نگذاریم چراغ فیلم سازی خاموش شود
به زندگی من خوش آمدید
بنفشه ابراهیمی متولد اولین روز از اول ماه سال ۱۳۵۲ در تهران و دارای مدرک کارشناسی در رشته حسابداری است.
از مسئولیت های ایشان می توان به مدیر هماهنگی ششمین جشنواره بین المللی فیلم خورشید ، عضو شورای سیاست گذاری چهارمین جشنواره ملی فیلم دریا، عضو شورای سیاست گذاری ششمین جشنواره بین المللی فیلم خورشید، داور چهارمین جشنواره ملی فیلم دریا، مدیر سومین دوره ۳ روز با سینمای آوانگارد ایران، مدیر و موسس و رئیس هیات مدیره یک آموزشگاه سینمایی اشاره کرد.
از فیلم های او می توان به هفت سین آسمان ، چیزی شبیه معجره ، زمانی به وقت عاشقی ، مرواریدی در صدف و خداوند مادران را دوست دارد نام برد.
او همچنین در فیلمهایی چون سریال فاصله ، سریال خرچنگ و فیلم کوتاه هفت آسمان ایفا نقش کرده است .
از آثاری که او تهیه کنندگی آن را برعهده داشته، می توان به: محاکمه زن ناشناس ، دیسک خش دار، ماهی ها در آب می میرند ، قایق حلبی ، به دور از.. ، ایرباس، زیر پوست شهر، صیاد، رویاهای آبی، آبی عمیق ، آنا، سه نقطه، من در محدوده ادراک و … اشاره کرد.
در این سال ها او موفقیت ها و جوایز بی شماری از جمله: جایزه بهترین فیلم از جشنواره AOF در آمریکا برای فیلم محاکمه زن ناشناس ، جایزه فیلم پیشرو از هفتمین جشنواره اعتصامی برای فیلم من در محدوده ادراک ، راه یابی به جشنواره سحر منچسر انگلیس ، حضور در جشنواره فیلم مستقل ، راه یابی به فیستیوال فیلم TOKO در ایتالیا و جایزه فیلم دوم از جشنواره ملی دریا ، جایزه فیلم سوم از جشنواره ملی دریا ، راهیابی به چهارمین و پنجمین جشنواره فیلم خورشید کسب کرده است.
به بهانه روز سینما به سراغ این بانو می روم و شما را به خواندن این گفتگوی صمیمانه دعوت می کنم :
حال سینما چطور است؟
حال سینما همیشه خوب است، در واقع حال ما و مدیران خوب نیست . سینما کار خود را در دنیا انجام می دهد، ولی متاسفانه حال بودجه و مراودات سینمایی ما خوب نیست والله سینما بسیار قبراق و درجه کار خود را انجام می دهد .
حضورتان در دنیای سینما به چه صورت بود؟
با انجمن سینما جوان هرمزگان کار خود را آغاز کردم و دوره های فیلم سازی را دیدم و اولین حضورم در سریال فاصله محصول شبکه استانی خلیج فارس به کارگردانی استادم جناب آقای نادر رونده بود .
چه دوره های فیلم سازی دیدید؟
دورهای فیلم سازی انجمن سینمای جوان بندرعباس ، دوره های کارگردانی زیر نظراستاد نادر رونده وهمچنین دوره های کوتاه مدت انجمن سینمای جوان ، ارشاد و موسسات سینمایی دیگر را شرکت کردم .
اولین فیلمی که تولید کردید چه بود و ایده آن از کجا به ذهنتان رسید؟
اولین فیلمم با نام هفت سین آسمانی با ایده اهدا عضو ساختم و خیلی از ساخت این فیلم خوشحالم و خیلی دوست داشتم که در جشنواره شرکتش بدهم که نشد .
اواخر کار تهیه کنندگی بر عهده داشتید از نظر شما کدام دشوار تر است؟
در رابطه با کار گردانی و تهیه کنندگی و قیاس این دو، کارگردان بیشتر مسئولیتش در حوزه صدا و تصویر است . در حقیقت مسئول ساخت فیلم و معمار یک فیلم است، اما تهیه کننده مسئول فراهم آوردن امکانات و شرایط مورد نیاز کارگردان است ، ضمن اینکه از ابتدا تا انتهای ساخت یک فیلم با سایر عوامل ساخت نیز در ارتباط است. در حقیقت از نظر اجرایی و مدیریتی باید گروه تولید را کاملا رهبری کند . تهیه کنندگی کار بسیار مشکلی است و مسئولیت سنگینی بر عهده دارد .
و شما کدام را می پسندید؟
هر کدام جز علایق من است . ولی با کارگردانی حس بهتری دارم. چون موضوعی که دوست دارید را میسازید، ضمن اینکه مسئولیت کمتری داری ولی تهیه کنندگی به خاطر بار مسئولیت زیادی که دارد دشوارتر است. ولی خوب لذت های خاص خودش را دارد و من نمی توانم بینشان تفاوت بگذارم ولی می توانم بگویم با کارگردانی حال بهتری دارم.
فیلم ساز محبوب شما چه کسی است ؟
از بین کارگردان های خارجی استیون اسپیلبرگ و مارتین اسکورسیزی را دوست دارم و در ایرانی ها کار استاد بیضایی را بسیار می پسندم . از فیلم سازان جدید و نسل نو کارهای هومن سیدی را بسیار دوست دارم.
فیلم جدیدی در دست کار دارید؟
فعلا فیلمی ندارم و در حال راه اندازی آموزشگاهم هستم، در این آموزشگاه ما به هنرجوها و مخصوصا کسانی که دوره فیلم سازی را می گذرانند ، کمک می کنیم فیلم بسازند. بنابراین ما باید در کنار هنرجوها باشیم و کار تهیه کنندگی را برایشان انجام دهیم . امیدوارم از آموزشگاهم فیلم های درجه یک و خوبی بیرون بیاید.
فیلم کوتاه در استان در چه جایگاهی قرار دارد؟
در هرمزگان همیشه فیلم کوتاه جایگاه ویژه ای دارد. از زمان آقایان بنی هاشمی ،نعیمی، رضایی و کوروش گرمساری همیشه فیلم سازان خوب و شاخصی داشتیم. نسل کنونی نیز فیلم سازان درجه یکی هستند .
در واقع همیشه فیلم کوتاه برای هرمزگان یک ضرورت بوده است و در استان هرمزگان فیلم کوتاه به عنوان یک اثر، متفکر تر از سینمای بلند است. این عقیده در استان بسیار حکم فرماست و بنده هم خیلی به این نظر احترام می گذارم.
نظرتان درباره سینمای هنر و تجربه که به تازگی در استان علاقمندان خود را پبدا کرده است چیست؟
اکثر فیلم های هنر و تجربه فیلم های خیلی جدی و خوبی هستند، چراکه نگاه به گیشه ندارند و فیلم سازان آنها از فیلم های کوتاه آمده اند، و این اتفاق خوبی است و می تواند از بابت نمایش فیلم ها خون تازه ای را به سینمای استان ترزیق کند.
نقش زنان در سينما کشور و بالاخص هرمزگان را چگونه می بینید؟
همانطور که زنان رشد و حضور چشمگیری در جامعه دارند و در بحث سینما هم ورود خوبی برای زنان داشتیم .
زنان بسیار موفقی چه در مبحث فیلم سازی و چه در بدنه فیلم سازی استان به عنوان منشی صحنه ،گریمور ،طراح صحنه، طراح لباس، دستیار کارگردان و… هستند.
امیدوارم که قوی تر هم دیده شوند . البته در بحث کارگردانی و فیلمسازی ممکن است حضورشان آنقدر پررنگ نباشد، اما در بدنه بسیار فعال هستند. مخصوصا بازیگری که از افتخارات هستند و می خواهم بگویم این رشد متوقف نبوده و رو به جلو است.
خط قرمز سینمای ایران چیست؟
سینما در جهان با خط قرمز مواجه است. در رابطه با سینمای ما هم باید ببنیم در چه رابطه ای باید خط قرمز را تعریف کنیم یا بابت موضوع است یا ساختار و این باعث می شود که از خط قرمز کجا نام ببریم .
در جامعه هم خط قرمز هایی وجود دارد . یعضی جاها کمررنگ و بعضی جاها پررنگ .
البته در رابطه با مسائل سیاسی فضا باز تر شده است و دیگر کمتر پیش می آید به خاطر این مسائل فیلم توقیف شود .
پیشنهاد شما برای رونق سینما و فیلم سازی چیست؟
رونق فیلم سازی اول از همه آموزش است. ما باید آموزشگاه ها را تقویت کنیم و آموزشگاه ها نیز باید آموزش های خود را به روز کنند. امکانات فنی کم است و ما نیرو متخصص هم تربیت نکردیم .
همه کارها به طور ابتدایی انجام میشود و ما نیروی متخصص و آموزش دیده نداریم.
مثلا عکاس زیاد داریم اما کسی که عکاسی فیلم را انجام دهد، نداریم. اگر این اتفاق ها بیافتد ، می توانیم فیلم استاندارد بسازیم. ضمن اینکه هنر فیلم سازی از لحاط مالی نیاز به حمایت دارد .
از روند فیلم سازی برایمان بگویید؟
از نظر آکادمی در پیش تولید فیلم نامه نوشته می شود. بازیگران وعوامل فنی توسط کارگردان انتخاب می شود. محل های فیلمبرداری و لوکسیشن ها معین می شود و از همه مهم تر مخارج و هزینه ها برآورد می شود، بعد از این مرحله وارد مرحله تولید می شویم در حقیقت فیلم برداری را آغاز می کنیم، و این مرحله سخت ترین مرحله است . اینجاست که باید تمام عوامل با هم هماهنگ شوند و بعد از این مرحله پس از تولید داریم که فیلم برداری تمام شده و وارد سه بخش اصلی تدوین، میکس و مونتاژ صدا وجلوه های ویژه می شویم ،و به این ترتیب کار بسته می شود.
با چه انگیزه ای فیلم ها رو می سازید؟ هدفتان چه بود؟
بستگی دارد .اگر قرار است خودم کارگردان کار باشم. آن سوژه و موضوع خیلی برایم مهم است و دوست دارم به آن بپردازم و نگاه زنانه در فیلم ها و سوژه های کارم دارم .
اما زمانی که در مقام تهیه کنندگی باشم ، موضوع فرق می کند ، و فقط صرف این است که فیلم را بسازم تا در هنرجو ایجاد انگیزه کنم . زیرا هدفم این است که نسل بعد از ما در فیلم سازی استان رو به رشد و جلو برود و چراغ فیلم سازی خاموش نشود .در حالی که برگشت سرمایه برای من نخواهد داشت . ولی مهمترین انگیزه ام این بوده که در وهله اول به صنعت فیلم سازی کمک کنم و دوم به کسانی که از نظر مالی توانای اش را ندارند ،کمک کنم تا این کار را تجربه کنند بدون اینکه برایشان بار مالی داشته باشد در پروسه فیلم سازی قرار بگیرند . در فیلم سازی تئوری فایده ای ندارد و باید عملی کار کنند تا اشتباهات کار را پیدا کند.
سرمایه کار چگونه تامین می شود و آیا بر می گردد؟
سرمایه کاملا شخصی است . چه در مقام کارگردانی و چه تهیه کنندگی ، و من هرگز اسپانسر نداشتم. فقط دو کار سفارشی انجام دادم یکی برای ستاد اقامه نماز هرمزگان و دیگری فرهنگی ورزشی شهرداری .
ستاد اقامه نماز را با یک مبلغ بسیارپایین به طوری که هزینه کاربیشتر شد ، اما چون بحث نماز بود جز صالحات و باقیات حساب کردم.
در فرهنگی ورزشی شهرداری متاسفانه بعد ازگذشت بالای 5 سال، هنوز هزینه ای پرداخت نکردند . البته من آدمی هستم که سر آخرین سکانس فیلم حق الزحمه عوامل را می دهم . ولی در مجموع این دو تنها کار سفارشی من بود .
موانع و مشکلاتی که بر سر راه یک فیلم ساز وجود دارد چیست؟
موانع و مشکلات که خیلی زیاد است . مهمترین مشکلی که بچه ها در فیلم سازی دارند ، مشکل مالی است و این مساله مهمی است . فیلم سازی صنعت و برآیند همه هنر هاست . زمانی که یک فیلم ساخته میشود 6 هنر دیگر هم در دل فیلم آورده میشود که بسیار هزینه بر است و با وجود مسائل و مشکلات اقتصادی که جامعه گریبان گیرش است بسیار دشوار است .
دیگری بحث آموزش است و آموزش به روزی در استان نداریم و ارشاد و انجمن جوان هم کم و بیش پای کار می آیند. و اینها جواب گو نیست .
بعدی نداشتن حامی مالی است . از بخش خصوصی حمایتی نمی شود . اگر وامی بخواهند و یا اینکه بخش فنی خود را بخواهند تجهیز کنند با مشکل رو به رو هستند . بخش دولتی از بخش خصوصی حمایت نمی کند.
نبود جشنواره – ما بعد از جشنواره اردیبهشت، جشنواره جدیدی نداشتیم و کسی که فیلم ساز است و با این سطح دغدغه و مشکلات فیلمی را می سازد، باید فیلمش دیده شود. فیلمی که خاک بخورد به درد نمی خورد. ضمن اینکه ما بازار فروشی هم نداریم .
مسئله بعدی صدا و سیماست. حداقل اگر صدا و سیما پای کار می آمد و این فیلم ها را نمایش می داد، باعث دل گرمی ما بود.
و حرف آخر
اول از همه از شما تشکر می کنم که بنده را دعوت کردید و به مقوله سینما و فیلم سازی که درواقع یک صنعت است، اهمیت دادید و من واقعا امیدوار هستم دوستان ما در ارشاد و انجمن سینمای جوان به فکر باشند و سیاست های درستی را در جهت حمایت انجام دهند و مهمترین مساله در حال حاضر برپایی جشنواره و در بخش دوم حمایت از بخش خصوصی است . امیدوارم که چراغ فیلم سازی استان هرگز خاموش و کم نور نشود و اداره ارشاد و زیر مجموعه آن توجه خاص به معیشت هنرمندان و ریش سفیدان هنر فیلم سازی داشته باشند .
بحث بیمه هنرمندان را جدی بگیرند و انشالله بتوانند با دادن وام های کم بهره به هنرمندان در این زمانه سخت اقتصادی کارهای بزرگ و ارزشمندی برای هنر استان انجام دهیم .