خروپف می‌تواند به مغز آسیب بزند!

محققان کالج کینگ لندن:

محققان کالج کینگ لندن به افرادی که خروپف می‌کنند، هشدار داده‌اند زیرا نتایج مطالعه آنها نشان داده که صدای بلند در طول شب می‌تواند به مغز آسیب برساند.

تحقیقات نشان می‌دهد که آپنه انسدادی خواب ممکن است باعث زوال شناختی اولیه شود.

محققان می‌گویند خروپف می‌تواند به مغز شما آسیب برساند. تصور می‌شود که این وضعیت می‌تواند جریان خون به مغز را کاهش دهد و اکسیژن را محدود کند.

دانشمندان کینگز کالج لندن ادعا کردند که اولین کسانی هستند که ثابت می‌کنند آپنه خواب باعث زوال شناختی می‌شود.

هرگونه کاهش قدرت مغز می‌تواند بر حافظه و همچنین مهارت‌های تفکر مانند تصمیم گیری، زمان واکنش و ادراک تأثیر بگذارد.

این عارضه باعث توقف تنفس در طول شب می‌شود که این امر به خروپف بلند منجر می‌شود که می‌تواند افراد مبتلا را مجبور به بیدار شدن مکرر کند.

به گفته کارشناسان، اثرات مختل کننده مغز می‌تواند ناشی از آپنه خواب باشد که جریان خون را قطع می‌کند و سطح اکسیژن را محدود می‌کند.

محققان بریتانیایی با همکاری همکاران آلمانی و استرالیایی، ۲۷ مرد ۳۵ تا ۷۰ ساله را انتخاب کردند که به تازگی مبتلا به آپنه انسدادی خواب خفیف تا شدید تشخیص داده شده بودند.

چنین بیمارانی نسبتاً نادر هستند زیرا اغلب مبتلایان به آپنه انسدادی خواب چاق هستند یا از بیماری‌هایی مانند دیابت، بیماری قلبی عروقی یا افسردگی رنج می‌برند.

محققان همچنین هفت مرد را با وضعیت سلامت و تحصیلات مشابه که از آپنه انسدادی خواب رنج نمی‌بردند، مورد بررسی قرار دادند.

برای این مطالعه، شرکت کنندگان هنگام خواب از کلاهک جمجمه الکتروانسفالوگرافی استفاده کردند که امواج مغزی آنها را اندازه گیری می‌کرد. سطح اکسیژن خون، ضربان قلب، تنفس و حرکات چشم و پا نیز ردیابی شد. عملکرد شناختی شرکت کنندگان نیز مورد آزمایش قرار گرفت.

این یافته‌ها که در مجله «Frontiers in Sleep» منتشر شده است، نشان می‌دهد که افراد مبتلا به آپنه انسدادی خواب شدید هوشیاری کمتری داشتند و عملکرد اجرایی بدتری داشتند.

مبتلایان به آپنه انسدادی خواب نیز حافظه کوتاه مدت بدتری داشتند و طبق نتایج، هرچه آپنه انسدادی خواب خفیف‌تر بود، عملکرد شناختی بهتری داشتند.

محققان گفتند که مکانیسم پشت یافته‌های آن‌ها نامشخص است. اما آن‌ها پیشنهاد کردند که این امر ممکن است ناشی از سطوح متناوب اکسیژن یا تغییرات در جریان خون به مغز باشد.

دکتر «ایوانا روزنزوایگ»(Ivana Rosenzweig) نویسنده اصلی این مطالعه گفت: ما عملکرد اجرایی ضعیف‌تر و حافظه بصری فضایی و نقص در هوشیاری، توجه پایدار و کنترل روانی حرکتی و تکانه را در مردان مبتلا به آپنه انسدادی خواب نشان دادیم.

این فعل و انفعال پیچیده هنوز به درستی درک نشده است، اما به احتمال زیاد منجر به تغییرات عصبی- تشریحی و ساختاری گسترده در مغز و نقص‌های عملکردی شناختی و عاطفی می‌شود.

روزنزوایگ افزود: مطالعه ما اثبات مفهوم است. با این حال، یافته‌های ما نشان می‌دهد که بیماری‌های مرتبط با این موضوع احتمالاً هرگونه نقص شناختی ناشی از خود آپنه انسدادی خواب را بدتر کرده و تداوم می‌بخشند.

اثبات مفهوم(Proof of Concept) نمونه‌ای است که صرفا برای اثبات وجود یا امکان‌پذیری چیزی آورده می‌شود. از آنجایی که هدف چنین شاهدی تنها بیان امکان وجود یا انجام امری است، اثبات مفهوم اغلب بهینه نیست و می‌توان با دقّت بیشتر شواهد مناسب‌تری را پیدا کرد.

این بیماری که از هر ۱۰ فرد بالای ۳۰ سال یک نفر را تحت تاثیر قرار می‌دهد، ناشی از شل شدن و باریک شدن دیواره‌های گلو در طول خواب است که تنفس طبیعی را مختل می‌کند. افراد مبتلا به این عارضه در طول خواب از خروپف بلند، نفس نفس زدن، خرخر کردن یا صداهای خفگی رنج می‌برند و زیاد بیدار می‌شوند.