چند شعر کوتاه از لیلا طیبی
من،،،
آفتابگردانم!
وقتی خورشید من نباشد
دل به هیچ چراغ هرزه‌ای نمی‌بندم!
پا به ماه‌ست ذهنم،
خیالت را!
چه وقت کودک آمدنت؛
-پا به خانه‌ام بگذارد؟!
آه،،،
ای سببِ دلتنگی‌های من
کاش، از قاب عکس
بیرون می‌زدی!
بی‌کَس و کارم اما؛
به مهمانی گنجشک‌ها،
دعوتم!
سنجاقکِ بازیگوش،
تصویرِ ماه را
مخدوش کرد…
برکه،،، از خشم لرزید!
ماه را؛ من بر می‌دارم،
و تو،
سبدی ستاره بچین
در وعدگاه به کارمان می‌آید!