امنیت، عدالت و اصلاح نگاه جامعه؛ بسترساز شهر دوستدار زنان
کارشناسان مسائل اجتماعی و حوزه زنان می‌گویند: ایجاد امنیت و عدالت شاخص‌هایی مهم در تحقق شهر دوستدار زنان هستند؛ شاخص‌هایی که خود جز با اصلاح نگاه جامعه به زنان، حاصل نمی‌شوند.
اصلاح نگاه جنسیت‌زده جامعه به زنان و نقش اجتماعی آنان، ارتقای شاخص عدالت در توزیع امکانات شهری و فراهم آوردن زیرساخت‌ها در افزایش امنیت فضاهای شهری برای حضور و فعالیت بانوان در جامعه، همگی در ایجاد شهرهای دوستدار زنان موثر هستند.
شهرها به عنوان فضای زیست عمومی، باید از ساختارها و امکانات مناسبی برای حضور و فعالیت همـه گـروه‌های اجتماعی برخوردار باشند تا همه شهروندان فارغ از سن، جنسیت، قومیت و … بتوانند در زندگی عمومی مشارکت داشته باشند.
زنان نیمی از جمعیت ۸۰ میلیون نفری ایران را تشکیل می‌دهند، اما بیشتر شهرهای کشور، امکانات و بسترهای لازم را به منظور استفاده بهینه از فضای شهری برای آنان فراهم نکرده استپررنگ‌تر شدن نقش زنان در جامعه در قیاس با گذشته، فضا و بسترهایی متناسب با شرایط جدید می‌طلبد. امروزه جبران کم‌توجهی به نیازهای زنان در محیط‌های شهری از الزامات توسعه اجتماعی قلمداد می‌شود.
پروژه «شهر دوستدار زنان» بر راهبردهای کلان برای رفع محدودیت‌ها، ارتقای استانداردها و مناسب‌سازی فضای شهری برای حضور و فعالیت اجتماعی زنان مبتنی است. حضور بانوان در فضاهای شهری نیازمند الزاماتی است که مدیران و برنامه‌ریزان شهر باید آن‌ها را متناسب با ویژگی‌های ملی در برنامه‌ها و طرح‌های توسعه شهری مدنظر قرار دهند.
کارشناسان علوم اجتماعی و حوزه زنان دیدگاههای متفاوتی ارائه کرده‌اند. این کارشناسان در اظهارات خود به تشریح ابعاد و حوزه‌های سیاست‌گذاری شهری و محیطی متناسب با نیازهای زنان در کشور پرداخته‌اند.
مهدیه منافی کارشناس ارشد مطالعات زنان و مسئول پایگاه علمی-تحلیلی مؤمنات در گفت‌وگو با ایرنا، در نظر گرفتن نیازهای زنان در ابعاد مختلف زندگی شهری و ایجاد امکانات متناسب را از مهمترین اهداف ایجاد شهر دوستدار زنان می‌داند.
بیش از آنکه فضای پارک‌ها به لحاظ کالبدی و امکانات فیزیکی اهمیت داشته باشد، جو حاکم بر این مراکز و احساس امنیت و راحتی اهمیت دارد
به گفته منافی، زنـان با مشکلاتی در حوزه حمل و نقل عمومی، پارک‌ها و فضاهای عمومی در فضاهای شهری مواجه هستند و مادران دشواری‌های مذکور را به‌طور مضاعفی متحمل مـی‌شوند. همراه داشتن کودکان در فضاهای شهری با سطوح ناهموار و پله‌های متعدد، وجود موانع متعدد در مسیرهای رفت و آمـد و نیاز به مکان‌هایی برای شیردهی فرزندان دشواری‌های مضاعفی برای مـادران ایجاد می‌کند.
به گفته کارشناس ارشد مطالعات زنان، امنیت بر تمام نیازهای شهری یک زن سایه می‌اندازد. نیازهای یک زن برای داشتن مکان‌های امن برای خلوت از ضروری‌ترین مسائل این قشر از اجتماع به شمار می‌رود.
علاوه براین، بسـیاری از پارک‌های همگانی به لحاظ امنیت و راحتی فضای مناسبی برای حضور زنان، به‌ویژه زنان تنها، ندارند. از نظر زنان فضای پارک‌ها بیش از آنکه به لحاظ کالبدی و امکانات فیزیکی اهمیت داشته باشد، جو حاکم بر این تفرجگاه‌ها و احساس امنیت و راحت بودن در آن ها مهم است.
عدالت؛ شاخصی مهم در تحقق شهر دوستدار زنان
حامد اخگر کارشناس شهرسازی در گفت‌وگویی رسانه‌ای هدف از تحقق شهر دوستدار زنان را نه فقط تخصیص منابع برای قشر خاصی از جامعه، بلکه توجه به رعایت عدالت اجتماعی در تخصیص فضاهای شهری می‌داند تا این قشر از جامعه بتوانند با داشتن امنیت بیشتری در فضاهای شهری حضور پیدا کنند.
این کارشناس شهرسازی می‌افزاید، تامین امنیت یکی از شاخص‌های اساسی در تحقق شهر پایدار و سالم است که باید از سوی بخش‌های مختلف اعم از مدیریت شهری و شهروندان مورد توجه باشد. نیاز است در حوزه کالبد و فیزیک شهر بسترسازی مناسب صورت گیرد و مولفه‌هایی مانند نور، ازدحام، دسترسی به حمل و نقل عمومی، فرم فضا، اطلاعات محیطی گمراه کننده، آسایش بصری و محیطی، کنترل نفوذپذیری، کیفیت فعالیت‌ها و کاربری زمین در این خصوص مدنظر قرار بگیرد.
هدف از تحقق شهر دوستدار زنان نه فقط تخصیص منابع برای قشر خاصی از جامعه، بلکه توجه به رعایت عدالت اجتماعی در تخصیص فضاهای شهری است
به گفته اخگر، حضور بانوان در فضاهای شهری نیازمند الزاماتی است که باید مدیران و برنامه ریزان شهر آن‌ها را در برنامه‌ها و طرح‌های توسعه شهری مدنظر قرار دهند. مشارکت زنان در ساخت فضاهای شهری، مدیران و برنامه‌ریزان را در اجرای بهتر برنامه‌های خود یاری می‌کند.
تغییر نگاه جامعه به زنان؛ بسترساز شهر دوستدار زنان
الهام سوری طراح شهری و مدرس دانشگاه در گفت‌وگویی رسانه‌ای در مورد تقلیل ایده شهر دوستدار زنان به اقدامات کالبدی مانند نوع کف‌سازی و رنگ‌آمیزی جداره‌ها هشدار داده و می‌گوید: نوع نگاه به زن در جامعه باید تغییر کند.
سوری تاکید می‌کند، نگاه کنونی جنسی شده است و بیشتر بر جنبه‌های فیزیکی و ظاهری زن تاکید دارد. شهرداری با استفاده از ابزارهایی که در اختیار دارد (مانند تابلوهای تبلیغاتی) تا حد زیادی می‌تواند شهروندان را در مورد تغییر این نگاه، آموزش دهد.
از نگاه این مدرس دانشگاه، فضاهای امن خارج از خانه، هویتی فراتر از خانه‌داری به زنان می‌دهند که به خودی خود پتانسیل شکل‌گیری یک عرصه عمومی برابر را افزایش می‌دهد. با افزایش حضور، مشارکت و تصمیم‌گیری زنان در عرصه عمومی و فراگیری سیاست‌های کلانی که کل جامعه را متأثر می‌سازد، این بستر فراهم می‌شود.
شهین برمکی کارشناس ارشد جامعه‌شناسی در گفت‌وگویی رسانه‌ای تفکیک کردن فضاهای شهری برای خانم‌ها و آقایان از جمله در پارک‌ها، مترو و اتوبوس را موجب تقویت نگاه جنسیتی جامعه دانست.
از دید این کارشناس اگرچه خیلی از خانم‌ها موافق این تفکیک‌ها هستند و آن را موجب امنیت و راحتی خود می‌دانند اما باید قبول کرد که این امر به صورت زیرپوستی به جای آن که به امنیت زنان منجر شود، نگاه غالب بر جامعه را جنسیتی‌تر می‌کند.
شهرداری با استفاده از ابزارهایی که در اختیار دارد تا حد زیادی می‌تواند شهروندان را در مورد تغییر نگاه جنسی‌شده به زنان آموزش دهد
این جامعه‌شناس پیشنهاد می‌کند: بهتر است به جای اقدام کردن به تفکیک‌ها در هر زمینه و حوزه‌ای، تمرکز مسئولان و نیز تلاش رسانه‌ها روی فرهنگسازی مدام و مستمر باشد تا خانم‌ها و آقایان همزیستی محترمانه و غیرآسیب‌زا را یاد بگیرند و در کنار هم امنیت داشته باشند.
در مجموع ، تحقق شهر دوستدار زنان ترکیبی از اقدام‌های جدی در حوزه ذهنی و فیزیکی جامعه را می‌طلبد. اصلاح نگاه جنسیت‌زده جامعه به زنان و نقش اجتماعی آنان، ارتقای شاخص عدالت در توزیع امکانات شهری و فراهم آوردن زیرساخت‌ها در افزایش امنیت فضاهای شهری برای حضور و فعالیت بانوان در جامعه، همگی در ایجاد شهرهای دوستدار زنان نقش بسیار موثری دارند.
برنامه‌ریزان و مدیران شهری باید ضمن توجه به این مسائل، برای تحقق شهر دوستدار زنان، از ظرفیت خود بانوان هم بهره بگیرند.