آسمانی شدن معلمی دیگر/ وداع با معلم فداکار تهرانی

 معلم فداکار تهرانی که تصاویر تدریسش به دانش‌آموز افغانستانی در یکی از پارک‌های تهران در سال گذشته در کانال‌های مختلف پیام‌رسان‌ها دست به دست می‌شد،‌ قربانی کرونا شد.

چند وقت بعد از اینکه سر و کله کرونا در کشورمان پیدا شد و مدارس کشور تعطیل شدند، نگرانی‌ها از آموزش بچه‌ها به ویژه بچه‌هایی که دسترسی به امکانات آموزشی مناسب ندارند، زیاد شد. معلمان از هر ابزاری که داشتند برای آموزش دانش‌آموزان استفاده می‌کردند. از گوشی تلفن همراه گرفته تا تهیه جزوه و رساندن به دانش‌آموزان‌شان.

معلمان بچه‌های دبستانی، شرایط ویژه‌تری داشتند؛ چرا که دانش‌آموزان دوره ابتدایی نیاز دارند که با معلم‌شان ارتباط بگیرند و این ارتباط به جز با ارتباط چهره به چهره حاصل نمی‌شود.

معلمان ابتدایی سعی می‌کردند با تهیه فیلم‌ از تدریس دروس توسط خودشان، بچه‌های کلاس را به دنیای شیرین علم و دانش ببرند؛ اما تکلیف آن بچه‌هایی که دسترسی به تلفن همراه، تبلت و رایانه نداشتند،‌ چه بود؟

برخی معلمان به خانه بچه‌ها رفتند، برخی معلمان، دانش‌آموزان را به خانه‌شان بردند و برخی هم از محیط‌های دیگر استفاده کردند.

سال گذشته، کانال‌های مختلف پُر بود از تصاویر معلمان در حال تدریس؛ یکی روی درِ یخچال تدریس می‌کرد، یکی به خانه شاگردش رفته بود، یکی در خودرو‌اش درس می‌داد، یکی روی تخت بیمارستان درس می‌داد و یکی در پارک.

یکی از همان تصویر، سرکار خانم «فرحناز عاقل» بود؛ خانم معلمی مهربان که تصویری با دانش‌آموز افغانستانی‌اش در حال درس دادن در یکی از پارک‌های تهران، در کانال‌های پیام‌رسان‌ها می‌چرخید. البته گفته می‌شود بعدا به دانش‌آموزان این خانم معلم که در منطقه 14 تهران تدریس می‌کرد، یک تبلت از سوی اداره‌کل آموزش و پرورش این منطقه اهدا شد.

آن روزها لبخندی از سر رضایت و داشتن معلمان دلسوز، بر لب‌ها نقش می‌بست؛ از اینکه زنان و مردانی هستند که با وجود شرایط سختی چون کرونا، دست از رسالت‌شان بر نمی‌دارند.

اما حالا خبر رسیده است، این خانم معلم دوست داشتنی تهرانی هم قربانی کرونا شده و با دانش‌آموزانش برای همیشه وداع گفته است.

محسن حاجی‌میرزایی وزیر آموزش و پرورش در پیامی درگذشت این خانم معلم را تسلیت گفت و نوشت: «خبر درگذشت معلم عشق و ایثار، زنده یاد «سرکارخانم فرحناز عاقل» که فراتر از مرزهای کلاس و مدرسه، عمر با برکت خویش را صادقانه و خالصانه به تعلیم جلوه هایی از عشق و ایثار و تربیت کودکانی از مهر و ایمان صرف کرد تا بار دیگر ثابت کند که مکتب معلمی، تبلور واقعی ایثار و فداکاری بدون مرزی است که در آن، کودک ایرانی یا تبعه افغانی به یک میزان بهره می‌برند.  یاد این معلم دلسوز و فداکار میهن اسلامی را گرامی می دارم و فقدان اندوهناک وی را به جامعه بزرگ فرهنگیان کشور و خانواده مکرم آن فقید جاوید، بویژه همسر و فرزندان گرانقدر ایشان، تسلیت و تعزیت می گویم و از پیشگاه یگانه خالق هستی، برای روح بلند این معلم پرتلاش و فداکار، رحمت واسعه الهی مسألت می‌نمایم».