طعم گس شعر ، معرفی زنان شاعر هرمزگان
▪ چند شعر کوتاه از رها فلاحی
من گرسنه‌ام، سیر نمی‌شوم! هرچه کتاب می‌خوانم… *** خوابم نمی‌گیرد، عروسک‌هایم، هیچ لالایی بلد نیستند… *** گرچه گفتنش برایم سخت‌ست، اما در حضور ستاره‌ها من ماه را دوست دارم. *** دست در دست باد گل‌ها می‌رقصیدند بر تن گلبوته‌ی یاس، ماه ایستاده بود به تماشا. *** کبوترها که می‌خوابند آزادی پر از تنهایی‌ست… *** من […]
شعر کوتاه ، آیدا مجیدآبادی شاعر روشن‌دل
بدرقه‌ام کن با فنجانی چای و پیاله‌ای توت که مرا در استوانه‌ای سرد به جنگل می‌برند گاهی یک تلفن تمام نسبت‌های خونی را قطع می‌کند و تو با چاقوی تیزت پشت میز آشپزخانه می‌مانی راه می‌روی و گل‌های نیاورده‌ات بر سر گورم می‌ریزند بر سر استوانه‌ای که در تنم آتش گرفت و هیچوقت به جنگل […]
چند شعر کوتاه از رها فلاحی
دنیایم، پر از شعرهای ناگفته است و من تنها! ** ساعت دیواری تیک تاک کنان فریاد می‌زد: وقت طلاست! ** به گلی خشکیده سلام کردم و گفتم: تو چقدر زیبایی!
چند شعر کوتاه از لیلا طیبی (رها)
پروازِ پرستوها زیباست اما دل‌ام پیشِ کبوتری‌ست که روی دیوار کِز کرده بود! *** به تشنه‌گیِ بهار دل‌خوش نباش! تا به باران فکر کنی پاییز از راه رسیده‌ست! *** ذهن‌ام ریشه دواند‌ه تنه‌ام خورشید را می‌بوسد و آزادی بر شاخه‌های‌ام آشیانه کرده‌ست … آه من درختی سبزم! *** تمام دردهایم را، به [دریا] سپردم! […]
شعر هفته / افسانه راز
به بند بند غزل هایم اعتماد نداشت به متن این همه تاویل اعتقاد نداشت به این قلم که همیشه به نرخ روز خوش است به قدر باور یک واژه هم سواد نداشت که خط به خط مرا پشت هم ندیده گرفت نگاه خسته و سردی که امتداد نداشت نشسته پای غرورش کنار جدول خود برای […]
سه شعر کوتاه از رها فلاحی
سیاه، قرمز، سبز، آبی، بنفش، زرد، رنگین کمانی در جعبه!. *** کبوتری در شعرهایم، لانه کرده است! من به پرواز در خواهم آمد… *** خورشید که سر می‌زند، ماه با ستارگان چه خوابی می‌بینند؟!
چند شعر کوتاه از لیلا طیبی
من،،، آفتابگردانم! وقتی خورشید من نباشد دل به هیچ چراغ هرزه‌ای نمی‌بندم! پا به ماه‌ست ذهنم، خیالت را! چه وقت کودک آمدنت؛ -پا به خانه‌ام بگذارد؟! آه،،، ای سببِ دلتنگی‌های من کاش، از قاب عکس بیرون می‌زدی! بی‌کَس و کارم اما؛ به مهمانی گنجشک‌ها، دعوتم! سنجاقکِ بازیگوش، تصویرِ ماه را مخدوش کرد… برکه،،، از […]
شعر هفته – رها فلاحی
ماه که خوابید، سوسوی ستاره‌ها، تنها دلخوشی آسمان شد. *** شب، ستاره‌ها می‌درخشند، اما چشم‌های تو دیدنی‌ست!. *** مداد رنگی‌هایم را، رنگ به رنگ می‌کشم بر کاغذ… مداد سیاه می‌خندد! آه،،، دنیا به اندازه کافی سیاه‌ست، از تو بیزارم”…
گذری بر زندگی و اشعار بانو روژ حلبچه‌ای شاعر کُرد عراقی
بانو “روژ محمد لایق حسن” مشهور به “ڕۆژ هەلەبجەای” در سال ۱۹۷۲ میلادی در شهر حلبچه به دنيا آمد و اکنون ساکن سلیمانیه، و معلم زبان کردی است. وی که از نسل چهارم شاعران نوگرای کوردستان است، بیش از بيست سال، در زمينه‌ی ادبيات کردی فعاليت دارد، و در دو دوره، برنده‌ی جايزه‌ی جشنواره‌ی گلاويژ […]
شعر هفته – معصومه شفیعی
آتش فشان از آتشِ فندک نمی‌ترسد مرد نبرد از توپ و نارنجک نمی‌ترسد هرکس برای زندگی تا پای جان جنگید از جنگ با یک مشکل کوچک نمی‌ترسد جسمی که زیر چرخ‌های زندگی مانده از له شدن زیر تَن غلتک نمی‌ترسد گوشی که پر شد با هیاهوی مترسک‌ها از خنده‌های مضحک دلقک نمی‌ترسد سیلی‌خور دنیا شدم […]