زندگی هرمزگانی ها به درختان نخل گره خورده است؛

صنایع حصیری، زینت بخش خانه ساحل نشینان هرمزگانی

وفور درختان نخل در هرمزگان سبب شده تا زنان و مردان ساحل نشین هرمزگانی از صده های گذشته، صنایع دستی را با استفاده از برگ و تنه این درختان درست کنند.

صنایع حصیری، زینت بخش خانه ساحل نشینان هرمزگانی

 صنایع دستی همان گونه که از نامش پیداست هنر  زنان و مردان بوده که در جوامع مختلف بر اساس نیاز و علاقه، کالاهایی را با استفاده از دستان هنرمندشان تولید می کنند.

صنایع دستی به عنوان سفیران فرهنگی هر منطقه نوع آداب و رسوم و فرهنگ جوامع را به نمایش می گذارند و با زبان گویای هنر ذوق، سلیقه مردمان، پیشینه تاریخی و فرهنگی هر منطقه را بازگو می کند.

مردمان ایران زمین که در طول تاریخ خلاقیتشان در مسائل مختلف بر همگان هویدا شده، در صنایع دستی نیز، هنگامی که دنیا اینگونه پیشرفت نکرده بود برای رفاه خود، خانواده و جامعه با هنر دست خود وسایل زندگی را تهیه می کردند.

جنوبی ترین نقطه هرمزگان که دارای مردمان خون گرم و خوش ذوق و سلیقه هستند از دیرباز زنان و مردان این خطه با استفاده از ساده ترین وسایل که در طبیعت وجود دارد کالاهایی فاخری را تولید می کنند.

هرمزگان را همگان به دریا و نخل هایش می شناسند به طوری که گردشگران و مسافران به محض ورود به این استان با نخل هایی روبرو می شوند که استوار ایستاده و مانند نگهبانانی از خطه خلیج فارس حراست می کنند.

وفور درختان نخل در هرمزگان سبب شده تا زنان و مردان ساحل نشین هرمزگانی از صده های گذشته صنایع دستی را با استفاده از برگ و تنه این درختان درست کنند حصیر بافی که رایج ترین صنایع دستی در جنوب کشور به شمار می رود از برگ درختان نخل که در گویش محلی به آن«پیش» می گویند ساخته می شود.

زندگی هرمزگانی ها به درختان نخل گره خورده است

زندگی ساحل نشینان هرمزگانی به درختان نخل گره خورده و تاریخچه حصیر بافی در هرمزگان به قبل از هخامنشیان باز می گردد و هنرمندان از پیش های بی جان(برگ نخل) وسایلی مانند زنبیل،‌ زیرانداز،‌ ناندان، تویزه،‌ بل، سفره، بادبزن، جارو، سبد و کلاه را تولید می‌کنند.

همان گونه که بیش از ۹۰ درصد تولید کنندگان صنایع دستی هرمزگان را زنان تشکیل می دهند در هنر حصیر بافی نیز زنان بندری با لطافت دستانشان تار و پود برگ های درخت خرما را می بافند و کالاهای چشم نوازی را تولید می کنند به طوری که صنایع حصیری همواره در لیست خرید گردشگران قرار دارد.

وجود درختان خرما در سراسر هرمزگان سبب شده که در اقصی نقاط استان صنعت حصیر بافی وجود داشته باشد ولی رونق آن در شهرستان های میناب، رودان، بشاگرد و بندرعباس بیشتر بوده به طوری که مسئولان در تکاپو هستند میناب را به عنوان شهر ملی حصیر بافی معرفی کنند.

در این روزها که ویروس کرونا همگان را خانه نشین کرده مردمان هرمزگان برای سرگرمی خود به هنر آموزی صنایع دستی روی آورده اند دختران ساحل نشین این خطه حصیر بافی را از مادرانشان می آموزند.

صنایع حصیری، زینت بخش خانه ساحل نشینان هرمزگانی

معصومه باسره، هنرمند خوش ذوق هرمزگانی با بیان اینکه حصیر بافی هنر پنج هزار ساله در هرمزگان به شمار می رود، اظهار کرد: ابتدا برگ های درخت نخل را جدا و آنها را خشک می کنیم و برای منعطف شدن آن در آب قرار می دهند.

بانوی هنرمند هرمزگانی عنوان کرد: برای دادن نقش و نگار به پیش های بی جان(برگ درخت نخل) از رنگ استفاده می شود و با ترکیب برگ های رنگ شده و ساده، وسایل مختلف حصیری تولید می شود.

باسره تصریح کرد: با توجه به اینکه مواد اولیه حصیر بافی از دل طبیعت بوده، زنان روستا همواره در اوقات فراغت خود به حصیر بافی می پردازند و به عنوان سوغات به شهرنشینان فامیل و دوستان می دهند.

وی افزود: وسایل تولید شده حصیری علاوه بر مصارف شخصی برای فروش به استان های همجوار نیز ارسال می کنیم و منبع درآمدی برای ما محسوب می شود.

این بانوی هنرمند با اشاره به اینکه صنایع دستی زینت بخش خانه های هرمزگانی است، گفت: با مدرنیته شدن زندگی امروزه اما همچنان نسل جوان به هنرهای دستی علاقمند بوده و برای زینت بخشیدن آشپزخانه هایشان از صنایع حصیری استفاده می کنند.

باسره خاطر نشان کرد: جارو، سبد، کلاه، زیر انداز از جمله مهمترین محصولاتی به شمار می رود که تولید می کنم.