آسیه صمیمی

طعم گس شعر ، معرفی زنان شاعر هرمزگان

آسیه در سال ۱۳۶۰ در میناب پا به عرصه وجود نهاد . از دوران راهنمایی به کشور خیال سفر کرد و ره آورد آن غزل های پر احساس و نغز می باشد .

اشعارش پر از شور و ذوق است و در آن وصف طبیعت و ستایش زیبایی‌های آن جایی خاص و گاه حالت نمادین دارد.

 شعر آسیه آدمی را به عوالم تازه‌ای می برد . شعرش هم لبریز از اشک است و هم رویا.

 رویایی که انسان را به سرزمین جادویی خیال رهنمون می نماید .

صمیمی دختری اجتماعی و دانشجوی رشته علوم اجتماعی دانشگاه پیام نور بود و شعر در خانواده شان ارثی.

 خواهر و برادرانش نیز شعر می گوید .

در ادامه نمونه‌ای از اشعار او را می خوانیم

دل به دریا می زنم آری از اینجا می روم

 خسته از امروز آن سوی فردا می روم

 بی نشان باید شدن در این هیاهوی وجود

موج می گردم شبی همراه به دریا می روم

اهل اینجا نیستم قلبم گواهی می‌دهد

عاقبت یک روز پنهانی ز دنیا می‌روم

 زندگی در پیش چشمم یکسره خاکستری

کوچ باید کرد با پرهای رویا می‌روم

 اشک می ریزم به سوگ لحظه های بی حضور

گفته‌ام صد بار و می‌گویم از اینجا می روم