده تخم مرغ فرم گرفته باید کاملا تدریجی و کنترل شده انجام شود تا مایه یکدستی ایجاد شود.

شربت و سفیده تخم مرغ را با سرعت کم و به آرامی هم بزنید تا بافت پفکی سفیده تخم مرغ هم زده حفظ شود.

چرا گز خانگی شل می‌شود؟

اگر مایه گز را روی حرارت ملایم به اندازه کافی هم نزده باشید، یا اگر شهد شما به غلظت مناسب نرسد، گز به دست آمده نهایتا شل می‌شود.

چرا گز سفت می‌شود؟

قرار دادن مایع گز در معرض حرارت بالا و همچنین، قرار دادن گز آماده در مقابل نور خورشید یا در مجاورت منابع گرمازایی مانند بخاری یا شوفاژ از اصلی‌ترین دلایل از دست رفتن رطوبت گز و سفت شدن آن به حساب می‌آیند.

برای افزودن گزانگبین به مایه گز چه باید کرد؟

گزانگبین به شکل کریستال‌های زرد و قهوه‌ای فروخته می‌شود. بنابراین، پیش از افزودن آن به مایه گز باید گزانگبین را صاف کرده و عصاره‌گیری کنید. برای این منظور، کریستال‌های گزانگبین را باید برای ۲۰ دقیقه در آب گرم با دمای ۷۰ درجه سانتی‌گراد قرار دهید. سپس، مایه به دست آمده را از دستمال تنظیف رد کنید تا عصاره خالص و شفاف آن باقی بماند. قدیمی‌ترها برای شفاف‌تر شدن گزانگبین مقداری سفیده تخم مرغ به آن اضافه کرده و سپس، دوباره گزانگبین را از پارچه تنظیف رد می‌کردند.

بهترین زمان غذا خوردن برای ورزش؛ قبل، حین یا بعد؟

آیا بهتر است قبل از ورزش کردن، در حین ورزش یا بعد از آن غذا بخوریم؟ کارشناسان چه نکاتی را برای بیشینه کردن نتایج ورزش مفید می‌دانند؟

اگر به برخی از افراد خودخوانده متخصص در ورزش در شبکه‌های اجتماعی گوش دهید، آن‌ها قسم می‌خورند که ورزش کردن با شکم خالی چربی بیشتری می‌سوزاند. اما به گفته ابی لانگر، متخصص تغذیه در تورنتو، این تصور نادرستی است که می‌گویند ورزش کردن در حالت ناشتا باعث بهبود عملکرد بدن یا سوزاندن بیشتر کالری می‌شود. او می‌گوید: «تحقیقات نشان می‌دهد که از نظر نتایج، تفاوت زیادی ایجاد نمی‌شود.»پس آیا این بدان معنی است که باید درست قبل از ورزش پروتئین و کربوهیدرات مصرف کنید؟ نه، این هم درست نیست.

در این گزارش که در یورونیوز به چاپ رسیده است ؛ نگاهی داریم به زمان و نحوه مصرف غذا قبل، بعد یا حتی حین تمرین؛ و پیش از هر چیز به یاد داشته باشید که کارشناسان می‌گویند آنچه می‌خورید مهم‌تر از زمان خوردن است.

چه دلیلی برای خوردن قبل از ورزش وجود دارد؟

کالری‌های موجود در غذا در واقع انرژی هستند، بنابراین برای یک تمرین صحیح به آن‌ها نیاز داریم. با این حال، خوردن بیش از حد و خیلی زود قبل از تمرین می‌تواند مشکل‌ساز باشد.

لانگر می‌گوید ورزش کردن خون را از اندام‌هایی مانند معده به سمت عضلات هدایت می‌کند، بنابراین ورزش کردن با شکم پر بر روند هضم تاثیر می‌گذارد و می‌تواند باعث گرفتگی عضلات یا حتی حالت تهوع شود.

این مسئله به‌ویژه در مورد وعده‌های غذایی با چربی، پروتئین یا فیبر بالا صدق می‌کند زیرا این نسبت به کربوهیدرات‌ها زمان بیشتری برای هضم نیاز دارند. لانگر توصیه می‌کند که قبل از ورزش کربوهیدرات مصرف کنید و برای ورزش سنگین، دو تا سه ساعت قبل از آن صبر کنید. او گفت: «لازم نکرده یک ساعت قبل از بازی هاکی یک استیک بزرگ بخورید.

اگر صبح زود یا قبل از شام ورزش می‌کنید، خوردن یک میان‌وعده سرشار از کربوهیدرات مانند یک موز با کره بادام‌زمینی یا ماست با میوه قبل از تمرین اشکالی ندارد. این گونه خوراکی انرژی لازم برای عملکرد خوب را به شما می‌دهد و می‌توانید بعد از تمرین یک وعده کامل بخورید.

بعد از ورزش چه زمانی و چه چیزی باید بخورید؟

آن استیک شاید بعد از ورزش بیشتر به دردتان بخورد، زیرا به گفته کریستا آستین، فیزیولوژیست آمریکایی، بعد از ورزش هضم پروتئین راحت‌تر است.

آستین می‌گوید که اگر حداقل یک ساعت تا وعده غذایی کامل زمان دارید، بهتر است در این فاصله یک میان‌وعده پرپروتئین بخورید تا اشتهایتان را کنترل کنید. دلیل این مسئله چندان ارتباطی به بازیابی عضلات یا جذب مواد مغذی ندارد، بلکه دلیلش آن است که معمولا انسان در حال گرسنگی، انتخاب غذایی درستی ندارد و ممکن است هر غذایی را بخورد، بنابراین بهتر است با خوردن یک خوراکی میان‌وعده پرپروتئین، تا وعده غذایی اصلی صبر کنید.

آستین می‌گوید: «بسیاری از مردم حدود یک ساعت پس از ورزش خیلی گرسنه می‌شوند، و شما نمی‌خواهید این اتفاق بیفتد. بنابراین باید زودتر این موضوع را کنترل کنید، وگرنه ممکن است پرخوری کنید.

لانگر می‌گوید با این حال، این که گفته می‌شود باید بلافاصله پس از تمرین شیک پروتئین بنوشید تا عضلات بزرگ‌تری بسازید، درست نیست و افسانه‌بافی است.

بسیاری از علاقه‌مندان به ورزش به آنچه که «پنجره آنابولیک» نامیده می‌شود اشاره می‌کنند که حدود یک ساعت بعد از ورزش است و در آن زمان بدن برای ترمیم عضلات آماده است.

لانگر می‌گوید: لانگر می‌گوید: «اگر یک فرد معمولی هستید، نیازی نیست که حتماً بلافاصله بعد از ورزش پروتئین بخورید، چون بدن شما برای مدت طولانی‌تری قادر به جذب و استفاده از مواد مغذی است. مسئله مهم‌تر از زمان مصرف، این است که در طول روز، در هر وعده غذایی، مقدار کافی پروتئین دریافت کنید.

او همچنین می‌گوید: «بدن برای ترمیم و نگهداری عضلات به تأمین پیوسته آمینواسیدها مانند پروتئین نیاز دارد، یعنی حدود ۲۵ تا ۳۰ گرم پروتئین در هر وعده غذایی، بسته به عوامل مختلف. اولویت دادن به این موضوع به دستیابی به اهداف کمک خواهد کرد، چه ساخت عضله، چه احساس سیری، چه کاهش وزن، همه این‌ها.

چطور در حین ورزش غذا بخوریم؟

اکثر افرادی که به اندازه کافی در طول روز غذا می‌خورند نیازی به خوردن چیزی در حین ورزش ندارند.

اما اگر شما به شدت ورزش می‌کنید و کارتان بیشتر از یک ساعت طول می‌کشد، مثلا برای مسابقات ماراتن تمرین می‌کنید، می‌توانید از یک میان‌وعده سرشار از کربوهیدرات در وسط تمرین بهره ببرید.

آستین پیشنهاد می‌کند که به جای تمرکز بر زمان خوردن، بر روی این که چه چیزی و چه مقدار بخوریم تمرکز کنیم. او هشدار می‌دهد که از پیچیده کردن بیش از حد این موضوع خودداری کرده و توصیه کرد که دستورالعمل‌های تغذیه‌ای را دنبال کنید.

او می‌گوید: «بزرگ‌ترین چیزی که باید به مردم بیاموزیم این است که تغذیه ساده است. شاید باید تمرکزتان را از مفهوم زمان‌بندی مواد مغذی بردارید و فقط مطمئن شوید که به طور مداوم در طول روز غذا می‌خورید و روی سلامتی تمرکز می‌کنید.

حساسیت بالا؛ آیا شما هم این علائم را تجربه می‌کنید؟

 آیا در یک کلاس شلوغ نشسته‌اید و احساس می‌کنید که نورهای درخشان و صداهای مزاحم شما را گیج و مضطرب می‌کنند؟ اگر چنین شرایطی آشنا به نظر می‌رسد، ممکن است شما فردی با حساسیت بالا باشید. افرادی که دارای شخصیت اچ‌اس‌پی (HSP) هستند، به طور عمیق‌تری احساسات و محرک‌های محیط را تجربه می‌کنند.

تصور کنید در کلاس ریاضی نشسته‌اید و سعی می‌کنید تمرین هندسه خود را قبل از به صدا درآمدن زنگ به پایان برسانید. کلاس پر از سر و صداست، بقیه دانش‌آموزان صحبت می‌کنند، انگار که قبلاً کارشان را تمام کرده‌اند. نورهای فلورسنت بیش از حد درخشان‌اند. از دو میز آن‌طرف‌تر، صدای ضربات مداد یک نفر در گوش‌هایتان می‌پیچد. بوی ناخوشایندی از سویی دیگر به مشام شما می‌رسد. پارچه شلوار شما روی پوستتان ساییده شده و آزارتان می‌دهد. دهانتان خشک شده است. مغزتان احساس درهم‌ریختگی دارد، گویا هم‌زمان به همه چیز و هیچ چیز فکر می‌کنید، و وقتی دزدکی نگاهی به ساعت می‌اندازید، اضطرابتان شدیدتر می‌شود.

همه چیز بیش از حد شدید و گسترده است. شما احساس سردرگمی و ناتوانی در تمرکز دارید. می‌خواهید تسلیم شوید، به خانه بروید، زیر پتو بخزید و تمام این احساسات را از خودتان دور کنید و در بحبوحه‌ همه این احساسات از خود می‌پرسید که چرا دنیا را آنقدر احساس می‌کنید؟

اگر این توصیف برای شما آشنا به نظر می‌رسد، ممکن است شما یک فرد بسیار حساس یا دارای شخصیت اچ‌اس‌پی (HSP) باشید. افراد بسیار حساس سیستم عصبی‌ای دارند که احساسات و محرک‌ها را شدیدتر از دیگران پردازش می‌کند، آن‌ها بیشتر احساس می‌کنند، بیشتر فکر می‌کنند و محیط اطراف را عمیق‌تر درک می‌کنند.

بسیار حساس بودن (HSP) به چه معناست؟

دکتر الین آرون اولین بار در سال ۱۹۹۶ مفهوم افراد بسیار حساس (HSP) را مطرح کرد و این موضوع در سه دهه اخیر مورد تحقیق و بررسی گسترده قرار گرفته است. او پیش‌بینی کرد که ۱۵ تا ۲۰ درصد از مردم این ویژگی را دارند، اما تحقیقات جدیدتر نشان می‌دهد که این رقم ممکن است به ۳۰ درصد از جمعیت نیز برسد.

گرانمن و سولو در سال (۲۰۲۴) در کتاب خود تحت عنوان «قدرت پنهان افراد بسیار حساس در دنیایی با صدای بلند، سریع و بیش از حد»، افراد حساس را به سه دسته تقسیم کرد:

۱. حساس فوق‌العاده (Super Sensor): این افراد جزئیات بسیار ریزی را در محیط اطرافشان متوجه می‌شوند و نسبت به نکاتی که از دید دیگران پنهان می‌ماند، آگاهی زیادی دارند.

۲. احساس‌گر فوق‌العاده (Super Feeler): این افراد به‌راحتی اشک می‌ریزند، بعد از تعاملات اجتماعی احساس خستگی شدید می‌کنند و ارتباطات انسانی تأثیر عمیقی بر آن‌ها می‌گذارد.

۳. زیبایی‌شناس (Aesthete): این افراد در هنگام مواجهه با زیبایی، موسیقی، هنر و طبیعت، لحظات الهام‌بخش و تجربه‌های عمیق و متعالی دارند. خلاقیت نقش مهمی در زندگی آن‌ها ایفا می‌کند.

در این کتاب بیان می‌شود که به‌عنوان یک درمانگر متخصص در حوزه اچ اس‌پی، هر روز با مراجعانی روبه‌رو می‌شده که تمام زندگی‌شان را با احساس اضطراب ناشی از احساسات شدید، خستگی از محیط و سردرگمی درباره خودشان سپری کرده‌اند.

اما چگونه بفهمید که شما هم یک فرد بسیار حساس هستید؟

سه نشانه مهم وجود دارد که میتواند به شما بگوید که ممکن است شما خیلی حساس باشید.

۱. شما به‌راحتی و بیش از حد تحریک می‌شوید

بیایید دوباره به همان کلاس درس برگردیم: نورهای درخشان، صداهای گفت‌وگو و تیک‌تاک ساعت. قلب شما تندتر می‌زند، فشار درونی شما بیشتر می‌شود.

به‌عنوان یک فرد بسیار حساس، شما دنیای بیرونی را به معنای واقعی کلمه شدیدتر از دیگران تجربه می‌کنید. برای برخی از افراد حساس، صدا، بو و نور میتواند شدیدتر، بلندتر و گسترده‌تر به نظر برسد.

تحریک بیش از حد می‌تواند در هر جایی از جمله رستوران‌های شلوغ، محیط‌های کاری پرهرج‌ومرج و مهمانی‌های پرجمعیت اتفاق افتاده و شما را بی‌قرار، عصبی و خسته کند.

اما خبر خوب آنکه اگر شما نسبت به محرک‌های حسی حساس هستید، می‌توانید محیط خود را به گونه‌ای تنظیم کنید که نیازهایتان را تأمین کند. مثلا از هدفون‌های نویزگیر در مکان‌های شلوغ استفاده کنید. به‌جای نورهای شدید از نورهای ملایم و گرم بهره ببرید و به خودتان اجازه دهید در صورت لزوم از محیط دور شوید تا از بار حسی زیاد جلوگیری کنید.

۲. شما احساسات را به‌طرز شدیدی تجربه می‌کنید

بسیاری از افراد حساس، احساسات را عمیق‌تر از افراد معمولی حس می‌کنند. شاید به شما گفته باشند که «بیش از حد حساس» هستید، زیرا اشکتان دم مشکتان است. حال می خواهد هنگام دیدن یک فیلم عاشقانه کلیشه‌ای باشد، یک حرکت کوچک مهربانانه از طرف یک غریبه یا حتی یک ویدیوی کوتاه از یک سگ بامزه که در آغوش صاحبش خوابیده است.

درحالی‌که برخی اچ‌اس‌پی‌ها احساسات خود را بسیار عمیق و شدید تجربه می‌کنند، برخی دیگر از احساسات خود فاصله می‌گیرند. آن‌ها به‌عنوان یک مکانیزم دفاعی، ارتباطشان را با عواطف خود قطع کرده‌اند.

در این صورت اگر از عواطف خود دور شده‌اید، ممکن است این به معنای یک واکنش دفاعی باشد. چرا که شاید دیگران به شما گفته باشند که احساساتتان شما را ضعیف یا آزاردهنده می‌کند و با گفتن جملاتی همچون «محکم باش و این‌قدر احساساتی نباش!» و یا اینکه «هنوز هم داری به این موضوع فکر می‌کنی؟!» شما را به سمت دور شدن از عواطفتان سوق داده‌اند.

در درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT)، این پدیده را «اجتناب تجربی» می‌نامند و بدین‌ترتیب افراد از احساسات ناراحت‌کننده با کار زیاد، خوردن احساسی، یا پرت کردن حواس خود فرار می‌کنند.

اما کلید رهایی از این مشکل، پذیرش احساسات ناخوشایند و مواجهه با آن‌ها و نه فرار از آن‌هاست.

۳. شما برای بازیابی انرژی به زمان استراحت بیشتری نیاز دارید

شما عاشق خانواده و دوستانتان هستید، اما توانایی حضور در کنار آن‌ها در هر لحظه را ندارید. درحالی‌که برخی افراد می‌توانند از یک مهمانی به مهمانی دیگر بروند بدون آنکه خسته شوند.

اچ‌اس‌پی‌ها معمولا به فضا و زمان بیشتری برای ریکاوری نیاز دارند. توجه داشته باشید که به عنوان یک‌اچ‌اس‌پی ممکن است بیشتر از دیگران به خواب نیاز داشته باشید، تنهایی را دوست داشته باشید و پس از مکالمات طولانی احساس خستگی جسمی کنید.

مهم است بدانید که شما تنبل یا منزوی نیستید، بلکه سیستم عصبی شما نیاز به استراحت دارد. اگر برای نیاز به زمان استراحت احساس گناه یا شرم می‌کنید، به یاد داشته باشید که این کاملاً طبیعی و ضروری است.

حساس بودن یک موهبت است!

به گزارش وب گاه یورونیوز، افراد بسیار حساس (HSP) بینش، دلسوزی و آگاهی بالایی دارند. تحقیقات نشان داده که اچ‌اس‌پی ها خلاق‌تر، همدل‌تر و از نظر اجتماعی آگاه‌تر هستند. حساس بودن یک ضعف نیست، بلکه یک قدرت است. اگر شما یک اچ اس‌ پی هستید، این توانایی را در آغوش بگیرید و آن را گرامی بدارید!

خشم، واکنشی طبیعی با پیامدهای جدی بر سلامت

خشم، یک واکنش طبیعی به موقعیت‌های ناخوشایند است، اما تداوم و شدت بیش از حد آن می‌تواند به طور قابل توجهی بر سلامت جسمی ما اثر بگذارد. از تاثیر بر سیستم قلبی عروقی گرفته تا تضعیف سیستم ایمنی و اختلال در خواب، خشم می‌تواند طیف وسیعی از مشکلات سلامتی را ایجاد کند. با آگاهی از این اثرات، می‌توانیم راه‌های موثرتری برای مدیریت خشم و حفظ سلامت خود پیدا کنیم.

خشم در بهترین حالت به ما در مورد خطر هشدار می‌دهد تا دست به عمل بزنیم و از خود محافظت کنیم. اما در زندگی امروز خشم، اغلب یک هیجان و واکنش نسبت به شخص یا موقعیتی است که در نظر ما اشتباه و ناخوشایند است. وقتی خشم مکرراً تکرار می‌شود، زیاد و شدید است، خیلی طول می‌کشد یا تناسبی با موقعیت پیش‌آمده ندارد می‌تواند برای سلامتی دردسرساز شود.

خشم بخشی از واکنش جنگ یا گریز یا وحشت‌زدگی است که در آن غدد آدرنال بدن را با هورمون‌های استرس بمباران می‌کنند، هورمون‌هایی مانند آدرنالین و کورتیزول. وقتی خشمگین هستیم اثرات آن را به‌صورت افزایش ضربان قلب و فشارخون احساس می‌کنیم، یعنی خون به‌سرعت وارد قلب می‌شود. در واقع بدن در حال آماده‌شدن برای جنگ است تا یا بماند و از خودش دفاع کند یا فرار کند و جانش را از خطر نجات بدهد.

این سیستم واکنشی در بدن ما باهدف محافظت از ما ایجاد شده اما در بیشتر موارد ما به این‌همه انرژی برای مقابله با هر چیزی که خشمگین مان کرده نیاز نداریم، مثلاً وقتی در ترافیک گیر افتاده‌ایم، کودکمان وسیله‌ای را شکسته یا دریافت ایمیلی اعتراضی از یک همکار.

حتماً زیاد شنیده‌اید که استرس مزمن و مداوم باعث انواع بیماری‌ها می‌شود.

خشم فشار زیادی به قلب وارد می‌کند

خشم بدن را وادار به ترشح هورمون‌های استرس می‌کند که به‌مرور زمان اثرات مخربی بر قلب می‌گذارند. تحقیقات نشان می‌دهد خشم (حتی خشم موقتی که باعث تغییراتی در حالات چهره می‌شود) منجر به تغییراتی در قلب خواهد شد که توانایی عضله قلب برای پمپاژ خون را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد و موجب فشارخون بالا و پیامدهای بعدی آن مثل بیماری قلبی، حمله قلبی، سکته مغزی و سندرم متابولیک می‌شود.

تحقیقات نشان می‌دهد افرادی که زیاد خشمگین می‌شوند (آنهایی که معمولاً بیشتر موقعیت‌ها را خطر و تهدید تلقی می‌کنند و کمتر قادر به کنترل احساس و افکار منفی خود هستند) بیشتر در معرض بیماری عروق کرونری قرار دارند.

مطالعهٔ دیگری نشان داده خشم بیشتر و مکرر با افزایش ریسک مرگ ناشی از بیماری عروق کرونری ارتباط دارد.

خشم برای افرادی که آریتمی یا بی‌نظمی ضربان قلب دارند بسیار مضر است. آزمایش‌ها نشان داده که اگر شما مستعد آریتمی بطنی یا فیبریلاسیون دهلیزی باشید، احتمال بروز این بیماری‌ها در زمانی که خشمگین هستید یا استرس دارید بیشتر خواهد شد. دلیلش این است که آدرنالین که در زمان خشم ترشح می‌شود می‌تواند باعث تغییرات الکتریکی در قلب شود.

 خشم احتمال حمله قلبی را افزایش می‌دهد

به گزارش وب گاه تبیان، شواهد نشان می‌دهند خشم باعث افزایش ریسک حمله قلبی می‌شود. یک مرور سیستمیک به بررسی مطالعاتی پرداخت که روی تقریباً ۴۰۰۰ نفر در بیش از ۵۰ مرکز پزشکی در ایالات متحده انجام شده بود. محققان دریافتند در عرض دو ساعت بعد از وقوع خشم و عصبانیت، احتمال حملات قلبی بیشتر از دوبرابر افزایش می‌یابد و این میزان افزایش با شدت خشمی که اتفاق افتاده ارتباط دارد. یعنی خشم شدیدتر، اثرات شدیدتری هم بر قلبتان می‌گذارد.

خشم می‌تواند گوارشتان را مختل کند

پژوهش‌ها نشان می‌دهند مغز و روده‌ها مدام با هم در ارتباط‌اند و بر هم اثر می‌گذارند. یکی از نقش‌های دستگاه عصبی خودمختار ما (که تنظیم‌کنندهٔ فرایندهای اختیاری بدن ماست)، کمک به گوارش است. اما وقتی بدن در واکنش به استرس و خشم در شرایط جنگ یا گریز قرار می‌گیرد، این عملکرد دچار اختلال می‌شود.

در این شرایط می‌توانیم انتظار تغییراتی در نحوه عملکرد روده‌ها داشته باشیم. طبق یافته‌ها استرس می‌تواند موجب علائم ناخوشایندی در سیستم گوارش شود مثل شکم‌درد، ناراحتی و بی‌قراری معده و اسهال. این استرس در بلندمدت باعث بیماری التهابی روده (IBD)، سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS) و ریفلاکس خواهد شد.

خشم زیاد سلامت روان را به خطر می‌اندازد

بودن در وضعیت خشم و عصبانیت بر سلامت روانتان نیز اثر می‌گذارد. مطالعات نشان می‌دهد خشم اغلب ریسک اختلالات هیجانی را بالا می‌برد، مانند اضطراب و افسردگی. خشم باعث تشدید علائم اضطراب و افسردگی موجود شده و موفقیت در درمان را کمتر می‌کند.

خشم، خصوصاً خشم طولانی‌مدت، می‌تواند بر الگوهای فکری و دقت و تمرکز نیز اثر بگذارد. خشم می‌تواند ما را بدبین و کینه‌توز کند و بر روابط ما و توانایی ارتباط برقرارکردن ما با دیگران اثرات خیلی بدی بگذارد و همه اینها قطعاً تندرستی ما را تحت‌تأثیر قرار خواهند داد.

واکنش‌های خشمگین ما می‌تواند به روابط مهم ما آسیب بزند. انسان موجودی اجتماعی است و ما برای بقا به ارتباطات اجتماعی نیاز داریم. خشم می‌تواند زمینه را برای توهین‌های کلامی و رفتاری فراهم کند.

خشم می‌تواند خوابتان را به هم بریزد

افرادی که اغلب برای کنترل خشم خود مشکل دارند یا زیاد احساس خشم می‌کنند معمولاً دچار مشکلات خواب می‌شوند. مطالعه‌ای به بررسی ارتباط خشم بیشتر و اختلالات خواب پرداخت، مثلاً مشکل در شب‌ها به خواب‌رفتن یا در خواب ماندن. مشخص شد خشم در حد متوسط تا شدید به میزان چشمگیری (۴۰ تا ۷۰ درصد) باعث افزایش احتمال اختلالات خواب در بزرگسالان می‌شود. احساس خشم، برانگیختگی عصبی و بی‌قراری ذهنی را بیشتر می‌کند که متعاقباً امکان خواب راحت را خواهند گرفت.

خشم، واکنشی طبیعی با پیامدهای جدی بر سلامت

خشم عملکرد سیستم ایمنی را ضعیف می‌کند

یافته‌ها نشان می‌دهند وضعیت و عملکرد سیستم ایمنی ما تا حدودی بازتابی از وضعیت هیجانی و احساسی ماست. این سیستم هم به وضعیت استرس و خشم واکنش نشان می‌دهد و هم به وضعیت آرام ذهنی و ازاین‌جهت تصمیم می‌گیرد که چگونه وارد عمل شود. واکنش‌های هیجانی و استرسی ارتباط نزدیکی با تجربهٔ درد، ترشح مواد التهابی و همچنین حل‌وفصل کردنشان دارند.

مطالعات نشان می‌دهند خشم می‌تواند عملکرد سیستم ایمنی را ضعیف کند، به این صورت که سلول‌های ایمنی را مهار می‌کند، التهاب را افزایش می‌دهد و موجب یک واکنش ایمنی نامتعادل می‌شود. این فاکتورها می‌توانند افراد را مستعد ابتلا به عفونت‌ها و بیماری‌های خودایمنی و التهابی نمایند.

در پایان

. خشم فقط یک احساس نیست و اثرات جدی بر جسم و روان می‌گذارد.

. خشم مزمن می‌تواند ریسک بیماری‌های قلبی، اختلالات گوارشی و عوارض روحی و روانی و اختلالات خواب را بالا ببرد.

. به دنبال راه‌های سالمی برای مدیریت خشم و استرس خود باشید تا تندرست بمانید.