روزی برای تکریم نهاد خانواده
مجمع جهانی سازمان‌ملل بر اساس قطعنامه شماره ۲۳۷/۴۷ که در تاریخ ۲۰ سپتامبر سال ۱۹۹۳ به تصویب رسید، ۱۵ مه برابر با ۲۵ اردیبهشت را روز جهانی خانواده اعلام کرده است. همه ساله چنین روزی به عنوان روز جهانی خانواده در کشورهای مختلف گرامی داشته می‌شود.
روز جهانی خانواده فرصت مناسبی است برای ارتقای سطح آگاهی عمومی در مورد مسائل مربوط به خانواده و بسط آن در جوامع مختلف است. در ایران اسلامی نیز همچون دیگر کشورهای جهان، دولت و مردم با گرامیداشت روز جهانی خانواده حمایت خاص خود را از کانون گرم خانواده اعلام می‌دارند.
هدف از نام گذاری روز خانواده
هدف از گرامیداشت این روز، اهمیت دادن جوامع جهانی به خانه و خانواده به عنوان اصلی‌ترین رکن جامعه و حل چالش‌ها و مشکلات آن است، برنامه سازمان ملل در روز خانواده، نقطه مرکزی در طرح سازمان ملل در مسائل مربوط به خانواده است. به عنوان یک نقطه بسیار مهم، اقدامات و فعالیتهای اصلی این روز عبارتند از:
– ارتقاء درک از هدف روز جهانی خانواده
– ارتقاء توجه به خانواده در سیاست گذاری در سطوح ملی، منطقه ای و جهانی
– فراهم آوردن خدمات اساسی در حوزه خانواده و سیاست خانواده در سازمان ملل متحد، نهادهای بین دولتی، مجمع عمومی سازمان ملل، کمیسیون توسعه اجتماعی و شورای اقتصادی و اجتماعی
– تبادل دانش و مهارت، گردش اطلاعات و حفظ شبکه سازی در مورد مسائل خانواده
– حفظ پژوهش خانواده و مطالعات تشخیصی
– پشتیبانی و ارتقاء سیاست ها و برنامه های خانواده در قوانین سراسر کشورها و سیستم سازمان ملل
– ارائه کمک های فنی و پشتیبانی از ظرفیت سازی برای دولتهای کشورهای درحال توسعه در حوزه خانواده
– برقراری ارتباط و گفتگو با دولتها، نهادهای مدنی و بخش خصوصی در زمینه امور مرتبط با خانواده
کارکرد اصلی خانواده در تعالی فرزندان است
امروزه نهادهای بین‌المللی و حقوق بین‌الملل، مهمترین نکته در موضوع خانواده را تحقق برابری جنسیتی کامل، توازن میان اشتغال والدین و مواردی از این قبیل مطرح می کنند حال آن‌که در خانواده، آن‌چه بیش از هر چیز باید مدنظر قرار گیرد، کارکرد اصلی خانواده در تأمین نیازهای اعضا و نیز تعالی فرزندان است که متاسفانه در عصر حاضر مراقبت از آنها عموماً به نهادها و مؤسسات عمومی دولتی و غیردولتی واگذار شده و نقش خانواده در این زمینه، رو به افول و در حال کمرنگ‌ترشدن است. این در حالی است که در موضوعی که برای روز جهانی خانواده در سال ۲۰۱۷ تعیین شده، بر لزوم تضمین برخورداری نسل جدید از تحصیلات و رفاه عمومی در چارچوب خانواده بسیار تأکید شده است. البته تأکید مجمع عمومی در سال ۲۰۱۷بر جایگاه خانواده در حمایت از اعضای خود را باید نقطه ای امیدوارکننده دانست.
اما واقعیت آن است که خانواده ی بشریت در جهان امروز دچار محرومیت ها ، آسیب ها و نابسامانی هایی است که نیازمند حرکت هایی ورای نامگذاری یک روز خاص و انتخاب شعاری برای آن می باشد.ضمن این که وضعیت خانواده با تعریف خاص آن هم در بیشتر جوامع کنونی با حداقل استانداردهای معمول و رایج فاصله دارد. این در حالی است که اصولا نگاه به انسان وخانواده در دنیای کنونی، نگاهی یک بعدی و فاقد جامعیت و همه سونگری نگاه ادیان توحیدی و در رأس آنها دین مبین اسلام است.
حتی در منظر دین اسلام که بالاترین و متعالی ترین نگاه را به خانواده دارد. خانواده نه تنها مهد پیدایش و پرورش انسانها بلکه مکانی برای سکونت و امنیت آنهاست که آن هم در سایه عشق و محبت حاصل می شود:
“و از نشانه های خدا آن است که برای شما از خودتان جفت هایی آفرید که بواسطه آنها به سکونت و آرامش برسید و در میان شما دوستی و مهر نهاد.”( سوره روم – ۲۱)