باید و نبایدها در خصوص تزریق واکسن آنفولانزا

زمان تزریق واکسن آنفولانزا اوایل مهر تا اواسط آبان می باشد و توصیه می شود واکسن در این فاصله زمانی تزریق شود.

افراد در معرض خطر، از جمله افرادی که دچار بیماری‌های نقص سیستم ایمنی هستند و مبتلایان به سرطان که هم اکنون شیمی درمانی می‌شوند هم جزء گروه‌های حساس هستند، بیماران مبتلا به آسم و بیماری های ریوی مزمن و دیابت و همچنین افرادی که نارسایی کلیه و

 بیماری قلبی دارند باید از این واکسن استفاده کنند.

پرسنل بهداشتی درمانی، مراکز نگهداری از سالمندان ، معلولین جسمی حرکتی و ذهنی، بیماران روانی مزمن،  بیمارانی که دارو‌هایی مصرف می‌کنند که سیستم  ایمنی بدنشان را ضعیف می‌کند و بیماران مبتلا به  تالاسمی ماژور  نیز جزو افراد در معرض خطر هستند و باید واکسن آنفولانزا برای آنها تزریق شود.

افراد چاق که دارای نمای توده بدنی بالاتراز ۴۰ می باشند، بیماران هموفیلی، کم خونی شدید، افرادی که دچار سوء تغذیه و سوء جذب هستند، بیمارانی مشکلات عصبی عضلانی دارند، افرادی که فاقد طحال هستند نیز باید این واکسن را دریافت نمایند.

همچنین به بیمارانی که به کرونا مبتلا شده و درگیری شدید ریوی داشته و در ICU بستری بوده اند و در حال حاضر بطور کامل بهبود یافته اند نیز توصیه می شود واکسن آنفولانزا دریافت نمایند، چرا که ابتلا به آنفولانزا موجب می شود درگیری ریوی در این افراد تشدید شده و با  عوارض شدید ریوی مواجه گردند.

واکسن آنفولانزا برای افراد بالای ۶۵ سال و همچنین مادران باردار نیز ضروری است.

مردم به این نکته توجه داشته باشند که تزریق واکسن آنفولانزا باعث ایجاد ایمنی در مقابل بیماری کرونا نمی شود. واکسن آنفولانزا شدت بیماری را کم می کند و بر اساس بررسی های انجام شده کسانی که این واکسن را دریافت می کنند احتمال اینکه نوع شدید آنفولانزا مبتلا شوند کاهش می یابد و ممکن است آنفولانزای خفیف تری را تجربه کنند و به نوع شدید و مرگبار بیماری مبتلا نمی شوند. همچنین واکسن آنفولانزا از ابتلا به سرماخوردگی های معمولی که توسط ویروس های تنفسی ایجاد می شوند ‌جلوگیری نمی کند.

نکته مهم دیگر این است که نگهداری واکسن آنفولانزا نیازمند رعایت زنجیره سرد می باشد ، بنابراین پس از تهیه بلافاصله باید تزریق شده و نباید در منزل نگهداری شود.