علت‌های معمول شکم‌درد در خانم‌ها

چرا شکم‌درد در خانم‌ها شایع‌تر از آقایان است؟ شکم‌درد خانم‌ها علت‌های زیادی دارد و بیشتر این علت‌ها جدی نیستند؛ اما باید نسبت به علائم آگاه باشید تا اگر مشکلی وجود داشت در همان مراحل اولیه شناسایی و درمان شود.

شکم‌درد خفیف می‌تواند ناشی از ناراحتی معده، دردهای نفخ یا خوردن غذای زیاد باشد. ارگان‌های زیادی در شکم هستند که آنها نیز می‌توانند درد و ناراحتی ایجاد کنند. در خانم‌ها، شکم‌درد می‌تواند مربوط به اندام‌های زنانه یا بارداری باشد. همهٔ خانم‌هایی که در سنین بارداری هستند و به شکم‌درد دچار می‌شوند باید احتمال بارداری را بررسی کنند. اما شکم‌درد در خانم‌های سنین بالاتر بیشتر احتمال دارد که جدی و خطرناک باشد.

گرفتگی‌های قاعدگی

یکی از شایع‌ترین علت‌های شکم‌درد در خانم‌ها، دردها و گرفتگی‌های قاعدگی است. طی دوره قاعدگی، رحم منقبض می‌شود یا دیواره‌اش را پاک‌سازی کند. مواد هورمون مانندی (پروستاگلاندین‌ها) که باعث درد و التهاب هستند، انقباضات عضلات رحم را ممکن می‌کنند. بالابودن سطح پروستاگلاندین‌ها می‌تواند موجب دردهای شدید شکمی در قاعدگی شود.

کیست تخمدان

بیشتر کیست‌های تخمدان علامتی ندارند و خودبه‌خود برطرف می‌شوند. اما یک کیست بزرگ تخمدان می‌تواند باعث درد لگن و شکم شود. این درد می‌تواند تندوتیز یا مبهم باشد و در قسمت پایین شکم و در سمتی که کیست وجود دارد احساس شود. احساس پُری و سنگینی در شکم نیز یکی از علامت‌های معمول یک کیست بزرگ تخمدان می‌باشد. کیست‌ تخمدان شایع است، خصوصاً در خانم‌هایی که در سنین باروری هستند. این درد بسته به اینکه کدام تخمدان کیست دارد، در هر سمتی از شکم می‌تواند احساس شود و ضمناً ممکن است لکه بینی نیز وجود داشته باشد.

عفونت‌های مجاری ادراری (UTI)

عفونت‌های مجاری ادراری معمولاً علائمی مربوط به مثانه ایجاد می‌کنند؛ مانند کدرشدن ادرار یا درد حین ادرارکردن. اما باکتری‌های عامل این عفونت می‌توانند بر شکم نیز اثر بگذارند، خصوصاً در پایین شکم. ممکن است احساس فشار و درد در شکم داشته باشید و نفخ هم بکنید. گاهی تنها علامت عفونت مجاری ادراری، درد پایین شکم می‌باشد.

بیماری التهابی لگن (PID)

بیماری التهابی لگن یک عفونت یا التهاب در اندام‌های تناسلی زنانه است. این بیماری می‌تواند بر تخمدان‌ها، لوله‌های فالوپ، رحم یا ترکیبی از این ارگان‌ها اثر بگذارد. بیماری التهابی لگن معمولاً وقتی اتفاق می‌افتد که باکتری‌های منتقله از راه جنسی از واژن یا دهانه رحم به سمت دیگر اندام‌های تناسلی می‌روند. این بیماری اغلب علامتی ندارد؛ اما ممکن است بعداً یا ایجاد درد مزمن در لگن یا درصورتی‌که مشکلی در باردارشدن داشته باشید شناسایی شود.

این احساس ناراحتی می‌تواند به‌صورت فشار و پُری یا سنگین در پایین شکم باشد. علائم شکم‌درد هنگام ادرارکردن یا اجابت مزاج و حین رابطه جنسی یا طولانی‌مدت نشستن یا ایستادن ممکن است بدتر شود. مطمئناً درصورتی‌که دردتان ادامه‌دار شد باید به پزشک مراجعه کنید.

تخمک‌گذاری

اگر هنوز یائسه نشده‌اید و تخمدان‌هایتان همچنان فعال‌اند پس حدود ۱۰ تا ۱۴ روز پیش از شروع پریودتان گرفتگی‌هایی در شکم خواهید داشت. این اتفاق زمانی می‌افتد که یک تخمک آزاد می‌شود تا بدنتان را برای یک بارداری احتمالی آماده نماید. به درد تخمک‌گذاری، میتل اشمرز گفته می‌شود که به معنی درد ِ میانه است.

طی تخمک‌گذاری، تخمدان‌ها یک تخمک همراه با مایعات آزاد می‌کنند. سپس این تخمک به سمت لوله‌های فالوپ و در نهایت به سمت رحم حرکت می‌کند. مایعات ترشح شده می‌توانند در محیط لگن پخش شده و در آنجا درد ایجاد کنند. این درد می‌تواند چند دقیقه یا چند ساعت باشد و بسته به اینکه کدام تخمدان این تخمک را آزاد کرده در همان سمت از شکم احساس شود.

درد تخمک‌گذاری ممکن است تیز یا متناوب باشد یا اینکه فقط دردی خفیف و مبهم احساس کنید. این درد موقتی است و نیاز به درمان خاصی ندارد.

فیبروم یا میوم رحم

فیبروم توموری خوش‌خیم است که در رحم شکل می‌گیرد و بیش از ۷۰ درصد خانم‌ها در سنین باروری خود سال‌ها این توده‌ها را دارند. علائم فیبروم یا میوم رحم گوناگون بوده و بسته به سایز آن و جایی که رشد کرده است دارد. بسیاری از خانم‌ها ممکن است اصلاً علامتی نداشته باشند. فیبروم‌های بزرگ‌تر ممکن است دردی مبهم یا احساس فشار در پایین شکم یا در لگن ایجاد کنند. همچنین فیبروم رحم ممکن است باعث خونریزی‌های سنگین در پریود، خونریزی حین رابطه جنسی، پادرد، کمردرد، یبوست یا مشکل در ادرارکردن شود. فیبروم باعث ناباروری نیز می‌تواند بشود.

وقتی فیبروم دیگر خون‌رسانی نشده و شروع به نابودشدن می‌کند می‌تواند شکم‌درد شدیدی ایجاد کند. اگر علائم زیر را دارید باید فوراً به پزشک مراجعه کنید:

. درد شدید در لگن

. درد مزمن در لگن

. مشکل در تخلیه مثانه

. خونریزی سنگین واژینال بین پریودها

اندومتریوز

اندومتریوز زمانی است که بافت دیوارهٔ داخلی رحم (اندومتریوم) به اندام‌های دیگر می‌چسبد و شروع به رشد می‌کند. این عارضه می‌تواند شکم‌درد مزمن و بلندمدت در بعضی از خانم‌ها ایجاد کند. وقتی پریود یک خانم شروع می‌شود، بافت بیرونی رحم همان‌طوری عمل می‌کند که اگر داخل رحم بود، مثلاً واکنش نسبت به تغییرات هورمونی، ضخیم‌شدن و ریزش. این اتفاق می‌تواند التهاب و خونریزی در لگن ایجاد نماید و به‌صورت گرفتگی‌های منظم پریودی خودش را نشان بدهد اما می‌تواند در هر زمانی طی ماه رخ بدهد. ممکن است درد و ناراحتی ناشی از اندومتریوز را در شکم و زیر ناف و پایین کمرتان احساس کنید.

شکم‌درد اندومتریوز می‌تواند خفیف، شدید یا ناتوان‌کننده باشد. اغلب این درد در دوره قاعدگی بدتر است و می‌تواند هنگام رابطه جنسی و اجابت مزاج نیز وجود داشته باشد. درد اندومتریوز معمولاً در داخل فضای لگن است اما می‌تواند به شکم هم برسد. دیگر علائم نیز شامل تهوع، پریودهای سنگین و نفخ می‌شود.

درد بارداری

در بسیاری از موارد، شکم‌درد یا درد لگن حین بارداری جای نگرانی ندارد. استخوان‌ها و تاندون‌ها در حال کشیده‌شدن هستند و بدن باید خودش را با رشد جنین وفق بدهد و این می‌تواند درد و ناراحتی ایجاد کند. همچنین ممکن است درد لانه‌گزینی داشته باشید که وقتی است که جنین داخل رحم شما به دیوارهٔ رحم می‌چسبد. این نوع درد علامت پیشرفت بارداری است. حدود هفته چهارم بارداری ممکن است چند بار دچار گرفتگی‌ها و ناراحتی‌هایی در شکم شوید.

بارداری خارج رحمی

بارداری خارج رحمی زمانی است که تخمک بارور در لولهٔ فالوپ یا جایی غیر از رحم لانه‌گزینی می‌کند. در بیشتر موارد بارداری خارج رحمی در یکی از لوله‌های فالوپ اتفاق می‌افتد و این نوع بارداری برای مادر خطرناک است زیرا می‌تواند موجب پارگی لوله فالوپ و خونریزی داخلی شود.

بارداری خارج رحمی با گرفتگی‌های خفیف همراه با دردهای ضربه مانند و متناوب در یک سمت شکم یا در لگن است. حتی این درد می‌تواند شدید باشد و درصورتی‌که خونریزی روی داده باشد و خون در دیافراگم جمع شده باشد، به سمت شانه‌ها، کمر یا گردن هم برود.

سرطان تخمدان

سرطان تخمدان نوعی سرطان است که در داخل، نزدیک یا روی لایهٔ بیرونی تخمدان‌ها ایجاد می‌شود. در خیلی از موارد، این نوع سرطان تا زمانی که به لگن و شکم دست‌درازی نکند تشخیص داده نمی‌شود. به همین دلیل سرطان تخمدان در مراحل اولیه خود علامتی ندارد. علائم سرطان پیشرفته تخمدان خاص نیستند و ممکن است با دیگر بیماری‌ها اشتباه گرفته شوند.

به گزارش وب گاه تبیان، شکم‌درد ناشی از سرطان تخمدان معمولاً مبهم است و ممکن است فرد آن را به مشکلات دیگری مانند یبوست یا نفخ ربط دهد؛ اما درد و فشار پایین کمر برطرف نمی‌شود و شکم ممکن است تا حدی بزرگ شود که بیمار نتواند دکمه‌های شلوار خود را ببندد. همچنین بیمار مکرراً احساس می‌کند باید ادرار کند و بعد از خوردن مقداری از غذا فوراً احساس سیری می‌کند. دیگر علائم نیز شامل یبوست و کاهش وزن می‌شوند.

بررسی علل گاز گرفتن کودک و راه حل آن

گاز گرفتن کودک، بر اساس سنی که دارد، می‌تواند گویای برخی موارد باشد که برای رفع آن، راه حل‌هایی ساده و در عین حال کاربردی وجود دارند.

چرا کودکان گاز می‌گیرند؟ گاز گرفتن دیگران توسط کودک نشانه ترس است یا خشم؟ کودک برای اعلام گرسنگی هم گاز می‌گیرد؟ کودکی که از قبل از ۱ سالگی تا بعد از ۳ سالگی گاز گرفتن را ادامه می‌دهد چه می‌خواهد؟

گاز گرفتن، یک رفتار است که اغلب در کودکان، به خصوص کودکان نوپا و ۲ ساله دیده می‌شود. زمانی که کودکان بالغ می شوند و کنترل خود را به دست می‌آورند و مهارت‌های حل مساله را توسعه می‌دهند، معمولاً این رفتار را ترک می‌کنند. اگر چه معمول و رایج است، اما گاز گرفتن می‌تواند یک رفتار غیر معمول و بالقوه مضر باشد. این بخش به شما کمک خواهد کرد تا دلایل گاز کودکان را درک کرده و چند ایده و استراتژی برای واکنش به طور مناسب به شما می‌دهد.

چرا کودک گاز می‌گیرد؟

برخی از کودکان به طور غریزی گاز می‌گیرند، چون آنها توانایی کنترل خود را ندارند. برای مثال، وقتی مارکوس ۳ ساله بود عروسک خواهر ۲ ساله‌اش، جی نا، را می‌گرفت، اولین واکنش او این است که گازش بگیرد و عروسکش را پس بگیرد. او مکث نمی‌کند تا درباره دیگر شیوه ها فکر کند و یا نتیجه اعمالش را ببیند اما دلایل دیگری نیز وجود دارد که چرا کودکان ممکن است گاز بگیرند.

سایر علل گاز گرفتن کودک

۱- تسکین درد دندان درآوردن

۲- ارضای نیاز تحریک دهانی – حرکتی

۳- تقلید از بچه‌های دیگر و بزرگسالان

۴- احساس قوی بودن و کنترل داشتن

۵- جلب توجه کردن

۶- عمل دفاع از خود

۷- برقراری ارتباط بین نیازها و خواسته‌های خود، مانند گرسنگی یا خستگی

برقراری ارتباط بین بروز احساسات دشوار، مانند ناامیدی، عصبانیت، گیجی و یا ترس (“افراد زیادی در اینجا وجود دارند و من احساس می‌کنم شلوغ است”)

بررسی علل گاز گرفتن کودک و راه حل آن

خانواده‌ها برای جلوگیری از گاز گرفتن کودک چه کاری انجام دهند؟

انواعی از کارها وجود دارند که خانواده‌ها می‌توانند برای جلوگیری از گاز گرفتن، انجام دهند. این کار به انتظارات مناسب از سن کودک برای رفتار کودک براساس مهارت‌ها و توانایی‌های فعلی او کمک می‌کند.

دقت کنید که برنامه زمانبندی، روتین و گذار کودک قابل پیش بینی و سازگار باشند.

در هنگام غذا و زمان خواب کودکتان دقت کنید تا دچار مشکل نشود.

برای آنها سرگرمی تعیین کنید و برای تمرکز کردن‌هایشان چاره‌ای بیندیشید. برخی از کودکان می‌توانند کارهایی چون یوگا و یا تنفس عمیق را انجام دهند. خمیر بازی، توپ‌های فوم، حباب بازی، موسیقی نرم و دیگر موارد برای کاهش استرس پیشنهاد می‌شوند، که برای آرام شدن و دور شدن آنها از جو ممکن بسیار مناسب خواهد بود.

از استراتژی‌های هدایت مثبت استفاده کنید تا به کودک خود کمک کنید کنترل خودش را به دست آورد. به عنوان مثال، برخی یادآورهای آرام، به شیوه‌ای که به آنها می‌گوید چه رفتارهایی انتظار می‌رود، به او یاد بدهید.

از مسواک‌های مناسب هم برای خود و هم فرزندتان استفاده کنید. برای تمیز کردن دندان‌هایتان به چیزهای زیادی نیاز نخواهید داشت، مانند حلقه‌های دندانی و یا پارچه های تمیز، مرطوب و سرد که در یخچال بودند. این کار به کودکان کمک می‌کند تا یاد بگیرند چطور می‌توانند بدون آسیب زدن به کس دیگری، گاز بگیرند.

راه حل گاز گرفتن کودک در سنین مختلف

در حالی که هر وضعیتی متفاوت است، اما در اینجا برخی دستورالعمل های کلی برای پاسخ دادن به هنگام گاز گرفتن یک کودک وجود دارد.

کودک زیر ۱ سال

آنها با دنیای اطرافشان، با بررسی دست‌ها، چشم‌ها و دهان‌شان آشنا می‌شوند اما چنانچه اشاره شده است اغلب به کمک نیاز دارند تا یاد بگیرند که چه باید بکنند و چه نباید بکنند.

اگر آنها یک گاز آزمایشی بر روی شانه مادر یا پدربزرگش می‌گیرد، خونسردی خود را حفظ کنید و از سیگنال‌های واضح برای برقراری ارتباط استفاده کنید که درست نیست که کسی را گاز بگیرد. یک کلمه “نه” و “گاز نگیر! ” پاسخ مناسبی است.

کودکان نوپا و پیش دبستانی دارای احساسات قوی زیادی هستند که تنها قادر به مدیریت آن هستند. کودکان نوپا می‌توانند خشم یا خستگی خو را ابراز کنند و یا به این دلیل که مهارت‌های زبانی لازم برای ابراز احساسات خود را ندارند، گاز بگیرند.

گاز گرفتن در کودکان پیش دبستانی کمتر از کودکان نوپا است. هنگام گاز گرفتن، ممکن است به خاطر چیزی در خانه و یا در برنامه مراقبت از کودک باشد که باعث می‌شود کودک ناراحت، ناامید، گیج، یا ترسیده باشد. یک کودک پیش دبستانی ممکن است برای جلب توجه و یا اقدام در دفاع از خود نیز گاز بگیرد.

کودک نوپا و پیش دبستانی

اگر اقدام به گاز گرفتن را توسط فرزندتان دیدید، به سرعت به صحنه بروید و به کودکی که گاز می‌گیرد واکنش نشان دهید. با یک لحن جدی و محکم، یک حرف قوی را بیان کنید:” گاز گرفتن نداریم. گاز گرفتن باعث آسیب می‌شود.

سپس، یک انتخاب ارائه دهید: “می‌توانی به دوستت کمک کنی احساس بهتری داشته باشد، یا می‌توانی آرام بنشینی تا زمانی که من بتوانم با تو صحبت کنم” و اگر لازم باشد، به کودک کمک کنید و به کودکی که فرزندتان گازش گرفته است، بگویید:” من متاسفم که اذیت شدی. اجازه بده کمی یخ بیاورم.” کودکی که گاز گرفتن را انجام داد می‌تواند به راحتی کودک را تسکین دهد  اگر هر دو طرف موافق باشند.

با این اعمال باعث می‌شوید که پی به کار اشتباهش برده باشد. سرانجام، با کودکی که گاز گرفتن را انجام داده صحبت کنید.با استفاده از لحن آرام، محکم و صریح، ارتباط چشمی برقرار کنید و با کلمات ساده صحبت کنید.

سعی کنید بفهمید چه اتفاقی افتاد که منجر به این حادثه شد. در این قانون، “گاز گرفتن مجاز نیست”، از کلماتی را که احساسات را توصیف می‌کنند، استفاده کنید.

توضیح دهید که چگونه کودک می‌تواند در وضعیت های مشابه در آینده واکنش نشان دهد.

اگر گاز گرفتن یک عادت برای فرزندم شود، چه کار کنم؟

اگر گاز گرفتن برای کودک به یک عادت تبدیل شود و راهنمای مثبت مداوم موثر نباشد, وقت آن است که با معلم فرزندتان ملاقات کنید. شما می‌توانید با هم یک روش برای پرداختن به رفتاری که می‌تواند به طور مداوم در خانه و در برنامه اعمال شود، برنامه ریزی کنید.

با هم می‌توانید رفتار او را مورد بحث قرار دهید و تعریف کنید و علت آن را بیابید سپس, شما و معلم (های) او می‌توانید برنامه‌ای برای رسیدگی به علل و کمک به کودک خود برای جایگزینی گاز گرفتن با رفتارهای قابل قبول دیگری ایجاد کنید.

برای چند هفته برنامه‌ای را امتحان کنید، اما صبور باشید. زمان می‌برد تا رفتارهایش را تغییر دهد که به عادات تبدیل شده اند.

با معلم فرزندتان تماس بگیرید تا اطلاعات مربوط به تغییرات رفتاری را به اشتراک بگذارید. بعد از چند هفته, اثربخشی برنامه را ارزیابی کرده و در صورت نیاز تغییراتی ایجاد کنید.

راه حل کارشناسان برای غلبه بر عادت گاز گرفتن کودک

در این بخش چند استراتژی برای پرداختن به عادت گاز گرفتن کودک وجود دارد که شامل:

۱- کودک خود را زیر نظر بگیرید تا بفهمید کجا، چه زمانی، و در چه شرایطی گاز می‌گیرد.

۲- به سیگنال‌ها توجه کنید، اگر به نظر می‌رسد که کودک آماده گاز گرفتن است، نزدیک شوید و پیش بروید.

۳- راه‌های قابل قبول برای بیان احساسات قوی پیشنهاد کنید. به فرزند خود کمک کنید یاد بگیرد که خواسته‌ها و نیازهای خود را منتقل کند و آنها را به زبان بیاورد، نه اینکه به زور متوسل شود.

۴- از یک سیستم یادآوری برای کمک به فرزند خود برای یاد گرفتن احساسات قوی با کلمات و اقدامات مناسب استفاده کنید .

۵- رفتار مثبت با پذیرفتن کلمات و اقدامات مناسب کودک را به او یاد دهید .

۶- فرصت‌هایی برای کودک خود فراهم کنید تا انتخاب‌هایی کند و احساس قدرت داشته باشد. دقت کنید که انتظارات رفتاری شما برای کودک مناسب بوده و به طور انفرادی مناسب باشند.

۷- داشتن یک کودک برای انجام کاری که او قادر به انجام آن نیست می‌تواند باعث شود که کودکان استرس بگیرد و همین استرس می‌تواند به گاز گرفتن منجر شود.

۸- غذاهای مختلف را با انواع بافت‌ها ارائه دهید تا نیازهای حسی کودک خود را برآورده کنید.

۹- کلماتی را به کودک خود برای ایجاد محدودیت‌ها باید دهید، مانند “نه، ” بسه”، ” یا “آن مال منه” آموزش دهید البته این استراتژی‌ها نباید برای پرداختن به عادت گاز گرفتن کودک مورد استفاده قرار گیرند بلکه به صوت عمومی باید استفاده شوند.

۱۰- از برچسب زدن به کودک به عنوان یک “گاز گیر” اجتناب کنید. برچسب‌های منفی می‌توانند بر چگونگی نگرش شما نسبت به کودک تاثیر بگذارند و حتی بر احساسات کودک در مورد او تاثیر گذار هستند.

۱۱- هرگز کودک را گاز نگیرید تا تنبیه شود و یا به او نشان دهید که گاز گرفتن چیست.

۱۲- گاز گرفتن یک کودک پیامی را می‌فرستد که استفاده از خشونت رفتاری قابل قبول است که می‌تواند برای حل مشکلات مورد استفاده قرار گیرد.

۱۳- از عصبانی شدن، فریاد زدن و یا خجالت دادن کودک اجتناب کنید.

۱۴- از دادن توجه زیاد به بچه‌ای که بعد از یک حادثه گاز می‌گیرد خودداری کنید. در حالی که این معمولاً مورد توجه منفی است، اما هنوز می‌تواند رفتار را تقویت کند و باعث شود که کودک بتواند آن را تکرار کند.

۱۵- کودک را مجبور نکنید که با کودکی که گازش گرفته بازی کند، راحتش بگذارید و اجازه دهید خودش تصمیم بگیرد .

۱۶- به گزارش وب گاه نمناک، کودکانی را که گاز می‌گیرند تنبیه نامناسب نکنید، تنبیهی مشابه مجازات به کودکان برای یادگیری انضباط و خویشتن داری کمکی نمی‌کند. در عوض باعث می‌شود که کودکان عصبانی، ناراحت، جسور و دستپاچه شوند، همچنین رابطه بین شما و فرزندتان را تضعیف می‌کند.

تاثیر فوق العاده پروبیوتیک در کودکان

پروبیوتیک‌ها میکروارگانیسم‌های زنده ای هستند که در صورت مصرف به مقدار کافی برای سلامت انسان مفید هستند. آنها معمولا در غذاهای تخمیر شده مانند ماست، کفیر، کیمچی و کلم ترش و همچنین در مکمل‌های غذایی یافت می شوند. در سال‌های اخیر، علاقه فزاینده‌ای به استفاده از پروبیوتیک‌ها در کودکان وجود داشته است و تحقیقات نشان می‌دهد که ممکن است برای سلامت و رفاه کودکان مفید باشند.

روده انسان خانه تریلیون‌ها میکروارگانیسم از جمله باکتری‌های مفید و مضر است. تعادل این میکروارگانیسم‌ها برای حفظ سلامتی ضروری است. وقتی تعداد باکتری‌های مضر بیشتر از باکتری‌های مفید باشد، می‌تواند منجر به مشکلات سلامتی مختلفی از جمله مشکلات گوارشی، عفونت‌ها و حتی بیماری‌های مزمن شود. پروبیوتیک‌ها با وارد کردن باکتری‌های مفید زنده به روده عمل می‌کنند و به بازگرداندن تعادل میکروارگانیسم‌ها و بهبود سلامت کلی کمک می‌کنند.

فواید پروبیوتیک ها در کودکان

تحقیقات نشان می‌دهد که پروبیوتیک‌ها ممکن است طیف وسیعی از مزایای سلامتی را برای کودکان ارائه دهند. برخی از قابل توجه‌ترین مزایای عبارتند از:

بهبود هضم

نشان داده شده است که پروبیوتیک‌ها هضم را در کودکان بهبود می‌بخشند، به ویژه در کسانی که مشکلات گوارشی مانند یبوست، اسهال و سندرم روده تحریک پذیر دارند.

تقویت عملکرد ایمنی

پروبیوتیک‌ها سیستم ایمنی را در کودکان تقویت می‌کنند و خطر ابتلا به عفونت‌ها و بیماری‌ها را کاهش می‌دهند.

پیشگیری از آلرژی

پروبیوتیک‌ها ممکن است با تعدیل پاسخ ایمنی و کاهش التهاب به پیشگیری از آلرژی در کودکان کمک کنند.

فواید سلامت روان

پروبیوتیک‌ها با بهبود نتایج سلامت روان در کودکان، از جمله کاهش علائم اضطراب و افسردگی مرتبط هستند.

بهبود جذب مواد مغذی

پروبیوتیک‌ها ممکن است جذب مواد مغذی را در کودکان، به ویژه در کسانی که مشکلات سوء جذب دارند، بهبود بخشند.

انواع پروبیوتیک‌ها برای کودکان

انواع مختلفی از پروبیوتیک‌ها وجود دارد و همه آنها به یک اندازه برای کودکان مفید نیستند. برخی از رایج‌ترین پروبیوتیک‌های مورد استفاده برای کودکان عبارتند از:

لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس

این پروبیوتیک معمولاً در ماست و سایر محصولات لبنی یافت می‌شود و نشان داده شده است که هضم را بهبود می‌بخشد و اسهال را در کودکان کاهش می‌دهد.

بیفیدوباکتریوم بیفیدوم

این پروبیوتیک در شیر مادر یافت می شود و با بهبود عملکرد سیستم ایمنی در نوزادان مرتبط است .

LACTOBACILLUS RHAMNOSUS

نشان داده شده است که این پروبیوتیک خطر عفونت‌های تنفسی و عفونت گوش را در کودکان کاهش می‌دهد.

استرپتوکوک ترموفیلوس

این پروبیوتیک معمولاً در محصولات لبنی تخمیر شده یافت می‌شود و نشان داده شده است که سلامت دستگاه گوارش را در کودکان بهبود می‌بخشد.

ملاحظات ایمنی

در حالی که پروبیوتیک‌ها به طور کلی برای کودکان بی‌خطر هستند، انتخاب پروبیوتیک مناسب و استفاده مناسب از آن مهم است. برخی از پروبیوتیک‌ها ممکن است برای کودکانی با شرایط خاص پزشکی یا کسانی که داروهای خاصی مصرف می‌کنند مناسب نباشند. همیشه بهتر است قبل از دادن پروبیوتیک به کودکان با یک متخصص اطفال مشورت کنید.

پروبیوتیک‌ها می‌توانند مکمل ارزشمندی به رژیم غذایی کودک باشند و طیف وسیعی از مزایای سلامتی را برای سلامتی کلی بدن ارائه دهند. با این حال، انتخاب پروبیوتیک مناسب و استفاده مناسب از آن برای اطمینان از ایمنی و اثربخشی بسیار مهم است. با راهنمایی صحیح، پروبیوتیک‌ها می‌توانند راهی ایمن و موثر برای حمایت از سلامت کودکان و ارتقاء رشد و تکامل مطلوب باشند.

پروبیوتیک‌ها و آنتی بیوتیک‌ها

آنتی‌بیوتیک‌ها گاهی برای درمان عفونت‌های باکتریایی ضروری هستند اما می‌توانند تعادل باکتری‌های مفید روده را نیز مختل کنند و منجر به مشکلات گوارشی مانند اسهال شوند. پروبیوتیک‌ها می‌توانند به بازگرداندن تعادل میکروارگانیسم‌ها در روده پس از یک دوره مصرف آنتی بیوتیک کمک کنند و خطر اسهال مرتبط با آنتی بیوتیک و سایر عوارض جانبی منفی را کاهش دهند.

پروبیوتیک‌ها و عملکرد سیستم ایمنی

تحقیقات نشان می‌دهد که پروبیوتیک‌ها ممکن است در تعدیل سیستم ایمنی بدن ، به ویژه در کودکان، نقش داشته باشند . پروبیوتیک‌ها می‌توانند تولید آنتی بادی‌ها و سایر سلول‌های ایمنی را تحریک کنند و به محافظت در برابر عفونت‌ها و بیماری‌ها کمک کنند.

پروبیوتیک‌ها و اوتیسم

شواهد اولیه‌ای وجود دارد که نشان می‌دهد پروبیوتیک‌ها ممکن است برای کودکان مبتلا به اختلال طیف اوتیسم (ASD) مفید باشند. برخی از مطالعات نشان داده‌اند که سویه‌های خاصی از پروبیوتیک‌ها می‌توانند علائم گوارشی را بهبود بخشند و علائم رفتاری را در کودکان مبتلا به ASD کاهش دهند.

انتخاب پروبیوتیک مناسب

همه پروبیوتیک‌ها یکسان ساخته نمی‌شوند و مهم است که پروبیوتیک مناسب برای نیازهای خاص کودک خود را انتخاب کنید. به دنبال پروبیوتیکی بگردید که حاوی سویه‌های خاصی از باکتری‌ها باشد که نشان داده شده است برای سلامتی کودک شما بسیار مفید هستند. همچنین ممکن است بخواهید دوز و شکل پروبیوتیک (به عنوان مثال پودر، کپسول یا قرص جویدنی) را در نظر بگیرید.

پری بیوتیک‌ها

پری بیوتیک‌ها کربوهیدرات‌های غیر قابل هضم هستند که به عنوان غذا برای باکتری‌های مفید روده عمل می‌کنند. غذاهایی مانند سیر، پیاز، موز و مارچوبه سرشار از پری بیوتیک هستند و می‌توانند به رشد باکتری‌های مفید در روده کمک کنند. ترکیب پروبیوتیک‌ها با پری بیوتیک‌ها می‌تواند به حداکثر رساندن مزایای سلامتی هر دو کمک کند.

در نتیجه، پروبیوتیک‌ها می توانند ابزار ارزشمندی برای حمایت از سلامت و تندرستی کودکان باشند. آنها طیف وسیعی از فواید، از بهبود هضم تا تقویت عملکرد سیستم ایمنی و حتی ارتقای سلامت روان را ارائه می‌دهند. با این حال، انتخاب پروبیوتیک مناسب و استفاده مناسب از آن برای اطمینان از ایمنی و اثربخشی بسیار مهم است. برای تعیین اینکه آیا پروبیوتیک‌ها برای کودک شما مناسب هستند و کدام سویه‌ها و دوزهای خاص سودمندتر هستند، با یک متخصص اطفال مشورت کنید.

برخی از عوارض جانبی رایج پروبیوتیک‌ها در کودکان چیست؟

پروبیوتیک‌ها معمولا برای کودکان بی‌خطر در نظر گرفته می‌شوند، اما گاهی اوقات می‌توانند عوارض جانبی خفیفی ایجاد کنند . عوارض جانبی رایج پروبیوتیک‌ها در کودکان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

مشکلات گوارشی

پروبیوتیک‌ها می‌توانند علائمی مانند گاز، نفخ، یبوست یا اسهال در برخی از کودکان ایجاد کنند. این علائم معمولاً خفیف هستند و در عرض چند روز خود به خود از بین می‌روند.

واکنش‌های آلرژیک

در موارد نادر، پروبیوتیک‌ها می‌توانند در برخی از کودکان واکنش آلرژیک ایجاد کنند که می‌تواند علائمی مانند کهیر، تورم یا مشکل در تنفس را ایجاد کند. اگر کودک شما هر یک از این علائم را تجربه کرد، فورا به پزشک مراجعه کنید.

عفونت‌ها

در موارد نادر، پروبیوتیک‌ها می‌توانند باعث عفونت در کودکان با سیستم ایمنی ضعیف شوند. این احتمال بیشتر در کودکانی رخ می‌دهد که به شدت بیمار هستند یا دارای بیماری‌های زمینه‌ای جدی هستند.

به گزارش وب گاه بیتوته، توجه به این نکته مهم است که پروبیوتیک‌ها برای همه کودکان مناسب نیستند، به ویژه آنهایی که دارای شرایط پزشکی خاص یا سیستم ایمنی ضعیف هستند. اگر قصد دارید به کودک خود پروبیوتیک بدهید، همیشه بهتر است ابتدا با ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی کودک خود صحبت کنید.

مکمل‌ها را جایگزین مواد غذایی و میوه ها نکنید

یک دکترای تغذیه گفت: یکی از راه هایی که می توان شدت پوکی استخوان را کم کرد، کلسیم، منیزیم و روی است و کلسیم به تنهایی مفید نخواهد بود.

«منصور رضایی» دکترای تغذیه با بیان اینکه کمبودهای تغذیه را با آموزش می توان برطرف کرد، افزود: در درازمدت یا در میان مدت، مکمل یاری انجام می شود و رویکرد بعدی غنی سازی است. ما معمولا در تغذیه سه رویکرد میان مدت، درازمدت،کوتاه مدت داریم. به طور نمونه برای رفع و رجوع کمبودها ، طرح مکمل یاری اجرا می شود مانند دادن قرص آهن به دختران دانش آموز در مدارس.

به گزارش بهداشت نیوز، وی در ادامه بیان این که در کوتاه مدت بحث مکمل ها است که غذای دریافتی را کامل می کند، گفت: باید یاد بگیریم که مکمل ها بد نیستند و فقط باید بدانیم کی؟ کجا؟ و چه وقت باید مصرف شوند؟ یا برای چه افرادی این مکمل ها لازم است؟ به طور نمونه، افرادی که بیماری های خاص دارند ممکن است نیاز بیشتری به مصرف مکمل داشته باشند.

رضایی در ادامه توصیه کرد: قرص چربی در کنار قرص امگا ٣ نباید مصرف شود و بیش از ۱۰ ساعت از هم، باید مصرف شوند تا اثر بهتری داشته باشد.

وی اگر دریافت لبنیات پس از بارداری کم شده باشد می بایست فرد کلسیم مصرف کند، که مصرف آن احتمال دارد که یبوست را تشدید و جذب آهن را کمی مختل می کند. پس افراد بهتر است تا کلسیم را ترجیحا با غذا مثل لبنیات تامین کنند. مصرف مکمل کلسیم در افرادی که لبنیات نمی توانند مصرف کنند، توصیه می شود.

این دکتری تغذیه در پاسخ به این پرسش که مصرف مکمل ها قبل از خوردن غذا باشد یا بعد آن، گفت: مکمل ها اگر قبل از غذا مصرف شود به خوبی جذب بدن می شود؛ اما در دراز مدت دچار مشکل می شود. معده هنگ می کند؛ چرا که معده وقتی پر می شود، جذب او کم می شود. یک ساعت بعد از غذا، بهترین زمان مصرف مکمل هاست.

وی با بیان اینکه بخش اعظمی از پوکی استخوان ارثی است و با کلسیم و پوکی استخوان ارتباط کمی دارد، گفت: یکی از راه هایی که می توان شدت پوکی استخوان را کم کرد، کلسیم، منیزیم و روی است و کلسیم به تنهایی مفید نخواهد بود.

رضایی در پایان در خصوص مصرف ویتامین سی اظهارداشت: مصرف بیش از حد ویتامین c، در درازمدت عوارض هم دارد. وقتی میوه ها کلی ویتامین دارند؛ چرا باید از ویتامین سی استفاده کرد؟ در حد ٢٠٠ الی٣٠٠ مشکلی ندارد؛ اما به جای استفاده از این ویتامین های برای بدن، بهتر است از منابع غذایی بهره گرفت.

فشار خون بالا هیچ علامت و نشانه‌ای ندارد

یک متخصص بیماری‌های قلبی و عروقی:

یک متخصص بیماری‌های قلبی و عروقی گفت: متاسفانه در بیشتر اوقات فشار خون بالا هیچ علامت و نشانه‌ای از خود نشان نمی دهد.
دکتر فرنگیس عرب افزود: فشار خون بالا یکی از بیماری‌های قلبی عروقی است که میزان ابتلا مرگ آن در کشور چشم‌گیر است.
وی بیان کرد: دلایل قطعی افزایش فشار خون هنوز شناخته نشده اند اما براساس تحقیقات چندین عامل مثل سیگار کشیدن، داشتن اضافه وزن، نداشتن فعالیت فیزیکی، رژیم غذایی پر نمک، مصرف مشروبات الکلی، استرس و اضطراب، سن بالا، عوامل ژنتیکی، سابقه خانوادگی فشار خون بالا، بیماری کلیوی مزمن، اختلالات غدد فوق کلیوی و تیروئید در آن دخیل هستند.
عرب با اشاره به اینکه متاسفانه در بیشتر اوقات فشار خون بالا هیچ علامت و نشانه ای از خود نشان نمی دهد، عنوان کرد: در حقیقت یک سوم از کسانی که به افزایش فشار خون مبتلا هستند از بیماری‌شان هیچ اطلاعی ندارند و تنها راه قطعی برای این که شما را از وضعیت فشار خونتان باخبر کند، کنترل مداوم آن به وسیله پزشک است.
وی، سکته مغزی، حمله قلبی، نارسایی قلب، نارسایی کلیه، آسیب چشمی و مشکل بینایی را از عوارض اصلی فشار خون بالا دانست و عنوان کرد: هر چه فشار خون بالاتر باشد، طول عمر افراد پایین‌تر خواهد بود، بنابراین با رعایت نکات گفته شده، از ابتلا به این بیماری جلوگیری کنیم تا در زندگی دچار مشکل نشویم.

اندازه مجاز مصرف ویتامین‌ها چقدر است؟

ویتامین ها در مواد غذایی که آن ها را مصرف می کنیم وجود دارند ولی برخی از آن ها را نمی توان بیش از اندازه مصرف نمود زیرا می تواند مشکل ساز باشد.

ویتامین ها، ترکیب های ارگانیکی هستند که میزان محدودی از آنها برای سلامت بدن ضرورت دارد که معمولا بدن میزان ضروری آنها را از طریق غذاها دریافت می‌کند، اما برخی مواقع، فرد با کمبود ویتامین‌ها مواجه می‌شود که با تشخیص پزشک باید از ویتامین استفاده نمایند. در بازار مقدار زیادی ویتامین و مکمل‌های غذایی وجود دارد که می‌توانند نیاز روزانه بدن را تامین کنند اما مصرف زیاد ویتامین‌ها و مکمل‌ها پیامدهای منفی برای سلامتی دارد. برخی از ویتامین ها در صورت استفاده بیش از حد در بدن باقی می‌مانند و سبب ایجاد مسمومیت و عوارض جانبی فراوانی خواهند شد.

در این مطلب به شما می‌گوییم که چه مقدار ویتامین مصرف نمایید تا از عوارض زیاده روی و یا حتی مصرف کمتر از حد نیاز ویتامین‌ها در امان بمانید.

مصرف زیاد کدام یک از ویتامین‌ها بلامانع است ؟

برخی از ویتامین‌ها، از ویتامین‌های محلول در آب هستند و خیلی سریع با آب بدن تان جذب و حل می‌شوند. در صورتی که مقدار این ویتامین‌ها در بدن زیاد شود، از طریق ادرار، مازاد ویتامین دفع می‌شود بنابراین مصرف زیاد این ویتامین‌ها مشکلی ایجاد نمی‌کند. ویتامین C و مجموعهٔ ویتامین‌های B شامل پیریدوکسین(B۶)، تیامین (B۱)، ریبوفلاوین (B۲)، نیاسین (اسید نیکوتینیک)، اسید پانتوتنیک، بیوتین، اسید فولیک (فولاسین یا فولات که شکل فعال آن در بدن است) و کوبالامین (B۱۲)، از انواع محلول در آب هستند.

کدام یک از ویتامین‌ها نباید بیش از حد مصرف شوند ؟

برخی از ویتامین‌ها، از ویتامین‌های محلول درچربی هستند. ویتامین‌های محلول در چربی نباید بدون نظارت پزشکی و در مقادیر زیاد مصرف شوند. واکنش سمی ناشی از مصرف زیاد ویتامین‌های محلول در چربی نسبت به ویتامین‌های محلول در آب، در مصرف مقادیر پائین تری از RDA به وجود می‌آید.

ویتامین‌های محلول در چربی مانند ویتامین A، ویتامین D، ویتامین E و ویتامین K برای جذب شدن به چربی نیاز دارند بنابراین بهتر است با غذاهایی که چربی دارند، مصرف شوند.

عوارض مصرف بی رویه برخی از پرمصرف‌ترین مکمل‌های ویتامین

ویتامین A

ویتامین A یک ویتامین ضروری برای بدن است که به سلامت بینایی و سیستم ایمنی بدن، کاهش سرطان ریه کمک می‌کند. این ویتامین به شکل گیری و حفظ سلامت پوست، دندان، بافت اسکلتی و نرم بدن کمک می‌کند.

یک نوع از ویتامین A (رتینول) از تولیدات حیوانی مانند ماهی و لبنیات به دست می‌آید اما نوع دیگری از ویتامین A به نام بتاکاروتن از گیاهان به دست می‌آید که هویج منبع غنی آن است . بتاکاروتن بعد از وارد شدن به بدن تبدیل به ویتامین A می‌شود. محصولات نارنجی و قرمز، سیب زمین، هویج خام، طالبی، فلفل قرمز، ماهی سالمون، اسفناج، مانگو، لوبیا چشم بلبلی، بروکلی و زردآلو از منابع ویتامین A هستند.

در صورت مصرف مکمل، از مولتی ویتامینی استفاده کنید که بیشتر از دو هزار و ۵۰۰ واحد بین المللی ویتامین A که از بتاکاروتن‌ها تامین می‌شود، نداشته باشد. میزان زیاد مکمل بتاکاروتن در سیگاری‌ها خطر سرطان ریه را افزایش می‌دهد.

مصرف بیش از حد ویتامین A سبب می‌شود مقدار مازاد آن در کبد جمع شود و بدن دچار عوارض جانبی مانند حالت تهوع، اسهال، استفراغ، کاهش اشتها، خستگی، سردرد، تاری دید، درد استخوان، ریزش مو و آسیب کبد شود.

ویتامین E

ویتامین E نقش بسیار مهمی در سیستم ایمنی و سلامت قلب دارد . بهترین منبع ویتامین E روغن‌ها و آجیل‌ها می‌باشند. اگر از مکمل ویتامین E استفاده می‌کنید، حتما انواعی را انتخاب کنید که بیش از ۳۰ واحد بین المللی ویتامین E نداشته باشند و نوعی را انتخاب کنید که با توکوفرول ترکیب شده باشد تا به ویتامین E که از طریق غذا دریافت می‌کنید نزدیک‌تر باشد.

استفاده از دوز زیاد ویتامینE۴۰۰ واحد بین المللی خطر سرطان پروستات را افزایش می‌دهد.

ویتامین K

ویتامین K نقش مهمی در سلامت استخوان‌ها و تولید پروتئین‌هایی که خون برای جلوگیری از لخته شدن به آنها نیازمند است، دارد. بسیاری از افراد این ویتامین را به شکل K۱ از طریق خوراکی‌ها دریافت می‌کنند و بقیه آن به شکل K۲ که روده آن را تولید می‌کند. گوشت و لبنیات ، کلم پیچ ، اسفناج و… از منابع ویتامین K هستند.

اگر رگ‌های خونی نازکی دارید برای مصرف مکمل ویتامین K با پزشک مشورت کنید. در صورت مصرف آنتی بیوتیک نیز با دکترتان صحبت کنید زیرا برخی آنها باکتری‌هایی که این ویتامین را تولید می‌کنند از بین می‌برند. مقادیر زیاد این ویتامین ممکن است موجب کاهش عملکرد کبدی شود.

آهن

نبودن میزان کافی گلبول قرمز در خون سبب ابتلای فرد به بیماری کم خونی می‌شود. این کمبود در بین خانم‌ها شایع است و سبب بروز علائمی مانند خستگی و احساس کسالت می‌شود.

برخی از افراد به دلیل جلوگیری از کم خونی بدون تجویز پزشک ، اقدام به مصرف قرص آهن می‌کنند اما مصرف بیش از حد آهن سبب بروز اختلالاتی در بدن می‌شود. مازاد آهن غیرضروری در بدن انباشته می‌شود و می‌تواند به سطح سمی افزایش پیدا کند و سبب عوارضی مانند تغییر رنگ پوست، بزرگ شدن کبد، درد شکمی، ریتم نامرتب قلب و … شود.

مصرف بیش از حد آهن در زنان باردار سبب مشکلاتی همچون تولد نوزاد با وزن پایین، تولد نوزاد نارس و رشد ناقص جنین شود.میزان مصرف مکمل آهن به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن، ۲۰ میلی گرم است و مصرف بیش از حد آن سبب درد شکم، استفراغ، تند شدن نفس و حتی کما می‌شود.

ویتامین C

ویتامین C از پرمصرف‌ترین انواع ویتامین‌ها است که کمبود آن موجب افتادن دندان، آکنه، خستگی و حتی مرگ می‌شود. این ویتامین را می‌توان از منابع طبیعی تامین نمود اما در صورت کمبود آن در بدن بهتر است از مکمل‌های این ویتامین استفاده نمود. محدوده مصرف ویتامین C حدود ۲۰۰۰ میلی گرم است.

مصرف زیاد این ویتامین کشنده نیست، اما مصرف بیش از حد این ویتامین سبب ابتلا به علائمی چون استفراغ، سردرد، بی‌خوابی، ترش کردن و اسهال می‌شود.

ویتامین D

ویتامین D سبب جذب کلسیم بیشترو داشتن استخوان‌های محکم، تقویت ایمنی بدن و عملکرد بهترسلول‌ها و اعصاب می‌شود. از منابع مهم این ویتامین خورشید است. زمان قرار گیری در معرض نور خورشید بدن ویتامین D تولید می‌کند و آن را در چربی‌ها ذخیره می‌کند.کمبود ویتامین D یک مشکل جدی به حساب می‌آید.

مصرف دوز بالایی از ویتامین D3 در بلند مدت سبب تجمع بیش از اندازه این ماده مغذی در بدن منجر می‌شود. مسمومیت ویتامین D هنگامی رخ می‌دهد که سطوح این ویتامین در خون به بیش از ۱۵۰ ng/ml می‌رسد. از آنجایی که ویتامین در چربی بدن ذخیره می‌شود و به آرامی وارد جریان خون می‌شود، آثار سمیت ممکن است برای چند ماه پس از توقف مصرف مکمل ها نیز ادامه یابد.

افزایش سطوح کلسیم خون، پریشانی گوارشی، مانند استفراغ، تهوع، و معده درد، خستگی، سرگیجه، و سردرگمی، تشنگی بیش از اندازه، تکرر ادرار، کاهش اشتها، تحلیل استخوان، نارسایی کلیوی از عوارض مصرف بیش از حد ویتامین دی می‌باشد.

مولتی ویتامین های پاستیلی میوه‌ای

مصرف بیش از حد مولتی ویتامین‌ها خطرناک است و ممکن است فرد را تا مرز کما ببرد و جان او را به خطر بیندازد. پس اگر تصمیم گرفتید مکمل ویتامینی به یک پزشک مراجعه کرده و طبق تجویز او، ویتامین مصرف کنید.

زمان مناسب خوردن مکمل ویتامین و املاح

مصرف ویتامین‌ها در برخی از زمان‌ها سبب جذب بیشتر آن می‌شود و مصرف آنها با بعضی از خوراکی‌ها می‌تواند از اثربخشی آنها بکاهد.

دقت کنید سالمندان، برخی از کودکان، مبتلایان به بیماری‌های مزمن و افراد تحت رژیم‌های غذایی یا مبتلا به بیماری‌های گوارشی باید تحت نظر پزشک از قرص‌های مکمل ویتامین‌ها و املاح استفاده نمایند.

در صورت استفاده از قرص آهن، از مصرف همزمان آن با شیر و لبنیات و همچنین قرص کلسیم خودداری کنید.

بهتر است برای بهتر شدن قدرت جذب قرص کلسیم، آن را در شب و هنگام خوابیدن مصرف نمایید.

ویتامین‌های گروه B را بهتر است با غذا، میوه‌ها و سبزی‌ها مصرف کنید.

ویتامین C چند ساعت در خون می‌ماند و سریع از راه کلیه‌ها دفع می‌شود پس بهتر است این ویتامین را در هر سه وعده غذایی تقسیم و مصرف کنید. به دلیل وجود ماده‌ای محرک در ویتامین C این ویتامین را قبل از خواب مصرف نکنید زیرا سبب بی‌خوابی خواهد شد.

به گزارش وب گاه نمناک، ویتامین‌های محلول در چربی مانند ویتامین A، ویتامین D، ویتامین E و ویتامین K برای جذب شدن به چربی نیاز دارند بنابراین بهتر است با غذاهایی که چربی دارند، مصرف شوند.

چگونه از شر سردردهای میگرنی خلاص شویم؟

 میگرن، یک سردرد معمولی نیست. این سردرد مستقیماً بر مغز تأثیر می‌گذارد و به همین دلیل بسیار شدید و آزاردهنده است. علائم سردردهای میگرنی معمولاً آن‌قدر شدید است که گاهی کار کردن، رانندگی و حتی صحبت کردن ر ا مختل و غیرقابل‌تحمل می‌کند اما تحقیقات نشان داده که علاوه بر دارودرمانی، راه‌های مؤثر دیگری برای کاهش دردهای میگرنی وجود دارد.

تخمین زده می‌شود که میگرن بیش از ۱۰ درصد از مردم را در سراسر جهان تحت تأثیر قرار می‌دهد، اغلب در بین افراد ۲۰ تا ۵۰ ساله رخ می‌دهد و در زنان حدود ۳ برابر بیشتر از مردان شایع است. برخی افراد سردردهای میگرنی را اجتناب‌ناپذیر می‌دانند و اغلب برای درمان، متوسل به مصرف انواع قرص‌های مسکن می‌شوند اما تحقیقات نشان داده که علاوه بر دارو و سایر درمان‌های پزشکی، انواع درمان‌ها و عادات سبک زندگی وجود دارد که می‌توانید در خانه از آن‌ها برای کنترل علائم میگرن استفاده کنید:

ماساژ پوست سر

اعمال فشار بر عضلات می‌تواند به کاهش تنش و استرس که محرک‌های رایج میگرن هستند، کمک کند. ماساژ همچنین با بهبود گردش خون می‌تواند به تسکین درد کمک کند.

رعایت عادات خواب خوب- خواب زیاد یا کم می‌تواند باعث حملات میگرنی شود. برای جلوگیری از حمله یا بدتر شدن علائم میگرن، رعایت عادات خواب خوب مهم است. این شامل رفتن به رختخواب و بیدار شدن در زمان مشخص هرروز و پرهیز از صفحه‌نمایش قبل از خواب است. دراز کشیدن و چرت زدن همچنین می‌تواند به کاهش درد میگرن کمک کند.

ورزش

در هنگام تجربه حمله میگرن یا در صورت احساس ناخوشی، ورزش کردن توصیه نمی‌شود. بااین‌حال، ثابت‌شده است که ورزش در کاهش علائم و حملات میگرن مؤثر است. تمرینات سبک مانند پیاده‌روی و یوگا می‌توانند به کاهش حملات میگرن کمک کنند.

کمپرس

ثابت‌شده است که کمپرس سرد به حملات میگرنی کمک می‌کند. هنگام شروع علائم میگرن یک کمپرس سرد یا یک کیسه یخ در دسترس داشته باشید تا روی شقیقه یا گردن خود فشار دهید. برخی افراد کمپرس گرم را به سرد ترجیح می‌دهند. هنگام استفاده از کمپرس، آن‌ها را بیش از ۱۵ دقیقه روی سر و گردن خود نگذارید و در همین حالت نخوابید – انجام این کار می‌تواند خطرناک باشد.

هیدراتاسیون

کم‌آبی یکی از علل شایع سردرد است و تصور می‌شود که محرک حملات میگرنی باشد. همیشه آب در دسترس داشته باشید و سعی کنید روزانه هشت لیوان توصیه‌شده را بنوشید.

کم‌نور نگه‌داشتن محیط- حساسیت به نور یکی از علائم رایج میگرن است که به آن فتوفوبیا می‌گویند. کم‌نور نگه‌داشتن محل زندگی یا محل کار می‌تواند به کاهش احتمال حمله میگرنی کمک کند. همچنین می‌توانید برای کاهش حملات میگرنی از عینک آفتابی در خارج از منزل، استفاده از لامپ‌های فلورسنت با طیف نور روز و افزودن صفحه‌نمایش ضد تابش به رایانه خود استفاده کنید

سریع‌ترین راه برای کاهش علائم میگرن چیست؟

برنامه درمانی هر کس متفاوت است، اما اگر احساس می‌کنید که حمله میگرنی درراه است یا کنترل علائم دشوار است، با راهکارهای زیر می‌توانید تا حد زیادی درد میگرنی را کاهش دهید:

به اتاق تاریک بروید

همان‌طور که قبلاً ذکر شد، نورهای روشن اغلب محرک حملات میگرنی هستند. اگر سردرد شما شدید شده است یا اگر احساس می‌کنید حمله‌ای درراه است، سعی کنید اتاق تاریکی پیدا کنید که بتوانید تا زمانی که علائم یا حمله متوقف شود، استراحت کنید. مطالعات نشان داده‌اند که طیف خاصی از نور سبز می‌تواند حمله را کاهش دهد.

از محیط‌های پرسروصدا دور شوید

صداهای بلند می‌تواند باعث ایجاد یا بدتر شدن حملات میگرنی شود. اگر سروصدا باعث حمله میگرنی یا بدتر شدن علائم شده است، سعی کنید به یک مکان آرام و بدون سروصدا بروید.

از بوهای شدید اجتناب کنید

 اسموفوبیا، حساسیت به بوهای تند، یکی از علائم رایج میگرن است. بهتر است سعی کنید از عطرها، غذاهای تند، بنزین و بوهای شیمیایی پرهیز کنید، زیرا این عطرها می‌توانند باعث حمله میگرنی یا تشدید علائم شوند.

با مشورت پزشک، داروهای ضدالتهابی مصرف کنید

داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی بدون نسخه (NSAIDs) می‌توانند به تسکین درد ناشی از علائم و حملات میگرن کمک کنند. ایبوپروفن، ناپروکسن و آسپرین مسکن‌های رایج برای میگرن هستند، اما مهم است که قبل از استفاده از این داروها با پزشک خود مشورت کنید.

دما را پایین بیاورید و بدنتان را خنک نگه‌دارید

گرمای بیش‌ازحد می‌تواند باعث میگرن شود، بنابراین اگر درد میگرنی را تجربه می‌کنید یا احساس می‌کنید حمله‌ای درراه است، سعی کنید با کمک سیستم‌های تهویه و همچنین گرفتن دوش آب سرد دمای محیط و بدنتان را پایین نگه‌دارید.

با چه غذاها و نوشیدنی‌هایی اثرات میگرن را کاهش دهیم؟

درحالی‌که میگرن قابل‌درمان نیست اما غذاها و نوشیدنی‌های خاصی وجود دارند که اعتقاد بر این است که به کنترل علائم و کاهش اثرات میگرن کمک می‌کنند:

زنجبیل

اگر با حملات میگرنی خود حالت تهوع را تجربه می‌کنید، زنجبیل ممکن است کمی تسکین دهد. می‌توانید زنجبیل تازه، چای زنجبیل، آب‌نبات زنجبیل یا کپسول زنجبیل مصرف کنید.

کافئین

بسیاری از افراد مبتلا به میگرن گزارش می‌دهند که مصرف مقداری کافئین (قهوه، چای یا نوشابه) می‌تواند تسکین خفیفی را پس از وقوع حمله میگرنی ایجاد کند. سعی کنید همان مقدار کافئین را به‌طور مداوم مصرف کنید زیرا اگر ناگهان کمتر از آن بنوشید می‌تواند باعث سردردهای شدید شود.

مکمل‌های ویتامین

کمبود ویتامین اغلب علت برخی از مشکلات سلامتی است – میگرن می‌تواند یکی از آن‌ها باشد. در زیر چند ویتامین آورده شده است که افراد مبتلا به میگرن می‌توانند به رژیم غذایی خود اضافه کنند. بااین‌حال، مهم است که قبل از مصرف این مکمل‌های، با پزشک خود مشورت کنید:

منیزیم: سطوح پایین منیزیم با سردرد و حملات میگرنی مرتبط است. با پزشک خود در مورد مصرف مکمل اکسید منیزیم برای کمک به پیشگیری از میگرن صحبت کنید. منیزیم را می‌توانید در غذاهایی مانند آجیل و سبزیجات پیدا کنید.

ویتامین B2 (ریبوفلاوین): نشان داده‌شده است که ریبوفلاوین تعداد حملات میگرنی را کاهش می‌دهد. بااین‌حال، هنوز دلیل آن مشخص نیست. شما می‌توانید ریبوفلاوین را به‌طور طبیعی در تخم‌مرغ و محصولات لبنی پیدا کنید.

چگونه از شر سردردهای میگرنی خلاص شویم؟

ویتامین : D یک مطالعه در سال ۲۰۱۸ نشان داد که افراد مبتلا به کمبود ویتامین D روزهای بیشتری را با میگرن تجربه می‌کنند. ویتامین D به‌طور طبیعی در لبنیات و تخم‌مرغ یافت می‌شود. همچنین می‌توانید با گذراندن مدتی در زیر نور خورشید ویتامین D را جذب کنید.

آیا بوتاکس برای درمان سردرهای میگرنی مناسب است؟

چندین سال قبل، افراد مبتلا به سردردهای میگرنی بعد از انجام بوتاکس برای کاهش چین‌وچروک به پزشکان خود گزارش دادند که سردردشان بهبودیافته است؛ بنابراین پزشکان شروع به مطالعه آن به‌عنوان درمان درد میگرن کردند.

در مطالعه‌ای دیگر، تقریباً نیمی از افرادی که دو نوبت بوتاکس انجام دادند، گزارش کردند که تعداد روزهایی که در هرماه سردرد داشتند به نصف کاهش یافت. پس از پنج دور درمان، این میزان به حدود ۷۰ درصد افزایش یافت. این درمان‌ها که به‌عنوان داروهای تعدیل‌کننده عصبی شناخته می‌شوند، در سال ۲۰۱۰ توسط سازمان غذا و داروی ایالات‌متحده برای درمان میگرن تائید شدند.

پزشکان معتقدند که بوتاکس برای سردرهای میگرنی مؤثر است زیرا روی پایه‌های عصبی تأثیر گذاشته و ماده شیمیایی که درد را منتقل می‌کند را مسدود می‌کند اما به خاطر داشته باشید که ممکن است چهار هفته یا بیشتر بعد از تزریق بوتاکس شاهد بهبودی در وضعیت خود باشید و ممکن است ۶ ماه کامل طول بکشد تا حداکثر اثر بوتاکس را احساس کنید.

۱۰ دلیل برای اینکه عاشق مدیتیشن باشید

با یک دم عمیق به آرامی چشمانتان را ببندید، آب دهانتان را قورت دهید و فشار از روی فک و دهانتان بردارید. دست‌هایتان را روی شکم قرار دهید و هوا را از بینی به داخل کشیده و به حرکت دست خود و بالا آمدن شکم هم‌زمان با تنفس توجه کنید. به‌ آرامی هوا را از شش‌ها بیرون دهید و توجه کنید که با بازدم شما دست به سمت پایین بر می‌گردد. شما به همین راحتی «مدیتیشن» کردید!

۲۱ ماه می برای یوگی‌های دنیا یک روز خوب است؛ روز جهانی مدیتیشن هر ساله در این روز برگزار می‌شود و یوگی‌ها آن را جشن می‌گیرند. البته مدیتیشن فقط مخصوص علاقمندان رشته یوگا نیست و همه انسان‌های در دنیای مدرن و شلوغ امروز نیاز دارند که برای دقایقی هر چند کوتاه توجه ذهن را از جهان بیرون بردارند و به درون خود سفر کنند.

مدیتیشن چیست؟

مدیتیشن، مراقبه یا درون‌پویی عملی است که در آن فرد از یک تکنیک مانند ذهن‌آگاهی یا تمرکز ذهن بر روی یک موضوع، فکر یا فعالیت خاص برای آموزش توجه و آگاهی و دستیابی به یک حالت روان و آرام و پایدار ذهنی استفاده می‌کند.

مدیتیشن یا مراقبه یک تکنیک و تمرین ذهنی و بدنی است که در آن شخص به آرامی توجه خود را به درون می‌برد تا به آرامش جسمی و ذهنی دست پیدا کند. بیشتر انواع مدیتیشن از تمرینات مذهبی شرقی به خصوص از هند، چین و ژاپن به غرب رفته ‌است. تنها در سه دهه اخیر است که این تکنیک‌ها به‌طور جدی برای دستیابی به سلامتی، بخصوص برای درمان استرس و کاهش دردهای مزمن به کار می‌رود.

مراقبه می‌تواند استرس، اضطراب، افسردگی و درد را به میزان قابل توجهی کاهش دهد و باعث افزایش آرامش و درک بیشتر از خود شود.

۱۰ دلیل برای اینکه عاشق مدیتیشن باشید!

ـ با مدیتیشن خواب بهتری خواهید داشت

ـ اجازه می‌دهد خود واقعیمان را بشناسیم

ـ سبب رشد و تعالی فردی شما می‌شود

ـ عملکرد حفاظتی مغز را تغییر می‌دهد

ـ کنترل کننده شدت و ضعف عملکرد مغز است

ـ استرس را کاهش می‌دهد

ـ اضطراب را کنترل می‌کند

ـ سلامت احساسی را بهبود می‌بخشد

ـ از دست دادن حافظه ناشی از افزایش سن را کاهش می‌دهد

ـ به کنترل درد کمک می‌کند

روز جهانی مدیتیشن از کجا آمده است؟

از سال ۱۹۹۵ میلادی تا کنون، هر سال روز جهانی مدیتیشن به رسمیت شناخته می‌شود تا بستری برای افزایش آگاهی درباره مزایای مدیتیشن در زندگی امروز  باشد. این روز جهانی مهم می‌خواهد،  فواید مدیتیشن در دنیای امروز را به ما گوشزد کند و از فواید ذهنی، ‌ جسمی و معنوی آن پرده بردارد. از طرفی با اختصاص یک روز خاص به مدیتیشن، ‌ مردم تشویق می‌شوند تا از قدرت تمرینات ذهن‌آگاهی و تاثیرات بیرونی آن آگاه شوند.

همچنین، روز جهانی مدیتیشن به مردم این آگاهی را می‌دهد که می‌توانند در هر جای دنیا و از هر طبقه اجتماعی که هستند، مراقبت از خود، ساخت لحظات آرامش‌بخش میان هرج و مرج، ‌ ایجاد ارتباط بهتر با خود و جهان اطراف را یاد بگیرند.

تفاوت یوگا و مدیتیشن چیست؟

یوگا ترکیبی از تمرینات ذهنی و بدنی است، در حالی که مدیتیشن بیشتر بر روی آرامش ذهن متمرکز است. یوگا آنقدر گسترده است که می توان آن را یک سبک زندگی در نظر گرفت. یک سبک از زندگی که به شما کمک می‌کند تا آرامش و ثبات عاطفی و روحی را همراه با تنظیم هورمون‌ها و ارگان‌های درونی بدن به دست آورید. در واقع تمرینات مدیتیشن را می‌توان بخشی از یوگا در نظر گرفت.

چطور مدیتیشن کنیم؟

اول جای راحتی را برای نشستن انتخاب کنید. جایی که به شما احساس خوشایند دهد. می‌توانید روی صندلی و یا زمین باشید. زمان حدودی مدیتیشن خود را تعریف کنید. مثلا در تجربه‌های اول روزی ۵ دقیقه هم برای شروع تمرینات عالی است.

ستون فقرات خود را صاف کنید و به لحظه شگفت‌اگیز زمان حال آگاه باشد.  به بدنتان توجه کنید و سعی کنید انقباض خاصی در هیچ قسمتی از بدن نداشته باشید. بدن آرام و ریلکس باشد و احساس راحتی و وانهادگی کنید.

حالا تمام آگاهی را روی تنفستان ببرید. دم و بازدم را با آگاهی پیگیری کنید؛ حرکت بالا و پایین رفتن سینه را دنبال کنید و به ریتم نفس کشیدن خود آگاه باشید. بعد از چند دقیقه تاثیر این تمرین را احساس خواهید کرد.

آثار کرونا بر بروز بیماری‌های تیروئیدی / قرص “لووتیروکسین” را برای لاغری مصرف نکنید

یک فوق تخصص غدد درون ریز و متابولیسم با اشاره به آثار کرونا بر بروز بیماری‌های تیروئیدی،‌ گفت: به طور کلی ممکن است فردی که چند ماه قبل به کرونا مبتلا شده است پس از چند ماه دچار درد در جلوی گردن شود که به گوش و گلو انتشار پیدا می‌کند و تشخیص ما تیروئیدیت ناشی از ابتلا به کرونا است.

دکتر علیرضا استقامتی – رئیس بخش غدد بیمارستان امام خمینی(ره) در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به اینکه شیوع بیماری‌های مرتبط با تیروئید پس از بیماری دیابت شایع‌ترین بیماری غددی در کشور است،‌ گفت: بیماری‌های تیروئیدی با انواع مختلف کم‌کاری، پرکاری، گره‌های معمولی تیروئید و سرطان‌های تیروئید شیوع بالایی دارند. البته این میزان شیوع بالا تقریبا در تمام نقاط دیگر جهان هم به این صورت است.

علل بروز کم‌کاری و پرکاری تیروئید

او با اشاره به اینکه کم‌کاری تیروئید به دلایل مختلفی رخ می‌دهد، اظهار کرد: گاهی کم کاری تیروئید یک بیماری خود ایمنی است. در بسیاری از جوامع دنیا از جمله در ایران مسئله خود ایمنی مانند بیماری “تیروئیدیت هاشیموتو” یکی از علل کم کاری‌های تیروئیدی است؛ گرچه این بیماری ممکن است به شکل گواتر هم بروز پیدا کند. در کنار آن به دنبال جراحی تیروئید، مصرف ید رادیواکتیو یا التهاب‌های تیروئید که ممکن است رد پای آنها باقی بماند، اختلالات آنزیمی در تولید هورمون و یا در گذشته کمبود شدید یُد از عوامل بروز کم‌کاری تیروئید هستند.

وی درباره علل بروز پرکاری تیروئید، اظهار کرد: بیماری “گریوز” به عنوان یک بیماری خود ایمنی، گواترهای چند گره‌ای سمی، گواترهای تک گره‌ای سمی و التهاب‌های تیروئید و یا برخی از داروها می‌توانند سبب بروز پرکاری تیروئید شوند.

سهم تشعشعات در بروز سرطان تیروئید

او با اشاره به اینکه علت بروز سرطان تیروئید چندان مشخص نیست،‌ تصریح کرد: شاید بتوان گفت در برخی افراد تشعشعاتی که قبلا به آنها تابیده شده است، سبب جهش‌های سلولی شده و علت بروز سرطان است؛ به عنوان مثال در گذشته‌های دور که در ایران بیماری قارچ کچلی یا آکنه وجود داشت به سر فرد اشعه می‌تاباندند که این موضوع می‌توانست سبب سرطان گواتر شود که البته مدت زیادی است که این فرایند در کشور اتفاق نمی‌افتد؛ اما اشعه‌های یونیزان هم ممکن است در برخی سبب بروز سرطان تیروئید شود. البته به طور کلی علت خاص و مهمی برای بروز سرطان تیروئید وجود ندارد.

راهی برای پیشگیری از بروز تیروئید وجود ندارد

وی با تاکید بر اینکه راهی برای پیشگیری از بروز بیماری‌های تیروئیدی وجود ندارد، بیان کرد: در گذشته کمبود یُد یکی از عوامل بروز بیماری‌های تیروئیدی بود اما اکنون دیگر مصرف نمک یُد دار این مشکل را برطرف کرده است.

درمان مادام‌العمر تیروئید کم کار

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران درباره روند درمان بیماری‌های تیروئیدی، گفت: ادامه درمان برحسب نیاز فرد، متفاوت است. پرکاری تیروئید ممکن است از شش ماه تا یکسال نیاز به درمان داشته باشد، اما، همین زمان ممکن است در فرد دیگری طولانی‌تر شود؛ طول دوره بیماری به علت بیماری وابسته است. در مورد کم‌کاری تیروئید نیز اگر تشخیص درست باشد درمان با قرص “لووتیروکسین” مادام‌العمر است و نباید درمان قطع شود. در مورد گواترهای ساده هم بیمار باید تحت نظر باشد تا بر حسب نیاز درمان لازم تجویز شود.

استقامتی تاکید کرد: خیلی از افرادی که فکر می‌کنند کم‌کاری تیروئید دارند به واقع با این مشکل مواجه نیستند و احتمالا تشخیص اشتباه بوده است؛ چون ممکن است برخی گواتر ساده (تیروئیدی که اندازه‌اش بزرگ است اما کم کار یا پرکار نیست) را به حساب کم‌کاری تیروئید بگذارند. اگر کم‌کاری تیروئید واقعی باشد نمی‌توان درمان را قطع کرد.

قرص “لووتیروکسین” را برای لاغری مصرف نکنید

رئیس بخش غدد بیمارستان امام خمینی(ره)، افزود: افرادی که مشکل تیروئید دارند باید درمان خود را به درستی انجام دهند. یک باور غلط وجود دارد که برخی فکر می‌کنند کم‌کاری تیروئید چاق کننده است و بعد هر فردی که چاق است اقدام به مصرف قرص “لووتیروکسین” می‌کند که لاغر شود و یا حتی برخی مبتلایان به کم کاری تیروئید به شکل خودسرانه دُز مصرفی را افزایش می‌دهند که برایشان عوارض به دنبال دارد.

وی با تاکید بر اینکه قرص “لووتیروکسین” نقشی در ایجاد لاغری ندارد، بیان کرد: اگر هم این قرص بخواهد وزن را کم کند از بافت چربی نمی‌کاهد بلکه از بافت عضلانی کم می‌کند که این برای فرد مضر است. اگر فردی بدون کنترل پزشک دارو را مصرف کند، ممکن است در سن بالا دچار پوکی استخوان شود و حتما باید به طور منظم آزمایش داده و تحت نظر پزشک باشد. قطع یا افزایش بی‌دلیل میزان قرص به هیچ عنوان درست نیست.

آثار کرونا بر بروز بیماری‌های تیروئیدی

او در پاسخ به سوالی درباره تاثیرات ابتلا به کرونا بر شیوع بیماری‌های تیروئیدی، بیان کرد: ابتلا به کرونا عوارض متعددی بر تیروئید ایجاد می‌کند از جمله می‌تواند سبب التهاب تیروئید شود. کرونا به شیوه‌های مختلف خود را در بروز مشکلات تیروئیدی نظیر پرکاری و کم‌کاری تیروئید نشان می‌دهد اما به طور کلی ممکن است فردی که چند ماه قبل به کرونا مبتلا شده است پس از چند ماه دچار درد در جلوی گردن شود که به گوش و گلو انتشار پیدا می‌کند و تشخیص ما تیروئیدیت ناشی از ابتلا به کرونا است؛ البته تیروئیدیت یک بیماری خود محدود شونده است و ظرف چند هفته یا چند ماه بهبود می‌یابد.

چه سنی بهترین زمان بیان واقعیت «فرزندخواندگی» به فرزندخوانده است؟

معاون امور اجتماعی بهزیستی استان تهران درباره زمان بیان واقعیت فرزندخواندگی، به کودکِ فرزندخوانده توضیح داد.

فاطمه ارزانیان ، در این باره توضیح داد: حق هر انسانی است که بداند والدین زیستی او چه کسانی هستند و فرزندخوانده باید با واقعیت فرزندخواندگی خود مواجه شود. خانواده نباید برای گفتن آن، به دلیل اینکه درصدد یک موقعیت و زمان مناسب است تعلل کند، چرا که به تعویق انداختن این موضوع و همزمانی با دوران نوجوانی مشکلات فراوانی برای فرزند و خانواده به همراه خواهد داشت.

وی ادامه داد: بهتر است پیش از ورود فرزند به مدرسه، والدین با هماهنگی یکدیگر و همراهی مشاورین و روانشناسان دلسوز، حقیقت را در بهترین روشی که متناسب با سن فرزند در خصوص گفتن واقعیت است، به او بگویند.

معاون امور اجتماعی بهزیستی استان تهران با بیان اینکه معمولاً توصیه می‌شود بیان این موضوع بین ۴ تا ۵ سالگی و در قالب داستان و تماشای کارتون‌های مربوطه صورت پذیرد، افزود: بیان موضوع فرزندخواندگی به کودک به شرایط کودک از جمله سن و آمادگی روحی و روانی او بستگی دارد و باید با تشخیص مشاور و روانشناس صورت گیرد.

ارزانیان معتقد است که با توجه به اینکه کودک قبل از ورود به مدرسه درک قابل ملاحظه‌ای از شرایط و فرزندخواندگی خود ندارد، تاکید می‌شود مجدداً به صورت جدی‌تر در سنین بین ۸تا ۱۰ سال به آن پرداخته شود و طی این مدت خانواده باید زمینه‌ای برای بیان واقعیت فراهم و آمادگی مواجهه با واکنش‌های احتمالی فرزند را کسب کند. یقیناً بهره‌مندی از تجارب روانشناس و مشاور، کمک شایانی به عبور موفقیت‌آمیز از این مرحله از زندگی فرزندخوانده خواهد کرد.

معاون امور اجتماعی بهزیستی استان تهران با اشاره به مداخلات سازمان بهزیستی برای بیان واقعیت به کودک ادامه داد: یکی از مراحل فرزندپذیری، معرفی خانواده برای شرکت در جلسات مشاوره است و باید زوجین بین ۳ تا ۵ جلسه را گذرانده و آموزش‌ها و راهنمایی‌های لازم را در این زمینه دریافت کنند و با آگاهی کامل نسبت به گفتن واقعیت فرزندخواندگی، در این مسیر گام بردارند.

ارزانیان یادآور شد: یکی از رسالت‌های سازمان بهزیستی نظارت بر زندگی فرزندان در خانواده‌های جایگزین است و رصد می‌کند که آیا واقعیت به کودک گفته شده است یا خیر؟ در صورت لزوم کارشناسان دفتر فرزندخواندگی بهزیستی، خانواده‌ها را به مشاورین حاذق ارجاع می‌دهند.