مدرسه بیمارستانی؛ بهانه ای برای نوید زندگی

فرحناز بلوچی موسس و مدیر مدرسه بیمارستانی نوید زندگی

نوید زندگی مدرسه ای در دل بیمارستان است . در بخشی که بچه ها به دلیل بیماریشان نمی تواند به مدرسه عادی بروند و مدرسه نرفتن به خواست خودشان نیست بلکه توصیه ای است که پزشک به آنها می کند. بعد از شناسایی بیماری اولین موردی که توسط پزشک به خانواده اعلام می شود این است که این کودکان نباید در مکان های پرجمعیت حضور داشته باشند.

زیرا پلاکت و ایمنی بدن بچه ها پایین است و این بچه ها نیاز به مراقبت ویژه دارند. به همین دلیل این بچه ها ، به بچه های بازمانده از تحصیل تبدیل می شدند.

فرحناز بلوچی موسس و مدیر اولین مدرسه بیمارستانی کشور با نام نوید زندگی است ، به سراغش می روم و تا از حضورش در موسسه ساحل خلیج فارس و ایده این طرح برای ما بگوید:

۹ سال پیش و برای اولین بار با موسسه ساحل خلیج فارس آشنا شدم و این موسسه در بندرعباس با حمایت از کودکان مبتلا به سرطان که در این مرکز تحت درمان بودند کار خود را آغاز کرده بود .

حالا از بحث درمانی آنها گرفته تا خدماتی که شامل انتقال بچه ها به استان های دیگر جهت پیوند و تکمیل درمان و… بود.  من هم یکی از اعضای این موسسه بودم و به نوعی می خواستم کاری در حیطه تخصصی خودم انجام دهم.

خوشبختانه به این فکر افتادم که می توانم در بحث آموزش رسمی با بچه ها کار کنم. وقتی با بچه ها روبه رو شدم . متوجه شدم که هر کدام یک الی دو سال است که مدرسه  نرفته و ترک تحصیل کرده اند.  به نوعی می توانم بگویم یکی از آرزوهای بچه ها این بود که ای کاش من مدرسه می رفتم و سر کلاس درس بودم و بتوانم به کلاس های بالاتری ارتقا پیدا کنم. خوشبختانه این اتفاق افتاد و طرح مدرسه بیمارستانی نوشته شد . پس از رایزنی با پزشکان بیمارستان این اتفاق برای اولین بار در استان هرمزگان و در بخش خون و سرطان افتاد و اولین مدرسه بیمارستانی دایر شد.

در چه سالی زنگ مدرسه به صدا در آمد و مدرسه شامل چه مقاطع تحصیلی بود؟

در مهر ماه ۹۵ زنگ مدرسه را برای اولین بار در این بخش به صدا در آوردیم. بچه ها به کلاس درس آمدن و با معلم های خود آشنا شدند .

رده سنی این بچه ها از قبل از سن مدرسه است  و ما دانش آموز دختر و پسر را داریم تا متوسطه دوره اول (پانزده سال )  . البته بچه هایی که در این بخش درمان می شوند از بدو تولد هستند، و ما بیشتر روی بچه هایی که ۳ تا ۴ ساله هستند کار می کنیم . از سن پیش دبستانی به صورت رسمی ثبت نام می شوند و آموزش رسمی می بیند و تمام اتفاق هایی که در یک مدرسه عادی می افتد را ما داریم . البته ناگفته نماند بیشتر کارهای ما کارگاهی و به همراه بازی و سرگرمی می باشد و بیشتر معلم هایی که با ما همکاری می کنند از نیروهای رسمی آموزش و پرورش هستند.

یکی از همکاران هم از نیروهای آزاد مدارس غیر دولتی است و از معلم های بسیار خلاق هستند زیرا خلاقیت در مدرسه بیمارستانی حرف اول را می زدند و باید آموزشی داشته باشند که بچه خسته نشود و مشتاق آموزش باشد و مدرسه بیمارستانی بهانه ای بود برای نوید زندگی. اینکه می توانند زندگی را ادامه دهند و بیماری مانعی برای ادامه زندگی نیست.

پس در واقع مدرسه بیمارستانی شوقی جدید در بچه ها ایجاد کرده است ؟

بله – از زمانی که کار آغاز شد، هم بچه ها و هم خانواده ها بیسیار خوشحال شدند و جای شکر بود که بچه به جای اینکه در یک اتاق در بسته و به دیوار خیره باشد صبح به صبح و به بهانه مدرسه خودش را برای درمان آماده می کرد و بچه هایی که ترخیص می شوند و از بیمارستان به خانه می روند . خود مدرسه شوقی در بچه ها ایجاد می کند که تاریخ بعدی درمان خود را فراموش نکنند و به موقع به بیمارستان مراجعه کنند . چراکه مرتب آموزگار با دانش آموز در ارتباط است و حتی بچه هایی که در شهر بندرعباس نیستند و در دیگر شهر های استان هستند از راه دور با ما در آموزش همکاری دارند . یعنی صبح تا صبح مانند یک مدرسه فیلم آموزشی و تکالیف مدرسه  را دریافت می کنند و تمام برنامه  روز را با معلم خود دارند. همین موضوع باعث میشود تاریخ درمان خود را فراموش نکنند و به موقع مراجعه کنند و تا زمانی که در بیمارستان هستند نگرانی ندارند.

این بچه ها تا زمانی که در کلاس و با معلم خود هستند اصلا ناله نمی کنند،  بچه ای که در اتاق خودش ناله می کرد . در کلاس هم درد دارد اما آنقدر سرگرم درس خودش هست. درد خود را فراموش می کند و این جای بسی خوشحالی است .

در کنار آموزش های مدرسه چه کلاس هایی دارید ؟

در کنار آموزش های مدرسه ما آموزش های غیر درسی را داریم مثل آموزش حرفه ای شطرنج، زبان ، نقاشی ، موسیقی و بنا به خواسته خود بچه ها اگر مشتاق باشند کلاسی داشته باشند که ما نداشته باشیم نیروهایی داریم که اعلام آمادگی کردند و به سرعت خودشان را می رسانند و خیلی راحت می توانند از این کلاس ها استفاده کنند .

اولین دانش آموز مدرسه شما که بود ؟

 اولین دانش آموز مدرسه بیمارستانی ما ، دانش آموزی از جزیره زیبای قشم بود . این بچه یک سال پیش ما بود و خوشبختانه اتمام درمان شد و کارنامه کلاس اولش را از ما گرفت و کلاس دوم به بعد را به مدرسه عادی رفت و امسال کلاس چهارم است و در کنار آن دانش آموزی را داریم که چهار سال است سال تحصیلی خود را با ما می گذراند و امسال کلاس چهارم است .

چند آموزگار با شما همکاری دارند؟ و کلاس ها چگونه برگزار می گردد؟

 سال اول ما ۸ معلم داشتیم و الان بالای ۲۰ معلم داریم

معلم هایی که از سال اول ثابت بودن و هر سال به تعداد آن اضافه می شود . البته همکارانی هم به صورت ذخیره پشتیبان ما هستند تا به محض اینکه دانش آموزی اضافه شود نیرو داشته باشیم . در بحث مدرسه بیمارستانی یک مقدار وضعیت فرق می کند . هر معلم با یک دانش آموز  تا پایان سال جلو می روند . در مقطع متوسطه هر درسی یک آموزگار دارد  و تا پایان سال آموزگار با دانش آموز خودش کار را ادامه می دهد . در زمانی که در بیمارستان است در بیمارستان و در زمانی که در منزل است اگر نیاز باشد به منزل مراجعه می کند البته بیشتر از راه دور ارتباط دارند  . دانش آموزان شهر های دیگر استان هم به همین شکل مکاتبه دارند.

آیا این دانش آموزان نیاز به همراه دارند ؟ بله صد در صد – دانش آموزی که اینجا سر کلاس است و یک دستش آنژوکت است خواه نا خواه باید یک همراه با خودش در کلاس داشته باشد و خیلی از کارها را مادر و یا خود آموزگار برایش انجام می دهد و از آنجایی که ما نمی خواهیم کلاس ها نوشتاری باشد ، کلاس ها در قالب کارگاه های عملی و به صورت بازی و سرگرمی ارائه می شود .

تنبلی چشم شایع ترین علت کاهش بینایی یک چشم در کودکان است

گفتگو با یک کارشناس دفتر پیشگیری از معلولیت های بهزیستی

فائزه شکاری کارشناس دفتر پیشگیری از معلولیت های بهزیستی شهرستان بندرعباس و 18 سال است به عنوان کارشناس برنامه پیشگیری از تنبلی چشم بندرعباس فعالیت دارد.

به گفته این کارشناس برنامه تبلی چشم با همکاری اداره بهزیستی شهرستان، اداره آموزش و پرورش و مرکز بهداشت انجام می شود ، و گروه هدف کودکان 3 تا 6 سال می باشد.

تنبلی چشم (آمبلیوپی ) چیست؟

اگر کودکی دچار کاهش دید در یک یا دو هر دو چشم باشد به نحوی که حتی پس از استفاده از عینک (به منظور برطرف شدن عیوب انکساری) ویا در صورت انجام عمل جراحی به منظور برطرف شدن عیوب ساختمانی باز هم دید او کامل نشود و مانند سایر افراد قادر به دیدن نباشد دچار تنبلی چشم شده است. در حال حاضر شیوع تنبلی چشم در جهان 5/2 تا 3 درصد است . و طبق آمار بدست آمده از اجرای برنامه پیشگیری از تبلی چشم در کشور شیوع این اختلال در گروه سنی 4 تا 6 سال 4/1 درصد است . تحقیقات نشان می دهد که تنبلی چشم شایع ترین علت نابینایی یک چشمی در افراد زیر 20 سال است . و این آمار اهمیت این طرح و پیشکیری از تنبلی چشم را نشان می دهد.

اطلاع جامع از طرح تنبلی چشم بدهید؟

این برنامه توسط معاونت پیشگیری از معلولیت‌های مرکز توسعه پیشگیری سازمان بهزیستی کشور پس از اجرای آزمایشی در مهد وآمادگی های شهربندرعباس سال ۱۳۷۴ و سپس شهرستان اصفهان سال ۱۳۷۵ به تدریج گسترش پیدا کرد و در سال ۱۳۷۶ در مهدها وآمادگی ها در سطح کشور و در سال ۱۳۷۷ در تمامی شهرهای روستا و روستاهای کشور به اجرا در آمد.

از کی آغاز و تا کی ادامه دارد؟

در ابتدا زمان اجرای برنامه آبان ماه هر سال بود ولی با فراهم آوردن بسترهای مناسب فرهنگی و با هدف نهادینه شدن برنامه همزمان با افزایش زمان فعالیت پایگاه های غیر دائمی در دو ماه آبان و آذر این معاونت اقدام به استقرار پایگاه‌های دائمی غربالگری تنبلی چشم در سراسر کشور نمود.

پایگاه‌های دائمی غربالگری تنبلی چشم پایگاههایی هستند که در آنها غربال تنبلی چشم کودکان ۳ تا ۶ ساله با استفاده از Eچارت و با دستگاه غربالگرانکسار توسط افراد آموزش دیده در تمام طول سال انجام می گیرد.

راه های درمان تنبلی چشم چیست؟

هر چه سن کودک پایین تر باشد شانس درمان بیشتر و مدت درمان کوتاه تر می شود.

روش های مختلف درمانی:

بستن چشم سالم از چند هفته تا چند ماه ۶ الی ۱۲ ساعت در طول روز متغییر است . هر چه میزان این تنبلی بیشتر باشد مدت زمان بستن چشم سالم نیز بیشتر میشود.

استفاده از عینک

جراحی (اگر علت آن بیماری های مادرزادی مثل آب مروارید پایین افتادگی پلک باشد و از زمان تولد تا تا ۳ ماهگی انجام شود)

انجام تمرینات چشمی ( نقاشی کردن بازی با خط و نقطه کتاب خواندن و……..)

راه های پیشگیری از درمان تنبلی چشم را نام ببرید؟

تشخیص به موقع عوامل ایجاد کننده آن است.

حداقل سه بار قبل از دبستان در سن 3,4,5 سالگی مورد غربال قرار می گیرد .

بهترین سن برای تشخیص و درمان این بیماری پیش از ۵ سالگی

این طرح چند پایگاه را در بر می گیرد؟

کلیه پایگاه مهد کودک بهزیستی- مهد قرآن -پیش دبستانی آموزش و پرورش – مراکز بهداشت- خانه های بهداشت که حدود ۳۳۶ پایگاه شهرستان بندر عباس و حومه را در بر میگیرد

آیا درست است که تنبلی چشم بعد از هفت سالگی درمان ندارد؟

با افزایش سن درمان تنبلی چشم غیر ممکن نمی‌شود بلکه دشوارتر می گردد

چه توصیه ای به والدین و خصوصا مادران دارید ؟

چشم یکی از بزرگترین نعمت هایی است که خداوند مهربان به انسان بخشیده است.

 ظاهر چشم تنبل کاملاً طبیعی است و هیچ نشانه ای از بیماری در آن دیده نمی شود اما : در بعضی موارد چشم تنبل دچار انحراف (لوچی )می شود .

تحقیقات نشان داده که ابتلا به تنبلی چشم در کودکانی که نارس متولد می شوند نسبت به سایر کودکان 30 درصد بیشتر است بنابراین این کودک را حتما به نزد چشم پزشک جهت انجام معاینه ببرید

حداقل سه بار قبل از دبستان در سن ۵, ۴, ۳ سالگی مورد غربال قرار گیرد

والدین عزیز سن طلایی به خاطر بسپارید بهترین سن برای تشخیص و درمان این بیماری پیش از ۵ سالگی می باشد. با پیگیری درمان تنبلی چشم فرزند دلبندتان می توانید بینایی کامل را به او هدیه کنید . برگشت این بیماری تا سن ده سالگی امکان پذیر است .

والدین گرامی یادتان باشد که درمان کامل تنبلی چشم بسیار مشکل است و پس از تشخیص بیماری تازه در ابتدای راه هستید و تا بهبودی کامل دید دو چشم تا ده سالگی الزامی است

سرپناه ، سقفی برای زنان بی سرپناه

به زندگی من خوش آمدید

معصومه طغرلی متولد سال ۱۳۶۳  با مدرک کارشناسی آسیب های اجتماعی با گرایش پیشگیری از اعتیاد و کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی و۱۰  سال سابقه در زمینه کاهش آسیب های اجتماعی دارد . می گوید از بهمن ماه سال ۹۳ حتی یک شب هم خانه خودم نبودم و در کارش تعطیلی ندارد . در طول شب کاملا بیدار است و گاهی اوقات که اوضاع آرام باشد می تواند کمی بخوابد. در این مسیر همسرش همواره معصومه و سرپناه اش را از لحاظ مادی و معنوی مورد حمایت قرار داده است. برای خواندن این گفتگو با ما همراه باشید

چه شد که سرپناه زنان را دایر کرد؟

از سال ۹۰ فعالیت خود را در مرکز مشاوره ویژه زنان آسیب پذیر به عنوان مشاور و سپس مسئول مرکز شروع کردم . این مرکز تحت نظارت معاونت بهداشتی استان و در محله آیت الله غفاری (شهناز سابق ) قرار داشت. در طی این مدت با توجه به برخی مراجعین که بی خانمان بوده و جا و مکان و خانواده حمایت گری نداشتند و ناگزیر شب ها در کوچه و معابر عمومی می‌خوابیدند به فکر تاسیس موسسه ای با هدف ارائه خدمات کاهش آسیب برای افراد آسیب دیده و در معرض آسیب افتادم. پس از طی مراحل طولانی و طاقت فرسا موسسه ثبت شد. در همین دوره نیز درخواستی مبنی بر تاسیس و راه اندازی سرپناه شبانه زنان بهزیستی ارائه داده که پس از طی مراحل قانونی با این درخواست موافقت شده و پروانه فعالیت و موافقت اصولی صادر گردید.  لازم به ذکر است قبل از از مرحله صدور مجوز طی جلساتی که در فرمانداری و با حضور رئیس شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدر ، مدیرکل بهزیستی و معاونین شهرداری برگزار گردیده مقرر شده بود مکانی را برای این منظور اختصاص دهند که در نهایت شهردار محترم مبلغ ۳۰۰ میلیون ریال بابت هزینه رهن ساختمان و سرپناه اختصاص داد . در بهمن ماه سال ۹۳ در محله آیت الله غفاری که نزدیک ترین و در دسترس ترین مکان برای این قشر زنان بود و با حضور مسئولین استانی تنها سرپناه استان افتتاح شد.  اگر چه این اتفاق تا مدت ها اعتراض برخی از اهالی محله را به دنبال داشت، ولی ناگزیر برای ارائه مطلوب خدمات به گروه هدف مقاومت کرده و کم و بیش اهالی را قانع کرده که هدف مصون نگه داشتن خودشان از آسیب‌های بیشتر است .

این زنان چه طور با شما آشنا می شوند و برای ورود به سرپناه چه شرایطی باید داشته باشند؟

با توجه به فعالیت قبلی خود در مرکز مشاوره ویژه زنان آسیب پذیر ،  با عده‌ای از آنها آشنایی کامل داشتم و همچنین حضورم در پاتوق ها و خانه های تیمی در محلات آسیب خیز منجر به شناسایی افراد جدید می شد، که در این تیم سیار مرکز یکی از مراجعین قدیمی کمک قابل توجهی به شناسایی افراد جدید می کند ضمن اینکه افراد به صورت خود معرف مراجعه می‌کنند.

و البته اورژانس اجتماعی، مرکز کاهش آسیب ، کلانتری ها و سایر مراکز و افرادی که سر پناه را می شناسد در مواجهه با این افراد آنها را ارجاع می دهند.

لازم به ذکر است تمامی زنان معتاد بی خانمان و یا زنان با رفتار پرخطر میتوانند مراجعه کنند.  به طور کلی هر زنی که دچار یک آسیب اجتماعی شده و نیازمند مکانی برای در امان ماندن از آسیبهای بیشتر باشد می تواند مراجعه کند و نیاز به ارائه هیچ مدرک و معرفی نامه ای نیست.

هزینه ها چطور تامین می شود؟

سازمان بهزیستی به ازای هر نفر مبلغ هشت هزار تومان به عبارتی هشتاد هزار ریال پرداخت می کند که این مبلغ هر چند ماه یکبار پرداخت می گردد و در طی این مدت هزینه ها توسط مدیر مرکز تامین می شود.

چه ارگانهایی به مرکز کمک می کند؟

از نظر مالی سازمان بهزیستی با پرداخت سرانه حمایتگر مرکز می باشد، ولی در صورت حمایت از مراجعین به منظور ارائه خدمات مددکاری و نظارت ، شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدر ، معاونت اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم دادگستری استان و سازمان تخلفات شهری در اجرای طرح‌های جمع‌آوری و ساماندهی مرکز را همراهی کرده‌اند.

گرچه قبلاً ذکر شد شهرداری در پرداخت کمک هزینه رهن ساختمان پیشقدم حمایت از سرپناه شد و این حمایت در سال جاری توسط خانواده محترم استانداری و پالایشگاه نفت نیز شامل حال مرکز گردید. گرچه همچنان برای تامین هزینه های جاری مرکز و پرداخت اجاره بها با مشکل مواجه هستم.

چه خدماتی ارائه میدهید؟ 

خدمات مشاوره فردی و آموزش فردی و گروهی، خدمات مددکاری شامل ارجاع به پزشک و مراکز درمانی، ارجاع جهت دریافت خدمات MMT ، شام و صبحانه، لباس و وسایل شستشو و نظافت، انجام آزمایش  HIV و بسته های کاهش آسیب شامل (کاندوم، سرنگ، پد الکلی) ارائه می گردد. لازم به ذکر است که کلیه خدمات این مرکز به صورت رایگان انجام می گیرد.

چند کارمند و مددکار دارید؟ 

به خاطر شرایط جسمی و روانی مراجعین کمتر کسی حاضر به همکاری می باشد . مخصوصا با توجه به ساعت فعالیت شبانه مرکز تنها چند نفر جهت نگهبانی همکاری داشته اند ، که آنها هم به صورت موقت بوده است.  از این رو از ابتدای فعالیت مرکز تاکنون جهت انجام خدمات مشاوره ، آموزش،  مددکاری،  نظارت بر فعالیت تیم سیار و آشپزی خودم حضور داشتم.

با زنانی که دچار بحران های شدید روحی هستند چطور برخورد میکنید؟ 

با توجه به شناخت و درک و وضعیت روحی این زنان و سابقه فعالیت با آنان، پس از جلب اعتمادشان و انجام مشاوره سعی بر این می‌شود که فضای سر پناه را به دور از هرگونه عامل استرس زا برای استراحت آنان مهیا کرده تا بتوانند در محیطی کاملاً امن ، مدت زمانی که می توانند از مرکز استفاده کنند را سپری کنند. تقریباً اکثر افراد مراجعه کننده به خاطر مصرف شیشه ، هروئین،  حشیش و ماری جوانا در همین وضعیت مراجعه می کنند.

آیا توانسته اید اعتمادشان را جلب کنید؟ 

تقریباً در تمام شرایط افراد مراجعه کننده به من اعتماد داشته و من را به عنوان حامی خود می شناسند و با توجه به هر نوع مشکل و شرایط خاصی که در در آن قرار گرفته باشند در محیط سرپناه در امنیت کامل قرار دارند.

با توجه به اینکه سرپناه ساعت خاصی دارد،  ممکن است بعد از یک بار مراجعه دیگر نیایند؟ 

بله- این امکان وجود دارد که فردی فقط یک یا دو بار به مرکز مراجعه کنند. گرچه سعی ما بر این است که شرایط را به گونه‌ای مدیریت کنیم که شاهد مراجعه مجدد افراد واجد دریافت خدمات باشیم و توسط تیم سیار نیز پیگیری حضور مجدد آنها می شویم.

در روز چند مراجعه کننده دارید و بیشتر از چه قشر زنان آسیب دیده ای هستند؟ 

این مرکز با ۲۰ تخت و با پذیرش اولیه حدود ۷ الی ۹ نفری فعالیت خود را آغاز نمود، که به مرور زمان و در حال حاضر با افزایش مراجعین مواجه شدیم و حتی گاهی بیشتر از ظرفیت پذیرش داشتیم.

در این مرکز از قشرهای مختلف و زنان آسیب دیده از جمله زنان معتاد، زنان باردار معتاد، زنان با رفتار پرخطر و …  پذیرش داشتیم . گاهی اوقات نیز از زنان خیابانی در معرض آسیب نیز پذیرش شده اند و پس از پذیرش اولیه به مراکز مرتبط ارجاع داده شده و زمینه بازگشت به خانه برایشان فراهم شده است.

میانگین سن آسیب های اجتماعی در زنان چقدر است؟

با توجه به اینکه جامعه از حالت سنتی خود به سمت مدرن شدن پیشرفته و بنیان خانواده ها را تحت تأثیر قرار داده است همچنین ضعف یا پایبندی به ارزشهای دینی و اخلاقی،  نداشتن درآمد کافی برای گذراندن زندگی که منجر به طلاق و اعتیاد شده و مهم تر از تمامی این موارد فقر دانش و عدم آگاهی از آسیب‌های اجتماعی و عواقب آنها منجر به پایین آمدن سن آسیب در زنان شده است . به گونه‌ای که شاهد مصرف مواد و روابط خارج از عرف در دختران سنین پایین هستیم.

 امکانات و نحوه نظافت آنها به چه صورت است ؟

هر فرد در ابتدای مراجعه ملزم است دوش بگیرد در صورت نیاز لباس در اختیارش قرار می‌گیرد و پس از آن وارد محیط داخلی سرپناه می شود و از امکانات پذیرایی بسته های کاهش آسیب بسته های حمایتی و خدمات مشاوره و مددکاری و تختی برای استراحت بهره مند خواهد شد.  هر فرد در نظافت جای شخصی خود و فضاهای مشترک (  حیاط و سرویس های بهداشتی و حمام )سرپناه مسئول است.  ورود به آشپزخانه نیز به لحاظ بهداشتی ممنوع میباشد و تمامی ظروف یکبار مصرف میباشد.

آیا توانسته اید مهارتی به آنها بیاموزید و یا در زمینه ترک اعتیاد کمکشان کنید؟!

یکی از اهداف اصلی مراکز کاهش آسیب ، جلوگیری از انتقال بیماریهای عفونی در افراد آسیب دیده است . بنابراین آموزش پرهیز از رفتارهای پرخطر جنسی و آموزش بیماری های عفونی در اولویت قرار دارد.

آموزش بهداشت فردی، مهارتهای زندگی و …  آموزش حرفه آموزی در حد توان مراجعین صورت می پذیرد.

 ‌مهترین نتیجه این آموزش‌ها تغییر الگوی مصرف در مراجعین( از بین رفتن تزریق در زنان)  عدم انتقال بیماری ایدز در بین افراد شناسایی شده بوده است.

در واقع در سرپناه نگاه به زنان آسیب دیده محور است تا سلامت محور.  نمی‌توان انتظار داشت خدمات ارائه شده منجر به سلامتی این قشر شود. در این مرکز الزام به درمان نیست ولی برای درمان اعتیاد خود تشویق شده و از حمایت بهزیستی بهره مند شوند . چنانچه فردی تمایل به این مهم داشته باشد به مراکز تحت نظارت بهزیستی به صورت رایگان ارجاع داده می شود.

با توجه به اینکه ممکن است دچار بیماری شده و به درمان و یا پیگیری نیاز داشته باشند،  آیا تست های غربالگری و پزشکی نظیر HIV،  هپاتیت و… انجام می شود؟

از هر فردی پس از مراجعه به مرکز مشاوره قبل از انجام آزمایش ایدز در صورت تمایل تست رایگان گرفته می‌شود و اگر نتیجه آزمایش فرد مثبت باشد پس از مشاوره ثانویه به مرکز بیماری های رفتاری جهت آزمایش های تاییدی ارجاع داده می‌شود و در صورت تایید با حفظ پنهان ماندن این موضوع در مرکز تحت درمان دارویی قرار می گیرد  و تنها جهت پیگیری درمان توسط مسئول مرکز سرپناه دنبال می شوند.

و متاسفانه جهت آزمایشات هپاتیت برای این قشر تا کنون موفق به دریافت خدمات حمایتی از معاونت بهداشت نشده‌ایم.

در طول این مسیر با چه مشکلاتی رو به رو هستید؟ 

مهمترین دغدغه و مشکل سرپناه نداشتن مکانی ثابت است. اینکه در محله آسیب خیز ساختمانی با شرایط فیزیکی مناسب که صاحب خانه نیز حاضر به در اختیار قرار دادن ساختمان به این منظور شود کار بسیار دشواری است . گذشته از اینکه جلب موافقت اهالی محله برای قرارگرفتن مرکز در آنجا با سال‌ها فعالیت مفید و موثر مرکز حاصل نشده است.  این جابجایی‌ها منجر به افت مراجعه قشر مورد نظر خواهد شد که باعث دور ماندن از اهداف مرکز می‌شود. پراکنده شدن گروهی که شناسایی شده و از خدمات مرکز بهره مند می شدند منجر به کمرنگ شدن آموزش‌ها و رواج بیماری‌های عفونی، بارداری های این زنان ، خرید و فروش نوزادان و خیلی مسائل از این قبیل می شود.

چه توقعی از مسؤلان دارید؟ 

با توجه به اینکه در سطح کشور نهادی به عنوان بهزیستی وجود دارد که محوریت پرداختن به آسیب ها را به صورت تخصصی بر عهده دارد ولی نهادهای دیگر باید بدون نگاه بخشی خود این دستگاه را حمایت کنند تا بتوانیم با کمک نیروهای متخصص بهزیستی برنامه‌های هدفمندی را برای کاهش آسیب دنبال کنیم . با وجود گذشت شش سال از فعالیت این مرکز علی‌رغم جلسات متعددی که در ارگان های مختلف برای کاهش آسیب های اجتماعی برگزار گردید و بازدید های متعددی که از مرکز به عمل آمده است نتوانستم به نگاه جمعی و مشترک برسیم و اینکه مقابله با آسیب های اجتماعی نیازمند از عزم جمعی است، تنها در حد حرف باقی مانده است

آیا کمک های مردمی هم دریافت کردید؟ 

با توجه به دستورالعمل  که مرکز به سرپناه تابلو نداشته و یا فقط به عنوان موسسه تابلو نصب کند تا رفت و آمد زنان به راحتی و با حفظ حرمت و کرامت زن انجام گیرد مردم نسبت به مرکز شناخت نداشته و به همین دلیل کمک نیز از طرف آنها شامل مرکز نمی شود گرچه اعتیاد و رفتارهای پرخطر جنسی و تابو بودن این موضوع خود دلیلی بر عدم حمایت آنان است و از کمک کردن به این گروه اکراه دارند

حرف آخر

 از مردم خواهش می کنم با وجود مراکز در محلات جبهه گیری نکنند . هدف از راه اندازی مراکز کاهش آسیب تنها خدمات رسانی به افراد آسیب دیده نیست بلکه مصون نگهداشتن مردم محله از آسیب های اجتماعی این افراد آسیب دیده است.

 قضاوت نکنید هیچ فردی با آسیب به دنیا نمی آید و هیچ زن و دختری معتاد و تن فروش به دنیا نیامده است اگر طالب حمایت از آنان نیستیم نمک بر زخم شان نیز نپاشیم.

و در آخر می خواهم از همسرم که از مردان نیک روزگار است قدردانی کنم او در تمامی سختی ها همراه و هم قدمم بود و بی منت من ومجموعه سرپناه را یاری کرده است .

عدم حمایت فنی و حرفه ای به عنوان متولی امر آموزش در استان یکی از معضلات صنایع دستی است

به زندگی من خوش آمدید

جواهر میری فعال در حوزه هنرهای مدرن و سنتی متولد ۱۳۶۳ اصالتا اهل و ساکن بندرعباس و دارای مدرک کارشناسی کامپیوتر می باشد . جواهر سه سال است که به عنوان کارشناس هنری صدا و سیمای مرکز خلیج فارس مشغول فعالیت می باشد.

مختصری درباره تاریخچه کسب و کارتان و میزان اشتغال زایی آن توضیح دهید؟

از بچگی علاقمند و عاشق کارهای هنری بودم و با هر چیز اضافه و یا دور ریختنی ( کاغذ، چوب و ..) ایده های جدیدی به ذهنم می رسید و کارهای متفاوتی درست می کردم. از سن ۱۷ سالگی شروع به آموزشهای هنری در خانه پدری، پایگاه های سلامت و بسیج و مساجد محله ای نموده ام . هنرجویان زیادی برای آموزش مراجعه کردند و چند سال به همین منوال گذشت تا اینکه به عنوان کارآفرین انتخاب شدم ، و این اتفاق جرقه ای شد برای ورود من به عرصه های  فعالیت هنری بالاتر.

خانواده و هنرجویانم مشوقم بودند تا وارد بازار کار شوم. به مدت ۴ سال است که به صورت حرفه ای وارد بازار کار شده ام و روزهای سختی را پشت سر گذاشته ام .

استقبال چطور است ؟

خوشبختانه دیدگاه مردم نسبت به هنر صنایع دستی در سال های اخیر تغییر کرده و برای آن ارزش قائل هستند.

صنایع دستی و آثار هنری را کجا برای فروش می گذارید ؟

در نمایشگاه های متعددی که در استان و کشور برگزار شده ، شرکت کرده و محصولات خود را به فروش می رساندم و برخی از کارها سفارشی است و به خارج از کشور ارسال می شود.

آیا برنامه ای برای توسعه کارگاه و آموزشگاه خود دارید ؟

روز اول که وارد بازار کار شدم کارگاه کوچکی داشتم و بعدها با توجه به استقبال و افزایش هنرجویان کارگاه خود را گسترش دادم و در حال حاضر  پیگیر تاسیس آموزشگاه آزاد فنی و حرفه ای و همینطور ثبت یک شرکت تعاونی صنایع دستی هستم.

پیشنهاد شما برای کسانی که علاقمند هستند در این زمینه مشغول به کار شوند، چیست و از کجا شروع کنند؟

داشتن علاقه و پشتکار و امید شرط اول موفقیت است . با طی کردن آموزش های لازم ، مهارت ببینند و برای کسب درآمد از کارگاه های کوچک خانگی کار خود را آغاز کنند.

بسیاری از کارآفرینان فعالیت خود را با تسهیلات آغاز و توسعه می دهند ، آیا شما برای راه اندازی کسب و کارتان از این امکانات بهره بردید ؟

تا به الان از هیچ تسهیلاتی استفاده نکردم و تمامی کارها را با حمایت خانواده و پشتکار خودم انجام داده ام

چه تعداد هنرجو داشتید ؟

بالغ بر 250 هنرجو ازاستان و یا کشورهای حاشیه خلیج فارس داشتم و  آموزش های لازم را دیده اند و در این بین 50 کودک با روش های خلاقانه و به صورت ساده کار با مواد و ابزارهای هنری را در  آموزش دیدند.

از نظر شما بزرگترین معضل در این شغل چیست ؟

معضل کار و عدم حمایت سازمان فنی و حرفه ای به عنوان متولی امر آموزش در استان

اگر متولی صنایع دستی بودید چه می کردید ؟

به همراه پیشکسوتان و هنرمندان خلاق استان جهت پیشرفت و توسه صنایع دستی کانون هنرمندان را تشکیل می دادم تا بتوانیم با هم اندیشی و همکاری هم صنایع دستی را بهتر معرفی کنیم.

و حرف آخر

تشکر از شما که این وقت را در اختیار من قرار دادید و به امید موفقیت تمام هنرمندان شهر و استانم

نگذاریم چراغ فیلم سازی خاموش شود

به زندگی من خوش آمدید

بنفشه ابراهیمی متولد اولین روز از اول ماه سال ۱۳۵۲ در تهران و دارای  مدرک کارشناسی در رشته حسابداری است.

از مسئولیت های ایشان می توان به مدیر هماهنگی ششمین جشنواره بین المللی فیلم خورشید ، عضو شورای سیاست گذاری چهارمین جشنواره ملی فیلم دریا، عضو شورای سیاست گذاری ششمین جشنواره بین المللی فیلم خورشید، داور چهارمین جشنواره ملی فیلم دریا، مدیر سومین دوره ۳ روز با سینمای آوانگارد ایران، مدیر و موسس و رئیس هیات مدیره یک آموزشگاه سینمایی اشاره کرد.

از فیلم های او می توان به هفت سین آسمان ، چیزی شبیه معجره ، زمانی به وقت عاشقی ، مرواریدی در صدف و خداوند مادران را دوست دارد نام برد.

او همچنین در فیلمهایی چون سریال فاصله ، سریال خرچنگ و فیلم کوتاه هفت آسمان ایفا نقش کرده است .

از آثاری که او تهیه کنندگی آن را برعهده داشته، می توان به: محاکمه زن ناشناس ، دیسک خش دار، ماهی ها در آب می میرند ، قایق حلبی ، به دور از.. ، ایرباس، زیر پوست شهر، صیاد، رویاهای آبی، آبی عمیق ، آنا، سه نقطه، من در محدوده ادراک و … اشاره کرد.

در این سال ها او موفقیت ها و جوایز بی شماری از جمله: جایزه بهترین فیلم از جشنواره AOF  در آمریکا برای فیلم محاکمه زن ناشناس ، جایزه فیلم پیشرو از هفتمین جشنواره اعتصامی برای فیلم من در محدوده ادراک ، راه یابی به جشنواره سحر منچسر انگلیس ، حضور در جشنواره فیلم مستقل ، راه یابی به فیستیوال فیلم TOKO در ایتالیا و جایزه فیلم دوم از جشنواره ملی دریا ، جایزه فیلم سوم از جشنواره ملی دریا ، راهیابی به چهارمین و پنجمین جشنواره فیلم خورشید کسب کرده است.

به بهانه روز سینما به سراغ این بانو می روم و شما را به خواندن این گفتگوی صمیمانه دعوت می کنم :

حال سینما چطور است؟

حال سینما همیشه خوب است، در واقع حال ما و مدیران خوب نیست . سینما کار خود را در دنیا انجام می دهد، ولی متاسفانه حال بودجه و مراودات سینمایی ما خوب نیست والله سینما بسیار قبراق و درجه کار خود را انجام می دهد .

حضورتان در دنیای سینما به چه صورت بود؟

با انجمن سینما جوان هرمزگان کار خود را آغاز کردم و دوره های فیلم سازی را دیدم و اولین حضورم در سریال فاصله محصول شبکه استانی خلیج فارس به کارگردانی استادم جناب آقای نادر رونده بود .

چه دوره های فیلم سازی دیدید؟

دورهای فیلم سازی انجمن سینمای جوان بندرعباس ، دوره های کارگردانی زیر نظراستاد نادر رونده وهمچنین دوره های کوتاه مدت انجمن سینمای جوان ، ارشاد و موسسات سینمایی دیگر را شرکت کردم .

اولین فیلمی که تولید کردید چه بود و ایده آن از کجا به ذهنتان رسید؟

اولین فیلمم با نام هفت سین آسمانی با ایده اهدا عضو ساختم و خیلی از ساخت این فیلم خوشحالم و خیلی دوست داشتم که در جشنواره شرکتش بدهم که نشد .

اواخر کار تهیه کنندگی بر عهده داشتید از نظر شما کدام دشوار تر است؟

در رابطه با کار گردانی و تهیه کنندگی و قیاس این دو، کارگردان بیشتر مسئولیتش در حوزه صدا و تصویر است . در حقیقت مسئول ساخت فیلم و معمار یک فیلم است، اما تهیه کننده مسئول فراهم آوردن امکانات و شرایط مورد نیاز کارگردان است ، ضمن اینکه از ابتدا تا انتهای ساخت یک فیلم با سایر عوامل ساخت نیز در ارتباط است.  در حقیقت از نظر اجرایی و مدیریتی باید گروه تولید را کاملا رهبری کند . تهیه کنندگی کار بسیار مشکلی است و مسئولیت سنگینی بر عهده دارد .

و شما کدام را می پسندید؟

هر کدام جز علایق من است . ولی با کارگردانی حس بهتری دارم.  چون موضوعی که دوست دارید را میسازید، ضمن اینکه مسئولیت کمتری داری ولی تهیه کنندگی به خاطر بار مسئولیت زیادی که دارد دشوارتر است. ولی خوب لذت های خاص خودش را دارد و من نمی توانم بینشان تفاوت بگذارم ولی می توانم بگویم با کارگردانی حال بهتری دارم.

فیلم ساز محبوب شما چه کسی است ؟

از بین کارگردان های خارجی استیون اسپیلبرگ و مارتین اسکورسیزی را دوست دارم و در ایرانی ها کار استاد بیضایی را بسیار می پسندم . از فیلم سازان جدید و نسل نو کارهای هومن سیدی را بسیار دوست دارم.

فیلم جدیدی در دست کار دارید؟

فعلا فیلمی ندارم و در حال راه اندازی آموزشگاهم هستم، در این آموزشگاه ما به هنرجوها و مخصوصا کسانی که دوره فیلم سازی را می گذرانند ، کمک می کنیم فیلم بسازند. بنابراین ما باید در کنار هنرجوها باشیم و کار تهیه کنندگی را برایشان انجام دهیم . امیدوارم از آموزشگاهم فیلم های درجه یک و خوبی بیرون بیاید.

فیلم کوتاه در استان در چه جایگاهی قرار دارد؟

در هرمزگان همیشه فیلم کوتاه جایگاه ویژه ای دارد. از زمان آقایان بنی هاشمی ،نعیمی، رضایی و کوروش گرمساری همیشه فیلم سازان خوب و شاخصی داشتیم. نسل کنونی نیز فیلم سازان درجه یکی هستند .

در واقع همیشه فیلم کوتاه برای هرمزگان یک ضرورت بوده است و در استان هرمزگان فیلم کوتاه به عنوان یک اثر، متفکر تر از سینمای بلند است. این عقیده در استان بسیار حکم فرماست و بنده هم خیلی به این نظر احترام می گذارم.

نظرتان درباره سینمای هنر و تجربه که به تازگی در استان علاقمندان خود را پبدا کرده است چیست؟

اکثر فیلم های هنر و تجربه فیلم های خیلی جدی و خوبی هستند، چراکه نگاه به گیشه ندارند و فیلم سازان آنها از فیلم های کوتاه آمده اند، و این اتفاق خوبی است و می تواند از بابت نمایش فیلم ها خون تازه ای را به سینمای استان ترزیق کند.

نقش زنان در سينما کشور و بالاخص هرمزگان را چگونه می بینید؟

همانطور که زنان رشد و حضور چشمگیری در جامعه دارند و در بحث سینما هم ورود خوبی برای زنان داشتیم .

زنان بسیار موفقی چه در مبحث فیلم سازی و چه در بدنه فیلم سازی استان به عنوان منشی صحنه ،گریمور ،طراح صحنه، طراح لباس، دستیار کارگردان و…  هستند.

امیدوارم که قوی تر هم دیده شوند . البته در بحث کارگردانی و فیلمسازی ممکن است حضورشان آنقدر پررنگ نباشد، اما در بدنه بسیار فعال هستند. مخصوصا بازیگری که از افتخارات هستند و می خواهم بگویم این رشد متوقف نبوده و رو به جلو است.

خط قرمز سینمای ایران چیست؟

سینما در جهان با خط قرمز مواجه است. در رابطه با سینمای ما هم باید ببنیم در چه رابطه ای باید خط قرمز را تعریف کنیم یا بابت موضوع است یا ساختار و این باعث می شود که از خط قرمز کجا نام ببریم .

در جامعه هم خط قرمز هایی وجود دارد . یعضی جاها کمررنگ و بعضی جاها پررنگ .

البته در رابطه با مسائل سیاسی فضا باز تر شده است و دیگر کمتر پیش می آید به خاطر این مسائل فیلم توقیف شود .

پیشنهاد شما برای رونق سینما و فیلم سازی چیست؟

رونق فیلم سازی اول از همه آموزش است. ما باید آموزشگاه ها را تقویت کنیم و آموزشگاه ها نیز باید آموزش های خود را به روز کنند. امکانات فنی کم است و ما نیرو متخصص هم تربیت نکردیم .

همه کارها به طور ابتدایی انجام میشود و ما نیروی متخصص و آموزش دیده نداریم.

مثلا عکاس زیاد داریم اما کسی که عکاسی فیلم را انجام دهد، نداریم. اگر این اتفاق ها بیافتد ، می توانیم فیلم استاندارد بسازیم. ضمن اینکه هنر فیلم سازی از لحاط مالی نیاز به حمایت دارد .

از روند فیلم سازی برایمان بگویید؟

از نظر آکادمی در پیش تولید فیلم نامه نوشته می شود. بازیگران وعوامل فنی توسط کارگردان انتخاب می شود. محل های فیلمبرداری و لوکسیشن ها معین می شود و از همه مهم تر مخارج و هزینه ها برآورد می شود، بعد از این مرحله وارد مرحله تولید می شویم در حقیقت فیلم برداری را آغاز می کنیم، و این مرحله سخت ترین مرحله است . اینجاست که باید تمام عوامل با هم هماهنگ شوند و بعد از این مرحله پس از تولید داریم که فیلم برداری تمام شده و وارد سه بخش اصلی تدوین، میکس و مونتاژ صدا وجلوه های ویژه می شویم ،و به این ترتیب کار بسته می شود.

با چه انگیزه ای فیلم ها رو می سازید؟ هدفتان چه بود؟

بستگی دارد .اگر قرار است خودم کارگردان کار باشم. آن سوژه و موضوع خیلی برایم مهم است و دوست دارم به آن بپردازم و نگاه زنانه در فیلم ها و سوژه های کارم دارم .

اما زمانی که در مقام تهیه کنندگی باشم ، موضوع فرق می کند ، و فقط صرف این است که فیلم را بسازم تا در هنرجو ایجاد انگیزه کنم . زیرا هدفم این است که نسل بعد از ما در فیلم سازی استان رو به رشد و جلو برود و چراغ فیلم سازی خاموش نشود .در حالی که برگشت سرمایه برای من نخواهد داشت . ولی مهمترین انگیزه ام این بوده که در وهله اول به صنعت فیلم سازی کمک کنم و دوم به کسانی که از نظر مالی توانای اش را ندارند ،کمک کنم تا این کار را تجربه کنند بدون اینکه برایشان بار مالی داشته باشد در پروسه فیلم سازی قرار بگیرند . در فیلم سازی تئوری فایده ای ندارد و باید عملی کار کنند تا اشتباهات کار را پیدا کند.

سرمایه کار چگونه تامین می شود و آیا بر می گردد؟ 

سرمایه کاملا شخصی است . چه در مقام کارگردانی و چه تهیه کنندگی ، و من هرگز اسپانسر نداشتم. فقط دو کار سفارشی انجام دادم یکی برای ستاد اقامه نماز هرمزگان و دیگری فرهنگی ورزشی شهرداری .

ستاد اقامه نماز را با یک مبلغ بسیارپایین به طوری که هزینه کاربیشتر شد ، اما چون بحث نماز بود جز صالحات و باقیات حساب کردم.

در فرهنگی ورزشی شهرداری متاسفانه بعد ازگذشت بالای 5 سال، هنوز هزینه ای پرداخت نکردند . البته من آدمی هستم که سر آخرین سکانس فیلم حق الزحمه عوامل را می دهم . ولی در مجموع این دو تنها کار سفارشی من بود .

موانع و مشکلاتی که بر سر راه یک فیلم ساز وجود دارد چیست؟

موانع و مشکلات که خیلی زیاد است . مهمترین مشکلی که بچه ها در فیلم سازی دارند ، مشکل مالی است و این مساله مهمی است . فیلم سازی صنعت و برآیند همه هنر هاست . زمانی که یک فیلم ساخته میشود 6 هنر دیگر هم در دل فیلم آورده میشود که بسیار هزینه بر است و با وجود مسائل و مشکلات اقتصادی که جامعه گریبان گیرش است بسیار دشوار است .

دیگری بحث آموزش است و آموزش به روزی در استان نداریم و ارشاد و انجمن جوان هم کم و بیش پای کار می آیند. و اینها جواب گو نیست .

بعدی نداشتن حامی مالی است . از بخش خصوصی حمایتی نمی شود . اگر وامی بخواهند و یا اینکه بخش فنی خود را بخواهند تجهیز کنند با مشکل رو به رو هستند . بخش دولتی از بخش خصوصی حمایت نمی کند.

نبود جشنواره – ما بعد از جشنواره اردیبهشت، جشنواره جدیدی نداشتیم و کسی که فیلم ساز است و با این سطح دغدغه و مشکلات فیلمی را می سازد، باید فیلمش دیده شود. فیلمی که خاک بخورد به درد نمی خورد. ضمن اینکه ما بازار فروشی هم نداریم .

مسئله بعدی صدا و سیماست. حداقل اگر صدا و سیما پای کار می آمد و این فیلم ها را نمایش می داد،  باعث دل گرمی ما بود.

و حرف آخر

اول از همه از شما تشکر می کنم که بنده را دعوت کردید و به مقوله سینما و فیلم سازی که درواقع یک صنعت است، اهمیت دادید و من واقعا امیدوار هستم دوستان ما در ارشاد و انجمن سینمای جوان به فکر باشند و سیاست های درستی را در جهت حمایت انجام دهند و مهمترین مساله در حال حاضر برپایی جشنواره و در بخش دوم حمایت از بخش خصوصی است . امیدوارم که چراغ فیلم سازی استان هرگز خاموش و کم نور نشود و اداره ارشاد و زیر مجموعه آن توجه خاص به معیشت هنرمندان و ریش سفیدان هنر فیلم سازی داشته باشند .

بحث بیمه هنرمندان را جدی بگیرند و انشالله بتوانند با دادن وام های کم بهره به هنرمندان در این زمانه سخت اقتصادی کارهای بزرگ و ارزشمندی برای هنر استان انجام دهیم .

موفقیت همین اتفاقات پیش پا افتاده ای است، که با لبخند از آن ها عبور می کنید

به زندگی من خوش آمدید

الهه جهادگر متولد سال ۱۳۶۸ و دارای مدرک حسابداری تا مقطع کاردانی است . می گوید  به دلیل ورود به بازار کار نتوانسته درسش را ادامه دهد و به مقطع کاردانی بسنده کرده است. گواهینامه ها و تندیس های مختلف با عناوین بانوی برند آفرین و برند ساز و کارآفرین برتر در کشور وعنوان بانوی نخبه فرهنگ و هنرازطرف اداره کل ارشاد از جمله افتخارات اوست.

از او پرسیدم که با توجه به رشته تحصیلی ات چطور جذب طراحی لباس شدی؟

احساس نیاز کردن در این زمینه باعث شد به این مسئله ورود پیدا کنم ، تا بانوان هرمزگانی از جمله خودم بتوانند در یک مکان مناسب و به صورت متمرکز کارهای ارائه شده را ببینند و خریداری کنند ، در واقع جایی که هم پارچه باشد، هم مدل و دوخت انجام شود، در نهایت کار را تحویل بگیرند و بروند.

چه دوره هایی برای طراحی لباس گذراندید و چه تاثیری روی کار شما گذاشت؟

حقیقتا در ابتدا من دوره ای برای طراحی لباس نگذراندم . فقط دوست داشتم ایده های خودم را در قالب طرح به اجرا در بیاورم و نوآوری کنم . یک سری از آیتم های لباس بندری و پوشش های مدرن را با هم برای ارائه به نسل جوان تلفیق کردم  تا آنها را با پوشش و لباسی بندری آشتی دهم و به سمت و سویی بیایند تا شناسنامه استان که همان لباس بندری و گویشمان است فراموش نشود و پا برجا باقی بماند. در ذهنیت من هیچ وقت این نبود که فقط به استان اکتفا کنم و هدفم کشوری و یا حتی جهانی بود که خدارو شکر در کشور حرفی برای گفتن داریم و از خیلی از شهرهای کشور سفارش می گیریم و ارسال می کنیم.  

متاسفانه تا قبل از آن خانم های هرمزگانی به صورت حرفه ای کار نمی کردند و من نمی توانستم خیلی از آنها کمک بگیرم . تنها کاری که توانستم انجام دهم این بود که خودم طراحی را شروع کنم . تا به الان ۲۰۰ طرح دیگر دارم که هنوز به مرحله اجرا نرسیده است. در واقع با اینکه هیچ دوره طراحی نگذراندم هیج وقت با کمبود طرح و طراحی مواجه نبودم.

اما دوره هایی با عناوین مدیریت ، مدیریت کسب و کار ، چابک سازی بنگاه های اقتصادی و بانوان برند آفرین را طی کردم . شرکت در این ورک شاپ ها تاثیر زیادی روی من گذاشت . زیرا در برهه زمانی کنونی نوسانات اقتصادی زیادی در کشور رخ داده و البته انرژی منفی زیادی سمت ما آمد ، اما ما سعی کردیم انرژی های مثبت را دریافت کنیم . می شود با تمام نواقص، کمبودها و مشکلات اقتصادی کارها را به بهترین شکل ممکن انجام داد و خروجی خیلی خوبی داشت.

برای طراحی لباس از چه شیوه های استفاده میکنید؟

برای طراحی باید المان های مختلفی در نظر گرفت که فرهنگ و سنت هرمزگانی زیر سوال نرود . نباید ادغام کردن بدون تفکر انجام شود . در کنار تمام طراحی ها و مدرن بودن، دیزاین سنتی و .. در نظر بگیریم تا خروجی خوبی داشته باشیم.

در طراحی لباس چندین آیتم را در نظر می گیرم ، اول اینکه جنس پارچه باید متناسب با استان هرمزگان وبرای آب و هوا مناسب باشد . رنگ پارچه مهم است . ما هرمزگانی ها در لباس هایمان دنیایی از رنگ ها داریم و نمی توانیم روی رنگ های سرد طرحمان را پیاده کنیم . زیبایی پوشش هرمزگانی روی طرح های گرم و شلوغ بودن کار، زیباست و من همیشه این موضوع را مدنظر طرحهایم قرار می دهم.

نظرت درباره فرهنگ و لباس هرمزگانی چیست؟

متاسفانه لباس بومی مردان هرمزگانی که از بین رفت است. ولی لباس بانوان به صورت کمرنگ و فقط در مراسم های خاص سنتی عروسی استفاده می شود. یکی از دلایل آن هزینه بالا و پروسه طولانی مدت تهیه لباس بندری بود . بودن یک مزون لباس بومی سبب شد که هم در هزینه لباس و هم در زمان صرفه جویی شود و بانوان بیشتر به لباس هرمزگانی اهمیت دهند . این لباس ها سرشار از رنگ و طرح است و باعث می شود شخص افسرده نشود و از لحاظ علمی هم ثابت شده که فرد می تواند روحیه بهتری داشته باشد.

اولین طراحی که انجام دادی چه بود؟

اولین طراحی ام مانتوهای بندرعباسی بود که با موجی از انتقاد و تشویق و پیشنهاد روبرو شد. این اتفاق باعث ایجاد یک انگیزه قوی در من شد و این به معنی آن بود که استارت کارم را زدم و به این حرفه ورود پیدا کردم. همیشه منتظر این اتفاق بودم نوآوری و خلاقت باعث می شود که نظرهای مثبت و منفی به سمتت بیاید اما بستگی دارد از چه دیدی به آن نگاه کنید.

برای طراحی لباس ها از چه چیزی الهام میگیرید؟

به هر گوشه استان نگاه کنیم ، یک المان زیبا است که می توان از آن الهام بگیریم و در طراحی ها بیاوریم. از درخت خرما تا گل کاغذی ، دریا ، ساحل و صدف و … که از آن می توان به عنوان المان هرمزگانی یاد کرد و منحصرا به استان هرمزگان ربط داد.

کارهای خود را چگونه به مشتری ارائه میدهید؟

من خیلی دوست داشتم که زمانی که کاری را خلق می کنم تمامی دیزاین ها کار دست بوده و دارای ارزش مادی و معنوی باشد. امیدوارم در این زمینه خودکفا شویم و مجبور نباشیم کارها و متریال را از کشور دیگر بیاوریم . این خودکفا بودن باعث می شود که چرخه اقتصادی به درستی در جامعه به حرکت در بیاید.  

با توجه به تجربه ای که داری، کار در مزون چه تفاوتی با تولیدی دارد؟

در تولیدی طرح ها به صورت روتین و معمول اجرا می شود، مثلا از سایز ۳۶ تا ۴۸ با یکسری پارچه و متریال مشخص طرح ها دوخته می شود.

اما مزون شخصی دوزی دارد . در واقع شما یک طراح اختصاصی دارید اگر طرحی را بخواهید که درهیچ جای دنیا نباشد به مزون مراجعه می کنید . طراح این کار را برای شما و با توجه به ذهنیتی که مد نظر شما است انجام می دهد.

طرح های شما چه ویژگی دارد؟

از ویژگی هایی که طرح های من دارد ، این است که طرح های من برگرفته از المان های هرمزگانی و تماما کار دست است و پشت این نوارها و نقوش هرمزگانی ماه ها تلاش بانوانی قرار دارد، که کار خود را در منزل انجام می دهند.

طرح های ما اختصاصی است .مگر اینکه مشتری طرح خودش را بیاورد ، ولی معمولا ۹۰ درصد کار از طرحهای خودمان است . ما طرح های جدیدی که تا به حال اجرایی نشده را به مشتری پیشنهاد می دهیم.

افزایش مزون چه تاثیری در جایگاه طراحان لباس دارد؟

زمانی که من برای اولین بار مزون لباس سنتی را در استان زدم ، هیچ وقت فکر نمی کردم که باعث رقابت شود و خانم ها بخواهند مزون لباس های مختلف را در سطح شهر و یا استان اجرایی کنند و این اتفاق می تواند اتفاق خوبی باشد . در ابتدا باعث رونق اشتغال زایی در استان می شود و همچنین اگر هر کدام از آنها زیر مجموعه هایی داشته باشند که در خانه کار می کنند ، این روند باعث ایجاد سازماندهی آنها شده تا بتوانند با درآمد بیشتر ، بیمه و … کار کنند .

اما مسئله ای که ما دراستان نداریم، بحث خلاقیت و نوآوری است . یعنی ما منتظریم یک نفر از خارج گود خلاقیت و نو آوری را بیاورد و ما دنبال رو آنها باشیم .  در زمان استارت کار بیشتر تلاشم بر این بوده که کار آفرین باشم تا مزون دار و بوتیک دار.

یک کار آفرین زمانی موفق است که یک صنعت رو به زوال و راکد را شروع کند ، پس زمانی که به سمت و سوی یک صنعت میروی و آن را احیا می کنی به شما کارآفرین می گویند .

و جایگاه طراحان لباس در هرمزگان را چگونه میبینید؟

ما هنرمندان خوبی داریم که به صورت آکادمی تحصیل کردند و حرفی برای گفتن دارند . اما متاسفانه انجمن طراحی لباس در استان هرمزگان این انحصار را برای خودش می خواهد و فکر می کنند کسی نمی تواند این کار را شروع کند . چه اتفاق از این زیبا تر که همه ی ما خانم ها در همه عرصه ها بهترین و تاثیرگذار باشند.  حتی کسانی که به صورت اکادمی تحصیل نکرده و بصورت تجربی وارد بازار کار شده اند .

پیشنهاد من این است که همه ی طراحان در قابل انجمن مد و لباس دراستان هرمزگان فعالیت کنیم و تمامی تجربیات خود را به اشتراک بگذاریم تا بتوانیم نواقص کارمان را بپوشانیم و با شرکت در ورک شاپ های های خوبی که در سراسر دنیا برگرار می گردد به تعاملات مثبت برسیم.

در طول سالهای فعالیتت به چه مشکلاتی برخوردی؟

مشکلات که زیاد بود، و سختی های زیادی کشیدم . کاری را شروع کردم که تمام دوستان و خانواده ام مخالف آن بودند . نبود نیروی کارآمد، نداشتن نوآوری و خلاقیت از دیگر مشکلات این کار است. متاسفانه دختران هرمزگانی هیج تلاشی برای نوآوری و خلاقیت انجام نمی دهند و بعد از یک ماه میخواهدند که مزون دار شوند و دل به کار نمی دهند ، غافل از این که موفقیت همین اتفاقات پیش پا افتاده ای است که شما با لبخند از آن ها عبور میکنید . اگر صبر و حوصله کنند به آنجا که لیاقتش را دارند می رسند.

و در آخر چه پیشنهادی برای دوستان طراحی که تازه وارد این رشته شدند، دارید؟

من دانشگاه حسابداری خواندم که هیج ربطی به شغل و علاقه ام نداشت .

روی صحبتم با داشن آموزان طراحی دوخت است ، شما برگ برنده ای دارید و آن تحصیل در رشته ای است که جز علاقه مندی شماست . شروع کار خود را  با این رشته زدید . دانشگاه همین رشته را بخواندید و وارد بازار کار شوید .

مزون ما همیشه جذب نیرو دارد، اگر در کنار کارهای مدرسه و درس بتوانید کار کنید، در زمان فارغ التحصیلی جسارت این را دارید بخواهند مزون دار شده و یا تولیدی بزنید.

بیشتر نقاشی هایم بر اساس واقعیت های زندگی به تصویر کشیده می شود

به زندگی من خوش آمدید

عارفه دهقانی سرگزی متولد بندرعباس و مدیر و موسس یک هنرستان غیر دولتی و بازنشسته آموزش و پرورش است . عارفه علاوه بر اینکه نقاش ماهری هست شعر و داستان هم می نویسد .

می گوید یک اتفاق ساده باعث شد به نقاشی روی بیاورد .

در ابتدا نقاشی هایش را با خودکار و مداد کشید اما کم کم با استفاده از لاک ناخن آثار زیبایی خلق کرد . بیش از ۴۰۰ اثر دارد  و اولین تابلو اش از جوانی در حال راز و نیاز بود که نیایش نام گرفت. برای خواندن این گفت و گوی صمیمانه با ما هم راه باشید.

در آغاز صحبت هایتان از زندگی هنری خودتان بگویید ؟ روحیات شما در کشیدن نقاشی چه تاثیری دارد؟

برای کشیدن هر تابلو روح و جانم ، افکار و تصاویر ذهنم توسط قلم لاک بر روی مقوای بی جان شکل می گیرد وتمام وجود سرشار از نشاط می شود و خستگی هایم را فراموش می کنم و با نقاشی هایم زندگی می کنم . می خندم گریه می کنم درد و دل می کنم در واقع با تمام احساسم آنها رو می کشم و لذت می برم .

به سبب اینکه نقاشی ها را با لاک می کشم کارم را در محیط در بسته انجام می دهم تا بوی آن کسی را اذیت نکند و در واقع بازی با رنگ ها مانند گل بازی بچه ها لذت بخش است و من از کارم لذت می برم.

کشیدن هر تابلو چقدر زمان میبرد؟

بستگی به طرح و ابعاد آن دارد مثلا یک تابلو ۱۰۰ در ۷۰ را اگر به طور مداوم کار کنم، ممکن است طی سه روز کار طراحی و داستان آن را انجام دهم و رنگ کردن آن هم یک هفته طول می کشد . ابعاد کوچیکر زودتر تمام میشود.

چند اثر نقاشی دارید؟

با آنهایی که فروش رفته و یا هدیه دادم به ۵۰۰ اثر می رسد.

درباره سبک نقاشی تان بگویید ؟

سبک نقاشی هایم یعنی تکنیک کار من طراحی با لاک ناخن است و به دلیل درخشندگی و ماندگاری بالایی که دارد انتخابش کردم.

چه شد که برای کشیدن تابلوها به سراغ لاک ناخن رفتید؟

خواستم کارم متفاوت تر از دیگران باشد به همین دلیل لاک ناخن را انتخاب کردم و تا به حال هیچ کس این سبک را انتخاب نکرده و برجسته بودن آن نقاشی را زیبا تر می کند و اینکه نشان دادم لاک ناخن می تواند کاربرد دیگری نیز داشته باشد.

حالا شاهد نقاشی با لاک بر روی ظروف و … هستیم و در آموزشگاه ها نقاشی با لاک آموزش داده می شود.

آیا به دنبال ثبت اثر هایتان بودید؟

بله از سال ۸۴ به دنبال ثبت آن بودم و برای اثر این سبک به اسم خودم تا تهران هم رفتم ، ولی هیچ ارگانی کمکم نکرد . بعد از چندین بار مراجعه به ارشاد اسلامی ، سایتی را به من معرفی کردند که توانستم اثرم را در آنجا ثبت کنم. ولی اینکه این سبک را بتوانم به اسم خودم ثبت کنم موفق نشدم.

تا به حال نمایشگاهی شرکت کرده اید؟

در بندرعباس نمایشگاه های زیادی برپا کردم و آخرین حضورم در نمایشگاه بین المللی تهران بود و از طرف اداره بازرگانی استقبال زیادی از کارهایم شد و در آنجا با استاد نقاشی آشنا شدم که ضمن تشویق من از این که توانستم رنگ ها را در کنار هم بدون کوچیکرین آموزشی قرار دهم تعجب می کرد و کتابی به من هدیه داد که برایم بسیار ارزشمند است.

تنها کاری که آنجا توانستم انجام دهیم این بود که بر روی کاغذی بنویسم این تکنیک اولین کار طراحی با لاک ناخن است و آن را بالای تابلوهایم نصب کنم ، از این طریق توانستم کار ثبت اثرم را خودم انجام دهم .

درباره کتاب نوش خند های تمثیل و ورودتان به دنیای تصویرگری بگویید؟ 

همکاری با حوزه هنری کار بسیار جالبی بود که توانستیم قصه های مردم هرمزگان که حاصل تجربیات آنها هست را در قالب نقاشی به نمایش بگذاریم . و خوشحالم که من هم در این کار سهیم بودم.

معمولا تولد یک تصویر در دست شما چگونه اتفاق می افتد؟

بیشتر نقاشی هایم بر اساس واقعیت های زندگی به تصویر کشیده می شود.

ممکن است اثری خلق کرده باشید که مورد تاییدتان نباشد؟

بله – برایم پیش آمده که بعد از کشیدن نقاشی از آن راضی نبودم و احساس رضایت نداشتم.

از تاثیر نقاشی بر زندگی تان بگویید؟

همانطور که می دانید هنرمندان روحی لطیف و بسیار شکننده دارند . من با آنها می خندم گریه می کنم از کشیدنش لذت می برم و وقتی رنگ ها در کنار هم قرار می گیرد و یک تصویر زیبا را به نمایش می گذارد احساس خشنودی می کنم.

چه اندازه برایتان اهمیت دارد که اثر شما همان گونه درک شود که میخواهید؟

خیلی زیاد- دوست دارم همانطور که نقاشی را به تصویر کشیده ام دیگران نیز ذهنم را بخوانند و آنها را درک کنند .

چه توصیه ای برای علاقمندان به این هنر دارید؟

توصیه می کنم که اگر این اشتیاق را در دورنشان دارند ، آن را رها نکنند و به دنبال آن بروند . در واقع در درجه اول خودتان باید استعدادتان را شکوفا کنید وهیچ وقت نا امید نشوید در این صورت است که موفق خواهید شد.

و حرف آخر

حرف آخر این است که هنر معقوله ای است که کمتر مورد توجه قرار دارد و به همین دلیل هنرمندان این باور را دارند که با بی مهری رو به رو هستند . متولیان امر می توانند با توسعه هنر و تبلیغ آن برای نسل جوان بخش عمده اوقات فراغت آنان را پر کنند و در آخر از تمامی مشوقین عزیزم که مرا راهنمایی و حمایت کردند تشکر می کنم.

اگر به کارت علاقه داشته باشی، هیچ وقت خسته نمی شوید

فائقه عسکری مدیرعامل شرکت تعاونی صنایع دستی گلابتون قشم :

فائقه عسکری موسس و مدیرعامل شرکت تعاونی صنایع دستی گلابتون قشم است که در سال ۹۸ موفق شد جز ۱۴ تعاونی برتر هرمزگان معرفی و مورد تجلیل قرار بگیرد.

این بانوی کارآفرین متولد سال ۱۳۴۱ است و رشته تحصیلی اش حسابداری و با دیپلم خدمات بازرگانی به دنبال صنایع دستی رفته و ۲۵ سال است که در زمینه صنایع دستی فعالیت می کند و تعاونی صنایع دستی گلابتون قشم را در سال ۸۴ در قشم به ثبت رسانده و ۶ سال در روستاهای قشم فعالیت کرده و کلاس های آموزشی برگزار نموده است، و بعد از آن به تبعیت ازهمسرش به بندرعباس آمده و کار خود را در بندرعباس ادامه داده است . گفتگوی ما را با این بانوی کارآفرین دنبال کنید

کار خود را از کجا شروع کردید؟

مادرم (فاطمه گل درخور ) طراح گل های سنتی هرمزگان، بازنشسته صنایع دستی بندرلنگه و از پیشکسوتان صنایع دستی هرمزگان است و من هم کارم را به دنبال مادر و با توجه به علاقه ای که داشتم دنبال کردم. کارم را از خیاطی و گلدوزی شلوار بندری شروع کرده و بعد ها کارهای مادر را میبدیدم و با وجود دارا بودن فرزند کوچک همچنان در نمایشگاه های مختلف شرکت می کردم و هیچ گاه سختی راه مرا نا امید نکرده و تا آنجایی که وضعیت جسمانی و عمر فرصت دهد برای خدمت رسانی به مردم دست از کار و فعالیت بر نمی دارم. در واقع اگر به کارت علاقه و عشق داشته باشی هیچ وقت خسته نمی شوید.

اوایل کار رودوزی های سنتی انجام می دادیم و بعد از آن کار بر روی صدف را آغاز کرده و کلاس تراش سنگ و صدف رفتم و مدرکم را از فنی و حرفه ای را گرفتم. به خاطر مشکلاتی که از نظر جسمی برایم پیش آمد کار تراش را کنار گذاشتم اما همچنان صنایع دستی و کارآفرینی خانم ها ادامه دادم.

در خصوص عملکرد تعاونی از اهم فعالیت هایی که شرکت تا کنون داشته به اختصار توضیح دهید.

شرکت تعاونی صنایع دستی گلابتون و در روستای بلندو از توابع بخش مرکزی تازیان فعالیت خود را ادامه داده است و ما کارگاه و خانه صنایع دستی را با کمک و همکاری سازمان صنایع دستی و میراث فرهنگی راه اندازی کردیم و هم اکنون تعاونی فعال است.

شرکت تعاونی قبلا یک روال عادی داشت و تولیدات در حد کشوری بود و ما در نمایشگاه های تهران و شهرستان ها شرکت کرده و برای تولیداتمان بازاریابی می کردیم. اما بعد از حمایت اداره کار و سازمان صنعت و معدن و تجارت و حضور ما در نمایشگاه های کشور عمان توانستیم مشتری های خودمان را پیدا  کنیم و محصولاتمان را صادر کنیم . در واقع راه را به ما نشان دادند و ما شناخته شدیم.

تعاونی سه بار در نمایشگاه کشور عمان ، یک بار در سوئد و یک بار در شارجه شرکت کرده است.  

بیشترین قسمت صادرات مربوط به حصیر بافی است و همچنین عروسک های محلی استان هم طرفداران زیادی دارد.

سال گذشته آموزش حصیر بافی را در غرب استان آغاز کردیم، چون حصیر بافی از میناب می آید و البته رویدر، فین ، تازیان و .. انجام می دهند، اما بیشترین تولیدات صنایع دستی از میناب است.

شرکت تعاونی چه مقام هایی را کسب کرده است ؟

تاکنون موفق به دریافت مهر اصالت ملی و بین المللی یونسکو، تعاونی برتر، هنرمند پیشکسوت، هنرمند برتر و دریافت بیش از ۸۰ تقدیر در نمایشگاههای داخل و خارج از کشور شده است .

در ابتدا به عنوان یک شغل درآمد زا به آن نگاه کردید؟

در نگاه اول علاقه بود . نظر شخصی من این است که زنانی که نیاز مالی هم ندارند باید از نظر درآمد مستقل باشند و اینگونه از خودشان راضی ترند . پول گردش زندگی است ولی حسی که از کارهای هنری به انسان دست می دهد حس عجیبی است .

اگر هر کس دیگه ای به جای من بود بعد این همه سال کار صنایع دستی اندوخته خوبی داشت اما داشته های من از نظر مالی نبوده و بیشتر معنوی بوده است و افراد خوبی اطرافم هستند و از این موضوع بسیار راضی ام.

تعاونی چند عضو دارد و اعضای تحت پوش تعاونی چه کسانی هستند ؟

کلا افراد زیر پوشش ما ۲۵۰ نفر هستند اما شرکت تعاونی ۵۰ عضو اصلی دارد که همگی خانم هستند.

همه نوع قشری با من کار می کنند ، بی سرپرست ، بدسرپرست، قشر ضعیف زحمت می کشند و کار می کنند ، با این حال باید بستری امن برای کار کردن این افراد فراهم شود تا احساس رضایت و امنیت کنند .

البته بیشترین افرادی که در کنار من و با من کار می کنند روستایی هستند و من خیلی دوستشان دارم.

تعاونی جز مشاغل خانگی است و درست است که کارگاه داریم اما بسیاری از خانم ها  کارها را در خانه هایشان انجام می دهند و زمان این را ندارند که درکارگاه انجام دهند .کارگاه یک مسئول دارد که کارها را تحویل می دهد و رابط ببین افراد است .

در تازیان استقبال از هنر شما چه گونه بود؟

خیلی خوب بود.  البته از قبل نسبت به منطقه شناخت داشتم و می دانستم آنجا بهترین هنرمندان را دارد و کارشان فوق العاده است .

حقوق هایشان به چه صورت است؟

حقوق ها ثابت نیست و نسبت به کار و سفارششان حقوق می گیرند

با توجه به انتخاب شرکت تعاونی به عنوان تعاونی برتر استان در سال ۹۸ لطفا عوامل موثر در این انتخاب را بگویید؟

اول از همه علاقه و تلاش خودم بود که جذب این کار شدم در وهله بعدی حمایت هایی که اداره کار و امور اجتماعی از ما داشتند و باعث شد که من پیشترفت کنم و بتوانم جز تعاونی های برتر شوم.

از اهدافتان بگوید ؟

یک از اهدافم دایر کردن کارگاه های کوچک و بزرگ در روستاهای هرمزگان است تا بانوان روستایی با اکتفا به توانایی خود صنعت و آداب و رسوم استان را حفظ و بتوانند کالاهای خود را در نمایشگاه های داخلی و خارجی معرفی و عرضه کنند و دیگری جذب حداکثری بانوان است تا بتوانم تعاونی را بزرگتر کنیم .

در طول این ۲۵ سال با چه مشکلاتی دست و پنجه نرم کردید و آیا گلایه ای دارید؟

(باخنده) مشکلات زیاد است ، تا مشکلی نباشد پیشرفتی هم نیست. تا کسی از کار شما ایراد نگیرد پیشرفتی نمی کنید. در واقع این ایرادها هستند که باعث ترقی و نو آوری می شود.

و حرف آخر

از اینکه شرکت تعاونی فعال است و توانستم زنان را به تحرک علاقمند کنم، تا از خانه نشینی خلاص شوند و دستشان در جیب خودشان باشد خوشحالم .

یوگا ، وحدت بین روح و بدن است

به زندگی من خوش آمدید

پریسا آباد متولد ۱۳۷۰ و دارای لیسانس مترجمی زبان است. می گوید بیشتر از ۵ سال است که یوگا را به اصرار یکی از دوستان نزدیکش آغاز کرده و پس از آن مسیر زندگی اش عوض شد، در حال حاضر سه سال است که به صورت حرفه ای یوگا را آموزش می دهد. برای آشنایی با زندگی پریسا با ما همراه باشید

چه شد که جذب این ورزش شدید ؟

از ۵ سال پیش با اصرار یکی از دوستان نزدیکم ( که جا دارد از او تشکر ویژه ای کنم) به کلاس یوگا رفتم و آنجا بود که یوگا زندگی من را تغییر داد و داستان من و یوگا شروع شد و برای آموزش های بیشتر به هند سفر کردم

چه مدرکی دارید؟

در سال ۲۰۱۶ توانستم مدرک مربیگری یوگا را از هند بگیرم . بعد از آن مدرک رسمی مربیگری یوگا را از فدراسیون ورزش های همگانی دریافت کردم و در سال ۲۰۱۸ مدرک بین المللی مربیگری آنتی گرویتی یوگا (یوگای ضد جاذبه) را از هند گرفتم و در حال حاضر سه سال است که به عنوان مربی رسمی و بین المللی یوگا و اریال یوگا مشغول به فعالیت و آموزش هستم.

با توجه به اینکه این روزها یوگا مورد توجه مردم و بالاخص بانوان قرار دارد توضیحی راجع به این ورزش بفرمایید

این روزها یوگا نه تنها در ایران بلکه در سطح جهان مورد توجه قرار گرفته است . در زبان سانسکریت یوگا یعنی وحدت ، وحدت روح و بدن.

یوگا سبک های متفاوتی مثل هاتایوگا ، آشتانگایوگا ، آرینگاریوگا و … دارد که همه این سبک ها یک هدف را دنبال می کند که بدن با هر نفس قوی تر ، منعطف تر ، آرام تر و متعادل تر شود . یوگا در ابتدا بر روی ماهیچه ها و بعد از آن بر روی تنفس و در نتیجه بر روی بهبود عملکرد قلب و عروق تاثیر می گذارد . یوگا با قرار دادن ستون فقرات و مهره ها در بهترین وضعیت باعث می شود که فرد احساس راحتی و آسایش داشته باشد.

به نظر شما یوگا یک ورزش است؟

از نظر من یوگا هم ورزش و هم یک سبک زندگی است که زاویه دید ما را تغییر می دهد و زیبا زندگی کردن را به ما یاد می دهد .

در مدتی که وارد این حرفه شدی استقبال چطور بود؟

استقبال از یوگا روز به روز بیشتر می شود و خانم های جوان زیادی به آن علاقمند شده اند و این به دلیل آن است که توانستیم با ایجاد فضای مناسب و آموزش های صحیح ذهنیت مردم را نسبت به یوگا تغییر دهیم.

کسانی که یوگا را تجربه کردند می دانند که یوگا بر خلاف تصور یک ورزش آرام و کسل کننده نیست بلکه پر از تحرک و هیجان است که همراه با بدن روح انسان را تقویت می کند .

رده سنی خاصی را شامل میشود؟

یوگا رده سنی خاصی را در بر نمی گیرد و در هر سنی که باشند می توانند یوگا کار کنند

در صحبت هایتان گفته بودید که با یوگا حال مردم را خوب میکنید در این باره بیشتر بگویید؟

بله دقبقا یوگا حال آدم ها راعوض می کند همان طور که گفتم ما می توانیم با آموزش صحیح و بستر مناسب در وهله اول بر روی بدن و بعد از بر روی روح و نگرش آدم ها تاثیر گذار باشیم

ریشه یوگا از کجاست؟

ریشه یوگا از کشور هند است. اینکه چه کسی برای اولین بار یوگا را ابداع کرد اطلاعاتی نداریم اما می دانیم که درطی سالیان گذشته هدف اصلی یوگا حفظ شده و یوگا به تعادل رسیده است.

افرادی که یوگا کار میکنند رژیم غذایی خاصی دنبال میکنند؟ 

به طور کلی افرادی که یوگا کار می کنند سعی می کنند بیشتر از پروتئین های گیاهی و موادی که دارای فیبر بالای است استفاده کنند.

و حرف آخر

از تمامی اساتید و همکارانم که در طول این مسیر از من حمایت کردند، تشکر می کنم و همچنین از خانواده و همسرم که اگر همراهی و پشتیبانی آنها نبود در این جایگاه نبودم.

صحبت های به دل می نشیند که حرف خود مردم باشد

به زندگی من خوش آمدید

شاید کمتر کسی باشد که بنت الهدی احمدی مجری توانمند صدا و سیمای خلیج فارس را نشناسد ، هدی با صدایی گرم و دلنشین این روزها برنامه سرپناه را بر روی آنتن دارد، به همین بهانه به سراغش می روم و شما را به خواندن این گفت و گویی صمیمانه دعوت می کنم.

به عنوان یک مخاطب میخوام بیشتر با تو آشنا شوم خودت را به طور کامل معرفی کن،  سن،  سوابق کاری، رشته تحصیلی،  اصالتا اهل کجایی و…

بنت الهدی احمدی طیفکانی هستم متولد چهاردهم فروردین ماه سال ۶۷ فارغ التحصیل کارشناسی ارشد شیمی فیزیک ، اصالتا سیاهویی هستم و از سال ۸۹  وارد صدا وسیمای مرکز خلیج فارس شده ام.

کلاس اجرا رفتی،  پارتی داشتی،  چه شد که وارد صدا و سیما شدی؟  ( با خنده)

به صورت اتفاقی و با یک تست وارد صدا و سیما شدم نه کلاس رفتم و نه پارتی داشتم (باخنده) به یاد دارم زمان تست اسم من درب صدا وسیما اعلام نشده بود و اجازه ورود نداشتم ، به همین دلیل در حیاط صداو سیما از من تست گرفته شد.

مجری محبوبتان کیست؟ 

همیشه سعی کردم از تمام مجری های بزرگ و کوچک درس بگیرم، حتی از مردم عادی. چون این موضوع به من کمک می کند مجری موفق تری شوم . البته از بین مجری ها اجرای آقای شجاعی مهر و احسان علیخانی را می پسندم.

اولین کارت با چه برنامه ای بود؟

اولین اجرای من با برنامه نوجوان ساحل شنی بود، قسمت تاریخ مشاهیر و زندگی افراد موفق را معرفی می کردم.

قبل از اینکه وارد این حرفه شوی چه میکردی؟

یک سال قبل از ورودم به صدا و سیما با آموزش و پرورش همکاری داشتم و به مدت ۵ سال معلم و معاون بودم ولی به علت سختی کار همزمان صدا و سیما را به عنوان شغل اصلی ام انتخاب کردم.

از تجریه اولین اجرای زنده برایمان بگو؟

 اولین برنامه زنده ام با سرپناه بود. در برنامه خانواده سیمای خلیج فارس به عنوان مجری دوم بودم و تا قبل از آن برنامه زنده ای را تجربه نکرده بودم و استرسی نداشتم اما بعد از آن استرس گرفتم. (باخنده)

چه خاطره ای دارید؟ 

با خنده می گوید به علت تند تند صحبت کردنم تپق زیاد می زنم که آن هم جزیی از اجرای زنده است.

چه برنامه هایی اجرا کردید؟ ( چه استانی چه خارج استان)

برنامه های نوجوانان، جوانان،  برنامه های شبانه مرکز مثل شو بندر ، سرپناه ، ارتباط با شبکه های ۱ و ۳ و ۵ ، شبکه شما و استان های دیگر در قالب برنامه های محتلف و برنامه های سال تحویل و مناسبتی زیادی را اجرا کردم.

در حال حاضر به صورت خاص و ویژه برنامه سرپناه را اجرا می کنم.

کدام اجرا و کدام برنامه ات را بیشتر دوست داری؟

همه برنامه ها برای من خاطره است و از آن درس گرفتم.

از نظر شما چه تفاوتی بین اجرای مجری و بازیگر است؟ 

به بازیگر نقشی داده می شود و باید متناسب با آن نقش بازی کند ولی در اجرا کمی تفاوت دارد شما باید خودت باشی . البته مجری های زیادی هستند که حین اجرا نقش بازی می کنند .

 من احساس می کنم اصل اجرا این است که خودت باشی و اگر کلامی رو خودت قبول نداشته باشی و به مردم بگویید، مردم می فهمند. دیدین بعضی از مجری ها صحبت هایشان به دل می نشیند، برای این است که حرف خود مردم است.

الگو شما در زندگی چه کسی است؟

 خیلی به این موضوع فکر می کنم، اما نتیجه ای نگرفتم جز اینکه خیلی ها می توانند الگو باشند . مثل مادر که الگوی مهربانی و گذشت است و پدر ایثار و مسئولیت پذیری.

اگر کسی بخواهد وارد این حرفه شود، پیشنهاد شما به او چیست؟

این حرفه ، حرفه ای است که باید به آن علاقه داشته باشی تا بتوانی ادامه دهی. ما بنده کار هستیم.  کار برای ما زمان بندی می کند، خیلی ها استعداد دارند اما علاقه ندارند تا وقتی علاقه نباشد به سختی تحمل می کنی و ممکن است در نهایت کار را رها کنی.

اگر زمانی قرار باشد دیگر مجری نباشی چه حرفه ای را دنبال میکنی؟

اگر مجری نباشم دوست دارم برنامه ساز شوم.

با توجه به ازدواجت با عمران طاهری پس اهل موسیقی هستی،  چه سبکی را میپسندی؟ 

من موسیقی های متفاوتی گوش می دهم . گاها شده به وسط موزیک رسیدم و آن را رد کردم . در واقع سبک خاصی را دنبال نمی کنم،  بلکه هر موسیقی که ارزش گوش دادن داشته باشد را میپسندم.

نظرت درباره پوشش لباس بندری؟

پوشش بندری بخشی از فرهنگ ماست و ما باید حفظش کنیم و در کنار این هویت و فرهنگ، بسیار هم زیباست. رنگ بندی و تنوع فوق العاده ای دارد که با کمی تغییر می توان آن را مدرن کرد.

و حرف آخر

حرفی نیست جز سپاس از محبت شما و همه کسانی که به بنده لطف دارند و دعایی که همیشه دارم این است که خدا عاقبت به خیری و خوشبختی را در راه رسیدن به آرزوهاتون قرار بده.