حال خوب، هدیه‌ای از بانوی دُومشهری برای بچه‌های میناب
علاقه به کتاب و شنیدن قصه‌های خوب و پندآموز، حال کودکان را خوب و آنها را آرام و نرمخو می‌کند؛ مانند آنچه شهربانوی قصه‌گوی مینابی به کودکان و نوجوانان هدیه می‌دهد.
«قصه‌گویی» برای هرکس که بخواهد با کودکان ارتباط برقرار کند، موهبت گرانبهایی است، از طریق قصه می‌توان تا حد زیادی به دنیای پیچیده کودکان دست یافت و گام به گام در شکل‌گیری شخصیت و اعتماد به نفس به آنها کمک کرد.
برخی از قصه‌گویان با نزدیک شدن به دنیای کودکان و روایت هنرمندانه از داستان‌های پندآموز، بسیاری از مفاهیم آموزشی را با تزریق روح نشاط، سرزندگی و امید چگونگی فائق آمدن در مقابل مشکلات برای آنان قابل فهم می‌کنند مثل آنچه در داستان «فریب روباه، مهدی آذریزدی» از جلد هفتم قصه‌های خوب برای بچه‌های خوب آمده: «یک روز روباه آمد پیش شیر و گفت: ارباب، وضع خیلی خراب است، هیچی پیدا نمی شود. آمدم ببینم این جاها در خدمت شما گوشتی چیزی نیست؟؟ شیر گفت: به جان عزیزت من هم یک هفته است گوشت نخورده‌ام، سبزی و میوه هم که به مزاج من سازگار نیست. بعد از جست‌وجوی بسیار خبر رسید که در صحرای رو به رو سه تا گاو وحشی باهم زندگی می کنند، ولی جلو رفتن کار حضرت فیل است، نمی‌دانم چه کار کنم. روباه گفت: گاو وحشی؟ پناه بر خدا. اگر مرغی، خروسی چیزی بود من خودم یک کاری می‌کردم ولی…
قصه‌گویی و قصه شنوی انسان را خوش اخلاق می‌کند
گفتن قصه و شنیدن قصه‌های خوب و پندآموز کودکان را آرام و نرمخو می‌کند؛ آرامش و حال خوشی که مدرس ادبیات دانشگاه هرمزگان و مربی قصه‌گویی روستای دومشهر میناب انجام می‌دهد و شاگردانش نیز عاشقانه از این دست قصه‌ها و داستان‌ها استقبال می‌کنند.
او معتقد است کودکانی که همیشه در جمع‌های قصه‌گویی هستند روحیه‌ای لطیف، مهربان و اخلاق آرامی دارند، چندسالی است که باشگاه کتابخوانی کُلودَنگِ کتاب دُومشهر میناب را راه‌انداخته و در کنار حضور فعال کودکان روستایش به کتابخوانی به دنبال ایجاد آرامش، حال‌خوش و سلامت روان کودکان و نوجوانان این روستا است.
یاسمن عباسی بیان کرد: قصه و قصه‌گویی، مستقیما با روح و روان انسان سر و کار دارد و زیستن در فضای قصه‌ها روح انسان را لطیف می‌کند.
موسس و پایه‌گذار باشگاه کتابخوانی کُلودَنگِ کتاب میناب گفت: اغلب مربیان قصه‌گو، افرادی مهربان و آرام هستند و خُلق و خویی لطیف دارند به همین دلیل برای حفظ سلامت روان و آرامش همیشه و در هر فرصتی به دنبال ایجاد فضای آرام و قصه‌خوانی برای اطرافیان خود هستم.
کُلودَنگِ به گویش محلی مردم هرمزگان به معنی «آشیانه امن پرندگان» است
وی با بیان اینکه قصه‌ها در دل کتاب‌ها نهفته هستند و قصه گفتن و قصه شنیدن خود به خود آدم را مشتاق مطالعه می‌کند، گفت: من در تجربیاتم به وضوح دیده‌ام که قصه‌گویی و قصه شنوی انسان را خوش اخلاق می‌کند و توان انسان را در مقابله با بحران و شرایط مختلف زندگی افزایش می‌دهد.
این شاعر و دبیر ادبیات فارسی مدارس هشتبندی میناب گفت: خودم در روستای دومشهر در نزدیکی شهرستان میناب، در خانواده‌ای که پدر و مادرم هر دو قصه‌گو هستند و همیشه خانه‌مان محفل قصه‌گویی بوده و هست، به دنیا آمده‌ام.
شنیدن قصه‌ها و خیالبافی در مورد آنها، من را به مطالعه و کتابخوانی علاقه‌مند کرد و من تشنه مطالعه و کتابخوانی شدم
عباسی ادامه داد: شنیدن قصه‌ها و خیالبافی در مورد آنها، من را به مطالعه و کتابخوانی علاقه‌مند کرد و من تشنه مطالعه و کتابخوانی شدم و تا الان که عشق بسیار شدیدی به کتاب‌ها دارم از همان وقتی مقطع ابتدایی که بودم با شوق و اشتیاق سر صف صبحگاه مدرسه می‌رفتم و خلاصه کتاب‌هایی را که خوانده بودم، برای همکلاسی‌هایم و سایر شاگردان مدرسه تعریف و گاهی برای آنها قصه می‌گفتم.
این قصه‌گوی مینابی با بیان اینکه بیش از ۱۲ سال است که در جای جای مختلف استان هرمزگان و البته بیشتر در روستاها کودکان و نوجوانان و همین طور والدین‌شان را با قصه‌ها و کتاب‌ها آشنا می‌کند، بیان کرد: حضور مادرم در مدرسه و قصه‌گویی‌اش برای دوستانم و شاد کردن دل آنها، دل مرا هم شاد می‌کرد و مرا مصمم کرد که قصه‌گو شوم.
وی ابراز کرد: از کودکی تا الان با قصه‌ها و داستان‌ها انس خاصی دارم و وقتی قصه می‌گویم یا قصه می‌شنوم، بهترین احوال را دارم و احساسات زیبایی وجودم را فرا می‌گیرد و من این آرامش را مهم‌ترین کارکرد قصه‌گویی می‌دانم که هم کودکان و نوجوانان و هم بزرگترها به آن نیاز دارند.
علاقه والدین بچه‌ها به کتابخوانی و مطالعه من را سرزنده می‌کند
عباسی که چندسالی است که به عنوان دبیر ادبیات مشغول تدریس است، در کنار کلاس‌های درسی مدرسه فعالیت‌های زیادی از جمله قصه‌گویی، نقالی، شاهنامه‌خوانی، گلستان‌خوانی، داستان‌نویسی و شعرخوانی با دانش‌آموزان را تمرین می‌کند زیرا به قول خودش هدفش از تدریس ادبیات پرورش روحیه و ذوق ادبی دانش‌آموزان روستایی است.
عباسی در خصوص باشگاه کتابخوانی کُلودَنگ کتاب نیز توضیح داد: باشگاه کتابخوانی من از سال ۹۳ در روستای دُومشهر تاسیس شده و در حال حاضر نزدیک به پنج هزار جلد کتاب دارم، به کودکان و نوجوانان ۹ روستا کتاب امانت می‌دهم و برایشان قصه می‌گویم.
این مدرس ادبیات دانشگاه علمی کاربردی میناب گفت: تعداد اعضای باشگاه کُلودَنگ به ۲۵۰ دختر و ۱۵۰ شاگرد رسیده و همچنین بیش از ۱۰۰ نفر از والدین بچه‌ها هم به جمع کتابخوان‌های ما پیوسته‌اند و جمع پررونق کتابخوانی داریم، بیشتر شاگردانم عاشق قصه‌گویی و داستان‌نویسی هستند و یکی از خوشحالی‌های بزرگ من علاقه والدین بچه‌ها به کتابخوانی و مطالعه است که من را سرزنده و پرذوق می‌کند.
این مربی قصه‌گویی که بسیاری از کتاب‌های کتابخانه‌اش را با پس‌اندازهای کوچک خودش خریده و به مردم امانت می‌دهد، ادامه داد: در راه تامین کتاب و به روزرسانی منابع کتابخانه‌ام، نخست از پدر و مادرم متشکرم که با تمامی اندوخته‌هایشان همیشه مشوق و انگیزه بخش من هستند و دوم از همه کسانی که در زمینه اهدای کتاب به کتابخانه من و تامین کتاب‌های مخصوص گروه سنی کودکان و نوجوانان، منابع کتابخانه‌ام را غنی‌تر کردند، از صمیم قلب برایشان روزهای شاد و پرامید آرزو می‌کنم.
قصه‌گویی هنر و سنتی است که از قدیم توسط مادربزرگ‌ها و پدربزرگ‌ها روایت می‌شد، اما امروزه با برگزاری جشنواره‌های قصه‌گویی لذت شنیدن قصه‌های شیرین و کودکانه از زبان بچه‌هایی که دنیای کودکی خود را با قصه پیوند می‌زنند، فرصتی است که می‌توان فارغ از دنیای روزمرگی‌ها پای قصه آنها نشست و آرامش گرفت.
عباسی که در بخش داستان کوتاه هم بارها خوش درخشیده در پنج جشنواره ملی، رتبه برگزیده کشوری را کسب کرده است، در خصوص حضور خود در جشنواره‌های امسال قصه‌گویی نیز گفت: من هرجا جشنواره قصه‌گویی باشد با نهایت شوق و علاقه در آن جشنواره شرکت می‌کنم و تاکنون در بسیاری از جشنواره‌ها موفق به عنوان برگزیده معرفی شدم.
موسس باشگاه کتابخوانی کُلودَنگِ کتاب عنوان کرد: جدیدترین افتخاراتم در سال ۱۴۰۱ کسب رتبه نخست در مرحله منطقه‌ای جشنواره قصه‌گویی کانون پرورش فکری در مشهد و راهیابی به بخش ملی و همچنین کسب رتبه برگزیده در جشنواره قصه‌گویی «نهال امید» نهاد کتابخانه‌های کشور در کرمان و راهیابی به بخش ملی است.
“یاسمن عباسی” متولد یکم مهرماه ۱۳۶۶ در روستای دومشهر میناب است، دوران تحصیلاتش را تا دبیرستان در روستا سپری کرده و با قبولی در کنکور وارد دانشگاه هرمزگان شد.
وی مقطع لیسانس و فوق لیسانس را در رشته زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه هرمزگان گذرانده و در دوره کارشناسی دانشجوی ممتاز رشته ادبیات دانشگاه هرمزگان بوده است و حالا نیز در این دانشگاه در حال تدریس در رشته ادبیات است.
وی همچنین، دبیر ادبیات فارسی، شاعر، داستان‌نویس و قصه‌گو است که از دی‌ماه سال ۱۳۹۱ تا شهریور ماه ۱۳۹۶ به عنوان مربی فرهنگی کانون پرروش فکری کودکان و نوجوانان مرکز میناب فعالیت‌های زیادی داشته و طی این پنج سال و اندی در جشنواره‌های مختلفی از جمله جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی کانون حضوری فعال داشته و حائز چندین رتبه استانی، منطقه‌ای و ملی است.
عباسی از سال ۹۲ به همراه مادرش آسیه صادقی از قصه‌گویان برتر چند دوره جشنواره قصه‌گویی استانی، ملی و منطقه‌ای با راه‌اندازی باشگاه کتابخوانی کُلودَنگِ کتاب به دنبال توسعه کتابخوانی و قصه‌گویی این هنر زیبا به تمام کودکان و نوجوانان علاقه‌مند است.
پدر و مادر وی از قصه‌گویان و شَروِندخوانان (آواز محلی جنوبی) قدیمی روستای دومشهر میناب هستند.
بسیاری معتقدند از آنجا که “دومشهر” دومین روستای قبل از شهر میناب بوده، دومشهر نامیده می‌شود.
دومشهر، درمسیر جاده بندرعباس و میناب و در ۱۵ کیلومتری شهرستان میناب در شمال این شهرستان قرار دارد.