یادگیری هنر هیچ وقت دیر نیست / استفاده زنان از زیورآلات سنتی حفظ فرهنگ و تاریخ و باورهای اعتقادی و ایرانیست

عالیه بازگیر خالق برند مودیگ:

در ابتدا خودتان را معرفی کنید

عالیه بازگیر هستم. رشته تحصیلی و شغلی ام از هنر و دنیای هنرمندان فاصله زیادی دارد  و مرتبط نیست اما قلبا عاشق همه ی رشته های هنری و صنایع دستی هستم. چون کاری که با دست ساخته می شود بجز زیبایی بصری پر از حس و روح نواز است.

اهل بندرعباس، متولد کویت و اصالت پدری ام بلوچ هست

پیج هنری ام رو در مورخ نهم آبانماه ۱۳۹۸ راه اندازی کردم.

استارت و جرقه این کار ازکجا شروع شد؟

خوب من از نوجوانی به هنر علاقه داشتم . عاشق رشته گرافیک بودم، عاشق هنرهای تجسمی، نقاشی، طراحی، عکاسی و…. کلا هنر رو دوست داشتم اما زمان انتخاب رشته خانواده موافق نبودند و راه من کلا جدا شد.

همیشه تعطیلات تابستان در کلاس های مختلف نقاشی، طراحی و هنری شرکت میکردم . البته من چیزی که خیلی دوست دارم و برام ایده آل هست ،  فعالیت در رشته طلاسازی، طراحی جواهرات و یا داشتن یک گالری هنریست. از آن دوران خودم را در بازنشستگی با این رویا تصور میکنم …

تا اینکه سالها پیش به اصرار یکی از دوستان عزیزم که همیشه مشوق من بودند پیج فروش مجازی رو راه اندازی کردم .

و آنقدر با عشق کار جواهر دوزی را انجام می دهم و باعث آرامش روحم می شود که اولویت آخرم کسب درآمد از این راه هست.

برای شروع کار چه دوره هایی رفتید و چه مدارکی کسب کردید؟ 

قبل از هر صحبتی باید بگویم که از نظر خودم من خیلی مبتدی هستم، بانوان حرفه ای و زحمتکش زیادی میشناسم که با هنر دست هایشان کارهای خیلی زیبا و بی تکراری در ساخت زیورآلات چه در سبک سنتی ، جواهر دوزی و حتی رزینی فعالیت میکنند که واقعا برای من قابل تقدیر هستند.

چهار دوره ساخت زیورآلات مفتولی، مونتاژ با ابزار و ساخت زیورآلات رزینی در بندرعباس شرکت کردم که خیلی برام راضی کننده نبود.

 با وجود اینکه  دوره هایی که رفتم نیمه خصوصی بودند، نظم در آموزش و سطح آموزشی خیلی پایین و بیشتر از سمت مربی ها کلاس ها نصفه نیمه برگزار میشد. با اینکه هزینه زیادی بابت خرید ابزار و متریال کرده بودم خیلی دلگیر و نا امیدم کرد.

تنها دوره رضایت بخشی که در بندرعباس شرکت کردم بافت انواع دستبند و گره های نخی کاربردی در ساخت زیورآلات بود که خیلی خوب و کامل آموزش دادند.

 بعد از همه این دوره‌ها چون از نتیجه آموزش ها راضی نبودم دوره ی جواهر دوزی را در شیراز بصورت خصوصی در کنار شخصی گذراندم که خیلی کاربردی بود.

البته خیلی آموزش ها و دوره های کسب مهارت در شاخه های مختلف از دنیای ساخت و طراحی زیورآلات در خارج از استان در حال برگزاری هست که واقعا دوست دارم شرکت کنم که متاسفانه به علت مشغله کاری ام نتوانستم.

زمانی که تصمیم گرفتم پیج هنری ام را راه اندازی کنم مدرک زیورآلات سنتی ام را طی آزمون عملی و در حضور نماینده صنایع دستی استان گرفتم و فکر میکنم که این مدرک اعتبار هر برندی را بالا می برد.

و پیشنهادم به دوستانی که در رشته های هنری فعالیت دارند این است که  مدارک رسمی با شماره ثبت صنایع دستی داشته باشند و حرفه‌ای پیش بروند.

آثار هنری تان در کجا به فروش می رسد؟

فعلا فقط از طریق اینستاگرام، بصورت آنلاین و موضوع فیلترینگ و نبود دسترسی شبکه های داخلی به فضای مجازی باعث ضعف و توقف فعالیت فروشگاه مجازی من شد.

استقبال چطور بود ؟

خیلی خوب بود نسبت به کم فعالیت بودن و محدود گرفتن سفارش ها،من وقتی رضایت سفارش دهنده ها را بعد از تحویل بسته ها میدیدم با عشق و علاقه بیشتری طراحی و کار میکردم.

در کارهایتان از المان های بومی استفاده می کنید؟ 

راستش نه از المان های بومی استفاده نکردم، سبک کار من از ابتدا بیشتر کارهای براق و نگین دار بود البته با ترکیب رنگهایی که به راحتی با لباس سنتی استان ام همخوانی داشته باشد.

نظرتان درباره فرهنگ و لباس هرمزگانی چیست؟

خوب از جایی که در خصوص لباس تخصصی ندارم ترجیح می دهم درباره زیورآلات و طلاهای زنان بندرعباسى صحبت کنم،

زنان هرمزگانی در جشن‌ها و عروسى‌ها، زيورآلاتى که مختص اين خطّه است استفاده میکنن که واقعا خیلی زیبا،چشم نواز و منحصر به فرد است .

اگر در اقوام ایرانی تحقیق کنید متوجه می شوید که هر منطقه زیورآلات خاص خودش را دارد که در زمان های قدیم از جنس طلا ، نقره یا حتی مس بوده است که حالا بنا به شرایط به بدلیجات با الهام از طرح های سنتی یا همین دست سازه ها جایگزین شده است.

زیورآلات قدیم که همه دست ساخته بودند ، المان و نقش های معنی داری داشتند که برگرفته از طبیعت یا الگوهای باستانی و نمادی از فرهنگ شان داشت که پشت همه ی این  طرح ها قصه و داستان هایی نهفته است.

اگر بخواهم اسامی یکسری از زیورآلات مختص استان هرمزگان را که از قدیم به یادگار مانده است بگویم می توان  به خلخال، کى‌ره، پترى،کاکوله، شستى و دستبند اشاره کرد .

صحبت از زیورآلات زنان خیلی مفصل‌تر از این‌هاست و من تنها به قسمت کوچیک و مختصری از آن اشاره کردم.

نکته بعدی که باید به آن توجه کنیم این است که خیلی از زیورآلات زنان ایرانی ، در مناسبت‌های خاص مورد استفاده قرار می گیرند  و با توجه به اعتقادات هر منطقه، در همه شرایطی استفاده نمی‌شوند و حتی در میان بعضی اقوام نمایش زیورآلات به صورت عمومی صورت خوشی ندارد و فقط در مجالس زنانه استفاده می‌شود .

اگر مشاغل خانگی زنان کارآفرین چه مشکلاتی دارند و اگر متولی صنایع دستی بودید چه می کردید ؟

یکی از مشکلاتی که مشاغل خانگی و علی الخصوص زنان کارآفرین دارند نبود فضای امن برای عرضه محصولات شان است، البته هر از گاهی رویدادهایی چند روزه برگزار شده که هم بستری برای عرضه محصول فراهم شده و هم به این طریق معرفی محصولات و لمس و اعتماد سازی برای مخاطب از خرید در فضای مجازی بوده است اما خوب متاسفانه این رویدادها فقط چند روزه هستند و برای اسپانسر های شخصی هزینه بر و اخذ مجوز های لازم زمانبر و پروسه سختی دارد ، از زمان فیلترینگ فضای مجازی هم افرادی که در این فضا فعالیت داشتند و کسب درآمد میکردند بسیار آسیب دیدند و برای جبران این ضرر تا به امروز ترتیب اثری داده نشده است .

مورد دیگه ای که دوست دارم به آن اشاره کنم برگزاری دوره های تخصصی و استفاده از اساتید پروازی و دعوت از آنها به استان است .اگر در استان  کلاس های آموزشی مفید و جامع برگزار میشد دیگر نیازی نبود برای کسب مهارت های هنری و دستی هزینه کنیم و به خارج از استان سفر کنیم که این امر برای همه این امکانپذیر نیست .

برگزاری این قبیل دوره ها باعث رشد کسب و کارهایی که از قبل فعال بودن می شود و هم باعث ایجاد اشتغال زنان بیشتری در سطح استان خواهد بود.

پیشنهاد شما برای کسانی که علاقمند هستند در این زمینه مشغول به کار شوند، چیست و از کجا شروع کنند؟

هیچوقت و در هیچ سن و شرایطی یادگیری مهارت های هنری دیر نیست ، اگر هنر را بدون در نظر گرفتن پولسازی یاد بگیرید باعث جلای روح و آرامش فکری تان می شود.  

اگر وارد بازار کسب و کار هنری شدند باید صبور باشند با علاقه و عشق محصول خود را عرضه و معرفی کنند. وقتی حس خوب داشته باشند ناخوداگاه مخاطب جذب می شود، از متریال با کیفیت استفاده کنند چون صنایع دستی چیزی هست که کسی که خریداری میکند از جنبه ارزش معنوی و منحصر بفرد بودن اثر هزینه میکند و ممکن است سالها آن را  نگهداری کند وگرنه کارهای مشابه بازاری در دسترس همه هست، کم کم سلیقه و سبک دلخواه مخاطب هم بدست می آید.

 برای تک تک زنان عزیز سرزمینم حتی در دورترین نقاط محروم و غیرقابل دسترس موفقیت، کسب رزق و برکت، سلامت دستان و آرامش فکر و ذهن آزاد را آرزو میکنم

همچنین  دست زنان هنرمندی که در اقوام مختلف ایرانی هنر سنتی و تاریخی گذشتگان را نگه داشتند میبوسم و نباید فراموش کنیم که استفاده زنان از زیورآلات سنتی به دلیل قیمتی بودن آن نیست بلکه حفظ فرهنگ ، تاریخ و باورهای اعتقادی ایرانی آنهاست.

حرف اخر

خیلی از شما ممنونم که فضایی ایجاد کردید که بتوانیم صحبت کنیم که شاید برای حتی یک نفر انگیزه، راهکار، ایده و راه روشنی باشد.

از همسرم که در این راه مشوق من بودند تشکر می کنم و تمام دوستانی که از شروع تا  ادامه مسیر تاثیر گذار و راهنما بودند، بسیار سپاسگزار و قدردانم.

آرزو میکنم آرامش فکر و روشنی راه برای همه ی زنان سرزمینم باشد، فردایی را آرزو میکنم که باغ آرزو هایشان پربار باشد ،امیدوارم زنان ایرانی بیش از پیش بزرگ و محترم شمرده شوند، به زن بودنشون ببالند ، به قدرت دست هایشان اعتماد کنند و قدر هنرشان را بدانند و دست ساخته هایشان را دست کسانی بسپارند که ارزش و قدردانش باشند،

و در آخر فارغ از هر شرایطی ‏تا می‌توانید، ‏یاد ‌بگیرید و رشد کنید، ‏مستقل باشید با خود‌تان مهربان باشید، متکی و وابسته نباشید ، شاد باشید.