بررسی تأثیر اثر سمیت آرسنیک تری اکساید بر عملکرد سلول سرطانی سینه
یک فارغ التحصیل داروسازی گفت: وقتی از آرسنیک تری اکساید به عنوان یک درمان ضد سرطان استفاده می شود مهار کننده های مسیر Ahr حتی با وجود اینکه آرسنیک جلوی سرطان زایی را گرفته است می توانند سرطان‌زایی را زیاد کنند.
دریا بلوچی افزود: موضوع پایان نامه (بررسی اثر سمیت آرسنیک تری اکساید بر مسیر پیام رسان Ahr/Noch در سلول‌های سرطانی سینه) بود. به زبان ساده سلول های سرطانی سینه سه دسته هستند یا گیرنده های هرمونی استروژن و پروژسترون را بیش از حد بیان می کنند، یا گیرنده‌ای بنام Her2 (هرتو) را بیش از حد بیان می کنند و یا هیچ کدام از این گیرنده ها را بیان نمی کنند.
وی با بیان اینکه منظور از بیان نکردن این است که این پروتئین ها را روی سطحشان ندارند، اظهار کرد: زمانی که پروتئین سطحی روی سلول باشد باعث می شود که سلول ایمنی بتواند آنها را تشخیص دهد.
بلوچی با اشاره به اینکه سلول هایی بنام سلول‌های tripel negative (سه گانه منفی) که از دسته سرم هستند وجود دارند که هیچ روشی برای تشخیصشان وجود ندارد، نه ایمنی بدن و نه دارو رسانی نمی‌تواند آنها را تشخیص دهد، خاطرنشان کرد: از این رو نیاز است که برای تشخیص این رده‌های سلولی گیرنده‌های جدیدی را پیدا کنند.
این دانشجوی داروسازی اضافه کرد: یکی از این گیرنده ها گیرنده Ahr است که با یک سری مواد تحریک و با یک سری مواد مهار می شود. ما می‌خواهیم بدانیم با مهار کردن و یا تحریک کردن آن می توانیم سرطانی زایی را مهار کنیم یا خیر.
وی ادامه داد: وقتی از آرسنیک تری اکساید به عنوان یک درمان ضد سرطان استفاده می شود مهار کننده های مسیر Ahr حتی با وجود اینکه آرسنیک جلوی سرطان زایی را گرفته است می توانند سرطان‌زایی را زیاد کنند. مهار کننده این گیرنده،سرطان زاست و فعال کننده آن مقداری اثر ضد سرطانی دارد در نتیجه از فعال کننده آن می توان برای تارگت های درمانی بعدی استفاده کرد.
دکتر سهرابی پور، داور این پایان نامه، در گفت و گو با ایسنا، گفت: سطح این پایان نامه بسیار خوب بود و در حد دانشجویی داروسازی حتی سطح بالاتری داشت و زحمت زیادی برایش کشیده شده بود بسیار با اهمیت بود.
وی ادامه داد: این پایان نامه در باره نوعی درمان برای سرطان بود. با توجه به اینکه شیوع سرطان مخصوصا سرطان سینه در خانم ها بسیار زیاد است بسیار حائز اهمیت است که به دنبال روش هایی برای درمان هایی که باعث افزایش طول عمر بیماران می شود باشیم. این مطالعه در حال حاضر در حد سلول است که باید در بافت و در نهایت در انسان ادامه پیدا کند تا به نتایج خوبی برسد.
استاتید حاضر در این دفاع دکتر محمود امیدی و دکتر امیر شادبورستان به عنوان اساتید راهنما ،دکتر امید صفا به عنوان استاد مشاور تخصصی و دکتر پریسا سرکوهی و خانم دکتر سهرابی پور به عنوان اساتید داور بودند.