مادران باردار خودسرانه مکمل مصرف نکنند

استاد تمام گروه مامایی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز بر ضرورت مشورت مادران باردار با پزشک یا متخصص تغذیه برای دریافت برنامه غذایی و مکمل‌های مناسب تاکید کرد و در مورد مصرف خودسرانه هرگونه مکمل هشدار داد.

دکتر عابدی با تاکید بر اهمیت تغذیه مادران باردار، گفت: دوران بارداری به سه دوره مجزا (سه ماهه اول تا پایان ماه چهارم، سه ماهه دوم تا پایان هفته بیست و هشتم و سه ماهه سوم از هفته بیست و هشتم تا پایان هفته چهل و هفتم) تقسیم می‌شود که در هر یک از این مراحل، مصرف متعادل تمامی گروه‌های غذایی شامل پروتئین، کربوهیدرات و درشت مغذی‌ها به صورت روزانه برای سلامت مادر و جنین ضروری است.

وی افزود: اگرچه سنجش دقیق میزان مورد نیاز مواد معدنی و ویتامین‌ها دشوار است، اما اطمینان از دریافت کافی آن‌ها با داشتن یک رژیم غذایی متنوع و سرشار از سبزیجات و غلات کامل امکان‌پذیر است.

عابدی در خصوص میزان کالری موردنیاز در طول بارداری، تصریح کرد: در سه ماهه اول بارداری، نیازی به افزایش کالری دریافتی نسبت به دوران پیش از بارداری نیست. اما در سه ماهه دوم و سوم، توصیه می‌شود روزانه حدود ۳۰۰ تا ۳۵۰ کیلوکالری به رژیم غذایی مادر افزوده شود.

عضو هیات‌علمی دانشگاه علوم پزشکی اهواز پیرامون راهنمای مصرف گروه‌های غذایی و مکمل‌ها، توصیه کرد: برای مادران با وزن مناسب، مصرف روزانه حدود ۳ واحد پروتئین، به ویژه از منابع حیوانی، توصیه می‌شود. هر واحد معادل یک تکه گوشت خورشتی یا یک ران کوچک مرغ است. حبوبات و سایر منابع گیاهی نیز می‌تواند بخشی از نیاز پروتئینی را تامین کنند.

وی با بیان اینکه مصرف روزانه ۷ تا ۱۱ واحد کربوهیدرات برای مادران باردار ضروری است، افزود: ۷ واحد برای مادران دارای اضافه وزن و ۱۱ واحد برای مادران با وزن عادی توصیه می‌شود؛ یک واحد کربوهیدرات معادل یک کف دست نان سنگک یا بربری، یا نصف لیوان برنج یا ماکارونی پخته شده است.

عابدی در خصوص حذف کامل چربی از رژیم غذایی مادر باردار، گفت: حذف کامل چربی از تغذیه مادر باردار هرگز توصیه نمی‌شود، مصرف متعادل روغن‌های سالم به ویژه روغن زیتون و کنجد مفید است.

استاد تمام گروه مامایی دانشگاه علوم پزشکی اهواز در مورد اهمیت مصرف مکمل آهن و اسید فولیک (ویتامین B۹)، بیان کرد: مصرف روزانه قرص آهن از پایان سه ماهه اول بارداری برای تمامی مادران باردار ایرانی الزامی است. مصرف روزانه یک عدد قرص یک میلی گرمی از ابتدای بارداری توصیه می‌شود. در صورت سابقه نقص لوله عصبی در بارداری‌های قبلی نیز دوز مصرف با نظر پزشک افزایش می‌یابد.

بنابر اعلام وزارت بهداشت، عابدی مصرف مولتی‌ویتامین و قرص ویتامین D را برای مادران باردار حائز اهمیت برشمرد و گفت: استفاده از مولتی ‌ویتامین‌های مخصوص دوران بارداری که در مراکز بهداشتی نیز توزیع می‌شود، به تامین طیف وسیعی از ویتامین‌ها و مواد معدنی کمک می‌کند. همچنین مصرف روزانه ۱۰۰۰ واحد ویتامین D۳ یا D۲ طبق پروتکل وزارت بهداشت توصیه می‌شود.

وی ادامه داد: اندازه‌گیری سطح ویتامین D در ابتدای بارداری و تنظیم دُز مصرف بر اساس نتایج آزمایش (به عنوان مثال ۲۰۰۰ واحد در صورت سطح زیر ۳۰ نانوگرم) برای مادران باردار ضروری است؛ البته در صورت داشتن رژیم غذایی متنوع، معمولا نیازی به مکمل جداگانه کلسیم و سایر مواد معدنی نیست، زیرا مولتی‌ویتامین‌ها حاوی مقادیری از آن‌ها هستند.

این استاد تمام گروه مامایی در پایان گفت: مصرف مکمل امگا ۳ برای مادرانی که به میزان کافی از منابع غذایی آن (مانند روغن زیتون و گردو) استفاده نمی‌کنند، توصیه می‌شود؛ چون به دلیل احتمال آلودگی به جیوه، مصرف زیاد ماهی‌های دریایی در دوران بارداری محدود می‌شود و ماهی‌های پرورشی نیز لزوما منبع غنی امگا ۳ نیستند.

هشدار درباره مصرف بی رویه‌ی ویتامین D

یک پزشک عمومی در انگلیس از کسانی که قصد مصرف ویتامین D را دارند خواسته است تا قبل از استفاده از این مکمل با آزمایش خون، سطح آن را در بدن خود بررسی کنند زیرا مصرف بیش از حد این ویتامین ممکن است منجر به آسیب قلبی و کلیوی شود.

دکتر «آصف احمد» در ویدئویی گفت افراد بسیار زیادی را دیده است که دز بسیار بالای ویتامین D را مصرف می‌کنند که می‌تواند باعث ریتم غیرطبیعی قلب، نارسایی کلیه و درد استخوان شود.

در حال حاضر تخمین زده می‌شود که از هر شش بزرگسال در انگلیس یک نفر به اندازه کافی ویتامین D دریافت نمی‌کند در حالی که به گفته دکتر احمد، برخی افراد بیش از حد ویتامین D مصرف می‌کنند.

این ویتامین که همچنین به عنوان «ویتامین آفتاب» شناخته می‌شود، منبع اصلی آن قرار گرفتن در معرض نور خورشید و همچنین غذاهایی مانند ماهی و زرده تخم مرغ است.

دستورالعمل‌های NHS (خدمات ملی بهداشت انگلیس) مصرف مکمل ویتامین D را در طول ماه‌های زمستان، زمانی که آفتاب کمتری وجود دارد پیشنهاد می‌کند، اما دکتر احمد گفت مصرف بیش از حد این ویتامین می‌تواند خطرناک باشد.

دکتر احمد توضیح داد: مصرف طولانی مدت ویتامین D در دزهای بالا در واقع بسیار خطرناک است، زیرا می‌تواند باعث هیپرکلسمی شود. در این وضعیت، کلسیم اضافی وارد جریان خون می‌شود و خطر بیماری قلبی و کلیوی را افزایش می‌دهد.

این پزشک توضیح داد که ویتامین D محلول در چربی است و به راحتی از بدن دفع نمی‌شود.

به گزارش دیلی میل، این پزشک عمومی توضیح داد: بسیاری از مواقع وقتی دز بالایی از ویتامین‌ها را مصرف می‌کنید، آنقدرها هم خطرناک نیست زیرا در آب محلول هستند و بدنتان به راحتی آنها را دفع می‌کند.

اما در مورد ویتامین‌های محلول در چربی مانند ویتامین D اینگونه نیست و نمی‌توانیم از شر ویتامین‌های اضافی خلاص شویم، بنابراین در بدن تجمع می‌یابند.

این وضعیت می‌تواند استخوان‌ها را ضعیف کند و به کلیه‌ها و قلب آسیب برساند.

بهترین ویتامین‌ها برای سلامت پا در سالمندان

 با افزایش سن، حفظ قدرت پاها برای تحرک و سلامتی ضروری می‌شود. ویتامین برای پاهای قوی نقشی کلیدی در این زمینه ایفا می‌کند. در این مقاله به بررسی ویتامین‌هایی می‌پردازیم که به تقویت عضلات و استخوان‌های پا کمک می‌کنند. این اطلاعات به شما کمک می‌کند تا با انتخاب درست، پاهایی قوی‌تر داشته باشید.

آیا می‌توانید بدون استفاده از دست‌هایتان از روی صندلی بلند شوید؟ آیا می‌توانید یک پله را بالا بروید بدون اینکه نفس‌تان بند بیاید یا احساس عدم تعادل کنید؟ اگر قبل از پاسخ دادن تردید کردید، شما در حال تجربه نشانه‌های اولیه ضعف پاها مرتبط با کمبود مواد مغذی هستید، شرایطی که میلیون‌ها بزرگسال بالای ۵۰ سال را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

 ۸ ماده مغذی خاص را شناسایی شده است که به طور مستقیم بر قدرت و تحرک پاها تأثیر می‌گذارند. این‌ها ویتامین‌های عمومی نیستند، بلکه ترکیبات هدفمندی هستند که هر کدام جنبه متفاوتی از سلامت پاها را پوشش می‌دهند. یکی از آن‌ها با بهینه‌سازی سیگنال‌های عصبی از گرفتگی جلوگیری می‌کند. دیگری بافت عضلانی را در سطح سلولی بازسازی می‌کند. این‌ها با هم یک سیستم کامل برای بازگرداندن قدرت پاها در هر سنی تشکیل می‌دهند.

ویتامین های مهم برای داشتن پاهای قوی

۱. ویتامین D: مولکول تحرک 

آیا تا به حال متوجه شده‌اید که بسیاری از افراد مسن برای بلند شدن از صندلی با مشکل مواجه‌اند؟ چیزی که اکثر مردم نمی‌دانند این است که این فقط نتیجه “پیری” نیست. در واقع، تا ۶۰ درصد از بزرگسالان مسن با سطوح ناکافی ویتامین D زندگی می‌کنند، بدون اینکه بدانند این کمبود تحرک آن‌ها را به خطر می‌اندازد.

 کمبود ویتامین D مستقیماً عضلات پاهایتان را ضعیف می‌کند، بدون توجه به اینکه چقدر ورزش می‌کنید. این یک چرخه خطرناک ایجاد می‌کند، هرچه پاهایتان ضعیف‌تر می‌شوند، راه رفتن سخت‌تر می‌شود، یعنی کمتر حرکت می‌کنید، که باعث کاهش بیشتر قرار گرفتن در معرض آفتاب و قدرت عضلانی می‌شود. این یک تله تحرک است که بسیاری از افراد مسن در آن گرفتار می‌شوند. 

شواهد قانع‌کننده است، تحقیقات انجمن سالمندان آمریکا نشان می‌دهد که افراد مسنی که مکمل ویتامین D مصرف می‌کنند، ۲۳ درصد کمتر از کسانی که مصرف نمی‌کنند، در معرض افتادن قرار دارند. برای بهترین نتیجه، روزانه ۸۰۰ تا ۲۰۰۰ واحد بین‌المللی (IU) را هدف قرار دهید، با این نکته که ویتامین D۳ بسیار مؤثرتر از D۲ است.

۱۵ تا ۲۰ دقیقه قرار گرفتن در معرض نور خورشید در میانه روز، مصرف منظم ماهی‌های چرب مثل سالمون و ماکرل و استفاده از مکمل باکیفیت همراه با وعده غذایی حاوی چربی‌های سالم برای جذب حداکثری.

۲. منیزیم: استاد آرامش عضلانی 

در حالی که ویتامین D عضلات شما را تقویت می‌کند، یک ماده معدنی حیاتی دیگر وجود دارد که بدن شما به شدت به آن نیاز دارد و اکثر مردم آن را نادیده می‌گیرند. آن گرفتگی‌های دردناک پا که شما را نیمه‌شب از خواب بیدار می‌کنند؟ این‌ها اتفاقات تصادفی یا نشانه‌های اجتناب‌ناپذیر پیری نیستند، بلکه سیگنال‌های هشدار بدن شما هستند که نشان‌دهنده کمبود جدی منیزیم‌اند.

منیزیم به عنوان “معدن آرامش” طبیعی بدن شما عمل می‌کند. وقتی سطح آن بیش از حد پایین می‌آید، عضلات شما به معنای واقعی کلمه نمی‌توانند پس از انقباض به درستی شل شوند. این یک عدم تعادل بیوشیمیایی خطرناک ایجاد می‌کند که در آن عضلات در حالت نیمه‌منقبض باقی می‌مانند، سفت و مستعد گرفتگی‌های ناگهانی و دردناک می‌شوند که ممکن است شما را به فریاد زدن وادار کند. این مشکل با افزایش سن تشدید می‌شود، زمانی که توانایی ما برای جذب این ماده مغذی حیاتی به طور طبیعی کاهش می‌یابد.

آنچه منیزیم را ضروری می‌کند، نقش آن در تنظیم عملکرد عضلانی و سیگنال‌دهی عصبی است. این ماده مانند دروازه‌بانی برای کلسیم عمل می‌کند که انقباض عضلانی را تحریک می‌کند. بدون منیزیم کافی، کلسیم به سلول‌های عضلانی شما هجوم می‌آورد و آن‌ها را دائماً در حالت تنش نگه می‌دارد. فراتر از پیشگیری از گرفتگی، تحقیقات نشان می‌دهد که منیزیم به طور چشمگیری گردش خون به عضلات پا را بهبود می‌بخشد و اطمینان می‌دهد که آن‌ها اکسیژن و مواد مغذی مورد نیاز برای عملکرد صحیح را دریافت می‌کنند.

برای بهترین نتیجه، روزانه ۳۲۰ تا ۴۲۰ میلی‌گرم را از سه منبع قدرتمند هدف قرار دهید: سبزیجات برگ‌دار تیره مثل اسفناج، دانه‌های کدو تنبل غنی از منیزیم، و بله، حتی یک تکه کوچک شکلات تلخ.

۳. ویتامین B۱۲: محافظ اعصاب

سبزیجات برگ‌دار تیره و غذاهای غنی از منیزیم که تازه بحث کردیم، نقش حیاتی در آرامش عضلانی دارند، اما در مورد اعصابی که این عضلات را کنترل می‌کنند چه می‌توان گفت؟ آیا متوجه سوزن‌سوزن شدن، بی‌حسی یا ضعف غیرقابل توضیح در پاهایتان شده‌اید که گاهی می‌آید و می‌رود؟ پزشک شما ممکن است آن را آرتروز بنامد، اما تا ۴۳ درصد از افراد مسن در واقع از کمبود ویتامین B۱۲ رنج می‌برند که سیگنال‌های بین مغز و پاهایشان را مختل می‌کند.

اینجا چیزی است که اتفاق می‌افتد B۱۲ برای حفظ غلاف میلین، پوشش محافظ اطراف اعصاب، ضروری است. وقتی سطح B۱۲ کاهش می‌یابد، این پوشش تخریب می‌شود و باعث می‌شود سیگنال‌های عصبی مختل یا کاملاً ضعیف شوند. مثل این است که سیم‌های برق فرسوده‌ای داشته باشید که قدرت ناپیوسته‌ای به عضلات پاهایتان می‌فرستند.

پس از ۵۰ سالگی، بدن شما به تدریج توانایی جذب B۱۲ از غذا را از دست می‌دهد. این به این دلیل است که تولید اسید معده با افزایش سن به طور طبیعی کاهش می‌یابد و استخراج B۱۲ کافی را، مهم نیست چقدر غذاهای غنی از B۱۲ مصرف کنید، تقریباً غیرممکن می‌کند.

عواقب آن جدی است، بدون سیگنال‌دهی عصبی مناسب، عضلات شما اکسیژن و مواد مغذی مورد نیاز برای قوی ماندن را دریافت نمی‌کنند. این منجر به خستگی، عدم تعادل و دشواری در راه رفتن می‌شود. ناامیدکننده‌ترین بخش؟ آزمایش‌های خون استاندارد اغلب کمبود B۱۲ را تا زمانی که آسیب قابل‌توجهی رخ نداده باشد، تشخیص نمی‌دهند.

برای حداکثر محافظت، مکمل‌های متیل‌کوبالامین، قطره‌های زیرزبانی که هضم را دور می‌زنند، یا تزریق B۱۲ را در صورتی که سطح آن به شدت پایین باشد، انتخاب کنید. آن‌ها را با صبحانه مصرف کنید تا جذب بهینه شود. بسیاری از افراد مسن که مصرف B۱۲ خود را افزایش می‌دهند، گزارش می‌دهند که ظرف چند هفته احساس می‌کنند یک دهه از تحرک خود را بازیافته‌اند.

بهترین ویتامین‌ها برای سلامت پا در سالمندان

۴. کلاژن: بازسازنده بافت

در حالی که B۱۲ به بازسازی سیگنال‌های عصبی کمک می‌کند، یک جزء حیاتی دیگر وجود دارد که به معنای واقعی کلمه پاهایتان را کنار هم نگه می‌دارد. آیا تا به حال متوجه شده‌اید که خم شدن برای بستن بند کفش‌هایتان با هر سال که می‌گذرد سخت‌تر می‌شود؟ برای میلیون‌ها فرد مسن، این فقط به انعطاف‌پذیری مربوط نیست، بلکه به این دلیل است که چارچوب ساختاری مفاصل شما به طور خاموش در حال تخریب است.

پس از ۵۰ سالگی، تولید کلاژن بدن شما به شدت کاهش می‌یابد. این فقط یک روند مکمل دیگر نیست، کلاژن ۳۰ درصد از کل پروتئین بدن شما را تشکیل می‌دهد و داربست ضروری برای همه چیز، از غضروف زانو گرفته تا تاندون‌های ساق پایتان را شکل می‌دهد. با کاهش تولید، مفاصل شما به معنای واقعی کلمه بالشتک خود را از دست می‌دهند و استخوان با هر قدم به استخوان ساییده می‌شود.

آنچه کلاژن را منحصربه‌فرد می‌کند، نحوه هدف‌گذاری جنبه‌های مختلف تحرک است. کلاژن نوع I و III عضلات و تاندون‌ها را تقویت می‌کند، که برای جلوگیری از احساس لرزش هنگام ایستادن ضروری است. در همین حال، کلاژن نوع II به طور خاص بالشتک مفاصل زانو و لگن شما را بازسازی می‌کند و امکان حرکت روان و بدون درد را فراهم می‌کند.

آزمایش‌های بالینی اکنون تأیید می‌کنند که مکمل کلاژن مناسب می‌تواند به طور قابل‌توجهی عملکرد مفاصل و تحرک را در افراد مسن بهبود بخشد.

مؤثرترین استراتژی ترکیب سه روش است: نوشیدن آبگوشت استخوان خانگی (که حاوی همه انواع کلاژن است)، مصرف پپتیدهای کلاژن هیدرولیز شده با ویتامین C (که جذب را افزایش می‌دهد) و خوردن منظم غذاهای غنی از کلاژن مثل پوست مرغ و ماهی چرب.

۵. امگا-۳: مبارز التهاب 

در حالی که آموختیم کلاژن چگونه پایه ساختاری برای پاها و مفاصل ما فراهم می‌کند، دشمنی نامرئی وجود دارد که همین حالا در حال تخریب این پایه است. حتی وقتی در حال تقویت پاهایتان هستید، التهاب مزمن می‌تواند به طور خاموش پیشرفت شما را از بین ببرد و باعث سفتی و ضعف مداوم شود که بسیاری به اشتباه آن را صرفاً به “پیری” نسبت می‌دهند.

مشکل در بشقاب شام شماست. رژیم غذایی استاندارد آمریکایی طوفان التهابی کاملی ایجاد می‌کند، پر از اسیدهای چرب امگا-۶ که التهاب را ترویج می‌دهند و به شدت فاقد امگا-۳‌هایی که با آن مبارزه می‌کنند. این عدم تعادل بدن شما را در حالت التهاب مزمن خفیف نگه می‌دارد و به تدریج بافت عضلانی را روز به روز تخریب می‌کند.

اسیدهای چرب امگا-۳، به‌ویژه EPA و DHA، به‌عنوان عوامل ضدالتهابی طبیعی عمل می‌کنند. آن‌ها نشانگرهای التهابی خاصی مانند IL-۶ و TNF-alpha را که در غیر این صورت بافت عضلانی شما را تخریب می‌کنند، هدف قرار داده و کاهش می‌دهند. تحقیقات قانع‌کننده است – مطالعات نشان می‌دهند که مکمل امگا-۳ می‌تواند درد عضلانی را تا یک‌سوم کاهش دهد و زمان ریکاوری را به طور قابل‌توجهی تسریع کند، که به‌ویژه برای افراد مسن حیاتی است.

برای حداکثر فایده، روزانه ۱۰۰۰ تا ۲۰۰۰ میلی‌گرم از EPA و DHA ترکیبی را هدف قرار دهید. سه منبع مؤثر عبارتند از: ماهی‌های چرب صیدشده در طبیعت مانند سالمون و ساردین که ۲-۳ بار در هفته مصرف شوند؛ مکمل‌های مبتنی بر جلبک برای کسانی که از محصولات حیوانی اجتناب می‌کنند؛ یا مکمل‌های روغن ماهی باکیفیت با افزودن ویتامین E، که جذب را افزایش داده و از اکسیداسیون جلوگیری می‌کند.

بهترین ویتامین‌ها برای سلامت پا در سالمندان

۶. زینک (روی): ماده معدنی نگهدارنده عضلات

آن امگا-۳‌ها مبارزان قدرتمندی علیه التهاب هستند، اما فقط بخشی از معما را تشکیل می‌دهند. حتی با تغذیه کامل، بسیاری از افراد مسن با مانعی پنهان روبه‌رو هستند که به طور خاموش قدرتشان را می‌رباید. تا ۳۰ درصد از بزرگسالان مسن از کمبود زینک رنج می‌برند که حفظ قدرت پاها را عملاً غیرممکن می‌کند، بدون توجه به اینکه چقدر پروتئین مصرف می‌کنند یا چقدر ورزش می‌کنند.

وقتی سطح زینک کاهش می‌یابد، توانایی بدن شما برای ساخت بافت عضلانی جدید اساساً متوقف می‌شود. زینک را مانند سرپرست یک کارگاه ساختمانی در نظر بگیرید، بدون آن، تمام بلوک‌های ساختمانی پروتئین بلااستفاده می‌مانند و عضلات شما به تدریج تحلیل می‌روند. این توضیح می‌دهد که چرا برخی افراد مسن رژیم غذایی بی‌نقصی دارند اما همچنان هر سال پاهایشان ضعیف‌تر می‌شود.

تأثیر آن شگفت‌انگیز است. تحقیقات نشان می‌دهد افراد مسنی که کمبود زینک دارند، تا ۴۰ درصد قدرت عضلانی کمتری نسبت به کسانی که سطوح بهینه دارند، دارند. این تفاوت چشمگیر به این دلیل رخ می‌دهد که زینک نقش حیاتی در تولید تستوسترون و هورمون رشد (که برای حفظ عضلات در مردان و زنان بالای ۵۰ سال ضروری است) ایفا می‌کند.

برای حفظ پاهای قوی، روزانه ۱۵ تا ۳۰ میلی‌گرم زینک را هدف قرار دهید. قوی‌ترین منابع غذایی شامل صدف (که بیش از هر غذای دیگری در هر وعده زینک دارد)، گوشت گاو علف‌خوار، و دانه‌های کدو تنبل است. هنگام استفاده از مکمل، به دنبال زینک پیکولینات یا زینک سیترات باشید که جذب بهتری نسبت به سایر اشکال دارند. همیشه زینک را با مس مصرف کنید، زیرا این مواد معدنی به طور هم‌افزا در بدن کار می‌کنند و از عدم تعادل‌های مضر جلوگیری می‌کنند.

۷. ویتامین K۲: هدایت‌کننده کلسیم

در حالی که مکمل زینک برای قدرت عضلانی حیاتی است، یک ماده مغذی دیگر وجود دارد که نقش مهم اما اغلب نادیده گرفته‌شده‌ای در حفظ تحرک پاهایتان ایفا می‌کند. آیا تا به حال فکر کرده‌اید چرا برخی افراد سال‌ها با دقت مکمل کلسیم مصرف می‌کنند اما همچنان از شکستگی استخوان رنج می‌برند؟ قطعه گمشده این پازل، ویتامین K۲ است.

اکثر مکمل‌های کلسیم با خطری پنهان همراه هستند. بدون مقدار کافی ویتامین K۲، کلسیمی که مصرف می‌کنید لزوماً به استخوان‌هایتان که به آن نیاز دارند نمی‌رسد. در عوض، ممکن است در شریان‌ها، مفاصل و سایر بافت‌های نرم رسوب کند. این یک پارادوکس خطرناک ایجاد می‌کند، استخوان‌ها ضعیف می‌شوند در حالی که شریان‌ها سفت می‌شوند.

علم پشت این موضوع شگفت‌انگیز است. ویتامین K۲ پروتئین‌های خاصی در بدن شما، به‌ویژه استئوکلسین و پروتئین ماتریکس Gla را فعال می‌کند. این پروتئین‌ها را مانند مدیران ترافیک در نظر بگیرید، آن‌ها اطمینان می‌دهند که کلسیم به استخوان‌های شما منتقل شود و از رسوب آن در جاهایی که نباید باشد جلوگیری می‌کنند. ویتامین D جذب کلسیم را افزایش می‌دهد، در حالی که منیزیم به تبدیل ویتامین D به شکل فعال آن کمک می‌کند و تضمین می‌کند که کلسیم به درستی استفاده شود. این مکانیسم برای حفظ تراکم استخوان و جلوگیری از سفتی که بسیاری صرفاً به “پیری” نسبت می‌دهند، ضروری است.

تحقیقات قانع‌کننده است، یک مطالعه برجسته نشان داد که مکمل ویتامین K۲ خطر شکستگی را در زنان یائسه تا ۸۰ درصد کاهش می‌دهد بسیاری از افراد مسن که مصرف K۲ خود را افزایش می‌دهند گزارش می‌دهند که پاهایشان سبک‌تر شده، ثباتشان بهبود یافته و درد کمتری به‌ویژه در زانوها و کمر احساس می‌کنند.

برای بهترین نتیجه، روزانه ۱۰۰ تا ۲۰۰ میکروگرم ویتامین K۲ را هدف قرار دهید. به‌ویژه به دنبال شکل MK-۷ باشید که در بدن شما مدت بیشتری فعال می‌ماند نسبت به نوع MK-۴. بهترین منابع طبیعی شامل ناتو (محصول تخمیرشده سویا)، کره پرورش‌یافته با علف، و پنیرهای کهنه مانند گودا است.

بهترین ویتامین‌ها برای سلامت پا در سالمندان

۸. سلنیوم: محافظ سلولی

فراتر از هدایت صحیح کلسیم به استخوان‌ها، تهدید نامرئی دیگری وجود دارد که پاهایتان را ضعیف می‌کند و اکثر پزشکان هرگز به آن اشاره نمی‌کنند. سلول‌های عضلانی شما روزانه با هزاران حمله اکسیداتیو مواجه می‌شوند (مشابه زنگ‌زدگی که به تدریج فلز را ضعیف می‌کند) اما یک ماده معدنی می‌تواند تفاوت بین کاهش تحرک و حفظ قدرت تا دهه ۹۰ زندگی‌تان باشد.

این تخریب سلولی زمانی رخ می‌دهد که رادیکال‌های آزاد (مولکول‌های ناپایداری که در طی متابولیسم طبیعی تولید می‌شوند) به غشای سلول‌های عضلانی شما حمله می‌کنند. بدون محافظت مناسب، این حملات پیری عضلات پاهایتان را تسریع می‌کنند و منجر به ضعف و عدم ثبات می‌شوند. اینجا جایی است که سلنیوم به کمک می‌آید.

آنچه بسیاری نمی‌دانند این است که سلنیوم همچنین نقش حیاتی در عملکرد تیروئید ایفا می‌کند. تیروئید شما متابولیسم و تولید انرژی در سراسر بدن، از جمله عضلات پاهایتان را تنظیم می‌کند. وقتی سطح سلنیوم پایین باشد، تیروئید نمی‌تواند به‌طور مؤثر هورمون‌ها را به شکل فعالشان تبدیل کند و عضلات شما کم‌قدرت و کند می‌مانند.

خبر خوب؟ شما به مقدار شگفت‌انگیز کمی سلنیوم برای دیدن فواید قابل‌توجه نیاز دارید. روزانه ۱۰۰ تا ۲۰۰ میکروگرم را هدف قرار دهید، که می‌توانید تنها از دو عدد آجیل برزیلی ( قوی‌ترین منبع طبیعی سلنیوم) به دست آورید. برای حداکثر محافظت، سلنیوم را با ویتامین E جفت کنید، زیرا این مواد مغذی به‌صورت هم‌افزا برای محافظت از سلول‌های شما در برابر آسیب اکسیداتیو کار می‌کنند.

سوالات متداول درباره ویتامین برای پاهای قوی

۱. چقدر طول می‌کشد تا تاثیر ویتامین‌ها روی قدرت پاها مشخص شود؟

کاهش گرفتگی و افزایش انرژی ممکن است در دو هفته دیده شود، اما بهبود قابل‌توجه قدرت معمولاً در یک ماه رخ می‌دهد.

۲. آیا می‌توانم همه این ویتامین‌ها را از غذا دریافت کنم؟

بله، غذاهایی مثل ماهی چرب، دانه کدو تنبل، صدف، ناتو و آجیل برزیلی منابع خوبی هستند، اما مکمل‌ها می‌توانند کمبودها را جبران کنند.

۳. آیا مصرف این ویتامین‌ها عوارض جانبی دارد؟

در دوزهای توصیه‌شده معمولاً ایمن هستند، اما مصرف بیش از حد ممکن است مشکلاتی ایجاد کند. همیشه با پزشک مشورت کنید.

۴. چگونه این ویتامین‌ها را به رژیم روزانه‌ اضافه کنیم؟

یک پروتکل ساده شامل روغن کبد ماهی (ویتامین D))، مخمر تغذیه‌ای B۱۲) و دانه کدو تنبل (منیزیم) است.

۵. چرا پاهایم با وجود ورزش همچنان ضعیف هستند؟

کمبود مواد مغذی مثل زینک یا B۱۲ ممکن است مانع ساخت عضله یا عملکرد عصبی مناسب شود.

۶. آیا این ویتامین‌ها برای افراد زیر ۵۰ سال هم مفیدند؟

بله، هر کسی که ضعف پا یا گرفتگی دارد می‌تواند از این مواد مغذی بهره ببرد، اما دوزها ممکن است متفاوت باشد.

جمع بندی

این هشت ماده مغذی (ویتامین D، منیزیم، B۱۲، کلاژن، امگا-۳، زینک، K۲ و سلنیوم) به‌صورت هم‌افزا پاهایتان را تقویت می‌کنند: از ساخت عضله و جلوگیری از گرفتگی تا بازسازی بافت و محافظت سلولی. با تمرکز بر این مواد، بسیاری از سالمندان در عرض دو هفته گرفتگی کمتر و انرژی بیشتری را تجربه می‌کنند و در یک ماه قدرتشان بهبود می‌یابد. کافی است روزانه روغن کبد ماهی برای D ، مخمر تغذیه‌ای برای B۱۲ و دانه کدو تنبل (برای منیزیم) مصرف کنید. ضعف پا نشانه کمبود مواد مغذی است، نه پیری؛ با این ویتامین‌ها می‌توانید قدرت و تحرک را بازگردانید.

راهکارهایی برای مقابله با پرخوری عصبی

همه ما لحظاتی را تجربه کرده ‌ایم که در اوج استرس یا احساسات منفی بی ‌اختیار به سراغ غذا می رویم؛ بدون این که واقعاً گرسنه باشیم. این رفتار که پرخوری عصبی یا پرخوری هیجانی نامیده می شود، به یکی از چالش ‌های رایج زندگی مدرن تبدیل شده است.

استرس ‌های روزمره، فشارهای کاری و عاطفی یا حتی بی‌ حوصلگی، همه و همه می ‌توانند ما را به سمت پرخوری سوق دهند. این شیوه خوردن اگر به عادت تبدیل شود، به مشکلات جدی جسمی و روحی منجر خواهد شد. اما خبر خوب این است که با شناخت این رفتار و استفاده از راهکارهای مناسب، می ‌توانیم کنترل بیشتری بر رفتارهای غذایی خود داشته باشیم و به جای پرخوری عصبی، از روش‌ های سالم ‌تر برای مقابله با احساسات منفی خود استفاده کنیم.

پرخوری عصبی چیست؟

پرخوری عصبی به حالتی اطلاق می‌ شود که فرد به دلیل استرس، اضطراب، خشم یا دیگر احساسات منفی به خوردن روی می ‌آورد. این رفتار در طولانی مدت می ‌تواند منجر به بروز مشکلات جسمی (مانند اضافه وزن و بیماری‌ های مرتبط با آن) و همچنین مشکلات روانی (نظیر احساس گناه و افسردگی) شود. برای مقابله با این نوع اختلال نیاز است مجموعه ای از روش ها همچون راهکارهای روانشناختی، تغییرات سبک زندگی و حمایت محیطی را دنبال کرد.

از مهم ترین راهکارها برای مقابله با پرخوری عصبی می توان به این موارد اشاره کرد:

نقش موثر شناسایی محرک ‌ها در پرخوری عصبی

اولین قدم برای مقابله با پرخوری عصبی، شناسایی محرک‌ ها و عوامل ایجادکننده این رفتار است. هر فرد ممکن است محرک ‌های متفاوتی داشته باشد؛ برای مثال، بسیاری از افراد زمانی که دچار استرس می ‌شوند، به غذا پناه می ‌برند. گاهی اوقات عصبانیت، غم، تنهایی یا بی ‌حوصلگی نیز می ‌تواند فرد را به خوردن هیجانی سوق دهد. همچنین برخی از افراد در موقعیت‌ های اجتماعی یا در زمان تنهایی به خوردن بیش از حد روی می ‌آورند. برای شناسایی این محرک ‌ها، نوشتن عادات غذایی به صورت روزمره می ‌تواند بسیار مفید باشد. فرد می ‌تواند یادداشت کند که در چه زمان‌ هایی و به چه دلایلی به غذا خوردن روی آورده است. این کار به فرد کمک می ‌کند تا الگوهای رفتاری خود را بهتر بشناسد.

یادداشت کردن روزانه نقش موثری در اصلاح عادات غذایی دارد.

تقویت مهارت ‌های مدیریت استرس

استرس یکی از عمده ‌ترین علل پرخوری عصبی محسوب می شود. بنابراین مدیریت استرس نقش مهمی در کنترل این رفتار دارد. تمرین‌ های آرام ‌سازی مانند مدیتیشن، یوگا، تنفس عمیق و تمرینات ذهن ‌آگاهی    (Mindfulness)  می‌ توانند به کاهش سطح استرس و در نتیجه کنترل پرخوری عصبی کمک کنند. مدیتیشن ذهن ‌آگاهی به فرد این امکان را می دهد تا بهتر به احساسات و نیازهای واقعی بدن خود گوش دهد و به جای واکنش سریع به محرک ‌ها، آن ها را بررسی کند. ورزش منظم یکی از بهترین روش ها برای کاهش استرس است. فعالیت‌ های ورزشی به ترشح اندورفین ‌ها (هورمون ‌های شادی ‌بخش) کمک می ‌کنند. این امر نقش چشمگیری در بهبود روحیه و کاهش استرس دارد.

تمرینات ورزشی یکی از بهترین روش های مقابله با اختلالات خوردن به شمار می آیند.

تنظیم خواب و استراحت کافی

خواب ناکافی و خستگی می ‌تواند میزان استرس را افزایش دهد و کنترل خوردن را دشوارتر کند. مطالعات نشان داده است که کمبود خواب می ‌تواند بر هورمون ‌های تنظیم ‌کننده اشتها (گرلین و لپتین) تأثیر بگذارد و موجب افزایش میل به خوردن شود. بنابراین، تنظیم خواب کافی (حدود ۷-۸ ساعت در شبانه ‌روز) یکی از راهکارهای مهم در کاهش پرخوری عصبی است.

تنظیم ساعت خواب برای کاهش پرخوری

کنترل پرخوری عصبی با تنظیم برنامه غذایی سالم

داشتن یک برنامه غذایی منظم و متعادل می ‌تواند از پرخوری عصبی پیشگیری کند. برای تنظیم این برنامه غذایی می ‌توان به موارد زیر توجه کرد:

مصرف مواد غذایی سالم و مغذی: خوردن مواد غذایی که سرشار از فیبر، پروتئین و چربی ‌های سالم هستند، به افزایش احساس سیری و کاهش میل به خوردن ناگهانی کمک می کنند. سبزیجات، میوه‌ ها، غلات کامل، پروتئین‌ های گیاهی و حیوانی از جمله این مواد غذایی به شمار می آیند.

پرهیز از غذاهای فرآوری ‌شده و قندی: این غذاها اغلب باعث افزایش سریع قند خون و سپس افت ناگهانی آن می ‌شوند. این وضعیت می ‌تواند میل به خوردن‌ های هیجانی را افزایش دهد.

خوردن وعده‌ های غذایی منظم: خوردن وعده‌ های منظم و میان ‌وعده‌ های سالم می ‌تواند از گرسنگی ناگهانی جلوگیری کند. اگر بدن در طول روز به طور مرتب تغذیه شود، احتمال پرخوری کاهش می یابد.

ایجاد راهکارهای جایگزین برای مقابله با احساسات منفی

یکی از مشکلات اصلی پرخوری عصبی، ناتوانی در مواجهه صحیح با احساسات منفی است. برای مقابله با این مشکل، باید راهکارهای جایگزینی برای مدیریت این احساسات پیدا کرد. برخی از این راهکارها عبارتند از:

صحبت با یک دوست یا مشاور: زمانی که فرد احساس ناراحتی یا اضطراب می ‌کند، بهتر است به جای غذا خوردن با یک فرد قابل اعتماد صحبت کند و احساسات خود را با او در میان بگذارد.

انجام فعالیت ‌های لذت ‌بخش: شرکت در فعالیت ‌های خلاقانه یا سرگرم ‌کننده مانند نقاشی، موسیقی، پیاده‌ روی یا هر فعالیت دیگری که باعث لذت و کاهش استرس شود، می ‌تواند به جلوگیری از خوردن هیجانی کمک کند.

نوشتن احساسات: نوشتن درباره احساسات و تجربیات منفی به فرد کمک می‌ کند تا با آن ها روبرو شود و به جای پناه بردن به غذا، به شیوه‌ ای سالم ‌تر احساسات منفی را مدیریت نماید.

تمرین مهارت ‌های ذهن ‌آگاهی در خوردن

یکی از روش ‌های مؤثر در کنترل پرخوری عصبی، تغذیه آگاهانه یا ذهن‌آگاهی در خوردن است. در این روش، فرد به جای خوردن سریع و بدون توجه به غذا، به فرآیند خوردن خود توجه بیشتری می ‌کند. در این روش باید سعی شود غذا به آرامی و با لذت خورده شود و هر لقمه به طور کامل جویده شود. همچنین لازم است به سیگنال‌ های گرسنگی و سیری بدن گوش داده شود و زمانی که فرد احساس سیری کرد، بلافاصله خوردن را متوقف کند. در آخر این که باید از خوردن در حال انجام فعالیت ‌های دیگر مانند تماشای تلویزیون، کار کردن یا استفاده از تلفن همراه پرهیز شود تا تمرکز بر روی فرآیند خوردن افزایش یابد.

درخواست کمک حرفه ‌ای برای مقابله با پرخوری عصبی

اگر پرخوری عصبی شدید یا مزمن باشد و فرد نتواند با راهکارهای ساده آن را کنترل کند، مراجعه به یک متخصص تغذیه یا روانشناس می‌ تواند بسیار کمک‌ کننده باشد. این افراد می‌ توانند از تکنیک‌ های روان ‌درمانی مانند درمان شناختی – رفتاری (CBT) یا دیگر روش‌ های مشاوره ‌ای استفاده کنند. به این ترتیب، فرد می تواند با مشکلات عاطفی و روانی خود به طور مؤثرتری روبرو شود و الگوهای رفتاری ناسالم خود را تغییر دهد.

اجتناب از محرک ‌های غذایی

در بسیاری از موارد، دیدن یا در دسترس بودن غذاهای ناسالم می ‌تواند عامل مهمی برای پرخوری عصبی باشد. یکی از راهکارهای مؤثر، پرهیز از نگهداری غذاهای ناسالم در خانه است. در عوض می‌ توان خوراکی ‌های سالم و مفید را جایگزین کرد. همچنین، بهتر است از خرید مواد غذایی در شرایطی که فرد احساسات منفی یا استرس دارد، خودداری شود.

پرخوری عصبی یک چالش جدی است که می ‌تواند به سلامتی جسمی و روانی فرد آسیب برساند. اما با استفاده از راهکارهای مختلف، توجه به نیازهای عاطفی و انتخاب روش ‌های سالم برای مقابله با احساسات منفی می ‌توان از این نوع رفتار پیشگیری کرد.

هشت درصد کودکان ایرانی مبتلا به آسم هستند/ دود دخانیات آسم را تشدید می کند

عضو انجمن بیماری‌های ریوی ایران با بیان اینکه هشت درصد کودکان و ۶ درصد افراد بزرگسال در کشور مبتلا به آسم هستند، گفت: دود ناشی از مصرف دخانیات از جمله سیگار و قلیان در منزل ، ابتلا به آسم را تشدید می کند.

محمد رضا مسجدی در همایش یک روزه آخرین یافته تشخیص و درمان آسم که در مرکز همایش‌های رایزن فرهنگی برگزار شد، اظهار کرد: آسم به عنوان یکی از مهم تربن ببماری های دنبا محسوب می شود، بطوریکه اکنون ۸۰ درصد از مرگ و میر در دنیا مربوط به بیماری های غیر واگیر از جمله آسم است.

وی افزود: بیماری های تنفسی ، قلبی، سرطان ها و دیابت بر اثر استعمال دخانیات، کم تحرکی و آلودگی هوا تشدید می یابند و افراد مبتلا به آسم دچار تنگی نفس و سرفه بوده و باید فرد مبتلا در معرض دود، آلودگی و استعمال دخانیات فرار نگیرد و اگر این بیماران نکات بهداشتی را رعایت کنند به همراه استفاده از اسپره می توانند زندگی طبیعی داشته باشند.

علی جواد موسوی استاد دانشگاه علوم پزشکی ایران و فوق تخصص آسم نیز در این همایش گفت: آسم بیماری جدی بوده و ۲۵۰ میلیون نفر در دنیا مبتلا کرده و هر سال ۴۵۰ هزار نفر نیز به تعداد مبتلایان افزوده می شوند.

وی با بیان اینکه سالانه چهار میلیون نفر بر اثر آسم فوت می کنند، اظهار کرد: این بیماری شایع علاوه بر ژنتیکی بودن، عوامل دیگری محیطی مانند آلودگی هوا داخل منزل ناشی از مصرف دخانیات باعث ابتلا به آسم می شود.

جواد موسوی تصریح کرد: کودکانی که در منزل والدین آنها مصرف سیگار، قلیان و مواد مخدر دارند، احتمال ابتلا به آسم در آنها زیاد است.

وی با بیان اینکه وجود میکرو نایلون‌ها نیز باعث آسم می شود، توضیح داد: اصطحکاک لاستیک ماشین و آسفالت منجر به آزاد شدن میکرو نایلون‌ها شده و وارد ریه می شوند که برای سلامتی خطرناک هستند.

وی ادامه داد: داروهای جدیدی که وارد بازار شده نقش زیادی در بهبود اسم دارند و اکنون درمان بیماری ساده تر شده آگاهی مردم بالاتر رفته که می تواند در کاهش مرگ و میرهای ناشی از این بیماری موثر باشد.

۷۵ درصد بیماری‌های روانی تا ۲۵ سالگی رخ می‌دهد/لزوم تهیه پیوست روانشناختی برای طرح‌ها

رئیس سازمان نظام روانشناسی و مشاوره با اشاره به آمار منتشر شده در حوزه روانشناسی گفت: برخلاف بیماری‌هایی جسمی که اغلب در سنین بالا به وجود می‌آید، ۶۳ تا ۷۵ درصد بیماری‌های روانی تا ۲۵ سالگی رخ می‌دهد.

علی فتحی آشتیانی در آیین بزرگداشت روز روانشناس و مشاور که در سالن همایش‌های بین‌المللی صدا و سیما برگزار شد به مشکلات این حوزه اشاره کرد و افزود: اکنون تنها خدمات روانشناسی سلامت و بالینی، مشمول بیمه هستند و سایر خدمات مشاوره و روانشناسی بیمه ندارند که باید دولت و مسئولان در این حوزه چاره اندیشی کنند.

وی با انتقاد از بی‌توجهی نسبت به مسائل روان‌شناختی در نظام سلامت، تاکید کرد: اگر به مسائل روانشناختی رسیدگی نشود، بسیاری از مشکلات در جامعه باقی خواهد ماند و به بیماری‌های روانی تبدیل خواهد شد.

فتحی آشتیانی خاطر نشان کرد: سهم هزینه برای تربیت پزشک، پرستار و توسعه بیمارستان‌ها در نظام سلامت ۲۵ درصد است و ۷۵ درصد سلامت در حوزه‌های دیگر است که نسبت به آن بی‌توجه هستیم.

رئیس سازمان نظام روانشناسی و مشاوره افزود: ۴۵ درصد بار بیماری‌ها در حوزه روانشناختی است درحالی که به این موارد توجه لازم نمی‌شود.

ضرورت ایجاد روانشناس خانواده

رئیس سازمان نظام روانشناسی و مشاوره تاکید کرد: جامعه در کنار پزشکی خانواده نیازمند روانشناس خانواده است زیرا خانواده‌ها، از همان ابتدای ازدواج، فرزندآوری و تربیت فرزند مسائلی دارند که نیازمند استفاده از خدمات مشاوره و روانشناس هستند.

وی ادامه‌داد: در کشور برآورد ما این است که به ازای هر ۱۰ هزار نفر ۱۰ روانشناس داشته باشیم؛ شرایط در تهران خوب است اما در سیستان و بلوچستان به ازای هر ۲۰ هزار نفر یک روانشناس هم نداریم.

به گفته فتحی آشتیانی، عضویت رئیس سازمان نظام روانشناسی و مشاوره به عنوان عضو حقوقی شورای اجتماعی کشور و نمایندگان این سازمان در شوراهای اجتماعی استان‌ها، از دیگر مطالبات این سازمان از دولت است زیرا باید مسائل روان‌شناختی استان‌ها را در این شوراها مطرح کنند.

وی با انتقاد از کاهش سطح آموزشی رشته روانشناسی و مشاوره، خطاب به دانشگاه‌های مختلف کشور گفت: سطح آموزش به دلایل مختلف تقلیل پیدا کرده است؛ در آزمون اول نمرات از منهای ۱۵ تا ۹۴ بود و در آزمون دوم از منهای ۱۵ تا ۸۸ بوده است.

به گفته رئیس سازمان نظام روانشناسی و مشاوره، همه برنامه‌ها در کشور باید پیوست روانشناختی داشته باشد؛ برای مثال اگر قانونی تصویب می‌شود باید تبعات روان‌شناختی آن قانون بررسی شود.

فتحی آشتیانی با اشاره به نتایج یک تحقیق در مجله لنست (از معتبرترین و مشهورترین هفته‌نامه‌های پزشکی)، گفت: ۶۳ تا ۷۵ درصد بیماری‌های روانی بر خلاف بیماری‌های جسمانی تا ۲۵ سالگی رخ می‌دهد؛ اگر روی پیشگیری مقدماتی و اولیه کار کنیم، مشکلات بیشتر نخواهد داشت.

واپس‌ماندگی ساختاری و اداری در حوزه سلامت روانی

رئیس سازمان بهزیستی کشور نیز در این آیین اظهار کرد: واقعیتی که باید بپذیریم این است که امروز در نظام سلامت، نقش سلامت روانی، معنوی و اجتماعی حداقل ۷۵ درصد است و ۲۵ درصد نقش عوامل زیستی است.

سید جواد حسینی ادامه‌داد: در بخش نظام زیستی، ساختار، اعتبار و اختیار نسبتاً مناسبی را در قالب شبکه درمان و بهداشت و آزمایشگاه ها و .. مستقر کرده‌ایم اما با یک واپس‌ماندگی ساختاری و اداری در حوزه سلامت روانی مواجه هستیم .

به گفته وی، برای اینکه دگرگونی‌های جامعه ما را غافلگیر نکند به خدمات روان‌شناسی نیاز داریم و امروز بر کسی پوشیده نیست که نظام اجتماعی و تحولات آن به خدمات دانش و تجربی روان‌شناختی نیازمند است.

حسینی با بیان اینکه دولت چهاردهم راهبرد خود را وفاق ملی درنظر گرفته است، افزود: موضوعات سیاسی نازل ترین سطح وفاق است و وفاق زمانی رخ می‌نماید که در لایه‌های فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی ایجاد شود.

رئیس سازمان بهزیستی با اشاره به فعالیت ۳۸۰ اورژانس اجتماعی، گفت: قطعا این میزان برای کشور کافی نیست.

حسینی افزود: یکی از که رسالت‌های بهزیستی این است که ترویج روانشناختی را در سطوح افکار عمومی و برنامه ریزی به مسأله اجتماعی تبدیل کنیم.

رئیس سازمان بهزیستی با اشاره به آمار بالای تصادفات جاده‌ای، افزود: سالانه ۶۷ هزار تصادف در جاده‌های کشور رخ می‌دهد که به معلولیت ختم می‌شودو باید به این موضوع توجه کرد و راهکارهای مناسب برای کاهش میزان تصادفات در نظر گرفت.

به گفته وی، مسأله روانشناختی باید به مسأله اجتماعی تبدیل شود و در این صورت نقش روانشناسان که سفیر سلامت جامعه هستند، توسعه خواهد یافت.

براساس این گزارش، در این آیین از پیشکسوتان عرصه مشاوره و روانشناسی و مدیران موفق این حوزه قدردانی شد.

همه آنچه که باید درباره رژیم میوه خواری بدانید

هر رژیم غذایی چه بلندمدت و یا کوتاه‌مدت لزوماً برای همه افراد مناسب نیست و خیلی از این برنامه‌ها واقعاً مفید نیستند، خصوصاً در بلندمدت. شما باید شیوه‌ای از تغذیه را در پیش بگیرید که متناسب با شرایط و نیازهای خاص شماست.

در دنیای پرتلاطم رژیم‌های غذایی، “رژیم میوه‌خواری” به عنوان یک رویکرد تغذیه‌ای خاص، توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. این رژیم که بر پایه مصرف غالب میوه‌ها استوار است، وعده‌هایی از جمله سم‌زدایی، کاهش وزن و افزایش انرژی را ارائه می‌دهد. با این حال، پیش از آنکه به طور کامل در این مسیر قدم بگذارید، ضروری است که با آگاهی کامل از جوانب مثبت و منفی آن، تصمیم‌گیری کنید.

همواره به یاد داشته باشید که هیچ رژیم غذایی، چه بلندمدت و چه کوتاه‌مدت، لزوماً برای همه افراد مناسب نیست و بسیاری از این برنامه‌ها، به خصوص در بلندمدت، ممکن است نتایج مطلوبی نداشته باشند. انتخاب شیوه تغذیه مناسب، وابسته به شرایط و نیازهای خاص هر فرد است. بنابراین، در این راهنما، تلاش خواهیم کرد تا با بررسی دقیق رژیم میوه‌خواری، اطلاعات جامعی را در اختیار شما قرار دهیم تا بتوانید با دیدی باز و آگاهانه، تصمیمی متناسب با شرایط فردی خود اتخاذ کنید.

این را بدانید که سلامت فقط به تغذیه مربوط نیست؛ ورزش منظم، خواب و استراحت کافی و دیگر فاکتورها در سبک زندگی نیز نقش مهمی در سلامت شما دارند.

در رژیم میوه‌خواری چه می‌توانید بخورید؟

در این رژیم فرد باید حداقل نیمی از کالری‌های خود را از میوه‌های خام مثل موز، انگور، سیب و توت دریافت کند. معمولاً ۲۵ تا ۵۰ درصد از کالری باقیمانده از سبزیجات، مغزها و دانه‌ها و غلات کامل گرفته می‌شود. اما رژیم‌های سخت‌تر میوه‌خواری شامل ۹۰ درصد میوه و تنها ۱۰ درصد مغزها و دانه‌ها می‌شوند.

در رژیم میوه‌خواری معمولاً از این هفت گروه استفاده می‌شود

. میوه‌های اسیدی: مرکبات و آنانا

. میوه‌های کم اسیدی: توت و انجیر

. میوه‌های شیرین: موز و انگور و ملون

. میوه‌های چرب: نارگیل و زیتون

. میوه‌های سبزیجاتی: فلفل‌دلمه‌ای، گوجه‌فرنگی، خیار و کدوسبز

. مغزها: گردو، پسته، بادام درختی، بادام‌هندی و فندق

. دانه‌ها: تخم آفتاب‌گردان و تخم کدو

در رژیم میوه‌خواری چه نباید بخورید؟

پروتئین حیوانی: مانند تخم‌مرغ، مرغ، بوقلمون و گوشت

لبنیات: شیر و ماست و پنیر و دیگر فرآورده‌های لبنی

غلات و فراورده‌های آن: مثل جوانه گندم و ماش

نشاسته: انواع سیب‌زمینی

بنشن و حبوبات

غذاهای فراوری شده

مزایای رژیم میوه‌خواری

یکی از مزایای رژیم میوه‌خواری این است که هر وقت میل داشتید و دلتان خواست می‌توانید میوه بخورید. هیچ قانون سخت و خاصی در مورد میزان خوردن شما وجود ندارد و شما آزادید از سیگنال‌های گرسنگی و اشتهای خود پیروی کنید.

دیگر فواید:

. دریافت انواع ویتامین‌ها و املاح و آنتی‌اکسیدان‌ها

. کمک به آب‌رسانی بدن

. مناسب برای سیرشدن و کاهش وزن

معایب رژیم میوه‌خواری

. احتمال کمبود مواد مغذی مهم: مانند پروتئین، چربی، کلسیم، ویتامین‌های گروه B و در نتیجه آنمی، خستگی و بی‌حالی، اختلالات ایمنی و پوکی‌استخوان

. احتمال ابتلا به عوارض و مشکلاتی در سلامتی: خصوصاً در مبتلایان به دیابت یا پیش‌دیابت (به دلیل افزایش قندخون و اثر بر حساسیت به انسولین) و مبتلایان به اختلالات پانکراس یا کلیه و  ایجاد کتواسیدوز

. محدود و خسته‌کننده بودن

. احتمال پوسیدگی دندان

آیا رژیم میوه‌خواری انتخاب سالمی برای شماست؟

به گزارش وب گاه تبیان،توصیه‌های استاندارد می‌گویند شما باید هر روز از انواع میوه و سبزی، چربی‌های سالم، غلات و پروتئین و لبنیات استفاده کنید تا یک رژیم غذایی سالم و متعادل داشته باشید. رژیم میوه‌خواری شامل خیلی از این موارد توصیه شده نمی‌شود و  نمی‌تواند همه نیازهای بدن را به‌خوبی تأمین کند. از طرفی با درپیش‌گرفتن این رژیم ممکن است هوستان برای دیگر غذاها بیشتر شود و دچار پرخوری شوید. همیشه خوب است پیش از شروع یک برنامه غذایی جدید با پزشک یا متخصص تغذیه مشورت کنید.

یادتان باشد

هر رژیم غذایی چه بلندمدت و یا کوتاه‌مدت لزوماً برای همه افراد مناسب نیست و خیلی از این برنامه‌ها واقعاً مفید نیستند، خصوصاً در بلندمدت. شما باید شیوه‌ای از تغذیه را در پیش بگیرید که متناسب با شرایط و نیازهای خاص شماست. سلامت فقط به تغذیه مربوط نیست؛ ورزش منظم، خواب و استراحت کافی و دیگر فاکتورها در سبک زندگی نیز نقش مهمی در سلامت شما دارند. بهترین رژیم غذایی همیشه آنی است که متعادل و متناسب با سبک زندگی شما باشد.

در پایان

راه‌های زیادی برای تغییرات در رژیم میوه‌خواری وجود دارد که می‌توانند این الگوی غذایی را سالم‌تر کنند. مثلاً شما می‌توانید یک رژیم غذایی بر پایه میوه داشته باشید و همچنان از دیگر گروه‌های غذایی مانند پروتئین و غلات نیز استفاده کنید.

خوراکی های مفید و طبیعی برای رفع حالت تهوع

حالت تهوع یک احساس ناخوشایند است که می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی مانند بیماری گوارشی، بارداری، مسمومیت غذایی، استرس و اضطراب باشد. در حالی که داروهای ضدتهوع در دسترس هستند، بسیاری از افراد ترجیح می‌دهند از روش‌های طبیعی برای تسکین این عارضه استفاده کنند. خوشبختانه، چندین خوراکی وجود دارند که می‌توانند به طور موثر حالت تهوع را کاهش دهند.

حالت تهوع، آن احساس ناخوشایند و گاهی اوقات آزاردهنده‌ی تهوع و میل به استفراغ، می‌تواند به دلایل مختلفی ایجاد شود. از بیماری‌های ساده مانند سرماخوردگی گرفته تا شرایط جدی‌تر پزشکی، و از بارداری گرفته تا عوارض جانبی برخی داروها، دلایل بسیاری برای بروز این عارضه وجود دارند. این احساس می‌تواند زندگی روزمره را مختل کند و فعالیت‌های معمولی را دشوار نماید. خوشبختانه، علاوه بر داروهای تجویزی، روش‌های طبیعی و خانگی بسیاری برای تسکین حالت تهوع وجود دارند که می‌توانند به طور موثری به کاهش علائم و بهبود راحتی فرد کمک کنند.

در این میان، برخی از خوراکی‌ها به دلیل خواص منحصر به فردشان، به عنوان درمان‌های طبیعی و موثر برای رفع حالت تهوع شناخته شده‌اند. این خوراکی‌ها، به جای ایجاد عوارض جانبی ناخواسته، از طریق مکانیسم‌های مختلفی به بدن کمک می‌کنند تا با حالت تهوع مقابله کند. از آرامش عضلات دستگاه گوارش تا تنظیم سطح اسید معده و حتی تحریک حس بویایی، این غذاها به طور طبیعی به تسکین علائم و بهبود وضعیت فرد کمک می‌کنند.

در این گزارش، به بررسی برخی خوراکی مفید و طبیعی که می‌توانند به طور موثری حالت تهوع را کاهش دهند، خواهیم پرداخت. با توضیح مکانیسم اثر هر یک از این خوراکی‌ها و ارائه روش‌های مصرف مناسب، به شما کمک خواهیم کرد تا در مواجهه با حالت تهوع، از این راهکارهای طبیعی و در دسترس بهره ببرید و به سرعت از شر این احساس ناخوشایند خلاص شوید. به یاد داشته باشید که در صورت شدت یا تداوم حالت تهوع، مراجعه به پزشک ضروری است.

۱. زنجبیل (Ginger):

مکانیسم اثر: زنجبیل حاوی ترکیباتی مانند جینجرول (Gingerol) و شوگااُل (Shogaol) است که دارای خواص ضد التهابی و ضد تهوع هستند. این ترکیبات می‌توانند به سرعت تخلیه معده کمک کرده و انقباضات معده را کاهش دهند، در نتیجه احساس تهوع را تسکین می‌دهند

نحوه مصرف:

زنجبیل تازه: می‌توانید یک تکه کوچک زنجبیل تازه را بجوید یا آن را در آب جوش دم کرده و به صورت چای میل کنید.

آب‌نبات زنجبیلی یا بیسکویت زنجبیلی: این محصولات حاوی مقدار کمی زنجبیل هستند و می‌توانند برای تسکین ملایم حالت تهوع مفید باشند.

کپسول یا مکمل زنجبیل: در صورت تهوع شدید، می‌توانید از کپسول یا مکمل زنجبیل طبق دستور پزشک استفاده کنید.

نکات مهم: مصرف بیش از حد زنجبیل ممکن است باعث سوزش سر دل شود. زنان باردار قبل از مصرف زنجبیل به عنوان درمان ضد تهوع باید با پزشک خود مشورت کنند.

خوراکی های مفید و طبیعی برای رفع حالت تهوع

۲. نعناع (Peppermint)

مکانیسم اثر: نعناع حاوی منتول (Menthol) است که خواص ضد اسپاسم و آرام‌بخش دارد. منتول می‌تواند عضلات معده را شل کرده و از انقباضات دردناک و تهوع جلوگیری کند. همچنین، عطر نعناع می‌تواند به کاهش احساس تهوع کمک کند.

نحوه مصرف:

چای نعناع: یک فنجان چای نعناع گرم می‌تواند به سرعت حالت تهوع را تسکین دهد.

روغن نعناع فلفلی: استنشاق روغن نعناع فلفلی یا مالیدن مقدار کمی از آن روی شقیقه‌ها می‌تواند به کاهش تهوع کمک کند.

آدامس نعناع: جویدن آدامس نعناع می‌تواند به تحریک تولید بزاق و کاهش اسید معده کمک کند، در نتیجه تهوع را کاهش می‌دهد.

نکات مهم: مصرف بیش از حد نعناع ممکن است باعث سوزش سر دل شود. افراد مبتلا به رفلاکس معده باید در مصرف نعناع احتیاط کنند.

۳. لیمو (Lemon):

مکانیسم اثر: عطر لیمو می‌تواند گیرنده‌های بویایی را تحریک کرده و سیگنال‌هایی به مغز ارسال کند که منجر به کاهش تهوع می‌شود. همچنین، اسید سیتریک موجود در لیمو می‌تواند به خنثی کردن اسید معده و بهبود هضم کمک کند.

نحوه مصرف:

آب لیمو: نوشیدن یک لیوان آب لیمو (ترجیحاً با کمی عسل) می‌تواند به کاهش تهوع کمک کند.

استنشاق عطر لیمو: بوییدن یک لیموی تازه برش خورده یا استفاده از اسانس لیمو می‌تواند به کاهش تهوع کمک کند

لیمو عمانی: استفاده از لیمو عمانی در غذاها می‌تواند به بهبود طعم و کاهش حالت تهوع کمک کند.

نکات مهم: مصرف بیش از حد لیمو ممکن است باعث آسیب به مینای دندان شود.

۴. نان تست (Toast) و کراکر شور (Saltine Crackers):

مکانیسم اثر: این خوراکی‌ها به دلیل بافت خشک و ملایم خود، می‌توانند به جذب اسید معده و کاهش تهوع کمک کنند. همچنین، کربوهیدرات موجود در آنها انرژی لازم را برای بدن فراهم می‌کند

نحوه مصرف:

نان تست: یک تکه نان تست ساده یا با کمی مربا (به شرطی که خیلی شیرین نباشد) می‌تواند به کاهش تهوع کمک کند.

کراکر شور: خوردن چند عدد کراکر شور به صورت آهسته می‌تواند به جذب اسید معده و تسکین تهوع کمک کند.

نکات مهم: از مصرف نان تست یا کراکر شور همراه با مواد غذایی چرب یا شیرین خودداری کنید، زیرا این مواد ممکن است حالت تهوع را تشدید کنند.

 مقدار زیادی مایعات بنوشید

روزانه حدود ۸ تا ۱۰ لیوان آب یا مایعات سالم شفاف دیگر را مصرف کنید زمانی که شما در حالت تهوع هستند اگر شما استفراغ همراه با تهوع دارید سعی کنید با خوردن مایعات زلال هیدراته بمانید شما می توانید نوشابه های انرژی زا و نوشیدنی هایی ورزشی حاوی مایعات و الکترولیتها استفاده نمایید اگر شما حالت تهوع دارید در صورت مصرف نوشیدنی ورزشی سالم شما باید مصرف آب را ۱/۲ یا ¼ کاهش دهید.

 نوشابه خنک می تواند کمک کند

وقتی شما نمی توانید چیزی مصرف کنید نوشابه خنک می تواند به شما کمک کند ولی نوشابه قند بالایی دارد اما اگر شما برای تسکین معده می نوشید قبل از هر بار مصرف تکان دهید تا گاز آن خارج شود.

 کنترل کردن تنفس

تحقیقات نشان داده‌اند که نفس‌های آهسته و عمیق می‌توانند به کاهش حالت تهوع کمک کنند. در یکی از این پژوهش‌ها، تکنیک‌های تنفس به افرادی که تحت شیمی‌درمانی بودند، آموزش داده شد. نتایج نشان داد که انجام تمرینات تنفسی به‌مدت حداقل ۶ روز می‌تواند به‌طور قابل توجهی حالت تهوع و استفراغ را در افراد کاهش دهد.

یک تمرین تنفسی ساده که می‌تواند برای همه افراد مناسب باشد به شرح زیر است:

دم از طریق بینی تا سه شماره

حبس نفس تا سه شماره

انجام بازدم با سه شماره

خوراکی های مفید و طبیعی برای رفع حالت تهوع

انجام فعالیت بدنی

انجام فعالیت بدنی به‌ویژه یوگا می‌تواند به کاهش حالت تهوع و استفراغ کمک کند. یک مطالعه روی افرادی که تحت شیمی‌درمانی قرار داشتند، نشان داد که ترکیب ورزش یوگا با داروهای ضد استفراغ می‌تواند اثربخشی این داروها را افزایش دهد.

خلاصه

افراد زمانی که احساس تهوع می کنند تمایلی ندارند که غذا میل کنند. با این حال مصرف مقدار کمی از برخی غذاها به تسکین حالت تهوع و حفظ سطح انرژی کمک می کند.

نکات دیگری که به درمان حالت تهوع کمک می کنند عبارتند از:

بعد از اینکه غذا خوردید، صاف بنشینید

بعد از اینکه غذا میل کردید، فعالت فیزیکی نداشته باشید

تماشای تلویزیون، خواندن کتاب یا صحبت در حین غذا خوردن عواملی هستند که باعث حواس پرتی می شوند

آهسته غذا خوردن برای کمک به هضم

خوردن مقادیر کم غذا در طول روز

شستشوی دهان یا مسواک زدن بعد از غذا خوردن برای کاهش احساس تهوع

شکلات‌هایی که در بازار ایران وجود دارد، شکلات نیستند!

عنوان‌هایی مانند تلخ ۷۰، ۸۰، ۹۰ درصد روی بسته‌های شکلات درست نیست چون امکان تولید شکلات یا فراورده کاکائوی با این درصد وجود ندارد یا بسیار مشکل است.

تاریخچه شکل‌گیری صنایع غذایی به قرن‌ها قبل برمی‌گردد. زمانی که انسان‌ها مجبور بودند مواد غذایی و کشاورزی خود را برای فصل‌هایی که در دسترس نیستند، تا حد امکان نگهداری کنند، از جمله نمک سودکردن گوشت، شور یا دودی کردن ماهی، خشک کردن میوه، سبزی و… صنایع غذایی مدرن با شکل‌گیری روش‌های صنعتی نظیر کنسروسازی و انجماد از اوایل قرن بیستم آغاز شد. اما هیچ‌کس فکرش را نمی‌کرد که روزی این صنعت مملو از تقلبات گسترده‌ای شود که یا از ارزش غذایی مواد بکاهند یا منجر به آسیب‌هایی برای سلامتی مصرف کننده شوند.

مجتبی حاجی‌پور، کارشناس دادگستری و کارشناس صنایع غذایی در یادداشتی برای همشهری بر ضرورت افزایش آگاهی در مورد برخی از تقلبات که شاید برخی از آنها به ناچار در صنعت استفاده می‌شوند اشاره کرده است که بخش اول آن شکلات و فرآورده کاکائویی است.

نکات مطرح شده از سوی این کارشناس صنایع غذایی را در ادامه بخوانید.

شکلات همان خوراکی لذت‌بخشی است که در کسری از ثانیه روی زبان آب و عطر آن در دهان پخش می‌شود. اما اغلب شکلات‌هایی که در بازار ایران وجود دارد، شکلات نیستند، بلکه فرآورده‌ کاکائویی هستند!

در حقیقت عامل اصلی طعم واقعی شکلات در این محصولات کره کاکائوی موجود در آن است که به دلیل قیمت بالا و فرآوری سخت، با روغن CBS (پالم) جایگزین می‌شود. البته این نکته از سوی سازمان غذا و دارو هم مورد توجه قرار گرفته و روی بسته‌بندی این گونه محصولات به جای کلمه شکلات، از کلمه فرآورده کاکائو استفاده می‌شود. باید توجه داشت که نزدیک به ۳۰درصد از ترکیب این فرآورده‌های کاکائوی روغن CBS یا پالم است.

نکته دیگر درباره شکلات و فرآورده‌های کاکائویی، عنوان‌هایی مانند تلخ ۷۰، ۸۰، ۹۰ درصد است که در حقیقت امکان تولید شکلات یا فراورده کاکائوی با این درصد وجود ندارد یا بسیار مشکل است. منظور از تلخ ۷۰درصد، نسبت پودر به مواد خشک است و نسبت روغن در آن محاسبه نمی‌شود. به عبارتی شکلات تلخ ۷۰ درصد، حدود ۵۰ درصد کاکائو دارد.

درمان خانگی میگرن؛ سبک زندگی سالم و کاهش درد

 اگرچه میگرن درمان قطعی ندارد، اما اصلاح سبک زندگی و درمان خانگی می‌تواند بسیار کمک‌کننده باشد. درمان خانگی میگرن با روش‌های طبیعی مانند تکنیک‌های آرام‌بخش، ماساژ با روغن‌های موثر، و دمنوش‌های گیاهی، همراه با مدیریت استرس، خواب کافی، تغذیه مناسب، ورزش و استراحت، می‌تواند علائم را کاهش داده و کیفیت زندگی را بهبود بخشد.

درمان میگرن در خانه یکی از موثرترین روش های تسکین سردردهای میگرنی است که اغلب افراد مبتلا، برای کاهش علائم و تسکین دردهای ناشی از میگرن به دنبال آن هستند. چرا که میگرن دردی است که زمانی که شروع می شود می تواند با نشانه‌هایی چون تهوع، حساسیت به نور و صدا همراه شود و  زندگی را مختل کند. بسیاری از افراد روش های طبیعی و کم عارضه را برای درمان میگرن انتخاب می کنند. درمان خانگی میگرن می تواند با اصلاح سبک زندگی، استفاده از تکنیک‌های آرام بخش، ماساژ با روغن های موثر و استفاده از دمنوش های گیاهی اثر بخش باشد.

علت دقیق میگرن هنوز به طور کامل مشخص نیست، اما به نظر می رسد عوامل ژنتیکی و محیطی نقش مهمی را در ابتلا به این بیماری ایفا می‌کنند. همچنین تغییر در عملکرد عصبی و شیمیایی مغز نیز در بروز حملات میگرن نقش دارند. برخی از افراد با محرک‌های خاصی مانند انواع مشخصی از غذاها، استرس، تغییرات هورمونی، یا تغییرات آب و هوایی دچار میگرن می‌شوند.

شناسایی این محرک‌ها می‌تواند تا حد بسیاری به مدیریت بهتر حملات کمک کند. ضمن اینکه می توانید با خواندن این مقاله، راهکارهای خانگی برای درمان میگرن را بشناسید.

درمان موثر خانگی برای میگرن

درمان میگرن در خانه جزء راهکارهای ساده ای است که به هزینه‌های بالای پزشکی نیاز ندارد و بسیار مقرون به صرفه و در دسترس است. این راهکارها به شما کمک می کنند تا بتوانید با این مشکل به طور مؤثری مقابله کنید. از سویی دیگر، درمان‌ میگرن در خانه معمولاً عوارض جانبی کمتری دارد و به شما اجازه می‌دهد تا در محیط خانه خود، به آرامش برسید. در ادامه متن ۱۵ درمان میگرن در خانه را به شما معرفی می کنیم:

نوشیدن اب برای درمان میگرن و سردرد

بسیاری از حملات میگرن به دنبال کم آبی شدید بدن رخ می دهند. کمبود آب بدن باعث تنش عضلانی می شود. با هیدراته نگه‌داشتن بدن، می‌توانید از بروز تنش‌های عضلانی که در پایان به سردردها و میگرن منجر می شوند، پیشگیری کنید. از سویی دیگر آب مهمترین عامل در تنظیم دمای بدن است.

دمای بالای بدن در اثرکمبود آب می‌تواند به بروز میگرن کمک کند. به همین علت، حفظ هیدراتاسیون به عنوان راهکار ساده درمان میگرن در خانه نقش بسیار موثری در کاهش تعداد حملات دارد.

کمپرس سرد برای درمان میگرن در خانه

قرار دادن کمپرس سرد بر روی پیشانی یا گردن تسکین دهنده سریع درد است. سرما عروق خونی را تنگ می‌کند و از جریان خون اضافه در نواحی آسیب‌دیده پیشگیری می‌کند. این وضعیت موجب کاهش شدت درد میگرن می شود.

همچنین، کمپرس سرد احساس خنکی و آرامش را ایجاد می‌کند که در نتیجه تسکین تنش‌های عصبی و عضلانی مرتبط با میگرن را به دنبال دارد. همچنین استفاده از کمپرس سرد بر روی پیشانی یا گردن می‌تواند به کاهش حساسیت به نور و صدا که از علائم رایج میگرن هستند، کمک کند.

مصرف داروهای بدون نسخه

داروهای بدون نسخه از جمله استامینوفن و ایبوپروفن برای درمان میگرن وجود دارند که می توانید آنها را بدون نیاز به نسخه پزشک از داروخانه ها تهیه کنید. مصرف این مسکن های عمومی که دارای مواد موثر هستند، می‌تواند تا حد بسیاری به کاهش درد میگرن کمک کند. همچنین برخی از اسپری‌های بینی نیز به عنوان درمان‌های بدون نسخه برای میگرن موجود هستند.

استراحت در محیط تاریک

نور شدید و روشنایی زیاد موجب تشدید علائم میگرن می شود و استراحت در یک محیط تاریک به کاهش حساسیت به نور کمک می‌کند. استراحت در تاریکی به مغز اجازه می‌دهد تا به آرامش برسد و از تحریکات خارجی دور بماند، که این امر می‌تواند به تسکین سردرد و کاهش مدت زمان حملات میگرنی کمک کند. به طور کلی، استراحت در یک اتاق تاریک و ساکت به عنوان مؤثرترین درمان میگرن در خانه شناخته می شود.

تغذیه سالم بهترین راه درمان میگرن در خانه

درمان میگرن با رژیم غذایی مناسب، یکی از بهترین و ساده ترین راهکارها در کاهش حملات میگرنی است که در کنار سایر روش ها می تواند تاثیر زیادی در تسکین علائم و حتی پیشگیری و درمان میگرن داشته باشد.

یک الگوی غذایی سالم و متعادل در مدیریت میگرن نقش مهمی دارد و به بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به این بیماری کمک می کند. بسیاری از افراد مبتلا به میگرن به مرور زمان متوجه می‌شوند که برخی غذاها از جمله پنیرهای کهنه یا شکلات، بروز حملات میگرنی را تشدید می کنند.

مصرف مواد غذایی غنی از منیزیم مانند بادام و اسفناج می تواند به کاهش حملات میگرن کمک کند. اما با این حال مراقب اعتدال در مصرف باشید، زیرا زیاده روی در مصرف حتی در مورد مواد غذایی مفید اثرات معکوسی را به دنبال دارد. همچنین برای تسکین دردهای میگرن توصیه می شود که مصرف عسل را جایگزین مصرف قندهای مصنوعی مانند شکر سفید کنید.

روغن نعناع برای درمان میگرن در خانه

در طب سنتی به استفاده از روغن نعنا برای کاهش سردرد تاکید زیادی می شود. احساس خنکی و آرامش مهمترین خاصیت روغن نعنا است. برای استفاده می توانید روغن نعناع را به مدت چند دقیقه به صورت دورانی بر روی شقیقه‌ها ماساژ بدهید. همچنین بوی مطبوع نعنا نیز می‌تواند به کاهش استرس و اضطراب کمک کند. این اثرات آرام‌بخش در مجموع به پیشگیری از حملات میگرنی که ناشی از استرس هستند، کمک می کند.

دمنوش زنجبیل

کاهش احساس تهوع یکی از مهمترین خواص زنجبیل است. بسیاری از افراد مبتلا به میگرن دچار تهوع و استفراغ می‌شوند. زنجبیل به عنوان یک داروی طبیعی برای تسکین تهوع شناخته شده است و می‌تواند این علامت را در هنگام بروز حملات میگرن کاهش دهد. برای این منظور می توانید زنجبیل را به صورت چای یا مکمل مصرف کنید. به نظر می رسد که مصرف دمنوش زنجبیل بهترین درمان میگرن در خانه است که اثرات سریعی را به همراه دارد.

یوگا و مدیتیشن برای درمان خانگی میگرن

یوگا برای درمان میگرن، یک روش مؤثر و طبیعی برای مدیریت و کاهش علائم میگرن است. این تمرین با ترکیب حرکات فیزیکی، تنفس کنترل‌شده و مدیتیشن، به کاهش استرس، افزایش جریان خون و بهبود کیفیت خواب کمک می‌کند که همه‌ این‌ها می‌توانند در کاهش شدت و تعداد حملات میگرن موثر باشند.

از آنجا که استرس یکی از عوامل محرک میگرن است، استفاده از تکنیک‌های مدیتیشن و یوگا می‌تواند به بهبود حالت روحی و کاهش احتمال بروز حملات میگرنی کمک کند. انجام تمرینات یوگا موجب توسعه آگاهی از بدن و بهبود تمرکز می شود. این افزایش آگاهی راه حل موثری است که به شما کمک می کند تا بتوانید علائم اولیه میگرن را شناسایی و به موقع برای پیشگیری اقدام کنید.

از اسطوخودوس استفاده کنید

رایحه اسطوخودوس اثر آرام بخش دارد و به کاهش استرس نیز کمک می کند. بر اساس نتایج بدست آمده از یک مطالعه مروری منتشر شده در سپتامبر ۲۰۲۲ در مجله Molecules، اسانس اسطوخودوس به کاهش استرس و اضطراب و بهبود علائم افسردگی کمک می کند.

روغن اسطوخودوس نیز یکی دیگر از راه های مؤثر برای درمان خانگی بیماری میگرن است، که می‌توانید چند قطره روغن اسطوخودوس را به آرامی بر روی شقیقه‌ها ماساژ دهید. همچنین، می‌توانید از روغن اسطوخودوس در هنگام حمام کردن نیز استفاده کنید تا از خواص آرامش‌بخش آن بهره‌مند شوید.

مکمل‌های ویتامین B۲ ریبوفلاوین

مصرف این مکمل که از ویتامین های خانواده B به شمار می رود، می‌تواند از چندین جنبه به درمان میگرن کمک کند. اولاً، ویتامین B۱۲ در تولید سلول‌های قرمز خون و حفظ سلامت سیستم عصبی نقش مهمی ایفا می‌کند. کمبود این ویتامین می‌تواند به ایجاد علائم عصبی و سردردهای میگرنی منجر شود.

همچنین، ویتامین B۱۲ به تنظیم سطح انرژی و کاهش خستگی کمک می‌کند، که در نتیجه با کاهش استرس و تنش موجب پیشگیری از حملات میگرن می شود.

مکمل‌های منیزیم

مصرف منیزیم به تنظیم سطح سروتونین، که یکی از انتقال‌دهنده‌های عصبی مؤثر در کنترل درد است، کمک می‌کند. به طور کلی، مصرف مکمل منیزیم به عنوان یک روش طبیعی درمان میگرن در خانه می‌تواند به کاهش علائم میگرن و بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به این بیماری کمک کند.

چای بابونه

مصرف برخی دمنوش ها از جمله چای بابونه در بدن به عنوان یک مسکن طبیعی عمل می‌کند و می‌تواند به تسکین دردهای مرتبط با میگرن کمک کند. علاوه بر این، مصرف چای بابونه باعث بهبود خواب و کاهش اضطراب می شود، که هر دو از عوامل مؤثر در مدیریت میگرن هستند. به طور کلی، نوشیدن چای بابونه به عنوان یک روش طبیعی و آرامش‌بخش می‌تواند به کاهش علائم میگرن و بهبود کیفیت زندگی کمک کند.

تکنیک‌های تنفس عمیق

نفس عمیق باعث افزایش ورود اکسیژن به ریه‌ها و در نتیجه بهبود اکسیژن‌رسانی به مغز می‌شود. این امر می‌تواند به کاهش درد و تسکین علائم میگرن کمک کند. به همین علت تنفس عمیق  به عنوان یک راهکار موثر و طبیعی درمان میگرن در خانه به شمار می رود و می تواند به بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا کمک کند.

خواب کافی یک عامل کلیدی در مدیریت میگرن و سردرد

خواب کافی یک عامل کلیدی در مدیریت میگرن است. بی‌نظمی در خواب یکی از مهمترین عوامل محرک میگرن محسوب می شود. بنابراین داشتن یک برنامه خواب منظم می‌تواند به کاهش حملات میگرنی کمک کند. همچنین، خواب کافی باعث تقویت سیستم ایمنی و در نتیجه کاهش حساسیت به درد در افراد مبتلا به میگرن می شود.

به همین علت از میان روش های متعدد درمان میگرن در خانه خواب کافی یک عامل کلیدی در کاهش بروز حملات به شمار می رود. درمان بیخوابی به راحتی با دارو های گیاهی انجام میشود.

اجتناب از محرک‌ها

شناسایی و اجتناب از عوامل محرک مانند غذاها، نوشیدنی‌ها، استرس، نور شدید و صداهای بلند می‌تواند به کاهش تعداد و شدت حملات میگرنی کمک کند. با دوری از این عوامل، احتمال بروز سردرد کمتر می‌شود. همچنین اجتناب از محرک‌ها معمولاً ایجاد عادات سالم‌تر مانند تغذیه متعادل، ورزش منظم و تکنیک‌های مدیریت استرس را به دنبال دارد که همگی می‌توانند به کاهش درد میگرن کمک کنند.

محرک‌های میگرن  بسیار متنوع هستند و از فردی به فرد دیگر تفاوت دارند. شناسایی محرک ها یک عامل کلیدی در مدیریت میگرن و کاهش احتمال حملات آن است. با ایجاد عادت‌های مناسب وضعیت خواب و تغذیه و توجه به نیازهای بدن، می‌توانید به بهبود کیفیت زندگی خود کمک کنید و احتمال حملات میگرن را تا حد بسیاری کاهش دهید.

مشاوره پزشکی نیز در این زمینه بسیار اهمیت دارد و به شما کمک می کند تا مناسب ترین روش‌ درمان میگرن در خانه را برای خود پیدا کنید. به طور کلی، میگرن یک بیماری پیچیده است که به توجه و مدیریت مناسب نیاز دارد. شناسایی محرک‌ها و استفاده از درمان‌های موثر، شدت و فراوانی حملات میگرن را کاهش می دهد. افرادی که به میگرن مبتلا هستند، می توانند با درمان میگرن در خانه کیفیت زندگی خود را بهبود ببخشند.