زنان همیشه اولویت من در عکاسی و فیلم سازی هستند
در دنیایی که همه چیز خیلی زود فراموش میشود، عکس‌ها سندی هستند که با ثبت یک لحظه، راوی تاریخ می‌شوند. لحظه کوتاهی که در قاب کوچک عکاس‌ها ثبت میشود، آنقدر قدرتمند است که می‌تواند خشم، زیبایی، ظلم، امید و اندوه نهفته در دورن خود را به چشم‌هایی که نظاره‌گر آن هستند، منتقل کند.
۱۹ آگوست (۲۸ مرداد) در تقویم بسیاری از کشورهای جهان بعنوان روز جهانی عکاسی نامگذاری شده است.
در استان هرمزگان و بندرعباس نیز عکاسان هنرمندی داریم که بانوان سهم زیادی از این قشر را شامل می شوند . الهام افروتن از بانوان عکاس و فیلم ساز هرمزگانی که اتفاقا ۲۴ مرداد ماه سالروز تولد خود را جشن گرفت . وی دانش آموخته مترجمی زبان است و از سال ۹۰ به طور حرفه ای عکاسی می کند . به همین مناسبت به سراغ او رفتیم و شما را به خواندن این گفت وگوی خودمانی دعوت می کنیم .
تعریف الهام افروتن از عکاسی چیست ، دوست دارید به عنوان عکاس شناخته شوی یا فیلم ساز؟
عکاسی مقدمه فیلم سازی ست چرا که عکاسی شناخت تمام و کمال تصویر است و فیلم سازی مجموعه ای از تمام هنر هاست از نقاشی تا موسیقی و ادبیات در فیلم وجود دارد. پس فیلم ساز باید شناخت نسبی از تمام هنرها را داشته باشد .
سبک کارتان چیست؟
سبک عکس های من عکاسی استیج یا کارگردانی شده ست که بسیار نزدیک به فیلم سازی ست چرا که سناریو دارد طراحی صحنه و لباس ،گریم ، نورپردازی و بازیگر. البته زنان همیشه اولويت من در عکاسی و فیلم سازی هستند.
از انجمن عکاسان و کلاس هاس عکاسی و… بگویید؟
متاسفانه دوران کرونا باعث افت شدید فعالیت های انجمن عکاسان شده است که امیدوارم با تمام شدن این بیماری دوباره فعالیت ها از سر گرفته شود . کلاس های عکاسی هم در همین دوران کرونا شهرهای مختلف استان برگزار شده است که من در شهر خمیر و فین مدرس آن بودم .
چه عاملی باعث شد که به فیلم سازی و یا عکاسی روی بیاورید؟ و از چه زمانی به عکاسی پرداختید ؟
خواندن کتاب و تماشای فیلم مرا تشویق می کرد که فضای قصه ذهنم را به عکس نشان بدهم آنجا که زبان قاصر بود تصویر خودش را نشان می داد.
از سال ۹۰ شروع به عکاسی و از سال ۹۷ شروع به فیلم سازی کردم .
دنبال ایجاد چه نوع فرآیند فکری ای در مخاطبتان هستید ، هدف چیست؟
هدف من بالا بردن سطح اندیشیدن مردم است . من لقمه آماده در دهان مخاطب نمی گذارم دلم می خواهد ذهن را تحریک کنم به اندیشیدن عمیق
اولین دوربین عکاسی و اولین عکسی که گرفتی را به خاطر دارید؟
اولین دوربین ۵۵۰ کانن با لنز ۱۸_۵۵
اولین عکسم از درخت لور بود.
در حال حاضر با چه تجهیزاتی کار می کنید؟
الان هم دوربین متوسطی دارم
ابزار اولیه برای عکاسی:
پایه و دوربین و دو لنز .
شما تعداد زیادی کارگاه عکاسی برگزار کرده‌اید، تجربه‌ی شما در مورد آن‌ها چطور است و فکر می‌کنید مهم‌ترین چیزی که مردم در کارگاه‌های آموزشی شما یاد می‌گیرند چیست؟
نکته اصلی هر کارگاه هنری برداشت چهارچوب ذهنی ست . هنرمند باید تخیلش را پرورش بدهد بارورش کند و آگاهی ببخشد . در کارگاهای من توجه به هنرهای دیگر است. مثلن موسیقی موتزارت چه تصویری در ذهن شما خلق می کند. یکی از تمرین های مهم کارگاه های من نوشتن برای عکس است. قصه پردازی کردن باعث می شود عکس های شما با آگاهی و تسلط بیشتری باشد .دوربین را به دست هر کسی بدهید دکمه ی شاتر را فشار بدهد بالاخره یه تصویر تولید می شود .اما هنرمندِ عکاس با ذهن لبریز از قصه و با اگاهی از تکنیک عکاسی می تواند تصویری تاثیر گذاری را ثبت کند .فرقی هم نمی کند در چه سبکی عکاسی می کنید.ما «قصه گویان بی زبانیم»
آیا با سوژه های خود تعامل دارید؟
نکته اول عکاسی تعامل با سوژه ست
عکاس باید با سوژه ش هم سخن شود تا هم خودش از سوژه اطلاعات کسب کند و همینطور سوژه در مقابل دوربین شما معذب نباشد و به شما اعتماد کند .
سوژه مورد علاقه شما در عکاسی چیست؟
دلم می خواهد مخاطب را وادار به تفکر و کشف و شهود کنم . مخاطب لایه های عمیق تری از تصویر را کشف کند . برایش قصه پردازی کند .
برای تهیه یک عکس خوب چه نکاتی را باید مد نظر قرار داشت؟
زاویه و ترکیب بندی ،رنگ و نور نکات اولیه ای هستند که هر عکاس باید رعایت کند .
از بین کارهایتان، کدام یک مورد علاقه‌ی شماست و چرا؟
بین عکس های مستند عکسی ست که در فصل صید میگو در محله خواجه عطا گرفته ام . همه المان های بندرعباس را در این عکس می بینم و شاید باورش کمی سخت باشد من این تصویر را در خواب دیده بودم .
از عکسهای کارگردانی شده هم عکسی ست از یک زن با آینه ی شکسته ، شاید حال و هوای ذهنی خودم بوده می خواستم ذهن خودم را ببینم .
درچه مسابقه هایی شرکت کردید و چه مقام هایی آوردید؟
معمولا علاقه ای به شرکت در مسابقات عکاسی ندارم اما در چندین جشنواره و نمایشگاه شرکت کردم . برگزاری نمایشگاه عکاسی را ترجیح میدهم . و داور چند جشنواره عکاسی بودم مثل جشنواره ملی عکاسی موبایلی خلیج فارس و مسابقه های عکاسی فنی حرفه ای و صنایع دستی
و مدیر اجرایی جشن عکس در سال ۹۹. و عضو هئیت مدیره عکاسی و مدیر آموزش انجمن عکاسان
به طور کل مقام آوری در مسابقات عکاسی برایم اهمیتی ندارد .
آیا تا به حال عکسی گرفته‌اید که تعادل عاطفی شما را عمیقاً به چالش بکشد؟
بله از کودکان کار ، همیشه اشکم را در می آورد . از حیوانی که زخمی و گرسنه ست. از دریای زیبا که فاضلاب در آن روانه میشود. از کارگری که کفشش پاره است و….. ( هم ذات پنداری قوی دارم )
اگر قرار باشد یکی از مناطق استان را برای عکاسی انتخاب کنی آنجا کجاست؟
روستاهای قشم را برای عکاسی دوست دارم.
چه توصیه ای برای یک عکاس و یا فیلمساز تازه کار به ویژه بانوان دارید؟
اول از خودتان بپرسید چرا؟
چرا می خواهید عکاس یا فیلم ساز بشوید ؟
اگر جوابتان صد در صد برای خودتان قانع کننده بود بسم الله
عکاسی فقط فشار دادن یک شاتر نیست آنقدر باید از هنرهای دیگر بدانید تا نتیجه ی کار در عکس متبلور شود .
فیلم ساختن سخت ترین کار دنیاست
شما به عنوان کارگردان مسئول هدایت درست تمام تیم هستید از تصویربردار گرفته تا تدارکات را شما باید هندل کنید .
هنرمند بودن شوریدگی ست، شیدایی ست. اگر عزمتان جزم باشد می توانید استقلال مالی خوبی هم داشته باشید .چرا که نه!
حرف آخر
اگر می خواهید فیلم ساز یا عکاس شوید قدم به قدم و اصولی پیش بروید. حتما مدرسین خوبی هستند که می توانند تجربیات خودشان را در اختیار شما بگذارند، اما همه چیز به تلاش و مطالعه و تمرین شما بستگی دارد .