توانایی هایتان را باور داشته باشید و پرقدرت ادامه دهید
گفتگوی اختصاصی آوای دریا با اولین مدرس حرفه ای فری دایوینگ بانوان در ایران
در زیر آب دنیای باورنکردنی و جذابی وجود دارد. در طول سال‌ها آنها که نسبت به این جهان جذاب کنجکاو بودند و اندک دل و جراتی داشتند، دل به اعماق دریا زدند و آنچه دیدند دنیای کاملا جدیدی بود که شگفتی‌هایش باعث می‌شد بیشتر غواصی کنند و مناظری باورنکردنی ببینند.
مریم سدیدی یکی از معدود بانوانی است که توانسته وارد دنیای زیر آب شود و مدرک مربیگری خود را در رشته غواصی آزاد یا همان فری دایوینگ بگیرد. سدیدی داور ورزش های سه گانه استان نیز می باشد.
به همین بهانه به سراغ او می روم و شما را به خواندن این گفت و گو جذاب دعوت می کنم.
در ابتدا خودتان را معرفی کنید
مریم سدیدی متولد سال ۱۳۶۷ و ۱۳ سال است که به شغل معلمی مشغول هستم . ۳ سال در شهرستان جاسک معلم بودم ، و ۱۰ سال هست که شهر بندرعباس مشغول به کارم و ریاضی تدریس میکنم.
چه شد که جذب غواصی و دنیای زیر آب شدی ؟
یازده سال پیش خیلی اتفاقی و در زمانی که دانشجو بودم برای تفریح به غواصی رفتم و از آنجا به بعد ارتباط عجیبی با دریا و این رشته گرفتم . سپس این رشته را تا مقطع حرفه ای غواصی اسکوبا (کمک مربی ) دنبال کردم.
غواصی اسکوبا سبکی از غواصی هست که با کمک تجهیزات و سیلندر هوا به زیر آب می رود.
مدتها بود که جدب رشته ی freediving شده بودم اما شرایط برگزاری و کلاس هاش معمولا محدود به آقایان بود. درواقع شرایط فراهم نمیشد که بتوانم شرکت کنم ، سال گذشته این دوره در بندرعباس برگزار شد ، دوره ای بود که خانم ها هم میتوانستند شرکت کنند ، این رشته را شروع کردم .
تجربه ی این رشته اینقدر لذت بخش و متفاوت بود که تصمیم گرفتم وارد این رشته شوم و غواصی اسکوبا را کنار گذاشتم . در حال حاضر اولین بانویی هستم که به صورت تخصصی وارد رشته غواصی آزاد شده و توانستم مدرک مدرسی بین المللی خود را زیر نظر فدراسیون نجات غریق و غواصی ایران بگیرم .
در حال حاضر در حال گرفتن مجوز های لازم از فدراسیون برای شروع کار در حیطه بانوان هستیم و باید تاکید کنم که برای گسترس این رشته در سطح کشور برنامه و نقشه های زیادی دارم.
غواصی آزاد را بیشتر توضیح دهید
فری دایوینگ سبکی از غواصی است که غواص با هوای حبس شده در سینه اش شروع به غواصی می کند و خبری از تجهیزات و هوای سیلندر نیست . فقط ماسک و فین (باله های بلندی که غواص ها به پا می کنند ) دارد . غواص پس از ریلکس کردن در سطح آب نفس خود را حبس کرده و به زیر آب می رود . مدت زمان رفتن به زیر آب با توجه به اینکه در چه عمق و زمانی باشد متفاوت است . رکورد جهانی فری دایوینگ در عمق ۲۱۴ متری و رکورد حبس نفس ۱۱ دقیقه و ۳۵ ثانیه است.
من در عمق ۲۷ متر به زیر آب رفتم و رکورد حبس نفسم ۴ دقیقه و نیم است .
به این غواصی غواصی آزاد یا فری دایوینگ می گویند . یعنی غواصی که شخص با تکیه بر توانایی های خود و حبس نفسش و بدون استفاده از هیج هوای دیگری غواصی می کند.
این سبک از غواصی در سطح جهانی بسیار گسترده است و غواصان هم به صورت رقابتی و هم تفریحی فعالیت می کنند .
بسیاری از عکاسان زیر آب از این روش غواصی استفاده می کنند چون تجهیزاتی ندارند و بسیار شبیه ماهی می شوند و می توانند به ماهی های بزرگ ، نهنگ ، کوسه و … نزدیک شوند و عکس ، فیلم برداری کنند و آن ماهی ها هم به سبب ندیدن حباب ها احساس خطر نمی کنند .
تاکنون در ایران هیچ مسابقه رقابتی رسمی برای این رشته برگزار نشده است. در واقع این ورزش در ایران این طور تعریف شده است : مختص به آقایان علاقمند به شکار ماهی در دریا! و نود و نه درصد کسانی که این ورزش را به صورت تخصصی ادامه دادند آقایان بودند .
در واقع شرایط برای بانوان محیا نبود و تمامی دوره ها برای آقایان برگزار می شد. هیچ وقت بحث رقابت و مسابقه نبوده و اگر بانوان برای یادگیری می آمدند جو مردانه و شکار را می دیدند، زده می شدند و دیگر ادامه نمی دادند .
همین عامل باعث شد تا سطح مربی گری این رشته را ادامه دهم و هدف و تمرکزم را برای گسترش این رشته و شناساندن آن به بانوان قرار دهم.
این سبک از غواصی بیشتر ذهنی و ترکیبی از یوگا و شنا است . یعنی یک ذهن بسیار آرام را می طلبد و
البته ورزش بسیار چالشی است و کاری متفاوت از زندگی روتین خود را انجام می دهید . باید نفس خود را حبس کرده و وارد دنیای دیگری شوید و جذابیت آن هم به همین دلیل است .
تا چه عمقی غواصی کردید؟
غواصی آزاد ۲۷ متر
غواصی اسکوبا ۳۸ متر
تا به حال چه ماهی هایی را از نزدیک دیده ای ، تا به حال با خطری مواجه شده اید؟!
ماهی های زیادی دیده ام ، ببینید نمی گویم دنیای زیر آب بی خطر است، چون کاملا ناشناخته است ، اما آنجا دنیای ما نیست. ما به عنوان مهمان ناخوانده زیر آبیم ، پس اگر آنها احساس تجاوز به حریمشان و دنیایشان را کنند قطعا میخواهند از خودشان دفاع کنند، برای من شخصا هیچ وقت هیچ خطری نبوده و همیشه از این دنیای ناشناخته ی پرهیجان لذت بردم چون هیچ وقت از حد خودم خارج نشدم.
اوقات فراغت خود را چگونه می گذرد؟
این رشته در واقع تمریناتش محدود به دریا رفتن نیست ، کل زندگی را تحت تاثیر مثبت خود قرار می دهد ، برای اینکه بدن آمادگی های لازم را داشته باشد همیشه تمریناتی به صورت روتین و روزانه باید انجام شود.
تمرینات حبس نفس، حرکات کششی، تمرینات هوازی و … اگه زمان داشته باشم به دریا می روم.
در واقع احساس میکنم متعلق به دو دنیای متفاوت هستم ، بالای صفر (خشکی) و زیر صفر( دریا).
بهترین حامی شما چه کسی بود ؟
پدر و مادرم ، باصبوری زیاد و مهیا کردن شرایط همیشه حامی من بوده اند
بزرگترین آرزویت چیست ؟
با خنده ، آرزو که دست نیافتنی است
با توجه به اینکه معلم هستید، دانش آموزانت را با دنیای زیر آب آشنا کردید؟
و برای رسیدن به آرزو هایشان تشویق میکنید؟
قطعا بله ، فکر میکنم مسئولیتم بیشتر از اینکه فقط آموزش ریاضی باشد ، جهت دادن به خط فکری دانش آموزام و تعلیم جلو رفتن و رسیدن به اهدافشان است.
حرف و سخنی با بانوان دارید ؟
بله ، همیشه این موضوع را در نظر داشته باشند که هیچ وقت محدودیت ها بهانه ای برای دست کشیدن از آرزوهاشان نشود. توانایی هایشان را باور داشته باشند و پرقدرت ادامه دهند. قطعا مسیر سختی در پیش دارند اما رسیدن به هدف همه سختی ها را تبدیل به خاطرات شیرین می کند و بی شک به هر چه بخواهند می رسند.
و حرف آخر
ما در کنار دریاییم واز این نعمت عظیم الهی برخورداریم که پتانسیل خوبی برای ورزش های آبی دارد . از بانوان عزیز هرمزگانی تقاضا دارم که از این فرصت و شرایط خاص اقلیمی استفاده کرده و از ورزش های آبی استقبال کنند تا بتوانیم قطب ورزش های آبی کشور شویم. در پایان جا دارد تشکر ویژه ای از آقای جدیدی مربی و مدرس غواصی آزاد انجام دهم که باعث گسترش این رشته در ایران شدند و همچنین از هفته نامه آوای دریا که همیشه حامی بانوان استان هرمزگان هستند.