اکتبر، ماه جهانی آگاهی بخشی در مورد سرطان سینه

قصه روبان صورتی، قصه مبارزه و درد است. مبارزه برای حیات و رهایی از درد یک بیماری.

شاید امروز کسی به یاد نیاورد که وجود این روبان ابتکار «شارلوت هیلی» بود. چراکه این روبان اکنون ماموریت مهمتری دارد: اطلاع رسانی در مورد سرطان سینه!

از این روست که روبان بزرگ صورتی رنگی که سمبل جهانی این بیماری است، به نشانه ی آگاهی‌بخشی و ارج نهادن به اقدامات جهانی در این زمینه، از ابتدای ماه اکتبر در سراسر جهان به اهتزاز در می آید و همه با هر توانی که دارند برای آگاهی رسانی در مورد این بیماری به بانوان تلاش می کنند.

به گفته تمام متخصصان جراحی سینه آگاهی زنان نقش عمده و چشمگیری در پیشگیری از سرطان سینه دارد، از این رو پژوهشکده سرطان سینه توصیه های مهمی را به بانوان دارد:

این پژوهشکده با تاکید بر مراقبت بانوان از خود و اتخاذ شیوه صحیح زندگی اعلام کرد: سرطان سینه شایع ترین و دومین عامل مرگ و میر در میان زنان است و طبق آمار شایع ترین علت مرگ زنان ایرانی در محدوده سنی 35 تا 55 سالگی است.

احساس توده در سینه، ترشح همراه با خونریزی از نوک سینه و درد سینه از مهمترین علائم سرطان سینه است؛ البته تغییر در اندازه یا شکل سینه، به داخل کشیده شدن یا برگشتن نوک سینه ها با قرمزی و جوش در اطراف نوک سینه، کشیدن شدن پوست سینه، زخم و تورم و ایجاد وریدهای واضح روی سینه و تورم بازو از علائمی است که ممکن است در سرطان سینه ظاهر شود که با مراجعه به موقع به پزشک و تشخیص زودهنگام قابل درمان هستند.

از مهمترین ریسک فاکتورهای ابتلا به سرطان سینه می توان به سابقه سرطان سینه در سمت مقابل بدن، سابقه خانوادگی سرطان سینه در بستگان درجه اول، نداشتن زایمان (نولی پاریته)، یائسگی بعد از 55 سالگی، محیط جغرافیایی(غرب)، اثرات هورمونی، وجود سرطان های دیگر در فرد، رژیم غذایی با چربی بالا، چاقی، مصرف الکل، بیماری های خوش خیم سینه، ویروس ها، تابش اشعه یونیزان، نوع بافت سینهی، اضطراب و استرس، مصرف داروهای استروژنی، شروع قاعدگی زودهنگام، اولین حاملگی در سنین بالاتر از 25 سال اشاره کرد که بانوان با اتخاذ شیوه صحیح زندگی و تغییر مثبت فاکتورهای مذکور می توانند در پیشگیری از سرطان سینه گام بردارند.

از مهمترین اقدامات خود فرد در موفقیت در درمان این بیماری می توان به غربالگری به معنی کشف و درمان به موقع این بیماری اشاره کرد که خطر انتشار بیماری و مرگ را کاهش می دهد.

همچنین ماموگرافی سالانه در زنان بالای 35 سال، خودآزمایی ماهیانه سینه بعد از سن 20 سالگی و معاینه بالینی سینه توسط پزشک در زنان 20 تا 40 سال به صورت هر 3 سال و در زنان بیش از 40 سال بصورت سالانه، نیز در این امر بسیار مثمرثمر است.

بعد از تشخیص سرطان سینه توسط پزشک، پذیرفتن بیماری، ادامه سیر درمان توسط بیمار و همراهی خانواده بویژه همسر با بیمار بیشترین کمک را به بیمار جهت بهبودی خواهد کرد.