راز مبتلانشدن برخی افراد به کووید-۱۹ کشف شد

دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا سانفرانسیسکو در توضیح اینکه چرا برخی از افراد به بیماری کووید-۱۹ مبتلا نمی‌شوند، یا در واقع بدون علامت هستند، می‌گویند ممکن است یک جهش ژنی در کار باشد.

افرادی که به کووید-۱۹ مبتلا می‌شوند، اما هرگز علائمی از خود نشان نمی‌دهند، احتمالا یک برگ برنده ژنتیکی در آستین خود دارند.

بر اساس مطالعه جدیدی که توسط محققان دانشگاه کالیفرنیا سانفرانسیسکو انجام شده، بیش از دو برابر افرادی که علامت‌دار می‌شوند، حامل یک تنوع ژنی خاص هستند که به آنها در از بین بردن ویروس کمک می‌کند.

این مطالعه که در مجله Nature منتشر شده، اولین شواهدی را ارائه می‌دهد که نشان می‌دهد یک پایه ژنتیکی برای ابتلای بدون علامت به ویروس SARS-CoV-۲ وجود دارد.

این پژوهش به حل معمای اینکه چرا برخی از افراد می‌توانند بدون ابتلا به کووید-۱۹ به آن آلوده شوند، کمک می‌کند.

جواب این معما در آنتی‌ژن لکوسیت انسانی(HLA) یا نشانگرهای پروتئینی است که به سیستم ایمنی سیگنال می‌دهند. به نظر می‌رسد جهش در یکی از ژن‌های کدکننده HLA به سلول‌های T کشنده ویروس کمک می‌کند تا ویروس SARS-CoV-۲ را شناسایی کرده و یک حمله برق‌آسا را آغاز کنند.

سلول‌های T در برخی از افرادی که حامل این نوع هستند، می‌توانند ویروس کرونای جدید را حتی اگر قبلاً با آن مواجه نشده باشند، به دلیل شباهت آن به ویروس‌های سرماخوردگی فصلی که از قبل می‌شناسند، شناسایی کنند.

جیل هولنباخ، استاد نورولوژی و اپیدمیولوژی و آمار زیستی در دانشگاه کالیفرنیا سان فرانسیسکو و یکی از اعضای موسسه ویل برای علوم اعصاب در UCSF و پژوهشگر ارشد این مطالعه توضیح داد: اگر ارتشی داشته باشید که بتواند دشمن را زود تشخیص دهد، این یک مزیت بزرگ است. مثل داشتن سربازانی است که برای نبرد آماده هستند و از قبل می‌دانند به دنبال چه چیزی بگردند.

گفتنی است که این جهش ژنتیکی موسوم به HLA-B*۱۵:۰۱ کاملاً شایع است و حدود ۱۰ درصد از جمعیت مورد مطالعه آن را دارند. این جهش از آلوده شدن سلول‌ها توسط ویروس جلوگیری نمی‌کند، بلکه از بروز علائم در افراد جلوگیری می‌کند.

محققان دریافتند که ۲۰ درصد از افرادی که پس از عفونت بدون علامت بودند، حداقل یک نسخه از HLA-B*۱۵:۰۱ را داشتند.

پژوهشگران می‌گویند این کشف به اهداف جدیدی برای داروها و واکسن‌ها منجر خواهد شد.

تفاوت سرماخوردن در تابستان با سرماخوردگی در زمستان چیست؟

راهکارهای مقابله با سرماخوردگی تابستانی

بینی‌تان مثل شیر آب آبریزی دارد، تب دارید و عطسه‌هایتان تمام نمی‌شوند، پس دچار یکی از سرماخوردگی‌های تابستانی شده‌اید؛ اما واقعاً چرا باید در تابستان سرما بخورید؟ واقعیت این است که سرماخوردگی فقط مربوط به زمستان نیست و عجیب نیست که در تابستان هم دچار سرماخوردگی شوید.

هر چند شاید متفاوت به نظر برسند؛ اما در واقع تفاوتی بین سرماخوردگی در تابستان و سرماخوردگی در زمستان وجود ندارد. هر دو سرماخوردگی ناشی از ویروس‌هایی هستند که می‌توانند منتشر شده و افراد را در هر هوایی مبتلا کنند. هر دو سرماخوردگی اغلب با زدن دست آلوده به بینی، دهان یا چشم‌ها منتقل می‌شوند و به این دلیل که هر دو ویروسی هستند هیچ‌کدام با آنتی‌بیوتیک درمان نمی‌شوند.

بزرگ‌ترین تفاوت بین سرماخوردگی تابستانی و زمستانی در نحوهٔ واکنش ما به آنهاست. در زمستان ما طبیعتاً در تلاش برای خوب شدن و درمان سرماخوردگی تمایل داریم در خانه و زیر پتوی گرم‌ونرم بمانیم، درحالی‌که در تابستان دلمان می‌خواهد بیشتر بیرون باشیم و از هوای گرم و تابستانی استفاده کنیم.

از کجا بدانیم سرما خورده‌ایم یا دچار آلرژی شده‌ایم؟

سرماخوردگی در تابستان و آلرژی‌ها ویژگی‌های مشابهی دارند مثل آبریزش بینی، عطسه، گرفتگی بینی، خارش گلو و…، اما به‌طورکلی سرماخوردگی شامل علائم دیگری نیز می‌شود، مثل عرق‌کردن، تب و سرفه. اگر علائمتان بعد از دو هفته برطرف شوند پس نشانهٔ سرماخوردگی است که دوره‌اش را طی کرده است. اما علائم آلرژی معمولاً طولانی‌تر و مداوم‌اند.

علائم سرماخوردگی معمولاً در ابتدا خفیف‌اند، به‌مرور بدتر می‌شوند و سپس دوباره خفیف شده و برطرف می‌شوند.

شروع علائم در سرماخوردگی و آلرژی نیز متفاوت است. در سرماخوردگی شروع علائم می‌تواند در زمان‌های مختلفی رخ بدهد؛ اما در آلرژی معمولاً علائم به یکباره ظاهر می‌شوند.

اگر علائمتان با رفتن به ناحیه‌ای متفاوت بدتر شدند پس به‌احتمال زیاد آلرژی دارید، زیرا آلرژن‌ها و گیاهان حساسیت‌زا می‌توانند در هر منطقه‌ای به طرز محسوسی متفاوت باشند.

آیا ویروس‌ها و باکتری‌های کاملا مشابهی باعث سرماخوردگی در تابستان و زمستان می‌شوند؟

پاسخ منفی است. سرماخوردگی‌های زمستانی معمولاً ناشی از رینوویروس‌ها هستند و تقریباً ۲۰۰ نوع یا بیشتر رینوویروس وجود دارد. رینوویروس‌ها در هوای سرد بهتر دوام می‌آورند. اما سرماخوردگی‌های تابستانی معمولاً ناشی از یک انتروویروس‌اند که در روده زندگی می‌کند. انتروویروس علاوه بر علائم معمول سرماخوردگی، به دلیل اینکه در روده‌ها زندگی می‌کند می‌تواند موجب تهوع، استفراغ و گاهی راش‌های پوستی نیز بشود.

خوب است این را نیز بدانید که سرماخوردگی زمستانی ممکن است کوتاه و شدید باشد؛ اما انواع تابستانی دوست دارند برای مدت بیشتری باقی بمانند. علاوه بر این سرماخوردگی تابستانی عادت به تکرار دارد!

بهترین راه درمان سرماخوردگی تابستان چیست؟

به گزارش وب گاه تبیان، طول مدت بیماری بستگی به سیستم ایمنی بدنتان دارد که آن نیز وابسته به مایعاتی است که می‌نوشید، غذاهایی که می‌خورید و فعالیت‌هایی که انجام می‌دهید. بسیاری از راهکارهای سنتی درمان سرماخوردگی در زمستان برای درمان سرماخوردگی در تابستان نیز به کار می‌روند و با خیلی از آنها آشنا هستید:

. وقتی خورشید می‌درخشد و فعالیت‌های بیرون در فضای باز شما را وسوسه می‌کنند واقعاً سخت است که در خانه بمانید. اما بدن شما برای اینکه بتواند خودش را از دست ویروس‌ها نجات بدهد و التیام پیدا کند نیاز دارید به‌اندازه کافی استراحت کنید و بخوابید. شما نباید فعالیت بدنی زیادی انجام دهید؛ چون سیستم ایمنی‌تان دچار چالش خواهد شد و نمی‌تواند با عوامل بیماری‌زایی که مهمان ناخوانده بدنتان هستند خوب مبارزه کند.

. آب زیاد بنوشید و غذاهای مقوی بخورید. نوشیدن آب زیاد کمک می‌کند بدنتان دهیدراته نشود. آب‌پرتقال می‌تواند بسیار مفید باشد؛ زیرا ویتامین c قابل‌توجهی دارد. نوشیدنی‌های گرم مثل چای نیز می‌توانند تسکین‌دهنده باشند و علائم را تخفیف بدهند. از نوشیدن قهوه و نوشابه‌های انرژی‌زا خودداری کنید و به میزان زیاد ویتامین و املاح به بدنتان برسانید. میوه و سبزی تازه حاوی مواد مغذی مثل زینک و آهن و ویتامین c زیاد بخورید.

. دست‌هایتان را تمیز نگه دارید، زیرا میکروب‌ها معمولاً مستقیم یا غیرمستقیم از افراد مبتلا به افراد سالم و از طریق دست منتقل می‌شود و بزرگ‌ترین دفاع شما رعایت بهداشت دست‌هایتان است. یعنی شما باید مکرراً و چندین بار طی روز دست‌ها را با آب گرم و صابون خوب بشویید. اگر دسترسی به آب و صابون ندارید حتماً از ضدعفونی‌کننده دست استفاده کنید.

. مدتی از روز در فضای باز باشید. مطمئناً قرار نیست به جاهای شلوغ بروید یا با فعالیت‌های زیاد خودتان را خسته کنید؛ اما واقعیت این است که احتمال ابتلا به سرماخوردگی در تابستان در فضای بسته داخل بیشتر است. محیط بسته و کولر و پنکه احتمال انتشار ویروس‌ها را بیشتر می‌کنند و در نهایت با اینکه تابستان است؛ ولی به سرماخوردگی دچار خواهید شد. پس توصیه می‌کنیم مدت‌زمان کوتاهی را در فضای باز و زیر نور خورشید باشید؛ چون برایتان واقعاً مفید است و پرتوهای فرابنفش خورشید می‌توانند ویروس‌های سرماخوردگی را از بین ببرند.

. دم‌نوش گیاهی مصرف کنید. گیاهان مستقیماً سرماخوردگی را از بین نمی‌برند؛ اما طبق یافته‌های علمی دم‌نوش‌های گیاهی می‌توانند سیستم ایمنی‌تان را تقویت کرده و به بدنتان کمک کنند با سرماخوردگی بهتر بجنگد. ریشه شیرین‌بیان، دم‌نوش زنجبیل و سیر و چای بابونه و پونه گزینه‌های خوبی هستند.

. درمان علائم. هر چند درمان خاصی برای علائم سرماخوردگی وجود ندارد؛ اما برخی از داروهای بدون نسخه می‌توانند در تسکین علائم به شما کمک کنند، مثل استامینوفن برای تب، اسپری‌های ضد احتقان بینی و شربت‌های سرفه.

برای تسکین درد نوزادان چه باید کرد؟

تسکین درد در نوزادان در هنگام رشد و تکامل، نوزادان نیاز دارند که دردهایشان کاهش یابد تا بتوانند به خوبی رشد کنند. در این مطللب به بررسی روش‌های تسکین درد در نوزادان پرداخته شده است.

تجربه درد بخشی اجتناب ناپذیر از زندگی است، حتی برای نوزادان. روش‌ها و شرایط دردناک می‌تواند باعث ناراحتی، ناراحتی و اثرات بالقوه طولانی مدت بر رشد نوزادان شود. بنابراین، درک روش‌های موثر تسکین درد در نوزادان برای اطمینان از رفاه و به حداقل رساندن رنج آنها بسیار مهم است. هدف این مقاله بررسی راهبردها و مداخلات مختلف برای تسکین درد در نوزادان به همراه مزایا و ملاحظات آنهاست.

درک درد نوزاد

نوزادان ظرفیت احساس درد را دارند، اگرچه درک آنها ممکن است با کودکان بزرگتر و بزرگسالان متفاوت باشد. درد در نوزادان می‌تواند ناشی از روش‌های پزشکی مانند واکسیناسیون، آزمایش خون یا مداخلات جراحی و همچنین در نتیجه شرایطی مانند قولنج، دندان درآوردن یا عفونت باشد. با وجود توانایی‌های ارتباطی محدود، نوزادان درد را از طریق نشانه‌های رفتاری مانند گریه کردن، گریه کردن، تغییر در الگوهای خواب و تغییر رفتار تغذیه ابراز می‌کنند.

روش‌های تسکین درد در نوزادان

مداخلات غیر دارویی

قنداق کردن: پیچاندن نوزادان در پتو احساس امنیت می‌کند، اضطراب را کاهش می‌دهد و باعث آرامش در طی عمل‌های دردناک می‌شود.

مکیدن غیر مغذی: پستانک‌ها، نوک سینه‌های آغشته به قند، یا انگشتان آغشته به محلول قند استریل می‌تواند به منحرف کردن حواس نوزادان و تسکین آن در طی مراحل دردناک کمک کند.

مراقبت کانگورویی: تماس پوست به پوست با والدین یا مراقب می‌تواند باعث آرامش و تسکین درد شود و احساس امنیت و آرامش را تقویت کند.

تکنیک‌های حواس‌پرتی: درگیر کردن نوزادان با اسباب‌بازی، موسیقی یا آواز خواندن می‌تواند توجه آنها را منحرف کند و درک درد را در طی اقدامات پزشکی به حداقل برساند.

مداخلات دارویی

مسکن‌های موضعی: کرم‌ها یا پمادهای حاوی بی‌حس کننده‌های موضعی مانند لیدوکائین را می‌توان قبل از انجام عمل‌های دردناک روی پوست استفاده کرد و باعث تسکین موضعی درد می‌شود.

مسکن‌های خوراکی: استامینوفن و ایبوپروفن معمولاً برای تسکین دردهای خفیف تا متوسط ​​در نوزادان، تحت راهنمایی پزشکی مناسب استفاده می‌شوند.

ملاحظات و اقدامات احتیاطی

دوز مناسب سن

استفاده از دوزهای مناسب مسکن‌ها بر اساس سن و وزن نوزاد بسیار مهم است. مشاوره با یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی توصیه می‌شود.

رویکرد فردی

انتخاب روش تسکین درد ممکن است بسته به روش، وضعیت پزشکی نوزاد و ارزیابی ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی متفاوت باشد.

عوارض جانبی

مداخلات دارویی، به ویژه مواد افیونی، خطرات و عوارض جانبی بالقوه‌ای را به همراه دارند. استفاده از آنها باید به دقت نظارت شود و محدود به شرایطی شود که روش‌های غیر دارویی به تنهایی ممکن است ناکافی باشند.

سوالات متداول درباره تسکین درد در نوزادان

نوزادان از چه سنی شروع به تجربه درد می‌کنند؟

نوزادان می‌توانند از بدو تولد درد را تجربه کنند. مسیرهای حسی و گیرنده‌های درد آنها توسعه یافته است، اگرچه درک آنها از درد ممکن است با کودکان بزرگتر و بزرگسالان متفاوت باشد.

والدین چگونه می‌توانند تشخیص دهند که کودکشان درد دارد؟

والدین می‌توانند به دنبال نشانه‌های رفتاری باشند که نشان دهنده درد در نوزادشان باشد. این نشانه‌ها ممکن است شامل گریه کردن، گریم کردن، تغییر در الگوی خواب، تحریک پذیری، کاهش اشتها یا مشکل در تسلی دادن باشد.

آیا روش‌های غیر دارویی برای تسکین درد در نوزادان وجود دارد؟

بله، چندین روش غیر دارویی برای تسکین درد در نوزادان وجود دارد. اینها شامل قنداق کردن، مکیدن غیر مغذی (با استفاده از پستانک یا نوک پستان با روکش قند)، مراقبت از کانگورو (تماس پوست با پوست)، و تکنیک‌های حواس پرتی (مانند اسباب بازی، موسیقی، یا آواز خواندن) است.

برخی از مسکن های موضعی که می توانند برای تسکین درد در نوزادان استفاده شوند چیست؟

مسکن‌های موضعی حاوی بی‌حس کننده‌های موضعی، مانند لیدوکائین، می‌توانند برای تسکین درد در نوزادان استفاده شوند. این کرم‌ها یا پمادها قبل از انجام عمل‌های دردناک روی پوست اعمال می‌شوند و باعث تسکین موضعی درد می‌شوند.

آیا می‌توان از مسکن‌های خوراکی برای تسکین درد در نوزادان استفاده کرد؟

بله، مسکن‌های خوراکی مانند استامینوفن و ایبوپروفن را می‌توان برای تسکین درد در نوزادان استفاده کرد. با این حال، مهم است که با یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی مشورت کنید تا دوز مناسب را بر اساس سن و وزن کودک تعیین کنید.

آیا از مواد افیونی برای تسکین درد در نوزادان استفاده می‌شود؟

در موارد خاص، ممکن است از مواد افیونی برای تسکین درد در نوزادان، به ویژه برای دردهای شدیدتر استفاده شود. با این حال، به دلیل خطرات احتمالی و عوارض جانبی مرتبط با مواد افیونی، استفاده از آنها به دقت تحت نظارت و نظارت پزشکی تجویز می‌شود.

هنگام استفاده از روش‌های تسکین درد در نوزادان چه اقدامات احتیاطی باید انجام شود؟

در نظر گرفتن دوز مناسب برای سن، استفاده از تکنیک‌های مناسب برای تجویز داروها یا استفاده از مسکن‌های موضعی و رعایت دقیق راهنمایی‌های متخصصان مراقبت‌های بهداشتی مهم است. علاوه بر این، والدین و مراقبان باید از هر گونه عوارض جانبی بالقوه آگاه باشند و هر گونه نگرانی را با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی در میان بگذارند.

آیا روش‌های تسکین درد می‌تواند در اثربخشی روش‌های پزشکی یا واکسیناسیون اختلال ایجاد کند؟

روش‌های تسکین درد، زمانی که به طور مناسب مورد استفاده قرار گیرند، معمولاً با اثربخشی روش‌های پزشکی یا واکسیناسیون تداخلی ندارند. در واقع، تسکین درد در طول این روش‌ها می‌تواند به کاهش استرس و ناراحتی کودک کمک کند و تجربه را قابل تحمل‌تر کند.

آیا والدین باید قبل از استفاده از روش‌های تسکین درد در نوزادان با یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی مشورت کنند؟

بله، همیشه توصیه می‌شود قبل از استفاده از روش‌های تسکین درد با یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی مشورت کنید، مخصوصاً زمانی که استفاده از مسکن‌های خوراکی در نظر گرفته می‌شود یا اگر کودک دارای شرایط پزشکی زمینه‌ای است. یک متخصص مراقبت‌های بهداشتی می‌تواند در مورد مناسب‌ترین روش‌ها و دوزها بر اساس وضعیت خاص راهنمایی کند.

آیا روش‌های غیر دارویی به تنهایی برای تسکین درد در نوزادان کافی است؟

روش‌های غیردارویی می‌توانند برای تسکین درد خفیف تا متوسط ​​در نوزادان مؤثر باشند، اما ممکن است شرایطی وجود داشته باشد که مداخلات دارویی به‌ویژه برای دردهای شدیدتر ضروری باشد. انتخاب روش تسکین درد باید بر اساس وضعیت نوزاد، روش خاص و ارزیابی ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی فردی باشد.

سخن پایانی مقاله درباره تسکین درد در نوزادان

پرداختن به درد در نوزادان جنبه حیاتی مراقبت و رفاه آنهاست. با درک روش‌های مختلف تسکین درد موجود، متخصصان مراقبت‌های بهداشتی، والدین و مراقبان می‌توانند اقدامات پیشگیرانه‌ای را برای اطمینان از راحتی و به حداقل رساندن ناراحتی مرتبط با روش‌ها و شرایط دردناک انجام دهند. یک رویکرد جامع که ترکیبی از مداخلات غیردارویی، مانند قنداق کردن، مراقبت کانگورویی، و تکنیک‌های حواس‌پرتی، همراه با مداخلات دارویی مناسب در مواقع ضروری است، می‌تواند به طور قابل توجهی به کاهش درد و ارتقای رفاه کلی نوزادان کمک کند.

به گزارش وب گاه بیتوته، تجربه درد بخشی اجتناب ناپذیر از زندگی است، حتی برای نوزادان. روش ها و شرایط دردناک می‌تواند باعث ناراحتی، ناراحتی و اثرات بالقوه طولانی مدت بر رشد نوزادان شود. بنابراین، درک روش‌های موثر تسکین درد در نوزادان برای اطمینان از رفاه و به حداقل رساندن رنج آنها بسیار مهم است. هدف این مقاله بررسی راهبردها و مداخلات مختلف برای تسکین درد در نوزادان به همراه مزایا و ملاحظات آنهاست.

هیسترکتومی؛ دلایل، انواع و پیامدها

همه چیز درمورد عمل جراحی برداشتن رحم

هیسترکتومی یک عمل جراحی است که طی آن رحم از بدن خارج می‌شود. بعد از این عمل شما نمی‌توانید باردار شوید و دیگر پریود نخواهید داشت. دلایل این عمل جراحی می‌تواند شامل خونریزی غیرمعمول، افتادگی رحم، فیبروم یا سرطان باشد. ریکاوری بعد از هیسترکتومی بسته به نوع عملی که انجام شده معمولاً ۴ تا ۶ هفته طول می‌کشد.

گروه ایرنا زندگی – هیسترکتومی یک عمل جراحی است که طی آن رحم از بدن خارج می‌شود. بعد از این عمل شما نمی‌توانید باردار شوید و دیگر پریود نخواهید داشت. دلایل این عمل جراحی می‌تواند شامل خونریزی غیرمعمول، افتادگی رحم، فیبروم یا سرطان باشد. ریکاوری بعد از هیسترکتومی بسته به نوع عملی که انجام شده معمولاً ۴ تا ۶ هفته طول می‌کشد.

چرا هیسترکتومی انجام می‌شود؟

هیسترکتومی برای درمان طیفی از بیماری‌های زنان انجام می‌شود، از جمله:

. فیبروم‌های رحم

این توده‌های خوش‌خیم (غیر سرطانی) در دیوارهٔ رحم رشد می‌کنند. در بعضی از خانم‌ها فیبروم‌ها می‌توانند باعث درد یا خونریزی‌های سنگین شوند. فیبروم‌های رحم، شایع‌ترین دلیل هیسترکتومی می‌باشند.

. اندومتریوز

در این عارضه بافتی که معمولاً داخل رحم را می‌پوشاند، در خارج از رحم و روی تخمدان‌ها شروع به رشد می‌کند. اندومتریوز می‌تواند باعث درد شدید و خونریزی بین پریودها شود.

. افتادگی رحم

این اتفاق زمانی است که رحم از جای معمول خود به سمت واژن پایین می‌افتد. افتادگی رحم در زنانی که زایمان‌های طبیعی متعددی داشته‌اند شایع است؛ اما بعد از یائسگی یا به دلیل چاقی هم می‌تواند روی دهد.

. خونریزی‌های سنگین یا غیرمعمول رحم

این خونریزی‌ها می‌تواند ناشی از تغییرات هورمونی، عفونت، سرطان و یا فیبروم‌ها باشد.

. سرطان‌های زنان

سرطان‌های زنان شامل سرطان تخمدان، سرطان دهانه رحم، سرطان رحم یا اندومتریوم می‌شود.

انواع هیستروکتومی چیست؟

. هیسترکتومی توتال یا کامل: معمول‌ترین نوع هیسترکتومی است که طی آن رحم و دهانه رحم به طور کامل برداشته می‌شود. تخمدان‌ها و لوله‌های فالوپ ممکن است برداشته شوند یا باقی بمانند.

. هیسترکتومی ساب توتال یا جزئی: در این نوع هیسترکتومی فقط بخش بالایی رحم خارج شده و دهانه رحم یا همان سرویکس در جای خود باقی می‌ماند. تخمدان‌ها ممکن است برداشته شوند یا باقی بمانند.

. هیسترکتومی رادیکال: در هیسترکتومی رادیکال تمام رحم، دهانه رحم، بافت هر دو طرف دهانه رحم و بخش بالایی واژن خارج می‌شوند. این نوع هیسترکتومی اغلب برای درمان انواعی از سرطان‌ها مثل سرطان دهانه رحم انجام می‌شود. لوله‌های فالوپ و تخمدان‌ها ممکن است خارج شوند یا باقی بمانند.

سالپنگو اوفورکتومی نیز نوعی عمل است که در آن، تخمدان‌ها و لوله‌های فالوپ خارج شده و معمولاً همراه با هیسترکتومی انجام می‌شود. این روش می‌تواند یک‌طرفه باشد، که شامل برداشتن یک تخمدان و لوله فالوپ است، یا دوطرفه، به این معنی که جراح هر دو تخمدان و لوله‌های فالوپ را برمی‌دارد.

انواع هیسترکتومی چگونه انجام می‌شوند؟

نوع هیسترکتومی که انجام می‌شود بستگی به دلیل این عمل جراحی، سابقه پزشکی بیمار و دیگر فاکتورها دارد.

هیسترکتومی شکمی: پزشک از طریق برشی در پایین شکم، رحم را خارج می‌کند. هیسترکتومی شکمی ممکن است زمانی انجام شود که چسبندگی‌هایی وجود دارد یا رحم خیلی بزرگ است (چسبندگی‌ها اسکارهایی هستند که بافت‌ها را به هم می‌چسبانند). هیسترکتومی شکمی نسبت به هیسترکتومی واژینال یا لاپاراسکوپیک عوارض بیشتری دارد، مثل عفونت زخم، خونریزی، لخته‌شدن خون و آسیب بافت و عصب. بیماری که هیسترکتومی شکمی انجام داده نیاز به بستری بیمارستانی طولانی‌تر دارد (سه تا پنج روز) و ریکاوری آن نیز بیشتر طول می‌کشد (شش تا هشت هفته).

هیسترکتومی واژینال: در هیسترکتومی واژینال رحم از طریق واژن خارج می‌شود. این نوع هیسترکتومی به‌طورکلی عوارض کمتری نسبت به هیسترکتومی شکمی یا لاپاراسکوپیک دارد. بیمار بعد از این عمل زودتر بهبود پیدا می‌کند و می‌تواند به فعالیت‌های عادی خود برگردد. هیسترکتومی واژینال در مواردی که ممکن باشد، اولین گزینه هیسترکتومی می‌باشد.

هیسترکتومی لاپاراسکوپیک: لاپراسکوپ وسیله‌ای با لوله‌ای نازک و چراغ‌دار و با دوربینی ریز است که به پزشک اجازه می‌دهد اندام‌های لگنی را خوب ببیند. در جراحی لاپاراسکوپیک، برش‌های کوچکی روی شکم ایجاد شده و لاپاراسکوپ وارد بدن می‌شود. طی هیسترکتومی لاپاراسکوپیک، رحم به‌صورت تکه‌های کوچک‌تر شدن از طریق برش‌های روی شکم یا واژن خارج می‌شود.

در دوره ریکاوری انتظار چه عوارضی را باید داشته باشید؟

مدت زمانی ریکاوری به نوع عمل هیسترکتومی انجام شده و وضعیت کلی سلامت بیمار بستگی دارد. ممکن است شما یک هفته در بیمارستان بستری شوید. به‌طورکلی جراحی شکمی به چهار تا شش هفته زمان برای ریکاوری نیاز دارد. جراحی‌های واژینال و لاپاراسکوپیک سه تا چهار هفته دوره ریکاوری دارند.

در مدت زمان ریکاوری شما باید هر چه زودتر از جایتان بلند شوید و راه بروید تا ریسک لخته‌شدن خون را به حداقل برسانید. همچنین برای کاهش ریسک لخته خون و تسکین درد داروهایی به شما داده می‌شود.

بعد از عمل جراحی ممکن است این موارد را تجربه کنید:

. خونریزی و ترشح از واژن

. یبوست

. مشکلات کوتاه‌مدت در تخلیه مثانه

. شاید احساس افسردگی کنید از اینکه دیگر نمی‌توانید باردار شوید، از سویی دیگر به دلیل علائمی که قبلاً ناراحتتان می‌کردند؛ اما دیگر از بین رفته‌اند احساس بهتری دارید

عوارض جدی‌تر

. انسداد روده

. پارگی بخیه‌های داخلی

. آسیب مجاری ادراری

. عفوت شدید

. لخته خون

. مشکلات مرتبط با بیهوشی

 بعد از ریکاوری همچنان لازم است طی یک روتین برای چکاپ به پزشکتان مراجعه کنید.

معمول‌ترین پیامدهای هیسترکتومی چیست؟

اگر در هیسترکتومی، تخمدان‌هایتان نیز خارج شده باشند احتمالاً دچار علائم یائسگی خواهید شد:

. گُرگرفتگی‌ها

. خشکی واژن

. کاهش میل جنسی

. مشکل در خواب (بی‌خوابی)

آیا بعد از هیسترکتومی دچار مشکلات معده می‌شوید؟

خیلی طبیعی است که بعد از هیسترکتومی دچار احساس نفخ و تورم شکم شوید. هفته‌ها طول می‌کشد تا پُف و تورم شکمتان بخوابد. انجام بعضی از حرکات ورزشی، استفاده از کمپرس گرم یا تغییراتی در رژیم غذایی می‌تواند مفید باشد.

آیا بعد از هیسترکتومی وارد یائسگی خواهید شد؟

بستگی به این دارد که تخمدان‌ها برداشته شده باشند یا باقی بمانند. اگر تخمدان‌ها بعد از هیسترکتومی باقی مانده باشند، شما فوراً وارد یائسگی نمی‌شوید. اگر هر دو تخمدان خارج شده باشند ممکن است فوراً وارد دوره یائسگی شوید.

آیا بعد از هیسترکتومی همچنان به پاپ‌اسمیر نیاز است؟

به‌طورکلی خیر و خصوصاً اینکه ریسک کمتری برای ابتلا به سرطان دهانه رحم دارید. اگر هیسترکتومی به دلیل سرطان انجام شده باشد همچنان تست پاپ‌اسمیر لازم است.

آیا هیسترکتومی بر زندگی جنسی‌تان اثر می‌گذارد؟

عملکرد جنسی معمولاً تحت‌تأثیر هیسترکتومی نیست؛ اما اگر تخمدان‌ها نیز همراه با رحم خارج شده باشند به معنی شروع علائم یائسگی است. علائمی مانند کاهش میل جنسی و خشکی واژن ممکن است روی بدهند. استفاده از یک لوبریکانت بر پایه آب می‌تواند به کاهش خشکی واژن کمک کند.

بعد از هیسترکتومی، جای خالی رحم با چه چیزی پُر می‌شود؟

بعد از هیسترکتومی، دیگر اندام‌ها به سمت جای خالی رحم حرکت می‌کنند. روده باریک و روده بزرگ معمولاً جای خالی رحم را پُر خواهند کرد.

آیا جایگزین‌هایی برای هیسترکتومی وجود دارد؟

به گزارش وب گاه تبیان تیم پزشکی شما بهترین روش درمان را بر اساس علائم و عارضه‌ای که دارید در نظر می‌گیرد. زمانی که هیسترکتومی الزام پزشکی نداشته نباشد ممکن است جایگزین‌هایی توصیه شود:

. صبرکردن و پیگیری‌کردن تا معلوم شود عارضه بهتر می‌شود یا نه

. مصرف داروهایی مثل قرص ضدبارداری برای کنترل پریودهای دردناک یا خونریزی‌های غیرعادی

. سوزاندن دیواره داخلی رحم برای خونریزی‌های سنگین

. به‌کاربردن روش‌هایی برای کوچک‌کردن فیبروم‌ها یا عمل جراحی برای برداشتن فیبروم‌های رحم

. انجام ورزش‌هایی که عضلات لگن و رحم را تقویت می‌کنند برای رفع افتادگی رحم

. استفاده از پساری برای بالا نگه‌داشتن رحم

. عمل جراحی برای درمان اندومتریوز یا خونریزی واژینال که شامل برداشتن تمام رحم نمی‌شود.

خوابیدن روی زمین خوب است یا بد؟

این سوال که روی زمین بخوابیم با تشک، همیشه در ذهن ما وجود داشته است. بهتر است ببینیم نظر علم در این باره چیست و به لحاظ پزشکی کدام بهتر است.

ما همیشه درباره اهمیت خوابیدن روی یک تشک خوب که با فرم بدن، وزن، قد و حالت خواب شما تطابق داشته باشد صحبت کردیم. اما آیا خوابیدن روی زمین می‌تواند مفید باشد؟ سوالات زیادی در این زمینه وجود دارد. از جمله این که چرا افراد به جای خوابیدن روی زمین، تشک سفت‌تر نمی‌خرند؟ آیا خوابیدن روی زمین ضرر دارد؟ آیا روش صحیحی برای خوابیدن روی زمین وجود دارد؟ با مطالعه این قسمت می‌توانیم به پاسخ سوالات‌مان دست پیدا کنیم.

فواید و دلایل علمی مزیت روی زمین خوابیدن

خوابیدن روی زمین ۳ مزیت مهم دارد. باعث تسکین کمر درد می‌شود، به درمان سیاتیک کمک می‌کند و وضعیت بدن را در بهترین حالت نگه می‌دارد. در ادامه دلایل علمی فواید خوابیدن روی زمین را بررسی خواهیم کرد:

تسکین کمردرد

در ابتدا باید بگوییم که تاثیر خوابیدن روی زمین در تسکین کمر درد هنوز ثابت نشده است اما با استفاده از آزمایشات تجربی، عده‌ای صحت این موضوع را تایید کرده‌اند. در حقیقت یک تشک نرم می‌تواند باعث تشدید کمر درد شود زیرا فرو رفتن بیش از حد در تشک، ستون فقرات را در وضعیت نامناسب قرار می‌دهد.

قرار دادن تخته سه لا زیر تشک تخت می‌تواند مانند قرار دادن تشک بر روی زمین عمل کند اما این که آیا خوابیدن روی زمین به کمر درد کمکی می‌کند یا خیر، به وضعیت خواب و علت کمر درد بستگی دارد.

بر اساس بررسی‌های انجام شده، بهترین نوع تشک برای تسکین کمر درد نوع متوسط آن است، تشکی که نه خیلی سفت باشد و نه خیلی نرم تا ستون فقرات را در وضعیت نامناسب قرار ندهد.

کاهش درد سیاتیک

از فواید دیگر خوابیدن روی زمین، کمک به درمان سیاتیک است. این درد نتیجه بیرون آمدن دیسک کمر می‌باشد. درست است که خوابیدن روی زمین تا حدودی می‌تواند درد سیاتیک را کاهش دهد، اما درمان قطعی آن نیست. در صورت ابتلا به سیاتیک، روی زمین بخوابید اما قبل از آن حتما با پزشک خود مشورت کنید.

بهبود وضعیت خواب

بهبود وضعیت بدن در خواب یکی دیگر از مزیت‌های خوابیدن روی زمین است. بر اساس این ادعا، تشک نرم باعث انحنای ستون فقرات شده و ستون فقرات را در وضعیت غیر طبیعی قرار می‌دهد. اگر می‌خواهید برای اصلاح وضعیت بدن خود روی زمین بخوابید، حتما با پزشک خود مشورت کنید.

نکات مهم و اصول خوابیدن روی زمین

بیایید فرض کنیم شما از درد کمر رنج می‌برید و به توصیه پزشک قصد دارید روی زمین بخوابید، در چنین شرایطی چه وضعیتی مناسب تر است؟

در ابتدا یک مکان مرتب و به دور از شلوغی برای خواب خود پیدا کنید. از تمیزی زمین اطمینان حاصل کنید زیرا خوابیدن روی سطح غبارآلود و پر از باکتری برای سلامتی شما مضر است بنابراین مطمئن شوید که اتاقی که قصد دارید در آن بخوابید کاملا تمیز است.

تشک و بالشت مناسب انتخاب کنید. عده‌ای تشک نازک یوگا را ترجیح می‌دهند و عده‌ای تنها از یک پتو و یا ملحفه برای زیر خود استفاده می‌کنند بنابراین انتخاب تشک به خودتان بستگی دارد. همچنین از بالشت نازک استفاده کنید زیرا بالش بلند فشار زیادی به گردن شما وارد خواهد کرد.

وقتی همه چیز را آماده کردید، وضعیت‌های مختلف خواب را بررسی کنید تا ببینید در کدام حالت راحت‌تر هستید. خوابیدن به پهلو روی زمین، فشار زیادی به بدن شما وارد می‌کند که در آن صورت ترجیح می‌دهید به پشت بخوابید. در هنگام خوابیدن به پهلو سعی کنید یک بالشت بین زانوهای خود قرار دهید تا از فشار آن کم کنید.

سعی نکنید همان شب اول هشت ساعت کامل روی زمین بخوابید. از روزی یک ساعت شروع کنید و کم کم بدن خود را به سطح سفت زمین عادت دهید. می‌توانید با چرت بعد از ظهر کار را شروع کنید و سپس به تدریج زمان را طولانی تر کنید.

نکته مهم

بعضی از افراد باید از خوابیدن روی زمین اجتناب کنند.

افراد مسن به دلیل بدن فرسوده‌ای که دارند روی زمین نمی‌توانند به راحتی استراحت کنند.

افرادی که آلرژی و حساسیت دارند نیز باید از خوابیدن روی زمین خودداری کنند.

اگر قصد دارید درزمان بارداری روی زمین بخوابید، حتما با پزشک خود مشورت کنید.

نتیجه گیری

به گزارش وب گاه نمناک، مزیت خوابیدن روی زمین هنوز از نظر علمی ثابت نشده است و این ادعا زمانی معنا پیدا می‌کند که با مضرات خوابیدن روی سطح نرم مقایسه شود. اگرچه افرادی وجود دارند که باید از خوابیدن روی سطح زمین خودداری کنند، اما در اکثر موارد منعی وجود ندارد. در صورت وجود درد در هر نقطه از بدن با پزشک خود مشورت کنید زیرا ممکن است خوابیدن روی سطح زمین شرایط را بدتر کند.

اهمیت چکاپ برای کودکان

سلامتی کودک برای رفاه، رشد و تکامل کلی آنها ضروری است. معاینات منظم برنامه‌ریزی شده، که اغلب به عنوان ویزیت کودک خوب شناخته می‌شود، نقش مهمی در نظارت و حفظ سلامت کودک شما دارد. این معاینات کمک می‌کند تا اطمینان حاصل شود که کودکان به طور طبیعی رشد می‌کنند و هر گونه مشکل سلامتی بالقوه در اوایل شناسایی می‌شود.

معاینات کودکان بسیار مهم است زیرا فرصتی برای پزشک اطفال است تا رشد و تکامل کودک شما را ارزیابی کند و واکسیناسیون‌های لازم را انجام دهد. در طول این بازدیدها، پزشکان همچنین مسائل بهداشتی احتمالی را که ممکن است هنوز مشهود نباشد، بررسی می‌کنند و توصیه‌هایی در مورد ایمنی، تغذیه و مراقبت‌های عمومی ارائه می‌کنند.

تشخیص زودهنگام می‌تواند تفاوت قابل توجهی در مدیریت و درمان طیف وسیعی از مسائل سلامتی، از اختلالات رشدی تا شرایط مزمن ایجاد کند. معاینات منظم همچنین به تقویت رابطه بین فرزند شما و ارائه دهنده مراقبت‌های بهداشتی کمک می‌کند و به کودک شما کمک می‌کند تا با محیط‌های پزشکی راحت‌تر شود.

برنامه منظم چکاپ کودکان

در حالی که تعداد معاینات کودکان ممکن است بسته به توصیه پزشک اطفال و نیازهای سلامتی خاص کودک شما کمی متفاوت باشد، یک دستورالعمل کلی وجود دارد که می‌توانید از آن پیروی کنید. آکادمی اطفال آمریکا برنامه زیر را توصیه می‌کند:

– نوزاد (در هفته اول پس از خروج از بیمارستان)

– تا ۱ ماهگی

– ۲ ماه

– ۴ ماه

– ۶ ماه

– ۹ ماه

– ۱۲ ماه

– ۱۵ ماه

– ۱۸ ماه

– ۲۴ ماه (۲ سال)

– ۳۰ ماه

– ۳ سال و سالی پس از آن تا ۲۱ سالگی.

این بازدیدهای مکرر در چند سال اول به دلیل رشد و توسعه سریع در این دوره بسیار مهم است.

در حین چکاپ کودکان چه کارهایی انجام می‌شود؟

اگرچه آنچه در معاینه انجام می‌شود بسته به سن کودک می‌تواند متفاوت باشد، برخی از اجزای کلی وجود دارد. در اینجا چیزی است که معمولاً می‌توانید انتظار داشته باشید:

۱. سابقه پزشکی: پزشک اطفال در مورد سابقه سلامتی فرزند شما، از جمله بیماری‌ها، بستری شدن در بیمارستان، آلرژی‌ها و هر گونه نگرانی که ممکن است داشته باشید می‌پرسد.

۲. معاینه فیزیکی: این شامل ارزیابی رشد و تکامل کودک شما، بررسی بینایی و شنوایی او و معاینه بدن او است. پزشک معمولاً قد، وزن و سایر پارامترهای رشد کودک را بررسی می‌کند و سیستم‌های مختلف بدن از جمله قلب، ریه‌ها، شکم، پوست، چشم‌ها و گوش‌ها را بررسی می‌کند.

۳. غربالگری رشدی: پزشک رشد کودک شما را در زمینه‌هایی مانند گفتار، مهارت‌های حرکتی، رفتار اجتماعی و توانایی‌های شناختی ارزیابی می‌کند. این به شناسایی تاخیرها یا اختلالات بالقوه رشد کمک می‌کند.

۴. ایمن‌سازی‌ها: واکسیناسیون بر اساس برنامه ایمن‌سازی توصیه شده انجام می‌شود. این واکسن‌ها به محافظت از کودک شما در برابر انواع بیماری‌های جدی کمک می‌کند.

۵. آموزش بهداشت: بسته به سن کودک شما، پزشک اطفال توصیه‌هایی در مورد تغذیه، فعالیت بدنی، خواب، ایمنی و سایر موضوعات مرتبط ارائه می‌دهد.

۶. تست‌های آزمایشگاهی: برخی از معاینات ممکن است شامل آزمایش‌های آزمایشگاهی مانند آزمایش خون یا آزمایش ادرار باشد که بستگی به سن و وضعیت سلامتی کودک دارد.

آمادگی و مشارکت والدین

والدین می‌توانند با توضیح دادن آنچه اتفاق می‌افتد به روشی که برای سن مناسب باشد و اطمینان بخش باشد، به فرزندان خود کمک کنند تا برای معاینه آماده شوند. فرزندتان را تشویق کنید که سوال بپرسد و فراموش نکنید که مدارک بهداشتی مرتبط از جمله پرونده ایمن‌سازی را به همراه داشته باشید.

در طول ملاقات، مطمئن شوید که در مورد هر گونه نگرانی که ممکن است در مورد سلامت یا رشد کودک خود داشته باشید، به طور آشکار با پزشک اطفال در میان بگذارید. شما کودک خود را بهتر می‌شناسید، بنابراین مشاهدات و سوالات شما ضروری است.

سوالات متداول درباره چک آپ کودکان

چرا معاینات منظم کودکان مهم است؟

معاینات منظم کودکان از این جهت مهم است که به متخصصان سلامت اجازه می‌دهد تا رشد و تکامل کودک را تحت نظر داشته باشند، واکسیناسیون‌های لازم را انجام دهند و مسائل بالقوه سلامت را در مراحل اولیه شناسایی کنند. آنها همچنین فرصتی برای آموزش بهداشت فراهم می‌کنند و به کودکان کمک می‌کنند تا با محیط‌های پزشکی راحت شوند.

هر چند وقت یک بار کودک باید معاینه شود؟

آکادمی اطفال آمریکا معاینه نوزاد را در هفته اول پس از خروج از بیمارستان توصیه می‌کند و به دنبال آن معاینه در ۱ ماه، ۲ ماه، ۴ ماه، ۶ ماه، ۹ ماه، ۱۲ ماه، ۱۵ ماه، ۱۸ ماه، و ۲۴ ماه پس از آن هر ۶ ماه یک بار تا زمانی که کودک به ۳ سالگی برسد و سپس تا سن ۲۱ سالگی هر سال یک بار چکاپ توصیه می‌شود.

در معاینه کودکان چه اتفاقی می‌افتد؟

یک معاینه معمولی کودکان شامل گرفتن سابقه پزشکی، انجام معاینه فیزیکی، انجام غربالگری تکاملی، انجام واکسیناسیون، ارائه آموزش بهداشت و گاهی انجام آزمایشات آزمایشگاهی است.

هدف از غربالگری تکاملی در حین چکاپ چیست؟

غربالگری رشدی برای ارزیابی رشد کودک در زمینه‌هایی مانند گفتار، مهارت های حرکتی، رفتار اجتماعی و توانایی های شناختی استفاده می‌شود. این کمک می‌کند تا تاخیرها یا اختلالات رشدی را در مراحل اولیه شناسایی کنید.

چگونه والدین می‌توانند فرزندان خود را برای معاینه آماده کنند؟

والدین می‌توانند با توضیح دادن به شیوه‌ای متناسب با سن، به فرزندان خود برای آماده شدن برای معاینه کمک کنند. آنها می‌توانند فرزندشان را تشویق کنند که سوال بپرسد و به او اطمینان دهند که چکاپ بخشی منظم از سالم ماندن است. همچنین برای والدین مهم است که مدارک بهداشتی مرتبط، مانند پرونده ایمن سازی را برای معاینه همراه داشته باشند.

آیا اگر فرزندم سالم به نظر برسد، معاینه را حذف نکنیم؟

به طور کلی توصیه نمی‌شود که معاینه را صرفاً به این دلیل که فرزند شما سالم به نظر می‌رسد حذف کنید. چکاپ‌ها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که مسائل بالقوه‌ای را که ممکن است فوراً قابل توجه نباشند، شناسایی کنند و اطمینان حاصل شود که رشد مداوم فرزند شما در مسیر درست قرار دارد. آنها همچنین فرصت‌های مهمی را برای به روزرسانی واکسیناسیون و ارائه بینش در مورد شیوه‌های زندگی سالم ارائه می‌دهند.

اگر در مورد سلامت یا رشد فرزندم نگرانی داشته باشم چه باید بکنم؟

اگر در مورد سلامت یا رشد کودک خود نگرانی دارید، مهم است که این نگرانی‌ها را در طول معاینه با پزشک اطفال در میان بگذارید. شما کودک خود را بهتر می‌شناسید و مشاهدات شما بخش ارزشمندی از مراقبت‌های بهداشتی او است.

معاینات منظم کودکان نقش مهمی در حفظ و ارتقای سلامت کودک دارد. آنها فرصتی را برای نظارت بر رشد، تجویز واکسن‌های لازم، غربالگری برای مشکلات بالقوه سلامتی و راهنمایی والدین در حمایت از رشد سالم فرزندشان فراهم می‌کنند. با حفظ یک برنامه منظم از معاینات، می‌توانید به ایجاد پایه ای برای یک عمر سلامتی و رفاه برای فرزندتان کمک کنید.

قبل از خواب هندوانه نخورید

بهترین زمان برای خوردن هندوانه ساعت ۱۲ تا ۱۳ و زمانی است که دستگاه گوارش بیشترین فعالیت را دارد.

متخصصان در تابستان همواره بر مصرف میزان کافی آب تاکید دارند. هندوانه به دلیل دارا بودن سطح قابل توجهی از آب، می‌تواند کم آبی بدن در طول روزهای گرم تابستان را جبران کند. همچنین به دلیل دارا بودن ریز مغذی ها، هندوانه گزینه‌ای مناسب برای مصرف به عنوان میان وعده است. اما دانشمندان هندی می‌گویند مصرف هندوانه در شب برای بدن مضر است.

به نقل از فود ان دی تی وی، در حقیقت ۹۴ درصد هندوانه را آب تشکیل می دهد. برخی افراد عادت دارند در وعده شام یک غذای سبک مانند نان، هندوانه و پنیر میل کنند. گرچه هندوانه میوه‌ای خوشمزه و دارای مواد مغذی است، اما توصیه می‌شود این میوه را در شب و پیش از به بستر رفتن مصرف نکنید.

در حقیقت هندوانه کمی اسیدی است و اگر در شب مصرف شود می‌تواند با ایجاد اختلال در دستگاه گوارش، باعث کند شدن روند هضم غذا در زمانی که فرد تحرک کافی ندارد شود. بهترین زمان برای خوردن هندوانه ساعت ۱۲ تا ۱۳ و زمانی است که دستگاه گوارش بیشترین فعالیت را دارد.

اصلی‌ترین دلایل

– مصرف هندوانه در شب باعث بروز مشکلات گوارشی و در راس آن «سندروم روده تحریک پذیر» می‌شود. این موضوع می‌تواند باعث ناراحتی معده در روز بعد شود.

–  به دلیل آن‌که هندوانه دارای میزان قابل توجهی قند طبیعی است، مصرف آن در شب می‌تواند در برخی افراد باعث چاقی شود.

– هندوانه دارای حجم بالایی از آب است. این موضوع بدان معناست که خوردن آن پیش از خواب، فرد را مجبور به مراجعه مکرر به سرویس بهداشتی در طول شب خواهد کرد. این موضوع کیفیت خواب فرد را کاهش می دهد و باعث احساس خستگی در روز بعد می‌شود.

–  مصرف هندوانه در شب می‌تواند باعث بروز مشکلات گوارشی مانند اسهال یا یبوست در فرد شود.

هیپرتیروئیدیسم، پرکاری تیروئید و آنچه باید درباره آن بدانید

پرکاری تیروئید می‌تواند بر تمام بدن اثر بگذارد و عارضه‌ای است که باید توسط پزشک درمان شود. ضمناً پرکاری تیروئید در میان خانم‌ها شایع‌تر است.

پرکاری تیروئید عارضه‌ای است که در آن غده تیروئید، هورمون‌هایی بیشتر از حد نیاز بدن تولید و ترشح می‌کند. هورمون‌های اصلی که تیروئید می‌سازد شامل تری‌یدوتیرونین (T3) و تیروکسین (T4) می‌شوند. پرکاری تیروئید می‌تواند بر تمام بدن اثر بگذارد و عارضه‌ای است که باید توسط پزشک درمان شود. ضمناً پرکاری تیروئید در میان خانم‌ها شایع‌تر است.

علائم پرکاری تیروئید

پرکاری تیروئید علائم بسیار زیادی می‌تواند داشته باشد زیرا بر تمام قسمت‌های بدن اثر می‌گذارد. البته همهٔ علامت‌ها در همهٔ موارد این عارضه دیده نمی‌شود یا خیلی از این علائم هم‌زمان ظاهر نمی‌شوند:

. ضربان تند قلب

. احساس رعشه و یا اضطراب

. کاهش وزن

. افزایش اشتها

. اسهال و اجابت مزاج مکررتر

. تغییرات بینایی

. نازک شدن و گرمی و رطوبت پوست

. تغییرات در قاعدگی

. عدم تحمل نسبت به گرما یا تعریق زیاد

. مشکلات خواب

. تورم و بزرگ‌شدن جلوی گردن در اثر بزرگ‌شدن غده تیروئید (گواتر)

. ریزش مو و تغییرات در بافت مو

. بیرون‌زدگی چشم‌ها (در بیماری گریوز دیده می‌شود)

. ضعف عضلانی

. بی‌قراری

. مشکل در تمرکز

. خارش

. رشد سینه در مردان

. سرگیجه

. تنگی نفس

علت‌های پرکاری تیروئید

عوارض و شرایطی که می‌توانند سبب پرکاری تیروئید شوند شامل موارد زیر می‌شوند:

. بیماری گریوز: در این اختلال، سیستم ایمنی بدن به غده تیروئید حمله‌ور می‌شود و در نتیجه تیروئید، هورمون زیادی تولید می‌کند. بیماری گریوز یک عارضهٔ وراثتی می‌باشد، یعنی اگر عضوی از خانواده شما بیماری گریوز داشته باشد، این احتمال وجود دارد که شما و دیگر اعضای خانواده‌تان نیز به این بیماری دچار شوید. بیماری گریوز، شایع‌ترین علت پرکاری تیروئید بوده و ۸۵ درصد موارد را شامل می‌شود.

. گره‌ها یا ندول‌های تیروئید: یک ندول تیروئید، برآمدگی متشکل از سلول‌هایی در غده تیروئید است. این ندول‌ها یا گره‌ها می‌توانند هورمون‌های بیشتری از حد نیاز بدن تولید کنند. ندول‌های تیروئید به‌ندرت سرطانی می‌شوند.

. تیروئیدیت: به التهاب غده تیروئید، تیروئیدیت گفته می‌شود که می‌تواند با درد یا بدون درد باشد. تیروئیدیت ممکن است در عرض یک سال بعد از زایمان به وجود بیاید (تیروئیدیت پس از زایمان). بعد از ابتلا به تیروئیدیت، غده تیروئید احتمالاً نمی‌تواند خودش را بازیابی کند و منجر به پرکاری تیروئید خواهد شد.

. مصرف زیاد یُد: اگر در معرض پرکاری تیروئید باشید و یُد زیاد مصرف کنید (از طریق رژیم غذایی یا داروها)، باعث می‌شود غده تیروئیدتان هورمون تیروئید زیاد تولید کند. یُد یک ماده معدنی است که غده تیروئید از آن برای تولید هورمون تیروئید استفاده می‌کند. دریافت یُد به‌صورت تزریقی هم می‌تواند باعث پرکاری تیروئید شود. آمیودارون (داروی تخصصی قلب) نیز دارویی است که حاوی مقدار زیادی یُد بوده و می‌تواند منجر به پرکار شدن تیروئید شود.

. تومورهای تخمدان یا بیضه

. تومورهای خوش‌خیم تیروئید یا غده هیپوفیز

. دریافت مقدار زیاد تترایدوتیرونین از طریق رژیم غذایی یا دارو

پرکاری تیروئید چگونه تشخیص داده می‌شود؟

پزشک از چند طریق می‌تواند پرکاری تیروئید را تشخیص بدهد:

. معاینهٔ فیزیکی گردن تا ببیند غده تیروئید بزرگ‌تر از حد نرمال است یا نه

. آزمایش خون برای بررسی سطح هورمون تیروئید در بدن

. تست‌های تصویری برای دیدن غده تیروئید

پرکاری تیروئید چگونه درمان می‌شود؟

دارودرمانی

داروهای آنتی تیروئید مانند متی‌مازول، تولید هورمون تیروئید را متوقف می‌کنند. دارودرمانی، شیوهٔ معمول درمان پرکاری تیروئید است.

یُد رادیواکتیو

ید رادیواکتیو برای درصد زیادی از افرادی که به پرکاری تیروئید دچارند تجویز می‌شود. در این شیوه، سلول‌هایی که هورمون تولید می‌کنند به طور موثر نابود می‌شوند. عوارض جانبی معمول یُد رادیواکتیو شامل خشکی دهان، خشکی چشم‌ها، گلودرد و تغییرات در حس چشایی می‌شوند. بعد از درمان با یُد رادیواکتیو لازم است برای مدت زمان کوتاهی بیمار از سایر افراد جدا باشد تا پرتوها به دیگران منتشر نشوند.

عمل جراحی

ممکن است بخشی از غده تیروئید یا کل آن طی عمل جراحی برداشته شود. سپس لازم است بیمار مکمل‌های هورمون تیروئید مصرف نماید تا به کم‌کاری تیروئید دچار نشود. همچنین مهارکننده‌های بتا مانند پروپرانول می‌توانند به کنترل ضربان تند قلب، تعریق، اضطراب و فشارخون بالا کمک کنند. بیشتر افراد به این شیوه درمان پاسخ خوبی می‌دهند.

برای بهبود علائم پرکاری تیروئید چه می‌توانید بکنید؟

به گزارش وب گاه تبیان، داشتن رژیم غذایی مناسب، با تمرکز بر کلسیم و سدیم بسیار مهم است، خصوصاً برای پیشگیری از پرکاری تیروئید. با مشورت پزشکتان یک دستورالعمل غذایی مناسب تهیه کنید، داروهای تجویز شده را مصرف کرده و ورزش کنید.

پرکاری تیروئید می‌تواند باعث ضعیف و نازک شدن استخوان‌ها نیز بشود که در نهایت پوکی‌استخوان را به دنبال خواهد داشت. مصرف ویتامین D و کلسیم، حین و بعد از درمان به تقویت استخوان‌ها کمک می‌کند.

تفاوت پرکاری تیروئید با کم‌کاری تیروئید

پرکاری تیروئید و کم‌کاری تیروئید هر دو عوارضی هستند که به مقدار هورمون تیروئید تولید شده توسط غده تیروئید مربوط‌اند و تفاوتشان در میزان این هورمون‌های تولید و ترشح شده است.

در پرکاری تیروئید، غده تیروئید فعالیت بیش از حد دارد و هورمون زیادی تولید می‌کند و در کم‌کاری تیروئید، این غده کم‌کار است و هورمون کمی نسبت به حد نیاز بدن تولید می‌نماید.

۵ علامت هشداردهنده بیماری قلبی در کودکان

بیماری قلبی فقط در بزرگسالان و افراد سالمند رخ نمی‌دهد و نوزادان و کودکان هم می‌توانند به آن دچار شوند.

بعضی از نقص‌های مادرزادی قلبی در کودکان جدی نبوده و نیاز به درمان ندارند. اما دیگر نقص‌های مادرزادی قلبی در کودکان پیچیده‌تر هستند و نیاز دارند طی یک دوره چند ساله با عمل جراحی تحت درمان قرار بگیرند. نقص‌های مادرزادی قلبی که جدی هستند اغلب پیش از تولد یا فوراً بعد از تولد تشخیص داده می‌شوند. پدر و مادر درصورتی‌که متوجه هر گونه علامتی شدند باید فوراً کودک را نزد پزشک ببرند تا تشخیص و متعاقباً درمان به‌موقع و مؤثر انجام شود.

علت‌های بیماری قلبی در کودکان

علت‌های بیماری قلبی در کودکان به دو دسته اصلی تقسیم می‌شود:

یک: نقص‌های مادرزادی قلب در کودکان

طی شش هفته اول بارداری، قلب جنین شروع به شکل‌گرفتن و تپیدن می‌کند. رگ‌های اصلی خون که به سمت قلب می‌روند و از سمت قلب می‌آیند نیز طی این مرحله حساس شکل می‌گیرند.

در این مرحله ممکن است نقص‌هایی در قلب ایجاد شود. عواملی که می‌توانند در ایجاد این نقص‌ها دخیل باشند شامل ژنتیک، برخی از بیماری‌ها، بعضی از داروها و فاکتورهای محیطی مثل سیگارکشیدن می‌شوند. اطلاعات آماری نشان می‌دهد میانگین نرخ احتمال نقص‌های قلبی مادرزادی تقریباً ۸ مورد به‌ازای هر ۱۰۰۰ مورد است. نقص‌های مادرزادی قلبی اغلب قبل از تولد جنین یا فوراً بعد از تولد شناسایی می‌شوند. در برخی موارد، مشکل مادرزادی قلب طی بزرگسالی کشف می‌شود، مثلاً غیرنرمال بودن رگ‌های خونی، سوراخ در دیواره بین دهلیزهای قلب و دیگر عوارض پیچیده قلبی.

اگر نقص‌های قلب مداوا نشوند و زمانی در افراد بزرگسال کشف شوند که بیماری به‌شدت پیشرفت کرده است، ممکن است درمان جراحی گزینهٔ مناسبی نباشد. با وجود این، بعضی از بیماری‌های قلبی مادرزادی عوارضی ساده‌ترند، مثلاً نقص دیواره بین بطنی و تنگی خفیف دریچه میترال. در چنین عوارض نه‌چندان خطرناکی، نیاز به درمان پزشکی وجود ندارد. اما اصلاحاتی در سبک زندگی می‌تواند از دیگر مشکلات پیشگیری نماید.

دو: بیماری‌های قلبی اکتسابی در کودکان

بیماری‌های قلبی اکتسابی در کودکان بعد از تولد ایجاد می‌شود و شایع‌ترین آنها موارد زیرند:

. روماتیسم قلبی

روماتیسم قلبی عارضه‌ای است که در آن دریچه‌های قلب به‌واسطه تب روماتیسمی آسیب دائمی می‌بینند. آسیب دریچه قلب ممکن است فوراً بعد از یک عفونت استرپتوکوکی درمان نشده یا در حال درمان شروع شود. یک واکنش ایمنی باعث یک عارضه التهابی می‌شود و به طور پیوسته به دریچه قلب آسیب می‌زند. تب روماتیسمی اغلب بچه‌های مدرسه‌ای را درگیر می‌کند. هر چند عفونت استرپتوکوکی شایع است؛ اما تب روماتیسمی به دلیل پیشرفت در تولید داروها خصوصاً در کشورهای توسعه‌یافته نادر می‌باشد.

. بیماری کاوازاکی

بیماری کاوازاکی یک علت اصلی برای بیماری قلبی اکتسابی در کودکان است. این بیماری باعث التهاب در دیوارهٔ عروق در سراسر بدن شده و این التهاب به عروق کرونری قلب که تأمین‌کننده خون برای عضلات قلب هستند آسیب می‌زند و موجب آنوریسم عروق کرونری می‌شود.

. التهاب عضلات قلب

این عارضه به نام میوکاردیت عفونی نیز معروف بوده و ناشی از انواعی از عفونت‌های ویروسی است که می‌توانند سبب التهاب عضلات قلب و اختلال در مسیرهای الکتریکی شوند که سیگنال تپش مناسب را به قلب می‌دهند. در نتیجه، این اتفاق یکی از علت‌های اصلی حمله قلبی ناگهانی در کودکان است.

. مشکلات ریتم قلب

مشکلات ریتم قلب به ضربان‌های غیرنرمال قلب گفته می‌شود از جمله ضربان خیلی تند یا خیلی کُند قلب یا ضربان قلب با الگویی نامنظم. شایع‌ترین عارضه مربوط به ریتم قلب در بچه‌ها تاکی‌کاردی نام دارد که زمانی است که قلب خیلی تند می‌زند و نمی‌تواند پیش از انقباض، با خون پُر شود. علائم مرتبط با تاکی‌کاردی شامل تپش قلب، ضربان تند قلب، درد در قفسه سینه و سرگیجه‌هایی می‌شود که گاهی هستند و گاهی نه. اما این مسئله می‌تواند منجر به عارضه‌ای کُشنده به نام ایست ناگهانی قلب شود.

علائم هشداردهنده بیماری‌های قلبی در کودکان

بیماری قلبی در کودکان نه‌تنها می‌تواند در فرایند رشد آنها اختلال ایجاد کند بلکه می‌تواند عوارض بسیار خطرناک داشته باشد. اگر علائم زیر را دیدید باید اقدام فوری پزشکی انجام دهید تا تشخیص و درمان به‌موقع انجام شده و درمان تأثیرگذار و با بهترین نتایج باشد:

. تنگی نفس و به‌راحتی احساس خستگی و ضعف‌کردن

. رنگ‌های متمایل به آبی یا بنفش روی پوست، مثلاً لب‌ها، غشای مخاطی و ناخن‌ها

. تپش قلب، ضربان تند قلب، سرگیجه و سنکوپ‌های مکرر که می‌تواند ناشی از مشکلاتی در ریتم قلب باشد

. دیگر علائم مرتبط مثل درد در قفسه سینه. اما درد در قفسه سینه در کودکان کمتر ممکن است مثل بزرگسالان به مشکلی در قلب مربوط شود.

. صداهای غیرعادی قلب که توسط متخصص قلب شناسایی می‌شود و می‌تواند همراه یا بدون علائم غیرنرمال باشد

کودکانی که مشکلات قلبی دارند علاوه بر این علائم ممکن است در مقایسه با همسالان سالم خود مشکلات تنفسی، خوب غذا نخوردن، رشد محدود در قد و وزن و اختلال در رشد داشته باشند، خصوصاً بچه‌هایی که مشکل نارسایی قلبی دارند.

به گزارش وب گاه تبیان، نقص‌های مادرزادی قلبی ممکن است هیچ اثر بلندمدتی بر سلامت کودک نگذارند. در برخی موارد این نقص‌ها نیاز به درمان ندارند و مشکلی ایجاد نمی‌کنند. فقط لازم است این عوارض به طور منظم کنترل و چکاپ شوند. اما بعضی دیگر از نقص‌های مادرزادی قلبی جدی‌تر بوده و به‌محض تشخیص به درمان نیاز دارند. چکاپ‌های سالیانه اکیداً توصیه می‌شوند. اگر هر گونه علامت غیرمعمولی دیدید، باید کودک را فوراً به پزشک متخصص قلب کودکان نشان دهید تا درمان مؤثر و به‌موقع شروع شود.

۵.۵ برابر شدن بروز چاقی در کشور / پیشرفت ایران در جراحی چاقی

مدیر کلینیک چاقی بیمارستان رسول اکرم (ص) با اشاره به اینکه جراحی چاقی می‌تواند به درمان سایر بیماری‌های فرد کمک کند، گفت: بر اساس برآوردهای صورت گرفته در ایران نیز حدود ۴ میلیون نفر نیاز به جراحی چاقی دارند.

دکتر شهاب شهابی ‌ با اشاره به اینکه امروزه چاقی به یک اپیدمی و معضل در دنیا بدل شده است، اظهار کرد: جراحی چاقی با این شیوه و به صورت لاپاروسکوپی تقریبا از سال ۲۰۰۰ میلادی آغاز شده است و در طول این سال‌ها به سرعت در حیطه تجهیزات و تکنیک‌ها پیشرفت داشته است.

وی افزود: طی سالیان اخیر ایران نیز در حوزه جراحی چاقی پیشرفت‌های بسیار خوبی داشته است؛ به نحوی که در زمینه معرفی تکنیک‌های جدید جراحی چند مورد جدید را معرفی کردیم.

وی با اشاره به نقش پژوهش در رشته جراحی چاقی، گفت: امروزه می‌بایست در تمام حیطه‌های علوم پزشکی از جمله جراحی چاقی بر پایه مستندات اقدام به تشخیص و درمان کرد.

او با تاکید بر اینکه چاقی عوارضی نظیر فشارخون بالا، چربی خون، کبد چرب، آپنه خواب، کمردرد و… را به دنبال دارد، تصریح کرد: پس جراحی چاقی می‌تواند به درمان سایر بیماری‌های فرد کمک کند.

این عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران با اشاره به اینکه چاقی یک معضل و اپیدمی جهانی است، اظهار کرد: همچنین مهم‌ترین عامل قابل پیشگیری مرگ‌ومیر در دنیا محسوب می‌شود.

وی افزود: در ایران نیز طبق آمار وزارت بهداشت حدود دو سوم افراد از چاقی و اضافه وزن رنج می‌برند و در طی ۴۰ سال اخیر تعداد افرادی که دچار چاقی شدند ۵.۵ برابر شده است. بر اساس برآوردهای صورت گرفته در ایران نیز حدود ۴ میلیون نفر هم نیاز به جراحی چاقی دارند.

وی درباره پوشش بیمه‌ای جراحی چاقی، توضیح داد: در ایران جراحی چاقی برای افرادی با BMI (شاخص توده بدنی) بالاتر از ۴۰ تحت پوشش بیمه است؛ هرچند که در اساسنامه سال ۲۰۲۲ فدراسیون بین‌المللی جراحی چاقی، به دلیل این که اثربخشی جراحی چاقی بسیار خوب بوده است،‌ اعداد ملاک برای جراحی چاقی کاهش یافته است؛ به نحوی که افرادی با شاخص توده بدنی ۳۵ و بالاتر هم کاندید انجام اعمال جراحی چاقی می‌شوند.

او در پاسخ به این سوال که انجام جراحی چاقی تا چه اندازه برگشت‌پذیر است؟،‌ گفت: بسته به روشی که جراحی را انجام می‌دهیم حدود ۱۰ تا ۳۰ درصد احتمال بازگشت چاقی وجود دارد که عمدتا به تغییر روش زندگی فرد بازمی‌گردد و لازم است بعد از انجام جراحی، فرد سبک زندگی خود را اصلاح کند.