دسته: سلامت
آنتی‌بیوتیک‌ها در کودکان بی‌تاثیر شده است؟
مطالعه اخیر دانشگاه سیدنی استرالیا کاهش نگران‌کننده‌ای در اثربخشی آنتی‌بیوتیک‌های مورد استفاده برای درمان عفونت‌های رایج در کودکان و نوزادان سراسر جهان را نشان داده است.
به نقل از ارث، این مقاومت هشداردهنده به آنتی‌بیوتیک‌ها منجر به دستورالعمل‌های جهانی منسوخ شده و متعاقب آن افزایش مرگ‌ومیرهای قابل اجتناب، به ویژه در مناطقی مانند جنوب شرق آسیا و اقیانوس آرام می‌شود.
این مطالعه نشان داد که بسیاری از آنتی‌بیوتیک‌ها که توسط سازمان بهداشت جهانی (WHO) توصیه می‌شود، کمتر از ۵۰ درصد در مبارزه با عفونت‌های دوران کودکی مانند ذات‌الریه، سپسیس و مننژیت مؤثر هستند. این نتایج نشان می‌دهد که دستورالعمل‌های جهانی در مورد استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها باید به روزرسانی شود.
مناطقی که با این بحران مواجه هستند شامل جنوب شرق آسیا و اقیانوس آرام، به ویژه کشورهایی مانند اندونزی و فیلیپین است. سالانه هزاران مرگ کودکان قابل پیشگیری در این مناطق ناشی از افزایش مقاومت آنتی‌بیوتیکی است.
سازمان بهداشت جهانی، مقاومت ضد میکروبی (AMR) را به‌عنوان یکی از ۱۰ تهدید بزرگ جهانی برای سلامت عمومی معرفی کرده است. سالانه حدود ۳ میلیون مورد سپسیس در میان نوزادان، در سراسر جهان گزارش می‌شود که منجر به مرگ تقریباً ۵۷۰ هزار نفر می‌شود و بخش قابل‌توجهی از این مرگ‌ومیرها را می‌توان به آنتی‌بیوتیک‌هایی نسبت داد که در درمان باکتری‌های مقاوم به آنها بی‌اثر هستند.
مقاومت ضد میکروبی تهدیدی جدی برای کودکان است زیرا آنتی‌بیوتیک‌های جدیدتر کمتر روی آنها آزمایش می‌شود. این مطالعه باید زنگ خطری برای کل جهان باشد.
مقاومت آنتی‌بیوتیکی سریعتر از آنچه ما تصور میکنیم در حال افزایش است و برای جلوگیری از عفونت‌های تهاجمی مقاوم به چند دارو و کاهش مرگ‌ومیر هزاران کودک در هر سال به راه‌حل‌های جدید نیاز داریم.
نتایج این تحقیق در مجله The Lancet Regional Health منتشر شده است.
علائمی از سرماخوردگی که می‌تواند نشانه سرطان باشد
شما احتمالا در طول زندگی خود بیشتر از هر بیماری دیگری سرما می‌خورید. بزرگسالان سالانه دو تا سه بار و کودکان خردسال چهار بار یا بیشتر سرما می‌خورند.
سرماخوردگی یک عفونت مسری دستگاه تنفسی فوقانی است که بینی، گلو، سینوس‌ها و نای را تحت تاثیر قرار می‌دهد. اولین علامت سرماخوردگی اغلب گلودرد است. سایر علائم اولیه ممکن است شامل آبریزش بینی، عطسه و سرفه باشد.
هرچند علائم سرماخوردگی و آنفلوآنزا تقریبا برای همه واضح و شناخته شده است، بااین‌حال برخی از این علائم به خصوص اگر طولانی‌تر از حد معمول به‌طول بینجامند، می‌توانند نشان‌دهنده مشکلی جدی‌تر از جمله ابتلا به برخی سرطان‌ها باشند و نیاز به بررسی فوری توسط پزشک دارند.
گلودرد
همه ما هر از گاهی دچار گلودرد می‌شویم. ممکن است احساس خارش در گلو داشته باشید، بلعیدن برایتان سخت باشد و حتی متوجه بوی بد دهان خود در نتیجه گلودرد باشید. با این حال، درد مداوم در گلو یکی از شایع‌ترین علائم سرطان گلو است. سایر علائم سرطان گلو شامل سرفه، تغییر صدا، گوش درد و مشکل در بلع است.
تورم گردن
داشتن اندکی تورم یا درد گردن معمولاً نشانه‌ای است که بدن شما در حال مبارزه با یک عفونت مانند سرماخوردگی و آنفلوانزا است. اگر این علامت بیشتر از یک یا دو هفته طول بکشد، می‌تواند نشانه بیماری جدی‌تری باشد، مانند سرطان خون یا سرطان لنف. سایر علائم سرطان خون عبارتند از تب، لرز، عفونت‌های مکرر، کبودی آسان و خونریزی‌های مکرر بینی. علائم شایع سرطان لنف عبارتند از تورم غدد لنفاوی در سراسر بدن، خستگی، تعریق شبانه و خارش پوست.
زخم دهان
زخم‌های دهانی بسیار شایع هستند و باید در عرض یک هفته خودبه‌خود برطرف شوند. آنها معمولا در داخل دهان، روی گونه‌ها، لب‌ها یا زبان ظاهر می‌شوند. این زخم‌ها می‌توانند توسط عوامل مختلفی مانند آلرژی غذایی ایجاد شوند. زخم‌های دهان به‌خصوص اگر از بین نروند، شایع‌ترین علامت سرطان دهان هستند. علائم دیگر عبارتند از کاهش وزن، مشکلات گفتاری، درد در دهان و بوی بد دهان.
گرفتگی گوش
این علامت، نشانه رایج سرماخوردگی است و معمولا زمانی اتفاق می‌افتد که شیپور استاش که گوش میانی را به پشت گلو متصل می‌کند، ملتهب می‌شود. عامل کمتر شایع انسداد گوش، سرطان نادری به نام کارسینوم نازوفارنکس است. این عارضه نوعی سرطان سر و گردن است که از نازوفارنکس، قسمت فوقانی گلو در پشت بینی و نزدیک قاعده جمجمه شروع می‌شود. فردی که به این بیماری مبتلا است، ممکن است گوش درد، صورت متورم، ترشح چرک و خون از بینی، تورم غدد لنفاوی و خونریزی از بینی داشته باشد.
صدای خشن
بنابر اعلام دویچه وله، تغییر در صدا معمولاً نشانه التهاب حنجره است؛زمانی که تارهای صوتی در گلو تحریک یا متورم می‌شود. این وضعیت می‌تواند صدای شما را خشن کند یا باعث شود صدای خود را به‌کلی از دست بدهید. اما اگر تن صدا برای بیش از سه‌هفته تغییر کند، می‌تواند نشانه ابتلا به سرطان حنجره باشد.
خواص بی‌نظیر انار شیرین بر سلامتی
خوردن انار شیرین برای تقویت سیستم ایمنی بسیار مفید است و مصرف آن موجب پاکسازی کبد و التیام بسیاری از دردها در بدن می‌شود.
انار از جمله میوه‌های پاییزی است که سرشار از آنتی اکسیدان و ویتامین‌های فراوان بوده و برای سلامتی مفید است. تحقیقات نشان داده است که نوعی از انار برای سلامتی مفیدتر بوده و بهتر است کودکان و سالمندان از آن استفاده کنند.
انار ترش برای سلامتی بهتر است یا انار شیرین؟
مصرف انار شیرین برای سلامتی مفیدتر از انار ترش است، در ادامه فواید مصرف انار شیرین را بازگو می کنیم.
طبع انار شیرین و انار ترش
انار ترش طبع سرد و خشک داشته اما انار شیرین معتدل و کمی رطوبت دارد.
فواید انار شیرین نسبت به انار ترش
انار شیرین به دلیل طبع معتدل و خواص آن برای بیشتر افراد مفید است.
مصرف انار شیرین سبب تقویت سیستم ایمنی می‌شود.
مصرف منظم انار شیرین در رفع مشکلات عصبی مفید است.
مصرف انار شیرین می‌تواند کمک کننده درمان سنگ کلیه باشد.
مصرف انار شیرین برای زیبایی پوست مفید بود زیرا این نوع انار تصفیه کننده کبد است.
مصرف آب انار شیرین دو بار در هفته سبب کاهش کلسترول خون می‌شود.
مصرف انار شیرین موجب کاهش التهاب دیواره عروق خونی می‌شود.
انار و آب انار شیرین دارای خاصیت ضد التهابی بوده و مسکن طبیعی برای مفاصل هستند.
مصرف انار شیرین و محصولات آن مانند رب انار و آب انار از تخریب مفاصل ناشی از آرتروز جلوگیری می‌کند.
مصرف انار شیرین برای زنان باردار بسیار مفید است و خطر زایمان زودرس را کاهش می‌دهد.
مصرف انار شیرین برای درمان کم خونی مفید است و مصرف آن به کاهش کم خونی در بیماران کمک می‌کند.
مصرف انار شیرین باعث تنظیم گردش خون شده و برای بیماران قلبی مفید است.
چرا انار ترش مصرف نکنیم؟
انار ترش برای دستگاه گوارش مضر است و حتی می‌تواند زخم ایجاد کند اما خوردن انار شیرین بر روی غذا موجب هضم آن می‌شود.
مصرف انار شیرین برای چه کسانی مفید است؟
انار شیرین دارای طبیعت مایل به اعتدال است و تولید کننده خون صالح در بدن می‌باشد. مصرف این انار برای افراد بلغمی و سوداوی مفیدتر از انار ترش است اما باید در مصرف آن اعتدال رعایت شود.
مصرف انار ترش برای چه کسانی مفید است؟
مصرف انار ترش به دلیل داشتن طبع سرد و خشک برای افراد گرم مزاج مفید می‌باشد و در کاهش حرارت معده و کبد و غلیان خون و صفرا مؤثر است.
این افراد انار ترش نخورند!
افراد بلغمی و سوداوی سعی کنند زیاد انار، آب انار و رب انار ترش مصرف نکنند.
افراد دچار زخم معده و یبوست نیز باید از مصرف انار ترش خودداری نمایند.
افرادی که مزاج سردی دارند باید در خوردن انار به خصوص انار ترش زیاده روی نکنند و برای کم کردن سردی انار و معتدل شدن آن از گلپر و نمک استفاده نمایند.
خواص مصرف انار در قرآن و روایات
نام انار دو بار در سوره مبارکه انعام و یک مرتبه در سوره مبارکه الرحمن آمده است.
امام رضا(ع) به نقل از پدران بزرگوارشان به نقل از پیامبر اکرم(ص) میفرماید: «انار بخورید، هر دانه‌ای از انار که در معده قرار می‌گیرد، موجب نورانیت دل و لالی یا دوری برای چهل روز شیطان می‌شود». (عیون اخبارالرضا (ع)، جلد۲ )
امام رضا(ع) انار را میوه‌ای برای آوردن فرزندانی سالم توصیه می‌کند و میفرماید: «انار فرزند را زیبا می‌گرداند». (محاسن، ج ۲، ص ۵۴۶)
از امام علی(ع) نقل شده که فرمود: «به کودکان خود انار بخورانید که به سرعت زبان را باز می‌نماید» (امالی طوسی، جلد۱، ص ۲۷۲)
امام صادق(ع) فرمود: «هر کس انار بخورد، پس جان او تا صبح در امان است».( بحارالانوار، جلد ۶۶)
امام صادق (ع) فرمود: « چهار چیز است که طبیعت را به حالت اعتدال در می‌آورد: انار سورانی، خرمای پخته، بنفسج و کاسنی» و ایشان هر شب جمعه انار می‌خورد.(محاسن، ج ۲، ص ۵۴۰)
خواص آب انار شیرین در طب سنتی
آب انار برطرف کننده تب و خنک کننده است.
آب انار خون ساز است.
آب انار خون را تصفیه می‌کند.
آب انار مقوی قلب و معده است.
آب انار شیرین بیماری‌های مجاری ادرار را رفع می‌کند.
آب انار برای سالمندان مفید و سبب تقویت کلیه می‌شود.
نوشیدن آب انار برای زیبایی و شادابی و شفافیت پوست مفید است.
مصرف آب انار اسهال را رفع می‌کند.
مصرف آب انار شیرین به صورت شربت و رب انار برای نرم کردن حنجره و بهبود گرفتگی صدا مفید است.
نوشیدن آب انار برای کاهش وزن و رفع چربی های شکمی مفید می‌باشد.
نوشیدن آب انار ویتامین های مورد نیاز بدن را تا ۴۰ درصد تامین می‌کند.
به گزارش وب گاه نمناک، مصرف آب انار سبب کند شدن پیشرفت سرطان پروستات می شود.
این واکسن از مغز انسان محافظت می‌کند
برای ترزیق واکسن آنفلوآنزا دلایل زیاد و قانع‌کننده‌ای وجود دارد اما یکی از این دلیل‌ها شاید همه را شگفت‌زده کند: این واکسن احتمالا از مغز ما نیز محافظت می‌کند.
به گزارش آوای دریا، به نوشته ایسنا، نتایج تحقیقات نشان می‌دهد واکسیناسیون منظم علیه آنفلوآنزا و سایر بیماری‌های عفونی مانند ذات‌الریه، کزاز، دیفتری و سیاه‌سرفه ممکن است خطر ابتلا به بیماری آلزایمر و زوال عقل ناشی از آن را کاهش دهد.
بر اساس برخی تحقیقات، احتمال ابتلا به زوال عقل در افرادی که در مقابل آنفلوآنزا و چندین بیماری عفونی دیگر واکسینه می‌شوند، کمتر از افراد واکسینه‌نشده است البته دانشمندان هنوز درباره دلایل آن مطمئن نیستند.
بعضی از متخصصان معتقدند عوامل عفونی در ابتلا به بیماری آلزایمر نقش دارند و واکسیناسیون با پیشگیری یا کاهش احتمال ابتلا به این عفونت‌ها، نقش مهمی ایفا می‌کنند.
«پل ای.شولز» ، استاد عصب‌شناسی و مدیر مرکز اختلالات عصبی هیوستون که سرپرستی چندین تحقیق را برعهده داشت، می‌گوید: واکسن داستان موفقیت بزرگ سلامتی عمومی نسل ماست. واکسن‌ها از ما در برابر عفونت‌هایی محافظت می‌کنند که بسیاری از این بیماری‌های عفونی تهدیدکننده زندگی هستند.
شولز حدس می‌زند که واکسن‌ها احتمالا واکنش سیستم ایمنی به پلاک آمیلوئیدــ پروتئین طبیعی که در سطوح غیرطبیعی بالا در آلزایمر یافت می‌شودــ را مهار می‌کنند.
او می‌گوید: سیستم ایمنی پلاک را به عنوان یک مهاجم خارجی می‌بیند و به آن حمله می‌کند و باعث التهاب مزمن مغز و مرگ نورون‌های مجاور می‌شود. مرگ این نورون‌ها در واقع عامل زوال عقل است. در سرکوب پاسخ ایمنی به آمیلوئید، واکسن ممکن است سلول‌های مغزی را نجات دهد. واکسن‌ها همچنین به سیستم ایمنی بدن کمک می‌کنند تا از شر پلاک‌ها خلاص شود.
شولز ادامه می‌دهد: پلاک کمتر، التهاب کمتر را به دنبال دارد و بدین ترتیب سلول‌های مغزی کمتری از دست می‌روند.
او می‌گوید: هنوز دقیقا مطمئن نیستیم که سازوکار آن چیست اما چیزی در مغز و سیستم ایمنی در حال وقوع است که گویا تفاوت بزرگی ایجاد می‌کند.
«پیتر هوتز» – یکی از مدیران مرکز بیمارستان کودکان تگزاس – برای توسعه واکسن می‌گوید: این پژوهش‌ها به مزایای طولانی‌مدت ایمن‌سازی با واکسن‌ها اشاره می‌کند که فراتر از مزایای مستقیم مورد نظر است.
هوتز اضافه می‌کند: مشخص نیست چرا واکسیناسیون می‌توانند زوال عقل را کند یا از آن جلوگیری کند. در برخی موارد، آنها ممکن است به‌طور مستقیم از ایجاد درگیری عصبی از طریق ویروس‌ها جلوگیری کنند یا به طور غیرمستقیم، از طریق کاهش التهاب مغزی مانع آن شوند. در موارد دیگر هم ممکن است سازوکارهای ایمنی ذاتی را تحریک کنند که با توالی وقایعی که به زوال عقل منجر می‌شوند، مقابله می‌کنند.
شولز اخیرا هدایت پژوهشی را بر عهده گرفت که تفاوت آماری در بروز آلزایمر را در دو گروه طی هشت سال بررسی می‌کرد. شرکت‌کنندگان یکی از گروه‌ها در برابر آنفلوآنزا واکسینه شده بودند و گروه دیگر خیر.
به گزارش ایندیپندنت، در پژوهش آنفلوانزا، متخصصان شرکت‌کنندگان را از یک پایگاه داده ملی بیماران انتخاب کردند؛ دو گروه متشکل از ۹۳۵ هزار و ۸۸۷ نفر. آنها برای جلوگیری از تاثیر عوامل دیگر این دو گروه را با وضعیتی مشابه از لحاظ سن، جنسیت، تعداد دفعات مراجعه به پزشک و شرایط خاص پزشکی مانند فشار خون و کلسترول بالا انتخاب کردند.
شولز و همکارانش دریافتند که دریافت سالانه واکسن آنفلوآنزا برای سه سال متوالی، خطر زوال عقل در چهار تا هشت سال پس از آن را تا ۲۰ درصد کاهش می‌دهد.
گروه تحقیقی او در پژوهشی دیگر، درباره واکسن سایر بیماری‌های عفونی از جمله ذات‌الریه، کزاز، دیفتری و سیاه‌سرفه هم به نتایج مشابهی رسیدند.
البته متخصصان معتقدند برای بررسی تاثیر واکسن بر مغز به تحقیقات بیشتری نیاز است.
هوتز می‌گوید: همه این‌ها مستلزم تحقیقات بیشتر است اما واکسیناسیون، رژیم غذایی خوب، ورزش، فعالیت فکری و عاطفی عوامل کلیدی در روند پیری سالم هستند.
بهترین و بدترین کفش برای کمر درد
کمر درد جز بدترین دردها در بدن شناخته شده است؛ این درد علت‌های مختلفی دارد. درحالی که برخی کفش‌ها این درد را تسکین می‌دهند و برخی نیز باعث تشدید آن می‌شوند.
کمر درد علت‌های مختلفی دارد. شاید به خاطر این باشد که شما بیش از حد از خودتان کار کشیده‌اید یا ساعات طولانی را نشسته‌اید و فعالیتی نداشته‌اید، در نتیجه کمر درد ایجاد می‌شود.
اگر بیش از یک ماه است که کمر درد دارید و درد شما بدتر می‌شود و علائم نورولوژیکی مانند بی‌حسی و ضعف در هر قسمت از بدن ایجاد شده، بهتر است که به یک متخصص مراجعه کنید اما قبل از آن باید با توجه به اطلاعاتی که در این بخش بدست خواهید آورد، دقت کنید که چه کفشی می‌پوشید و از چه کفش‌هایی نباید استفاده کنید.
هنگام انتخاب کفش چه چیزهایی را در نظر بگیریم
کفش کتانی یا دیگر پاپوش‌ها باید احساس راحتی داشته باشند. نباید هیچ قسمت از پای شما را اذیت کنند؛ حتی اگر جدید هستند. هنگامی که می‌خواهید کفش امتحان کنید، سعی کنید که کمی با آن راه بروید و به احساسی که دارید توجه کنید. فرقی ندارد که ظاهر کفش چگونه باشد. کفشی که بیش از حد تنگ، گشاد، یا ناراحت کننده باشد را استفاده نکنید. برای اینکه کفش احساس راحتی به شما بدهد، ویژگی‌های آن را به شما معرفی می کنیم .
پاشنه معمولی
پزشکان و متخصصان در این زمینه توصیه می‌کنند که کفش‌ها باید یک پاشنه معمولی داشته باشند. یعنی خیلی صاف نباشند و خیلی هم پاشنه بلند نباشند. فقط به مقدار کمی قوزک پای شما را بالا بدهند.
پاشنه کفشی که ارتفاع مساوی یا کمتر از قسمت پنجه کفش داشته باشد ( یعنی در جایی که انگشتان پای شما قرار می‌گیرد)، به ساق پا و حتی لگن هم آسیب وارد می‌کند و شاید ستون فقرات قسمت پایین کمر را هم درگیر کند.
دفع ضربه وارد شده
علاوه بر بلندی پاشنه، باید به مقداری که پاشنه کفش، شوک و ضربه را جذب می‌کند توجه کنید تا ببینید کمرتان چه احساسی دارد. بعضی از افراد پای خود را محکم‌تر از دیگران روی زمین می‌گذارند و به ساق پا و کمرشان آسیب وارد می‌شود؛ بنابراین پاشنه نباید بیش از حد سفت و بیش از حد نرم باشد.
قسمت زیرین ضخیم
قسمت زیر کفش باید ضخیم باشد و انحنای خوبی نیز داشته باشد تا پای شما داخل آن قرار بگیرد و فشار کمتری به مفصل پا و همچنین کمرتان وارد کند.
صندل با قوس مناسب
صندل‌ها معمولاً صاف هستند و قوس کفش را رعایت نمی کنند . بنابراین اگر می‌خواهید یک صندل انتخاب کنید، حتما باید به قسمت قوس آن توجه داشته باشید.
از چه کفش هایی نباید استفاده کنیم؟
برخی از کفش‌ها برای افراد درگیر کمردرد مناسب نیستند، پس:
مراقب پاشنه‌های به اصطلاح منفی باشید
اگر وقتی که کفش به پای خود می کنید، قسمت پاشنه زیر انگشتان پا قرار می‌گیرد؛ یعنی پاشنه آن منفی است و اصلاً توصیه نمی‌شود، زیرا به پای شما و همچنین کمرتان آسیب وارد می‌کند.
کفش خیلی نرم یا خیلی سفت
این دو مدل کفش هر دو به پای شما آسیب وارد می‌کنند. هرگز از پا و کمر شما محافظت نمی‌کنند و شما را به سختی می‌اندازند.
کفش مینیمالیستی
به گزارش وب گاه نمناک، کفش‌های مینیمالیستی خیلی نازک هستند و انگار شما فقط یک جوراب پای خود کرده اید و برای کمر اصلاً مناسب نیستند؛ مخصوصاً اگر کمر درد داشته باشید.
چهار دوره تاثیرگذار زندگی بانوان کدام است؟
سلامت زنان در گرو تغذیه سالم؛
سلامت زنان به عنوان نیمی از جامعه و نیروی مولدی که نسل آینده را از نظر جسمانی و روحی پرورش می دهند، بر هیچ کس پوشیده نیست؛ آنان در طول زندگی خود چهار دوره حیاتی را پشت سر می گذارند که تامین سلامت این قشر برای داشتن جامعه سالم ضروری است.
اهمیت سلامت زنان در ساختار جامعه سبب شده تا هفته ای به در ایران به این موضوع اختصاص یابد زیرا زنان در دوره های مختلف زندگی نیازهای متعددی دارند و محوریت آنان در خانواده اهمیت سلامت آنان را دوچندان می کند.
یکی از موضوعات مهم در تامین سلامت زنان، تغذیه صحیح و سالم آنان است؛ کارشناس مسئول آموزش همگانی انستیتو تحقیقات تغذیه و صنایع غذایی کشور در این زمینه با تاکید بر اهمیت توجه ویژه به سلامت زنان و دختران، می گوید: تغذیه ناکافی و استفاده از سوخت‌های پخت و پز ناایمن، بار منفی بیشتری را بر سلامت زنان و دختران وارد می‌کند.
دکتر مینا کاویانی اظهار داشت: یکی از مهمترین عواملی که در تمامی دوران‌سلامت زنان را تحت تاثیر قرار می‌دهد تغذیه است، به طور مثال در دوران بلوغ و نوجوانی دختران توجه به دریافت میزان کافی آهن خصوصا از منابع غذایی آهن با منشاء حیوانی نظیر انواع گوشت قرمز بسیار مهم است، ضمن اینکه در صورت لزوم باید از مکمل آهن طبق نظر پزشک استفاده شود.
وی با اشاره به اینکه برای رشد به ویژه رشد قدی نیاز به دریافت مقادیر کافی از مواد مغذی شامل پروتئین با کیفیت بالا، کربوهیدرات‌های سبوس‌دار، چربی‌های دارای اسیدهای چرب ضروری، مواد معدنی مانند کلسیم، روی و آهن و انواع ویتامین‌های محلول در چربی (A, D, E, K) و محلول در آب (ویتامین‌های گروه B و ویتامین C) است، ادامه داد: از طریق داشتن برنامه غذایی صحیح این مواد غذایی قابل تامین است.
وی با بیان اینکه با توجه به دوره بلوغ و تغییرات هورمونی، دختران نوجوان معمولا دچار جوش‌های پوستی می‌شوند و شاید نگرانی‌هایی را از جهت زیبایی پیدا کنند، خاطرنشان کرد: باید گفت میوه‌ها و سبزی‌های تازه می‌توانند ضمن تامین ویتامین‌ها و مواد مورد نیاز، به تامین آب و شادابی پوست کمک کنند ضمن اینکه با داشتن فیبر غذایی از اضافه‌وزن و چاقی نیز پیشگیری می‌کنند.
کاویانی با اشاره به اینکه دوران بارداری یکی از دوران‌هایی است که در آن بدن یک زن در شرایط استرس فیزیولوژیک قرار می‌گیرد، اضافه کرد: در این دوران نیازهای تغذیه‌ای زنان به گونه‌ای است که علاوه بر حفظ سلامت مادر، مواد مغذی مورد نیاز جنین نیز باید تامین شود تا این دوره به سلامت طی شود، البته این به معنی دو برابر شدن مواد غذایی مصرفی مادر از ابتدای بارداری نیست.
به حداقل رساندن مصرف قندهای ساده و مواد غذایی حاوی آن، پرهیز از مصرف نمک اضافی و مواد غذایی و تنقلات حاوی نمک، مصرف منابع فیبر غذایی مانند غلات سبوس‌دار، سبزی‌ها و میوه‌ها که به رفع مشکلاتی نظیر یبوست کمک می‌کند، نوشیدن مقدار کافی آب و مایعات سالم مانند آبمیوه تازه طبیعی نیز از جمله مواردی بود که کارشناس مسئول آموزش همگانی انستیتو تحقیقات تغذیه و صنایع غذایی کشور بر ضرورت استفاده از آن تاکید کرد.
وی با اشاره به اینکه یکی از مهمترین ویتامین‌های گروه B که در ساخت و تکمیل لوله عصبی جنین نقش دارد، اسید فولیک است اضافه کرد: از اصلی‌ترین منابع اسید فولیک می‌توان به سبزی‌های برگ‌سبز و کلم بروکلی اشاره کرد که باید در برنامه غذایی مادر گنجانده شود.
به گفته این کارشناس تغذیه یکی دیگر از مهمترین مواد معدنی ضروری برای رشد مغز جنین، “ید” است، وی ادامه داد: زنان باردار باید برای تامین ید کافی ماهی و غذاهای دریایی را در برنامه غذایی خود بگنجانند و ضمن پرهیز از زیاده‌روی در مصرف نمک، تنها از نمک تصفیه‌شده یددار استفاده کنند.
کارشناس مسئول آموزش همگانی انستیتو تحقیقات تغذیه و صنایع غذایی کشور ادامه داد: زنان پیش از ورود به دوران بارداری بهتر است به وزن سالم برسند تا دچار مشکلات ناشی از آن نظیر دیابت بارداری نشوند.
کاویانی در ادامه توضیحاتی درباره دوران شیردهی ارایه داد و افزود: ترکیب شیر هر مادری متناسب با نیازهای تغذیه‌ای نوزاد او است، برای مثال شیر مادری که نوزاد نارس به دنیا آورده دارای پروتئین بیشتری نسبت به شیر مادر نوزاد به موقع متولد شده است، زیرا او باید خارج از رحم کمبود رشد خود را جبران کند.
وی عنوان کرد: شیر مادر مواد ایمنی‌زا دارد که برای تقویت سیستم ایمنی نوزاد که به ویژه در چند روز اول تولد بسیار مهم است را داراست، از این‌رو برقراری تماس مادر و نوزاد در همان ساعت اول تولد و نوشیدن آغوز توسط نوزاد بسیار مهم است، ضمن اینکه شیر مادر به تنظیم فلور میکروبی دستگاه گوارش نوزاد کمک می‌کند.
کاویانی با بیان اینکه در شش ماه اول زندگی تغذیه شیرخوار تنها با شیر مادر است،ادامه داد: تغذیه مادر به طور مستقیم با ترکیب شیر او مرتبط است، از این رو برنامه غذایی مادر باید به‌گونه‌ای باشد که ضمن تامین نیازهای مادر، انرژی و مواد مغذی مورد نیاز برای تولید شیر را تامین کند که مصرف آب و مایعات کافی توسط مادر هم بسیار مهم است.
وی با اشاره به اینکه از آنجایی که تولید شیر مستلزم صرف انرژی در بدن مادر است، توضیح داد: بخشی از چربی‌های ذخیره بدن مادر در دوران شیردهی صرف تولید شیر می‌شود و به این ترتیب به تناسب اندام مادر پس از زایمان کمک خواهد کرد.
وی با بیان اینکه خاتمه دوران باروری به طور معمول در میانسالی زنان رخ می‌دهد افزود: این امر در نتیجه تغییرات هورمون‌های جنسی مانند استروژن انجام می‌شود و باعث ایجاد تغییراتی در ترکیب بدن او می‌شود، یکی از این تغییرات، کاهش تراکم استخوان‌هاست که زمینه ساز بروز بیماری پوکی استخوان یا استئوپروز است، به همین جهت توجه به دریافت منابع غذایی کلسیم (شیر و فرآورده‌های کم‌چرب آن و مغزدانه‌ها)، قرارگیری در برابر نور خورشید، مصرف مواد غذایی غنی‌شده با ویتامینD و مکمل آن) و انجام فعالیت بدنی توصیه می‌شود.
کاویانی ادامه داد: بعضی از مواد غذایی گیاهی مانند سویا و فرآورده‌های آن دارای ترکیباتی مشابه هورمون‌های جنسی زنانه هستند که به آنها فیتواستروژن می‌گویند، به نظر می‌رسد مصرف این مواد غذایی در حد اعتدال می‌تواند برخی علامت‌های یائسگی را کاهش دهد، هرچند اثرات آن کاملا اثبات نشده است.
کارشناس مسئول آموزش همگانی انستیتو تحقیقات تغذیه و صنایع غذایی کشور با بیان اینکه تاثیر دیگر کاهش استروژن، افزایش چربی‌های بد خون یا LDL-c و کاهش چربی‌های مفید خون یا HDL-c است که یک زن را در معرض ابتلا به بیماری‌های قلبی وعروقی و سرطان قرار می‌دهد اضافه کرد: برای حفظ سلامت و کاهش خطر بروز بیماری‌ها توصیه می‌شود زنان در برنامه غذایی روزانه خود از غلات کامل سبوس‌دار، میوه ها و سبزی های تازه، منابع پروتئینی کم‌چرب یا بدون چربی، شیر و فرآورده‌های کم‌چرب آن یا نوشیدنی‌های سویا استفاده کرده و همواره با داشتن فعالیت بدنی، وزن خود را در محدوده سلامت حفظ کنند.
عوارض و خطرات مصرف بیش از اندازه ماکارونی
ماکارونی یکی از غذاهای مورد علاقه همه انسان ها از کوچیک تا بزرگ است اما مصرف زیاد ماکارونی خطراتی برای بدن دارد که بهتر است بدانید.
خیلی از شما بر این عقیده هستید که هیچ چیز خوشمزه‌تر از ماکارونی یا پاستا نیست. فرقی هم ندارد که چگونه آن را درست کرده باشید؛ حتی یک کاسه نودل هم شما را خوشحال می‌کند؛ اما در این قسمت قصد داریم به شما بگوییم که مصرف زیاد ماکارونی می‌تواند عوارض جانبی زیادی را به همراه داشته باشد که مهمترین آنها شامل موارد زیر است:
خطر ابتلا به دیابت
عوامل زیادی هستند که در ابتلا به دیابت نقش دارند که شامل ژنتیک یا سبک زندگی است؛ اما جالب است بدانید که خوردن ماکارونی هم به مقدار زیاد، خودش می‌تواند عاملی برای ابتلا به دیابت باشد، زیرا کربوهیدرات زیادی را به بدن وارد می‌کند.
نادیده گرفتن مواد مغذی
اگر ماکارونی را خیلی زیاد مصرف کنید، احساس سیری زیادی دارید و دیگر به سراغ مواد مغذی نمی‌روید و همین ممکن است باعث شود که بدنتان با کمبود مواد مغذی روبرو شود.
خطر ابتلا به بیماری قلبی
استفاده بیش از حد از ماکارونی خطر ابتلا به بیماری قلبی را هم افزایش می‌دهد، زیرا کربوهیدرات بالایی دارد که در صورت مصرف زیاد آسیب زننده است.
فشار خون بالا
مصرف زیاد کربوهیدرات مانند ماکارونی باعث فشار خون بالا می‌شود که خودِ فشار خون می‌تواند عاملی برای بیماری‌های قلبی باشد.
مصرف کالری زیاد و اضافه وزن
به گزارش وب گاه نمناک، ماکارونی رابطه مستقیمی با اضافه وزن دارد، زیرا هم کالری بالایی دارد و هم به خاطر اینکه شما علاقه زیادی به آن دارید؛ قطعا پرخوری خواهید کرد.
عادت‌های تغییرپذیری که باعث گرسنگی‌تان می‌شوند
چرا پُرخوری میکنیم؟
آیا احساس می‌کنید تمام مدت گرسنه‌اید؟ بیشتر وقت‌ها دلتان شیرینی می‌خواهد؟ پس باید کشف کنید چرا اغلب گرسنه‌اید و بدنتان سعی دارد چه پیامی به شما برساند. اگر بتوانید این سیگنال‌ها را شناسایی کنید، می‌توانید کنترلتان را روی اشتهای خود بیشتر کنید.
گرسنگی گاهی کنترل ما را در دست می‌گیرد و باعث می‌شود ناخواسته پُرخوری کنیم، حتی وقتی که به‌تازگی کلی غذا خورده‌ایم! این گرسنگی ما را به سمت غذاهایی می‌برند که اغلب سالم نیستند. ضمناً این غذاهای غیرضروری که می‌خوریم باعث افزایش وزنمان می‌شوند. پس اگر می‌بینید بیشتر اوقات احساس گرسنگی می‌کنید، لازم است عادت‌های سبک زندگی خود را بازبینی و مشکل را پیدا کنید.
اجازه دهید ببینیم این هوس‌ها و گرسنگی‌های ناگهانی چه دلایل علمی می‌توانند داشته باشند. با فهمیدن این سیگنال‌ها می‌توانیم اشتهای خود را کنترل کرده و به‌طورکلی انتخاب‌های سالم‌تری داشته باشیم.
به‌اندازه کافی پروتئین نمی‌خورید
یکی از دلایل رایجی که زیاد گرسنه‌تان می‌شود این است که سوختی که به بدنتان می‌رسانید متعادل نیست. آمینواسیدها (پروتئین)، اسیدهای چرب امگا ۳ (چربی) و فیبر نقش حیاتی در تنظیم اشتها دارند. این مواد مغذی، ارتباط بین معده و مغز را تقویت می‌کنند و باعث می‌شوند احساس سیری و رضایت کنید.
لپتین و گرلین دو هورمون مهم و مسئول کنترل سیری و گرسنگی‌اند. لپتین توسط سلول‌های چربی ترشح می‌شود و به مغز سیگنال می‌دهد تا با افزایش ذخایر چربی، اشتها را کاهش دهد و این سیگنال ارسال می‌شود که شما خوب تغذیه شده‌اید. از آن‌سو، سلول‌های مخاط معده وقتی که معده و روده باریک غذایی ندارند، گرلین ترشح می‌کنند؛ بنابراین شما غذا می‌خورید و ذخایر انرژی خود را شارژ می‌کنید. پروتئین، چربی و فیبر نقش مهمی در افزایش سطح لپتین و کاهش گرلین دارند که باعث ایجاد احساس سیری و ترمز گوارش شده و کمک می‌کند گرسنگی‌تان کنترل شود.
مطالعات نشان می‌دهند افرادی که تابع یک رژیم غذایی کم‌چرب هستند اغلب وسوسه می‌شوند غذاهای شیرین بخورند. این اشتها می‌تواند باعث شود آنها به سمت اسنک‌های قندی و پُرکالری بروند. وقتی پروتئین کافی در غذای شما وجود دارد، هورمون‌های سیری فعال شده و کمتر احساس گرسنگی خواهید کرد. همچنین سطح قند خونتان تعدیل شده و کمتر احتمال دارد هوس شیرینی کنید.
تشنه هستید و بدنتان کم‌آب است
گاهی تشنگی خود را به‌صورت گرسنگی نشان می‌دهد. نوشیدن یکی دو لیوان آب پیش از غذا یک عادت بسیار خوب است که اغلب توصیه می‌شود و دلیل خوبی هم دارد. آب پشتیبان سیستم گوارش است و باعث احساس سیری و رضایت می‌شود. پژوهش‌ها نشان می‌دهد افرادی که پیش از غذا آب می‌نوشند، بدون اینکه تلاشی بکنند ناخودآگاه غذای کمتری می‌خورند.
بیشتر افراد طی روز مشغله دارند و یادشان می‌رود بدنشان کم آب شده و باید آب بنوشند. وقتی چنین اتفاقی می‌افتد ممکن است تشنگی را به‌صورت گرسنگی احساس کنید. این بار که احساس گرسنگی کردید، یک لیوان آب بنوشید و صبر کنید تا ببینید واقعاً چه احساسی دارید. نوشیدن آب کافی و استفاده از میوه‌ها و سبزی‌های آبدار در رژیم غذایی می‌تواند اشتها را کنترل کند.
غذاهای فراوری شده و کربوهیدرات‌های تصفیه شده زیاد مصرف می‌کنید
نوع غذایی که می‌خورید هم برای کنترل اشتها مهم است. غذاهای فراوری شده و تصفیه شده مثل نان سفید، پاستا و کربوهیدرات‌های صنعتی، بدن را فریب می‌دهند و فکر می‌کنید مواد مغذی بیشتری دریافت کرده‌اید؛ اما در واقع این حس را به شما می‌دهند؛ چون به همین منظور طراحی شده‌اند! این نوع غذاها جوری درست شده‌اند که شما را تشویق به بیشتر خوردن کنند. هر چه بیشتر هله‌هوله و غذای فراوری شده بخورید، بدنتان قند و نمک بیشتری می‌طلبد و به دنبال همین طعم و مزه می‌گردد و با غذاهای طبیعی و سالم راضی نخواهد شد.
ضمناً وقتی غذاهای فراوری شده زیاد می‌خورید، قندخون و تری‌گلیسریدتان فوراً بالا می‌رود و باعث می‌شود با افت ناگهانی قند خون ناگهان هم احساس گرسنگی و هوس شیرینی کنید. غذاهای فراوری شده باعث استرس اکسیداتیو، التهاب و به‌هم‌خوردن میکروبیوم روده شده و می‌تواند دیابت نوع دوم و بیماری‌های قلبی و عروقی ایجاد کند. به‌جای این غذاها سراغ منابع پیچیده‌تری از سوخت برای بدن خود بروید تا مدت طولانی‌تری احساس سیری کنید.
کم می‌خوابید
شما برای سلامت مغز، ذخیره انرژی و البته برای کنترل وزن به خواب نیاز دارید. آیا به‌اندازه کافی می‌خوابید؟ کمبود خواب حتی به‌اندازه دو ساعت کمتر از حد نرمال می‌تواند تعادل هورمونی بدن شما را به هم بریزد و حساسیت به انسولین را کاهش دهد. این اختلال‌ها شامل بالارفتن گرلین و کاهش لپتین و درنتیجه افزایش اشتها و کالری شده و اضافه‌وزن به بار می‌آورند.
در مطالعه‌ای افراد یک شب کمتر خوابیدند و معلوم شد صبح بیشتر از همیشه گرسنه بودند و کالری بیشتری در صبحانه دریافت کردند. پس به‌اندازه کافی بخوابید تا بدنتان بتواند تشخیص بدهد واقعاً چه زمانی گرسنه است و شما را به سمت غذاهای چرب و شیرین سوق ندهد.
برنامه غذایی منظمی نداری
عادت‌های غذایی شما از جمله زمان وعده‌های غذایی‌تان و اینکه چه اندازه غذا می‌خورید ارتباط تنگاتنگی با هم دارند. درست همان‌طور که الگوی خواب شما بر ساعت بیولوژیکی و ریتم شبانه‌روزی بدنتان اثر می‌گذارد، انجام روتین روزانه‌تان نیز بر الگوهای گرسنگی و سیری شما مؤثر است. بدن انسان به طور طبیعی جوری تنظیم شده که طی ساعت‌های روشن روز غذا دریافت و گوارش کند و نیاز دارد هر روز تقریباً رأس ساعت مشخصی این اتفاق بیفتد.
اگر گرسنه‌تر از حد معمول هستید، برنامه و عادات غذایی خود را مرور کنید. یک روتین درست و منظم که بر اساس نیازهای شما تنظیم شده باشد کمک می‌کند سیگنال‌های گرسنگی بدنتان تنظیم شده و در نتیجه عادت‌های غذایی سالم‌تری داشته باشید.
استرستان کنترل شده نیست
وقتی استرس و اضطراب دارید، غدد آدرنال شما کورتیزول زیادی وارد جریان خونتان می‌کنند. کورتیزول هورمونی است که اتفاقات زیادی را در بدن رقم می‌زند و یکی از آنها تمایل شما به چیزهای قندی و شیرین است. استرس هم می‌تواند باعث شود کالری بیشتری بخواهید و غذاهایی را انتخاب کنید که قند و چربی بیشتری دارند. ضمناً استرس باعث می‌شود با حواس‌پرتی غذا بخورید، چون غرق در افکار و مشکلات خود هستید و توجهی به عطروطعم غذا نمی‌کنید، بنابراین بعد از خوردن یک وعده‌غذا یا یک میان‌وعده کمتر احساس سیری و رضایت خواهید کرد.
هرچند استرس بخشی اجتناب‌ناپذیر از زندگی است؛ اما باید راه‌هایی برای کنترل استرس بلد باشید، مثلاً تنفس عمیق، یوگا، مدیتیشن و یا یک فعالیت آرامش‌بخش که دوست دارید. در نتیجه بهتر خواهید توانست سیگنال‌های بدن خود را دریافت کنید و انتخاب‌های سالم‌تری بکنید.
در پایان
به گزارش وب گاه تبیان، ابتدا به بدن خود خوب گوش دهید و سعی کنید بفهمید واقعاً از شما چه می‌خواهد. بیشتر افراد ارتباط خوبی با بدن خود ندارند و پیام‌ها را درست دریافت نمی‌کنند. هر چیزی را که می‌خورید و احساسی که در زمان خوردن دارید یادداشت کنید. یاد بگیرید قبل از خوردن، به میزان گرسنگی‌تان امتیاز بدهید تا بدانید چه اندازه غذا برای شما کافی است. در طول روز آب بنوشید تا تشنگی را با گرسنگی اشتباه نگیرید. غذاهای سالم و طبیعی بخورید، با عجله و استرس و بی‌توجهی و در محیط شلوغ غذا نخورید. آگاهی اولین قدم به سمت درست غذاخوردن و انتخاب غذاهای سالم است.
چه زمان‌هایی واقعاً به آنتی‌بیوتیک نیاز دارید؟
آنتی‌بیوتیک‌ها داروهای قدرتمندی هستند که طی قرن گذشته جان افراد بی‌شماری را نجات داده‌اند؛ اما خیلی از افراد زمانی که واقعاً به آنتی‌بیوتیک نیازی نیست، این دارو را مصرف می‌کنند که باعث افزایش باکتری‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک می‌شود.
وقتی مریض و ناخوش می‌شوید طبیعی است که دوست داشته باشید هر چه زودتر حالتان خوب شود. ظاهراً با مکمل زینک (روی) و ویتامین C و راهکارهای خانگی خوب نمی‌شوید و صبر و حوصله‌تان هم تمام شده و البته جعبه دستمال‌کاغذی‌تان.
شاید اولین راهی که به ذهنتان می‌رسد این باشد که سراغ پزشک بروید و از او بخواهید برایتان آنتی‌بیوتیک تجویز کند؛ اما گاهی آنتی‌بیوتیک چاره کار نیست. آنتی‌بیوتیک‌ها عفونت‌های باکتریایی را درمان می‌کنند و اگر بیماری شما ویروسی باشد آنتی‌بیوتیک فایده‌ای نخواهد داشت.
آنتی‌بیوتیک‌ها داروهای قدرتمندی هستند که طی قرن گذشته جان افراد بی‌شماری را نجات داده‌اند؛ اما خیلی از افراد زمانی که واقعاً به آنتی‌بیوتیک نیازی نیست، این دارو را مصرف می‌کنند که باعث افزایش باکتری‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک می‌شود. پیش از اینکه از پزشکتان بخواهید آنتی‌بیوتیک برایتان تجویز کند، اول باید بدانید چرا عفونت‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک بسیار خطرناک‌اند و دفعه بعد که مریض شوید دیگر آنتی‌بیوتیک‌ها کمکی به شما نخواهند کرد.
افزایش باکتری‌های مقاوم به دارو
طبق گزارش مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC)، تقریباً یک‌سوم از آنتی‌بیوتیک‌های تجویز شده در ایالات متحده آمریکا، برای عوارض موردنظر مناسب نیستند. شاید مصرف آنتی‌بیوتیک به نظر شما بی‌ضرر باشد؛ اما استفاده زیاد از این داروها باعث کاهش اثرگذاری‌شان می‌شود، حتی اگر گاهی آنها را مصرف کنید؛ بنابراین اگر روزی دچار عفونت باکتریایی خطرناکی شوید، مشکل بزرگی برایتان ایجاد می‌شود و باکتری‌هایی که شما را مریض کرده‌اند با آنتی‌بیوتیک‌ها از بین نمی‌روند و مقاومت نشان می‌دهند.
باکتری‌ها باهوش‌اند و تکامل پیدا کرده‌اند تا در آینده در مقابل آنتی‌بیوتیک‌ها خود را نجات دهند و این مقاومت تقویت هم می‌شود اگر در جای درست خود از آنتی‌بیوتیک‌ها استفاده نکنید، مثلاً برای یک عفونت ویروسی. آنتی‌بیوتیک، عفونت ویروسی را مداوا نمی‌کند؛ اما به باکتری‌هایی حمله‌ور می‌شود که آسیبی به شما نخواهند زد.
برای پیشگیری از مقاوم شدن باکتری‌ها پزشکان اقداماتی انجام می‌دهند:
. فقط زمانی آنتی‌بیوتیک تجویز می‌کنند که واقعاً لازم است
. از آنتی‌بیوتیک مناسب، با دوز مناسب و طی مدت‌زمان مناسبی استفاده می‌کنند
. بیماران را با عوارض و خطرات مرتبط با آنتی‌بیوتیک‌هایی که مصرف می‌کنند آگاه می‌کنند
. به بیماران توصیه می‌کنند بعد از کامل‌شدن دوره درمان، هر داروی باقیمانده را دور بریزند.
آنتی‌بیوتیک‌ها چه عوارضی را درمان می‌کنند؟
آنتی‌بیوتیک‌ها فقط عفونت‌های باکتریایی را مداوا می‌کنند. این داروها می‌توانند باکتری‌هایی مثل استرپتوکوک‌ها یا استافیلوکوکوس‌ها را از بین ببرند یا از تکثیرشان جلوگیری کنند. آنتی‌بیوتیک فقط باید توسط پزشک و برای برخی از عفونت‌های باکتریایی تجویز شود که احتمالاً خودشان برطرف نمی‌شوند، مثلاً:
. گلودرد استرپتوکوکی
. عفونت‌های گوش میانی
. عفونت‌های مجاری ادراری
. پنومونی
. عفونت‌های پوستی مثل زردزخم و عفونت‌های استاف
. سیاه‌سرفه
. عفونت‌های منتقله از راه جنسی مثل کلامیدیا و سفلیس
آنتی‌بیوتیک‌ها چه عوارضی را درمان نمی‌کنند؟
آنتی‌بیوتیک‌ها اثری روی بیماری‌های ویروسی یا همان عفونت‌های ویروسی ندارند. متأسفانه بیشتر عفونت‌های ویروسی مثل سرماخوردگی و آنفلوانزا باید دوره خود را طی کنند که ممکن است دو تا چهار هفته طول بکشد. نمونه‌هایی از عفونت‌های ویروسی شامل موارد زیر می‌شود:
. سرماخوردگی
. شبه‌آنفلوانزا
. آنفلوانزا
. کووید – ۱۹
. برونشیت
. بیشتر سرفه‌ها
. بیشتر گلودردها
فراموش نکنید که بیشتر سرفه‌ها می‌توانند تا ۱۸ روز بعد از یک عفونت تنفسی فوقانی طول بکشند، بنابراین باید صبور باشید. سرفه‌ها به آنتی‌بیوتیک نیاز ندارند و فکر نکنید اگر آنتی‌بیوتیک مصرف کنید زودتر از شر سرفه‌ها خلاص خواهید شد.
ویروس‌هایی مثل کووید – ۱۹ و HIV و آنفلوانزا هم با آنتی‌بیوتیک‌ها مداوا نمی‌شوند؛ اما گاهی ممکن است با داروهای ضدویروس درمان شوند. داروهای ضدویروس می‌توانند علائم را تسکین داده و طول مدت یک عفونت ویروسی را کوتاه‌تر کنند.
عوارض جانبی مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها چیست؟
آنتی‌بیوتیک‌ها دارای عوارض جانبی خفیف تا خطرناک می‌توانند باشند، مثل اسهال یا واکنش‌های آلرژیک و بثورات پوستی. به گفته مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها (CDC) واکنش‌های آلرژیک نسبت به آنتی‌بیوتیک‌ها علت یک‌پنجم مراجعات به اورژانس هستند.
خیلی از افراد تصور می‌کنند واکنش آلرژیک به آنتی‌بیوتیک مشکل خاصی نیست؛ اما در واقع این عوارض جانبی می‌توانند برای هر کسی روی بدهند حتی اگر قبلاً این اتفاق‌ها نیفتاده باشد. یکی از شایع‌ترین عوارض مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها اسهال است؛ چون آنتی‌بیوتیک نه‌تنها عفونت را از بین می‌برد؛ بلکه باکتری‌های مفید ساکن در روده‌ها را نیز نابود می‌کند.
گوارش و خلق‌وخوی شما نیز ممکن است تحت‌تأثیر مصرف آنتی‌بیوتیک قرار بگیرد زیرا ۹۰ درصد از هورمون شادی بدن ما که سروتونین است در روده‌ها تولید می‌شود و ازبین‌رفتن باکتری‌های خوب می‌تواند موجب اسهال و گاستریت و گرفتگی شکم شود. در بدترین موارد، مصرف طولانی‌مدت از آنتی‌بیوتیک حتی می‌تواند موجب عفونت C.diff شود که یک عفونت خطرناک بوده و باعث کولیت یا التهاب روده بزرگ می‌شود.
چه زمانی لازم است به پزشک مراجعه کنید؟
اگر علائمتان شروع به بهترشدن کردند یا با راهکارهای خانگی بعد از یک هفته بهتر شدند، پس به‌احتمال زیاد یک عفونت ویروسی است. اما اگر علائم ادامه‌دار شدند (ده روز) یا شروع به بدتر شدن کردند ممکن است یک عفونت باکتریایی وجود داشته باشد که نیاز به تجویز دارو دارد.
اگر مشکلی در تنفس پیدا کردید یا درد شدیدی داشتید هر چه زودتر به پزشک مراجعه کنید.
کلام پایانی
به گزارش وب گاه تبیان، آنتی‌بیوتیک‌ها باید فقط برای درمان عفونت‌های باکتریایی استفاده شوند و کمکی به درمان عفونت‌های ویروسی نمی‌کنند. مصرف آنتی‌بیوتیک زمانی که ضرورتی ندارد می‌تواند موجب مقاومت به آنتی‌بیوتیک و عوارض جانبی شود. نباید از آنتی‌بیوتیک‌ها بترسید؛ اما باید در جای مناسب از آنها استفاده کنید تا بعداً اگر به آنها نیاز داشتید اثرگذار باشند.
هفت کمبود مواد مغذی رایج و علائم آنها
شاید فکر کنید کمبود ویتامین و املاح مشکلی بوده که در گذشته وجود داشته؛ اما امروزه هم واقعاً این امکان وجود دارد که بدنتان از جهت بعضی از مواد مغذی مهم کمبودهایی داشته باشد.
کمبود مواد مغذی، عملکردها و فرایندهای بدن را تغییر می‌دهد. این فرایندها شامل تعادل مایعات، عملکرد آنزیم‌ها، سیگنال‌دهی عصبی، گوارش و متابولیسم می‌شود. خیلی مهم است که کمبود مواد مغذی در بدن رفع شود تا بدن رشد و عملکرد خوبی داشته باشد.
کمبود مواد مغذی می‌تواند موجب بیماری نیز بشود. مثلاً کمبود کلسیم و ویتامین D می‌تواند منجر به پوکی و شکنندگی استخوان شود. یا کمبود آهن می‌تواند موجب آنمی شده و انرژی‌تان را بگیرد.
علائم مشخص معمولاً اولین چیزهایی هستند که نشان می‌دهند یک یا چند ویتامین یا ماده معدنی در بدنتان کم است.
کمبود کلسیم: بی‌حسی و گزگز انگشتان و ریتم نامنظم ضربان قلب
کلسیم برای حفظ استحکام استخوان‌ها و کنترل عملکرد اعصاب و عضلات مهم است. علائم کمبود شدید کلسیم شامل بی‌حسی و گزگز انگشتان و نامنظم‌بودن ریتم قلب می‌شود. کمبود کلسیم هیچ علامت کوتاه‌مدت آشکاری ندارد.
بیشتر افراد بزرگسال روزانه به ۱۰۰۰ میلی‌گرم کلسیم نیاز دارند؛ اما خانم‌های بالای ۵۰ سال و آقایان بالای ۷۰ سال به ۱۲۰۰ میلی‌گرم کلسیم در روز نیازمندند. شما می‌توانید با روزانه حداقل سه وعده شیر و ماست، کلسیم کافی دریافت کنید. پنیر هم منبع خوب دیگری از کلسیم است؛ اما اگر اهل لبنیات نیستید می‌توانید شیرهای گیاهی غنی شده با کلسیم یا غلات صبحانه غنی شده با کلسیم و سبزیجات برگ‌دار مثل کلم کیل و بروکلی مصرف نمایید.
کمبود ویتامین D: خستگی، استخوان‌درد، نوسانات خلقی و…
ویتامین D برای سلامت استخوان ضروری است و ممکن است جلوی برخی از سرطان‌ها را بگیرد. علائم کمبود ویتامین D می‌تواند شامل خستگی و استخوان‌درد و نوسانات خلقی و عضله درد و ضعف باشد.
کمبود ویتامین D اگر مزمن شود می‌تواند باعث نرمی‌استخوان شود. کمبود مزمن ویتامین D می‌تواند منجر به سرطان و بیماری‌های خودایمنی نیز بشود. بیشتر افراد بزرگسال به ۱۵ میکروگرم و افراد بالای ۷۰ سال به ۲۰ میکروگرم ویتامین D در روز نیاز دارند.
خوردن سه وعده شیر یا ماست غنی شده با ویتامین D در روز و ماهی‌های چرب مثل سالمون دو بار در هفته می‌تواند ویتامین D موردنیاز بدنتان را تأمین کند. هر روز چنددقیقه‌ای زیر نور آفتاب باشید تا بدنتان بتوانید ویتامین D بسازد. ۱۰ تا ۳۰ دقیقه دو سه روز در هفته زیر نور مستقیم خورشید قرار بگیرید. البته دریافت ویتامین D تنها از راه تغذیه و نور خورشید معمولاً کافی نیست و بیشتر افراد به مصرف مکمل نیز نیاز دارند.
کمبود پتاسیم: ضعف عضله، یبوست، بی‌نظمی ضربان قلب و…
پتاسیم به قلب و اعصاب و عملکرد عضلات کمک می‌کند و مواد مغذی را نیز به سلول‌ها می‌برد و ضایعات را از سلول‌ها می‌گیرد. همچنین منیزیم ماده‌ای مغذی است که اثرات منفی سدیم بر فشارخون را خنثی می‌کند و ازاین‌جهت برای حفظ سطح نرمال فشارخون مهم است.
شما ممکن است در اثر اسهال یا استفراغ، تعریق زیاد، مصرف آنتی‌بیوتیک، ملین یا ادرارآور، مصرف الکل، عارضه‌ای مزمن مثل بیماری کلیوی در کوتاه‌مدت دچار کمبود پتاسیم شوید. علائم کمبود پتاسیم شامل ضعف عضلات، گرفتگی و اسپاسم عضلات، یبوست، گزگز و بی‌حسی، تپش قلب و ضربان نامنظم قلب می‌شود.
موز، شیر، عدس و لوبیا و دیگر حبوبات دارای پتاسیم هستند. آقایان به ۳۴۰۰ میلی‌گرم و خانم‌ها به ۲۶۰۰ میلی‌گرم پتاسیم در روز نیاز دارند.
کمبود آهن: خستگی، تنگی نفس، سردی دست‌ها و پاها، شکنندگی ناخن‌ها و…
آهن برای تولید گلبول‌های قرمز خون لازم است. گلبول‌های قرمز خون اکسیژن را در بدن حمل‌ونقل می‌کنند. وقتی سطح آهن خیلی پایین می‌آید، ممکن است تعداد گلبول‌های قرمز خون کم شده و منجر به عارضه‌ای به نام آنمی شود. برخی از گروه‌ها بیشتر در معرض کمبود آهن هستند، مثل خانم‌هایی که در سنین قاعدگی‌اند، زنان باردار، کودکان درحال‌رشد و آنهایی که گیاهخوارند.
کم‌خونی می‌تواند علائمی مثل خستگی و ضعف، تنگی نفس، تپش قلب، رنگ‌پریدگی پوست، سردی دست‌ها و پاها، تورم زبان، شکنندگی ناخن و هوس خوردن چیزهای غیرخوراکی مثل خاک ایجاد کند. این علائم ممکن است ابتدا خفیف باشند و شما متوجه نشوید؛ اما وقتی ذخایر آهن بدنتان تحلیل بروند، همین علائم شدید خواهند شد.
برای افزایش سطح آهن خون، غلات غنی شده، گوشت گوساله، حبوبات، عدس و اسفناج بیشتر بخورید. مردان و زنان بالای ۵۰ سال روزانه به ۸ میلی‌گرم آهن نیاز دارند. خانم‌های زیر ۵۰ سال باید روزانه ۱۸ میلی‌گرم آهن دریافت کنند.
کمبود ویتامین B۱۲: بی‌حسی، خستگی، تورم زبان و…
ویتامین B۱۲ به تولید گلبول‌های قرمز خون و DNA کمک می‌کند و ضمناً عملکرد فرارسان‌های عصبی را بهبود می‌بخشد. گیاهخواران در معرض کمبود ویتامین B۱۲ هستند؛ زیرا غذاهای گیاهی این ماده مغذی را نمی‌سازند. افرادی که عمل جراحی لاغری انجام داده‌اند نیز ممکن است دچار کمبود ویتامین B۱۲ شوند؛ زیرا این عمل جراحی باعث می‌شود بدن به‌سختی بتواند مواد مغذی غذاها را جذب کند.
علائم کمبود شدید ویتامین B۱۲ شامل کرختی پاها و دست‌ها، مشکلاتی در راه‌رفتن و تعادل، آنمی، خستگی، ضعف، التهاب و تورم زبان، ضعف حافظه و مشکل در تفکر می‌شود. این علائم می‌توانند ناگهان یا تدریجاً ظاهر شوند و ازآنجایی‌که طیف گسترده‌ای دارند ممکن است تا مدتی متوجه آنها نباشید.
افراد بزرگسال روزانه به ۲.۴ میکروگرم ویتامین B۱۲ نیاز دارند. این ویتامین بیشتر در محصولات حیوانی مثل مرغ و ماهی، شیر و ماست وجود دارد. ویتامین B۱۲ در بیشتر مولتی‌ویتامین‌ها نیز وجود دارد؛ اما اگر در معرض کمبود این ماده مغذی هستید می‌توانید مکملی مصرف کنید که خصوصاً ویتامین B۱۲ دارد.
کمبود فولیک‌اسید: خستگی، اسهال، نرم‌شدن زبان و…
فولاد یا فولیک‌اسید یک نوع ویتامین B است که خصوصاً برای زنان در سنین بارداری اهمیت دارد و به همین دلیل ویتامین‌های پیش از بارداری دارای مقدار زیادی فولیک‌اسید هستند. فولیک‌اسید به رشد سالم بدن کمک کرده و می‌تواند ریسک نقص‌های مادرزادی را کاهش دهد (خصوصاً نقص‌های مربوط به مغز و نخاع). کمبود فولیک‌اسید می‌تواند تعداد گلبول‌های قرمز بزرگ را کاهش داده و باعث نقص کانال‌های عصبی در جنین شود.
علائم کمبود فولیک‌اسید شامل خستگی، تحریک‌پذیری عصبی، رشد ناکافی و احساس نرمی و حساس شدن زبان می‌شود.
خانم‌هایی که در سنین بارداری هستند باید روزانه ۴۰۰ میکروگرم فولیک‌اسید مصرف کنند. جالب است بدانید فولیک‌اسید به‌صورت مکمل بهتر توسط بدن جذب می‌شود. در واقع فولیک‌اسید ۸۵ درصد از مکمل و ۵۰ درصد از غذا جذب می‌شود.
برای دریافت فولیک‌اسید از طریق تغذیه می‌توانید از غلات غنی شده، کره بادام‌زمینی، تخم آفتاب‌گردان، غلات سبوس‌دار، تخم‌مرغ و سبزیجات برگ تیره استفاده کنید.
کمبود منیزیم: کاهش اشتها، تهوع، خستگی و…
منیزیم به سلامت استخوان‌ها و تولید انرژی کمک می‌کند و افراد بزرگسال روزانه به ۳۱۰ تا ۴۲۰ میلی‌گرم منیزیم نیاز دارند. هرچند کمبود منیزیم خیلی نادر است؛ اما برخی از داروها از جمله بعضی از آنتی‌بیوتیک‌ها و ادرارآورها و بعضی از عوارض مثل دیابت نوع دوم و بیماری کرون می‌توانند جذب منیزیم را محدود کرده یا دفع این ماده مغذی از بدن را افزایش دهند.
کمبود منیزیم می‌تواند باعث بی‌اشتهایی، تهوع و استفراغ، خستگی و ضعف بشود. در موارد شدیدتر، کمبود منیزیم می‌تواند باعث بی‌حسی و گزگز، گرفتگی‌های عضله یا انقباضات عضلانی، تشنج، بی‌نظمی ضربان قلب، تغییرات شخصیتی یا اسپاسم عروق کرونری بشود.
برای نرمال کردن سطح منیزیم بدنتان می‌توانید غذاهای منیزیم‌دار مثل بادام، پسته، بادام‌زمینی، اسفناج و لوبیای سیاه بخورید.
از کمبود مواد مغذی تا تغذیه سالم
اگر تردید دارید که دچار کمبود مواد مغذی هستید به پزشکتان بگویید. آزمایش خون می‌تواند مشخص کند کمبودی دارید یا نه. اگر کمبود ماده مغذی در بدن داشته باشید پزشک شما را به متخصص تغذیه ارجاع می‌دهد یا مکمل‌هایی برایتان تجویز می‌کند. بهترین راه اینکه مطمئن باشید بدنتان دچار هیچ کمبودی از جهت ویتامین‌ها و املاح نیست این است که رژیم غذایی متعادل و متنوعی داشته باشید. تغذیه بهترین راه است؛ اما اگر در معرض کمبود یک ماده مغذی هستید، می‌توانید مکمل مولتی‌ویتامین مصرف کنید.
به گزارش وب گاه تبیان، زنان باردار و افرادی که رژیم‌های غذایی محدودی دارند، سالمندان و کسانی که زیاد اهل میوه و سبزی نیستند بیشتر مستعد کمبود مواد مغذی‌اند.