برقع هنری خاص برای پوشش حجاب و زینت زنان مکران

سیریک مهد تولید هنرهای رنگارنگ

ارسال شده در ۱۱ مرداد ۱۳۹۹

بخشدار مرکزی شهرستان سیریک گفت: برقع دوزی میراثی کهن از هویت زنان حاشیه سواحل مکران است که علی رغم گذشته زمان و تغییرات فرهنگی ، اجتماعی و گرایش خانوادها، بویژه نسل جدید به مدل های امروزه خوشبختانه در شهرستان سیریک هنوز به قوت خود باقی و از طرفداران بسیاری زیادی برخوردار است.

عباس جهان الدینی بخشدار مرکزی شهرستان سیریک در حاشیه سرکشی از گارگاههای تولید برقع در دهستان بیابان  در گفتگو با خبرنگار آذینی افزود: مرکز تولید برقع ها در شهرستان روستاهای سیکوئی، پشت بند و روستای بصره می باشند که در این روستاها تولید و روانه بازارهای مصرف داخلی و خارجی مثل کشورهای حاشیه خلیج فارس می شود.

وی با بیان اینکه پنچ نوع برقع شامل برقع ساده ، برقع عربی یا کویتی ، برقع سجا ، برقع سجا خوسی و برقع چرخی وجود دارد اظهار کرد: در این روستاها زنان و دختران با دستان هنرمند خود برقع های رنگارنگ با پارچه های مناسب و نخ های ابریشمی برقع می دوزند.

جهان الدینی ابراز کرد: برقع یا( روبند ) یکی از هنرهای سنتی و صنایع دستی قدیمی و اصیل زنان شهرستان سیریک می باشد که وسیله ای برای تزئین پوشش ظاهری و رعایت حجاب اسلامی است و از سال های دور تاکنون مورد استفاده قرار گرفته و با توجه به استقبال و سفارش بالای آن منبع درآمدی مناسبی برای بسیاری از خانواده هاست.

وی خاطرنشان کرد: برای تهیه برقع بلوچی از پارچه با کیفیت کتان مشکی، نخ ابریشم و الیاف طلا و نقره و تکه چوبی برای نقاب برقع، استفاده می شود که با توجه به نوع و نقش و نگار روی آنها برای تهیه هر برقع زمانی بین ۲۵ الی۳۵ روز طول می کشد.

جهان الدینی تصریح کرد: صنایع دستی و سنتی بسیار ارزشمندی درمنطقه وجود دارد که برخی از آنها نشان از اصالت، قدمت و فرهنگ و آداب و رسوم مردم شهرستان است.

بخشدار مرکزی شهرستان سیریک با اشاره به اینکه هر کدام از برقع های تولیدی مخصوص قشر خاصی از بانوان است یادآور شد: برقع ساده با حاشیه زرد و سیاه مخصوص دختران و زنان سن بالا، برقع نیم دوز مخصوص زنان بیوه و برقع گل توفی مخصوص زنان جوان و ازدواج کرده و برقع های  کویتی یا عربی همه قشر بانوان استفاده می کنند.

وی ادامه داد: برقع، نقابی با رنگ ها و طرح های مختلف است که به طور معمول از بالای ابرو تا زیربینی را می پوشاند و از زمان های بسیار قدیم و اوج آن به دوران کشف حجاب برمی گردد که زنان روستا با آموزش فرزندان این هنر را نسل به نسل حفظ و منتقل کردند.

دکتر عباس جهان الدینی اضافه کرد:با توجه به اینکه نیمی از جمعیت شهرستان را بانوان تشکیل می دهند بیش از ۶۰ درصد بانوان  در بخش های مشاغل خانگی شامل برقع دوزی ، زری بافی، گلابتون دوزی و تولیدی انواع لباس های بلوچی و محلی مشغول فعالیت هستند.

newsletter

عضویت در خبرنامه

زمانی که شماره جدید منتشر شد، ما شما را با خبر میکنیم!