مدرسه بیمارستانی؛ بهانه ای برای نوید زندگی

فرحناز بلوچی موسس و مدیر مدرسه بیمارستانی نوید زندگی

نوید زندگی مدرسه ای در دل بیمارستان است . در بخشی که بچه ها به دلیل بیماریشان نمی تواند به مدرسه عادی بروند و مدرسه نرفتن به خواست خودشان نیست بلکه توصیه ای است که پزشک به آنها می کند. بعد از شناسایی بیماری اولین موردی که توسط پزشک به خانواده اعلام می شود این است که این کودکان نباید در مکان های پرجمعیت حضور داشته باشند.

زیرا پلاکت و ایمنی بدن بچه ها پایین است و این بچه ها نیاز به مراقبت ویژه دارند. به همین دلیل این بچه ها ، به بچه های بازمانده از تحصیل تبدیل می شدند.

فرحناز بلوچی موسس و مدیر اولین مدرسه بیمارستانی کشور با نام نوید زندگی است ، به سراغش می روم و تا از حضورش در موسسه ساحل خلیج فارس و ایده این طرح برای ما بگوید:

۹ سال پیش و برای اولین بار با موسسه ساحل خلیج فارس آشنا شدم و این موسسه در بندرعباس با حمایت از کودکان مبتلا به سرطان که در این مرکز تحت درمان بودند کار خود را آغاز کرده بود .

حالا از بحث درمانی آنها گرفته تا خدماتی که شامل انتقال بچه ها به استان های دیگر جهت پیوند و تکمیل درمان و… بود.  من هم یکی از اعضای این موسسه بودم و به نوعی می خواستم کاری در حیطه تخصصی خودم انجام دهم.

خوشبختانه به این فکر افتادم که می توانم در بحث آموزش رسمی با بچه ها کار کنم. وقتی با بچه ها روبه رو شدم . متوجه شدم که هر کدام یک الی دو سال است که مدرسه  نرفته و ترک تحصیل کرده اند.  به نوعی می توانم بگویم یکی از آرزوهای بچه ها این بود که ای کاش من مدرسه می رفتم و سر کلاس درس بودم و بتوانم به کلاس های بالاتری ارتقا پیدا کنم. خوشبختانه این اتفاق افتاد و طرح مدرسه بیمارستانی نوشته شد . پس از رایزنی با پزشکان بیمارستان این اتفاق برای اولین بار در استان هرمزگان و در بخش خون و سرطان افتاد و اولین مدرسه بیمارستانی دایر شد.

در چه سالی زنگ مدرسه به صدا در آمد و مدرسه شامل چه مقاطع تحصیلی بود؟

در مهر ماه ۹۵ زنگ مدرسه را برای اولین بار در این بخش به صدا در آوردیم. بچه ها به کلاس درس آمدن و با معلم های خود آشنا شدند .

رده سنی این بچه ها از قبل از سن مدرسه است  و ما دانش آموز دختر و پسر را داریم تا متوسطه دوره اول (پانزده سال )  . البته بچه هایی که در این بخش درمان می شوند از بدو تولد هستند، و ما بیشتر روی بچه هایی که ۳ تا ۴ ساله هستند کار می کنیم . از سن پیش دبستانی به صورت رسمی ثبت نام می شوند و آموزش رسمی می بیند و تمام اتفاق هایی که در یک مدرسه عادی می افتد را ما داریم . البته ناگفته نماند بیشتر کارهای ما کارگاهی و به همراه بازی و سرگرمی می باشد و بیشتر معلم هایی که با ما همکاری می کنند از نیروهای رسمی آموزش و پرورش هستند.

یکی از همکاران هم از نیروهای آزاد مدارس غیر دولتی است و از معلم های بسیار خلاق هستند زیرا خلاقیت در مدرسه بیمارستانی حرف اول را می زدند و باید آموزشی داشته باشند که بچه خسته نشود و مشتاق آموزش باشد و مدرسه بیمارستانی بهانه ای بود برای نوید زندگی. اینکه می توانند زندگی را ادامه دهند و بیماری مانعی برای ادامه زندگی نیست.

پس در واقع مدرسه بیمارستانی شوقی جدید در بچه ها ایجاد کرده است ؟

بله – از زمانی که کار آغاز شد، هم بچه ها و هم خانواده ها بیسیار خوشحال شدند و جای شکر بود که بچه به جای اینکه در یک اتاق در بسته و به دیوار خیره باشد صبح به صبح و به بهانه مدرسه خودش را برای درمان آماده می کرد و بچه هایی که ترخیص می شوند و از بیمارستان به خانه می روند . خود مدرسه شوقی در بچه ها ایجاد می کند که تاریخ بعدی درمان خود را فراموش نکنند و به موقع به بیمارستان مراجعه کنند . چراکه مرتب آموزگار با دانش آموز در ارتباط است و حتی بچه هایی که در شهر بندرعباس نیستند و در دیگر شهر های استان هستند از راه دور با ما در آموزش همکاری دارند . یعنی صبح تا صبح مانند یک مدرسه فیلم آموزشی و تکالیف مدرسه  را دریافت می کنند و تمام برنامه  روز را با معلم خود دارند. همین موضوع باعث میشود تاریخ درمان خود را فراموش نکنند و به موقع مراجعه کنند و تا زمانی که در بیمارستان هستند نگرانی ندارند.

این بچه ها تا زمانی که در کلاس و با معلم خود هستند اصلا ناله نمی کنند،  بچه ای که در اتاق خودش ناله می کرد . در کلاس هم درد دارد اما آنقدر سرگرم درس خودش هست. درد خود را فراموش می کند و این جای بسی خوشحالی است .

در کنار آموزش های مدرسه چه کلاس هایی دارید ؟

در کنار آموزش های مدرسه ما آموزش های غیر درسی را داریم مثل آموزش حرفه ای شطرنج، زبان ، نقاشی ، موسیقی و بنا به خواسته خود بچه ها اگر مشتاق باشند کلاسی داشته باشند که ما نداشته باشیم نیروهایی داریم که اعلام آمادگی کردند و به سرعت خودشان را می رسانند و خیلی راحت می توانند از این کلاس ها استفاده کنند .

اولین دانش آموز مدرسه شما که بود ؟

 اولین دانش آموز مدرسه بیمارستانی ما ، دانش آموزی از جزیره زیبای قشم بود . این بچه یک سال پیش ما بود و خوشبختانه اتمام درمان شد و کارنامه کلاس اولش را از ما گرفت و کلاس دوم به بعد را به مدرسه عادی رفت و امسال کلاس چهارم است و در کنار آن دانش آموزی را داریم که چهار سال است سال تحصیلی خود را با ما می گذراند و امسال کلاس چهارم است .

چند آموزگار با شما همکاری دارند؟ و کلاس ها چگونه برگزار می گردد؟

 سال اول ما ۸ معلم داشتیم و الان بالای ۲۰ معلم داریم

معلم هایی که از سال اول ثابت بودن و هر سال به تعداد آن اضافه می شود . البته همکارانی هم به صورت ذخیره پشتیبان ما هستند تا به محض اینکه دانش آموزی اضافه شود نیرو داشته باشیم . در بحث مدرسه بیمارستانی یک مقدار وضعیت فرق می کند . هر معلم با یک دانش آموز  تا پایان سال جلو می روند . در مقطع متوسطه هر درسی یک آموزگار دارد  و تا پایان سال آموزگار با دانش آموز خودش کار را ادامه می دهد . در زمانی که در بیمارستان است در بیمارستان و در زمانی که در منزل است اگر نیاز باشد به منزل مراجعه می کند البته بیشتر از راه دور ارتباط دارند  . دانش آموزان شهر های دیگر استان هم به همین شکل مکاتبه دارند.

آیا این دانش آموزان نیاز به همراه دارند ؟ بله صد در صد – دانش آموزی که اینجا سر کلاس است و یک دستش آنژوکت است خواه نا خواه باید یک همراه با خودش در کلاس داشته باشد و خیلی از کارها را مادر و یا خود آموزگار برایش انجام می دهد و از آنجایی که ما نمی خواهیم کلاس ها نوشتاری باشد ، کلاس ها در قالب کارگاه های عملی و به صورت بازی و سرگرمی ارائه می شود .