پروانه بیابانی

پروانه بیابانی متولد سال ۱۳۰۵ در بندرعباس است وی یکی از معروفترین شاعران خطه هرمزگان می باشد . تحصیلات ابتدایی خود را در این شهر به پایان رساند اگر چه ازدواج زود رس امکان ادامه تحصیلات را به وی نداد اما از همان جوانی روح ظریف و پر احساسش کلمات را برای ابراز تفکراتش به بازی می گرفت

خانم بیابانی چگونگی شاعر شدنش را اینچنین بیان می کند :

در دوران کودکی رسم بر این بود که بچه ها را به مکتب خانه می فرستادند . من نیز در آنجا علاوه بر فراگرفتن قرآن ، به شعر و ادب و داستان علاقه مند شدم تا جاییکه در سن ۸ سالگی کتابهای (یوسف و زلیخا) و (خرم زیبا) را مطالعه کردم . دقیقا از آن دوران به بعد سرودن شعر را آغاز کردم .

بیابانی گرچه سبک کهن را در شعرش دارد ولی روح نو گرای او کلمات را آنقدر صمیمی و با باورهای امروز نزدیک می کند که فراموشمان می شود که در سبک کهن سیر و سلوک می نماییم

وی غزلیات ، دوبیتی ، مثنوی و رباعی های زیادی را سروده است .

نمونه ای از اشعار :

خوشا از عشق تو سرشار بودن

به یادت تا سحر بیدار بودن

طبیبم گر تویی دارم تمنا

همیشه لذت بیمار بودن

خوشا در نیمه شبها با تو بودن

به وصفت این دوبیتی ها سرودن

خوشا دروازه های رحمت تو

به روی هر خطاکاری گشودن

خوشا از عشق تو دیوانه بودن

به آن دیوانگی افسانه بودن

خوشا ای مشعل جاوید هستی

به پیش درگهت افسانه بودن